جزئیات وبلاگ

به گزارش سینماپرس یکی از مهمترین اتفاقات این دوره جشنواره فیلم کن عدم پذیرش نمایندگان رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران در این رویداد سینمایی بود! و در مقابل در اقدامی عجیب و ضد ایرانی به جریانات ضد ایران اجازه حضور و فعالیت داد! دولت فرانسه در سال جاری تمام تلاش خود را کرد تا در جشنواره فیلم کن به سیاست ها و قوانین جمهوری اسلامی ایران بتازد! بی تردید این اتفاق نیازمند ورود جدی و عاجل مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی، وزارت امور خارجه و… است.

اما در قبال اقدامات دولت فرانسه، مدیران سینمایی کشور عملکردی منفعلانه داشتند! انفعال غیرقابل اغماض مدیران سینمایی در برخورد با سینماگران متخلف بخشودنی نیست! ما تا چه زمانی باید شاهد حضور فیلم های سیاه زیرزمینی در جشنواره های جهانی و عدم برخورد مدیران سینمایی با یکایک دست اندرکاران تولید این پروژه ها باشیم؟ آیا اگر سال گذشته اقدامی قاطعانه در خصوص دست اندرکاران «برادران لیلا» رخ می داد امسال عوامل فیلم زیرزمینی «آیه های زمینی» به خود اجازه می دادند که در جشنواره کن حضور پیدا کنند؟!

وقاحت برگزارکنندگان جشنواره فیلم کن که در ظاهر رویدادی سینمایی است اما به همین موارد ختم نشد! آن ها تمام توان خود را به کار گرفتند تا تصویری مخدوش از جمهوری اسلامی ایران ارائه کنند. در همین راستا در پنجمین روز از هفتاد و ششمین جشنواره فیلم کن سینماگران حاضر در یکی از نشست‌های این رویداد، اقدام به نمایش تصاویر سه اغتشاش گر قاتل کردند.

از سوی دیگر فیلم اسلام ستیز و ترسناک مالزیایی «راه راه های ببر» جایزه برتر هفته منتقدان کن ۲۰۲۳ را از آن خود کرد. این فیلم که اولین فیلم نل ای‌یو است به بررسی دگردیسی و شورش در وجود دختر نوجوانی می‌پردازد که بدنش با سرعتی نگران‌کننده تغییر شکل می‌دهد، اما او یاد می‌گیرد خود واقعی‌اش را ببیند. این فیلم محصول مشترک مالزی، تایوان، سنگاپور، فرانسه، آلمان، هلند، اندونزی و قطر است. منتقد اسکرین درباره فیلم گفته بود: فیلم واقعاً در به تصویر کشیدن ماهیت بی‌رحمانه دوستی دخترانه و شوک حاصل از دگردیسی بلوغ ماهرانه عمل می‌کند. نه تنها «راه‌راه‌های ببر» اولین فیلم مالزی است که در چند سال اخیر به کن راه یافته، بلکه کارگردانش هم اولین کارگردان زن مالزیایی است که تاکنون از سوی جشنواره انتخاب شده است. فیلم در فرانسه هم اکران خواهد شد. آدری دیوان، رییس هیات داوران هفته منتقدان امسال درباره این فیلم گفت: فیلمی سازش‌ناپذیر که سعی نمی‌کند کسی را راضی کند.