بایگانی خرداد 6, 1402

به گزارش سینماپرس، اظهارات اخیر «محمدرضا منصوری» تهیه‌کننده فیلم «دسته دختران» درباره عدم استفاده از تصویر فرشته حسینی با علامت پیروزی در برنامه سینما معیار رادیو گفت‌وگو بازتاب گسترده‌ای در میان رسانه‌های حق‌العمل‌کار داشت.

این رویکرد ضد تبلیغاتی منصوری و فیلمسازان مشابه که ازدریچه‌ای تبیینی و تحلیلی کمی فرصت‌طلبانه به نظر می‌رسید نباید از دید سازمان‌ها و نهادهای تولید کننده فیلم و سریال پنهان بماند هر چند که این روش دوگانه در میان تهیه‌کنندگان حق‌العمل‌کار سینمای ایران سابقه‌ای طولانی دارد.

اگر سینمای ایران و نهادهای حاکمیتی تامین کننده بودجه آثار به اصطلاح استراتژیک، تمایلی برای تغییر ریل در سینمای ایران داشته باشند، روش‌های ضد تبلیغاتی چنین تهیه‌کنندگانی که به واسطه پول‌های چندین میلیاردی به این عنوان دست پیدا کرده‌اند، توسط مدیران دولتی اصلاح شود.

محمدرضا منصوری چگونه تهیه‌کننده شد؟

محمدرضا منصوری فعالیتش را در سینما با عنوان روابط‌عمومی در فیلم «عشق طاهر» (محمدعلی نجفی) آغاز کرد و در فیلم بعدی این کارگردان حرفه‌اش را به عنوان مدیر ارتقا داد.

وی از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۹ در مقام مجری طرح و مدیر تولید در ۲۴ عنوان فیلم سینمایی فعالیت کرده است. اما با این سابقه طولانی هیچگاه حرفه‌اش به جایگاه تهیه‌کنندگی ارتقاء پیدا نکرد. او در طول سال‌های فعالیتش با همسرش منیرقیدی دستیارکارگردان و برنامه ریزازدواج کرد و این زوج سینمایی‌سال‌ها در همان جایگاهی که داشتند فعالیت خود را ادامه دادند.

در سال ۱۳۹۵ به واسطه حمایت‌های «سعید ملکان» منیرقیدی پس از سال‌ها فعالیت در مقام «منشی‌صحنه» و دستیارکارگردانی، فرصتی برایش فراهم شد که هدایت یک عنوان سینمای دفاع مقدسی را با عنوان «ویلایی‌ها» بر عهده گیرد.

فیلم با بودجه سازمان سینمایی در سال ۱۳۹۵ ساخته شد. قیدی تا قبل از ویلایی‌ها تنها اثرش در مقام کارگردان، ساخت یک اثر تلویزیونی هفتاد دقیقه‌ای با عنوان «حتی اگر شب باشد» (محصول ۱۳۹۱ ) بود.

از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۴ به صورت فله‌ای در سیما تله‌فیلم‌های تلویزیونی مختلفی تولید شد. این رویه باب شده فرصتی برای علاقه‌مندان و ارتقاء سینماگران در حوزه کارگردانی بود. اگر کارگردانی تله فیلم قابل اعتنایی را تولید می‌کرد، هدایت و ساخت یک سریال تلویزیونی به او سپرده می‌شد. منوچهر هادی خروجی این سیاست‌گذاری آن مقطع از صدا و سیماست.

«حتی اگر شب باشد» از آن دست آثار تلویزیونی کلیشه معمول روشنفکرمآبانه بود که برای ندیدن ساخته شد. روایت فیلم درباره آوا (غزل شاکری) معلمی جوان است که در بیست‌وهشت سالگی متوجه می‌شود دچار سرطان پیشرفته‌ای شده که تا دو الی سه ماه دیگر بیشتر زنده نمی‌ماند.

آوا تصمیم می‌گیرد پیش از مرگ کتابی که همیشه آرزوی نگارش آنرا داشته به اتمام برساند. در این فیلم دکتر پویا نوشته‌های بیمارش را مطالعه و سعی می‌کند با انگیزه‌دادن به او و حمایت و هدایتش، افکار و روحیه‌اش را به شکلی سر و سامان دهد. استفاده از مهدی احمدی در نقش این مرد میانسال به عنوان یک راهنمای باتجربه و فهمیده در کنار شخصیت اصلی به تشابهات بی شمار این اثر با فیلم شب‌های روشن فرزاد موتمن دامن می‌زد. اغلب کارگردان‌های فیلم اولی در سینمای ایران به سندورم تکرار آثار موفق دچار هستند.

با این همه بنیاد سینمایی فارابی با امکانات مالی و لجستیکی مناسبی فرصتی را برای قیدی فراهم کرد تا او بتواند یک فیلم ممتاز در سینمای ایران بسازد که نتیجه کار با همه ویژگی‌ها، اثر متوسطی است.

فیلم به دلیل مضمون تازه‌اش علی رغم ضعف‌های مشهود در کارگردانی، پس از نمایش در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر توسط رسانه‌های جریان اصلی مورد توجه قرار گرفت. با اینکه فیلم اثر متوسطی بود اما اثر ارزشمندی در سینمای دفاع مقدس محسوب می‌شود و تمثیلی از همان یک لنگه کفش در بیابان است و خلاء عدم ساخت چنین آثاری در سینما به واسطه موسسات بزرگ و بودجه‌خوار و بدون خروجی همچنان محسوس است.

عدم توجه به فیلم قیدی در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر موجب شد تا با او به عنوان اعتراض‌های مکرر، ناگهان ره صد ساله را یک شبه طی کند و به عنوان کارگردان زن سینمای دفاع مقدس شناخته شد. منصوری نیز که تا آنزمان یک مدیر تولید کاملا معمولی بود به واسطه پشتوانه‌ مضمونی فیلم ویلایی‌ها و اعتبار همسرش، نزد مدیران سینمایی وجاهتی کسب کرد و از مدیر تولید معمولی تبدیل به تهیه‌کننده سینما شد.

تا قبل از ویلایی‌ها منصوری یک مدیر تولید ساده و در تا اواخر دهه نود مجری طرح آثار سینمایی بود. اما پس از ساخت ویلایی‌ها همسر خانم کارگردان با تامین بودجه ساخت «دسته دختران» توانست در حرفه‌اش ارتقا پیدا کرده و به مقام تهیه کنندگی دست پیدا کند.

در حالیکه تولید یک فیلم شهری با بازیگران تراز اول در سال ۱۳۹۸ دست کم ۵ میلیارد برآورد می‌شد، بر اساس موفقیت نسبی «ویلایی‌ها»، شنیده‌ها حاکی از آن است ۱۶ میلیارد تومان بودجه این فیلم توسط فارابی تامین شد و پیش تولید فیلم در سال ۱۳۹۹ آغاز شد.

منصوری که تا پیش از این تجربه تهیه‌کنندگی را در کارنامه نداشت، نتوانست با بودجه تامین شده توسط بنیاد سینمایی فارابی فیلم را به اتمام رساند و حوزه هنری برای افزودن این فیلم به لیست فیلم‌هایش در جشنواره‌ چهلم فجر مابقی هزینه‌های فیلم را تامین کرد. شنیده‌ها حاکی از آن است که بودجه تولید فیلم با احتساب تبلیغات پس از اکران عیدفطر از مرز ۲۱ میلیارد تومان عبور کرد.

دسته دختران قرائتی بسیار زنانه و انحرافی از روزهای نخست سقوط خرمشهر با تهاجم رژیم بعث به ایران، در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر نمایش با انتقادات فراوانی مواجه شد. اما آنچه زمینه‌ حواشی فیلم را در هفته‌های اخیر تشدید می‌کند اظهارات محمدرضا منصوری در برنامه سینمامعیار است.

محمدرضا منصوری در گفت‌وگو با برنامه سینما معیار گفت: ساخت دسته دختران برای ما این تجربه را داشت که در سال آخر هیچ دولتی هیچ فیلمی با حمایت آن دولت نباید بسازیم! چون برای نمایش در دولت بعد حتما به مشکل می خورد و تازه اگر روی پرده برود با ممنوعیت تیزر و بیلبورد روبرو می‌شود.

البته در تعریض به این اظهار نظر بر اساس گزارش منتشر شده می‌توان به این نتیجه دست یافت، تولید این فیلم در سال ۱۳۹۹ آغاز شده و عدم توانایی تهیه‌کننده مانع نیمه کار ماندن آن در همان سال شد. اگر ساخت دسته دختران به تهیه‌کننده‌ حرفه‌ای سپرده می‌شد، قطعا پرونده تولید در همان سال ۱۳۹۹ بسته می‌شد.

نکته مهمتر درباره این بخش از اظهارت منصوری این است که اگر این بودجه میلیاردی (با احتساب قیمت دلار در سال ۱۳۹۹ ) به او داده نمی‌شود او همچنان در لیست مجریان‌طرح و مدیران تولید قرار داشت و نمی‌توانست برازندگی عنوان تهیه‌کنندگی را یدک بکشد.

وی در ادامه این گفت وگو می‌گوید: در جشنواره فیلم فجر وقتی داوران و شورای پروانه نمایش فیلم را دیدند، مشاوران رییس علیه فیلم دسته دختران حرف هایی زدند که من روی آنتن زنده شرم دارم بگویم! اتهام ما این بود که وقتی تهیه کننده فیلم ظاهر حزب اللهی ندارد، اصلا چرا باید سراغ ساخت چنین فیلمی با این موضوع رفت! در حالیکه من اعتقاد دارم مدیران باید از هر فیلمی در حوزه دفاع مقدس با هر سلیقه و دیدگاهی باید حمایت کنند.

لازم به ذکر است که فیلم ویلایی‌ها در اکران‌های بیشمار خاصی به نمایش درآمد و منیرقیدی بارها با تمجید خانواده شهدا و مدیران نهادهای فرهنگی مختلفی مواجه شد.

این اظهارنظرهای دو قطبی‌ساز را چگونه می‌توان باور کرد در حالیکه منصوری به واسطه همین جلسات و حضور همسرش در سینمای ایران معتبر شد. این اعتبار سبب شد او در محافل تولید آثار خاص، در سر لیست آثار امنیتی قرار دارد.

از قضا این ژست‌هایی که مرا غیرحزب‌الهی توصیف می‌کنند و اظهار آن در رسانه، هزینه تولید آثار امنیتی را افزایش می‌دهد. محمدرضا منصوری چنان در میان تهیه‌کنندگان آثار امنیتی جایگاه خاصی را کسب کرده که سریال امنیتی سقوط را توانست بدون اخذ مجوزهای رسمی و سازمانی تولید کند.

این تهیه‌کننده در ادامه اظهاراتش می‌گوید: آیا امروز دختران نوجوان و جوان ما می دانند در هفته اول جنگ در خرمشهر چه اتفاقاتی افتاد؟ دسته دختران گوشه ای از آن اتفاقات را به تصویر کشیده اما برای مدیران این مساله نیست و اصلا دنبال این نیستند و فقط شعار می دهند! برخی اعضای شورای پروانه نمایش گفته اند این فیلم اصلا فیلم دفاع مقدس نیست! چرا؟ چون خودشان را در فیلم نمی بینند!

منصوری خاطرنشان ساخت: چرا تاریخ نمی خوانید که ببینید در هفته اول جنگ در سال ۵۹ که حدود ۱/۵ سال از انقلاب اسلامی گذشته بود و ما هیچ خط کشی در جامعه نداشتیم چه زنانی رو به روی دشمن ایستادند! باید همه این زنان را با پوشش شبیه چادر نشان می‌دادیم!؟ ما امروز عکس فرشته حسینی که انگشت اش را به نشانه پیروزی بالا برده نمی توانیم در سطح شهر نشان دهیم چون می گویند ممنوع است… هفته اول جنگ خانم ها چه گرایشاتی داشتند و از چه طبقاتی بودند و چگونه جنگیدند؟ اشکالی دارد یک خانم بتواند یک فیلم خوش ساخت جنگی بسازد و اینها را نشان دهد و به نسل امروز بگوید با هر پوشش و از هر طبقه و قشری کنار هم بودیم و اگر باز هم اتفاقی برای این کشور بیفتد باز هم همه از آن دفاع خواهند کرد؟ اما آقایان این را دوست ندارند و نمی خواهند!

تهیه‌کننده دسته‌ دختران در بخش دیگری از اظهاراتش به رونمایی عکس فرشته حسینی با علامت پیروزی و نمایش آن در سطح شهر اشاره می‌کند. کاملا مشخص است که تلاش می‌کند از تبلیغات معکوس یا ضدتبلیغ به عنوان یک شگرد بهره‌برداری کند اما فیلم زنانه و ضعیف چندین میلیاردی آقای تهیه کننده با این ترفندها مخاطبی برای خودش دست و پا پیدا نخواهد کرد. از طرفی این ضد تبلیغ دستاویزی است که فیلم را به آشوب‌های اخیر متصل کند تا بهره‌بری مالی – حکومتی در کارنامه‌اش کمرنگ شود. تهیه کننده امنیتی مذکور تلاش می‌کند که تبلیغات فیلم شکست‌خورده اخیر شبیه، سریال سقوط باشد.

منصوری در این گفت و گو تاکید می‌کند: تا حالا چند بار وقت گرفتم تا وزیر ارشاد را ببینم و با ایشان صحبت کنم آخرین بار ۵ ماه قبل بود که از یک کانال غیر معمول وقت موقت گرفتم و به من گفتند آقای وزیر هم موافق این دیدار است و با شما تماس میگیریم!

گذشت تا چند وقت بعد برای کار دیگری پیش معاون نظارت بودم که ایشان گفتند با آقای وزیر چکار دارید و من موضوع را گفتم و ایشان گفتند موضوع خوبی ست و معلوم شد آقای وزیر نمیخواست ما را ببیند و علت هم کاملا مشخص بود چون ما در تیم آنها نیستیم! آقایان مشغول تیم سازی هستند و دارند کادر سازی می کنند و نیروهای جدید در عرصه تهیه کنندگی می‌آورند اما این نگاه حاکمیت به فرهنگ نیست و نگاه دولت است در حالی که بهتر است تهیه‌کننده های حرفه ای را به کار گیرند تا اسباب رشد کیفی گردد.

اظهارات اخیر تهیه‌کننده در تعریض به عدم ملاقات با وزیر در نوع خودبسیار جالب است. ایشان درخواست ملاقات با وزیر را دارند تا نظر خودشان را در ارتباط با تیم‌سازی های اخیر در حوزه تهیه‌کنندگی با وزیر ارشاد در میان بگذارند و تلویحا خود را تهیه‌کننده‌ای حرفه‌ای معرفی می‌کنند. در حالیکه آخرین ورژن تهیه‌کننده حرفه‌ای به فیلمسازی اطلاق می‌شود که گیشه فیلمش سه برابر هزینه تولید اثرش باشد و کاملا مشخص است که «دسته‌دختران» ۶۰ میلیارد تومان نخواهد فروخت.

با اینکه منصوری در اظهارنظر اخیرش از مرزبندی‌های گفتمانی‌اش با حزب‌الهی‌ها رونمایی می‌کند اما اخبار پشت‌پرده نشان می‌دهد او قرار است اثر نمایشی تازه خود را با یک بودجه میلیاردی و تامین زنجیره لجستیکی بسیار قابل تاملی تولید کند و احتمالا این اثر جدید نیز در پی تامین اهداف امنیتی نهادهای خاصی ساخته می‌شود که منصوری را در لیست کادر حزب‌الهی ویژه خود قرار داده‌اند.

*مشرق

به گزارش سینماپرس، حسن رحیم‌پور ازغدی روز شنبه -۶ خرداد ماه- در مراسم افتتاح رادیو تبیین اظهار داشت: در رسانه باید دو نکته احراز شود. یکی این که مردم باید به پیام آور اعتماد داشته باشند. اعتماد به معنای باور کردن آن کسی است که دارد حرف می‌زند. ثانیا پیام چیزی نیست که گفته می شود. پیام درد و نیاز و مساله است. اگر مساله و درد مخاطب را دانستی و اعتمادش را جلب کردی، پیامت اثر می گذارد.

رحیم‌پور ازغدی افزود: حرف‌های خوب را قبل از ما زیاد گفتند و حرف خوبی که گفته نشود نیست. ما خیال می کنیم هرچه بلندتر و بیشتر حرف بزنیم بیشتر اثر می گذارد، در حالی که هر چه درست تر حرف بزنیم و به موقع حرف بزنیم پیام بهتر منتقل می شود.

با یک موج رادیو مسیر افکار عمومی را تغییر دهیم

وی با اشاره به آیاتی از قرآن توضیح داد: خدا در قرآن به انبیا می فرماید که به مردم بگویید شغل ما پیغمبری نیست و غیرانتفاعی خدمت می‌کنیم. مخاطب باید ما را باور کند. در این صورت می‌توانیم با یک موج رادیو مسیر افکار عمومی را تغییر دهیم. البته یک تاکنیک رسانه ای وجود دارد که نظام سرمایه‌داری با بمباران افکار عمومی یک حرف مفت را با رسانه های متعدد تحمیل می‌کنند. در دورانی که رسانه آمده فاصله ما با نسل قبل بیشر شده است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان این که می‌خواهم آژیر خطر را به صدا درآورم افزود: با روالی که داریم پیش می رویم، تا ده بیست سال دیگر رسانه ملی واحد نداریم. فضای مجازی و ماهواره رقبای رسانه ملی هستند و همین الان بخشی از ذهن و باور مخاطب را در اختیار گرفته اند. مخاطب از یک واقعه سه خبر می شوند و اگر هم مخاطب اعتماد داشته باشد اعتمادش تقسیم بر سه می شود. در سال‌های آینده صد رسانه در عرض هم هستند. صداوسیما در سی، چهل سال گذشته تقریبا بدون رقیب و راحت بود. ولی الان دوران راحتی تمام شد.

وی با اشاره به شبهه‌افکنی رسانه‌های بیگانه گفت: الان باید برای نوه‌هایمان توضیح بدهیم که سال ۵۷ چه اتفاقی افتاد. رسانه‌های بیگانه کودتای ۲۸ مرداد را منکر می‌شوند و روی همه مفاهیم مثل استعمار و انقلاب دارند کار می کنند. می گویند استقلال یک مفهوم سنتی است و معنا ندارد.

سوپرمن در زمان ما مردانگی داشت

رحیم‌پور ازغدی افزود: در اروپا و غرب صد سال پیش همجنس بازها را می‌سوزاندند و زنان شان هم بی‌حجاب نبودند. من فیلمی دیدم که دوربین را وسط لندن کاشته اند. بیش از نود درصد خانم ها باحجاب هستند و حجاب آنها از حجاب الان ما اسلامی‌تر است. آن جامعه چگونه ظرف ۹۰ سال به این جا رسیده که الان وزیر تنهایی دارند؟ رسانه‌ها از جمله سینما و تلویزیون مفهوم سکس و همجنس‌بازی و برهنگی را راه انداختند. من شنیدم سوپرمن جدید در فیلم همجنس باز است. در حالی که سوپرمن در زمان ما مردانگی داشت. بچه ها را از کوچکی با این مسائل آشنا می کنند.

وی با تاکید بر این که صداقت و منطق روی پیام اثر می گذارد گفت: این که چه می گویی مساله اصلی نیست. این که چه وقت می گویی، به چه کسی می‌گویی و چطوری می‌گویی اهمیت دارد و جزو پیام است. در قرآن آیه‌ای داریم که حضرت موسی از خداوند تقاضای شرح صدر می‌کند. برای رساندن پیام سعه صدر لازم است و ما باید آمادگی گسترده برای انواع سناریوهای احتمالی را داشته باشیم. رسانه ها باید شرح صدر داشته باشند. بر اساس این آیه کار رسانه فوق العاده سخت است. چون زبان ما گره دارد و درست نمی توانیم مفهوم را منتقل کنیم

رحیم‌پور ازغدی با انتقاد از برخی رفتارهای رسانه‌ای اظهار داشت: بعضا افتخار را تبدیل به ننک می کنیم چون بلد نیستیم درست حرف بزنیم. انسانی ترین حرکت را جوری مخفی می کنیم که انگار حرکتی غلط است. دشمن این قدر دروغ گفت که دستاوردهای نظام دیده نشد. بعضی جوانان می پرسند از نظر علمی و صنعتی زمان شاه بهتر بوده یا الان؟ این سوال به خاطر ضعف رسانه های ماست. ما عقده در لسان داشتیم و درست عمل نکردیم. ما موفقیت های بزرگی داشتیم ولی در تبیین مواضع اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و شرعی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی در یک عرصه‌هایی شکست خوردیم و باید این شکست را بپذیریم. ‌ حالا وقت ضد حمله است.

خانم ها پیشگام در جهاد تبیین

انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به عنوان یکی از سخنرانان مراسم گفت: مسئله جهاد تبیین و برنامه‌ریزی و ساماندهی آن از عصر پیامبر و در زمانی که ایشان با مشرکین در جنگ بوده اند، مطرح بوده است. یکی از توصیه‌های مهمی که به ما شده، بحث استفاده از رسانه است. رسانه‌ای که با هنر و فهم آمیخته شده، قابلیت تاثیرگذاری را دارد.

معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری تاکید کرد: دشمن به همه آن چیزهایی که می‌تواند از درون و داخل یک ملت را از بین ببرد و دچار تهدید قرار دهد، روی آورده است. دشمن با همه شدت خصومتش قشنگ صحبت می‌کند و از فنون رسانه بهره می برد تا جوانان را جذب کند.

معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری تصریح کرد: چنانچه در گذشته زنان در جنگ سخت، پشتیبانی می کردند، در حال حاضر خانم‌ها در صف اول جنگ نرم هستند و برای حفظ داشته‌ها، شناساندن انقلاب، بیان چالش ها و فرصت ها تلاش می‌کنند. آنها برای حفظ آرمان‌ها و هویت و داشته‌ و مزیت‌های بی‌بدیل و شناساندن انقلاب مسئولیت بزرگی دارند. خانواده به شدت در معرض خطر است و دشمنان با سرعت مضاعفی در سال‌های اخیر تلاش دارند که مساله خانواده را دگرگون کنند. وظیفه ما برای این که حیله‌های غرب را بشناسیم و بشناسانیم دوچندان شده است.

خزعلی با بیان اینکه تبیین نبایستی به یک شبکه محدود شود گفت: روشنگری و بازگشت به هویت را بایستی همه شبکه ها بیان کنند، چون دشمن با همه تجهیزات به میدان آمده است. جهاد تبیین برای همه زنان و مردان ما یک واجب عینی است. امیدوارم همه در جهاد تبیین پیشگام باشند.

نگرانی دشمن از عقلانیت ما
مدیر پژوهشگاه دانش‌های بنیادی در ادامه مراسم گفت: همه در معرض تهاجم هستیم، برای اینکه تحرک ما جهاد محسوب شود، بایستی نیت خالص داشته باشیم. ما باید به سلاح بصیرت خود را مسلح کرده و دنبال کار باشیم. بصیرت شاخصه های مختلفی چون «فهم واقع بینانه» دارد. امروز زندگی مدنی به دلیل انقلاب دیجیتال با امواج عظیمی از اطلاعات‌نما پر شده است.

محمدجواد لاریجانی تصریح کرد: در حال حاضر غرب از موشک و دسترسی هسته ای ما نگران نیست، بلکه از عقلانیت ما نگران است. نباید از دفاع از اسلام پشیمان شویم، باید با شجاعت در جهاد تبیین نقش داشته باشیم. نظام مدنی ما بزرگترین دستاورد است و این تجربه چالش بزرگی برای غرب است. چون معتقدند سکولاریسم لیبرال انتهای رشد بشر است. وقتی انقلاب پیروز شد چندین شبهه پیدا شد که اسلام دین خصوصی است و به درد امروز نمی‌خورد. حضرت امام جلوی این شبهات مثل کوه ایستاد. امام می خواست ما شجاعانه فکرمان را بیان کنیم.

وی انتخابات را ناموس جمهوری اسلامی خواند و گفت: انتخابات باید با رقابت صحیح باشد. همه باید وارد شویم که انتخابات خوب صورت گیرد. در نظام جمهوری اسلامی من کسی را انتخاب می کنم که بازوی خوبی برای ولایت باشد و در واقع فلسفه رای کمک به ولی امر است.

رفراندوم حجاب خلاف قانون اساسی است‌

لاریجانی با اشاره به مساله رفراندوم گفت: در انگلستان ۳ رفراندوم در طول ۵۰۰ سال برگزار شده و در امریکا هیچ رفراندوم صورت نگرفته است. برخی می‌گویند حجاب به رفراندوم گذاشته شود. در حالی که نمی‌دانند رفراندوم حجاب خلاف قانون اساسی است. مگر در امریکا اجازه می دهند بر اساس قوانین اساسی‌شان تصمیمی گرفته شود؟ حد برهنگی در همه جای دنیا تعریف شده که قوی ترین آن در آمریکاست. همان پلیسی که دزد را می گیرد با برهنگی مقابله می کند. در امریکا اگر خانمی در بانک برهنه باشد جلوی بانک او را می گیرند. طبق قانون می‌گویند شما گسل در اخلاق عمومی ایجاد کردید. به تازگی خانمی که لباس تنگ داشت را از هواپیما پیاده کردند. حتی اگر خانمی برهنه پشت پنجره خانه اش باشد، کسی که در خیابان دیده می تواند به پلیس زنگ‌ بزند و اطلاع بدهد.

در انتهای این برنامه از ناخدا محمدگل بازگیر جانشین عملیات نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی از ناوگروه ۸۶ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تقدیر و تشکر شد.

به گزارش ایرنا، رادیوی مناسبتی «تبیین» با رسالت تبیین کارکردهای جمهوری اسلامی، شناساندن ایران مقتدر و مقابله با نبرد دشمن، از امروز شنبه ۶ خرداد، به مدت ۵۰ روز تا ۲۷ تیر روی موج FM ردیف ۹۵.۵ مگاهرتز و همچنین برنامه کاربردی ایرانصدا قابل دریافت است.

سینماپرس: آمار هفتگی فروش و تماشاگران نمایش‌های به صحنه رفته در تالارهای مختلف مجموعه تئاتر شهر، تماشاخانه سنگلج و تالار هنر تا پایان روز جمعه پنجم خرداد ۱۴۰۲ به تفکیک اجراها مشخص شد.

سینماپرس: فراخوان بنیاد فرهنگی هنری رودکی برای جذب نوازندگان توانمند علاقه‌مند همکاری با ارکستر سمفونیک تهران منتشر شد.

به گزارش سینماپرس، نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی‌ که نظارت مستقیم بر عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌را برعهده دارند، در نامه ای خطاب به محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد، از برگزاری موفق نمایشگاه کتاب تهران تشکر کرده‌اند. آنها در نامه خود با اشاره به اهمیت کتاب و کتابخوانی در ساختار فرهنگی کشور، آورده‌اند:

۳ خواسته و تشکر کمیسیون فرهنگی مجلس از وزیر ارشاد درباره نمایشگاه کتاب

«نمایشگاه امسال که در طول برگزاریش از کمیت و کیفیت برتری در مقایسه با ادوار پیشین برخوردار بود و اسباب خرسندی و عنایت ویژه مقام معظم رهبری را فراهم آورد و به لحاظ استقبال مردمی‌ و فروش کتاب نیز گوی سبقت را بر دوره‌های پیشین ربوده.»

اینکه نمایندگان مجلس، بخصوص کمیسیون فرهنگی اشراف و نظارت مستقیم بر عملکرد مجموعه‌های تحت نظر خود دارند، نکته قابل تأمل و شایسته تقدیری است. در طول ایام برگزاری نمایشگاه، اعضای این کمیسیون در نمایشگاه حضور یافتند و این نامه حاصل مشاهدات عینی و ملموس اعضای کمیسیون است و به همین دلیل نشان دهنده این است که این نمایندگان تنها براساس شنیده‌ها و تحلیل‌های رسانه ای درباره خوبی یا بدی نمایشگاه، به ارزیابی نرسیده اند و این امر ارزش تقدیر آنان از وزارت ارشاد را بیشتر می‌کند. نمایندگان عضو این کمیسیون در نامه خود، سه پیشنهاد مشخص هم برای «رفع کاستی‌ها، افزایش رضایت مندی مردم و ترویج فرهنگ مطالعه و کتابخوانی» ارائه کرده اند که به صورت مجزا به این سه پیشنهاد می‌پردازیم.

کاهش قیمت کتاب، ممکن است؟

نخستین پیشنهاد اعضای کمیسیون فرهنگی «تلاش و برنامه‌ریزی برای کاهش قیمت کاغذ و کتاب و با هدف افزایش توان خرید مردم» است. پیشنهادی کاملاً موجه، دقیق و درست. اما واقعیت این است که کاهش و افزایش قیمت کاغذ وکتاب، علاوه بر مؤلفه‌های فرهنگی، تأثیرپذیرفته از مؤلفه‌های ملموس اقتصادی هم هست. وقتی درصد بالایی از کاغذ مصرفی و مواد و وسایل مورد نیاز در صنعت نشر، وارداتی است و قیمت ارز در نوسان؛ افزایش قیمت کاغذ هم چاره ناپذیر است. ممکن است گفته شود راه حل افزایش تولید کاغذ داخلی است، این کار، چاره خوبی است اما با توجه به نسبت موجود میان کاغذ وارادتی و داخلی، از بین رفتن این فاصله و جایگزین شدن کاغذ داخلی به صورتی که بتواند تکانه‌های شدید قیمتی را مهار کند، در کوتاه مدت شدنی نیست.

باید به این نکته توجه داشت که درباره کیفیت کاغذ تولید داخل نیز بحث‌هایی مطرح شده است. درباره کیفیت کاغذ داخلی نباید اشتباهی را که در زمینه خودروی داخلی و خارجی انجام دادیم، تکرار کنیم. تبدیل کردن بحث کیفیت کاغذ داخلی به تابو، باعث خواهد شد در صورت درست بودن برخی ایرادات کیفی این گونه تولیدات، اجازه اصلاح و بهبود کیفیت را به تولید کننده داخلی ندهیم. پیشنهاد می‌کنیم خود کمیسیون فرهنگی مجلس که ابزار نظارتی و قانونگذاری را در دست دارد، با دعوت از مسؤولان دولتی، کارخانه داران و ناشران، این مباحث را در فضایی کارشناسی و بدون شتاب‌ها و قضاوت‌های احساسی، بررسی کند و به فعالان این حوزه در صورت نیاز به حمایت قانونی، یاری برساند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌برای افزایش توان خرید مردم، فعلاً چاره‌ای جز افزایش یارانه‌های حمایتی ندارد. نکته اصلی در این میان این است که به دلیل میزان حداقلی اعتبارات وزارت ارشاد در این حوزه، عملاً این یارانه‌ها نقش حمایتی خود را در بازار افسارگسیخته کتاب از دست داده اند. نمایندگان عضو کمیسیون فرهنگی بجاست در زمان تصویب بودجه‌ها، بیشتر از این به دنبال حمایت از بودجه ارشاد در زمینه تقویت فرهنگ کتاب و کتابخوانی باشند.

نمایشگاه‌های استانی، بازگشت به عقب؟

دومین پیشنهاد نمایندگان کمیسیون فرهنگی عجیب است. آنها خواستار «گسترش بیشتر نمایشگاه‌های کتاب استانی بر مبنای تحقق عدالت فرهنگی» شده اند. آیا نمایندگان خبر ندارند که نمایشگاه‌های کتاب استانی در دولت سیزدهم، براساس ارزیابی‌هایی که وزارت ارشاد در زمینه موفقیت یا ناکامی ‌این نمایشگاه‌ها داشته اند، دیگر برگزار نمی‌شود؟

ممکن است نمایندگان عضو کمیسیون فرهنگی، با استدلال‌های وزارت ارشاد در این زمینه مخالف باشند، چاره کار بررسی دوطرفه موضوع است ولی به نظر می‌رسد با اضافه شدن بخش نمایشگاه کتاب مجازی که گستره کشوری دارد و خدمات شرکت ملی پست، آن را برای همه دوستداران کتاب در سراسر کشور، جذاب کرده است؛ نمایشگاه‌های استانی دیگر دلیل موجهی هم برای برگزاری ندارند.

شاید حمایت بیشتر مالی و نرم افزاری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌برای برگزاری فصلی یا شش ماه یکبار نمایشگاه کتاب مجازی بتواند عملاً به معنای گسترش نمایشگاه کتاب در طول زمان بیشتر در سراسر کشور باشد. نمایشگاه‌های حضوری کتاب در استان‌ها در وضعیت فعلی که شاهد افزایش شدید قیمت‌های تولید و توزیع کتاب هستیم، احتمالاً دیگر جذابیت سابق را برای بسیاری از ناشران غیر استانی برای حضور در استان‌های دیگر را نداشته باشد و باید این واقعیت را در برنامه ریزی آنها در نظر گرفت.

وزارت ارشاد این پیشنهاد را جدی بگیرد

پیشنهاد سوم کمیسیون فرهنگی «اختصاص جایگاه ویژه در شأن به محصولات دیجیتال و سایبری و کتاب کودکان» است. ما به این پیشنهاد و درحقیقت تذکر، محروم شدن ناشران کتاب‌های صوتی و دیجیتالی از نمایشگاه را هم به دلیل جانمایی بد به این موارد اضافه می‌کنیم. شاید توجیه وزارت ارشاد، محدودیت‌های فیزیکی مصلای امام خمینی(ره) باشد. این توجیه، قابل پذیرش نیست چرا که این سؤال را به ذهن می‌آورد که چرا بعد از سی و چهار سال نمایشگاه کتاب تهران که این‌همه مورد تأکید و افتخار مسؤولان کشور بخصوص مسؤولان فرهنگی است، هنوز یک مکان استاندارد، قابل قبول و نمایشگاهی ندارد.

بالاخره یک نفر از مسئولان باید پاسخ بدهد که شهر نمایشگاهی شهر آفتاب، کی قرار است برای برگزاری نمایشگاهی در حد و اندازه نمایشگاه کتاب تهران، آماده شود؟ مصلای تهران که هنوز دهه‌هاست آماده نشده است، آیا این شهر نمایشگاهی هم قرار است به وضعیت مصلا دچار شود؟ اگر هم این شهر نمایشگاهی آمادگی لازم برای برگزاری نمایشگاه را دارد، چرا وزارت ارشاد در برابر این امر مقاومت می‌کند؟ به نظر می‌رسد کمیسیون فرهنگی باید در فرآیند تصمیم گیری برای مکان برگزاری نمایشگاه، از نقش انفعالی خارج شود و در این زمینه حضور فعال تر و ملموس تری داشته باشد تا بعداً نیازی به ارائه پیشنهاد خشک و خالی به وزیر ارشاد نداشته باشد.

*تسنیم