جزئیات وبلاگ

رباعیات پُرشور شاعر شوریده قرن ششم، جور و جفای زمانه را شناخته و هستی را با همه داشته‌ها و نداشته‌هایش به نقد می‌کشد. تا جایی که اشعار پُرمغزش فرسنگ‌ها دور از زادگاهش راهی جنوبی‌ترین نقاط کشور و دمساز مردمان رنج کشیده‌ای می‌شود که تا پیش از ورود رباعیات خیام، فقط غم را به دلیل داشتن شاعران دوبیتی‌سرایی چون فایز و مفتون در آئین‌های گروهی با نوایی حزین در شروه‌های دشتی راه داده بودند، بوشهری‌ها این بار به استقبال رباعیات شاعری می‌رفتند که آنها را به شاد زیستن در خاکی که انسان دیر یا زود به آن بازمی‌گشت، دعوت می‌کرد.

مشاهده خبر از سایت منبع