بایگانی آذر 27, 1397

سینماپرس: ضبط بخش نهایی فیلم «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» در ایران اوایل این هفته به پایان رسید و مراحل فنی آن در حال انجام است.

کیهان: یک نمایش با محتوای آموزش مسائل جنسی به کودکان، این بار در قالب تئاتر کودک و با مجوز وزارت ارشاد روی صحنه رفت.

خبرگزاری میزان: «چیز خاصی نیست» مجموعه ای طنز تلویزیونی است که با زبانی طنز، به انتقاد از مسائل روز جامعه می‌پردازد. این برنامه می‌تواند با تحول مثبت در محتوا و ساختار، به یکی از پر مخاطب‌ترین و تاثیرگذارترین برنامه‌های شبکه سه سیما تبدیل شود.

به گزارش سینماپرس، در ابتدای این مراسم محمود اربابی رئیس شورای سیاستگذاره جایزه و معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی و سمعی و بصری گفت: هفته پژوهش را به پژوهشگران تبریک  می گویم ووظیفه خودم ‌می‌دانم از همه کسانی که در برگزاری این رویداد فرهنگی زحمت کشیدند به ویژه از استادان دانشگاه، هنرمندانی که پژوهش می‌کنند، از مجموع داوران، شورای علمی پژوهشی و مهندس حیدریان که تلاش بسیار کرد تا پژوهش در سینمای ایران به صورت سازمان یافته دنبال شود تشکر کنم. از حسین انتظامی هم که این نگاه را داشت تا ما این مسیر را پرقدرت دنبال کنیم نیز تشکر می‌کنم.

وی ادامه داد: تردید نداریم که سینمای ایران اگر متکی‌بر فعالیت‌های پژوهشی نباشد، مسیر آینده را که تا به امروز افتخارات زیادی به همراه داشته را نمی‌تواند به خوبی طی کند و امیدوارم با حضور شما عزیزان پژوهشگر فضایی برای پیشروی پرقدرت سینمای ایران در این مسیر فراهم شود.

در ادامه روح‌الله حسینی مدیر مدرسه ملی سینما نیز گفت: خوشحالم که مدرسه ملی سینمای ایران که برای پر کردن کاستی‌های پژوهش پا به عرصه وجود گذاشته در این رویداد مهم نقش داشته است.

وی افزود: چند سوال می‌پرسم و از شما می‌خواهم به آن فکر کنید. از چه زمانی، چطور و به چه دلایلی سینمای ایران در عرصه جهانی این جایگاه رفیع را کسب کرده است؟ اساسا حوزه نفوذ سینمای ایران در سطح بین‌المللی کجاست؟ این رفعت و بلندی را با چه متری می‌شود ارزیابی کرد؟ این سینما با جامعه و پدیده‌هایی مثل دولت، حاکمیت، اقتصاد و… چه نسبتی دارد؟ چه کسانی پول صرف این سینما می‌کنند؟ این سینما چگونه و کی کمدی و کی دچار بحران می‌شود؟ فکر می کنم هیچ یک از ما در هر مقام و موقعیتی که هستیم اگر دغدغه سینما و فرهنگ  داشته باشیم گریزی از این سوالات نداریم و هیچ راهی جز پژوهش و تحقیق برای رسیدن به جواب‌های مفید به این پرسش‌ها پیش روی ما نیست.

در ادامه دبیر دومین جایزه پژوهش سینمایی گفت: بسیاری از همکاران من در نشست‌های تخصصی و مصاحبه‌ها به اشکال گوناگون درباره جایگاه و اهمیت پژوهش برای توسعه و رشد سینمای کشور صحبت کرده‌اند بنابراین من هر مطلبی در این زمینه بگویم تکراری است.

احمد ضابطی جهرمی افزود: در انجام این خدمت لطف خدا شامل حال ما بود به گونه ای که دست نیاز به سمت هرکسی دراز کردیم دست ما را فشردند و استقبال کردند. اندیشه پژوهشی در قالب برگزاری این جایزه از سوی هر فرد و هر گروهی بوده شایسته تحسین است و من به عنوان آموزگار این رشته این عده را تحسین می‌کنم.

وی با بیان اینکه من نمی‌توانم بگویم این جایزه آغاز تفکر علمی درباره سینماست، بلکه آغاز یک جنبش درباره پدیده‌های سینمایی است، اظهار داشت: من از نسلی هستم که اگر کسی درباره پژوهش در سینما حرف می‌زد مورد تمسخر قرار می‌گرفت چه برسد کسی می‌خواست پایان‌نامه‌ای در این باره بنویسد. خودم وقتی پژوهشی درباره یکی از فیلم‌ها انجام دادم استادم اجازه نداد مقاله‌ام را در کلاس بخوانم. این خاطره را هرگز فراموش نمی‌کنم.

جهرمی ادامه داد: تعداد قابل توجهی از پژوهش‌های تحصیلات تکمیلی در ایران و خارج به این رویداد رسیدند که این حقانیت سینمایی است که ظرفیت علمی و هنری دارد. دوره دوم جایزه پژوهش کار خود را از مرداد گذشته آغاز کرد و پس از انتخاب اعضای شورا، این شورا به بازنگری پرداخت وبعد متن فراخوان را ارایه دادیم.

وی گفت: هیچ پژوهشی در هیچ بخش سه‌گانه این رویداد، امتیاز اصلی را نگرفت از همین رو جوایز با رویکردی تشویقی ارایه می‌شود.

در ادامه  این کراسم حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی نیز گفت: وظیفه دارم از آقای اربابی و همکارانش در برگزاری این رویداد تشکر کنم البته این جایزه در دوران مدیریت آقای حیدریان راه افتاده و امیدوارم تداوم پیدا کند. آنچه جانمایه اصلی را در هر حوزه‌ای تشکیل می‌دهد، تفکری است که معمولا مغفول واقع می‌شود.

انتظامی افزود: امیدوارم زمینه‌های توسعه این امر ارزشمند به معنی مشارکت دانشگاه‌ها، صنوف مختلف فراهم شود و ادامه داشته باشد. در فضای ناشی از حضور فناوری اطلاعات سرعت تحولات بسیار بالاست هر چیزی در همسایگی این موارد قرار می‌گیرد، سرعت می‌گیرد. وظیفه خود می‌دانم از استادان ارجمندی که در این حرکت به سازمان سینمایی کمک کردند تشکر کنم.

در ادامه این مراسم از محمد تهامی‌نژاد کارگردان سینمای مستند به دلیل سال‌ها فعالیت پژوهشی در عرصه سینما قدردانی شد.

در بخش دیگری از این مراسم از محمدمهدی حیدریان رییس سابق سازمان سینمایی نیز قدردانی شد علیرضا رضاداد به نمایندگی از حیدریان این لوح تقدیر را دریافت کرد.

در ادامه مراسم برندگان دومین جایزه پژوهش سینمایی سال به شرح زیر معرفی شدند:

***بخش پایان نامه ها

۱- شیوه های انتخاب و نمایش فیلم در سینمای ایران در دهه-ی ۱۳۸۰» آقای محمدرضا رسولی.

۲-مطالعه دلایل اجتماعی و ارتباطی شکل¬گیری واکنش ناخواسته در میان تماشاگران آثار اجتماعی سینمای ایران»، آقای امیررضا تجویدی،

۳- تحلیل مفهوم ژانر در سینمای ایران» آقای وحیداله موسوی

***بخش طرح های پژوهشی

۱-تهیه و تدوین اصول، استانداردها و الگوهای ساخت، توسعه و بازسازی سینماها در ایران»، آقای دکتر علیرضا عینی فر

۲-امکان سنجی و شناسایی الزامات تامین مالی جمعی تولیدات بلند حرفه ای در سینمای ملی ایران»، آقای دکتر سیاوش صلواتیان

***بخش مقالات

۱-فرهنگ عامه و تاثیر آن در شکل گیری ژانر کلاه مخملی در سینمای ایران» آقایان دکتر سیدعلی روحانی و پویان غفاری.

۲- برساخت معنایی زن روشنفکر خاص در سینمای ایران پس از انقلاب اسلامی » خانم ساره امیری و آقای احسان بابایی

***بخش جایزه ویژه دبیر

نظریه و روش شناسی سینه متریکس در مطالعات سینمایی: تحلیل سبک و فرم فیلمسازان سینمای ایران» ، آقای شهاب کلهر منفرد

سینماپرس: فعالیت های بزرگترین استودیوی تولید انیمیشن در کشور با حضور اهالی رسانه و مسئولان خانه انیمیشن انقلاب اسلامی و سازمان فرهنگی رسانه ای اوج تشریح شد.

سینماپرس: به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، مجموعه ۱۰ قسمتی «ملت قهرمان» از امشب روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود.

سینماپرس: دومین مجموعه مستند «ننگ ابدی» درباره نقض حقوق بشر در زندان گوانتانامو، امروز ۲۷ آذرماه از شبکه افق روی آنتن می رود.

سینماپرس: دبیرخانه گرامیداشت سومین سالروز انتشار تیتر «امضای کری تضمین است» فراخوانی برای کشیدن «امضای کری» منتشر کرد.

این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: پیمان معادی بازیگر و کارگردانی با استعداد است. حضور او در برخی آثار متفاوت و گاه متمایز و جایزه آور سینمایی او را جزو سینماگران قابل اعتنای کشور قرار داده است. او در عرصه بازیگری، غیرکلیشه ای ظاهر شده و متفاوت بودن فیلم هایی که در آن ها ایفای نقش کرده به شهرتش افزوده است.

وی ادامه داد: پیمان معادی پس ازکارگردانی نخستین فیلم سینمایی قابل تامل خود «برف روی کاج ها» در فیلم تازه و دومش از طریق سینما نقبی به گذشته زده، به خاطره بازی پرداخته و نوستالژی خود از دوران دفاع مقدس و شرایط اجتماعی و جامعه آماج موشک ها و هواپیماهای بعثی آن روزگار را به تصویر سینما کشیده است. سال ۶۶ و جنگ، در فیلم معادی بستر و بهانه ای است تا او راوی یک ماجرای عاشقانه نارس و ناکامل باشد؛ ماجرای عشق به سردی گراییده یک زوج جوان به دلیل یک سوءتفاهم!

آذین سپس با بیان اینکه با آنکه کارگردان «بمب؛ یک عاشقانه» تمام بضاعت و تلاش خود را برای بازآفرینی شرایط اجتماعی دهه ۶۰ با صحنه سازی های شبیه آن دوران به کار برده است، اما مصنوع بودن فضاسازی های خانه و خیابان، از سر و روی فیلم می بارد اظهار داشت: همین تصنعی بودن صحنه آرایی ها به باور فیلم و آدم ها خدشه وارد کرده است. بزرگترین مشکل فیلم پیمان معادی، نداشتن داستان است و چون فیلم او فاقد قصه است، فیلمساز کوشیده با ۳ روایت کمتر متصل به یکدیگر روایت عشق یخ زده میترا و ایرج، روایت عاشقانه آن دختر و پسر نوجوان در پناهگاه و روایت مدرسه، فیلمش را جمع وجور کند ولی روایت های پا در هوای فیلم، نتوانسته اند به مقبولیت، جذابیت و باورپذیری ذوب شدن یخ های قهر وآشتی ایرج ومیترا بینجامند.

این مدرس سینما خاطرنشان کرد: از همین رو فیلم، به جز قهر وآشتی این زوج، آن هم بدون هیچ گونه توضیح داستانی وتصویری، چیزی برای گفتن ندارد. بدون داستان بودن این فیلم باعث شده است تا فیلمنامه این اثر دارای ساختار منسجم و محکم دراماتیک نباشد، پردازش شخصیت ها ناقص رها شود و فیلم از جذابیت لازم برخوردار نباشد.

وی تأکید کرد: فیلم دوم معادی، گرچه فیلم بدی نیست لیکن در میان فیلم های قصه گو جای چندانی ندارد وصرفاً تجربه ای برای فیلمساز در ساخت آثار بدون قصه و متکی  به روایت است، اما چون از بازی ها و کارگردانی قوی برخوردار نیست و در پرداخت کامل وتاثیر گذار و جذاب روایت ها هم به توفیق نرسیده است، جایگاهی شاخص در کنار فیلم های مهم و ماندگار ایرانی ندارد.

آذین سپس به نقد یکی دیگر از فیلم های روی پرده پرداخت و گفت: نام ششمین فیلم سینمایی هاتف علیمردانی، بدون هیچ شباهت محتوایی و ساختاری، یادآور درام آمریکایی «کلمبوس» ساخته کوگونادا است. کارنامه سینمایی علیمردانی، از نظر مضمون و گونه سینمایی متنوع است. درمیان کارهای او از کارگردانی فیلم برای کودکان تا آثار اجتماعی به چشم خورد.

وی افزود: این سینماگر جوان این بار در تازه ترین فیلمش، شانس و توانایی های خود را در حوزه کارگردانی فیلم های کمدی محک زده است. از همین رو «کلمبوس» او یک جورهایی در ردیف کمدی های اجتماعی رایج سینمای کشور محسوب می شود. با این ویژگی که کارگردان این فیلم کوشیده برای توفیق در گیشه، از هر چیز که  بتواند در «کلمبوس»، ایجاد شوخی و خنده کند، استفاده کرده است. این گونه است که در این فیلم از روابط و شوخی های کلیشه ای و امتحان پس داده فیلمک های داخلی و آثار کمدی تجارتی آمریکایی بهره گرفته شده است.

آذین ادامه داد: «کلمبوس» با آنکه در کمدی سازی، مانند اکثر فیلم های شبه کمدی روی پرده این روزهای سینمای بدون در و پیکر ایران، فاقد نوآوری و خلاقیت است و جز تکرار موقعیت ها، دیالوگ ها و خنده سازی هایی که مشابه آن را در سایر فیلمک های مدعی کمدی دیده ایم، چیزجدیدی ندارد اما بسان عده ای از نازل سازان، سعی نکرده با لودگی و تمسخر و هجو مناسبات خانوادگی و اجتماعی، برای خود مشتری جذب کند با این همه چون ازخلاقیت و نوگویی نشان ندارد و از سطحی و پیش پا افتاده ترین موضوع ها و شوخی ها استفاده کرده است جایگاهی مناسب در میان اندک کمدی های خوب سینمای ایران ندارد.

این منتقد با تأکید بر اینکه استفاده تبلیغاتی از تصویر تبلیغاتی «ترامپ» هم  در ازدیاد تماشاگر برای «کلمبوس» تاثیرگذار نبوده است اظهار داشت: به کارگیری بازیگرانی مانند فرهاد اصلانی، سعیدپورصمیمی و هانیه توسلی با آنکه بازیگرانی توانا هستند ولی کمدین نیستند و در ایفای نقش های کمدی استعداد مناسب از خود نشان نداده اند و همچنین ضعف آگاهی و نشناختن مولفه ها و مختصات گونه سینمای کمدی و فیلمنامه و کارگردانی متوسط از «کلمبوس» فیلمی ساخته است که همه چیز در آن یافت می شود به جز طنز و کمدی هدفمند و نشاط آور وسرگرم کننده!

وی خاطرنشان کرد: کمدی سازی، تخصص و سواد و تجربه، فیلمنامه کمدی و کمدین می خواهد و فیلم علیمردانی این عناصر و عوامل را ندارد. سینمای کمدی ایران برای رهایی از نازل بودن، کلیشه و درجا زدن به کمدین، کمدی نویس و کمدی ساز نیاز دارد. «کلمبوس» هر آنچه راکه می توانست در گیشه ضامن فروش فیلم باشد در خود جای داده است و با آنکه ممکن است در غیبت آثار خوب کمدی در سینمای ایران، بدون مشتری نباشد اما مادر چندقلو های ناقص شبه کمدی است!

این منتقد سینما سپس به نقد فیلم «میلیونر میامی» پرداخت و اظهار داشت: فروش میلیاردی برخی فیلم ها و فیلمک های طنز و شبه کمدی در بازارمکاره  مافیا زده اکران سینمای بدون صاحب کشور، سبب گسترش تب کمدی سازی و دامن زدن به توهم میلیاردر شدن سینماگران با سابقه و بدون سابقه سینمایی وکمدی سازی شده  است بدون آنکه هیچ گونه کوششی از سوی این نوع فیلمسازان برای رهایی از نازل سازی و ساختن آثار استاندارد و قوی و جذاب کمدی به چشم بخورد.

وی افزود: مصطفی احمدی هم از جمله سینماگرانی است که در دام کمدی سازی گیشه ای افتاده است. او که پیشتر فیلم «نزدیک تر» را ساخته است، فیلم دوم خود را در ژانر کمدی کارگردانی کرده است. «میلیونر میام»، نام فیلم جدید روی پرده او است. فیلمی که به تأسی از تب تند بازار کمدی فروشی و تقلید از کمدی سازان گیشه ای ساخته شده است.  

آذین متذکر شد: «میلیونر میامی» با بازی متوسط چهره های شناخته شده بازیگری کشور از جمله: حمید فرخ نژاد، طنازطباطبایی، صابر ابر و آتیلا پسیانی، بدون هیچ نوع نوآوری و قدرت بازیگری در نقش های پرداخت نشده و داستانی کم مایه تولید شده است. این فیلمک هم پر از دم دست ترین شکل ها و شیوه ها، موقعیت ها، حوادث سطحی و رخدادهای قلقلکی به اصطلاح خنده داراست و سعی  شده با ادا و اطوار و شکلک و حرف ها و شوخی های کلیشه ای، تماشاگرسرگرم و شاید جیب او خالی شود.

وی در پایان گفت: «میلیونر میامی» یک فیلمک شبه کمدی حادثه ای زیر متوسط گیشه ای است و ویژگی و امتیازقابل بحثی ندارد. احمدی و «میلیونر میامی» اش، قربانی نامدیریتی و بی سر وسامانی سینما و تسخیر بازار اکران توسط فیلمک های بازاری بدون هنر و محتوا و نازل شبه کمدی شده است. این فیلمساز هم بدون حساب و کتاب، درون استخر خالی از آب کمدی سازی شیرجه زده است!

جوان آنلاین: حجت الاسلام بصیر سلحشور، فرزند نویسنده سریال حضرت موسی (ع) می‌گوید: «درباره اینکه اسم آقای سلحشور را به عنوان نویسنده نیاورده‌اند باید بگویم که ظاهرا در جلسه اسم ایشان مطرح شده، اما کسی که این خبر را تنظیم کرده، به‌طور سهوی اسمی از ایشان نیاورده است.»