افول و یا منگی «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» به سود چه جریانی است؟ – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» محصول مستقیم حضور و برنامه‌ریزی «دولت سیزدهم» خواهد بود و هر گونه ضعف و کاستی منجر به ایجاد مقایسه می شود.
محمدرضا مهدوی‌پور/ «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» پس از دو سال سرگردانی و بلاتکلیفی حالا قرار است در روز جمعه ۱۴ مهرماه افتتاح شود و فعالیت خود را رسما آغاز نماید. این در حالی است که بضاعت کم و ضعیف تیم‌اجرایی و مرور وضعیت سردرگم دبیرخانه این رویداد توجه به چند نکته را ضروری می‌سازد:
۱/ «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» محصول مستقیم حضور و برنامه‌ریزی «دولت سیزدهم» خواهد بود و هر گونه ضعف و کاستی در برگزاری آن قطعا منجر به ایجاد یک مقایسه میان رفتار جشنواره در «دوران کرونا» و پیش از آن با وضعیت حال و پیوند زدن آن با رویکرد آرمانی دولت را در پی خواهد داشت. مقایسه‌ای ملموس که می‌تواند به عنوان یک ابزار و شاخص برای بی‌عرضه و ناتوان نشان دادن متولیان فرهنگی در دولت و هجمه به ایشان مورد استفاده قرار گیرد.
۲/ این واقعیتی است که دبیر کنونی «جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» پس از دو سال فرصت سوزی و حضور فردی کم بضاعت در این جایگاه قرار گرفته و تنها سه ماه است که عهده‌دار مدیرعاملی «بنیاد سینمایی فارابی» شده است. زمان محدودی که عملا انتظار تغییرات گسترده و بروز تحولات چشمگیر در یک ساختار به شدت عقب افتاده را غیر منصفانه و ناموجه می‌سازد. اما باید توجه داشت که اکنون در سومین سال از حضور «دولت سیزدهم» به سر می‌بریم و از این جهت ذهنیت عمومی دیگر پذیرای چنین معذوریاتی برای درجا زدن یک ساختار مهم فرهنگی و سینمایی در کشور نمی‌باشد؛ بالاخص آنکه توقعات بر روی زمین مانده از «بنیاد سینمایی فارابی» حالا با ذهنیت عمومی از حضور مدیر انقلابی و کاربلدی همچون «مجید زین العابدین» قرین گردیده است.
۳/ عموم افراد دخیل در برگزاری «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» در زمره کارمندان «بنیاد سینمایی فارابی» بوده و از تجربه لازم برای برگزاری چنین رویدای برخوردار می‌باشند؛ بالاخص آنکه سابقه سال‌ها برگزاری این رویداد در «اصفهان» به سهولت قابل دستری بوده و پروتکل‌های برگزاری آن به سرعت از قابلیت به روزرسانی برخوردار می‌باشد. در این شرایط وقوع هر گونه خلل در فرایند اجرایی و برگزاری حداقلی و عادی این جشنواره می‌تواند مصداقی بارز از برای فهم نحوه عملکرد همان جریان مرموز ریشه دوانده و به ارث رسیده در «فارابی» باشد؛ جریانی که هیچ گونه تمایل و علاقه‌ای برای رقم زدن یک رویداد پُررونق و بانشاط فرهنگی و ثبت آن در کارنامه سینمایی کودک «دولت سیزدهم» ندارند و برای این بی‌میلی خود بهانه‌سازی می‌نمایند.
۴/ برگزاری ضعیف «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» یک شگرد پیش پا افتاده برای ناکارآمد نشان دادن «دولت سیزدهم» و نگاه متعالی آن به عرصه فرهنگ و توجه ویژه به سینمای کودک و نوجوان است. شگردی که ظاهرا پیاده‌سازی آن با همکاری و هماهنگی برخی نیروهای جایابی شده در مدیریت اجرایی این رویداد سینمایی در حال پیگیری است و مرور وضعیت تابه امروز جشنواره مصداقی روشن از برای این ادعا می‌باشد.
۵/ «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» پس از یک‌سال تاخیر برگزار می‌شود؛ وقفه‌ای که اگر چه از وجاهت بین المللی این جشنواره کاست و به عنوان یک آبرو ریزی در سابقه و عملکرد «وزارت ارشاد دولت سیزدهم» ثبت گردید؛ اما در عین حال فواید مادی و معنوی بسیار خوبی را برای طیف حاضر در دبیرخانه این رویداد به همراه داشت؛ که در این میان دوسال برخوردای از حقوق و مزایای احکام اداری این رویداد و دریافت حق ماموریت و سفرهای متعدد به اصفهان و … را می‌توان به عنوان بخش عریان این بهره‌مندی قلمداد نمود.
۶/ بی‌رغبتی تیم اجرایی «جشنواره سی و پنجم» برای رقم زدن یک رویداد بانشاط و سرزنده سینمایی اگر چه در وضعیت حال حاضر اصفهان و با لمس سردرگمی و عدم حاضر بودن محیط برگزاری فیزیکی جشنواره قابل مشاهده است. اما به روزرسانی پایگاه اطلاع رسانی و سایت یک جشنواره سینمایی را می‌توان به عنوان پیش‌پا افتاده‌ترین اقدام هر دبیرخانه قلمداد نمود. اقدامی حداقلی که متاسفانه به سبب همان بی‌رغبتی نهادینه در تیم اجرایی، هنوز توسط تیم مستقر در روابط عمومی «سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» صورت نپذیرفته و مراجعان و علاقمندان به سینمای کودک و نوجوان را دو روز مانده به برگزاری این رویداد با «صفحاتی پُراز خالی» مواجه می‌سازد!
۷/ فراموشی شان و «جایگاه بین المللی» جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان از دیگر ضعف‌های «جشنواره سی و پنجم» است. فراموشی غیر قابل جبرانی که موجب تنزل یکباره جشنواره از سطح استراتژیک و فروکاست گرید بین المللی آن شده و خود به تنهایی می‌تواند از شاهکارهای مدیریتی فردی محسوب شود که به عنوان «مدیر امور بین‌الملل» در «جشنواره سی و پنجم» حاضر است و سال‌هاست «معاونت بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی» را عهده‌دار می‌باشد. این در حالی است که دعوت از سینماگران مطرح حوزه کودک و نوجوان در منطقه پیرامون ایران و یا عدم پیگیری و دعوت و تسهیل در حضور فیلم‌های کودک تولید شده در کشورهای حوزه مقاومت و … حداقل اقداماتی بود که مدیریت اجرایی جشنواره می‌توانست آن را در کمترین زمان ممکن رقم زند.
۸/ عدم دعوت و ثبت‌نام از خبرنگاران فعال در عرصه سینمای کودک و نوجوان و ارایه تسهیلات برای فعالیت رسانه‌ای خبرگزاری‌های مختلف به عنوان ابتدایی‌ترین اقدامات برای ایجاد رونق و شور یک جشنواره و بجای آن اتخاذ تصمیمات مضحکی همچون نیمه بندی فعالیت رسانه‌ها در محیط جشنواره و با کارکرد تور سه روزه اصفهان گردی برای تعدادی معدود از افراد گلچین شده و ممانعت از حضور آزاد عکاسان و فیلمبرداران و ایجاد محدودیت برای خبرگزاری‌های تخصصی در پوشش حرفه‌ای «جشنواره سی و پنجم» و حتی عدم تدبیر برای نمایش آثار جشنواره در تهران برای منتقدین و رسانه های محروم شده از حضور در جشنواره، اگر چه معلول سپردن مدیریت ارتباطات و اطلاع رسانی جشنواره به فردی با حداقل سابقه ممکن در اداره روابط عمومی یک جشنواره سینمایی آن هم در کلاس بین المللی است؛ اما در کلیت خود منجر به فروکاست کیفیت برگزاری جشنواره شده و از وجاهت این رویداد سینمایی پرسابقه می‌کاهد.
۹/ عدم هماهنگی امور ابتدایی و متداولی همچون ارایه برنامه و تبلیغات مناسب برای اکران آثار و در کنار آن تعویق فروش بلیت فیلم‌ها تا ساعت ۱۰ صبح روز جمعه ۱۴ مهر ماه از جمله اتفاقاتی است که از ضعف عملکرد مدیریت اجرایی «جشنواره سی و پنجم» نشات می‌گیرد. ضعفی که با اقدامات مبتذلی همچون عدم دعوت عمومی از منتقدان سینمای کودک و نوجوان و ایجاد خط ارتباطی مستقیم اهالی رسانه با صاحبان آثار و شرکت کنندگان در این رویداد و بجای آن ثبت‌نام از ۳۷۷ نوجوان برای جذب و آموزش خبرنگاری و یا کپی‌برداری‌های ناشیانه‌ای از طرح‌های شکست خورده‌ای همچون «داوران کودک و نوجوان» و ده‌ها اقدام غیر حرفه‌ای دیگر همراه گردیده است؛ اقداماتی بسیار ابتدایی و معمولی که عدم برنامه ریزی صحیح برای اجرایی شدنشان، بیش از هر چیز شائبه نوعی قصد و غرض برای حیثیت زدایی از «دبیر جشنواره سی و پنجم» را به اذهان متبادر می‌سازد.
