بایگانی تیر 17, 1402

به گزارش سینماپرس، هفته فرهنگی ایران از تاریخ ۱۳ تیرماه امسال و با استقبال گسترده اهالی فرهنگ و هنر و شهروندان روسی آغاز شده و تا روز ۱۸ تیرماه در دو شهر مسکوو سنت پترزبورگ ادامه دارد.

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به عنوان متولی دیپلماسی فرهنگی، محور برگزاری هفته های فرهنگی ایران در سایر کشورها و متقابلا، کشورهای دیگر در ایران است؛ در این خصوص، گفت‌وگویی با حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی ایمانی‌پور رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی انجام شده است که متن آن را در ادامه می‌خوانید.

برگزاری رویداد هفته فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در روسیه پس از ۴ سال وقفه

برگزاری رویداد هفته فرهنگی ایران در روسیه مورد توجه بسیاری از مخاطبان خاص و عام در روسیه قرار گرفته و تصاویر منتشر شده از این رویداد نیز نشان دهنده همین حقیقت است. دلیل این استقبال با توجه به پیشینه مناسبات تاریخی و راهبردی ایران و روسیه چیست؟

رویداد هفته فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در روسیه پس از ۴ سال وقفه، به دلیل شیوع کرونا، در دو شهر مسکو و سنت پترزبورگ در حال برگزاری است. این هفته فرهنگی به دلیل آن که با دعوت وزیر فرهنگ روسیه از دکتر اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همراه بوده، از سطح و تراز خوبی برخوردار است.

یکی از مهم ترین ویژگی‌های برگزاری هفته فرهنگی اخیر در روسیه، جامع بودن آن می‌باشد. در این رویداد، علاوه بر وجوه متعارف در هفته‌های فرهنگی نظیر معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی – اسلامی، ظرفیت‌های گردشگری و سبک زندگی ایرانی، به معرفی صنایع خلاق فرهنگی مانند بازهای رایانه‌ای، پویانمایی، نرم افزار و فیلم، در کنار دستاوردهای فناورانه جمهوری اسلامی ایران، پرداخته شده است.

استقبال شهروندان روسی از فرهنگ و هنر ایرانی

کشور روسیه، علاوه بر اینکه بستر مناسبی جهت پذیرش بسیاری از وجوه ناب فرهنگ ایرانی در عرصه های گوناگون است. بازار مناسبی برای صنایع فرهنگی ایران نیز می باشد. برگزاری هفته فرهنگی ایران در روسیه، می تواند نقطه عطفی در این روند باشد. زمانی که همه این توانایی‌ها در یک قالب زمانی و مکانی واحد تجمیع می‌شود، قطعا ذهن مخاطبان نیز تمرکز بهتر و عمیق تری بر این مجموعه خواهد داشت و همکاری های فرهنگی میان طرفین با عمق و سرعت بیشتری شکل خواهد گرفت.

الحمدلله استقبال خوبی در این خصوص از سوی اهالی فرهنگ، هنر، رسانه و سایر اقشار در روسیه صورت گرفته است. استقبال تحسین برانگیز شهروندان روسی و اهالی هنر در این کشور نشان داد که فرهنگ و هنر ایرانی در آن سوی مرزها، پر مخاطب و پر نفوذ است.

مخالفت غربی‌ها با شکل گیری ارتباطات عمیق و فرهنگی میان ملت‌های ایران و روسیه

برخی تحلیلگران می گویند اساسا ما وجه اشتراک فرهنگی با کشورهایی مانند روسیه و چین نداشته و صرفا باید مناسبات خود را از منظر سیاسی و اقتصادی ترسیم و تنظیم کنیم؛ نظر شما در این خصوص چیست؟

آنچه در این خصوص از سوی مخالفان رویکرد فرهنگی ایران نسبت به بازیگران حوزه تمدنی شرق مطرح می شود، مصداق نوعی نگاه غیردقیق و سطحی محسوب می شود. بخشی از انتقاداتی که در خصوص چرایی همکاری های فرهنگی میان ایران و کشورهایی مانند روسیه و چین صورت می‌گیرد، ناظر بر بی‌اطلاعی و نگاه های غیر دقیق و بعضا مغرضانه است.

ما در اینجا در کنار نگاه راهبردی، نسبت به چنین ارتباطاتی، نگاه عمیق تمدنی داریم. ما از قرابت ملت‌هایی سخن می‌گوییم که در طول تاریخ، دارای تمدن بوده و اتفاقا تمدن آنها امروز در قالب تمدن شرقی مورد هجمه دشمنانی مشترک از جمله آمریکا قرار دارد.

جالب است این موضوع را مدنظر قرار دهیم که در سال ۲۰۱۶ میلادی، یعنی حدود هفت سال قبل، کنگره آمریکا قانونی را مصوب ساخت که وفق آن دستگاه های رسمی قدرت در ایالات متحده موظف به نظارت بر حدود و ثغور ارتباطات ایران و روسیه شده اند. این قانون همچنان پابرجاست و برای اجرایی شدن آن هر ساله بودجه قابل توجهی اختصاص داده می شود.

نکته مهم تر اینکه بسیاری از این روابط، معطوف به مناسبات سیاسی و راهبردی نبوده و از جنس تعامل و ارتباط ملت‌هاست. خط قرمز غرب، ایجاد ارتباطات فرهنگی و عمیق میان ملت‌هایی است که امروز با الگوهای ضد فرهنگی غربگرایانه و مشتقات آن مخالف هستند. مقامات غربی صراحتا می‌گویند ما (غرب) مخالف شکل گیری ارتباطات عمیق و فرهنگی میان ملت‌های ایران و روسیه هستیم. دلیل این موضوع مشخص است. فرهنگ نسبت به مولفه‌هایی مانند اقتصاد و امنیت از عمق و اصالت بیشتری برخوردار است و مهم تر از دولت‌ها، ملت‌ها همکاری‌های برخاسته از آن را تضمین می‌کنند.

دیپلماسی فرهنگی؛ یک چارجوب همگرایانه، عملیاتی و فرصت ساز

زمانی که نگاه سیاسی یا امنیتی به عامل اشتراک و ارتباط دو کشور تبدیل می‌شود، جا به جایی دولت‌ها یا تغییر برخی راهبردها و حتی تاکتیک‌ها از سوی یک جریان می‌تواند این روابط را تحت الشعاع خود قرار دهد. چه بسا روابطی از این دست که بارها بین دولت‌های گوناگون دنیا برقرار شده و با یک تغییر موضع یا گفتار خاص از بین رفته است، اما زمانی که ملت‌ها در برقراری ارتباطات دوجانبه با یکدیگر به صورت مستقیم ورود کنند، دیگر نمی‌توان به راحتی سخن از اضمحلال یا سکون این ارتباطات به میان آورد. این همان قاعده‌ای است که در خصوص مناسبات فرهنگی ایران و روسیه نیز صادق است.

ما دیپلماسی فرهنگی را یک مجرای نفوذ نمی‌دانیم و حتی آن را به مثابه یک ابزار در حوزه سیاست خارجی تلقی نمی‌کنیم. ما دیپلماسی فرهنگی را یک چارجوب همگرایانه، عملیاتی و فرصت ساز در عصر کنونی تلقی می‌کنیم.

توجه داشته باشیم که ماهیت انقلاب اسلامی ایران نیز فرهنگی است. اتفاقا استراتژیست‌ها و نظریه پردازان غربی متفق القول هستند که مطالبات فرهنگی ایرانیان مسلمان، علت وقوع انقلاب اسلامی بوده نه معلول آن. این همان وجه تمایز ما نسبت به انقلاب‌ها و حکومت‌های دیگر در دنیاست. آیا در چنین شرایطی می توان دیپلماسی فرهنگی را به مثابه یک ابزار ارتباطی محدود در منظومه راهبردی کشور در آن سوی مرزها تلقی کرد؟ قطعا خیر.

تمرکز رسانه‌ها بر دیپلماسی عمومی و دیپلماسی فرهنگی

با توجه به برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران در کشورهای گوناگون در طول سال‌های گذشته، این بار شاهد تمرکز خاص اصحاب فرهنگ و هنر و حتی رسانه‌ها بر این رویداد برون مرزی هستیم؛ دلیل این موضوع چیست؟

جای بسی خرسندی است که تعداد زیادی از رسانه های کشور، به اهمیت دیپلماسی فرهنگی کشور در آن سوی مرزها وقوف بیشتری پیدا کرده‌اند. اگر رسانه‌ها قبلا صرفا بر روی دیپلماسی سیاسی و اقتصادی متمرکز بودند، امروز بر روی دیپلماسی عمومی و دیپلماسی فرهنگی نیز تمرکز ویژه‌ای پیدا کرده و حتی خود به جزئی از این منظومه تبدیل شده اند. این همان قدرت نرمی است که نه تنها در تعارض با قدرت سخت ما نیست، بلکه در ترکیب با آن، ابعاد و عمق تاثیرگذاری کشورمان در حوزه روابط بین الملل را نمایان می سازد.

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در دوران تحولی خود، جایگاه ویژه ای برای فعالیت های رسانه‌ای قائل است، زیرا معتقدیم درک مفاهیم و مصادیق مربوط به حوزه دیپلماسی عمومی، مستلزم ترویج آنها توسط همین فضای رسانه‌ای است. ضمن آنکه نمی‌توان دیپلماسی فرهنگی را بدون استفاده از توان رسانه‌ای که هدفش تامین منافع کشورمان می‌باشد، به سطح تکاملی و نهایی خود ارتقا دهیم.

پوشش موثر تحلیلی و خبری هفته فرهنگی ایران در روسیه، نشان می‌دهد رسانه‌ها نیز به این ارتباط و اهمیت آن در پیشبرد اهداف و منافع ملی و تمدنی ما واقف‌اند.

ریل گذاری صحیح در حوزه دیپلماسی فرهنگی

به عنوان رئیس دستگاه دیپلماسی فرهنگی کشور، ضرورت راه‌اندازی هفته های فرهنگی ایران در کشورهای دیگر را چگونه تحلیل می کنید؟ آیا این هفته‌های فرهنگی صرفا نوعی وظیفه متعارف یا به عبارت بهتر، رویه متداول سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی است یا نگاه دیگری نسبت به این رویدادهای برون مرزی فرهنگی از سوی سیاستگذاران این عرصه حاکم است؟

قطعا ما نگاه سطحی و روال معمول نسبت به برگزاری هفته‌های فرهنگی نداریم. گرچه این رویداد سال‌هاست در کشورهای مختلف برگزار می‌شود، اما عمق دهی و طراحی اشکال نوین در برگزاری این رویداد، در تاثیر و عمق آن و میزان اثربخشی اش نقش آفرین بوده و آن را متمایز می‌سازد.

این اتفاقی است که در هفته فرهنگی روسیه مشاهده می‌کنید، البته پر واضح است که سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی، هرگز قصد ندارد دغدغه‌ای کلان به نام «ریل گذاری صحیح در حوزه دیپلماسی فرهنگی» و اهمیت و اصالتی که دارد را به یک رویداد تقلیل دهد. معتقدیم فرهنگ و دیپلماسی فرهنگی کانونهای ثبات ساز، فرصت زا و تهدیدزدای کشور درعرصه روابط بین الملل محسوب می‌شود و باید در قالب یک نگاه قرارگاهی و با نقش آفرینی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و همت همه نهادهای فرهنگی دولتی و غیر دولتی کشور، این ساختار تکمیل شود.

در دوران تحولی جدید و خصوصا با توجه به رویکرد فراگیر و موثر دولت سیزدهم در عرصه سیاست خارجی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تقلیل رهیافت فرهنگی کشور به دغدغه‌های روزمره و ساده را نافی اصالت تمدنی و فرهنگی کشور تلقی می کند. ما نسبت به هفته های فرهنگی نیز همین نگاه را داریم. این هفته های فرهنگی باید باعث باروری دیپلماسی فرهنگی ما شوند نه آنکه مصداق تکرار اقدامات سطحی و باقی ماندن در یک نقطه، تلفی گردند.

نگاه عمیق، عملیاتی و روزآمد نسبت به حوزه فرهنگ

به عنوان فردی که عهده دار مسئولیت دیپلماسی فرهنگی کشور هستید، از وضعیت جایگاه دیپلماسی فرهنگی در کشور رضایت دارید؟

همان طور که می دانید سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی مسئول ارائه تصویر صحیح و روایت واقعی از جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی در خارج کشور است. زمانی که رهبر معظم و دوراندیش انقلاب اسلامی از اهمیت جهاد تبیین و مواجهه با جریان تحریف سخن به میان آورده‌اند، تکلیف ما در این عرصه نسبت به قبل نیز سنگین تر شد. بی‌تردید ارتقای جایگاه دیپلماسی فرهنگی کشور از اهداف این سازمان در دوران تحولی است. از ابتدا با همکاران و اعضای دستگاه دیپلماسی فرهنگی کشور هم پیمان شده‌ایم که نگاه عمیق، عملیاتی و روزآمد نسبت به حوزه فرهنگ را جایگزین نگاه انتزاعی، غیرکارآمد و سطحی سازیم.

نگاه مثبت رییس جمهور و وزیر فرهنگ به مسئله دیپلماسی فرهنگی

معتقدم که تسریع و تعمیق این روند در گروی تثبیت جایگاه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به عنوان قرارگاه دیپلماسی فرهنگی کشور است. ما در اینجا نیاز به تثبیت نگاه قرارگاهی و پرهیز از نگاه جزیره ای و پراکنده داریم. فرماندهی فرهنگی واحد در آن سوی مرزها رمز موفقت نهایی ما در دستیابی به اهداف کشور در این عرصه مهم و تعیین کننده محسوب می شود.

خوشبختانه نگاه مثبتی در بخش‌های مختلف دولت سیزدهم به ویژه شخص رییس جمهور و وزیر فرهنگ به مسئله دیپلماسی فرهنگی و عمومی و ضرورت توسعه‌ی آن، وجود دارد. گمان می‌کنم در صورتی که بتوانیم اعتماد کنشگران غیر دولتی همسو را در داخل و خارج کشور جلب کنیم، اتفاق مبارکی را در این عرصه شاهد خواهیم بود. بدیهی است تا شرایط مطلوب فاصله داریم، ولی سکون و ترک فعل نداریم. انشاءا… با عنایات الهی به اهداف تعیین شده نزدیک تر خواهیم شد.

به گزارش سینماپرس، مراسم روز ملی ادبیات کودک و نوجوان با عنوان «در مسیر دانایی بر بال کتاب» صبح روز شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۲در سالن غدیر کانون پرورش فکری برگزار شد.

در این مراسم رضامراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش با درود به شهدای دانش‌آموز و معلم از مهدی آذریزدی بخاطر قصه‌های خوبش که در تاریخ کشور ماندگار شده است، یاد کرد.

وی گفت: مسیر توسعه و پیشرفت ایران از خیابان آموزش و پرورش می‌گذرد و هر دولتمردی بخواهد ایران سربلند باشد باید به آموزش و پرورش توجه کند.

صحرایی ادامه داد: در این راه لازم است اولویت اول آموزش و پرورش از مقام ذهنی و سیاسی به رفتار اجرایی و عملیاتی تبدیل شود.

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: در ایران ظرفیت بالایی برای فتح قله‌های علمی وجود دارد. من به‌عنوان یک معلم که سابقه ۳۲ ساله معلمی داشتم معتقد هستم مهمترین ساختار و سازمان پیشرفته کشور مدرسه است و این درحالی است که ما از مدرسه غفلت کردیم.

وی افزود: هرکاری برای توانمند شدن و ارتقای فعالیت‌های تربیتی انجام دهیم برای آینده ایران است. باید مرکز ثقل ما آموزش و پرورش و معلمان باشند. فراموش نکنیم با داشتن معلم خوب هیچ محدودیتی مانع پیشرفت نیست.

صحرایی بیان کرد: آموزش و پرورش دستگاه بزرگی است و مأموریت بزرگی دارد اما اشکال بزرگ اینجاست که مرکز ثقلش یعنی مدرسه کمرنگ شده است. همه دستگاه‌ها باید برای تقویت مدرسه تلاش کنند.

وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: رابطه مدرسه‌ها با یکدیگر وقتی اتفاق می‌افتد که دستگاه‌های آموزش و پرورش ارتباط خوبی با یکدیگر داشته باشند؛ از طرفی شبکه شدن مدرسه‌ها نیازمند ساختار درست مدرسه‌هاست.

وی با تأکید بر اهمیت کتاب‌خوانی اظهار کرد: ما وقتی با کتاب‌هایمان هستیم آرامش داریم. در اوج فشار کار و شلوغی هم فرصت دوساعته کتاب خواندن به ما آرامش می‌دهد. در واقع کتاب جزیی از زیست بوم ماست.

صحرایی بیان کرد: متأسفانه کتاب در دنیای امروز به کالایی تبدیل شده که در اختیار قشری خاص قرار دارد. در حالی‌که هر اندازه کتاب و کتابخوانی عمومیت پیدا کند به همان اندازه ذهن مردم فرهیخته می‌شود.

وزیر آموزش و پرورش در ادامه با بیان اینکه وظیفه حاکمیت است مانع چنین اتفاقی شود گفت: در جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان دولت وظیفه داریم کتاب و کتاب‌خوانی را عمومی کنیم تا در دسترس همه قرار بگیرد. کانون پرورش فکری در این موضوع جایگاه خاصی دارد و دولت هم در راستای ترویج دانایی از آن حمایت می‌کند.

وی بیان کرد: مأموریت مهم کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این است که از طرح‌های گوناگون با توجه به ظرفیت‌هایش استفاده کند.

صحرایی با بیان اینکه کانون باید روی تقویت هویت ملی و دینی دانش‌آموزان سرمایه‌گذاری کند اظهار کرد: آنچه با عنوان جهانی شدن است به بی‌هویت شدن دامن می‌زند. سرتاسر ادبیات ما ماهیت هویت و غیرت دارد و باید این هویت را تقویت کنیم.

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: رشد تفکر یکی دیگر از کارهای کانون است. چون هرجا کتاب باشد تفکر هست و هرجا امید و ایمان باشد غیرممکن ممکن می‌شود.

وی اظهار کرد: رهبر به کانون پرورش فکری نگاهی ویژه دارند. توقع رهبری از کانون انجام کارهای عمیق، دقیق، وسیع، مسئولیت پذیرانه، ظریف، انقلابی و… است.

صحرایی گفت: کانون باید نسبت به محیط اطرافش دقیق باشد. جایگاه کانون پرورش فکری در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جایگاهی دینی اعتقادی، سیاسی اجتماعی و… است و کانون می‌تواند در این حوزه‌ها فعالیت کند.

وی با اشاره به طرح کانون مدرسه بیان کرد: کانون پرورش فکری نزدیکترین همکاری را با معاونت پرورشی آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگیان داشته باشد. در اجرای طرح ملی کانون مدرسه هم کانون به معاونت پرورشی دست همکاری دهد.

مسابقه کتابخوانی ملی و خواندنی کردن گلستان سعدی از دیگر موضوع‌هایی بود که وزیر آموزش و پرورش در صحبت‌هایش به آن اشاره داشت.

رضامراد صحرایی در پایان حاضران را سفارش به خواندن کتاب‌های زنده‌یاد مهدی آذریزدی کرد.

به گزارش سینماپرس، رئیس دانشگاه هنر تهران گفت: الزام به پوشیدن مقنعه بخشی از نظم است.به طور مثال غربی‌ها در ادارات کراوات می‌زنند، چراکه برای آن‌ها قسمتی از نظم است. من به عنوان رئیس دانشگاه هنر می‌گویم قانون است که دانشجو باید مقنعه بپوشد در غیر این صورت شاید وضعیت پوشش، باعث شود دانشجویان موارد مختلفی دیگری را هم رعایت نکنند.

به گزارش «انتخاب»، «محمدرضا حسنایی» رئیس دانشگاه هنر تهران درباره اجباری شدن پوشش مقنعه در این دانشگاه توضیح داد: پوشیدن مقنعه در دانشگاه هنر اجباری بوده. طبق قانون حضور دانشجو در دانشگاه باید با مقنعه باشد. در دوران ریاست «غلامرضا اکرمی» در دانشگاه هنر، در دانشکده سینما اعلام شد که حجاب دختران می‌تواند تنها منحصر به مقنعه نباشد. آن زمان من رئیس بسیج دانشگاه بودم و گفتم پوشیدن مقنعه یک قانون است و شما نمی‌توانید قانون را زیر پا بگذارید. البته من نمی‌گویم این قانون توسط دانشجویان رعایت می‌شد؛ می‌دانید که رعایت قانون با خود قانون فرق می‌کند. رعایت قانون بخشی از آن چیزی است که به آن دیسیپلین می‌گویند. اگر افراد قانون را رعایت کنند، درسشان را هم می خوانند.

الزام به پوشیدن مقنعه بخشی از نظم است همانند کراوات زدن غربی‌ها در ادارات

رئیس دانشگاه هنر تهران که با ایلنا گفت‌وگو می کرد تصریح کرد: برخی از کلاس‌ها در دانشگاه هنر بی‌نظم تشکیل می‌شود و الزام به پوشیدن مقنعه هم بخشی از نظم است. مثلا غربی‌ها در ادارات کراوات می‌زنند، چراکه برای آن‌ها قسمتی از نظم است. من به عنوان رئیس دانشگاه هنر می‌گویم، قانون است که دانشجو باید مقنعه بپوشد، در غیر این صورت شاید وضعیت پوشش، باعث شود دانشجویان موارد مختلف دیگری را هم رعایت نکنند. وقتی خانمی مقنعه می‌پوشد، دستش آزادتر است، راحت تمرین طراحی می‌کند و… ولی دیده‌ایم که با شال اینطور نیست و برخی دانشجوها هم رعایت نمی‌کنند و کارهایشان را هم نمی‌توانند انجام دهند. اگر من گفتم مقنعه بپوشند برای این بود که پس از ۱۰ سال به قانون برگردیم نه اینکه قانونی جدید از اینجا درآمده باشد. اگر دانشجو بدون مقنعه باشد، حضورش در دانشگاه غیرعادی است.

تلاش ما «ایجاد نظم» است

او این‌طور صحبت‌هایش را ادامه داد: شاید بپرسید چرا تا به حال این قانون اجرا نشده و در پاسخ باید بگویم به این دلیل که ما مسائل مهم‌تری داشته‌ایم. یکی از مسائل مورد نظر دیگر در آینده، ایجاد نظم است. من ۱۴ فروردین امسال از کلاس‌های دانشگاه بازدید کردم، اما دانشجوهای هنری می‌دانند که ۱۴ فروردین در دانشگاه هنر کلاسی عملا تشکیل نمی‌شود! و نه به صورت تنبیهی با کسانی که کلاس تشکیل ندادند بلکه به صورت تشویقی، با اساتیدی که ۱۴ فروردین کلاس تشکیل دادند رفتار کردیم. دانشجو حق دارد از دانشگاهش بهره ببرد. پس تنها قانون مورد نظر ما مقنعه نیست که ما سعی در رعایت و اجرای آن داریم. برخی اساتید دیر سرکلاس می‌آیند و ما به آن‌ها تذکر می‌دهیم. دانشجو باید ۱۶ جلسه کلاس درس داشته باشد تا از یک واحد درسی حداکثر بهره را ببرد. ما در حوزه هنر، دانشگاه درجه یک کشور هستیم و باید دانشجوی نمونه داشته باشیم. همه به دانشجوها و اساتید ما جور دیگری نگاه می‌کنند. باید مرتب ترین، باسوادترین و موفق‌ترین استادان و دانشجویان را داشته باشیم. ما در برخی بسترها، ملاک‌های اول بودن را از دست داده‌ایم که باید به جایگاه قبل برگردیم و این بازگشت کاملا به رعایت قانون ربط دارد.

او درباره پوشش مقعنه به جای شال گفت: برخی قواعد اصلا به اعتقاد رئیس دانشگاه مربوط نمی‌شود. در جامعه باید بپذیریم که همه ملزم به ایستادن پشت چراغ قرمز هستیم، این قانون است و به اعتقاد راننده کاری ندارد و حتی به اعتقاد پلیس به چراغ راهنمایی و رانندگی هم مربوط نمی‌شود. مسئله چراغ قرمز مربوط به آن دو نفر نیست، بلکه قانون است. جامعه باید نقاط تمایزش را کمتر کند و افراد بتوانند در فضای مشترک باهم کار کنند و اینجاست که هر فردی به قانون رجوع می‌کند.

روسای دانشگاه حق ندارند تخلف کنند

حسنایی ضمن تاکید بر اینکه هر کسی می‌تواند نظر شخصی خودش را در خصوص حجاب بگوید، اما قانون می‌گوید من و شما کجا باید به صورت مشترک عمل کنیم، افزود: روسای دانشگاه حق ندارند تخلف کنند و اگر کسی قوانین مصوب را دور می‌زند یا رعایت نمی‌کند، متخلف است. نمی‌توانیم رئیس دانشگاه را تام الاختیار بدانیم. اگر رئیسی قوانین را رعایت می‌کند، باید از او دفاع کرد. قانون حجاب در دانشگاه هم صریح است و می‌گوید ورود دانشجو به دانشگاه ملزم به پوشیدن مقنعه است.

نمی‌توانیم با لباس‌های کنار دریا به مهمانی رسمی برویم یا بالعکس

حسنایی با تاکید به اینکه قانون پوشیدن مقنعه از قبل عید نوروز ۱۴۰۲ به دانشجویان تذکر داده شد و دانشگاه فقط این قانون را یادآوری کرده است، بیان کرد: مشکل ما این است که برخی قوانین اجتماعی با برخی قوانین آموزشی قاطی می‌شود؛ اگر به شما بگویم ساعت ۱۰ صبح در کلاس درس حاضر نبودی و این بی‌قانونی است، مسئله را درک می‌کنید، اما وقتی بگویم شما ساعت ۱۰ صبح با لباس مناسبی به دانشگاه نیامدید، این مسئله را درک نمی‌کنید و فکر می‌کنید قاعده‌ای اجتماعی است در صورتی که این قاعده و قانونِ حضور در کلاس درس است. آموزش یک سری خصوصیات دارد. استاد و دانشجو باید شانی داشته باشند. نمی‌توانیم با لباس‌های کنار دریا به مهمانی رسمی برویم و عکس این مسئله هم وجود دارد؛ با لباس رسمی هم کنار دریا نمی‌رویم.

رئیس دانشگاه هنر تهران اضافه کرد: ما از قبل به دانشجوها گفتیم که باید این قانون را رعایت کنند. بعد هم تا کی باید صبر کنیم تا قانون رعایت شود؟! اصلا می‌توان برای رعایت قانون صبر کرد؟

اگر قانون بین همه مشترک نباشد، تبصره می‌شود

حسنایی ادامه داد: تنها نقطه قوت قانون، اشتراک آن بین همه مردم است و اگر قانون بین همه مشترک نباشد، می‌شود تبصره.

او با بیان اینکه ورود به دانشگاه یونیفرم خودش را دارد که مقنعه جزوی از آن است، گفت: باید بپذیریم لازم است جایی آرامش پیدا کنیم و به وضعیت باثبات خود برگردیم. اگر به آن وضعیت برنگردیم، سطح پایین می‌مانیم. در همه جای دنیا رعایت قانون، اولین انتظاری است که از یک مدیر دارند؛ پس ما باید در دانشگاه هنر کاری کنیم که حرف برای گفتن داشته باشیم.

طبق دستور وزارت علوم ورود دانشجوها به دانشگاه باید تابع قوانین باشد

رئیس دانشگاه هنر تهران عنوان کرد: وزارت علوم به همه دانشگاه‌ها دستور داده که ورود دانشجوها باید تابع قوانین باشد. وزارتخانه مکرر درخصوص رعایت قوانین به دانشگاه‌ها تذکر می‌دهد. فقط هم مسئله حجاب نیست. قوانین مربوط به آموزش، تسهیلات دانشجویی، استفاده از حامل‌های انرژی و… را هم شامل می‌شود.

توضیح درباره دانشجویان ممنوع الورود

حسنایی در مورد دانشجویان ممنوع الورود توضیح داد: یک سری از دانشجویان ما ممنوع الورود بودند و مشکل آن‌ها عدم رعایت حجاب بوده است. این افراد تعهد داده‌اند که حجاب را رعایت می‌کنند و بالغ بر ۵ یا ۶ بار هم تعهد داده بودند. این دانشجویان می‌خواستند به آن‌ها اجازه بدهیم که وارد دانشگاه شوند تا امتحان بدهند.چند نفر هم برای حل مشکل این دانشجویان وساطت کردند و در نهایت در کمیته تجدیدنظر با گرفتن تعهد، به این دانشجویان اجازه ورود به دانشگاه را دادیم.

رئیس دانشگاه هنر تهران ادامه داد: تعهد آن‌ها این بود که متعهد به رعایت قوانین هستیم و در صورت‌ عدم رعایت قانون؛ می‌توانید از احکام تشدیدی برای ما استفاده کنید. این قانون کمیته انضباطی است و دفعه اول به فرد حکم پایین می‌دهد.

حسنایی ضمن یادآوری این نکته که افراد ممنوع الورود قبلا تعهد داده بودند حجاب را رعایت می‌کنند و اگر این کار را نکنند حکم‌شان تشدید شود، گفت: در این حالت برای ممنوع الورود کردن به رای کمیته انضباطی احتیاجی نیست چون هم خودشان قبلا تعهد داده بودند حجاب را رعایت کنند و هم دفعه قبلی به واسطه تعهد، اجازه ورود آنها به دانشگاه را دادیم. این دانشجویان بی‌حجاب بودند نه اینکه شال سرشان بوده باشد یا بدحجاب باشند و دفعه اولشان هم نبوده است. قاعده‌ای درست کرده بودند و فقط جلوی در حجاب را رعایت می‌کردند و بعد داخل دانشگاه بی‌حجاب می‌شدند. این کار شکل خوبی ندارد.

رئیس دانشگاه هنر با اشاره به اینکه دانشجویان به موضوعی اعتراض دارند که آن قانون است، اظهار کرد: دانشجو که نمی‌تواند در دانشگاه شلوار پاره بپوشد و بگوید دوست دارم! من نمی‌دانم با این دوست داشتن در جامعه چطور برخورد می‌شود، اما ورود چنین دانشجویی به دانشگاه غیرعادی است. دانشجویان بعد از این که امتحان دادند دوباره قاعده را رعایت نمی‌کردند. حکم افرادی که کمیته انضباطی شده بودند، معلق بود نه اینکه از بین رفته باشد. ما هم مطابق درخواست خودشان که تشدید مجازات در صورت تکرار بی‌قانونی بود، با آن‌ها رفتار کردیم.

حسنایی خاطرنشان کرد: نمی‌شود دانشجو بدون حجاب وارد دانشگاه شود، بعد بگوید اول من را به کمیته ببرید، حکم بدهید و بعد ممنوع الورودم کنید! اصلا از ابتدای امر ورود چنین دانشجویی به هر دانشگاهی ممنوع است. اگر دانشجویی با حجاب وارد دانشگاه شد بعد کشف حجاب کرد، منطق در خصوص برخورد با او چه می‌گوید؟ می‌توان گفت فقط ورود به دانشگاه بدون حجاب ممنوع است بعد هر کاری خواستند بکنند؟

حسنایی در پاسخ به این پرسش که آیا برای ممنوع الورودی این دانشجوها بازه زمانی هم تعیین شده است؟ و اگر با مقنعه وارد شوند، به آن‌ها اجازه ورود به دانشگاه داده می‌شود؟ بیان کرد: در خصوص دانشجویی که یک دفعه مسئله حجاب را رعایت نکرده و حکم خورده باشد، باید صبر کنیم تا بر اساس تصمیم کمیته انضباطی اجازه ورود او به دانشگاه داده شود. در خصوص این دانشجوها باید کمیته انضباطی تشکیل شود. دانشجو نمی‌تواند این رفتارها را با ما تکرار کند. کسانی که داخل دانشگاه مکشوفه بودند، بررسی وضعیت آن‌ها به بعد از ترم تحصیلی موکول می‌شود.

او اضافه کرد: این افراد موجب اختلال در جریان امتحانات می‌شدند و بقیه دانشجوها این افراد را می‌دیدند و نسبت به این کاری که می‌کردند، معترض بودند. برخی دانشجوها وقتی تذکری به آن‌ها داده می‌شد، جلوی جمع، جو را به هم می‌ریختند. نمی‌توانستیم وقتی دانشجویان درحال امتحان دادن هستند دانشجویی را از جلسه بیرون کنیم؛ اصلا با این کار به بقیه بی‌ادبی می‌شد. جایی که یک نفر به ما بی‌ادبی می‌کرد و نمی‌توانستیم به او بی‌ادبی کنیم، شاید او احساس قدرت می‌کرد.

عمده دانشجویان قاعده را رعایت می‌کنند

حسنایی با بیان اینکه ما یا باید قاعده را رعایت می‌کردیم یا نظم جلسه امتحان را به هم می‌زدیم، تصریح کرد: دانشجویی که تعهد داده، حکم ممنوع الورودی‌اش سرجایش هست تا زمانی که اولین خطا را بکند. او اجازه دارد امتحانش را بدهد و به محض اینکه اولین خطا را کرد ممنوع الورودی که سرجایش بود، برایش اجرا می‌شود. در خصوص سیگار کشیدن در دانشگاه نیز، دفعه اول یک تذکری دارد و دفعات بعد حکم چیز دیگری می‌شود. روزه خواری، فحش دادن، بهم ریختن نظم و هر رفتار ضد قاعده‌ای دیگری هم به همین ترتیب است.

وی با تاکید بر اینکه من به عنوان رییس دانشگاه فقط کسی هستم که باید قاعده ای را که تعیین شده در دانشگاه رعایت کنم، گفت: به نظر باید یک جایی تعریف کنیم که دانشجویان دقیقا چه چیزی بپوشند و چه رفتاری کنند و… تازه مگر ما مثلا ۵ هزار دانشجوی بی‌حجاب داریم که خودشان را با دیگران هماهنگ نمی‌کنند؟! همه دانشجوهای ما که از این جنس نیستند. من که همه دانشجوها را ممنوع الورود نکرده‌ام. عمده دانشجوهای ما قاعده را رعایت می‌کنند. همه دانش آموزان مگر تجدید می‌شوند با اینکه حق آن‌هاست، اما تجدید شدن دانش آموز که قاعده کلی نیست.

سینماپرس: نمایش آثار و برنامه‌های نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا همزمان با استان تهران، در ۱۲ استان دیگر کشور پیگیری می‌شود.

علی قوی تن کارگردان سینما در آستانه روز ادبیات کودک و نوجوان در خصوص فقدان داستان های جذاب در فیلم های کودک گفت: مشکل سینمای کودک در محتوا نیست، ما با نقصان پخش و اکران مناسب و عدم دغدغه مندی مدیران روبرو هستیم و این قبیل اتفاقات است که باعث کمرنگ شدن سینمای کودک شده است.

کارگردان فیلم های سینمایی «پرواز بادبادک ها» و «سنجاقک های برکه سبز» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده معتقدم سینمای کودک از ادبیات کودک جلوتر است! ادبیات کودک و نوجوان در سینما وسعتش فراتر از کتاب است به دلیل آنکه در سینما تخیل به تصویر در می آید و این یک گام سینما را از ادبیات و کتاب جلوتر نگه می دارد.

وی ادامه داد: سینما وسعت بیشتری دارد از این نظر که در فیلم فیلمساز است که نگاهی را که می خواهد به بیننده اش القا می کند و نشان می دهد ولی در ادبیات نگارشی به گونه ای است که خواننده تخیل می کند و با خواندن کتاب فکر می کند و باید خودش برای خودش تصویرسازی کند.

قوی تن سپس با بیان اینکه سینمای کودک همین امروز هم از نظر بیننده افول ندارد اظهار داشت: به دلیل اینکه در حوزه پخش و نمایش در سالن های سینما دچار یک بحران و یک عقب ماندگی شدید هستیم فیلم های کودک و نوجوان نتوانستند پرفروش شوند.

این سینماگر در ادامه یکی از ضعف های مهم سینمای ایران به ویژه سینمای کودک را عدم به روز رسانی در تکنولوژی و تجهیزات برشمرد و در این راستا متذکر شد: در تمام دنیا سینما به روز شده و توانسته خودش را پا به پای تکنولوژی جلو ببرد اما سینما در ایران به شدت عقب افتاده و این اتفاق آسیب جدی نه تنها به سینمای کودک و نوجوان بلکه به کلیت سینما زده است.

کارگردان فیلم های سینمایی «آفتاب، مهتاب، زمین» و «رویای سهراب» خاطرنشان کرد: ما نمی توانیم وقتی مسئولان مان و سیستم پخش و اکران مان دچار نقاط ضعف جدی است دلیل همه مشکلات را به گردن محتوای فیلم ها بیندازیم.

قوی تن با انتقاد شدید نسبت به فیلم هایی که مورد توجه سیستم پخش و بعضاً مدیران سینما واقع می شوند تصریح کرد: ما الآن امروزه شاهد آن هستیم تنها فیلم هایی می توانند مدت ها اکران داشته باشند که به هر قیمتی و با هر ادا و اصولی و نشان دادن هر چیز مزخرفی مردم را بخندانند و سرگرم کنند! این فیلم ها به صورت کاذب دیده می شوند و می توانند اکران شوند در غیر این صورت فیلم هایی که حرفی برای گفتن دارند و محتوای سالم دارند و دنبال اخلاق و فرهنگ هستند به هیچ عنوان دیده نمی شوند!

این کارگردان سینما تأکید کرد: این مشکل باید به طور جدی و اساسی از طریق مسئولان فرهنگی پیگیری شود. آقایان مدیر و مسئول باید بدانند همین الآن هم بسیار دیر شده و سینما رو به نابودی و اضمحلال است.

قوی تن بار دیگر متذکر شد: بنده باز هم می گویم ما از نظر ارائه داستان و موضوعات جذاب به لحاظ تولید و تهیه در سینمای کودک مشکلی نداشتیم، مشکل این سینما در پخش و اکران است. سیستم فشلی حاکم است و به شکل فوق العاده کج سلیقه سینما را به پیش می برد!

وی افزود: سینما وجود ندارد که محصولی ارائه دهیم و بگوییم از موضوعات جذاب دور شدیم یا نزدیک! شما ببینید الآن بنده بیش از ۶ ماه است درگیر پیش تولید و تولید فیلم جدیدم هستم اما حتی یک نهاد فرهنگی و سینمایی جلو نیامده و از من حمایت نکرده است. این نشان می دهد ما بسیار تنها مانده ایم و کسی به فکرمان نیست.

این سینماگر در پایان این گفتگو تصریح کرد: ما وقتی در فستیوال های خارجی می رویم می بینیم که در کشورهای توسعه یافته سینمای کودک را رصد می کنند و به محض اینکه می شنوند یک فیلم کودک ساخته می شود رایت آن را پیش خرید می کنند. ولی اینجا ما اثر کودک را می سازیم و چند سال از تولیدش می گذرد و با تلاش شخصی مان این فیلم ها در دنیا افتخاراتی کسب می کند اما یا به اکران نمی رسد و یا هیچ رقم مناسبی برای خریداری آن ها پیشنهاد نمی شود؛ به عنوان مثال صدا و سیما می گوید حالا به شما خبر می دهیم و پولی را پیشنهاد می کنند که پول صدابردار و آهنگساز فیلم نیست. این ها همه درد است و کسی به فکر درمان این دردها نیست!