سینماپرس: وزیر کشور در جلسه مدیریت بحران شهرستان پلدختر نسبت به اظهارات مهران مدیری در برنامه دورهمی انتقاد کرد.
به گزارش سینماپرس، عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در جلسه ستاد بحران شهرستان پلدختر که ظهر امروز برگزار شد از برخی خبرسازی های دروغ در فضای مجازی نسبت به اقدامات انجام شده در سیل انتقاد کرد. رحمانی فضای همچنین از مهران مدیری انتقاد و از رئیس سازمان صداوسیما خواستار برخورد با مجری دورهمی شد.
سینماپرس: براساس توافق از پیش تعیین شده با ژیلا صادقی مقرر شد تا اجرای فاز اول و دوم برنامه پل فروردین برعهده ایشان باشد و فاز سوم این برنامه با اجرای فرد دیگری ادامه یابد و حاشیه‌هایی که برخی از رسانه‌ها ایجاد کردند از طریق مراجع قضایی پیگیری می‌شود.
به گزارش سینماپرس، برنامه «پل فروردین» چند روز قبل از تحویل سال با اجرای ژیلا صادقی و دکور متفاوت روی آنتن رفت و مستندهایی از سراسر کشور با روایت بازیگرانی چون پوریا پورسرخ، لیلا اوتادی، گلاره عباسی و… پخش کرد. بعد از تحویل سال «پل فروردین» به محسن آزادی و نیما رئیسی برای اجرا واگذار شد و یک سمت و سوی متفاوت‌تری از سوال‌های کوتاه به خود گرفت. گفتگوهای تخصصی‌تر و متنوع‌تری را شاهد بودیم که مصداق بارز آن بهنام تشکر و بابک حمیدیان است. «پل فروردین» امشب به پایان راه می‌رسد و به گفته تهیه‌کننده این ویژه‌برنامه نوروزی قرار است بعد از توافق با مدیران شبکه دو یک «پل فروردین» دیگری برای اعیاد شعبانیه و ماه مبارک رمضان هم ساخته شود. او به حواشی تغییر ژیلا صادقی هم اشاره کرد که در ادامه می‌خوانید.
احسان ارغوانی تهیه‌کننده ویژه‌برنامه نوروزی شبکه دو
احسان ارغوانی، تهیه کننده «پل فروردین»، ویژه برنامه نوروزی شبکه دو سیما در خصوص سختی‌های برنامه‌سازی برای تلویزیون به تسنیم، گفت: با توجه به وضعیت مالی شبکه‌های تلویزیون، جذب اسپانسر مالی و هماهنگ‌سازی محتوای برنامه تولیدی با درون‌مایه موردنظر اسپانسر بدون لطمه زدن به اهداف اصلی پروژه تولیدی بخشی از دشواری‌های فعلی برنامه‌سازی به خصوص برنامه‌های ترکیبی در قاب تلویزیون است. از سوی دیگر نیز عدم تعامل و همکاری در ساخت ویژه برنامه‌های مناسبتی مانند نوروز به سختی برنامه‌سازی دامن زده است. همچنین در اکثر برنامه‌های تلویزیونی اسپانسرهای مالی خواهان حضور سلبریتی‌ها هستند که این امر برنامه‌ساز را از خط فکری مورد نظر خود دور می‌سازد.
وی در پاسخ به این سوال که با وجود سختی‌های برنامه‌سازی چه عاملی سبب تولید برنامه «پل فروردین» شد، گفت: عشق به مردم و این قالب هنری مهمترین عامل تولید این برنامه است که با گفت‌وگوهای صورت گرفته با اسپانسر تلاش شد تا علاوه بر اجرای اهداف موردنظر اتاق فکر برنامه، نگاهی هم به اهداف اسپانسر مالی برنامه شود.
ارغوانی که سابقه تولید برنامه‌های متفاوت و پرمخاطبی مانند شهر باران، بوی عیدی، بهارستان و… را برای شبکه‌های متفاوت تلویزیون دارد، پخش برنامه‌های ترکیبی متنوع و جدید را یکی از عوامل موفقیت و استقبال مخاطبان از شبکه دو سیما در نوروز امسال دانست و بیان کرد: رویکرد و نگرش بدیع در حوزه ساخت برنامه‌سازی ترکیبی مانند «پل فروردین» سبب شد تا با وجود رقابت نابرابر در عرصه تولید برنامه، به اندازه سهم و توانمان از مهمانان خاص و کمتر حضور یافته در تلویزیون بهره بگیریم که با استقبال بسیار خوبی از سوی مردم نیز مواجه شدیم. همچنین هیچ‌گاه محوریت اصلی محتوای برنامه را فدای جذب مخاطب نکرده‌ایم.
این تهیه‌کننده با اشاره به پخش مستندهای گوناگون در برنامه پل فروردین عنوان کرد: ارائه محتوای مطلوب برای جذب مخاطب یکی از وظایف اصلی رسانه است که برنامه «پل فروردین» با توجه به رویکرد ایران‌گردی و شناسایی مناطق محروم کشور اقدام به تولید مستندهای گوناگون کرده است.
وی در خصوص حواشی تغییر “ژیلا صادقی” مجری برنامه اظهار کرد: بر اساس توافق از پیش تعیین شده با خانم ژیلا صادقی مقرر شد تا اجرای فاز اول و دوم برنامه پل فروردین بر عهده ایشان باشد و فاز سوم این برنامه با اجرای فرد دیگری ادامه یابد که متاسفانه برخی از رسانه حواشی را در این باره ایجاد کردند که از طریق مراجع قضایی پیگیر این مسئله خواهیم بود.
ارغوانی با اشاره به رقابت مطلوب برنامه‌های تلویزیونی در نوروز امسال، خاطرنشان کرد: برخلاف تصورهای رایج و براساس آمارهای میدانی، مردم همچنان برنامه‌های تلویزیون به خصوص برنامه‌های مناسبتی و ترکیبی را به شکل مطلوبی دنبال می‌کنند که در همین راستا پس از اتمام فاز سوم “پل فروردین” درصدد هستیم تا با توافق مدیران شبکه برای اعیاد شعبانیه و ماه مبارک رمضان به تولید این سبک از برنامه‌های ترکیبی با رویکرد متفاوت و جدید مانند “پل فروردین” ادامه دهیم.
سینماپرس: بعضاً درآمدهایی که می‌شنویم برای تبلیغ یک کالا بدست می‌آید که متأسفانه برخی از این درآمدها ناشی از عدم تبلیغ مجموعه رقیب است که می‌تواند موسسه یا کالا باشد.
به گزارش سینماپرس، یکی از اتفاقات جالب توجه اجرای قانون بازنشستگان بود که به واسطه پیگیری احسان قاضی‌زاده هاشمی با جدیت دنبال شد؛ به تعبیر این نماینده مجلس قانون منع به کارگیری بازنشستگان بهترین قانون مجلس دهم است. او در این باره به تسنیم، گفت: عده زیادی ترک خدمت کردند برآورد ما ۶۰۰۰ نفر در قوای مختلف و ۲۰۰ نفر مقامات سیاسی اعم از استانداران، سفیران و معاون وزرا بوده است. البته عده‌ای هم کوچ کردند یا دور بزنند و فرار کنند که ۱۰۰۰ نفر هستند. خوشبختانه عده زیادی همکاری کردند تا فصل جدیدی از مدیریت روی کار بیایند و با تغییر چهره مدیریتی کشور مواجه شویم. البته که صداوسیما هم جزو نهادهایی بود در امتداد اجرای این قانون حرکت کرد و البته در سال ۹۸ ادامه خواهد داشت.
وی تأکید کرد: بسیاری می‌گفتند این قانون در نظام اجرایی کشور اخلال بوجود می‌آورد و دیدیم نزدیک به ۱۵ استاندار تغییر کرد و هیچ اخلالی بوجود نیامد. این قانون صرفاً به خاطر روی کارآمدن عده‌ای نیست بلکه به واسطه اجرای این قانون، باید کادرسازی صورت بگیرد. چرا که همین نسل جدید هم به عنوان مدیر سرکار آمدند ماندگار نیستند و باید به فکر نسل‌های بعدی باشیم؛ برای آن روزها بیندیشیم.
عضو شورای نظارت بر صداوسیما با اشاره به پولشویی و عدم شفافیت مالی در عرصه فرهنگ و هنر، افزود: متأسفانه در یکی دو سال اخیر شنیدم در عرصه فرهنگ و هنر خصوصاً سینما، موسیقی و حتی کتاب ما شاهد یکسری سرمایه‌گذاری‌هایی برای سودهای بادآورده هستیم. به عبارتی از علاقه‌مندی مردم به عرصه فرهنگ و هنر در قالب برنامه‌سازی‌های مختلف به دنبال کسب و خلق پول هستند و طبعاً مفاهیم به شدت در آنها تنزل پیدا کرده است. به عبارتی دیگر کپی‌کاری‌های دست چندم، سخیف و کارهای غیربومی، بومی‌سازی می‌شود. اعتقاد دارم حوزه نظارتی وزارت ارشاد بایستی فعال‌تر عمل کند و ما بتوانیم در قالب انجمن‌های صنفی تهیه‌کنندگان روی منابع مالی، ورودی و خروجی‌ها نظارت داشته باشیم و به یک شفافیت مالی در عرصه فرهنگ و هنر برسیم.
وی با اشاره به لایحه اداره شدن صداوسیما و موضوع اسپانسرهای تلویزیونی، خاطرنشان کرد: این طرح اداره صداوسیما در کمیسیون فرهنگی مجلس تکمیل شده و البته این طرح واجد ایراداتی است که حتی در کمیسیون جمع‌بندی شده من با این طرح مخالفم و نقدهایی بر آن وجود ندارد. اما راجع به اسپانسرینگ من معتقدم این شفافیت مالی در درآمدهای سازمان صداوسیما هم بایستی وجود داشته باشد. درآمدهای در قراردادها و خارج از قراردادها و بعضاً درآمدهایی که می‌شنویم برای تبلیغ یک کالا بدست می‌آید که متأسفانه برخی از این درآمدها ناشی از عدم تبلیغ مجموعه رقیب است که می‌تواند موسسه یا کالا باشد. در این راستا نیازمند شفافیت تبلیغاتی مبتنی بر اخلاق تبلیغاتی در صداوسیما هستیم. ما در شورای نظارت بر صداوسیما گزارش‌هایی در حوزه تبلیغات بوده که این گزارش‌ها را از صداوسیما خواستیم حتماً منعکس بشود و باز هم پیگیریم. یعنی اگر از طرفی هم به صاحبان کالاها اعلام می‌کنیم در صورت اجحاف و تبعیضی در حوزه تبلیغات، می‌توانند طبق قانون به شورای نظارت بر صداوسیما مراجعه کنند.
سینماپرس: سوژه مناسب سریال نوروزی شبکه یک تا جایی اهداف اجتماعی و سیاسی را با درون‌مایه طنز جلو برد که یک بار دیگر ادعای مفتضحانه رئیس رژیم صهیونیستی با ایران را به تمسخر کشید.
به گزارش سینماپرس، سریال نوروزی شبکه اول سیما امشب با بیش از دو هفته روی آنتن به پایان راه می‌رسد و البته باید منتظر «نون. خ» های دیگری باشیم که قول آن را تهیه‌کننده سریال(مهدی فرجی) بنابر درخواست مدیران رسانه‌ملی داده است. کاری که تلفیقی از کمدی کلام و موقعیت بود. بسیاری از کارشناسان کار جدید سعید آقاخانی برای تلویزیون را پرتحرک‌ترین کمدی در اقلیم بومی دانستند.
شاید یکی از مخاطرات این سریال شوخی با اقوام بود که در برخی از موارد صداوسیما را در مقابل قومیت‌های مختلفی قرار می‌داد که یا آن سریال متوقف می‌شد و یا با اصلاحاتی روی آنتن می‌رفت. نکته‌ای که پیش از این مورد سوال بسیاری از رسانه‌ها بود و سعید آقاخانی پاسخ آن را این چنین داد: ” این اتفاق در «نون. خ.» نخواهد افتاد؛ چون هم من و هم برخی از هنرمندان این سریال، کُرد هستیم. جالب است بدانید که حدود ۲۰ بازیگر بومی داریم که از کردستان و کرمانشاه آمده‌اند. گاهی وقتی سطحی با قومیت‌ها برخورد می‌شود چنین اتفاقی می‌افتد [با چالش و حاشیه روبه‌رو می‌شود].
سطحی پرداختن به اقوام و آداب و رسوم نکته مهمی است که در سریال تلویزیونی «نون. خ» شاهد عمق آن هستیم حتی در پوشیدن لباس‌ها و نشان دادن آداب و رسوم و سبک زندگی هم طراح لباس و صحنه پرداز و کارگردانی دریغ نکرده است. آنقدر این وسعت دید و پرداخت، گستره داشته که ماموستا مصطفی شیرزادی، امام جمعه مریوان، از شهرستان‌های استان کردستان نیز به پخش این سریال واکنش نشان داد و گفت: «ساخت سریال‌هایی همچون «نون. خ» در تقویت همبستگی ملی و قومی تأثیرگذار است. این سریال تلویزیونی به‌خوبی ظرفیت‌های مناطق غرب کشور را منعکس می‌کند. سریال نوروزی «نون. خ» توانسته مخاطبان تلویزیونی زیادی را دنبال خود بکشاند و شور و نشاط در بین مردم ایجاد کرده است.»
یکی دیگر از مشکلات بر سر راه سعید آقاخانی نگاه مخاطب شبکه یک به سریال «پایتخت» بوده که ۶ بار با موقعیت‌های مختلف آن را دیده بود. سریالی که با رویکرد بومی به سراغ اقوام مازندرانی ما رفت و موقعیت‌ها و داستان‌های مختلفی را برای مخاطب روایت کرد. حتی قرار بود امسال با یک اسپیشال اپیزود تقدیم مخاطب کند اما به دلیل درگذشت ناگهانی نویسنده‌اش(خشایار الوند) به یک زمان دیگری موکول شد. به زعم بازدید مخاطبان از آمارها و نظرسنجی‌های متفاوت توانست در وهله نخست پخش و تازگی سوژه و شرایط اقلیمی توجه بسیاری از مخاطب را به خودش جلب کند تا جائی که برخی از مردم، مسئولین خصوصا کُردنشین‌ها خواستار ادامه «نون. خ» با موقعیت‌های جدید بودند.
«نون. خ» در کنار نمایش فرهنگ و زندگی مردم کردستان از موضوعات اقتصادی و سیاسی غافل نشد. مسئله اختلاس و حق مردم را ادا کردن را جدی در دستور کار خود قرار داد. و چند قسمتی هم هست موضوع اظهارنظر مفتضحانه «نتانیاهو- رئیس رژیم صهیونیستی» را با خلق موقعیت خرید هواپیما در یک منطقه متروکه دوباره بر سر زبان‌ها آورد. به طوریکه خبرها به گوش می‌رسد با نشان دادن این موضوع در «نون. خ» مجدداً جوک بزرگ نتانیاهو در جامعه جهانی مطرح شده است. می‌دانید که او در سال گذشته موضوع «دورقوزآباد» را در سازمان ملل عنوان کرد و بعداً معلوم شد که اصلاً منابع هسته‌ای در چنین منطقه‌ای از ایران وجود ندارد. این اتفاق در جامعه جهانی به یک جوک مفتضحانه قلمداد شد!
سعید آقاخانی خیلی هوشمندانه این موضوع را با یک هواپیما پیش کشید و منظور خودش را رساند که در فضای مجازی هم دوباره این جوک و رفتار ساده‌لوحانه یک سیاستمدار اسرائیلی دست به دست شد. نشان دادن این دیالوگ‌ها و بازنگری تحلیل مفتضحانه نتیانیاهو درباره ایران بدون کلیشه و تکرار بر سر زبان‌ها افتاد و مردم بنویسند که یکپارچه در مقابل چنین تهدیداتی ایستاده‌اند و هر نوع همکاری یا جاسوسی برای کشورهای اسلامی تقبیح شده و همه ملت یکپارچه در مقابل تحریم‌های ظالمانه ایستاده‌اند.
پرداختن «نون. خ» به قوم کُرد یک ریسک بزرگ بود که سعید آقاخانی آن را پذیرفت. کسی که در ساخت و بازی سریال‌های طنز از تجربه خوبی برخوردار است؛ چون او و امثال او رگ مخاطب را بهتر می‌شناسند و اگر بخواهند درباره اقوام و سبک زندگی هم حرفهای بزرگ بزنند این اصالت را بدون لودگی و خوشمزگی فریاد می‌کنند. همان‌طور که پیش از این هم سعید آقاخانی درباره نوع طنز خود گفته بود: ” بی‌مزه نخواهیم بود. نباید مخاطب حتماً غش‌غش بخندد! این لزوماً طنز نیست. ما یک مجموعه‌ای را برای عید نوروز آماده می‌کنیم که کار اجتماعی هم باشد. تماشاگر فیلمهای مناسبتی باید آداب و رسوم فرهنگ ایرانی را هم ببیند و این اتفاق در «نون. خ.» افتاده است. “
روایت “نورالدین خانزاده” روستاهای کردستان که در زمینه صادرات تخمه آفتابگردان فعالیت می‌کند همه قشرها، سنین، مشاغل و شخصیت‌ها در آن حضور دارند. هم فضای روستایی و طبیعت بکر غرب ایران را نمایش می‌دهد و هم کوچه پس کوچه‌های تهران را! گویش کُردی در آن، نزدیک به واقع و در عین حال قابل درک برای همه مردم است. از موسیقی محلی و اقلیمی به زیبایی در آن استفاده شده و پوشش اصیل و سنتی مردم آن منطقه نیز به خوبی نمایان است.
«نون. خ» در موضوع اقتصادی هم به سراغ مسئله اختلاس رفته است. جایی که با فوت یکی از طرف‌های تجاری «نورالدین خانزاده» شخصیت اصلی داستان، بخش زیادی از پول‌های مردم از دست می‌رود. تا نورالدین مظنون به اختلاس پول‌های آنها شود و اصلاً این عنوان «نون. خ» از همین‌جا می‌آید. البته در عین حال از پرداختن به رفتار هوشمندانه «نون. خ» در ارائه کاراکتر روحانی هم نباید بگذریم. جایی که هومن حاجی‌عبداللهی برای نقش “افشه” انتخاب شد؛ معمولاً چنین نقشی حساسیت‌ها و محدودیت‌های خاص خودش را دارد. به هر حال نقش قشری از اجتماع را “حاجی عبداللهی” بازی کرد که هم پوشش متفاوتی دارند و هم اینکه برای رسیدن به آن نیاز به تحقیق‌های بسیاری است. «افشه» – «نون. خ» انصافاً تقلیدی از هیچ‌کدام از روحانیون بازی شده در سیما نبود.
نکته آخر؛ هویت شبکه یک سیما ایجاب می‌کرد و می‌کند که در ادامه هم به سراغ اقوام مختلف و نمایش فرهنگ و گویش و طبیعت آنها برود؛ چون رسالت تلویزیون خصوصاً شبکه یک که به عنوان یک شبکه ملی تعریف شده نشان دادن این سبک زندگی، آداب و رسوم و نشان دادن مشکلات، رنج‌ها و آسیب‌های موجود در اقوام و مناطق محروم و حاشیه‌نشین کشور است.
سینماپرس: برنامه‌ای که سلیقه‌ای، داوری نمی‌کند و تنها برنامه ادبی درست و قابل تأمل است که به تعبیر شهرام شکیبا اسپانسرها می‌خواهند بازیگران بیایند و برای ادبیات پول نمی‌دهند. البته این سوال مطرح است که تلویزیون امروز چقدر مخاطب را به ادبیات علاقه‌مند می‌کند؟!
به گزارش سینماپرس، چهارم اسفند قرار بود سری جدید «قندپهلو» روی آنتن برود و این تاریخ پخش به یازدهم اسفند موکول شد؛ بالاخره ساعت ۲۳ از شبکه آموزش پخش شد. امسال بخش کاریکاتور و حکایت‌های «الهی‌قمشه‌ای» را توأمان داشت و داوران ثابتی چون ناصر فیض و شهرام شکیبا و مهمانانی چون یوسفعلی میرشکاک، محمد صالح اعلا، بیژن بیرنگ و علیرضا بدیع، شرکت‌کنندگان خانم و آقا را قضاوت کردند. کاریکاتورهای احمد عربانی و حکایت‌های الهی قمشه‌ای را شرکت‌کنندگان می‌دیدند و براساس آن اشعار طنز را می‌خواندند. این برنامه شب گذشته با پخش قسمت فینال به پایان رسید.
اهتمام بر بطن به جای توجه به زرق و برق
شایدکمی عجیب به نظر برسد اما معتقدم «پایتخت» در حوزه سریال سازی و «قند پهلو» در حوزه سرگرمی از چند حیث با هم پهلو می زنند. هر دو مشمول استمرار تولید شده و به سری چندم خود رسیده‌اند که این تداوم محصول مطالبه مخاطب هم بوده و هر دو از هویت و مولفه ایرانی بهره می‌برند که این ویژگی با سادگی و صمیمیتی که در ذات آنها نهفته گره خورده و در یک درهم تنیدگی بی‌پیرایه به دل مخاطب نشسته است.
در زمانه‌ای که مسابقات تلویزیونی در یک فضای بیگ پروداکشن و با زرق و برق‌های فرمی جهت جذب بصری مخاطب تولید می‌شود(که در جای خود لازم است) قند پهلو به عنوان یک رقابت و مسابقه ساده و به دور از تجملات ظاهری به جای جذابیت بصری به بصیرت جذاب و اغنای درونی مخاطبانش می‌اندیشد و در کنار سرگرمی به عنصر آگاهی هم اهتمام داشته و در نهایت به پای آن نشستن هم فال است و هم تماشا.
مسابقه‌ای هویتمند مبتنی بر زبان فارسی
اغلب مسابقات تلویزیونی ما به ازای خارجی دارد و حتی به تقلید از نمونه‌ها و برندهای جهانی آن هم متهم شده و به عنوان نقطه ضعف آن مورد نقد قرار می‌گیرد اما “قند پهلو” مسابقه‌ای برآمده از فرهنگ و ادبیات ایرانی و فارسی است که از ظرفیت زبانی و بیانی فرهنگ خودی استفاده کرده و کمتر شاهد نمونه‌های خارجی در این زمینه هستیم که مسابقه‌ای مبتنی بر شعر طنز و ادبیات طنازانه تهیه و تولید شود. اگر قرار است تولید کالای ایرانی را پاس بداریم قطعاً تولیدات رسانه‌ای هم شامل آن شده و “قند پهلو” را می‌توان مصداقی از تولید یک کالای رسانه‌ای ایرانی دانست. در واقع قند پهلو یک مسابقه هویتمند مبتنی بر زبان فارسی است و از آنجا که زبان عصاره فرهنگ است این مسابقه را می‌توان یک محصول ناب ایرانی دانست.
استعدادهای «قندپهلویی» تخصصی‌ترند تا استعدادهای «عصر جدیدی»
قطعاً یکی از ویژگی‌های مهم برنامه‌ای از جنس «قند پهلو»، وجود عنصر داوری در آن است که از این حیث آن را در کنار برنامه‌هایی از جنس مسابقاتی مثل «عصر جدید» قرار می‌دهد که داوری نقش برجسته و محوری در آن دارد و چه بسا هویت برنامه به آن وابسته است. واقعیت این است که «قند پهلو» پیش از «عصر جدید» یک برنامه استعدادیابی در تلویزیون بوده با این تفاوت که در «عصر جدید»، استعداد به شکل عمومی مورد ارزیابی و کشف قرار می‌گیرد و در «قند پهلو» به شکل تخصصی.
«قندپهلو» یک استعدادیابی تخصصی در حوزه شعر طنز
در واقع در «قند پهلو» یک استعدادیابی تخصصی در حوزه شعر طنز انجام شد و خیلی از طنزپردازانی که امروزه در محافل فرهنگی و ادبی طنز حضور دارند و به شهرت رسیده‌اند محصول این برنامه بوده‌اند. با این حال می توان به تیم و ترکیب داوری آن این نقد را وارد کرد که تقریباً یک ترکیب ثابت دارد و این ثبات حتی اگر با عدالت‌ورزی هم همراه باشد باز ممکن است این شائبه را در عده‌ای ایجاد کند که این تخصص‌گرایی را با انحصارطلبی یکی بدانند. با این حال در سری جدید «قندپهلو» شاهد حضور داوران مهمان بودیم که به تعادل و تلطیف در کنش داوری کمک کرد. خاصه اینکه وزن و اعتبار حرفهای این داوران هم قابل تامل بود.
داوری از روی تخصص و نه ذوق و محک‌های سلیقه‌ای!
قطعا حضور افرادی مثل محمدصالح علاء یا یوسفعلی میرشکاک که خودشان در شعر و ترانه سرایی دستی بر آتش دارند درکنار داوران افتخاری مثل بیژن بیرنگ یا علیرضا بدیع به اغنای بهتر فرآیند داوری و اعتبار سویه رسانه‌ای برنامه کمک کرد. جالب اینکه به واسطه پخش برنامه «عصر جدید» و چالش‌هایی که در بخش داوری آن در شبکه‌های اجتماعی ایجاد شده، موقعیت و وضعیت داوری و داوران «قند پهلو» که داوران کاملاً تخصصی در ارتباط با ماهیت مسابقه هستند بیشتر به چشم آمده و به عنوان قضاوت عادلانه در نزد مخاطب، برجسته شده است. درواقع خالص‌تر بودن عیار داوری «قند پهلو»، نمایان‌تر شده است. داورانی که غالباً مبتنی بر معیارها و تحلیل‌های فنی و تخصصی داوری می‌کنند نه ذوق و محک‌های سلیقه‌ای.
احیای شاخصه‌های ادبی و تاریخی از دل حکایت‌های طنز
«قند پهلو» ضمن حفظ و صیانت بنیان‌های هویتی خود در محتوا، مضمون و رویکرد گفتمانی از حیث فرم، موارد تازه‌ای به برنامه اضافه کرده که برخی از آن قابل توجه و تأمل است. شاید مهمترین آنها اضافه شدن آیتم «الهی قمشه‌ای» باشد که حکایت طنزی را از دل ادبیات کهن فارسی بیرون کشیده و با زبان شیرین استاد روایت می‌کند. جالب اینکه مبتنی بر این حکایت، شرکت‌کننده‌ها باید شعر طنزی بسرایند و این تمهید به شکل هوشمندانه‌ای یک رقابت موزون و شاعرانه را با تاریخ ادبیات ما پیوند می‌زند که هم اغنای برنامه از پس آن حاصل می‌شود هم احیای شاخصه‌های ادبی و تاریخی ما.
هدف صرفاً سرگرمی نیست!
لوکیشن برنامه نسبت به سری‌های قبلی کوچک‌تر شدکه البته به شکل نمادین می‌تواند واجد روایتی نقادانه هم باشد به این معنا که طعنه‌ای باشد بر کوچک شدن فضای طنز در کشور و احتمالاً پایین آمدن آستانه انتقادپذیری! با این حال دکور جمع و جور برنامه با بهره‌گیری از رنگ‌های گرم در یک صورت‌بندی زیبایی شناختی که لذت بصری مخاطب را تأمین می‌کند می‌تواند نشانگر تقدم محتوا و غنای برنامه نسبت به فرم و اداهای آن برای تولیدکنندگان برنامه بوده باشد که هدفشان نه صرف سرگرمی که ارتقاء آگاهی است.
تنوع ژانری مسابقه با کاریکاتورهای مجله گل‌آقا
از آیتم های دیگر برنامه می‌توان به بخش کاریکاتورهای عربانی در مجلات گل آقا و طنزپردازی مبتنی بر آن دانست که کاریکاتور و طنز را به مثابه دوسویه تصویری و کلامی از نقد اجتماعی در کنار هم قرار داده و تنوع ژانری مسابقه را بیشتر کرده است. ضمن اینکه تولید برنامه امسال از منزل زرویی نصرآباد و آیتم زرویی خوانی علاوه بر اینکه ادای دینی به این استاد بی بدیل در عرصه طنزنویسی بود به تعمیق برندسازی از برنامه هم کمک کرد.
واقعیت این است که تکرار یا کهنگی برنامه‌ای مثل قند پهلو بیش از آنکه در فرم اتفاق بیفتد در محتوا رخ می‌دهد. به عبارت دیگر باید محتوا و مضمون آن را معیار و محکی برای سنجش رسانه‌ای برنامه قرار داد. از این حیث با توجه به اینکه قند پهلو در پرداختن به مضامین و محتوای برنامه خود به مسائل روز جامعه و نقد آنها در قالب طنز توجه می‌کند مشمول کهنگی و زمان‌زدگی نشده اما می‌توان با با برخی تغییرات فرمی به بازتولید جذابیت‌های بصری آن افزود یا با اضافه کردن آیتم‌های تازه، تازگی آن را حفظ کرد.
«قند پهلو» مروج خنده خردوزانه است
یادمان باشد که تفاوت اجرای برنامه‌ای چون «قندپهلو» با برنامه‌های مسابقه محور دیگر تلویزیون در این است که مجری آن، جزو مولفان محتوایی برنامه هم بوده و در خلق موقعیت و فضاهای طنازانه برنامه، نقش دارد. قند پهلو طی سال‌های اخیر به یک برند رسانه ای برای مخاطبان فرهیخته تلویزیون بدل شده که مخاطبان عام را هم مجذوب خود ساخته. حفظ و صیانت از این برند در عین نقد و اصلاح آن یک ضرورت رسانه‌ای برای مراقبت و محافظت از یک برنامه خوب است. قطعاً برنامه‌ای که نقد در ذات آن وجود دارد از نقادی خودپروایی ندارد و می‌تواند با اتکاء به همین نقدها به تعالی و تکامل خود کمک کند. «قند پهلو» مروج خنده خردوزانه است و رمز موفقیت آن در حفظ و اغنای خرسندی و خردمندی است.
شکیبا: مدیران تصمیم نمی‌گیرند اسپانسرها تصمیم‌گیرنده‌اند
شهرام شکیبا مجری تلویزیون و شاعر طنزپرداز درباره علاقه خود به ادبیات گفت: زمانی تلویزیون و رادیو مرا به ادبیات علاقمند کرد اما تلویزیون امروز چقدر مخاطب را به ادبیات علاقمند می‌کند؟ برنامه‌هایی که در حوزه ادبیات در تلویزیون ساخته می‌شود سرگرمی هستند و ادبیات محض نیست البته «قندپهلو» هم وارد سرگرمی می‌شود چون ما مجبور هستیم ابتدا سرگرمی برای جذب مخاطب ایجاد کنیم و بعد در آن تا حدی هم وارد آموزش شویم. درحالیکه در برخی از کشورهای بسیار کوچک نزدیک خلیج فارس برنامه‌هایی جدی در حوزه ادبیات دارند که شاعر قصیده می‌گوید و مردم رای می‌دهند.
این نویسنده و شاعر درباره اینکه چرا برنامه‌های تخصصی در حوزه ادبیات در تلویزیون رشد نکرده است، بیان کرد: به نظر شما چه کسانی تصمیم گیرنده برای برنامه های تلویزیون هستند؟ مدیران تصمیم نمی‌گیرند بلکه اسپانسرها هستند که تصمیم می‌گیرند چه برنامه‌ای ساخته شود. کسی برای ادبیات پولی نمی‌پردازد و اسپانسرها می‌خواهند بازیگران بیایند و آنها در برنامه‌ها حضور داشته باشند.
البته ناگفته نماند در پَسِ همه این خوبی‌ها، فواید و انتقادات، یک انتقاد جدی هم باید به برنامه «قندپهلو» کرد که در سری‌های بعدی مورد توجه‌شان باشد. این برنامه در اصالت خود اسپانسری و ستاره مربعی روی آنتن نرفته اما متأسفانه این سری برپایه چنین اتفاقی جلو رفت. و پای قرعه‌کشی و ستاره مربع‌ها به این برنامه باز شد و مجری برنامه(رضا رفیع) هم مجبور بود به سبک و سیاق دیگر مجریان این ادبیات قرعه‌کشی و تبلیغات را بر زبان جاری کند. این اولین بار است که قرعه‌کشی و چنین تبلیغاتی به برنامه «قندپهلو» هم اضافه شد.
سینماپرس: مسعود ده‌نمکی، کارگردان سینما می‌گوید وقتی فیلمسازی به مفاهیم اخلاقی می‌پردازد مورد هجمه یک جریان قرار می‌گیرد و احساس بی‌پناهی می‌کند اما وقتی هدف بیان اعتقادات باشد با این هجمه‌ها مقابله می‌کند، وی این بار زندانیها را با موضوع انتظار اکران می‌کند.
به گزارش سینماپرس، مسعود ده‌نمکی کارگردان سینما به‌تازگی فیلم «زندانیها» را برای اکران آماده کرده است که برای نوروز روی پرده سینماست. او فیلمهایش را به‌تناسب موضوعات روز می‌سازد و این روند از اخراجی‌های ۱ آغاز شد و حالا به زندانیها رسیده است، موضوعات طنز را دستمایه القای مفاهیم قرار می‌دهد تا بتواند با طیف گسترده‌تری از مخاطبان ارتباط برقرار کند. در رابطه با اکران «زندانیها» و مختصات محتوایی این فیلم با او به گفت‌وگو نشستیم که می‌خوانید؛
ــ از ترکیب فیلمهای پیشنهادی برای اکران نوروز ۹۸ مشخص است فضای رقابتی خاصی بین فیلمهای کمدی برقرار می‌شود؛ آیا سینمای ما با مناسبات و زیرساختی که دارد می‌تواند بستر مناسبی برای رقابت فیلمها در اکران نوروزی داشته باشد؟
مضمون فیلم من رقابت‌پذیر نیست و به همان دلیل هم وارد جشنواره فیلم فجر نشدم. تلاش کردم از منظر رقابتی به محتوای فیلم نگاه نشود. به هر حال هر فیلمی هم مخاطب خودش را دارد و من هم تجربه رقابت را پیش از این داشته‌ام و دیگر با خودم هم رقابتی ندارم.
محتوای فیلم به‌گونه‌ای است که علاقه‌مندم تمام اقشار جامعه آن را ببینند و بدون پیش‌زمینه ذهنی واردش شوند. اما امیدوارم نوروز برای همه فیلمها خوب باشد، چه فیلمهای جدی و چه فیلمهای کمدی که این موضوع با توزیع متناسب فیلمها بین سینماها و تبلیغات خوب محقق می‌شود.
با توجه به اینکه نیمه اردیبهشت ماه مبارک رمضان آغاز می‌شود، برای من مهم بود که فیلم در ایام نیمه شعبان روی پرده باشد چون با محتوای آن ارتباطات معنایی دارد.
ــ درباره محتوای فیلم کمی بیشتر توضیح دهید، دلایل ارتباط معنایی آن با نیمه شعبان را بیان کنید.
در خلاصه داستان که پیش از این در اخبار آمده ذکر شده: «این فیلم داستان دانشجوی جوانی است که قصد دارد برای پایان‌نامه‌اش روی تعدادی زندانی تحقیق کند». در کل فیلم تمی از طنز دارد که با مفاهیم اخلاقی و در این فیلم به‌ویژه با مفهوم انتظار مواجه هستیم.
ــ فضای سینمایی امروز به‌سمت رقابت برای فروش و کسب اکران و گیشه پیش می‌رود و توجه به مضمون و محتوا انگار رنگ می‌بازد. البته هنوز هستند فیلمسازانی که احساس تعهد اخلاقی نسبت به جامعه و تفکرشان دارند و برای همین تعهد فیلم می‌سازند، آیا شما فکر می‌کنید در این دسته از فیلمسازان طبقه‌بندی می‌شوید که هر بار یک موضوع تازه برایتان تعهد ایجاد می‌کند؟
همه کسانی که مجموعه فیلمهای ما را دیده‌اند اگر به موضوعاتش توجه داشته باشند با یک روند مواجه می‌شوند؛ اخراجی‌های ۱ جبهه و جنگ و شهادت را به‌تصویر می‌کشد، اخراجی‌های ۲ زندگی آزادگان را هدف خود قرار داده و اخراجی‌های ۳ به مفاهیم سیاسی، نقد دموکراسی و مسائل سیاسی کشور می‌پردازد. رسوایی هم به مسائل اخلاقی می‌پردازد یا معراجی‌ها که موضوع شهدای غواص را در پیش گرفته است.
پرداخت نقدگونه به مفهوم انتظار کار دشواری است
در هر فیلمم سعی کردم یکی از دغدغه‌ها و مطالباتم را پیگیری کنم، جامعه را از زاویه دید خودم مورد آسیب‌شناسی قرار دهم همان‌طور که دیدید در رسوایی ۲ نقد صریح و شفافی به وضعیت جامعه داشتیم. با توجه به اینکه کمتر در سینما به مفهوم انتظار پرداخته شده آن هم با نگاه طنز، سعی کردیم به این موضوع بپردازیم و البته پرداخت طنزگونه به این مفهوم کمی سخت بود. امیدوارم مخاطبانی که به سینمای طنز علاقه‌مند هستند بتوانند با این مفهوم هم ارتباط برقرار کنند.
مدعیان اخلاق در سینما در برابر حریم‌شکنی‌ها سکوت می‌کنند
ــ این کنجکاوی وجود دارد که؛ چگونه می‌توان با مفهوم انتظار با رویکرد طنز مواجه شد؟
دقیقاً باید مراقب بود تا نقض غرض نشود. همه کسانی که زمانی مدعی اخلاقیات در سینما بودند در برابر تمام حریم‌شکنی‌ها سکوت می‌کنند. اما امکان این حریم‌شکنی‌ها برای ما وجود ندارد ما هنوز خودمان را به برخی چیزها متعهد می‌دانیم و نمی‌خواهیم از هر شوخی و کاری استفاده کنیم، اما علی‌رغم این تعهدات فروش لازم را هم داشته‌ایم. البته این شرایط نوعی رقابت نامتقارن را فراهم می‌سازد. ما با حداقل شوخی‌ها وارد حوزه می‌شویم.
ــ مدتی است سینمای سخیف با سینما کمدی مترادف شده و تعابیری که برای آنها به‌کار می‌رود اشتباه است. یکی از راه‌های برون‌رفت از این وضعیت و معرفی فیلم طنز درست، ارائه کمدی مناسب در سینماست.
ببینید در ادبیات کهن ما طنز وجود داشته است که نمونه آنها را در مثنوی یا اشعار دیگران می‌بینید. این روش برای همراه کردن و اقناع مخاطب به‌کار گرفته می‌شود تا مفاهیم عرفانی و اخلاقی ارائه شود. چطور می‌شود که طنز در ادبیات فاخر می‌تواند وجود داشته باشد اما در سینما نه؟ ضمناً کار طنز سخت‌تر از کار جدی هم هست و نباید با سینمای سخیف یکسان شمرده شود.
ــ دقیقاً مشکل همین‌جاست که سینمای سخیف را با سینمای کمدی یکسان برشمردیم. البته کنار این بحث قهرمان در سینما را هم مدتی است پیش کشیده‌ایم، که شما همواره در آثارتان از آن استفاده کرده‌اید.
بله دقیقاً. مجید سوزوکی تبدیل به یک قهرمان ماندگار در سینما شد. قهرمان هم کسی است که در حافظه تاریخی مردم ماندگار شود. الآن در سینما چند قهرمان مانند مجید سوزوکی یا حاج قاسم داریم؟
ــ البته باورپذیر بودن قهرمان هم اهمیت زیادی دارد. مجید سوزوکی با تمام کمدی‌ای که داشت باورپذیر بود، چون در بستر خود جنگ می‌شد این تیپ‌سازیها را باور کرد. ولی به‌نظر شما در رسوایی قهرمانها باورپذیر بودند؟
شما در رسوایی همدلی مخاطب با حاج یوسف را می‌بینید، در حالی که اگر این فیلم با نگاه مذهبی ساخته نشده بود، سمپاتی مخاطب به‌سمت بدمن فیلم جلب می‌شد. قهرمان در این فیلم از آبروی خود می‌گذرد برای نجات دیگران در نظرسنجی‌های گوناگون هم می‌بینید روحانی فیلم جزء برترین روحانیون سینمای ایران است البته در هر جایی که جرأت کردند نظرسنجی بگذارند.
-از زمانی که اخراجی‌های ۱ را ساختید به‌مرور کار کردن در سینما برایتان سخت‌تر شد، این موضوع درست است؟
من هم قرار نیست خودم را تکرار کنم. گاهی قهرمان خود یک فیلم است. حرفهایی که ما در اخراجی‌های ۳ با موضوع شکل مناظرات و دموکراسی و مناسبات سیاسی زدیم دستمایه ساخت چندین فیلم دیگر می‌شود و هیچ‌کدام به آن حجم از مخاطب نمی‌رسند. چندین سریال هم از روی رسوایی ساخته شد اما آن بازخورد اجتماعی لازم را نداشت.
احساس بی‌پناهی در سینمای معاصر
ــ آیا سختی کار کردن را به این موضوع ارتباط می‌دهید که نمی‌خواستید به تکرار برسید یا موضوع به فضای سینما بازمی‌گردد؟
وقتی مضامینی چون مضامین فیلمهایی که ساختم می‌سازید در سینما احساس بی‌پناهی به شما دست می‌دهد، به‌عنوان مثال وقتی فیلم رسوایی ۲ ساخته شد کمتر فیلمی جلوه‌های ویژه مشابه آن را داشت چرا که تخریب یک شهر به‌طور کامل در این فیلم اتفاق افتاد و گروهی که آن جلوه‌های ویژه را کار کرده بودند الآن برای سینمای هند فعالیت می‌کنند اما اینجا در جشنواره خودمان به آنها بی‌توجهی می‌شود و جایزه‌ای دریافت نمی‌کنند. جالب این است که بعد از این فیلم همه کارگردانان از آن تیم استفاده می‌کنند.
درست است که برای جوانان این‌گونه بی‌مهری‌ها ایجاد دلزدگی می‌کند اما برای من تأثیر اجتماعی فیلم اهمیت دارد که در حافظه تاریخی مردم ماندگار شود. الآن از اخراجی‌ها ۱۵ سال گذشته است اما هنوز هم فیلم جزء منتخبان مردم است.
ــ چطور با این‌همه مشکلات و بی‌پناهی در فضای سینمای فعلی کار می‌کنید؟
برای من مهم حرفی است که می‌خواهم بزنم. حالا مواقعی هم هست که بعضی فیلمها در زمانی با مقاومت فراوانی برای دیده نشدن مواجه می‌شود اما به‌مرور به مخاطبان عرضه خواهد شد، مانند رسوایی ۲ که نگذاشتند حتی یک بیلبورد شهری داشته باشد چون برخی مسئولان فیلم را به خودشان گرفته بودند و البته واقعاً هم همین بود و مردم نقد خودشان را در فیلم می‌دیدند، شهری که به‌سمت ویرانی می‌رود و در آستانه عذاب الهی قرار گرفته است. اما همان فیلم هم با حداقل تعداد سالنها فروش بدی نداشت.
* تسنیم
سینماپرس: چند صباحی است که سریال‌های ما درگیر زرق‌و برق‌ها شده‌اند و خبری از کیفیت و دقت نیست؛ روزهایی که شاهدیم در تلویزیون «هزاردستان» و «سربداران» ساخته می‌شدند.
به گزارش سینماپرس، چند روزی است از درگذشت جمشید مشایخی می‌گذرد که یک کاراکتر بی‌نظیری در سریال‌های تلویزیونی به شمار می‌رفت در کنار دوست شفیقش علی نصیریان که در زمره بازیگران نخبه‌ای هستند که هم در تئاتر، سینما و هم در تلویزیون خوش درخشیدند. همکاری مشترک او با مشایخی در «هزاردستان» را نمی‌توان فراموش کرد و هم در عین حال «میوه ممنوعه» هم از یاد نمی‌رود. البته نصیریان این روزها مشغول بازی در سریال «برادرجان» هم هست که احتمالاً جزو سریال‌های رمضانی تلویزیون خواهد بود.
او در کنار نگاهی به حضور جمشید مشایخی در تئاتر، سینما و تلویزیون به این نکته اشاره کرد که باید رویکردهای جدید همراه با کیفیت و دقت به امر سریال‌سازی در تلویزیون برگردد. نصیریان به تسنیم، گفت: «سریال‌های تلویزیونی بعد از پیروزی انقلاب با دقت و وسواس خاصی کار می‌شد و از جملگی این پرداخت‌های حرفهای و تخصصی می‌توان به «هزاردستان» و «سربداران» اشاره کرد. دو سریالی که از لحاظ کیفی، ساختار، دکورسازی، صحنه‌پردازی، لباس، گریم، فیلمبرداری و سایر مشخصات در حد خیلی خوبی شروع شد. اما چند صباحی بعد آرام آرام تحت‌الشعاع یکسری زرق و برق‌ها قرار گرفت. البته ناگفته نماند چند اثر تاریخی و دینی هم ساخته شد که ستودنی است ولیکن در سریال‌های اجتماعی و معمولی دیگر شاهد دقت و وسواس در ارائه المان‌های والای هنری در سریال‌های تلویزیونی نیستیم. در واقع جای کیفیت و دقت در سریال‌های تلویزیونی ما خالیست.»
او همچنین به جمشید مشایخی و خاطره بازی در تئاتر مشترک‌شان اشاره کرد و افزود: در جایی خواندم و شنیدم که جمشید گفته بود علی نصیریان حق به گردن من دارد که از روی تواضع و فروتنی این نکته را مطرح کرده است. جای جمشید که همیشه او را به نام «کمال‌الملک» هنر نمایشی می‌شناختم برای همیشه در صحنه بازیگری خالی می‌ماند. همان‌طور که پیشتر گفتم جای داود رشیدی و عزت‌الله انتظامی خالی است. امیدوارم استعدادهای جوان ما به میدان بیایند و پرشور و بالنده این ضایعه‌ها و صدمات را جبران کنند که ما در فقدان این بزرگان هنر تحمل می‌کنیم.
وی خاطرنشان کرد: اواخر دهه ۳۰ نمایش‌های تلویزیونی اجرا می‌کردیم در همان تلویزیون خصوصی که تهران پخش می‌شد. من ۶۰ سال با مشایخی رفاقت کردم و خاطرات خوشی از آن دوران دارم. یادم می‌آید کلید این آشنایی در اداره تئاتر دراماتیک خورده شد؛ جایی که مشایخی وارد عرصه هنر شد. من در نمایشنامه «وظیفه پزشک» دوست داشتم نقشی به جمشید بدهم که حقیقتاً استعداد بسیار بزرگی بود. استعدادی که هم در تئاتر، هم در سینما و هم در تلویزیون خاطرات خوشی برای من، دوستان و مردم فراهم کرد. از اخلاق و منش و رفتار او سال‌ها می‌توانم بگویم که چقدر از همکاری و مجاورت با او لذت بردم.
نصیریان، مشایخی را یک استعداد متکی به خود دانست و افزود: این نکته درباره مشایخی گفته نشده که جمشید یک مستعد متکی به خود بود. چرا که در آن دوران از لحاظ تعلیمات، کلاس و مسائل آکادمی هیچ بستری چون دانشکده تئاتر وجود نداشت. حتی ما در دانشکده هنرهای زیبا یک بخش تخصصی تئاتر نداشتیم و جمشید مشایخی از یک استعداد خودجوش برخوردار بود. البته بعدها با ممارست، مطالعه و دیدن یکسری از کلاس‌ها رشد پیدا کرد و توانست خودش را در جامعه هنری مطرح کند. البته که در جامعه هم نقش‌های ماندگاری از خودش به یادگار گذاشت و یکی از ماندگارترین نقش‌هایش هم «کمال‌الملک» و «رضا تفنگچی» سریال “هزاردستان” بود. او، عزت‌الله انتظامی، داود رشیدی و محمدعلی کشاورز استعدادهای خودجوشی بودند و هستند که آن طبیعت خلاقه انسانی به آنها کمک می‌کرد بتوانند این نقش‌ها را به زیبایی تجسم کنند.
سینماپرس: دو فیلم «رحمان ۱۴۰۰» و «متری شیش و نیم» همچنان در رقابت با یکدیگر در صدر جدول فروش هفتگی سینمای ایران قرار دارند.
به گزارش سینماپرس، تازه ترین آمار فروش فیلمهای نوروز در حالی اعلام شد که دو فیلم در پایان تعطیلات نوروز از ۱۰ میلیارد تومان گذشتند و بیشترین فروش اکران‌های نوروز برای یک فیلم کمدی و غیرکمدی در اختیار «رحمان ۱۴۰۰» و «متری و شیش و نیم» است.
رحمان ۱۴۰۰ به کارگردانی منوچهر هادی: ۱۵ میلیارد و ۳۴۳ میلیون تومان
متری شیش و نیم به کارگردانی سعید روستایی: ۱۰ میلیارد و ۴۳۸ میلیون تومان
چهارانگشت به کارگردانی حامد محمدی : ۴ میلیارد و ۵۰۴ میلیون تومان
زندانیها به کارگردانی مسعود ده نمکی : ۱ میلیارد و ۹۰۶ میلیون تومان
پیشونی سفید۳ به کارگردانی سید جواد هاشمی: ۱ میلیارد و ۱۰۸ میلیون تومان
ژن خوک به کارگردانی سعید سهیلی : ۱ میلیارد و ۹۹ میلیون تومان
غلامرضا تختی به کارگردانی بهرام توکلی: ۷۰۰ میلیون تومان
سینماپرس: وزیر کشور در جلسه مدیریت بحران شهرستان پلدختر نسبت به اظهارات مهران مدیری در برنامه دورهمی انتقاد کرد.
به گزارش سینماپرس، عبدالرضا رحمانی‌فضلی وزیر کشور در جلسه مدیریت بحران شهر پلدختر از اظهارات مهران مدیری در برنامه دورهمی به شدت انتقاد کرد.
سینماپرس: کریستوفر فون دایلن سرپرست گروه آلمانی «شیلر» با آهنگسازی آلبومی که در ایران آن را ضبط کرده بود یکی از جوایز موسیقایی کشور آلمان را دریافت کرد.
به گزارش سینماپرس، آیدین الفت مدیر مؤسسه «شهر صدای پارسیان» در گفتگو با مهر درباره فرآیند تولید آلبوم «صبح دم» گفت: کریستوفر فون دایلن سرپرست گروه آلمانی «شیلر» سال ۹۶ بود که به دعوت مصطفی کبیری در تهران برای اولین روی صحنه رفت و مجموعه کنسرت‌هایی را نیز در تالار بزرگ وزارت کشور برگزار کرد. پس از برگزاری این مجموعه کنسرت‌ها بود که این گروه با توجه به استقبال خوب مخاطبان ایرانی تصمیم به تولید آلبومی با حضور هنرمندان ایرانی گرفت که خوشبختانه این اتفاق افتاد و آلبوم «صبح دم» با هنرنمایی تعدادی از آهنگسازان و هنرمندان فعال موسیقی کشورمان در استودیو شهر صدای پارسیان، ضبط و تولید شد.
وی ادامه داد: خوشبختانه طبق آخرین اخباری که به دست آوردیم این آلبوم در یکی از جدول‌های آماری موسیقی کشور آلمان با عنوان German Album Charts توانسته عنوان بهترین آلبوم موسیقی را نیز کسب کند که این خبر برای جامعه هنری کشورمان می‌تواند دارای اهمیت ویژه‌ای باشد. به هر حال همین که یک اثر موسیقایی ضبط شده در ایرانتوانسته موردتوجه یک مجموعه موسیقایی در کشور آلمان قرار بگیرد برای ما اتفاق خوشایندی است که امیدوارم مقدمه خوبی برای سایر فعالیت‌های هنرمندان موسیقی کشورمان در عرصه‌های بین المللی باشد.
الفت درباره برخی جزئیات همکاری مشترک فون دایلن با هنرمندان ایرانی در پروژه «صبح دم» گفت: فون دایلن پس از اتمام تور کنسرت‌هایش در اروپا، مجدداً به ایران سفر کرد تا همکاری‌اش با هنرمندان ایرانی را برای ضبط جدیدترین آلبوم شیلر باعنوان «صبح دم» آغاز کند. در این آلبوم هنرمندانی همچون پیروز ارجمند، پویا سرایی، یلدا عباسی و نیلوفر پارساحضور داشته و مهندسی ضبط آن در ایران بر عهده امید نیک بین بوده است. ضبط این قطعات هم به مدیریت بنده و در استودیو شهر صدا صورت گرفته است. این آلبوم تنها چند روز پس از پخش جهانی آن با استقبال هنردوستان مواجه شد و فون دایلن توانست در کمتر از یک هفته جایزه بهترین آلبوم موسیقی در آلمان را به خاطر آهنگسازی و تولید آن دریافت کند.
در این آلبوم علاوه بر حضور پیروز ارجمند، پویا سرایی، یلدا عباسی به عنوان نوازنده سازهای دف، نی، سنتور و دوتار خراسان، نیلوفر پارسا هنرپیشه سینما و تلویزیون نیز با دکلمه غزلی از حافظ با گروه آلمانی شیلر همکاری کرده است. این در حالی است که حجت اشرف زاده نیز در برخی آثار آلبوم به عنوان خواننده حضور داشته است.
