بایگانی آذر 4, 1398

به‌گزارش سینماپرس، با گذشت سالروز قتل و ترور «جان اف کندی» بازخوانی فیلم «جی اف کی» ساخته «الیور استون» محصول سال ۱۹۹۱ می‌تواند ما را با مسأله مهم کشف و حل معمای ترور این شخصیت مهم سیاسی ایالت متحده آمریکا آشنا کند.

«سعید مستغاثی» منتقد و مدرس تاریخ سینما درباره این این فیلم یادداشتی را در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است که در ادامه می‌خوانیم:

«الیور استون» فیلمساز باهوش و حرفه‌ای در تاریخ سینمای آمریکا است. او با اینکه فیلمساز آمریکا است و حتی به گفته خودش در حضوری که در جشنواره جهانی فجر تهران داشت تعلق خاطر به وطن و کشور خودش دارد، در فیلم‌های سینمایی که می‌سازد حرف‌های مهم و زیرکانه خود را در فیلم‌هایش با هوشیاری قرار می‌دهد و مخاطب را با مسائل و نظریاتی آشنا می‌کند.

این تکنیک کار وی در فیلم‌های سه‌گانه‌ای که درباره ویتنام ساخت و همینطور دیگر آثار سیاسی وی در سینما مشهود است. او در فیلم «جی اف کی»  پس از سال‌ها مجدداً به پرونده قتل کندی پرداخته و فرضیه‌های مختلف ترور «کندی» را از زاویه یک وکیل مورد بررسی قرار می‌هد. جالب اینکه تهیه کننده فیلم «جی اف کی»   « آرنون میلچان»  خود یک اسراییلی معروف در هالیوود بوده و است که براساس گفته‌های مقامات اسراییلی از جمله «شیمون پرز»  عامل اصلی مجهز شدن اسراییل به سلاح هسته‌ای به شمار می‌رود! و از همین روی در فیلم «جی اف کی»  تنها فرضیه‌ای که مطرح نمی‌شود، همان دست داشتن سرویس امنیتی اسراییل (موساد) در قتل کندی است!!  

نمایی از فیلم «جی اف کی» با بازی «کوین کاستنر» وکیل پرونده درحالی که گلوله در دستش دارد ترور را بررسی می‌کند

نکته مهمی که باید گفته شود این است که گلوله‌هایی که به کندی اصابت می‌کند از چند طرف به او برخورد کرده است ولی قاتل معرفی شده یعنی «اسوالد» یک نفر است که با فرض حضور در محل تیراندازی فقط از یک طرف می‌تواند تیر اندازی کند.

در صحنه‌ای از فیلم «جی اف کی»  ‌یک مأمور مخفی آمریکایی (دانالد ساترلند) با ‌جیم گریسون (با بازی کوین کاستنر) همان وکیل نیوااورلثانی پرونده‌ای که قتل جان اف کندی را فراتر از جوان ناشناخته‌ای به نام «اسوالد» می‌دانست، ‌پس از توضیح مفصل درباره مأموریت ویژه‌ای که در روز ترور جان اف کندی به او داده بودند، می‌گوید که عناصری مثل اسوالد، جک روبی، کوبایی‌های تبعیدی و مافیا فقط مردم را در خواب و خیالی نگه می‌دارند تا مثل یک بازی مهمانی، حل معما را حدس بزنند. اما این عناصر تنها آنها را از پرسش‌های بسیار مهم‌تر دور نگه می‌دارد. او پرسش‌های مهم را اینگونه عنوان می‌سازد:

“…چرا؟ چرا کندی کشته شد؟ چه کسی از آن سود برد؟ چه نیرویی قادر بود آن را انجام دهد؟ و چه گروهی قدرت داشت که آن را پوشش بدهد؟…”

به نظر می‌آید پاسخ به سوالات فوق می‌تواند پشت پرده بسیاری از توطئه‌های سیاسی – تاریخی معاصر از جمله واقعه یازده سپتامبر ۲۰۰۱ و یا ترورها و وقایع مشکوک را روشن سازد. در واقع الیور استون با طرح این سوالات به عنوان یک هنرمند، کلید رمز گشایی دسته‌ای از رازهای سربسته تاریخی را به‌دست می‌دهد و بدین وسیله خود را به عنوان یک فیلمساز سیاسی هوشمند در تاریخ سینما مطرح میکند.

شاید این سوال در ذهن ما ایجاد شود که آیا میلچان به‌عنوان یک تهیه‌کننده اسرائیلی که دارای فیلم‌های بسیار زیادی در سینما است و برخی از آن‌ها حتی در اسکار جوایز زیادی گرفته است و حتی شرکت‌ فیلمسازی در هالیوود دارد و با براد پیت در یکی از این شرکت‌ها سهیم است، از این احتمال که استون در فیلم خود بیان کرده است باخبر است؟ پاسخ اتفاقا مثبت است زیرا او مانند دیگر تهیه‌کنندگان اسرائیلی باهوش و صاحب رسانه‌ است. البته استون این فرضیه را صراحتا بیان نمی‌کند و از شیوه بیان غیرمستقیم برای حرف خود استفاده کرده است. اما میلچان‌ها بدون نگرانی مغزهای جهان را با سینمای خود هدایت می‌کند و به مسیر خود ادامه می‌دهد. برای همین است که امثال استون حرف‌های خود را با کنایه و به صورت غیر مستقیم بیان می‌کند.  

کندی لحظاتی قبل از ترور

او هم مانند دیگر فیلمسازان از یک دنیای باز و آزاد در سینمای آمریکا برخوردار نیست که تهیه‌کننده خود را به‌راحتی مطابق افکار سیاسی خود انتخاب کند بلکه تمام سرمایه‌داران و تهیه‌کننده‌های مطرح هالیوود از یهودیان صهیونیست‌اند که بنیان‌گذاران سینمای آمریکااند.

بنابراین فرضیه مهم قتل کندی توسط اسرائیل به عنوان یک احتمال مهم تنها یکبار توسط استون بیان می‌شود.»

*تسنیم

به گزارش سینماپرس، مگی اسمیت پس از یک غیبت ۱۲ ساله، پنجمین جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را در قدیمی‌ترین جوایز تئاتر انگلستان دریافت کرد.

داوران در شصت و پنجمین دوره جوایز Evening Standard به تصویرسازی  اسمیت از منشی جوزف گوبلز در نمایش «در زندگی آلمانی» با جایزه ناتاشا ریچاردسون، ‌جایزه بهترین بازیگر زن تقدیر کردند.

جایزه بهترین بازیگری نیز به اندرو اسکات و آن-ماری داف و جوایز ویژه نیز به ایان مک‌کلن و پیتر بروک اهدا شد.

اسمیت ۸۴ ساله، برای پیشتر در ۱۹۷۰ (هدا گابلر)، ۱۹۸۴ (راه جهان) و ۱۹۹۴ (سه زن بلند بالا) این جایزه را از آن خود کرده بود.

اسمیت گفت پس از این موفقیت «چنان هیجان‌زده» بوده که دوباره به صحنه بازگشته و یادآوری کرده که گویی اولین بار است این جایزه را دریافت کرده است. او گفت: «گویی همین چند سال پیش بود که من شروع به کار کردم. من این جایزه را به‌دست آوردم چون آنان نمی‌توانند به کسی دیگری فکر کنند که جایزه را به او بدهند.»

 اولین حضور روی صحنه اسمیت از سال ۲۰۰۷ با ستایش منتقدان همراه شده است.

اندرو اسکات به دلیل عملکرد خود در نسخه‌ای از کمدی کلاسیک Present Laughter اثر نوئل کاوارد جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد.

جایزه  نمایشنامه سال به لین نوتاژ برای نمایشنامه «عرق» داده شد که به عواقب ناشی از توسعه صنعتی‌سازی بودن می‌پردازد و بر اساس مصاحبه با ساکنان شهر ریدینگ در  پنسیلوانیا نوشته شده است.

رابرت ایکه که به تفسیرهای رادیکال از متون کلاسیک شهره است، جایزه میلتون شولمن را برای بهترین کارگردانی به‌دست آورد. او این جایزه را برای «دکتر و اردک وحشی» برد.

جایزه بهترین موزیکال هم به «اویتا» اثر جامی لوید اهدا شد. بانی کریستی جایزه بهترین طراحی را برای «رویای شب نیمه تابستان» گرفت. جاسمین لی جونز جایزه نویدبخش‌ترین نمایشنامه‌نویس را برای «هفت روش برای کشتن کایلی جنر» به دست آورد. لوری کیناستون نیز جایزه استعدادهای نوظهور را برای «پسر» دریافت کرد.

دومین جایزه ویژه، با عنوان اوگنی لبدوف به پیتر بروک اهدا شد. این برای دومین بار است که در این مراسم به «قهرمانان پشت‌صحنه» تئاتر ادای احترام می‌شود. امسال از یک دربان تئاتر برای ۶۰ سال حضورش در این شغل تقدیر شد.

به گزارش سینماپرس، در این قسمت از برنامه «شب معماری» که ساعت ۲۳ چهارشنبه هفته جاری از رسانه ملی پخش خواهد شد با حضور سیدحمید ضیائیان، مدرس دانشگاه شهید بهشتی به این موضوع که اصلا امکان احیای خانه ایرانی با توجه به سلیقه امروز مردم و چگونگی رسیدن به این مسئله پرداخته می‌شود.

«شب معماری» پنجمین شب از مجموعه «شب‌های هنر» است که چهارشنبه‌شب‌ها به‌صورت زنده پخش می‌شود. این برنامه‌ معماری به‌دنبال واکاوی مفاهیم و دغدغه‌های به‌روز جامعه‌ معماری و شهرسازی است؛ تا فرصتی برای خوانشی صحیح از وضعیت معماری و شهرسازی در ایران باشد.

به گزارش سینماپرس، این فیلم با بازی باران کوثری، امیر جدیدی و سحر دولتشاهی است و درباره‌ ممنوع الخروج کردن یک ورزشکار زن توسط شوهرش است.

از جمله سینماهای نمایش دهنده این فیلم در لندن ICA LondonCurzon Bloomsbury, Home Manchester هستند و در ایرلند در ۹ سینما نمایش دارد.

هم چنین پخش همزمان VOD  آن در Curzon Home Cinema  , BFI Player آغاز شده است.

کمپانی نوری پیکچرز با مدیریت کتایون شهابی پخش بین المللی فیلم را برعهده دارد.

فیلم «عرق سرد» طبق اعلام پخش کننده در کشورهای آمریکا، فرانسه، استرالیا، سوئد، آرژانتین و شیلی اکران شده است.

تمامی بازیگران این فیلم در جشنواره‌ فیلم فجر کاندید دریافت سیمرغ شدند. همچنین امیر جدیدی و سحر دولتشاهی برای بازی در این فیلم، موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد و نقش مکمل زن شدند.