نشانه‌های ضد دین در «خانه پدری» مشهود است – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: امیررضا مافی منتقد سینما گفت: «خانه پدری» باید میان تحجر واسلام فاصله‌ای ایجاد می‌کرد اما نشانه های ضد دین در فیلم مشهود است.
به گزارش سینماپرس، امیررضا مافی منتقد سینما، درباره فیلم «خانه پدری» به خبرنگاران جوان گفت:در این فیلم خانه پدری را می‌بینیم که المان‌های دینی و ملی در آن به تصویر کشیده شده اما یک فاجعه اخلاقی در آن رخ می‌دهد و در نسل‌های بعدی به انحاء مختلف تداوم پیدا می‌کند.
وی افزود: نادیده انگاشتن زن‌ها در این اثر با واقعیت اجتماعی و تاریخی ما همگون نیست؛ فیلمی که همه نشانه‌ها را در کنار هم قرار می‌دهد تا تاریخ چند نسل را متحجر نشان دهد و نشانه‌ها را طوری در کنار هم چیده که مخاطب نمی تواند تصمیم بگیرد این رفتار بد است و این مهم‌ترین نقطه ضعف فیلم است که نتوانسته میان تحجر و دین و تحجر و غیرت فاصله‌ای را ایجاد کند.
مافی در ادامه درخصوص نشان دادن واقعیت‌های جامعه اظهارداشت:من مخالف نشان دادن واقعیت های تاریخی نیستم. سینما در کلاسیک‌ترین وضعیت، رسانه‌ای است برای بازنمایی واقعیت اجتماعی خود، اما در همین بازنمایی‌ها می‌توانیم رعایت انصاف را هم داشته باشیم.
این منتقد سینما بیان کرد:ما می‌توانیم منصفانه نگاه کنیم که این ظلم تاریخی علیه زنان در همه ملل و در کشور ما وجود داشته و به مرور کم شده، اما آیا در «خانه پدری» این ظلم به مرور کم می‌شود؟ خیر، فقط مردهای آن خانه منفعل‌تر می‌شوند در حالی که در سده اخیر هرچه به امروز نزدیک‌تر می‌شویم متاثر از فرهنگ و ارتباط با جهان، زن ها پیشرفت کرده اند که در فیلم این موضوع را نمی‌بینیم؛ این نوع پرداخت را نمی توان بازنمایی معنا کرد چرا که بازنمایی یعنی به موضوع همه جانبه نگاه کنیم.
وی درخصوص روایت داستان از نگاه کارگردان بیان کرد: درست است که سینماگر قصه خودش را انتخاب می‌کند و پیش می‌برد، اما کارگردان روی چیزهایی دست می‌گذارد که برای مخاطب امروز خیلی حساسیت برانگیز است، در حال حاضر اگر یک جوان از سالن سینما خارج شود درمورد مردم کشورش چه فکری می‌کند؟ فکر می‌کند آنها مردم متحجری بودند یا یک ظلم دینی علیه مردم را می‌بیند. این فیلم علاوه بر داستان تلخی که دارد باید یک مثالی برای این تحجر نشان می‌داد تا ما را به گفت و گو وا دارد، اما آنچه من می‌بینم تمایزی ایجاد نکرده است.
مافی ادامه داد:این فیلم ده سال پیش توقیف شد و با تغییر مدیریت‌ها و تغییر ذائقه‌های سیاسی مجدد مجوز اکران گرفت، اتفاقی که در توقیف و رد توقیف فیلم‌ها می‌افتد تصمیمات سیاست زده است. این فیلم اگر ده سال پیش هم اکران می‌شد همین اتفاق امروز برایش رقم می‌خورد، چون باز هم همان نشانه‌های ضد دینی که در فیلم به آن پرداخته شده بود را شاهد بودیم.
وی درمورد اکران‌های بین المللی «خانه پدری» گفت:امیدوارم خیلی اکران بین المللی نداشته باشد، چون ما در ایران که فیلم را می‌بینیم بهتر می‌توانیم آن را آنالیز کنیم، اما اگر این فیلم در خارج اکران شود با پیش فرض‌هایی که آنها نسبت به ما دارند پیامدهای خوبی نخواهد داشت و با توجه به نمادهای دینی که کاراکتر فیلم دارد به شدت مذهب را زیر سوال می‌برد.
این منتقد سینما گفت:این فیلم باید میان تحجر واسلام فاصله‌ای را ایجاد می‌کرد؛ حداقل یک مرد در این فیلم نماد مرد مسلمان ایرانی بود و اسلام را به درستی به نمایش می‌گذاشت، ما مردان مسلمان متحجر در این سرزمین داشتیم، اما آیا همه مردان این سرزمین متحجر هستند؟
مافی درمورد صدور سلیقه‌ای مجوز فیلم‌ها خاطرنشان کرد:مجوز گرفتن فیلم‌ها و اکران وتوقیف آنها بستگی به سلیقه‌های فردی مسئولان امردارد. هیچ اساس نامه ونظام نامه‌ای نداریم، فیلم‌ها را کدخدا منشانه، با مصلحت اندیشی و رایزنی اکران می‌کنند که با این سیستم نمی‌توانند سینما را اداره کنند.
