بایگانی تیر 30, 1399

کارگردان فیلم های سینمایی «شاخ کرگدن» و «مجانی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه صنوف سینمایی به واسطه ندانم کاری های برخی مدیران خانه سینما امروزه هویت خود را به صورت کامل از دست داده اند؛ بزرگترین ضربه ای که بر پیکره صنوف سینمایی وارد شد ثبت اجباری صنوف در ذیل وزارت کار و کارگری شناخته شدن انجمن ها و کانون های زیرمجموعه خانه سینما بود.

وی سپس با بیان اینکه ثبت صنوف در ذیل وزارت کار هویت اصناف سینمایی را زیر سوأل برده است تصریح کرد: کسانی که صنوف را مجبور به ثبت در ذیل وزارت کار کردند منافع اهالی سینما را در نظر نداشتند و قطعاً منافع شخصی شان باعث شده تا دست به چنین اقدام عجیبی بزنند! تمامی اهالی سینمای کشور هنرمند هستند و اگر قرار است در ذیل وزارتخانه ای باشند آن وزارتخانه فقط باید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد و بس!

این سینماگر خاطرنشان کرد: اکثریت اهالی سینما به صورت جدی با این موضوع ثبت شدن در ذیل وزارت کار مخالف هستند اما متأسفانه گوش شنوایی برای شنیدن حرف های برحق آن ها وجود ندارد و همه مدیران سینمایی چشم خود را روی این حرکت نادرست بسته اند.

محسنی نسب تأکید کرد: بنده معتقدم باید هرچه سریع تر سایر اصناف سینمایی نیز با اتحاد و یکپارچگی دست در دست هم دهند و خود را از خانه سینما که تنها عنوان خانه سینماگران را با خود به یدک می کشد اما دغدغه ای برای رفع بحران های به وجود آمده در زندگی هنرمندان سینما ندارد جدا کنند.

کارگردان فیلم های سینمایی «شیرهای جوان» و «یاس های وحشی» در بخش دیگری از این گفتگو یادآور شد: سال ها قبل زمانی که خانه سینما در زمان مدیریت آقای شمقدری در سازمان سینمایی بسته شد ما در کانون کارگردانان سینمای ایران با یک تلاش دسته جمعی رفراندومی برگزار کردیم و یک صنف واحد جدا از خانه سینما تشکیل دادیم که برای آن صنف از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز هم گرفتیم.

وی ادامه داد: تمامی مراحل قانونی این کار انجام شده بود و قرار بود ما مدارک را ثبت کنیم اما متأسفانه در همان روزها آقای کاسه ساز که مدارک نزد ایشان مانده بود فوت شدند و بعد از آن هم ما پیگیر این اتفاق نشدیم اما اگر تمایلی از سوی کارگردانان سینما وجود داشته باشد می توان مدارک را مجدداً از وزارت ارشاد گرفت و کانون کارگردانان را از زیر سلطه خانه سینما خارج کرد.

وی در پایان این گفتگو افزود: اهالی سینما امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازمند رسیدگی جدی و فوری برای رفع بحران معیشتی، بیکاری، امنیت شغلی و… خود هستند؛ متأسفانه تجربه به ما ثابت کرده که متولیان سینما و مدیران فرهنگی دغدغه ای برای رفع این بحران ها ندارند و به همین علت است که بایستی خود اصناف هرچه سریع تر تدبیری اتخاذ کنند و با بازیابی هویت صنفی شان دست به اقدامات مناسب رفاهی برای اعضای شان بزنند.

به گزارش سینماپرس، فضای سلبریتی‌زده فضای مجازی و ورود چهره‌های مشهور و به‌ویژه هنرمندان به هر اتفاق و سوژه‌ای که در جامعه اتفاق می‌افتد، بارها مورد نقد قرار گرفته است.

این انتقادات به‌ویژه بیشتر متوجه جهت‌گیری‌های غیرمنطقی و عمدتاً سیاسی است که طیف زیادی از سلبریتی‌ها بارها در صفحات مجازی خودشان اعلام و منتشر می‌کنند. مصداق این اتفاق ناخوشابند نیز در ارتباط با هشتگ «اعدام_نکنید» رخ داد که همچنان تأثیرات منفی آن در فضای خبری و افکار عمومی دیده می‌شود. هرچند برخی هنرمندان این چنین واکنش‌های عجولانه و همیشگی را نمی‌پسندند و چنین رویه‌ای را به نفع هنر و سینما هم نمی‌دانند.

پُز اپوزیسون دارند اما در عمل خلافشان را انجام می‌دهند

عباس رافعی، تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران در این‌باره به خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: سلبریتی‌ها همیشه تمایل به دیده شدن دارند و به اصطلاح خود را در هر ماجرایی دخالت می‌دهند و اظهار نظر می‌کنند.

وی ادامه داد: این اظهارنظرها نه فقط به‌خاطر دلسوزی برای آن سوژه و ماجراست، بلکه انگار واکنشی است برای اینکه بگویند ما هم هستیم، زنده‌ایم و اظهار نظر می‌کنیم. وقتی پای حرف این دوستان بنشینیم اتفاقاً خواهیم داد که نسبت به موضوع اتفاق افتاده، ناآگاه و بیگانه هستند.

کارگردان «فصل فراموشی فریبا» عنوان کرد: برای من عجیب است این دسته از سلبریتی‌ها مدام در صفحات مجازی دم از مستقل بودن و به قولی شعار و پُز اپوزیسون می‌زنند ولی برای پروژه‌هایی که اتفاقاً با سوژه اطلاعاتی و امنیتی و نهادهای فیلمسازی مرتبطمرتبط است، سر و دست می‌شکنند.

با انگیزه‌های مالی این نظرات را منتشر می‌کنند تا مدام در معرض انتخاب باشند

رافعی بیان کرد: احساس می‌کنم این دسته از هنرمندان ما با انگیزه‌های مالی مدام این نظرات را منتشر می‌کنند. می‌خواهند با فعالیت‌های مجازی در چشم باشند تا بیشتر در معرض انتخاب قرار بگیرند. یک جور حرف می‌زنند اما اتفاقا در فیلم و سریالی بازی می‌کنند که خلاف حرفشان است. کاش لااقل حرف و عملتان یکی باشد.

این فیلمساز سینمای ایران تصریح کرد: اصلاً این سلبریتی‌ها تحلیل سیاسی ندارد و شایستگی هم ندارند که راجع به این چنین موضوعاتی اظهارنظر کنند چون خودشان خلافش را عمل می‌کنند.

عباس رافعی خاطرنشان ساخت:در همین سینما فریاد استقلال‌طلبی سر می‌دهند اما می‌بینید خودشان در تنگ گردن دایره سینما نقش دارند. برای آن افراد و حتی  نهادهای دولتی که به این دسته از سلبریتی‌ها پر و بال می‌دهند متاسفم!

*آنا

به گزارش سینماپرس، محمد حدادی فیلمبردار سینما در گفتگو با مهر درباره جدیدترین فعالیت‌های خود گفت: اخیراً فیلمبرداری مستند بلندی به کارگردانی مهدی گنجی را به پایان رسانده‌ام که به زودی کارهای پست پروداکشن آن هم به پایان می‌رسد، البته هنوز نامی برای این اثر انتخاب نشده است. ضمن اینکه فیلمبرداری یک اثر سینمایی با نام «نام خانوادگی» به کارگردانی برادرم علی حدادی را هم به پایان رسانده‌ام که در آخرین مراحل فنی به سر می‌برد. این فیلم یک اثر درام اجتماعی-خانوادگی است که درگیری ۲ خانواده بر سر ازدواج را به تصویر می‌کشد که کمی مایه‌های کمدی هم دارد.

وی عنوان کرد: در این ایام کرونایی تنها توانسته‌ام فیلمبرداری آثار کوچک و کوتاه را انجام بدهم. کار کارهای بزرگ یا متوقف است و یا به طور کلی منتفی شده‌اند. با این وجود قرار است کار فیلمبرداری چند فیلم کوتاه را در چند روز آینده از سر بگیریم. کرونا باعث شده است تعداد پروژه‌ها کاهش پیدا کند. گرانی هم که به این شرایط بحرانی ضریب داده، از سوی دیگر هزینه‌های زندگی بالا رفته اما افراد مطابق با آن نمی‌توانند دستمزد بدهند و عمده مشکلات از همین جا ناشی می‌شود.

این فیلمبردار سینما افزود: البته هرچند تعداد پروژه‌ها کاهش پیدا کرده اما این اتفاق برای من چندان محسوس نبوده است چون بیشتر خودم نپذیرفته‌ام که در آثار حضور داشته باشم. به هر حال وضعیت بیماری به گونه‌ای است که نه تنها به خاطر خودمان بلکه به خاطر اطرافیان‌مان هم نمی‌توانیم با خیال راحت به کار بپردازیم.

دستیاران عضو هیچ صنفی نیستند!

حدادی در بخش دیگر صحبت‌هایش اظهار کرد: با شیوع کرونا و زمانی که برخی بیکار شدند، خانه سینما و شهرداری به برخی از اعضای خانه سینما کمک معیشتی کردند اما حتی همین کمک ناچیز هم شامل حال خیلی از عوامل پشت صحنه مثل دستیاران که عضو هیچ صنفی نیستند، نشد. دستیاران به دلیل اینکه عضو صنف نیستند، هیچ حمایتی از آنها نمی‌شود و اوضاع بدتری دارند این در حالی است که کار هم برای آن‌ها کمتر است.

حتی مشاغلی مثل فیلمبرداری مستند که کاملاً یک شغل محسوب می‌شود و برخی در آن تخصص دارند و ممکن است کمتر در فضاهای دیگر کار کنند، به رسمیت شناخته نمی‌شود دیگر باید وضعیت افرادی را که دستیار فیلمبردار، لباس، صحنه و… هستند، دریافت که واقعاً اوضاع وحشتناکی دارند وی افزود: وقتی من به عنوان فیلمبردار کمتر سر کار می‌روم، گروه من هم کمتر مشغول کار می‌شوند و کمتر درآمد کسب می‌کنند. واقعاً نمی‌دانم چگونه می‌شود اطلاعاتی جمع کرد تا کسانی که در این صنعت کار می‌کنند اما عضو صنفی نیستند شناسایی و از آنها حمایت کرد. به هر حال این مسأله را ما به طور عمده در کشور داریم و این افراد هیچگاه زیر یک چتر واحد قرار نمی‌گیرند و جایی آن‌ها را به رسمیت نمی‌شناسد. برای مثال من بیشتر به‌عنوان فیلمبردار آثار مستند شناخته می‌شدم و می‌شوم ولی اگر عضو انجمن فیلم کوتاه ایران نبودم، حتی این حمایت از من هم صورت نمی‌گرفت با اینکه در این فضا آثار زیادی دارم.

حدادی تأکید کرد: حتی مشاغلی مثل فیلمبرداری مستند که کاملاً یک شغل محسوب می‌شود و برخی در آن تخصص دارند و ممکن است کمتر در فضاهای دیگر کار کنند، به رسمیت شناخته نمی‌شود دیگر باید وضعیت افرادی را که دستیار فیلمبردار، لباس، صحنه و… هستند، دریافت که واقعاً اوضاع وحشتناکی دارند.

فیلمبردار فیلم سینمایی «رویاهای دم صبح» توضیح داد: این مسأله ریشه‌دار است. قبل از اینکه به چنین معضلاتی بربخوریم، باید به آن فکر کرده باشیم. مثل خیلی‌های دیگر که زندگی می‌کنند، بیمه نیستند اما وقتی دچار بیماری می‌شوند تازه متوجه می‌شوند که چه اشتباهی کرده‌اند. ما هم در همین وضعیت هستیم به نظرم اتفاقی مانند کرونا ما را به این نکته واقف می‌کند که باید خیلی پیش‌تر فکر برخی مسائل را می‌کردیم.

وی افزود: حالا دیگر برای هر حمایتی خیلی دیر است. برای مثال اساساً حتی مشاغل مرتبط با سینمای مستند که آدم‌های خبره دارد ولی در جایی عضو نیستند، از این شرایط حمایتی برخوردار نیستند. افراد زیادی تدوینگر مستند هستند اما در صنف تدوین‌گران، مستندسازان یا تهیه‌کنندگان سینما عضو نیستند و این وحشتناک است.

تنها نرخ یارانه ثابت مانده است!

حدادی اظهار کرد: از سوی دیگر واقعاً چشم‌انداز روشنی برای پایان این بیماری وجود ندارد و این شرایط را بدتر می‌کند البته نباید تنها سینماگران را دید خیلی از مردم درگیر مشکلات معیشتی هستند که از قبل از هیچ حمایتی برخوردار نبوده‌اند.

این فیلمبردار سینما ادامه داد: چندی پیش به این فکر می‌کردم که این نفتی که در همه این سال‌ها به فروش رفته، برای این ملت و یک صنعت ملی است، چرا نباید صرف افرادی شود که در این کشور کار می‌کنند و حتی مالیات هم می‌دهند. کشوری که روی این نفت خوابیده اصلاً لازم نیست در برخی چیزها مالیات بدهد. ما این نفت را دودستی به دولت می‌دهیم که به نمایندگی از ما بفروشد و خرج مملکت کند اما به قدری بدنه دولت حجیم است که تنها دستمزد کارمندان را می‌دهد به جای اینکه به تک‌تک آدم‌های این مملکت بپردازد، به آنها اهمیت بدهد و عدالت و انصاف را درباره همه آنها رعایت کند فقط کارمندپروری می‌کند مدام هم شعار خصوصی‌سازی می‌دهند ولی هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

وی در پایان گفت: در این سال‌ها تنها نرخ یارانه ثابت مانده است! رقم فعلی این یارانه را اگر با قیمت ارز در سال‌های ابتدایی اعطای آن مقایسه کنید متوجه می‌شوید که چقدر رقم یارانه امروز غیرمنطقی و غیرمعقول است.

به گزارش سینماپرس، نمایش «سه شنبه های لعنتی» به کارگردانی محمدمهدی خاتمی که از  بیست و هفتم بهمن ماه سال ۱۳۹۸ در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت اما به دلیل شیوع ویروس کرونا روز چهارم اسفند ماه موقتا به اجرای خود پایان دا از روز چهارشنبه اول مرداد ماه سال جاری بعد از پنج ماه توقف در اجرا، بار دیگر میزبان مخاطبان تئاتر در تالار سایه خواهد بود.

این نمایش به نویسندگی و کارگردانی محمدمهدی خاتمی، تهیه کنندگی محسن زارع اشکذری و بازی مانلی حسین پور، سروش طاهری، شهرام مسعودی، اتابک نادری، نسرین نکیسا از تاریخ یاد شده ساعت ۱۹:۳۰ در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود.

آوینا کاویانی سرمایه گذار، سینا ییلاق بیگی طراح صحنه و لباس، رضا خضرایی طراح نور، حمیدرضا قاسمی طراح گریم، مهدی دوایی طراح پوستر و بروشور، میلاد حاجی زاده دستیار کارگردان و برنامه ریز، ماندانا قربانی منشی صحنه، امیرحسین خاتمی مدیر صحنه، امیر قالیچی مدیر تبلیغات و روابط عمومی، محمد و امین هادی عکاس و ساخت تیزر و سروش طاهری مجری طرح عوامل اجرایی نمایش «سه شنبه های لعنتی» هستند.

نمایش «سه شنبه های لعنتی» به نویسندگی و کارگردانی محمدمهدی خاتمی با مدت زمان ۶۵ دقیقه و قیمت بلیت ۳۵ هزار تومان در تالار  سایه تئاتر شهر به صحنه می رود.

طبق برنامه ریزی های انجام گرفته برای رعایت حداکثری شیوه نامه های بهداشتی تالارهای تئاتر شهر جهت میزبانی از مخاطبان و هنرمندان پس از خرید بلیت که حداکثر آن در خرید سه عدد تعیین شده، یک عدد صندلی قبل و بعد برای حفظ فاصله گذاری در سامانه فروش بلیت غیر فعال می شود. ضمن اینکه همراه داشتن ماسک حین ورود تماشاگران به تالار اجرا الزامی است.