جزئیات وبلاگ

به نام خدا
حباب های خانگی

شبکه خانگی و برنامه سازی برای آن از کشمکش بر سر موضوعات و مسایلی که نمیتوان در تلوزیون ،

یعنی رسانه ملی به دلیل سیاستهای داخلی و ممنوعیتها در پخش ، نمایش داد، متولد شد.

داشتن مخاطب میلیونی و سرازیر شدن پول و گردش سرمایه در این بخش هم بی تاثیر نبود.

بی پرده عنوان کردن موضوعات و مباحث سیاسی و فرهنگی در برنامه های مجری محور و سرگرم کردن مردم

با سریال های عاشقانه به سبک سریالهای ترکیه ای و نشان دادن بخشی از روابط اجتماعی ممنوعه مانند؛

ازدواج سپید، روابط آزاد زن و مرد و هم جنس گرایی و… پرتاب موفقیت امیزی برای برنامه سازان بعضا فرصت طلب محسوب می شد.

نقد مدیران و مسئولان خصولتی!

اتفاقی بود که تنها در جایی خارج از صدا و سیما امکان پذیر بود و برای نشان دادن رشد یک شبه و بیمارگونه این افراد در جامعه و رانت خواری سیری ناپذیرشان،

حضور یک رسانه تصویری در حاشیه رسانه اصلی لازم به نظر می رسید!

 

 

 

 

 

با استقبال مردم از این شبکه نمایشی که ابتدا به شکل دی وی دی و سی دی در بین مردم توزیع می شد،

معرفی و جاگیری آن درست صورت گرفت و تبدیل به نت مارکتینگ شد و ازطریق اپلیکشن موبایلی به محیط فردی و خصوصی افراد راه پیدا کرد،

تا هم جلوی کپی رایت را ببندد و هم با بالا بردن تعداد مخاطب، آمار تماشا و دانلود ، گردش پول را رشد بدهد.

این اتفاق با قهر برخی از هنرمندان از رسانه ملی، خانه نشینی و یا اسباب کشی انها موازی شد.

بعضی از هنرمندان که رنگ و لعابی و دوست و اشنایی داشتند به شبکه های خانگی امدند،

این امر با استقبال تهیه کنند گان و کارگردان همراه بود ، زیرا با ورود برخی سلبریتی ها به این شبکه آمار دانلودها بالاتر رفت .

سایه ی ستاره های سینما روی سر شبکه خانگی، محتویات و جایگاه داستانی این سریالها را متزلزل کرد

زیرا در حضور ستارهای خوش رنگ می توان از قصه گویی سالم و درست شانه خالی کرد ! ستاره ها و سود جویی با سریالهای شبکه خانگی همان کاری را انجام دادند که با سینما انجام داده بودند.

یعنی بجای سیراب کردن ذهن و پالایش روح و سرگرم کردن مردم، شروع به پر کردن قاب ها و نما ها با لنزهای رنگی و ابروهای پلنگی و پوستیژ… کردند

و بجای تولید جریان های فرهنگی و نقد اجتماعی و تلطیف روح و روان مخاطب او را در تب و تاب بیهوده و جریان سازی های پوچ و داستانهای بی معنی بی سرو ته رها کردند.

با به جریان افتادن پول در شبکه خانگی، صنعت سریال ‌سازی برای شبکه نمایش خانگی اوج گرفت

و باعث شد تا هر روز شاهد تولید تعداد بیشتری از این آثار باشیم.

درحالیکه مدت زیادی از شکل گرفتن این صنعت نمی‌گذرد ،

چنان مورد توجه قرار گرفت که درحال حاضر همزمان چندین سریال مختلف با موضوعات و ژانرهایی متفاوت اعم از کمدی و جنایی،

برای سلیقه‌های متفاوت در دسترس است.

استفاده از ستارگان سطح اول و دوم سینمایی در داستانهای هیجانی در وهله اول

و نمایش زندگی لاکچری و اعیانی پر از تصاویر ماشین‌های لوکس، خانه‌های آن‌چنانی، مهمانی‌های عجیب با انواع و اقسام مخدرات از جمله کوکایین

و به رخ کشیدن آدم‌های پولدار در این سریال ها برای مردم عادی در صدر قرار گرفته.

مردم عادی که در خانه های کوچک استیجاری شب را صبح می کنند و صبح به سمت اداره ها و کار خانه و خیابانها سرازیر میشوند

فقط میخواهند بدانند چه جذابیت‌هایی در پول و ثروت و زنان رنگی و مردان خیانتکار وجود دارد؟!

و همین کنجکاوی کاذب رمز موفقیت این برنامه هاست!

 

چیزی که اهمیت دارد، فرهنگ و ادبیاتی است که این سریالهای پر زرق و برق وارد زندگی اقشار مختلف جامعه می کنند

که نه تنها هیچ چشم اندازی در رشد و توسعه فرهنگ داخلی ندارد ! بلکه مفاهیم قارچ گونه ای در روابط و اخلاق و ابتذال تولید میکنند،

که مشابه خارجی ان در ترکیه برای مصرف کننده ایرانی ساخته میشود.

کارکرد رسانه برای افرادی که بجز پول هدف دیگری ندارند مشخص است !پول ، شهرت …

اما پرسش اینجاست که این افراد ،کی و کجا و طبق چه مجوز و نظارتی میتوانند انبوهی از حباب های کاذب را وارد محیط پر تلاطم و بی در و پیکر زندگی مردم کنند؟!

درباره سریال ها نظر دهید

پایان

زهرا صفایی زاده

مجله الکترونیک دفتر سینمایی