بایگانی اسفند 7, 1399

به گزارش سینماپرس، رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام خود به پنجاه و پنجمین نشست اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا دگربار بر نقش جوانان در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی تاکید کردند. این امید به جوانان در نگاه رهبری برخاسته از همان نگاهی است که بنیانگذار انقلاب اسلامی برای نسل نو انقلاب داشتند. همچون همان روزی که فرمودند: “سربازان من اکنون در گهواره‌ها خوابیده‌اند. “

در عرصه فرهنگ نیز این تاکید بر جوانان در کلام رهبر انقلاب دیده می‌شود و ایشان این عرصه را پیشرانِ حرکت در خط مقدم انقلاب اسلامی می‌دانند. رهبری در دیدار با عوامل جشنواره عمار در سال ۹۲ فرمودند: “در این عرصه [سینما] جوان‌های مؤمن، باطراوت و شاداب و دارای نگاه نو و همت بلند، موتور محرک برای حرکت رو به جلو هستند و پیشکسوتان نیز باید با بیان تجربیات خود و تربیت نیروهای جدید و کارآمد، به این حرکت شتاب بیشتری ببخشند. “

این توجه به جوانان در حوزه فرهنگ ملازم با رویکرد «امید» است که ایشان بارها در سخنرانی‌های خود بر آن تاکید کرده‌اند: “حرکت انقلاب اسلامی که با پیروزی آن در سال ۱۳۵۷ آغاز شد و شکسته‌شدن هیمنه‌ی آمریکا و حوادث مختلفی که در این ۳۴ سال روی داده است، همه مقدمات رسیدن به اهداف اصلی نظام اسلامی است؛ بنابراین باید با همت و تلاش مضاعف و نهراسیدن از دشمن و توطئه‌های او، پرهیز از سیاه‌بینی و یأس، با سرعت بیشتر به سمت قله حرکت کرد. ” (دیدار با عوامل جشنواره عمار، سال ۹۲)

این نگاه امیدوارانه همان است که در نهایت عزت مردم ایران را بازتاب خواهد داد. رهبرانقلاب در دیداری دیگر با جمعی از کارگردانان سینما و تلویزیون در سال ۸۵ فرمودند: «شما می‌توانید سازنده‌ی اخلاق باشید؛ عکسش هم ممکن است. شما میتوانید در نسل جوان این کشور صبر، امید، شوق، انگیزش، سلامت، نجابت و همه‌ی چیزهایی که یک جامعه‌ی پیشرفته نیاز دارد، القاء کنید. می‌شود هم به جای امید، نومیدی القاء کرد؛ می‌شود به جای شوق، رکود القاء کرد.»

امسال دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر برگزار شد. جشنواره‌ای که از نامش بر می‌آید طلیعه‌ی حرکتی رو به جلو را داشته باشد، اما بررسی آثار شرکت داده شده در آن و موضوعات فیلم‌ها خلاف این را نشان می‌دهد. گویی شعار جشنواره فجر این است که هنرمند فقط در صورتی هنرمندی بزرگ است که به مخالفت با جامعه خود برخیزد!

سینما در همه‌ی ادوار نقش یاریگر در جامعه را دارد و می‌تواند باعث حرکت و پیشرفت جامعه باشد، اما در شرایط خاصی که در حال حاضر بر کشور حاکم است و کشور بیش از هر زمان دیگری به این یاریگری نیاز دارد فیلم‌های سینمایی در جشنواره‌ی به ظاهر فجر صدای ناامیدی و یاس شده‌اند. درست خلاف نقشی که هالیوود در اغلب موارد برای جامعه‌ی آمریکا بازی می‌کند. در واقع هنر در این جشنواره به خلاف هنر تبدیل شده است. چراکه هنری را می‌توان هنر دانست که انسان را به زندگی و حرکت وادارد و رو به کمال و فضیلت ببرد: «عیب مبین تا هنر آری به دست»

سید مرتضی آوینی فیلم را بازتابی از واقعیت نمی‌دانست. بلکه معتقد بود فیلم آینه‌ای از درون فیلمساز است. با توجه به این نگاه لزوم ورود جوان امیدوار به عرصه‌ی فیلمسازی بیش از پیش احساس می‌شود. جوانی که ارتباط با ساحتی از حقیقت برقرار کرده باشد و به نسبت معرفتی که از آن کسب کرده است دست به آفرینشی متناسب با تفکر و اندیشه‌ی حصارشکن انقلاب اسلامی بزند.

یادداشت از نوید سرادار

به گزارش سینماپرس، هنرمندان بسیاری در سال‌های فعالیت خود در مجموعه تئاتر شهر حضور داشته و آثار خود را روی صحنه برده‌اند و یا بر صحنه سالن‌های تئاتر شهر به ایفای نقش پرداخته‌اند. این مجموعه برای بسیاری از هنرمندان تئاتر دارای جایگاه و اهمیت بسزایی است.

نبود حریمی مشخص برای این بنای مهم تئاتری و آسیب‌ها و شرایطی که برای مجموعه رقم زده، معضلی است که مورد انتقاد بسیاری از هنرمندان تئاتر قرار گرفته و مطالبه جدی شأن از مدیران و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری تهران و وزارت میراث فرهنگی رسیدگی به این موضوع و برطرف کردن این معضل است.

علی نصیریان یکی از چهره‌های مطرح، تأثیرگذار و ماندگار بازیگری و تئاتر ایران است. وی که مؤسس گروه «تئاتر مردم» و از اعضای اصلی گروه تئاتر «هنر ملی» است در طول ۷ دهه فعالیت خود به عنوان نمایشنامه‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر، آثار ماندگاری را به ثبت رسانده که برخی از این آثار و نقش آفرینی‌ها در مجموعه تئاتر شهر بوده است.

آخرین تجربه حضور نصیریان بر صحنه تئاتر شهر با نمایش «اعتراف» به کارگردانی شهاب حسینی در سالن اصلی این مجموعه تئاتری رقم خورد.

این چهره شناخته شده هنر ایران معتقد است که مجموعه تئاتر شهر به عنوان یکی از سمبل‌های فرهنگی و هنری شهر تهران باید دارای حریمی مشخص باشد و به آن رسیدگی شود.

نصیریان درباره نیاز مجموعه تئاتر شهر به داشتن حریمی مشخص، به مهر گفت: محوطه پیرامون تئاتر شهر که جزو حریم این بناست و مربوط به شهر نیست، خیلی ولنگ و باز است و افراد مختلف می‌توانند به آنجا بیایند و هزار کار و حتی کارهای خلاف انجام دهند.

وی با تأکید بر اینکه تئاتر شهر، تئاتر رسمی و مهم شهر تهران و سمبل کار فرهنگی و هنری در پایتخت ایران است، متذکر شد: صحیح نیست که وضعیت تئاتر شهر اینگونه باشد.

نویسنده و کارگردان نمایش‌های متعددی از جمله «بلبل سرگشته» و «بنگاه تئاترال» یادآور شد: وقتی به تماشای تئاتر یا اپرا در کشورهای دیگر می‌رویم می‌بینیم که چقدر در نگهداری و محافظت آن بناها اهتمام شده در صورتیکه ما اصلاً به این موضوع در خصوص تئاتر شهر توجه نمی‌کنیم.

نصیریان در ادامه سخنان خود اظهار کرد: من خدمت شهردار محترم تهران ارادت دارم و ایشان در موارد متعدد به ویژه فوت همسرم به من محبت داشته است. به همین دلیل استدعا می‌کنم دستور بدهند حریم تئاتر شهر مشخص شود و به حریمش رسیدگی شود تا این مجموعه محفوظ بماند.

بازیگر نمایش‌های متعددی از جمله «تانگوی تخم مرغ داغ» و «هفت شب با مهمانی ناخوانده» معتقد است باید حریم تئاتر شهر هنرمندپسندانه و مردم‌پسندانه باشد.

وی در پایان سخنان خود با بیان اینکه تالار وحدت دارای حریم مشخص و فضای سبز است و به خوبی از آن نگهداری می‌شود، تأکید کرد: خواهش من این است که برای تئاتر شهر هم به همین شکل اقدام شود. شهردار تهران لطف کنند و دستور بدهند که حریم تئاتر شهر نیز هم به لحاظ زیبایی بنا و هم زیبایی شهر، شکل بگیرد و به آن رسیدگی و از تئاتر شهر هم محافظت شود.

به گزارش سینماپرس، عبدالله احمدیه بازیگر سریال‌های تلویزیونی روز گذشته پنج اسفندماه بر اثر ایست قلبی در منزل خود درگذشت.

علی احمدیه فرزند این بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون به مهر بیان کرد: پدرم بدون هیچ بیماری زمینه‌ای روز گذشته بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

وی درباره مراسم تشییع عبدالله احمدیه بیان کرد: امروز ساعت ۱۱، ششم اسفندماه پیکر وی تشییع و طبقه وصیت پدرم در قطعه هنرمندانه بهشت زهرا (س) خاکسپاری می‌شود.

عبدالله احمدیه در سریال‌های خاطره انگیزی چون «آینه عبرت» بازی کرده است و همچنین در یکی دو دهه پیش در سریال‌های «خوش رکاب» و «سه در چهار» هم به ایفای نقش پرداخته است.

این جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: خانواده یکی از نهادهای اصلی و اساسی هر جامعه ای است. هیچ نهادی به اندازه نهاد خانواده درمسائل  اقتصادی و سیاسی و آموزشی و حتی فرهنگی موثر نیست. خانواده اصل است. وقتی خانواده تشکیل می شود اقتصاد شکوفا می شود اما در تجردگرایی اقتصاد نمی تواند شکوفا شود. چون فرد به دنبال جمع آوری سرمایه نیست.

وی با تأکید بر اینکه نقش خانواده ها در همه حوزه ها بی بدیل است متذکر شد: ما در سینمای اغلب کشورهای جهان از سینمای شرق گرفته تا سینمای هالیوود و حتی بالیوود توجه ویژه به رکن مهم خانواده را شاهد هستیم. فیلم های سینمایی در این کشورها توجه به نهاد خانواده و پیوستگی اعضای خانواده را تقویت می کنند اما ما برعکس عمل می کنیم.

قرایی مقدم تصریح کرد: حتی در بسیاری از کشورها نشان دادن مسائلی مانند سقط جنین در آثار سینمایی و تلویزیونی شان ممنوع است چرا که نهاد خانواده را بسیار مهم می دانند اما مدیران فرهنگی و سینمایی ما نسبت به این مسائل بی تفاوت هستند و برایشان عملاً تعریف درستی از خانواده وجود ندارد و به همین علت است که ما شاهد آن هستیم که در برخی مواقع فیلم ها پدیده های نوظهوری همچون ازدواج سفید یا تجردگرایی را ترویج می کنند!

وی با انتقاد شدید از مدیران سینمایی خطاب به آن ها گفت: آقایان بی دغدغه ترویج تجردگرایی کافی است! رسانه ها باید انگیزه های تشکیل خانواده را از طریق فیلم و سریال به جامعه تزریق کنند اما سینما و تلویزیون ما جوانان را از تشکیل خانواده بیزار کرده اند و این در حالی است که این روند در کشورهای غربی بالعکس است.

قرایی مقدم در این خصوص اظهار داشت: بهترین کاری که می توانیم بکنیم این است که در تولیدات فرهنگی به تقویت و بقای خانواده کمک کنیم. نقش و جایگاه مهم «پدر» به عنوان ستون اصلی خانواده باید به درستی نمایش داده شود. ما باید ارزش های اخلاقی و اعتقادی و ملی و خانوادگی و دینی را در آثار سینمایی مان تقویت کنیم نه اینکه درصدد ارزش زدایی برآییم.

این استاد دانشگاه در خاتمه اظهاراتش افزود: این مایه شرمساری است که طی سال های اخیر هیچ تصویر درست و ماندگاری از پدران و مادران ایرانی در آثار سینمایی نشان داده نشده و در عوض ما فقط شاهد ترویج سیاهی و خیانت و طلاق و… بودیم!

این کارشناس فرهنگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تولید فیلم های چرک، سیاه و تلخ و ضد مردمی مسبوق به سابقه است چرا که در سینمای کشور ما در خصوص توجه به تنوع مضامین و به خصوص توجه به ارزش ها و آرمانی های ملی و دینی و اعتقادی مهندسی فرهنگی وجود ندارد.

وی ادامه داد: این وظیفه سازمان سینمایی و نهادهای تابعه این سازمان مانند بنیاد سینمایی فارابی، شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش و همچنین معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است که توجه ویژه به مضامین فیلم ها داشته باشند و اجازه ندهند هر اثری با هر رویکردی تولید شود.

دیندار با بیان اینکه ارزش های ملی، دینی و انقلابی همواره در سینمای ایران نادیده گرفته می شوند و هیچ سخنی از دستاوردهای مهم نظامی، علمی و… کشور در فیلم ها نمی شود اظهار داشت: چرا ما دستاوردهای مان را نادیده می گیریم؟ چرا مدیران سینمایی یک هدف و استراتژی روشن را برای توجه به سینمای ملی تبیین نمی کنند؟  

این منتقد سینما با تأکید بر اینکه سینمای ایران نباید جولانگاه فیلم های سیاه و تلخ و شبه روشنفکری باشد متذکر شد: بی شک حضور مدیران منفعل که هیچ نگاه درستی به عرصه فرهنگ و هنر و بالاخص سینما ندارند باعث شده تا سینمای ایران تنها شاهد تولید فیلم های سیاه و چرک و تلخ و ضدمردمی و شبه روشنفکری باشد. این همه فیلم ضعیف و بی خاصیت چه دردی از سینمای ما درمان می کند؟ چرا مدیران سینمایی ما همواره تنها به فکر پست و میزهای شان هستند و به اعتلای فرهنگ و هنر هیچ توجهی ندارند و عرصه فرهنگی کشور را در راستای منافع بیگانگان هدایت می کنند؟

وی در پایان این گفتگو افزود: آنچه در اغلب فیلم های حاضر در جشنواره فجر امسال شاهد بودیم هیچ نشانی از قدرت و جایگاه مهم و ارزشمند ایران اسلامی در سراسر جهان نداشت. فیلمسازان با عینکی تیره و تار به همه چیز نگاه می کردند و تصویری به شدت زننده از ایرانیان نشان می دادند که این تصویر به هیچ عنوان در شأن و منزلت مردم این کشور نیست!

به گزارش سینماپرس، غلامحسین لطفی در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: کدام فعالیت؟ من آن موقعی که کرونا هم نبود پیشنهادات کمی داشتم و هیچکس انگار مرا نمی دید، آن وقت که تولیدات فراوان بود به من نقش نمی رسید، حالا که کرونا آمده چه توقعی می توان داشت.  
وی در همین راستا ادامه داد: بسیاری از دوستان و همکاران من همین وضعیت را دارند، پیشتر به هرسختی امرار معاش می‌کردند، نقشهای کوچک و شاید بد بازی می کردند تا بتوانند زندگیشان را بچرخانند اما امروز چه؟ آیا کسی می داند بعد از یکسال بیکاری چه وضعیتی دارند؟.

بازیگر سریال «ترش و شیرین» نبود حمایت از هنرمندان را تاسف بار خواند و اضافه کرد: یکسال از عمر فیزیکی ما گذشته اما به واقع اکثریت بازیگران پیشکسوت چندین سال پیر شده اند، روزی می گفتیم اگر پول هم نیست حداقل به عشق بازیگری جلوی دوربین می رویم اما امروز چه؟ حالا نه پولی هست و نه از لحاظ روحی می توانیم خودمان را با بازیگری آرام کنیم.  

وی در همین رابطه تصریح کرد: عجیب آنجاست که چرا ما هیچ حامی و نهادی نداریم که اگر یک روز به این وضع افتادیم هوایمان را داشته باشد، اصلا مسئولین فرهنگی فهمیدند طی این یکسال چه بلایی سر هنرمندان آمد، اگر آنها مسئول فرهنگ و هنر هستند چرا هیچ کمکی به هنرمندان نمی کنند و همه چیز را به حال خود واگذار کرده اند.  

این بازیگر پیشکسوت کرونا را فاجعه خواند و اظهار کرد: این کرونا زندگی همه را مختل کرده است، دیگر نمی توانیم از خانه بیرون برویم و اگر هم می رویم با ترس و لرز است، کارمان هم که از بیخ و بنیاد تعطیل شده است، امیدوارم اگر سال جدیدی می رسد ما دیگر نام کرونا را نشنویم.

وی در همین رابطه ادامه داد: برای بازیگر جلوی دوربین رفتن نعمت است، بازیگری با هنرش زنده است و متاسفانه یکسال است که این هنر از همه گرفته شده و عامل اصلی آن بیماری کرونا است، در این بین هم خیلی از عزیزان و همکاران را به دلیل این بیماری از دست دادیم که خودش درد دیگری است.

لطفی با اشاره به لزوم رعایت بهداشت در قبال بیماری کرونا اظهار کرد: اگر بهداشت را رعایت نکنیم چه کنیم؟ راه دیگری باقی نمانده و باید خودمان حواسمان باشد که مبتلا نشویم. در هر صورت احتیاط شرط عقل است، حالا که به نوروز نزدیک می شویم اگر خانه بمانیم بهترین زمان برای کاهش بیشتر تعداد مبتلایان است که متاسفانه این روزها دوباره شروع به پیشرفت کرده اند.  

بازیگر فیلم سینمایی «خفگی» خاطرنشان کرد: امیدوارم هرچه سریعتر واکسیناسیون آغاز شود، به شخصه اگر واکسنی زده شود من در صف اول می ایستم و اعتقاد دارم که باید از واکسن داخلی حمایت کرد، امیدوارم با شروع واکسیناسیون کابوس کرونا بالاخره تمام شود.  

به گزارش سینماپرس، تصویربرداری سریال “جشن سربرون”  در جاده امامزاده داود بالاتر از سولقان ادامه دارد. تصویربرداری در لوکیشن‌های داخلی و خارجی این فضا که در دشت عقیل و بیابانی بزرگ است، با برپایی چادرهای عشایری و در محوطه چادرها یا داخل چادرها با وجود کرونا و سرمای هوا پیش می‌رود. سرمایی که به تعبیرِ حسن نجاریان تهیه‌کننده کار را متوقف نکرده است و گروه در تلاشند تا هرچه زودتر سریال را آماده پخش کنند.  

تهیه‌کننده این مجموعه تلویزیونی در گفت‌وگویی با تسنیم  به لوکیشن بعدی اشاره می‌کند که در جنوب شرقی تهران یعنی جاده امام رضا(ع) قرار دارد. او تأکید کرد: در تلاشیم تا پایان اسفندماه بتوانیم سکانس‌ها و اتفاقات مربوط به لوکیشن امامزاده داود را تمام کنیم و به لوکیشن بعدی برویم.  بخش‌های گرمسیری و جنگ‌ها آنجا ضبط می‌شود. شهرک غزالی لوکیشن دیگری است که با اتمام تصویربرداری در شهریار، عوامل این سریال آنجا حضور دارند.

رفته رفته گروه “جشن سربرون” وارد بخش‌های جنگی و کمپ انگلیسی‌ها می‌شوند. سکانس‌هایی که مربوط به لوکیشن‌های بعد از امامزاده داود است و همچنین فضای داخل شهری‌ هم در شهرک غزالی فیلمبرداری خواهد شد.  

نجاریان در مورد زمان پایان فیلمبرداری و پخش سریال تأکید کرد: خوشبینانه‌ترین پیش‌بینی‌ ما با همه دشواری‌هایی که وجود دارد، خردادماه ۱۴۰۰ است که بتوانیم تصویربرداری را تمام کنیم. سعی‌مان بر ساخت بالای ۴۰ قسمت سریال است و این روزها تنها تلاش و تمرکزمان در تولید است.

این تهیه‌کننده درباره حضور بازیگر جدید، گفت: هنوز بازیگر جدیدی به گروه اضافه نشده و بازیگرانی مثل صالح میرزا آقایی، حسین محجوب و لاله اسکندری از بازیگرانی‌اند که به طور ثابت جلوی دوربین‌اند.   

او درباره زمان پخش سریال تأکید کرد: تدوین و کارهای فنی همزمان با تصویربرداری پیش می‌رود و امیدوارم بتوانیم برای نیمه دوم سال ۱۴۰۰ یعنی مهر و آبان این سریال را به پخش برسانیم.   این سریال پنج بخش دارد که اکنون در مرحله بخش اولیم که شرایط و فضای ایران را در زمان مشروطه و به قدرت رسیدن رضاخان می‌بینیم و ان‌شاء‌الله به مرور وارد سال ۱۳۲۰ و رخدادهای تاریخی آن دوره می‌شویم.

“جشن سربرون” مجموعه‌ای ۳۰ قسمتی به تهیه‌کنندگی حسن نجاریان و کارگردانی مجتبی راعی است. این مجموعه به روایت دوران قبل از مشروطه می‌پردازد.

در خلاصه داستان “جشن سربرون” آمده است: «بهادر»، کدخدای ایل پوسان با کدخدای طایفه همسایه «سرخو»، رقابت و مخالفتی دیرینه دارد. مدتی است آتش کینه‌ها خاموش شده است تا اینکه سرخو با اعتماد به نفس به خواستگاری جهان‌پسند دختر زیبا و کم سن و سال بهادر می‌آید. غافل از اینکه قرار است مدتی بعد جهان‌پسند به عقد پسرعموش درآید. بهادر قاطعانه با این وصلت مخالفت می‌کند. زخم‌های کهنه، سر باز می‌کنند. هر دو طایفه از کدخدای خود حمایت می‌کنند. درگیری ابعاد بزرگ‌تری می‌یابد و بهادر تلاش بزرگی را آغاز می‌کند.

حسین محجوب، محمود پاک نیت، لاله اسکندری، فرخ نعمتی، قاسم زارع، داریوش کاردان، میرطاهر مظلومی، رامین ناصرنصیر، مهدی فقیه، کریم اکبری مبارکه، صدرالدین حجازی، نادر فلاح، بیوک‌میرزایی، مهران نائل، جواد قامتی، ابراهیم برزیده، سیامک اشعریون، پرویز بزرگی، علی جاویدفر، محمد حاج حسینی، فرشید صمدی‌پور، محمدرضا راد، حسن محمودی، مجتبی واشیان، امیر کسارنژاد، ساقی عسگری، سارا اشتری، امیر زمستانی، سودابه علیپور، نجات علی مرادی، سیامک حلمی، آرمین ترکمندی، علی حسن ناصری، ذبیح ذبیح پور، علی نجاریان، زهرا برومند، ایوب دمان، امیر نداف فر، عباس براری، رضا درم کزین، ابوالفضل حاجی علیخانی، مجید یاراحمدی، مهران‌هادی، جواد عاقبت بین، حسن زارع، محمودرضا بهرامی، علی عطایی، سیامک نظری، مرتضی ستارپور، محمد نادرخانی، فیروز حیدرزاده، سجاد مومنی، رضا سیدی از بازیگران این مجموعه تلویزیونی‌اند.