بایگانی فینال

وحید حسینی نامی کارگردان فیلم کوتاه در گفتگو با خبرنگار مهر درباره سیر صعودی گرایش فیلمسازان سینمای کوتاه به حضور در جشنواره‌های خارجی گفت: به نظرم فیلم کوتاه و علاقه به فیلمسازی در ایران، حالت دفرمه‌ای دارد. یعنی نسبت‌های درست فیلم کوتاه را با فرهنگ، بازار و محل عرضه و تقاضا نمی‌توانیم پیدا کنیم. تعداد فیلم‌های کوتاهی که در ایران ساخته می‌شود، برابری می‌کند با تعداد فیلم‌های کوتاهی که مثلاً در فرانسه تولید می‌شود، در حالی که در فرانسه حداقل ۶۰ جشنواره خوب فیلم کوتاه برگزار می‌شود، سه هزار سالن سینما هم دارد و یک سیستم درست سوبسید و حمایت برای اکران فیلم کوتاه هم دارد.

وی ادامه داد: در کشور ما همین تعداد فیلم کوتاه ساخته می‌شود اما تنها یک جشنواره فیلم کوتاه تهران را داریم که معتبر است و همه می‌خواهند فیلم‌شان در این رویداد حضور داشته باشد. اساساً علت این میزان حاشیه پیرامون جشنواره فیلم کوتاه تهران همین مسئله است. وقتی از میان بالغ بر هزار فیلم، قرار است ۵۰ فیلم انتخاب شود، قطعاً می‌توان ضریب خطایی را برای این فرآیند متصور بود.

این کارگردان در ادامه گفت: ما سیستم آموزشی گسترده‌ای هم برای فیلمسازی در ایران داریم. شاید کمتر کشوری را پیدا کنید که مثل ما ۷۰ مدرسه سینمایی در شهرهای مختلف داشته باشد. همین انجمن سینمای جوانان ۸۰ دفتر فیلمسازی در سراسر کشور دارد. این همه آموزشگاه خصوصی هم در این حوزه فعال هستند. این همه رشته تحصیلی مرتبط با هنرهای نمایشی و سینما در دانشگاه‌ها داریم. در این فرآیند جوان علاقمند ایرانی، فیلم‌کوتاه را یک میان‌بری برای ابراز وجود و دیده شدن می‌داند. چرا این اتفاق افتاده است؟ شاید چون به نظر مسیر سهل‌تری می‌آید. جشنواره‌ها از این منظر محلی برای دیده شدن هستند.

سینمای کوتاه با معضل پخش‌کننده مواجه است

وی در ادامه با اشاره به ضعف پخش‌کننده‌ها در حوزه ورود فیلمسازان به جشنواره‌ها بیان کرد: ما در ایران واقعاً با معضل پخش‌کننده مواجه‌ایم. با اینکه در حوزه‌های دیگر فیلم کوتاه شاهد پیشرفت‌هایی هستیم، در حوزه پخش همچنان با خلاءها و حفره‌های زیادی مواجهیم. در این وضعیت با توجه به ذائقه‌ای که جشنواره‌های خارجی برای فیلمسازان ایجاد می‌کنند، خیلی‌ها به بیراهه کشیده می‌شوند. خیلی‌ها می‌خواهند فیلم‌هایی بسازند که باب طبع آن‌ها باشد و به مذاق آن‌ها خوش بیاید.

حسینی به نقش رسانه‌ها در این زمینه هم اشاره کرد و توضیح داد: اگر رسانه‌ای مانند رسانه‌های مجازی زرد، با پول خبر منتشر نکنند، شرایط به گونه‌ای دیگر می‌شود. این رسانه‌های پولی اساساً شناختی از این حوزه ندارند. اطلاع از لیست جشنواره‌های معتبر، خیلی هم کار سختی نیست. در هر کشوری سه چهار جشنواره معتبر وجود دارد که به راحتی قابل شناسایی است.

این کارگردان درباره تفاوت میان جشنواره‌های معتبر و رویدادهای سینمایی نامعتبر افزود: یکی از شاخصه‌های اعتبار یک جشنواره می‌تواند همین اسکارکوالیفاید بودن آن باشد. یکی از شاخصه‌های دیگر می‌تواند تعداد سال برگزاری یک رویداد باشد. بالاخره یک جشنواره اگر در زمان و مکان ثابتی طی ۳۰ تا ۳۵ دوره برگزار شده است، طبیعتاً رویکرد و اعتبار مشخصی هم دارد. برخی رویدادها هم هستند که برای کسب اعتبار هزینه می‌کنند تا مثلاً داوران خوبی را جذب کنند یا جوایز نقدی خوبی بدهند، این در همه دنیا وجود دارد.

وی با تأکید مجدد بر این نکته که اطلاع از فهرست جشنواره‌های معتبر سینمایی سخت نیست، ادامه داد: با یک سرچ ساده، هم فیلمساز و هم رسانه‌ای که قرار است این اخبار را پوشش دهد، می‌توانند از این فهرست مطلع شوند و فرآیند چندان پیچیده‌ای هم نیست. متأسفانه برخی رسانه‌های زرد به دریافت پول اقدام به خبرسازی می‌کنند. مثلاً خبری منتشر می‌شود که فلان فیلم برای حضور در جشنواره‌ها آماده شد! این گزاره اساساً گزاره اشتباهی است.

انحرافی که زرق و برق فضای مجازی به آن دامن زده است

حسینی تأکید کرد: در سینما فرآیند تولید و خلاقیت فیلم یک بحث است و حضور جشنواره‌ای به نوعی زیست ثانویه یک فیلم محسوب می‌شود که همه ماجرا نیست. هیاهوی امروز و زرق و برقی که فضای مجازی هم به آن دامن زده است، باعث شده است فیلمسازان حضور جشنواره‌ای را به عنوان گزاره اصلی در نظر بگیرند.

وی با اشاره به لزوم آموزش فیلمسازان در حوزه پخش گفت: در سینمای ما به فیلمساز علاقمند تنها کارگردانی و دکوپاژ را یاد می‌دهند در حالی که بحث مارکتینگ و پخش فیلم هم امروز جهان‌بینی، جامعه‌شناسی و روان‌شناسی خاص خود را دارد. متأسفانه امروز شاهدیم که فیلمسازی خبر مربوط به فیلمش را تنظیم می‌کند که در آن غلط املایی و انشایی وجود دارد! این فاجعه است آن هم از طرف هنرمندی که می‌خواهد سفیر ما در مجامع فرهنگی و هنری دنیا باشد. به نظرم در این حوزه ضعف آموزش داریم. باید از ظرفیت فیلمسازان شاخصی که در رویدادهای خارجی حضور موفق دارند و سرمایه‌های سینمای کوتاه ایران محسوب می‌شوند، استفاده کنیم. در این فرآیند آموزشی هم نباید اهمیت حضور جشنواره‌ای به ذهن فیلمساز تحمیل شود.

این کارگردان سینمای کوتاه در پایان درباره اهمیت تعدد حضور جشنواره‌ای برای اعتبار یک فیلم کوتاه بیان کرد: متأسفانه ۹۰ درصد جشنواره‌هایی که در این مدل موارد درباره آن‌ها خبرسازی می‌شود فاقد اعتبار و وجاهت هستند. یک فیلم شاید در جشنواره‌های متعددی حضور داشته باشد. خود من فیلمی داشتم که مثلاً در ۱۰ جشنواره حضور داشته، اما تصمیم گرفتم فقط ۵ مورد آن‌ها را خبری کنم. امروز شاهد هستیم خیلی از رویدادهایی که دوستان به حضور در آن‌ها استناد می‌کنند، دیگر حتی پسوند «فستیوال» هم ندارند! برخی از آن‌ها جشنواره‌های ماهانه آنلاین هستند که هر ماه به چهار فیلم جایزه می‌دهد. در این شرایط ناگهان با مثلاً جشنواره‌ای مواجه می‌شویم که در یک ماه فقط به ۱۲ فیلم کوتاه ایرانی جایزه داده است! واقعاً جای تعجب دارد. این‌ها نشان می‌دهد خیلی از این رویدادها فیک و نامعتبر هستند. اما چون مرغ همسایه غاز است، فکر می‌کنیم چون جشنواره خارجی هستند، لابد معتبر هم هستند. در حالی که اینگونه نیست.

به‌گزارش خبرگزاری ستاد خبری سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، اسامی نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران سی و هشتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران به تفکیک رشته‌های مختلف به شرح زیر معرفی شدند:

بهترین فیلمبرداری:

پویان آقابابایی برای فیلم «آخرین لالایی در تهران»
آرمان فیاض برای فیلم «ارفاق»
مسعود سلامی برای فیلم «مورس»
محمدرضا خوشحال سرمست برای فیلم «گذشته»
فرهاد طالبی نژاد برای فیلم «زوزه»

بهترین تدوین:

عماد خدابخش و سعید نجاتی برای فیلم «کبود»
حسین جمشیدی گوهری برای فیلم «آخرین لالایی در تهران»
پویان شعله‌ور برای فیلم «مورس»
عماد خدابخش برای فیلم «ارفاق»
علی صداقت برای فیلم «میر و مار»

بهترین صدا:

امیر عاشق حسینی و زهره علی اکبری برای فیلم «هرگز گاهی همیشه»
علی اکبر نعمتی و ایرج شهزادی برای فیلم «آخرین لالایی در تهران»
سعید زند و مجید نجاتی برای فیلم «کبود»
حسین قورچیان برای فیلم «دیوار چهارم»
هادی معنوی پور و حسین قورچیان برای فیلم «ارفاق»

بهترین فیلمنامه:

رضا نجاتی برای فیلم «ارفاق»
شادی کرم رودی برای فیلم «هرگز گاهی همیشه»
امیر نجفی برای فیلم «زوزه»
اسماً ابراهیم‌زادگان برای فیلم «منطقه»
سهیلا پورمحمدی برای فیلم «جان داد»

بهترین کارگردانی فیلم پویانمایی:

اهورا شهبازی برای فیلم «کلاغ»
محبوبه محمدزکی برای فیلم «آنیما»
محبوبه کلایی برای فیلم «دیوار چهارم»
حمید محمدی برای فیلم «گذشته»
امیرهوشنگ معین برای فیلم «آینه خیس»

بهترین کارگردانی فیلم مستند:

الهه اسماعیلی برای فیلم «عروسک»
محمدباقر شاهین برای فیلم «صندلی»
ایوب مروانی پور برای فیلم «مادری از دارخوین»
امین پاک پرور برای فیلم «میر و مار»
پرویز رستمی برای فیلم «هفت سمفونی زاگرس»

بهترین کارگردانی فیلم تجربی:

سروش باغبانی برای فیلم «هیرودو»
احسان شادمانی برای فیلم «رامخانه»
عرشیا زینعلی برای فیلم «چگونه منتظر گودو باشیم»
روزبه فرازمند برای فیلم «روزنوشت های مردی که آنجا نبود»
پدرام پرنیان فر برای فیلم «سیکل»

بهترین کارگردانی فیلم داستانی:

محمد وحدانی برای فیلم «آخرین لالایی در تهران»
شادی کرم رودی برای فیلم «هرگز گاهی همیشه»
روناک جعفری برای فیلم «مورس»
رضا نجاتی برای فیلم «ارفاق»
اسماً ابراهیم زادگان برای فیلم «منطقه»
امیر نجفی برای فیلم «زوزه»

بهترین فیلم در بخش مسابقه سینمای ایران:

محمد وحدانی و مهسا قنبرپور برای فیلم «آخرین لالایی در تهران»
آرین وزیر دفتری برای فیلم «هرگز گاهی همیشه»
سولماز وزیرزاده و موسسه فرهنگی-هنری پویانوین ماندگار برای فیلم «ارفاق»
محمد یوسفی و امیرحسین عنایتی برای فیلم «مورس»

حمید محمدی و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برای فیلم «گذشته»

سی‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران تا ۲ آبان ۱۴۰۰ (۱۹ تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱) در حال برگزاری است. این رویداد برای اولین‌بار در تاریخ سینمای ایران واجد شرایط تایید آکادمی اسکار شناخته و معرفی شده است.