سینماپرس: حمیدرضا نعیمی، کارگردان و نویسنده تئاتر عنوان کرد: مسئولان تئاتر مقاومت کشور می بایست نوع نگاه خود را نسبت به تئاتر مقاومت و جنگ تغییر دهند و هنرمندان و نویسنده ها را خودی بدانند و منابع مادی لازم را برای خلق آثار خوب و ماندگار تهیه کنند.
به گزارش سینماپرس، حمیدرضا نعیمی کارگردان و نویسنده برجسته و کهنه کار تئاتر ایران درباره تئاتر مقاومت و اهمیت آن به فارس عنوان کرد: در روزگاری که حال و روز تئاتر کشور بهتر از این بود، حال و روز تئاتر مقاومت خوب نبود الان که حال و روز تئاتر ما، ناامیدانه ترین، بی برنامه ترین و ترسناک ترین وضعیت خود را داراست از تئاتر مقاومت چه انتظاری داریم؟
وی در ادامه افزود: تئاتر مقاومت از ابتدا مظلوم بوده و مظلوم باقی مانده است. این مظلومیت در حمایت مادی نیست و باید این مظلومیت را در حمایت معنوی از جریان تئاتر مقاومت جستجو کنیم.
نویسنده نمایش «امشب دیگر مهره‌های پشتم نی‌لبک می‌زنند»، افزود: ما دوران جنگ تحمیلی و دورانی که می بایست خیلی چیزها روشن می شد را سپری کردیم و می باید از تجربه های آن دوران بهره ببریم.
وی اظهار داشت: ما اگر می توانستیم فداکاری ها، رشادت ها، نوع مدیریت ها، عوامل پیروزی و شکست ها، عوامل خلاقیت ساز و نبوغ نخبه ها را از دیدگاه هنرمندانه هنرمند و البته با نوع نگاه منصفانه و در فضایی بدون خوردن انگ و برچسب روایت کنیم قطعا شرایط از این حالت بیرون می آمد و بهتر می شد.
وی اظهار داشت: متاسفانه الان رابطه جریان تئاتر مقاومت با ملت در شرایط خوبی نیست و در کمترین حالت خودش است. اکنون به علت نوع نگاه متولیان دیگر به نظر می رسد رغبتی برای استقبال از آثار تئاتر مقاومت در کشور وجود ندارد که این امر به عوامل متعددی برمی گردد و باید در جای خودش و از منظر کارشناسی بدان پراخته شود.
نعیمی اظهار داشت: ما باید هنرمندان را از چنگ خودسانسوری نجات دهیم و فضایی برای هنرمند و نویسنده فراهم بیاوریم تا هنرمند آزادانه و با فراغ بال کامل تخیل کند و اثری را خلق کند که جریان ساز شود، گرنه با سفارشی کار کردن و کارهای دستوری و آمرانه این جریان رشد پیدا نمی کند و تکرار مکرات حاصل خواهد شد.
وی افزود: در ایالات متحده آمریکا با وجود لابی های متعدد صهیونیست ها هنوز هم فیلم هایی در زمینه جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام و غیره ساخته می شود و به خاطر این نه کسی بازداشت می شود و نه به جایی پاسخگو می شود و هنرمند می تواند نوع نگاه خودش را در این زمینه آزادانه مطرح کند. آیا در ایران هم این فضا برای هنرمند مهیاست؟ قطعا خیر.
وی با بیان اینکه هنرمند باید همراه زمانه خویش باشد و همپای مسائل روز جامعه خود را به روز کند، افزود: همانگونه که در سینمای دفاع مقدس هم این اتفاق افتاد و امثال ابراهیم حاتمی کیا و مرحوم ملاقلی پور نوع نگاه و تفکر سال های آغازین فیلمسازی خود را به دهه های بعدی وارد نکردند و به نوعی به روز شدند و جریان سازی آثارشان از همین جا شروع شد.
کارگردان نمایش سقراط همچنین افزود: با این توصیفات بر این عقیده پایبندم که نوع نگرش مسئولین ما می بایست صددرصد تغییر کند ولی خیلی با اتفاق افتادن این موضوع امید چندانی ندارم چرا که هیچ مسئولی در پست های فرهنگی و هنری دنبال آموختن و مطالعه نیست و به همین دلیل حال و روز فضای هنر و فرهنگ امروز ما این است.
وی اظهار داشت: بچه هایی که از سر صدق نیت و با صفای باطن درونی خودشان و با عشق بهترین آثار تئاتر مقاومت را رقم می زدند امروز کجایند؟ وضعیت معیشتشان در چه حال است؟ چرا باید آقایان وزیر و وکیل این مملکت و نیز آقازاده هایشان در خانه های بالای پانصد متر و در بهترین نقاط تهران در فضایی اشرافی و زندگی لاکچری خارج از کشور زندگی کنند اما نویسندگان متعهد ما که روزگاری با عشق درباره دفاع مقدس می نوشتند به سختی امرار معاش کنند؟
وی در ادامه افزود: به مسئولان می گویم که دیگر کسی به خاطر عشق نمی نویسد و هنرمندان به دلیل تبعیض هایی که به آنان در سطوح مختلف روا داشته شده است خودشان دیگر تمایل و رغبتی برای حضور در این عرصه ندارند. مسئولان تئاتر مقاومت کشور می بایست دو موضوع را انجام دهند یکی نوع نگاه و فکرشان را نسبت به قضیه تئاتر مقاومت و جنگ تغییر دهند و هنرمندان و نویسنده ها را خودی بدانند و دیگر اینکه منابع مادی لازم را برای خلق آثار خوب و ماندگار تهیه کنند.
وی افزود:همین الان انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس باید با ده نفر از بزرگترین درام نویسان تئاتر مقاومت کشور وارد مذاکره شود و سفارش ۱۰ متن ارزشمند و فاخر را برای تولید در سراسر کشور به آنان بدهد. افرادی مثل حمیدرضا آذرنگ، شهرام کرمی، ایوب آقاخانی، رضا گشتاسب، رضا صابری، مهرداد رایانی، نادربرهانی مرند، کوروش نریمانی، محمدامیریاراحمدی، لیلی عاج، هاله مشتاقی نیا و بسیاری دیگر می توانند در این حوزه کمک شایان توجهی به جریان تئاتر مقاومت کنند.
وی در پایان گفت: تاکید می کنم ما در حوزه نمایشنامه نویسی مشکلی نداریم و مشکل عمده دلسردی و دلمردگی نویسندگان و هنرمندان این جریان است که امیدوارم با رویکرد درست و صحیح انجمن و جرات مدیران توانمند از این شرایط راه حلی برای برون رفت و بهبود شرایط پدیدار آید.
