بایگانی خرداد 10, 1400

به گزارش سینماپرس، کاوه مظاهری کارگردان فیلم سینمایی «بوتاکس» که در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش در آمده است، به مهر گفت: این فیلم سینمایی یک کمدی سیاه است که ماجرای یک داستان جنایی است که در یک خانواده رخ می‌دهد، اما رویکرد فیلم چندان رویکرد تراژدی نبوده و بیشتر یک اثر کمدی سیاه است.

وی بیان کرد: با توجه به اینکه این اثر سینمایی در جشنواره‌های بین‌المللی به نمایش درآمده است، در بسیاری از نقدها «بوتاکس» را با فیلم‌های برادران کوئن به خصوص فیلم سینمایی «فارگو» مقایسه کرده‌اند. «بوتاکس» داستان یک قتل خانوادگی است و ماجرای ۲ خواهری است که به اعضای خانواده و دوستان و آشنایان دروغی مبنی بر این می‌گویند که برادرشان ناپدید شده است، البته روایت این فیلم از نگاه یکی از خواهران است که اوتیسم دارد.

این کارگردان تاکید کرد: فضای این فیلم بین واقعیت و خیال قرار دارد و هرچه جلوتر می‌رویم بخش خیالی فیلم بیشتر می‌شود. این فیلم در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمده و خوشبختانه بازخوردهای خوبی از آن داشتیم. بسیاری از کسانی که این فیلم را دیده‌اند، از آن راضی بودند و این مساله برای من بسیار مهم است.

مظاهری گفت: بازی سوسن پرور و مهدخت ملایی بسیار خوب بود، به خصوص نقش آفرینی سوسن پرور که نقش اول را دارد و به نوعی تبدیل به یک پدیده در این فیلم شده است چرا که تابحال نقش‌هایی از این دست بازی نکرده و بیشتر نقش‌های کمدی را ایفا کرده است.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد: «بوتاکس» فیلم پرده سینما است، یعنی این فیلم یک اثر تلویزیونی نیست که بخواهد در سینما نمایش داده شود، این فیلم، اثری است که تماشاچی از دیدن آن در سینما بیشتر لذت می‌برد.

کارگردان فیلم «شهربازی» تاکید کرد: گاهی به ما گفته‌اند که این فیلم شبیه دیگر آثار ایرانی نیست، ولی این امر در اکثر موارد برای ما مثبت بوده و گفته‌اند که یک چیز جدید از سینمای ایران دیده‌ایم، البته این فیلم اختلاف فاحشی با سینمای ایران ندارد، بلکه با سینمای الان ایران کمی فاصله دارد، این درحالی است که ۲۰ سال پیش در سینمای ایران فیلم‌های بسیار با موضوع‌های مختلفی ساخته می‌شد که مخاطبان خاص خود را نیز داشته است.

وی ادامه داد: هرازگاهی در سینمای ایران یک موضوع و یا یک گونه ترند می‌شود و بعد از مدتی از ترند بودن می‌افتد و من نمی‌خواهم با چنین جریانی فیلم بسازم، مخاطب با «بوتاکس» می‌خواهد با این فیلم قصه ببیند، سرگرم شود و با دیدن آن مخاطب متوجه می‌شود که به آن احترام گذشته می‌شود و جدی گرفته می‌شود.

مظاهری با اشاره به دیگر آثار خود بیان کرد: این فیلم سینمایی نسبت به دیگر پروژه‌های کوتاهی که کار کرده‌ام تفاوت چندانی ندارد و می‌توان گفت این فیلم از نظر فرم و داستان در ادامه «روتوش» است.

این کارگردان جوان سینما در بخش دیگری از صحبت‌های خود توضیح داد: قرار بود این فیلم، یک فیلم مستقل و کاملاً حرفه ایی باشد، یعنی یک نفر فیلم را می بیند کاملاً به این نتیجه برسد که با یک فیلم استانداردی که از هیچی کم نگذاشته است، مواجه است. در این میان از روز اول می‌خواستم «بوتاکس» را آنطور که می‌خواهم بسازم و در آن مدلی که به آن فکر می‌کردم به دنبال یک گروه بازیگران خاص بودم که در این گروه سوسن پرور انتخاب اول من بود، چرا که این هنرمند یک بازیگر بسیار توانا و هوشمند است.

مظاهری در پایان گفت: سوسن پرور بهترین انتخاب برای نقش مورد نظر بود و هیچ انتخاب دیگری برای این نقش نداشتم. نقشی که پرور بازی کرده است یک نقش بسیار سختی است و بی شک نیاز به یک بازیگر حرفه ایی و توانمند داشت.

به گزارش سینماپرس، انیمیشن «ستارگان زیر باران» به کارگردانی سارا نامجو به بخش مسابقه بین‌الملل انیمیشن‌های کودکان جشنواره «زلین» در جمهوری چک راه یافت.

«ستارگان زیر باران» محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است و داستان آن درباره معجزه‌های کوچکی است که دشواری‌های زندگی را قابل تحمل می‌کنند.

سارا نامجو درباره تولید این انیمیشن کوتاه گفت: شخصیت های اصلی ۲ کودک هستند اما «ستارگان زیر باران» مخاطب عام دارد. من عجله‌ای برای کار کردن ندارم، انیمیشن حوزه ای نیست که از آن ارتزاق کنم برای همین بین فیلم هایم فاصله می‌افتد و ترجیح می‌دهم به سراغ قصه‌های متفاوت و خاص بروم. به دلیل فعالیت در حوزه نویسندگی و تصویرگری، انیمیشن هنوز برایم در ساحت هنر باقی مانده است.

وی درباره تاثیر جشنواره‌ها در دیده شدن انیمیشن‌های ایرانی گفت: انیمیشن‌های کوتاه که جنبه هنری بالاتری دارند معمولا در جشنواره ها بهتر دیده شده و از طریق جشنواره‌ها به رسانه های دیگر و شبکه های اجتماعی راه پیدا می‌کنند. جشنواره ها محمل مناسبی برای معرفی تلاش و هنر سازندگان انیمیشن هستند، حضور در جشنواره‌ها به فیلمسازانی که کاری باکیفیت تولید کرده‌اند اعتماد به نفس می دهد.

عوامل این انیمیشن عبارتند از نویسنده و کارگردان: سارا نامجو، انیماتور: سینا امیری، فرزانه حقیقت، جلوه‌های ویژه: امیر صفاییان، طراحی صدا و صدا گذاری: علیرضا علویان، موسیقی: میلاد موحدی.

شصت و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان «زلین» از ۱۸ تا ۲۴ شهریورماه در شهر زلین و به صورت فیزیکی برگزار می‌شود.

به گزارش سینماپرس، عبدالله باکیده نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون کشور که به تازگی به سوگ خواهر خود نشسته است، در گفت‌وگو با تسنیم، با اشاره به مهم‌ترین مطالبات سینماگران از دولت سیزدهم گفت:‌ تصور می‌کنم که ایجاد فضای فرهنگ و هنر، گسترش فضای خلق‌شده و اعتماد و اعتنا به فیلمسازان بزرگ و پیشکسوت سینما، سه اصل مهمی است که باید سرلوحه کار دولت بعدی قرار گیرد؛ ‌ چراکه در این صورت، زمینه برای ورود فیلمسازان جوان به سینما باز و پرتوی از نگاه‌های تازه به سینما تابانده می‌شود.

وی افزود:‌ سینمای ما در بحران عجیبی فرورفته است؛ سینماهای ما دو سال است که به دلیل شرایط ناشی از فراگیری ویروس کرونا در کشور تعطیل‌اند و سینمای بدنه و تهیه‌کنندگان ما نیز از حیث اقتصادی با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند. امیدوارم دولت آینده مثبت‌اندیش باشد و بتواند این مثبت‌اندیشی را به بدنه سینما و سینماگران نیز تزریق و بحران کنونی را در اسرع وقت مرتفع کند.

کارگردان «بچه‌های هور» تصریح کرد: پیشرفت صنعتی، اقتصادی و فرهنگی هر کشور بستگی به پیشرفت هنری آن جامعه دارد. پیشرفت هنری در مقایسه با پیشرفت سایر حوزه‌ها در جامعه انعکاس و ظهور و بروز بیشتری پیدا می‌کند. بدون شک جایگاه هنر بسیار بالا است؛ بنابراین ضروری است که به‌نحوی شایسته مورد توجه و رسیدگی دولتمردان واقع شود.

باکیده یادآور شد: طی دو سال اخیر، به‌دلیل مشکلات ناشی از فراگیری ویروس کرونا، سینما از هم‌پاشید و اگر بگوییم اکنون دیگر سینمایی وجود ندارد، سخنی بی‌راه نگفته‌ایم. حالا انبوهی از فیلم‌های سینمایی در صف اکران قرار دارند و مدام بر تعدادشان افزوده و روی یکدیگر تلمبار می‌شود.

نویسنده فیلم سینمایی «مقاومت» در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم هرچه زودتر سالن‌های سینما با حفظ شرایط و دستورالعمل‌های ایمنی بازگشایی و ضرر کمتری به سینما و اعتبار تهیه‌کنندگان وارد شود. آرزو می‌کنم که هرچه زودتر بتوانم کاری را آغاز و آن را به مخاطبان فرهیخته سینمای ایران پیشکش کنم.

به گزارش سینماپرس، ابوالفضل حاجیان تهیه کننده برنامه «کاندیداطور» است و این برنامه با ساختار استندآپ کمدی با موضوع انتخابات به معنای کلی در ۳۰ قسمت طراحی و نوشته شده است.

بازیگران این برنامه (محمد امین میمندیان، سید حمید علیزاده، امیر بیشه و امین شفیعی) از نگاه طنز موضوعات و مسائل مربوط به انتخابات رو بیان می‌کنند.

از دیگر موضوعات مورد بحث در این برنامه اخلاق انتخاباتی، پاکدستی، موج سواری، رقیب هراسی، دغدغه‌های بالاشهری و پایین شهری، هزینه‌های تبلیغاتی و. است.

برنامه «کاندیداطور» کاری از گروه اجتماعی به تهیه کنندگی ابوالفضل حاجیان و کارگردانی جواد فتحی هر روز از شبکه پنج سیما پخش می‌شود.

به گزارش سینماپرس، رادیو جوان از جمله شبکه‌های رادیویی است که به صورت متمرکز با نامزدهای سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری گفتگو می‌کند و مبنای گفتگویش را روی جوانان گذاشته است.

علیرضا مقصودی مدیر شبکه رادیویی جوان درباره برنامه‌های انتخاباتی این ایستگاه رادیویی به مهر گفت: در این برنامه نامزدها با حضور در استودیوی شبکه رادیویی جوان، به‌صورت صریح و شفاف پیرامون برنامه‌های خود با موضوع جوانان و مسائل مهمی چون اشتغال و ازدواج این قشر را تبیین و تشریح می‌کنند.

وی درباره زمان این گفتگوها بیان کرد: این گفتگوها در تاریخ‌های مشخص عصرها ساعت ۱۹ و روز بعد ساعت ۱۰ از آنتن شبکه رادیویی جوان پخش می‌شود.

مقصودی درباره محور این گفتگوها بیان کرد: هدف اصلی رادیو جوان این است که در کنار اطلاع رسانی بهنگام و صحیح، فضای جامعه جوان کشور را برای انتخابات ریاست جمهوری که انتخاباتی مهم و تاریخ ساز است آماده کند. از این رو جدول پخش برنامه‌های رادیو جوان را از ابتدای سال به گونه‌ای طراحی کرده‌ایم که جوان ایرانی بتواند با شنیدن این برنامه‌ها، برای شرکت در انتخابات ترغیب شود و انتخابی آگاهانه داشته باشد.

برنامه‌های شبکه رادیویی جوان به صورت ۲۴ ساعته روی موج FM ۸۸MHz پخش می‌شود.

به گزارش سینماپرس، برنامه «گفت‌وگوی فرهنگی» با موضوع عملکرد دولت در حوزه موسیقی با حضور سید علیرضا میرعلینقی تاریخ نگار موسیقی معاصر و منتقد موسیقی کلاسیک ایرانی روانه آنتن شد.

وی ضمن اشاره به بی برنامگی دولت‌ها در حوزه موسیقی پس از ۴۲ سال، بیان کرد: محدودیت‌های سخت دهه ۶۰ تا حدودی از بین رفته اما ظرفیت‌ها و استعدادهایی که بوده، به دلیل این بی برنامگی‌ها از میان رفته است. نبود هرگونه برنامه مشخص برای تعیین تکلیف، کارکردها و کاربردهای موسیقی، درد دائمی همه دولت‌ها بوده که در ابتدای کار با برخورد خوب شروع می‌کنند اما پس از مدتی عملکرد مدیران قبلی را پیش گرفته و مانع تراشی می‌کنند.

این تاریخ نگار موسیقی با بیان اینکه اکثر مدیران این حوزه انگیزه، شناخت، عشق و دغدغه‌ای ندارند، گفت: نوعی ممنوعیت و کراهت ذاتی مدیران این حوزه نهادینه شده است و تاریخ موسیقی در ۴۰ سال اخیر ایران، تاریخ مانع‌سازی است تا زمینه‌سازی.

وی درباره ارزیابی هشت سال دولت در حوزه موسیقی از بی‌تدبیری و بی‌امیدی سخن گفت و تأکید کرد: وقتی که انگیزه و اندیشه‌ای برای موسیقی به عنوان یک هنر مستقل از شعر و شعار نباشد، حتی کاربردهای موسیقی با کلام و شعارمند وجود نخواهند داشت و استعدادها از بین می‌رود و موسیقی به یُمن وجود مدیران پیشرفتی نخواهد کرد.

به گفته میرعلینقی عملکرد دولت تدبیر و امید، تخریب بیشتر آن چیزی بود که توسط دولت‌های قبلی تخریب شده بود و انگیزه‌ای برای بهبود در هیچ زمینه‌ای دیده نشده است در حالی که در دولت قبلی کم و بیش شاهد تولیداتی بودیم.

وی وضع موجود را «برهوت فرهنگی» تعبیر کرد و اذعان کرد: متأسفانه اکثریت جامعه نشان داده است که بدون موسیقی فاخر فرهنگی نیز می‌تواند زیست راحتی داشته باشد.

این تاریخ‌نگار موسیقی معاصر در رادیو گفت‌وگو، با استناد به صحبت‌های استاد پرویز منصوری گفت: باید نظام موسیقایی تشکیل داد و سلسله جلساتی برای موسیقی برگزار کرد به شرط آنکه نتایج آنها نسبی و کوتاه مدت نباشد و پارامترهای دقیق موسیقی را تعیین کرده و برای آن ضمانت اجرایی تعیین در نظر گرفته شود.

میرعلینقی ادامه داد: مدیریتی که تفکر آن ضامن انتخاب انواعی از موسیقی مفید برای جامعه باشد می‌تواند با برنامه اجرایی چهار ساله آن را پرورش دهد، در حالی که آن چیزی که همیشه آفت فرهنگ بوده به تعویق انداختن و سیاست عجالتاً بوده است.