بایگانی فینال

به گزارش سینماپرس، محمد احمدی تهیه‌کننده و کارگردان سینما در گفتگو با مهر، گفت: منتظریم تا فیلم سینمایی «تهران، شهر عشق» را برای اکران عمومی آماده کنم، البته این فیلم در نوبت اکران است تا ببینیم شرایط اکران در سینماها به چه گونه‌ای خواهد شد.

وی ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر سینمای ایران در شرایط مناسبی قرار ندارد و امیدوارم هرچه سریع‌تر از این وضعیت خلاص شویم، با توجه به شرایط فعلی نمی‌توانیم چندان روی سینما حساب کنیم و چشم‌انداز خوبی برای سینما نمی‌بینیم.

این تهیه کننده سینما توضیح داد: البته کار بسیار خوبی که شده است این است که سینماها از گروه مشاغل ۳ به گروه مشاغل ۲ انتقال پیدا کرد و همین مساله سبب شد تا تنها زمانی سینماها تعطیل شود که وضعیت شهرها قرمز باشد. اگر شرایطی پیش بیاید که سینماها باز شوند، یک امیدواری پیش می‌آید که مردم از سینماها استقبال کنند.

تلویزیون با سینما همکاری نمی‌کند

وی بیان کرد: مساله مهمی که وجود دارد این است که مردم نمی‌دانند سینماها چه زمانی باز است یعنی تبلیغات و اطلاع رسانی دقیقی در این زمینه صورت نمی‌گیرد، متاسفانه تلویزیون نیز چندان در این زمینه همکاری نکرده و تبلیغی در زمینه باز بودن سینماها نمی‌کند، به عنوان مثال سال گذشته که فیلم سینمایی «قتل عمد» را اکران کردم، برخی از دوستان تماس می‌گرفتند و می‌گفتند مگر سینماها باز است؟ همین مساله نشان می‌دهد که اطلاع رسانی ضعیفی در این زمینه صورت گرفته است.

احمدی با اشاره به اینکه در حال حاضر تنها راه اطلاع رسانی از وضعیت سینماها فضای مجازی است، گفت: خوشبختانه در سینماها تمام پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌شود و شنیده نمی‌شود که کسی به دلیل حضور در سینماها به ویروس کرونا مبتلا شده است.

وی ادامه داد: سینماها در حوزه تولید نیز با مشکلاتی مواجه است، البته این را باید بگویم که باب سریال سازی در کشور باز شده است و همه به این سمت روی آورده‌اند، چرا که مخاطب این روزها از پلتفرم‌ها به خوبی استقبال می‌کند.

تولید در سینما بسیار سخت شده است

این کارگردان سینما توضیح داد: واقعیت این است که تولید در سینما بسیار سخت شده است، با توجه به شرایط اکران، سرمایه‌گذاران کمتر تمایل به سرمایه‌گذاری در سینما دارند و ما به آنها حق می‌دهیم چرا که نمی‌دانند پولی که سرمایه‌گذاری می‌کنند چه زمانی باز می‌گردد. شاید در حال حاضر فضای مناسبی برای تولید نباشد و شاید فیلمسازان باید به سمت فیلم‌های لوباجت روی آورند.

وی تاکید کرد: در چنین شرایطی با کمک پلتفرم‌ها و اکران نصف نیمه‌ای که وجود دارد تنها فیلم‌های لوباجت می‌توانند بازگشت سرمایه داشته باشند و این می‌تواند راه‌حلی برای جان گرفتن تولید در سینما باشد.

احمدی در پایان گفت: مساله دیگر این است که هزینه با درآمد و اکران فیلم‌ها اصلاً نمی‌خواند و بلیت‌ها نسبت به هزینه تولید ارزان است، این در حالی است که هزینه تولید نسبت به سال گذشته سه برابر شده است.

به گزارش سینماپرس از سال ها قبل مدیران و سیاست گذاران سیمای جمهوری اسلامی ایران با هدف جذب حداکثری مخاطبان رسانه ملی اقدام به تولید سریال هایی با عنوان سریال های مناسبتی کردند و در ایامی همچون ماه مبارک رمضان، عید نوروز، ماه محرم، دهه فجر و… آثاری را برای مخاطبان پخش گردید که متناسب با حال و هوای آن ایام بود. طی سال های ابتدایی این قبیل آثار به دلیل عدم وجود شبکه های ماهواره ای فارسی زبان، عدم پیشرفت تکنولوژی، تعداد بسیار کم شبکه های تلویزیونی و… استقبال خوب مخاطبان را در پی داشتند اما رفته رفته با تکثر شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای و آمدن ابزار و ادوات جدید و وجود رسانه های مختلف گرایش مردم نسبت به این گونه سریال ها و برنامه ها بسیار کمتر شد.

در ایام نوروز ۱۴۰۰ تلویزیون با پخش تعدادی سریال که برخی از اهالی سینما و کارشناسان آن ها را سطحی و ابتدایی خطاب کردند فرآیندی رو به عقب را تجربه کرد و نه تنها نتوانستند نظرات مثبت مردم را به سوی خود جذب کنند بلکه به طور کلی و بر اساس برخی از آمارهای ارائه شده بیننده بسیار اندکی نسبت به سال های قبل داشتند.

در ایام نوروز ۱۴۰۰ مانند نوروز ۱۳۹۹ که به دلیل شیوع کرونا و خانه نشینی عموم مردم، تلویزیون می توانست از یک فرصت طلایی برای جلب توجه توده های مردم با توجه به نیازهای روز مخاطب به ویژه نسل جوان داشته باشد با تقلید و تکرار و کهنه کاری و کلیشه پردازی دست به تولیداتی زد که یا اصلاً مخاطبی نداشتند و برای مردم عاری از هرگونه جذابیتی بودند! سریال مهمی نیز مانند «گاندو» نیز که اثری در ژانر سیاسی محسوب می شد نیمه کاره رها و به نوعی به محاق توقیف رفت!

در همین رابطه ۶ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان و خانم ها: مریم پوریامین، عباس کریمی، پرویز فارسیجانی، آرش فهیم، چیستا یثربی و امرالله احمدجو با ما به گفتگو پرداختند که ماحصل این گفتگوها برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

عباس کریمی منتقد سینما و کارشناس فرهنگی پس از اتمام پخش سریال های نوروز ۱۴۰۰ گفت: تلویزیون یک سری قواعد و قوانین نانوشته دارد که شامل تولید سریال ها نیز می شود، رسانه ملی همزمان با تغییرات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی جلو نمی رود و همین امر باعث درجا زدن و عقبگرد مرتب آن به خصوص در زمینه تولید سریال ها می شود به نوعی می توان بر این امر صحه گذاشت که صدا و سیما همیشه چند گام عقب تر از رسانه های رقیب ایستاده است! در تلویزیون رسماً هیچ خلاقیتی وجود ندارد. همه برنامه ها کپی شده از برنامه های تلویزیون ها در سراسر کشورهای جهان هستند! اغلب مسابقه های این روزهای تلویزیون از تلویزیون های آمریکا گرفته تا هند و حتی رژیم غاصب صهیونیستی کپی برداری شده اند و این اتفاقی بسیار تلخ و دردآور است.

مریم پوریامین عضو انجمن روزنامه نگاران مسلمان و منتقد سینما نیز در این خصوص به سینماپرس گفت: روزآمدی قصه و ساختار سریال مسأله مهمی است که در تولیدات رسانه ملی مغفول مانده و بنده معتقدم شوراهای بررسی فیلمنامه در سازمان صدا و سیما باید بیش از پیش به دنبال خلاقیت و بروز بودن باشند. برای اینکه رسانه ملی مخاطب مستمر داشته باشد باید سریال های مناسب و خوش ساختار طراحی و تولید شوند. سریال هایی که فیلمنامه های آشنا به ذائقه مخاطب و آموزش دهنده هنجارهای اجتماعی باشند و مهمتر از همه اینکه ایجاد امید و انگیزه و شور زندگی در آن جاری و مستتر باشند.

آرش فهیم روزنامه نگار و منتقد سینما نیز خاطرنشان کرد: به عقیده بنده سریال های نوروز ۱۴۰۰ نسبت به سال های اخیر، کمی وضعیت بهتری داشتند؛ هر چند که این آثار براساس کلیشه های گذشته تولید و نوآوری چندانی در آن ها دیده نشد اما ویترین متنوع و پخش سریال هایی برای سلایق مختلف و در ژانرهای گوناگون، تاثیر خوبی بر جذب مخاطب داشت. تلویزیون در نوروز ۱۴۰۰ نشان داد که در عرصه سریال سازی، بدون تکیه بر سلبریتی ها و نزدیک شدن به ذائقه سلیم مخاطب عام و طرح روایت هایی قهرمان محور مانند «گاندو» می توان مخاطب را جذب کرد. وقتی تلویزیون یک قدم به سمت مخاطب بر می دارد، مخاطب چند قدم به طرفش می آید. امید است این شروع نسبتاً خوب در زمینه پخش سریال ها یک شروع تازه برای تحول و ارتقای مجموعه های نمایشی سیما باشد.

دکتر پرویز فارسیجانی تهیه کننده سینما و تلویزیون پس از اتمام پخش سریال های نوروز ۱۴۰۰ گفت: متأسفانه ما همواره در حوزه نیازسنجی و تشخیص میل مخاطبان رسانه ملی دچار مشکل هستیم. بنده معتقدم سهم اندک آثار طنز بعد از فشارهای شدید روحی و روانی ناشی از کرونا، قصه های دم دستی و افت کیفی و عدم انطباق آثار با فضای روز، دلیل اصلی بی توجهی مردم به سریال ها بود! علاوه بر سهم کمرنگ آثار طنز در نوروز ۱۴۰۰ ما شاهد افت شدید کیفی سریال ها نیز بودیم. بسیاری از سریال ها از جهات گوناگون از جمله فیلمنامه، محتوا، بازی بازیگران و… منطبق با فضای امروز جامعه نبودند و نتوانستند مردم را ترغیب به تماشای آثار کنند.

دکتر چیستا یثربی مدرس دانشگاه، منتقد و فیلمنامه نویس سینما و کارگردان تئاتر پس از اتمام پخش سریال های نوروز ۱۴۰۰ گفت: بزرگترین معضل تلویزیون طی سال های اخیر مدیریت ناکارآمد است؛ متأسفانه تجربه ثابت کرده که برخی از مدیران صدا و سیما از امکانات و بودجه های خوبی که در اختیار دارند به درستی بهره گیری نمی کنند؛ در نهایت می توان به این جمع بندی رسید که کنار گذاشتن هنرمندان کاربلد، اعمال سلیقه مدیران و عدم توجه به ذائقه مخاطب و استانداردهای روز سریال سازی دلیل بی توجهی مردم به برنامه های تلویزیونی به ویژه سریال های مناسبتی است. واقعا کجا هستند سریال هایی که باعث خلوتی خیابان ها می شدند و عامه مردم با آن ها ارتباط تنگاتنگ برقرار می کردند؟ امثال «سربداران»، «روزگار قریب»، «کمال الملک»، «امام علی (ع)»، «پس از باران»، «صاحبدلان» و یا بسیاری از آثار مناسبتی طنز ماه مبارک رمضان کجا هستند؟ چرا از سازندگان این آثار در تلویزیون دیگر چندان خبری نیست؟ چرا دیگر شاهد فیلمنامه ها و قصه های جذاب و تأثیرگذار در تولیدات نمایشی رسانه ملی نیستیم؟

امرالله احمدجو کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون نیز در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: عدم تولید آثار با کیفیت در رسانه ملی باعث شده تا عموم افراد جامعه به سمت فضای مجازی، ماهواره ها و پلتفرم ها بروند چرا که آثاری که در این رسانه ها وجود دارند به روز و تازه و خوش کیفیت هستند و مردم را به سمت خود جذب می کنند. ما با آسیب های جدی زیادی در تلویزیون روبرو هستیم  که یکی از علل آن این است که بسیاری از کارها عجولانه شکل می گیرند. تلویزیون در رقابت با رسانه هایی که دست شان باز است کم آورده اما می تواند برای نشانه گرفتن غرایض جامعه و به ویژه نسل جوان یک تمهید داشته باشد و آن هم تولید کارهای بسیار خوش کیفیت با توجه به اصل اساسی اخلاق مداری است.

به گزارش سینماپرس، خانه سینما طی پیامی درگذشت هوشنگ منصورخاکی بازیگر پیشکسوت سینمای ایران را تسلیت گفت.

در این پیام آمده است:

«خانه سینما درگذشت بازیگر پیشکسوت سینمای ایران زنده‌یاد هوشنگ منصورخاکی را به خانواده محترم ایشان و اعضای محترم جامعه اصناف سینمای ایران تسلیت می‌گوید.»

این بازیگر صبح امروز به دلیل ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.

وی در آثاری همچون «کوسه جنوب»، «چنگک»، «مرگ در باران»، «زخمه»، «شب شکن»، «خفاش»، «افعی»، «یاران دلنمک» (کاندید نقش مکمل در جشنواره فجر)، «دلباخته»، «لوکوموتیوران»، «زخمی تنها»، «دل و دشنه»، «سکوت کوهستان» و… به ایفای نقش پرداخته بود.

به گزارش سینماپرس، متن احسان محمدحسنی مسئول سازمان اوج به شرح ذیل است:
هر دم از این باغ، بَری می رسد…!
چند خطی در پاسخ به شب نامۀ همسنگرانِ تازه واردم در بنیاد روایت

عزیزان، دوستان، برادران!
بنا نداشتم در این هوای غبارآلود و وانفسای کرونا زده و در این سرمای استخوان سوزِ وضعیت سیاسی، اقتصادی و روانی کشور و خندق بلای دولت ساخته، وارد حاشیۀ تکراری و قابل پیش بینیِ عده ای از خواص، برای مجموعه مستند ماندگار، تأثیرگذار و ارزشمند «آقامرتضی» شوم؛ امّا انتشار بیانیۀ شتابزده و از سر ذوق و هیجانِ برخی همسنگرانم در بنیاد روایت، علاوه بر غصه و حیرت، ناگزیرم کرد چند خطی را قلمی کرده و در اختیار اصحاب محترم رسانه قرار دهم.
اوّلاً؛ اگر انتشار این جنس بیانیه های عجولانه و سراسر افترا و ادعا باعثِ دیده شدن و مطرح شدن دوستانم در رسانه ها می شود و عطشِ بر سر زبان افتادنشان را سیراب کرده و برای پوشاندن بی عملی ها و انفعال و بی برنامگی برادرانم در برگزاری هر چه باشکوه تر سالگرد سید شهیدان اهل قلم و سالار هنرمندان انقلاب و ناتوانی در نشر عقاید و روایت سرگذشت زندگی سراسر امیدِ آن بزرگمرد، لباسی دوخته می شود، پس الخیر فی ما وقع، بسم الله. بیشتر بنویسید و بتازید.
ثانیاً؛ مجموعه ای که از آن به عنوان «آرشیو روایت فتح» یاد می شود، درسنوات ماضی و در برخی دوره ها مورد دستبردهای شخصی و سوء استفاده های منفعت طلبانه و پنهانی قرار گرفته است و یا للعجب که صدا از دیوار در آمد امّا از همسنگران و مدعیانِ جدید، خبری نبود. هر گونه پیگیری های حقوقی! قضایی! نیز پیشکش!!
عقل سلیم حکم می کرد این آثار که در حالِ نابودی، فرسایش و بهره برداری های شخصی قرار گرفته بود و بیم آن می رفت در اثر آتش سوزی، حوادث غیرمترقبه در مرکز شهر و یا هر بحران دیگری مورد تهدید واقع شود، در چند نقطه نگهداری و بازسازی شود.
در دوره ای که این حقیر به پیشنهاد فرمانده محترم وقت سپاه پاسداران و با حکم رییس محترم وقت سازمان بسیج مستضعفین، با حفظ سمت مأمورِ به هم افزاییِ شبه ادغام و نزدیک کردن دو مجموعۀ مهم هنری و رسانه ای سپاه و بسیج شدم، سلسلۀ اقدامات و تصمیمات مطالعه شده و جامعی را در همۀ سطوح و عرصه ها برنامه ریزی و پیگیری کرده ام؛ از طرح توسعۀ شهرک سینمایی دفاع مقدس، تا طراحی ساخت پردیس بزرگ فرهنگی، هنری و سینمایی و نمایشی در میدان فردوسی تهران، تا ساخت و بهره برداری از سالن تئاتر مقاومت (تماشاخانه سرو)، و همچنین بازکردن درب های قفل شدۀ آرشیو روایت فتح به روی پژوهشگران و مستندسازان که منجر به جهش کمی و کیفی تولید آثار با مضامین مقاومت شد و نیز بازتعریف و احیای انتشارات روایت فتح و … شد. اینها تنها بخش های کوچکی از عمرِ کوتاهِ مسئولیت این کمترین سرباز با همراهی و مساعدت یاران و همسنگرانم در آن مجموعۀ عزیز بوده است.
خداوندا مرا به خاطر بر زبان آوردن و شمردن این قلیل اقداماتِ ناچیز که وظیفه ام بوده ببخش که اگر کم عقلیِ برخی همسنگرانم نبود، لال می شدم و این چند جمله را هم پیش از محاسبه در یوم الحساب، نمی سوزاندم!
ثالثاً؛ سرورانِ عزیزم این برادرشان را تهدید به پیگیری حقوقی و قضایی در دستگاه های ذیربط نظامی نموده اند! بسیار خوب، اگر چنین قصدی هم داشتند نیاز به بیانیه سرگشاده و دعوا در ملاء عام نبود، باید ظرف این دو سال گذشته که از ریاستشان گذشته، به جای سکوت و تملّق، اقدام می فرمودند. حالا هم دیر نشده. ما را از چه می ترسانند!؟ گردنمان از مو باریک تر و ارائه اسناد و پاسخگویی حقوقی در دستگاه قضایی را به مراتب آسان تر و گواراتر از پاسخگویی در محضر حضرت کرام الکاتبین می دانیم.
رابعاً؛ حسن ختام این یادداشت را بهانه ای قرار می دهم برای فراخوان عمومی به همۀ پژوهشگرانِ کاربلد و مستندسازان پر تلاشِ حاضر در منظومۀ فرهنگی انقلاب اسلامی برای مراجعه و بهره برداریِ به جا و با برنامه از آرشیو سازمان هنری رسانه ای اوج که متعلق به این سرزمین و آب و خاک مقدس است؛ جهت تولید آثار فاخر و ارزشمند با موضوع تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و عاشورایی ملت سلحشور این کهن بوم و بَر.
همچنین با افتخار یک نسخۀ کامل از کلیۀ آثار، تولیدات و آرشیو سازمان هنری رسانه ای اوج، برای صیانت و امنیت بیشتر و نگهداری در گنجینه ارزشمند سپاه پاسداران به مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه تقدیم می گردد.
و آخر اینکه؛ در این باب گفتنی ها بسیار است، امّا فعلاً به همین مقدار بسنده کردم …  بماند بقیه اش!
والسلام

اگر ناخدا جامه بر تن دَرَد           خدا کشتی آنجا که خواهد بَرَد

برقرار باشید
کوچکترین سرباز جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی
احسان محمّدحسنی

کارگردان فیلم های سینمایی «تیک» و «حرفه ای» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اگر با نگاهی منصفانه و عادلانه به وضعیت ۸ سال اخیر سینمای کشور نگاه کنیم متوجه می شویم که در این سال ها سینمای کشور هیچ گونه دستاوردی نداشت. افراد کاربلد و دغدغه مند از همه حیطه های تولیدی و اجرایی کنار گذاشته شدند و سینما سرشار از تولیدات پوچ، بی محتوا و نازل و سخیف شد.

وی سپس با بیان اینکه از جشنواره مهم و ارزشمند فیلم فجر چیزی جز یک ویرانه و شوآف باقی نمانده است ادامه داد: علاوه بر تولیدات به شدت ضعیف در حیطه های اجرایی هم حضور افراد فاقد دغدغه و تخصص باعث شد ما حتی نتوانیم یک جشنواره ارزشمند برگزار کنیم. جشنواره های سینمایی که در این سال ها برگزار شدند یکی از دیگری ضعیف تر بودند اما جشنواره فیلم فجر فاجعه تمام عیار بود و تمام اعتبار و حیثیت خود را از دست داد.

فلاح پور متذکر شد: کسانی که در دولت بعد اداره سینما را در دست می گیرند با یک ویران سرا روبرو هستند و برای بهبود اوضاع بایستی متعهدانه و دغدغه مندانه وارد میدان شده و دست به زیرسازی اساسی در سینما بزنند. 

این سینماگر در پایان این گفتگو تأکید کرد: کسانی که قرار است مدیریت سینما را در دولت جدید در دست بگیرند باید سازوکار درستی در حیطه تولیدات سینمایی و نمایش خانگی داشته باشند. الآن همه چیز آشفته است. آنچه امروز شاهد هستیم ربطی به حوزه فرهنگ ندارد و ای کاش افرادی در رأس کار بیایند که متخصص باشند، هنرمندان را بشناسند و درد کشیده باشند تا شاید بتوانند این مشکلات موجود را حل کنند.

به گزارش سینماپرس، علیرضا استادی در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین وضعیت جسمانی خود گفت: خوشبختانه پس از ابتلا به بیماری کرونا تلاش پزشکان و دعای خیر مردم عزیز کشورم باعث شد تا به سرعت بر بیماری فائق شوم، در حال حاضر مرخص شده و در خانه دوران نقاهت خود را سپری می کنم.

وی درباره شدت بیماری کرونای خود اضافه کرد: درصد کمی از ریه هایم به بیماری کرونا مبتلا شده بود و همین باعث شد تا بتوانم سریع بیماری را پشت سر بگذارم، بی اغراق تلاش پزشکان در خصوص خودم و تمامی بیماران کرونایی که در بخش بودند ستودنی است و خالصانه دست تک تک آنها را می فشارم.

بازیگر فیلم سینمایی لاتاری درباره بازگشت خود به عرصه بازیگری افزود: فعلا طبق تشخیص پزشکان باید دوران نقاهت و قرنطینه پس از بیماری را پشت سر بگذارم، باید منتظر بمانم تا بیماری به طور کامل از بدنم بیرون برود تا بعد از آن بتوانم جلوی دوربین بروم.  

وی درباره خبر منتشر شده پیرامون اوضاع وخیم بیماری خود اضافه کرد: متاسفانه در قبال خبر بیماری من توسط یکی از رسانه ها بزرگنمایی شد، من سر هیچ پروژه ای نبودم که بخواهم از عوامل کرونا گرفته باشم و یا اینکه پروژه به علت بیماری من متوقف شود، آن فیلمی که در خبر آمده بود نزدیک به یکسال پیش فیلمبرداری اش به اتمام رسیده است و این خبر منتشر شده در قبال درگیری شدید ریه های من به کرونا و توقف آن پروژه صرفا یک شیطنت تبلیغاتی برای دیده شدن بیشتر آن اثر بود.  

استادی با تاکید بر لزوم رعایت پروتکلهای بهداشتی اضافه کرد: هرچند بیماری کرونا برای من به سرعت گذشت و شدت چندانی نداشت اما به واقع از همه مردم استدعا دارم که این بیماری را جدی بگیرند و هم به خودشان و هم به کادر درمان رحم کنند زیرا شرایط بسیار سختی بر پزشکان و پرستاران ما می گذرد.  

استادی در همین رابطه خاطرنشان کرد: امیدوارم که این بیماری هرچه سریعتر از بین برود تا همه بتوانیم با خیال راحت زندگی کنیم، به امید خدا پس از پایان نقاهت و عادی تر شدن اوضاع بیماری کرونا برای بازی در سریال تلویزیونی «خودخواسته» جلوی دوربین خواهم رفت.