بایگانی تیر 17, 1398

سینماپرس: اولین نمایش «خداحافظ دختر شیرازی» ساخته افشین هاشمی در جشنواره‌ فیلم شهر خواهد بود.

سینماپرس: مستند «زمستان است» که به کارگردانی مهرداد زاهدیان و تهیه کنندگی پیروز حناچی ساخته شده است به موضوع خیابان لاله زار می پردازد.

به گزارش سینماپرس، «میثم احمدی» نماینده دبیر کنفرانس جهانی پایتون در ایران است که پیش از این پروژه‌هایی مبتنی بر هوش مصنوعی با محوریت سلامت، طراحی پارک‌های تعاملی-محیطی را به سرانجام رسانده است. وی چندی است با حضور در تیم طراحی بصری سریال «ملک سلیمان» و بهره‌گیری از هوش مصنوعی در صدد بروز رسانی فعالیت‌های این حوزه در حد استانداردهای جهانی است. سریال «ملک سلیمان نبی (ع)» به کارگردانی شهریار بحرانی در مرحله تحقیق و نگارش قرار دارد. ما نیز به این بهانه و به منظور تشریح طرح‌های در دست اقدام او و همکارانش گفت‌وگویی ترتیب دادیم که از نظرتان می‌گذرد.  

** بطور ساده و قابل فهم برای عموم، هوش مصنوعی به چه معنا است؟

– اگر با استفاده از نرم افزار و حداقل سخت افزار برنامه‌ای نوشته شود که با استفاده از مخزن اطلاعاتی که در اختیار نرم افزار قرار داده می‌شود، بتوان خروجی حاصل نمود که با رویکرد و هدف ما همسو و در اختیار اپراتور باشد، به عبارتی هوش مصنوعی شکل گرفته است. اگر شما یک فعالیت هوشمندانه را بدون دیدن فرد کننده کار مشاهده کنید و نتوانید حدس بزنید که این کار توسط انسان انجام نشده باشد اونموقع این فعالیت ماشینی را یکی از غایت‌های هوش مصنوعی میدانیم. به صورت خلاصه یعنی یک کار هوشمندانه شبیه به کارهای ما انسان‌ها که توسط ماشین طراحی و اجرا شده باشد.

** این تکنولوژی و ساختار در چه بخش هایی از هنر کارایی دارد؟

– در حوزه هنرهای تجسمی و تصویری (نقاشی، مجسمه سازی وسینما) هوش مصنوعی قابل استفاده است. بطوری که بتوان با مخرنی نمونه‌هایی که اپراتور در اختیار نرم افزار قرار می دهد خروجی همانند خالق اثر بوجود آورد. بطور مثال اگر اطلاعات مربوط به نقاشی های ونگوگ را به هوش مصنوعی داده شود، پس از پردازش توسط هوش مصنوعی یک موضوع جدید به آن دهند و از نرم افزار خروجی مبتنی بر شخصیت و سبک و نگرش ونگوگ خواسته شود، در آن زمان می بینیم که خروجی خارق العاده است به طوری که ونگوگ شناسان هم نمی توانند تشخیص دهد که خالق این اثر کیستونگوک نباشد.

** در حوزه سینما این روند به چه صورت است؟

– حال اگر از این ابزار بخواهیم در حوزه فیلم استفاده کنیم باید ابتدا تمام خصوصیات کاری و شخصیتی نویسنده و کارگردان فیلم مورد نظر را مدل کرده و در اختیار هوش مصنوعی قرار دهیم (اعم از نمونه کارهایی که قبلا توسط آنها انجام شده و سلایق آنها در فیلم سازی و تمامی ژانر هایی که تا آن زمان کار کردند و… و.) سپس اگر فیلم نامه را در اختیار این هوش قرار دهیم خروجی که حاصل می شود محیط اولیه ای است که کارگردان می تواند با تکیه بر آن دکوپاژ کرده و حتی در زمان کمتری فیلم را به انتها ببرد.

** البته به نظر می‌رسد که ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود و برای درک این فضا و نحوه کار با این تکنولوژی به مثالهایی بیشتری نیاز دارد.

– بله. سعی می کنم در خلال بحث موضوع را بیشتر باز کنم.

** با این توضیحات، نمونه پروژه‌ای که مد نظر شماست چه تفاوتی با نمونه‌های جهانی آن دارد؟

– هوش مصنوعی که اکنون در غرب مورد استفاده است بر پایه نظریه‌های روانشناسی خودشان پنج عامل شخصیت استوار است (نظریه‌های روانشناسی). که در آن انسان را مدل می‌کند و بر روی آن مدل شروع به فعالیت می‌کند و پس از خروجی حاصل از نرم افزار دیگر آن خروجی است که ارتباط برقرار می کند و خروجی مبتنی بر اطلاعات موجود در مخزن نمونه‌های قبلی و آن برنامه ای است که توسط نرم افزار به سخت افزار داده می شود و خروجی از سخت افزار رویت می‌شود. اما ما در این زمان نیاز داریم که هوش مصنوعی پایه ریزی کنیم که مبتنی بر فرهنگ و اعتقادات ما باشد. بر پایه نظریه اسلام وقرآن باشد، یعنی نرم افزاری داشته باشیم که مخزن دانش و اطلاعات آن برپایه کاوشی و تحقیقاتی مبتنی بر قرآن باشد و خروجی حاصل شخصیت و کاراکتری باشد که با استانداردهای قرآن تعریف شود.

** منظورتان نمونه کاری است که در ملک سلیمان مشغول انجام آن هستید؟

– بله. دقیقا. ما در فیلم ملک سلیمان نبی (ع) ما با انواع و اقسام کاراکتر ها مواجه بودیم اعم از انسان‌ها و موجودات فرا زمینی و همچنین با لوکیشن های بسیارز بزرگ و سنگین حال اگر بخواهیم قسمت دوم این فیلم بزرگ را کار کنیم به روش سنتی باید تمامی کاراکتر ها دوباره از انبار بازگردانده شوند و لوکیشنها دوباره باز سازی شوند و کارگردان انتخاب بازیگر جدید کند و بقیه ماجرا تا تولید و پس تولید و خروجی نهایی در صورتیکه با استفاده از این تکنولوژی و هوش مصنوعی با استفاده از مخزنی نمونه‌هایی که شما از قبل از نحوه و سبک کار کارگردان در قسمت اول و همچنین کارهای قبلی و شخصیت ایشان و حس حال موجود درقسمت اول و فیلم نامه و تحقیقاتی که گروه تحقیقات برای قسمت دوم آماده کرده اند شروع به پردازش می کند و تمامی لوکیشن‌ها و کاراکترها را به طور مجازی می‌سازد به گونه ای که کاراکتر ها با توجه به اطلاعاتی که شما به نرم افزار داده‌اید می‌تواند واکنش انجام دهد و حرکت کنند و حتی می تواند سخن بگوید و ابراز احساسات کند، فرض کنید یک سکانسی داریم که در آن سلیمان نبی (ع) و وزیر ایشان و تمامی خدم و حشم و کارگزاران هستند و در این لوکیشن شخصیتی می خواهد وارد شود که دارای مقام و قربی نزد سلیمان است، هوش مصنوعی می تواند تمامی لوکیشن را بازسازی کند و تمامی کاراکترها را در جایگاه خود قرار دهد و از آن فراتر می‌تواند عکس العمل تک تک کاراکتر ها را نسبت به شخصیتی که دارد وارد می‌شود را بازسازی کند به طوری که این واقعیت مجازی ساخته شده توسط هوش مصنوعی قابل تشخیص و تفکیک با صحنه رئال نیست و عینا همان است. به عبارت دیگر با استفاده از این ابزار هزینه‌ها و عوامل بسیاری که در تولید دخیل هستند کم می‌شود و همچنین هزینه ساخت لوکیشن‌های متعدد و بزرگ هم عملا حذف می‌شود و حتی ساخت لوکیشن‌هایی که به نظر ناممکن هست، ممکن می‌شود.

** اما مسئله این است که کارگردان چه نقشی در پیشبرد فیلم دارد؟

-ما با استفاده از هوش مصنوعی صحنه را بازسازی کرده و با استفاده از یک عینک VR حضور کارگردان را در آن صحنه میسر می‌کنیم. در اینجاست که کارگردان پس از مشاهده صحنه، اعمال نظر می‌کند که فلان حرکت صحیح است یا خیر که پس از اعمال نظر صحنه روتوش شده و خروجی حاصل می‌شود الی آخر.

** با وجود چنین مزایایی چرا تا به امروز بطور جدی در سینمای ایران از این قابلیت استفاده نشده؟

– به هرحال ورود هر تکنولوژی یک بحث است اما بسط و گسترش آن به دو مولفه وابسطه است که یکی موج تبلیغات و همسان سازی جهانی و دیگری نیاز سنجی و فراهم شدن بستر لازم. هوش مصنوعی از آنجایی که تکنولوژی عمومی در جهان نیست و به دلایل وحشتی که از پیشرفت آن و اختلالی که ممکن است در زندگی بشر ایجاد کند، در حوزه های صنعتی بیشتر استفاده می شود در ضمن اینکه هزینه بر نیز هست. بیشترین استفاده آن هوش مصنوعی در سینمای علمی- تخیلی و آخرالزمانی در جهان است. چیزی که به جز چند تجربه انگشت شمار اخیر سینمای ایران فاقد آن است. بافت سینمای ایران هنوز سنتی است و صنعتی به معنای استاندارد آن نیست. عمده فیلم های آن اجتماعی، خانوادگی است. فیلم های دفاع مقدس و یا تجربه گرایانه جدید آن نیز با جلوه های ویژه کامپیوتری و میدانی قابلیت ساخت دارند و عملا نیازی به هزینه بیشتر ندارند. کمتر کارگردان و فیلمسازی با سبک و استایل شخصی دارد که پشتوانه مالی محکمی داشته باشد. اگر هم شرایط فراهم شود، در سینمای ایران اغلب موضوعات پیچیده ای که نیاز به تکنولوژی خاصی داشته باشد، ساخته نمی‌شود. البته این به آن معنانیست که تمایل این کار وجود ندارد بلکه تصور و ذهنیت بودجه ای و وضعیت اقتصادی و صد البته وضعیت گیشه بر این شرایط تاثیر می گذارد.

** پس با وجود شرایط اقتصادی که درگیر آن هستیم، چنین تکنولوژی به صرفه نیست.

– واقعیت این طور نیست. این تصور همچون حبابی است که در اثر عدم اطلاع دقیق از مقوله هوش مصنوعی شکل گرفته است. توجه داشته باشید که هوش مصنوعی به عنوان یک دستیار قوی در کنار کارگردان حضور دارد و در پیش برد اهداف کارگردان در خدمت اوست. در نظر داشته باشید که در صنعت سینما برای ساخت فیلم های بزرگ باید از عوامل بسیار و لوکیشن های بزرگ و پر هزینه استفاده کرد که شاید ساخت و تهیه آن غیر ممکن باشد، اما استفاده از هوش مصنوعی با تقلیل هزینه ها، ناممکن ها را ممکن و نتیجه فوق العاده ای را عرضه می کند. تنها مانع برسر راه استفاده ازاین تکنولوژی تهیه کنندگان و کارگردان‌های ما هستند که هنوز در مقابل این علم مقاومت می‌کنند و تن به استفاده از این تکنولوژی نمی‌دهند.

** پس برنامه شما در این شرایط چیست؟

– ما با آگاهی از شرایط سعی داریم که با فرهنگ سازی و تبیین ضرورت‌ها، بستر مناسب با ظرف زمان و مکان تعریف کنیم. سریال ملک سلیمان (ع) در این مسیر می تواند نمونه خوبی باشد که دیگران هم به این سمت کشیده شده و از پتانسیل های موجود داخلی برای رسیدن به استانداردهای جهانی استفاده کنند. لذا از تمام دست اندرکاران صنعت سینما می‌خواهیم که با همکاری هم به این حوزه وارد شده و شروع به ساخت پروژه‌های ارزشمند کنیم.

*فارس

سینماپرس: سیستم پخش فیلم های سینمایی در پردیس سینمایی «رازی» به سیستم پخش دیجیتال لیزری مجهز شد

سینماپرس: مرتضی شایسته می‌گوید: پخش سریال‌های خارجی بدون کسب اجازه و مجوز از سازندگان آنها احتمال دارد که بهانه دست آنها داده و موجب توقیف اموال ایران در خارج از کشور شود.

سینماپرس: امیرهوشنگ معین با اعلام اینکه انیمیشن «گرگ و گله می برم» اواخر تیرماه در جشنواره ای در روسیه شرکت می کند، درباره تولید جدیدش توضیح داد.

سینماپرس: نمایندگان رسانه‌های رسمی از ۱۸ تا ۲۵ تیر می‌توانند برای حضور در سی و دومین جشنواره بین‌المللی «فیلم‌های کودکان و نوجوانان» در سایت جشنواره ثبت نام کنند.

به گزارش سینماپرس، اعضای «شورای جشنواره‌ها» یازدهم خردادماه امسال از سوی حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی حکم دریافت کردند؛ حکمی که براساس آن علیرضا رضاداد، ابراهیم داروغه‌زاده، محمود اربابی، محسن حدادی، حسین ربانی، مسعود نجفی، جلیل اکبری صحت و مهرزاد دانش متولی سامان‌دهی جشنواره‌های سینمایی شدند.

تشکیل این شورا از آن جهت حائز اهمیت بود که موضوع تعدد جشنواره‌های سینمایی و مهمتر از آن نبود سامان‌دهی مناسب برای بهره‌وری حداکثری از فرصت برگزاری این رویدادها، از سال‌ها پیش در دستورکار کارشناسان و رسانه‌های سینمایی بوده است.

حالا و پس از گذشت بیش از یک ماه از آغاز به کار این شورا با روح‌اله حسینی به‌عنوان رئیس شورا، درباره سیاست‌ها و برنامه‌های «شورای جشنواره‌ها» و عملکرد آن طی یک ماه گذشته به گفتگو نشستیم.

* شنیده شده است که شورای جشنواره‌ها هرچند می‌تواند سیاست‌های مشخصی را برای جشنواره‌های مختلف سینمایی تعریف کند، اما جشنواره‌های اصلی کشور از جمله فیلم فجر، جشنواره جهانی و جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان در دستورکار این شورا قرار ندارد؛ این درست است؟

چنین محدودیتی به صراحت در مورد دستور کار شورا از سوی رئیس سازمان سینمایی عنوان نشده است. ما با هدف ضابطه‌مند کردن شکل و میزان حمایت‌های سازمان سینمایی از جشنواره‌ها، استاندارد کردن روش‌ها و فرآیندهای نظارت و ارزیابی کار آن‌ها و در کل ساماندهی جشنواره‌ها براساس ضرورت‌ها و اولویت‌های برگزاری، کار خود را آغاز کرده‌ایم.

در حال حاضر طی ۲ جلسه گذشته درباره موضوع‌هایی که بیان کردم، بحث کردیم تا به یک قالب، آئین‌نامه و یا شیوه‌نامه‌ای برای این موارد دست پیدا کنیم. تعداد جشنواره‌های فیلم در کشور کم نیست و از این به بعد براساس ضوابط و قواعد مجوزهای این جشنواره‌ها تمدید می‌شود.

از نظر رئیس سازمان سینمایی، جشنواره‌های فیلم به شکل نابسامانی در حال گسترش است که البته فکر می‌کنم این امر می‌تواند نظر اهالی رسانه، منتقدان و کارشناسان سینمایی نیز باشداز نظر رئیس سازمان سینمایی، جشنواره‌های فیلم به شکل نابسامانی در حال گسترش است که البته فکر می‌کنم این امر می‌تواند نظر اهالی رسانه، منتقدان و کارشناسان سینمایی نیز باشد. در واقع می‌توان گفت جشنواره‌های مشابه و یا با کارکرد مشابه در کشور کم نداریم و یا تعداد جشنواره‌هایی که مؤثر نیستند و یا کارکرد معقول ندارند، زیاد است. حتی تعداد جشنواره‌هایی که به موازات هم کار می‌کنند در صورتی که می‌توانند ادغام شوند نیز کم نیست. در همین راستا شورای جشنواره‌ها به دنبال بازبینی ماهیت و کارکرد جشنواره‌ها است.

البته آقای انتظامی رئیس سازمان سینمایی زمانی که جدیت و همت شورا را ملاحظه کرد، به ما گفت که اگر الگو و مطالبه شورا قابل اعمال برای جشنواره‌های اصلی از جمله جشنواره فیلم فجر، جشنواره جهانی فیلم فجر و جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان باشد، می‌توان از آن استفاده کرد. به این معنا که شورای جشنواره‌ها در حال طراحی الگوهایی است که جشنواره‌های اصلی کشور نیز بتوانند از این الگوها و استانداردها تبعیت کنند. به عبارت دیگر معقول نیست که کاری که می‌تواند در ساماندهی برگزاری یک جشنواره مؤثر باشد، مورد استفاده دیگر جشنواره‌ها قرار نگیرد.

با توجه به اهمیت و گستره کار، در شورای جشنواره‌ها در یک دوره زمانی کوتاه یا میان مدت کاری به جشنواره‌های اصلی نداریم، البته تاکید می‌کنم که این جشنواره‌ها در حال حاضر کارکرد خوبی دارند و مؤثر هستند.

البته نباید فراموش کرد که یکی از اعضای شورای جشنواره‌ها ابراهیم داروغه‌زاده است و طبیعی است که برای طراحی دوره بعدی جشنواره فیلم فجر از دستاوردهای شورا استفاده کند، همچنین علیرضا رضاداد از دیگر اعضای این شورا نیز مسلط به جشنواره‌های اصلی است و خود نیز درگیر جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان است. البته امیدواریم تأثیر هرآنچه در این شورا به نتیجه می‌رسد را در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان امسال ببینیم.

* در حال حاضر چه تعداد جشنواره برای فعالیت مجوز دریافت کرده‌اند؟

سال گذشته ۱۸ جشنواره از سازمان سینمایی مجوز گرفتند که برخی از این جشنواره‌ها تکراری بوده و بخشی برای اولین بار مجوز می‌گرفتند، البته از این بین تعدادی از مجوزها به عنوان هفته فیلم یا نکوداشت و بزرگداشت صادر شده است.

تعداد زیادی جشنواره و رویداد سینمایی در کشور داریم که امیدواریم به سرعت سر و سامان دهیم، این جشنواره‌ها مطالعات موردی ما هستند تا بتوانیم الگوها و قالب‌های خود را طراحی کنیم، اگر این الگوها استاندارد و مطالعه شده باشد، غیرمنطقی است که جشنواره‌های اصلی و بزرگ کشور از آن‌ها استفاده نکنند.

* استانداردی که از سوی شورای جشنواره‌ها برای برگزاری چنین رویدادهایی در کشور، طراحی شده است، چیست؟

شورای جشنواره‌ها، یک شاخص را برای ماهیت و کیفیت جشنواره‌ها طراحی کرده است، براساس آن یک جشنواره باید اهمیت و ضرورت برگزاری آن منطبق بر اولویت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور باشد و این امر یک شاخص بسیار مهم است. هر جشنواره‌ای که برگزار می‌شود، اگر منطبق بر اولویت‌های فرهنگی، اجتماعی و یا سیاسی نباشد، نباید برگزار شود.

جشنواره‌های مختلفی که در کشور برگزار می‌شوند براساس این شاخص‌ها امتیاز می‌گیرند و اگر نتوانند حداقل و حداکثرهای تعریف شده را کسب کنند، مجوز برای جشنواره مورد نظر صادر نمی‌شوددوم اینکه اگر با ظرفیت‌های تولید فیلم، متناسب و منطبق نباشد، نباید برگزار شود. همچنین تاکید شده است که هر جشنواره باید در کاهش آسیب‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی مؤثر باشد، جشنواره‌ها باید به موضوعات استانی و به ویژه مناطق محروم توجه داشته باشد و بررونق تولیدات سینمایی تأثیرگذار باشد. باید مشارکت‌پذیری را از سوی نهادهای عمومی و خصوصی افزایش دهد، همچنین منجر به توسعه ارتباط‌های داخلی و خارجی و تقویت دیپلماسی فرهنگی کشور شود (جشنواره جهانی فیلم فجر براساس این بند محک زده می‌شود).

جشنواره‌های مختلفی که در کشور برگزار می‌شوند براساس این شاخص‌ها امتیاز می‌گیرند و اگر نتوانند حداقل و حداکثرهای تعریف شده را کسب کنند، مجوز برای جشنواره مورد نظر صادر نمی‌شود و یا مجوز قبلی تمدید نمی‌شود. بنابراین می‌توان گفت شورای جشنواره‌ها متر و معیارهایی را برای اولین بار تعریف می‌کند که فارغ از اینکه یک جشنواره، دبیر و یا یک سازمان چه جناح سیاسی و خط فکری دارد، براساس معیارهای موردنظر سنجیده می‌شود و مجوز خود را دریافت می‌کند و مورد حمایت سازمان سینمایی قرار می‌گیرد.

* در حال حاضر هرچند تعدد برگزاری جشنواره‌های مختلف در کشور زیاد است اما تعداد معدودی فیلم در بین این جشنواره‌ها می‌چرخد که باعث تکرار برای مخاطبان شده است، برای جلوگیری از این تکرار چه برنامه‌ای دنبال می‌کنید؟

جشنواره‌ها باید متناسب با ظرفیت تولید برگزار شوند، اینکه از یک تولید محدود و مشخص در جشنواره‌های مختلف استفاده شود درست نیست. اگر جشنواره مورد نظر موثر در رونق تولیدات سینمایی نباشد به این معنا است که کارکردی که ما از یک جشنواره سینمایی داریم را عرضه نکرده است، به همین دلیل تاثیر در تولیدات از این به بعد تبدیل به یک شرط و متر می‌شود و برای چنین تاثیری امتیاز قائل می‌شویم. به گونه‌ای که هر جشنواره باید منطبق بر ظرفیت‌های تولید باشد، یعنی اگر ۵ فیلم در یک حوزه خاص دارید که نمی‌توانید با این ۵ فیلم جشنواره برگزار کنید.

* هرچند به مواردی دلگرم‌کننده درباره برگزاری جشنواره‌های مختلف اشاره کردید، اما این شروط تا چه اندازه در برابر جشنواره‌هایی که متولی‌های قدرتمند دارند، ضمانت اجرایی دارد؟

مانی که مترها و معیارهای برگزاری جشنواره‌های استاندارد را معرفی کنیم، با توجه به سیاست‌های آقای انتظامی، اگر رسانه‌ها و افکار عمومی با این شاخص‌ها و معیارها روبرو شوند و کیفیت جشنواره‌ها را در نظر بگیرند، می‌توانند از برگزارکنندگان این جشنواره‌ها نسبت به تفاوتی که با استانداردهای اعلام شده دارند، پاسخ بخواهند.

* تا امروز شورای جشنواره‌ها چند جلسه برگزار کرده است؟

یازدهم خرداد ماه حکم اعضای شورا صادر شد که از این تاریخ تا امروز ۳ جلسه برگزار شد و براساس جلسات برگزار شده، نگارش آئین‌نامه داخلی به پایان رسیده است، شرح وظایف شورا و اختیارات آن مشخص شده است، همچنین پیش‌نویس شیوه‌نامه میزان حمایت سازمان سینمایی از جشنواره‌ها تهیه شده است و امیدوایم این شیوه‌نامه به زودی منتشر شود، همچنین امیدواریم این شیوه نامه بتواند، شیوه نامه اهدای مجوز نیز باشد.

* آیا جلسه با متولیان برگزاری جشنواره‌های مختلف و یا دبیران این رویدادها در دستور کار شورا قرار دارد؟

قرار ما این است که جلساتی با دبیران جشنواره‌ها داشته باشیم، که در این جلسات دبیران جشنواره‌ها از تجربیات، کمبودها و نکته‌های مورد نظر خود را بیان می‌کنند. تأکید می‌کنم که مبنای ما بر توسعه است، نگاه ما در این شورا سلبی نیست و نیامده‌ایم که جشنواره‌ها را قلع و قمع کنیم، اما حتماً جشنواره‌هایی که ظرفیت‌ها و ضرورت‌های مورد نظر را ندارند ماندگار نخواهند بود.

*مهر

سینماپرس: منتخبی از برنامه‌های مرحله دوم «عصرجدید» امشب از شبکه سه سیما پخش می شود.

به گزارش سینماپرس، نامزدهای بخش سینمای نوزدهمین جشن سینمایی و تلویزیونی دنیای تصویر معرفی شدند. این نامزدها از فیلم هایی انتخاب شده اند که از بعد از نوروز ۹۷ تا نوروز ۹۸ نمایش داده شده اند. برگزیدگان نوزدهمین جشن حافظ بیستم تیرماه معرفی می شوند.

بهترین فیلم:

آشغال­های دوست­ داشتنی (به تهیه‌کنندگی محسن امیریوسفی)

بمب: یک عاشقانه (به تهیه‌کنندگی پیمان معادی و احسان رسول­اف)

تنگه ابوقریب (به تهیه‌کنندگی سعید ملکان)

شعله­ ور (به تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی)

عرق سرد (به تهیه‌کنندگی مهدی داوری)

عصبانی نیستم (به تهیه‌کنندگی رضا درمیشیان)

 قانون مورفی (به تهیه‌کنندگی محمد شایسته

 کلمبوس (به تهیه‌کنندگی هاتف علیمردانی)

متری شیش و نیم (به تهیه‌کنندگی سیدجمال ساداتیان)

مغزهای کوچک زنگ­ زده (به تهیه‌کنندگی سعید سعدی)

بهترین کارگردان:

بهرام توکلی (تنگه ابوقریب)

رضا درمیشیان (عصبانی نیستم)

سعید روستایی (متری شیش و نیم)

هومن سیدی (مغزهای کوچک زنگ­زده)

حمید نعمت­الله (شعله­ور)

 مجیدرضا مصطفوی (آستیگمات)

بهترین فیلمنامه:

پیمان معادی (بمب: یک عاشقانه)

حمید نعمت­الله و هادی مقدم­دوست (شعله­ور)

سهیل بیرقی (عرق سرد)

هاتف علیمردانی (کلمبوس)

 سعید روستایی (متری شیش و نیم)

هومن سیدی (مغزهای کوچک زنگ­زده)

بهترین بازیگران مرد:

فرهاد اصلانی (مغزهای کوچک زنگ­زده)

سیامک انصاری (بمب: یک عاشقانه)

نوید پورفرج (مغزهای کوچک زنگ­زده)

سعید پورصمیمی (کلمبوس)

 امیر جدیدی (عرق سرد)

 امین حیایی (شعله­ور)

مجید صالحی (کلمبوس)

 جواد عزتی (هزارپا)

رضا عطاران (هزارپا)

 نوید محمدزاده (متری شیش و نیم،  مغزهای کوچک زنگ­زده و عصبانی نیستم)

مهران مدیری (رحمان ۱۴۰۰)

 پیمان معادی (متری شیش و نیم)

بهترین بازیگران زن:

ماهور الوند (هت تریک)

 پریناز ایزدیار (متری شیش و نیم)

سارا بهرامی (دارکوب)

 ساره بیات (اتاق تاریک)

 هانیه توسلی (کلمبوس)

لیلا حاتمی (بمب: یک عاشقانه)

 زهرا داوودنژاد (سهیلا شماره ۱۷)

سحر دولتشاهی (عرق سرد)

 ژاله صامتی (در وجه حامل)

 باران کوثری (عرق سرد)

 شبنم مقدمی (خجالت نکش)

 شیرین یزدان­بخش (آشغال­های دوست­داشتنی)

بهترین موسیقی متن:

بمب: یک عاشقانه (النی کاریندرو)

تختی (افشین عزیزی)

چهارراه استانبول (آرمان موسی­پور)

سوفی و دیوانه (بهزاد عبدی)

شعله­ور (سهراب پورناظری)

مغزهای کوچک زنگ­زده (بامداد افشار)

نشان عباس کیارستمی

آشغال­های دوست­داشتنی (محسن امیریوسفی)

 رضا (علیرضا معتمدی)

 سوفی و دیوانه (مهدی کرم­پور)

کوپال (کاظم ملایی)   گلدن تایم (پوریا کاکاوند)

 هندی و هرمز (عباس امینی)

بهترین فیلمبرداری:

حمید خضوعی ابیانه (تختی)

علیرضا زرین­دست (سرو زیر آب)

روزبه رایگا (شعله­ور)

حسین جلیلی (قانون مورفی)

هومن بهمنش (متری شیش و نیم)

 پیمان شادمانفر (مغزهای کوچک زنگ­زده)

بهترین تدوین:

خوک (میثم مولایی)

 شعله­ور (مهدی سعدی)

عصبانی نیستم (هایده صفی­یاری)

قانون مورفی (میثم مولایی)

 متری شیش و نیم (بهرام دهقانی)

 مغزهای کوچک زنگ­زده  (مهدی سعدی و هومن سیدی)

بهترین دستاورد فنی و هنری:

تنگه ابوقریب (جلوه­های ویژه بصری و میدانی: محسن روزبهانی، جواد مطوری و حسن ایزدی)

 تنگه ابوقریب (طراحی چهره­پردازی: سعید ملکان)

چهارراه استانبول (جلوه­های ویژه بصری: فرید ناصر فصیحی)

 خوک (طراحی لباس: نگار نعمتی)

 دارکوب (طراحی چهره­پردازی: زهرا و فاطمه کمالی)

 شعله­ور (طراحی صحنه: محمدرضا شجاعی)

قانون مورفی (جلوه­های ویژه بصری:  جواد مطوری)

 متری شیش و نیم (طراحی صحنه: محسن نصراللهی)