کرگدن

 

کرگدن  به کارگردانی کیارش اسدی زاده

و نویسندگی علی اصغری و مهرداد کوروش نیا چند قسمتی است که روایت خود را آغاز کرده است.

داستان مربوط به عده ای جوان با مهارت در زمینه های مختلف ورزشی است

که وارد چالشی به نام کرگدن شده

و در‍ پی آن ناخواسته وارد ماجراهای تازه ای میشوند.

روایتی غیر خطی با موضوعی بکر و خاص همچنین استفاده از بازیگران نام آشنای تئاتر

همچون پانته آ پناهی ها، مهدی کوشکی، الهام کردا و…

به تنهایی میتواند باعث جذب مخاطبان بسیار و پیگیری آنان برای ادامه سریال شود.

اما فیلمنامه دچار مشکلاتی است که تمام ایده های جذاب را نه تنها در نطفه خفه کرده

بلکه درست همان است که فیلم را دچار سقوط میکند.

روایت غیر خطی که برای ایجاد هیجان و اثری ناب خلق شده کم کم تبدیل به سکانس هایی کسالت آور

و در نهایت باعث گیج شدن مخاطب میشود.

اینکه بازه های زمانی بسیاری از یک ماه قبل گرفته تا یکسال قبل را با فلاش بک های متعدد شاهدیم

تمهیدی است که علاوه بر اینکه به پرداخت شخصیتها کمکی نمیکند بلکه آنها را در تیپ نخستین خود رها کرده

و علی رغم استفاده از جلوه های ویژه تبدیل به شخصیت نشده که حتی به یک قدمی آن هم نمیرسند.

اما سوال بزرگ اینجاست که گیسو و رها و نوید و دانیال و…

که هر کدام یک ورزش را به طور حرفه ای انجام میدهند

و جزو جدایی ناپذیر زندگی آنان است و برای ابراز آن وارد این چالش شده اند

آیا اگر هر کار دیگری هم میکردند فرقی به حال مخاطب داشت؟

چرا هیچ کدام به درستی معرفی نمیشوند و دلیلی برای شناخت آنها و ترغیب بیننده به آنها وجود ندارد.

نکته دیگر اینکه رابطه دانیال با اسبش (که به دست مادرش تیر خورده و می میمرد)

که ظاهرا رابطه ای ورای رابطه یک اسب سوار معمولی با اسبش است بیننده را چندان متاثر نمیکند.

برای روشن تر موضوع شدن ارجاع میدهیم به فیلم گاو ساخته داریوش مهرجویی

و رابطه مش حسن با گاوش که چگونه کارگردان بیننده را در فراق و غم مش حسن

در نبود گاوش شریک کرده تا جایی که خود تبدیل به همان گاو از دست رفته میشود.

اما در اینجا نه تنها رابطه ای ساخته نمیشود که غم و اندوهی بعد از مرگ او در میان نیست

و آنچه میبینیم ساختگی و غیر قابل باور است.

اما در این میان شرکتی که آغازگر ماجرا و ایجاد کننده چالش کرگدن بوده و بنا به گفته خود رویکرد تبلیغاتی داشته

و به شرکت کنندگان وعده مبالغ بسیار هنگفتی داده است

دارای مافیای پشت پرده سطحی و غیر قابل باور است که تنها ادعای گسترده و خطرناک بودن را دارد

اما در حقیقت از جانب او خطری کسی را تهدید نمیکند.

ونوشه عظیمی از عوامل اصلی این مافیا هر چند به کمک بازی خوب پانته آ پناهی ها قابل درک و باور است

اما او از یکی از سران مافیا به یک عاشق ریاضت کش که تنها به وعده های معشوق(نوید) دلخوش کرده

و زاری و بهانه جویی میکند تقلیل میابد.

اینکه کارگردان با دیدن سریال های اکشن آمریکایی تصمیم به اجرایی در سبک و سیاق آن گرفته تصمیمی است که نیازمند تحقیق فراوان و استفاده از فیلمنامه مناسب دارد

و تنها بسنده کردن به جلوه های ویژه و حرکات دوربین تراولینگ و هلی کم کافی نبوده و دلیلی بر خلق هیجان و داستان پردازی مناسب نیست.

امیدواریم در ادامه راه شاهد برطرف شدن نواقص و رشد بهتر این سریال باشیم.

 

 

منتقد : ندا رضایی

امتیاز دهی به این سریال 

لینک تماشای سریال

مجله الکترونیک “دفتر سینمایی”

تمام