چاقوی زنجان دیگر سر بز تکمچی را نمی بُرد!
ازدحام در حیاط نمایشگاه چندان نیست، اما در هر لحظه تعداد زیادی از زنان و مردان گاه با دست‌های خالی و گاه با بسته خریدی از کنار هم عبور می‌کنند؛ سرما در حال هجوم است و همه را فراری می‌دهد. از پشت غرفه‌های حیاط‌نشین صدای خواننده‌ای آذری‌زبان می‌آید و دیگر سو بوی آش. نزدیکِ غرفه مردم تنگ هم ایستاده‌اند و کاسه به‌دست آش می‌خورند. داخل سالن اما این‌طور نیست. هیاهو بیشتر است، انگار همه آمده‌اند، از همه‌جای ایران.