همسر پرویز بهرام تأیید کرد که این دوبلور پیشکسوت امروز صبح ششم خرداد در منزل درگذشته است.
پرویز بهرام دوبلور شناخته شده سینما و تلویزیون بود که پس از یک دوره بیماری امروز صبح ساعت ۸ در منزل دار فانی را وداع گفت.
ضمن تسلیت به جامعه هنری ایران برای خانواده ایشان صبر از خداوند منان طلب میکنیم .
دیشب این نمایش زیبا را به تماشا نشستم بسیار جذاب بود زاویه های پنهانی اززندگی عزیزان کولبر در مرز کردستان را نشان ما دادکه شاید خیلی از شما عزیزان از آن بی خبر هستید ژانر اجتماعی نمایش و بازی هنرمندانه بازیگران،تداوم حس بسیار خوب و هدایت صحنه نشان از کار آزمودگی کارگردان این نمایش زیبا میداد بسیار ممنون هستم از خانم پرستو صالحی عزیز که در صفحه اینستا گرامشا اعلام کردند قصد دیدن این نمایش دارند و من ترغیب شدم که این نمایش زیبا را ببینم
به همه عزیزان دیدن این نمایش را توصیه میکنم تا وقت هست درنگ نکنید
به همه دست اندر کاران این نمایش جذاب هم دست مریزاد می گویم منتظر کارهای بعدی این گروه نمایشی هستم .
: شاهرخ استخری
: توماج دانش بهزادی (میهمان از گروه تئاتر پراکسیس)
: سینا ییلاق بیگی
: الهام شعبانی
: ماریا حاجیها
: رضا خضرایی
: شایان کیانی
: کهبد تاراج
: تریفه کریمیان
: مریم رودبارانی
: احمدرضا حجار زاده
: رضا جاویدی
: ناصر ارباب
: امیرحسین نوحنژاد
: زینب ایوبی
: محمدحسن درباغی فرد
دفتر سینمایی
انتهای خبر .
ثبت نام دوره ی جامع فیلمسازی بهاره هیلاج آغاز شد.
استادان دوره جامع فیلمسازی:
امیرشهاب رضویان / مسعود آب پرور
حسن حسندوست
محمدرضا دلپاک
مهران کاشانی
مجید برزگر / کیوان علیمحمدی
امین جعفری / مسعود امینی تیرانی
شاهپور عظیمی
یاشار نورایی
علی درخشنده
پانته آ حسینی
فرهاد فروتنیان
.
در #مدرسه فیلمسازی بازیگری_هیلاج
تلفن ثبت نام: ۸۸۵۱۸۵۱۵ و ۸۸۵۱۵۱۱۲
شماره تلگرام: ۰۹۳۳۲۳۱۹۵۱۰
.
https://hilaj.com/
https://www.instagram.com/hilajfilmschool/
بّه گزارش ایران تئاتر، هایده حائری بازیگر و کارگردان شناخته شده تئاتر، سینما و تلویزیون پس از تماشای نمایش «۱۰۰درصد» یادداشتی را اختصاصی درباه این نمایش نوشت و آن در اختیار ایران تئاتر قرار داد.
در یادداشت هایده حائری درباره این نمایش آمده: «شاید بیش از هر بازیگر زن شناخته شده دیگری حضور جمیله شیخی طی چند دهه زندگی هنری بیشترین قابلیت قدردانی و بررسی را دارد. من خود از کودکی شیفته صدا و بازی قدرتمندانه او چه بر صحنه تئاتر و چه در فیلم بوده و هستم و به جرات ادعا میکنم کمتر کسی را از زن و مرد مانند او موثر و مسلط بر کار و هنر خود یافته‌ام.
اما این مطلب درباره جمیله شیخی نیست و این مهم را باید به زمانی دیگر واگذار کرد تا بتوان خوانشی جدی و پایه‌ای از بازیگری این ایزد بانوی تئاتر به دست داد. همین‌جا اشاره میکنم که متاسفانه روحیه نگارش زندگینامه و همینطور تحلیل هنرهای اجرایی مثل بسیاری موارد دیگر از کمبودهاست؛ گرچه کوشش بسیاری از مجله‌های در خور سینمایی و گاه تئاتری در لایه‌های مختلف نقد و بررسی و ارائه گاه پرونده‌های حجیم به سبب‌های مختلف را نباید نادیده گرفت.
این مطلب درباره اجرای بسیار حساب شده و باورپذیر و خلاقانه نوه او ستاره پسیانی است که در نمایش «صد درصد» یا «۱۰۰%»، این شب‌ها در سالن دکتر ناظرزاده کرمانی در تماشاخانه ایرانشهر برقرار است.
ستاره پسیانی در کنار هوتن شکیبا در این نمایش که نام نویسنده‌اش مارکس لید قید شده و مترجم آن وحید رهبانی است با کارگردانی و طراحی مرتضی اسماعیل کاشی بازی میکند و از نخستین لحظات شروع به شما می‌فهمانند که با کاری متفاوت روبرو هستید.
نام او در این نمایش لیندا است که بنا به دلایلی روی صندلی چرخدار قرار دارد و بناست نمایشی را که خود نوشته به کمک بازیگری حرفه‌ای که استخدام کرده روخوانی کند.
به زودی متوجه می‌شویم که این یک روخوانی معمولی نمایشنامه نیست بلکه طرحی بسیار زیرکانه و کاملاً پیش بینی شده از سوی لیندا است تا حقایقی در مورد گذشته را برملا کند.
تا همین جای ماجرا ما با اثری طرفیم که برخلاف جریان همیشگی در حرکت است و به اعتباری می‌توان چنین برداشت کرد که معلول بودن لیندا ابداً به ضعیف بودنش و همین طور قابل ترحم شدنش منجر نشده بلکه از او با توجه به اتوماتیک بودن صندلی‌اش و کفش‌های سنگین‌اش انسانی توانمند و مصمم به پیشبرد اهدافش ساخته و از بیان و حالت صدا و تاکیدگذاری‌ها و خنده‌های کوتاه و بلندش، او به مراتب قوی‌تر جلوه میکند.
اینجاست که آه از نهادم بر‌می‌آید که کاش جمیله شیخی می‌توانست شاهد ماترکی باشد که برای نوه عزیزش ستاره پسیانی به یادگار گذاشته و شک ندارم که ستاره همچون نامش سال‌ها خواهد درخشید. این میان یاد همبازی کودکی‌ام آتیلا پسیانی و همسر هنرمندش فاطمه نقوی را نیز گرامی می‌دارم و به عنوان یک جمله معترضه ادامه می‌دهم چرا به نام استاد جمیله شیخی تاکنون یک سالن نامگذاری نشده؟ و اشکم را فرو می‌خورم./ هایده حائری
“دفتر سینمایی”
تمام
دیشب این فیلم را در یکی از سالن های پردیس سنمایی کوروش دیدم، پس از دیدن این فیلم فقط به این فکر میکردم که کلا چرا این فیلم ساخته شد؟
کمدی بود؟ کجای این فیلم نشاط آور بود؟ اصلا به چه روشی میخواست خنده را بر لبان تماشاچی بنشاند؟ چرا جناب صفاری قبول کرد هزینه ساخت این فیلم را پرداخت نماید؟
در پاره ای از موارد ساخت این مدل فیلم ها مقصری به جز تماشاگر ندارد، دقیقا همانگونه که از خرید جنس های گران و بی کیفیت خودداری میکنیم باید با ندیدن اینگونه فیلم ها به بالا رفتن سطح فیلم نامه ها کمک کنیم و هر فیلمی را به تماشا ننشینیم
جناب آقای فرخ نژاد از بازیگران بسیار توانای سینمای ما میباشد چرا باید بازیگری در این سطح چنین فیلمی را بازی کند و باعث شود با نام ایشان از تماشاگران سو استفاده شود.
“دفتر سینمایی”
نمایش خوبی است، تصمیم ندارم کاری را نقد یا تایید و یا تکذیب کنم میخواهم فقط و فقط به معرفی کارهای در حال اجرا بپردازم و نظر شخصی خودم را نسبت به کارهایی که میبینم بازگو نمایم .
اول از همه تبریک میگویم به پارسای عزیز و گروهشان که زمان خوبی را در کنارشان به سر بردم و از دیدن نمایش زیبای آنها لذت بردم امیدوارم که نمایش های خوب هر روز بیشتر و بیشتر اجازه کار بگیرند و تماشاگران راضی از سالن های نمایش خارج شوند.
نمایش” ملاقات ” شما را به یک چالش درونی میکشاند هر کدام از ما میتواند به جای آقای “اییل” باشد و امروز نوبت دروی کاشته های سی و چند سال قبل اش رسیده باشد.
مردم “گولن” همان وجدانی است که همیشه گردشی به سمت لذت بردن دارد همانی است که خود را براحتی توجیح میکند برای دیروزش و امروزش هرزمان به دنبال راحتی در آن مقطع زمانی دیروز از کسی حمایت میکرد که قدرت داشت و امروز نیز از کسی حمایت میکند که پول و قدرت دارد.
خودمان را قضاوت کنیم نه دیگران را.
پیمان طالبیان -مجله “دفتر الکترونیک”
| خدمت جناب استاد ارجمند و بزرگ مرد بی تکرار سینمای ایران
در برابر محبت بی دریغ و سخاوتمندانه شما چونان قطره ای هستیم از باران محبتتان برخود واجب دانستیم از حمایت شما استاد گرامی از سایت و اپلیکیشن “دفتر سینمایی” که در راستای اطلاع رسانی و کمک به جامعه هنری ایران فعالیت خود را آغاز کرده است، قدردانی نماییم. باشد که شاگردی، لایق محضر شما باشیم.
|
 |
|
