بایگانی فینال
منابع مطالعاتی و نمایشی برای تئاتر کودک کم داریم – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: آقایی گفت: کمبود منابع مطالعاتی و نمایشی در تئاتر کودک، سبب شده تا هنرمندان کمتر به سمت تولید تئاتر در حوزه کودک و نوجوان بروند، اما استقبال از تئاتر کودک همواره بسیار بیشتر از تئاتر بزرگسال است.
به گزارش سینماپرس، علیرضا آقایی نویسنده و کارگردان نمایش «درخشنگ» به خبرنگاران جوان، گفت: اجرای نمایش «درخشنگ» را از سال ۱۳۹۷ برای جشنواره بین المللی «مبارک» آغاز کردیم، این کار از تولیدات حوزه هنری ایلام، گروه شاپرک و با مشارکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
آقایی با اشاره به اینکه موضوع نمایش «درخشنگ» درباره صلح و دوستی است، بیان کرد: «درخشنگ» از تلفیق دو کلمه درخت و شنگ است و می‌توان دو معنی را برای آن درنظر گرفت؛ درخت فشنگ و جنگ و درخت شنگ یعنی درخت شاد است که می‌خواهیم صلح و آرامش را در مقابل گلوله و جنگ نشان دهیم.
کارگردان نمایش «درخشنگ» درباره شیوه اجرای این نمایش گفت: شیوه نمایش با استفاده از عروسک‌های تاپ تیبل و عروسک‌های کاغذی است و حتی در بخشی از کار از عروسک‌های ماروت استفاده می‌کنیم. در بخش انیمیشن، بازیگران نیز بازی می‌کنند. اسم گروه هنری ما «شاپرک» است که در حدود ۱۰ الی ۱۲ سال مشغول تولید آثار تخصصی عروسکی برای کودکان است.
آقایی با اشاره به اینکه چند مرحله اجرا داشتیم، گفت: در مرحله اول حدود ۱۰ روز در استان ایلام اجرا داشتیم. مرحله دوم اجرای نمایش در تهران و شرکت در جشنواره بین المللی «مبارک» بود و مرحله سوم اجرا در کشورهای هند و ترکیه بود، اکنون که مرحله چهارم اجراها است در پارک لاله و مرکز تولید تئاتر کانون به اجرا می‌پردازیم.
آقایی درباره استقبال از نمایش «درخشنگ» گفت: استقبال خوبی از نمایش «درخشنگ» را در اجراهای مختلف شاهد بودیم به ویژه استقبال خوب مخاطبان در کشور ترکیه که همین سبب تمدید اجرای نمایش در ترکیه شد.
آقایی درباره وضعیت تئاتر کودک و نوجوان گفت: تئاتر کودک تئاتری تخصصی است که نام کودک و نوجوان بر آن است، اما علم روانشناسی و هنر تئاتر را می‌طلبد به همین دلیل کمتر کسی به سراغ اجرای تئاتر کودک می‌رود. تئاتر کودک تلفیق رنگ و موسیقی است و همین سبب افزایش هزینه‌ها می‌شود.
وی افزود: از طرفی تعداد هنرمندانی که به سراغ تئاتر عروسکی می‌روند بسیار محدود است، زیرا هزینه‌های ساخت عروسک بسیار بالا است. متاسفانه در حال حاضر تئاتر در کشور ما اوضاع خوبی ندارد و در حوزه کودک افت بسیاری را شاهد بودیم. تئاتر بازخورد مالی زیادی برای هنرمندان ندارد و هنرمندانی که پیش از این در تئاتر کودک و نوجوان فعال بودند، به سینما و تلویزیون روی آورده‌اند.
آقایی با اشاره به اینکه سالن تخصصی تئاتر برای کودکان و نوجوانان وجود ندارد، ادامه داد: زمانی که کودکان برای تماشای نمایش به سالن می‌آیند روی همان صندلی که مناسب بزرگسالان است، می‌نشینند و در سالنی که مخصوص تئاتر بزرگسال است به تماشای نمایش می‌نشیند. در حال حاضر سالن مرکز تولید تئاتر کشور و تالار هنر برای کودکان و نوجوانان است. از طرفی ما منابع مطالعاتی و نمایشی برای تئاتر کودک کم داریم. همین موضوع سبب شده تا هنرمندان کمتر به سمت تولید تئاتر در حوزه کودک و نوجوان بروند، اما استقبال از تئاتر کودک همواره بسیار بیشتر از تئاتر بزرگسال است.
وی ادامه داد: اجرای تئاتر کودک پر هزینه است برای نمونه ساخت عروسک با کیفیت بالا در حدود دو میلیون تومان هزینه دارد و حالا برای مجموعه‌ای که نیاز به ده عروسک دارد این هزینه بیست میلیون تومان است که این هزینه فقط ساخت عروسک را شامل می شود. متاسفانه تئاتر کودک در برخی مواقع زیر سوال می‌رود و آن هم زمانی است که حامی آن تخصصی نیست که این موضوع سبب می شود تا خوراک نامناسب به کودکان داده شود.
کارگردان نمایش «درخشنگ» با اشاره به اینکه دنیای کودکان بسیار خاص است، افزود: باید تئاتر کودک به شکلی اجرا شود که کودکان آسیب نبینند، زیرا این آسیب‌ها مدت‌ها بعد در رفتار کودکان دیده می‌شود. نمایش «درخشنگ» در سه جشنواره بین المللی برگزیده شده است و از نگاه منتقدین جشنواره بین المللی «مبارک» به عنوان برترین نمایشنامه ایرانی شناخته شد.
در خلاصه نمایش آمده است: انسان ها برای به دست آوردن آخرین سیب دنیا با هم جنگ می کنند. درخت سیب کنار زمین بازی بچه ها قرار دارد. دو کودک تلاش می کنند تا مانع جنگ شوند.
محمد اکبریان، محمد امین بازوند، مهرداد رضایی، حسنا صندوق آبادی و بهناز مهدیخواه بازیگران نمایش «درخشنگ» هستند.
گفتنی است نمایش «درخشنگ» از تاریخ ۲۶ آبان تا اول دی ماه هر شب ساعت ۱۸ در سالن بوستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اجرا می‌شود.
فیلم جدید برزو نیک نژاد و سه فیلم دیگر مجوز ساخت گرفتند – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: فهرست آخرین متقاضیان دریافت پروانه ساخت اعلام شد.
به گزارش سینماپرس، آخرین لیست متقاضیان پروانه ساخت سینمایی نشان می‌دهد که قرار است در گونه کمدی و خانوادگی فیلم ساخته شود.
فیلمنامه‌های «جاده باروتی» به تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی «پناه برخدا رضایی» در گونه خانوادگی، «جذاب لعنتی» به تهیه‌کنندگی «سیدمحسن وزیری» کارگردانی «قدرت الله صلح میرزایی» و نویسندگی «سیدحسین امیرجهانی» در گونه بزه اقتصادی، «خزانه» به تهیه‌کنندگی مشترک «فرید ولی زاده» و «حسن حبیبی» و کارگردانی «عباس خواجوند» و نویسندگی «روناک رنجی» در گونه خانوادگی و «موری شصت و شش» به تهیه‌کنندگی «منصور سهراب پور» کارگردانی «برزو نیک نژاد» و نویسندگی «مهدی نادری» در گونه کمدی خانوادگی آخرین متقاضیان دریافت پروانه ساخت از سازمان سینمایی‌اند.
«پناه برخدا رضایی» که بعد از فیلم سینمایی آخرش نزدیک به ۶ سال است که فیلمی نساخته دوباره به عرصه کارگردانی بازگشته و اینبار قصد دارد تا مانند دیگر آثار سینمایی‌اش در ژانر خانوادگی فیلم بسازد. «قدرت الله صلح میرزایی» نیز که سریال «حکایت‌های کمال» را در تلویزیون دارد بعد از مدتی فاصله از سینما قرار است یک فیلم در حال و هوای اجتماعی با رگه‌های بزه‌کاری اقتصادی بسازد. «عباس خواجوند» هم که بیشتر آثار کمدی با بازیگرانی مانند «علی صادقی» و «مهران غفوریان» ساخته است قرار است تا اینبار یک فیلم خانوادگی می‌سازد.
«برزو نیک نژاد» نیز بار دیگر بعد از فیلم «لونه زنبور» یک کمدی دیگر می‌سازد. البته وی «دوزیست» را نیز آماده اکران دارد و گفته بود که احتمالا فیلم وی در جشنواره فیلم فجر اکران خواهد شد.
چه کسی «رئیس جمهور آمریکا» را کشت؟ – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: «سعید مستغاثی» منتقد و مدرس تاریخ سینما از احتمالات موجود درباره ترور کندی در فیلم «جی اف کی» می‌گوید.
به‌گزارش سینماپرس، با گذشت سالروز قتل و ترور «جان اف کندی» بازخوانی فیلم «جی اف کی» ساخته «الیور استون» محصول سال ۱۹۹۱ می‌تواند ما را با مسأله مهم کشف و حل معمای ترور این شخصیت مهم سیاسی ایالت متحده آمریکا آشنا کند.
«سعید مستغاثی» منتقد و مدرس تاریخ سینما درباره این این فیلم یادداشتی را در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است که در ادامه می‌خوانیم:
«الیور استون» فیلمساز باهوش و حرفهای در تاریخ سینمای آمریکا است. او با اینکه فیلمساز آمریکا است و حتی به گفته خودش در حضوری که در جشنواره جهانی فجر تهران داشت تعلق خاطر به وطن و کشور خودش دارد، در فیلم‌های سینمایی که می‌سازد حرفهای مهم و زیرکانه خود را در فیلم‌هایش با هوشیاری قرار می‌دهد و مخاطب را با مسائل و نظریاتی آشنا میکند.
این تکنیک کار وی در فیلم‌های سه‌گانه‌ای که درباره ویتنام ساخت و همینطور دیگر آثار سیاسی وی در سینما مشهود است. او در فیلم «جی اف کی» پس از سال‌ها مجدداً به پرونده قتل کندی پرداخته و فرضیه‌های مختلف ترور «کندی» را از زاویه یک وکیل مورد بررسی قرار می‌هد. جالب اینکه تهیه کننده فیلم «جی اف کی» « آرنون میلچان» خود یک اسراییلی معروف در هالیوود بوده و است که براساس گفته‌های مقامات اسراییلی از جمله «شیمون پرز» عامل اصلی مجهز شدن اسراییل به سلاح هسته‌ای به شمار می‌رود! و از همین روی در فیلم «جی اف کی» تنها فرضیه‌ای که مطرح نمی‌شود، همان دست داشتن سرویس امنیتی اسراییل (موساد) در قتل کندی است!!
نمایی از فیلم «جی اف کی» با بازی «کوین کاستنر» وکیل پرونده درحالی که گلوله در دستش دارد ترور را بررسی میکند
نکته مهمی که باید گفته شود این است که گلوله‌هایی که به کندی اصابت میکند از چند طرف به او برخورد کرده است ولی قاتل معرفی شده یعنی «اسوالد» یک نفر است که با فرض حضور در محل تیراندازی فقط از یک طرف می‌تواند تیر اندازی کند.
در صحنه‌ای از فیلم «جی اف کی» یک مأمور مخفی آمریکایی (دانالد ساترلند) با جیم گریسون (با بازی کوین کاستنر) همان وکیل نیوااورلثانی پرونده‌ای که قتل جان اف کندی را فراتر از جوان ناشناخته‌ای به نام «اسوالد» می‌دانست، پس از توضیح مفصل درباره مأموریت ویژه‌ای که در روز ترور جان اف کندی به او داده بودند، می‌گوید که عناصری مثل اسوالد، جک روبی، کوبایی‌های تبعیدی و مافیا فقط مردم را در خواب و خیالی نگه می‌دارند تا مثل یک بازی مهمانی، حل معما را حدس بزنند. اما این عناصر تنها آنها را از پرسش‌های بسیار مهم‌تر دور نگه می‌دارد. او پرسش‌های مهم را اینگونه عنوان می‌سازد:
“…چرا؟ چرا کندی کشته شد؟ چه کسی از آن سود برد؟ چه نیرویی قادر بود آن را انجام دهد؟ و چه گروهی قدرت داشت که آن را پوشش بدهد؟…”
به نظر می‌آید پاسخ به سوالات فوق می‌تواند پشت پرده بسیاری از توطئه‌های سیاسی – تاریخی معاصر از جمله واقعه یازده سپتامبر ۲۰۰۱ و یا ترورها و وقایع مشکوک را روشن سازد. در واقع الیور استون با طرح این سوالات به عنوان یک هنرمند، کلید رمز گشایی دسته‌ای از رازهای سربسته تاریخی را به‌دست می‌دهد و بدین وسیله خود را به عنوان یک فیلمساز سیاسی هوشمند در تاریخ سینما مطرح میکند.
شاید این سوال در ذهن ما ایجاد شود که آیا میلچان به‌عنوان یک تهیه‌کننده اسرائیلی که دارای فیلم‌های بسیار زیادی در سینما است و برخی از آنها حتی در اسکار جوایز زیادی گرفته است و حتی شرکت فیلمسازی در هالیوود دارد و با براد پیت در یکی از این شرکت‌ها سهیم است، از این احتمال که استون در فیلم خود بیان کرده است باخبر است؟ پاسخ اتفاقا مثبت است زیرا او مانند دیگر تهیه‌کنندگان اسرائیلی باهوش و صاحب رسانه است. البته استون این فرضیه را صراحتا بیان نمی‌کند و از شیوه بیان غیرمستقیم برای حرف خود استفاده کرده است. اما میلچان‌ها بدون نگرانی مغزهای جهان را با سینمای خود هدایت میکند و به مسیر خود ادامه می‌دهد. برای همین است که امثال استون حرفهای خود را با کنایه و به صورت غیر مستقیم بیان میکند.
کندی لحظاتی قبل از ترور
او هم مانند دیگر فیلمسازان از یک دنیای باز و آزاد در سینمای آمریکا برخوردار نیست که تهیه‌کننده خود را به‌راحتی مطابق افکار سیاسی خود انتخاب کند بلکه تمام سرمایه‌داران و تهیه‌کننده‌های مطرح هالیوود از یهودیان صهیونیست‌اند که بنیان‌گذاران سینمای آمریکااند.
بنابراین فرضیه مهم قتل کندی توسط اسرائیل به عنوان یک احتمال مهم تنها یکبار توسط استون بیان می‌شود.»
*تسنیم
جایزه برترین بازیگر زن به منشی گوبلز رسید – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: مگی اسمیت به خاطر بازی در نقش منشی گوبلز، جایزه بهترین بازیگر زن تئاتر Evening Standard را از آن خود کرد. از پیتر بروک در این مراسم تقدیر شد.
به گزارش سینماپرس، مگی اسمیت پس از یک غیبت ۱۲ ساله، پنجمین جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را در قدیمی‌ترین جوایز تئاتر انگلستان دریافت کرد.
داوران در شصت و پنجمین دوره جوایز Evening Standard به تصویرسازی اسمیت از منشی جوزف گوبلز در نمایش «در زندگی آلمانی» با جایزه ناتاشا ریچاردسون، جایزه بهترین بازیگر زن تقدیر کردند.
جایزه بهترین بازیگری نیز به اندرو اسکات و آن-ماری داف و جوایز ویژه نیز به ایان مک‌کلن و پیتر بروک اهدا شد.
اسمیت ۸۴ ساله، برای پیشتر در ۱۹۷۰ (هدا گابلر)، ۱۹۸۴ (راه جهان) و ۱۹۹۴ (سه زن بلند بالا) این جایزه را از آن خود کرده بود.
اسمیت گفت پس از این موفقیت «چنان هیجان‌زده» بوده که دوباره به صحنه بازگشته و یادآوری کرده که گویی اولین بار است این جایزه را دریافت کرده است. او گفت: «گویی همین چند سال پیش بود که من شروع به کار کردم. من این جایزه را به‌دست آوردم چون آنان نمی‌توانند به کسی دیگری فکر کنند که جایزه را به او بدهند.»
اولین حضور روی صحنه اسمیت از سال ۲۰۰۷ با ستایش منتقدان همراه شده است.
اندرو اسکات به دلیل عملکرد خود در نسخه‌ای از کمدی کلاسیک Present Laughter اثر نوئل کاوارد جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد.
جایزه نمایشنامه سال به لین نوتاژ برای نمایشنامه «عرق» داده شد که به عواقب ناشی از توسعه صنعتی‌سازی بودن می‌پردازد و بر اساس مصاحبه با ساکنان شهر ریدینگ در پنسیلوانیا نوشته شده است.
رابرت ایکه که به تفسیرهای رادیکال از متون کلاسیک شهره است، جایزه میلتون شولمن را برای بهترین کارگردانی به‌دست آورد. او این جایزه را برای «دکتر و اردک وحشی» برد.
جایزه بهترین موزیکال هم به «اویتا» اثر جامی لوید اهدا شد. بانی کریستی جایزه بهترین طراحی را برای «رویای شب نیمه تابستان» گرفت. جاسمین لی جونز جایزه نویدبخش‌ترین نمایشنامه‌نویس را برای «هفت روش برای کشتن کایلی جنر» به دست آورد. لوری کیناستون نیز جایزه استعدادهای نوظهور را برای «پسر» دریافت کرد.
دومین جایزه ویژه، با عنوان اوگنی لبدوف به پیتر بروک اهدا شد. این برای دومین بار است که در این مراسم به «قهرمانان پشت‌صحنه» تئاتر ادای احترام می‌شود. امسال از یک دربان تئاتر برای ۶۰ سال حضورش در این شغل تقدیر شد.
