بایگانی آبان 7, 1402

کارگردان فیلم های سینمایی «چک» و «نقاب» در خصوص دستمزدهای نجومی برخی سلبریتی ها در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: دستمزد کسانی که تماشاگران به خاطر آن ها وارد سینما می شوند و فیلم می بینند و تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر است، زیاد که هیچ حتی کم هم هست! ما نباید فراموش کنیم که اگر همین افراد نبودند امروز دیگر رسماً چیزی از سینمای کشورمان باقی نمانده بود.

وی ادامه داد: آنچه ما باید به آن توجه کنیم دستمزد اندک سایر عوامل سینما به ویژه فعالان پشت صحنه است. بی شک مدیران و سیاست گذاران فرهنگی و سینمایی باید به جای جلوگیری از افزایش دستمزد بازیگران تدبیری برای جلوگیری از بی عدالتی در حق سایر سینماگران شوند. این اتفاق بسیار تلخ است که بسیاری از فعالان پشت صحنه مجبور می شوند با دستمزدهای اندک کار کنند که اصلاً در شأن شان نیست.

این سینماگر سپس با ذکر یک مثال اظهار داشت: بنده معتقدم اگر برای یک فیلم سینمایی مثلاً به بازیگری خاص یک میلیارد تومان دستمزد بدهیم درست مانند آن است که هیچ پرداختی به او نداشته ایم و حتی ۱۰۰ میلیارد تومان هم از او پول گرفته ایم چرا که حضور او در فیلم تضمین کننده آن است که اثر با استقبال خوب مخاطب روبرو خواهد شد و به فروش بالا دست پیدا خواهد کرد.

راست گفتار در همین زمینه خاطرنشان کرد: از سوی دیگر درست در نقطه مقابل اگر بیاییم و به یک بازیگر متبحر تئاتری که تماشاگر سینما او را نمی شناسد و به خاطر او به سینما نمی رود ۱۰ میلیون تومان به عنوان دستمزد پرداخت کنیم درست مانند این است که به او یک میلیارد تومان دستمزد داده ایم چرا که پول و سرمایه فیلم هدر شده است.

وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه عدالت در سینمای کشور وجود ندارد تصریح کرد: بنده به ضرس قاطع عرض می کنم که سینمای ایران از سینمای هالیوود غیر اسلامی تر است. عدل که یکی از ارکان دین مبین اسلام است در هیچ کجای بدنه سینمای ایران وجود ندارد اما در هالیوود ۷۰ درصد به بالا وجود دارد. یک نمونه اش همین که در سینمای ما افراد حرفه ای نمی توانند با دستمزدهای معقول فعالیت کنند اما در سینمای هالیوود این افراد با دستمزدهای معقول و رو به بالا کار می کنند.

کارگردان فیلم های سینمایی «عروس خوش قدم» و «پسر تهرانی» تأکید کرد: ما شاهد فساد وحشتناک اقتصادی و اخلاقی و بی اعتقادی به مبانی ایدئولوژیک و بی اعتقادی به مرز و بوم و اهداف ملت در سینمای مان هستیم؛ دسترسی به سرمایه های کلان توسط کسانی وجود دارد که سرنوشت آینده کشور و فیلمسازان تحصیل کرده برایشان مهم نیست.

راست گفتار در همین زمینه متذکر شد: یک شبه یک پسر ۱۸ ساله به راحتی کارگردان می شود در صورتی که کارگردانان قدیمی امکان کار و فعالیت ندارند. ما اصلاً نمی دانیم عقبه این افراد چیست و با کدام زد و بند به راحتی وارد سینما می شوند و پول های نجومی دارند و در سینما خرج می کنند. این افراد همت همت پول وارد سینما می کنند و در واقع این پول ها را هدر می دهند اما در نقطه مقابل شخصی مثل مازیار شیخ محبوبی باید با آن عبقه با کابل صدابرداری اش خود را دار بزند!

این فیلمساز تصریح کرد: این ها چه کسانی هستند که در سینما امثال فیلم های «ما همه با هم هستیم» را می سازند؟ چرا کسی نیست جلوی این ها را سد کند؟ آیا این باعث تأسف نیست که در همین سینما که همت همت پول هدر می رود بنده آدمی را می شناسم که ۷۲ سال سن دارد و از ۱۲ سالگی در سینما کار کرده و بسیار خوشنام است و تنها حقوق ماهیانه اش ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است؟

وی در پایان این گفتگو گفت: مدیران سینما اگر اهل ایمان و تقوا و عمل صالح هستند باید بروند و جلوی این بی عدالتی ها را بگیرند. باید حق سینماگران را فریاد بزنند و اجازه ندهند در حق هیچ کس اجحاف صورت گیرد.

کارگردان فیلم های کوتاه «تریپلکس» و «آنجلو» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مهمترین معضل فیلمسازان کوتاه فقدان بودجه برای تولید است؛ متأسفانه نه بخش خصوصی نه بخش دولتی و نه ارگان ها آنچنان که باید از ساخت فیلم کوتاه حمایت نمی کنند.

وی ادامه داد: بنده تجربه ۲ دهه حضور در سینمای ایران را دارم و بعد از این همه سال به نتیجه رسیده ام که فیلمسازان حوزه فیلم کوتاه یا باید صرفاً سرمایه شخصی داشته باشند و از پس انداز خود فیلم بسازند یا اینکه هرگز نباید انتظار بکشند که مدیر و نهادی از آن ها حمایت کند.

کیان ارثی سپس یکی از معضلات مهم حوزه فیلم کوتاه را عدم بازگشت مالی دانست و در این باره اظهار داشت: متأسفانه فیلم کوتاه امکان اکران عمومی و بازگشت سرمایه را ندارد و همین مسأله باعث شده تا اشخاص و نهادها میل کمتری برای سرمایه گذاری در این حوزه داشته باشند؛ البته خوشبختانه به تازگی پلتفرم «فیلم نت» به صورت کاملاً رایگان فیلم های کوتاه را نمایش می دهد و من مطمئن هستم از طریق این پلتفرم مخاطبان فیلم کوتاه می توانند جایی مطمئن برای تماشای فیلم های باکیفیت را پیدا کنند.

این سینماگر تأکید کرد: متأسفانه فیلم کوتاه از هر نظر مهجور است؛ فیلم کوتاه هزینه کافی برای تبلیغات در اختیار ندارد و همین باعث می شود که حتی اگر بهترین فیلم ها در این حوزه تولید شوند نتوانند مخاطبان خود را پیدا کنند.

صدابردار فیلم های سینمایی «پاسیو» و «شهربانو» خاطرنشان کرد: معضلات مالی در حوزه فیلم کوتاه باعث شده تا سازندگان این قبیل فیلم ها مجبور شوند سطح استاندارد کار خود را به حداقل برسانند و با بودجه اندک کارشان را تولید کنند. متأسفانه باوری غلط در سینمای کشور ما وجود دارد که فیلم کوتاه را متعلق به سینما نمی دانند در صورتی که فیلم کوتاه باید همان استانداردهای سینمای بلند و حرفه ای را داشته باشد.

وی متذکر شد: بی تردید برای حوزه فیلم کوتاه کار کردن چه بسا سخت تر از سینمای بلند است چرا که سازنده فیلم کوتاه زمان اندکی برای جذب مخاطب در اختیار دارد و از این رو تولید در حوزه حساس تر از سایر سینمای بلند است.

کیان ارثی در پایان این گفتگو افزود: من بسیار متأسفم که بسیاری از افراد مستعد حوزه فیلم کوتاه به دلیل نبود بودجه و بروکراسی های پیچیده اداری مدت ها است بیکار و خانه نشین شده اند و امکان بروز و ظهور استعدادهای شان فراهم نیست. این روزها تولید یک فیلم کوتاه خوب حداقل به یک میلیارد تومان سرمایه احتیاج دارد و کسی پیدا نمی شود تا این سرمایه را برای تولیدات کوتاه بگذارد. همین معضل است که باعث می شود کار فیلمسازی دشوار شود و بسیاری از افراد مستعد که می توانستند بدل به سینماگران درجه یک شوند نهایتاً به طرفدار سینما تبدیل شوند.

مرتضی حکاکیان مدرس و مدیر فیلمبرداری فیلم کوتاه «کمپانی» که در جشنواره منطقه‌ای بوشهر – دنا حضور داشت و به طور مستقیم به چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران راه یافت، درباره تجربه این کار گفت: فیلم «کمپانی» برخلاف بسیاری از فیلم‌های مرسوم که ازنظر تجهیزات و… مبتنی بر سرمایه هستند، اینگونه نبود و از نظر تجهیزات فیلمبرداری بسیار ساده بود و از دوربین آلفا و لنزها و نورهای ابتدایی استفاده کردیم.

وی ادامه داد: بخشی از فیلمبرداری این فیلم برای خودم بسیار جذاب بود که با تعامل با کارگردان تغییراتی در دکوپاژهای فیلم دادیم. مثلا در یک صحنه به جای اینکه پسر بچه وارد اتاق شود، اول سایه بچه را دنبال می‌کنیم، به رفله آن می‌رسیم و بعد تازه پسر وارد قاب می‌شود و آن را می‌بینیم. این اتفاقی که با کارگردان شکل گرفت خیلی جذاب بود.

مدیرفیلمبرداری فیلم کوتاه «نام، نام خانوادگی» درباره جشنواره‌های منطقه‌ای بیان کرد: برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای اتفاق بسیار جذابی است. خودم در چند استان حضور داشته و از نزدیک دیده‌ام این تعامل و آشنایی که بین فیلمسازها و عوامل تولید یک فیلم شکل می‌گیرد، بسیار مهم و جدی است. تا جایی که نمونه کارهای یک دیگر را نگاه می‌کنند و بهتر و بیشتر با هم به بحث و تبادل می‌پردازند.

وی افزود: نکته دیگر اینکه عملا همه فیلمسازهای استان‌های مختلف باتجربه و با سابقه نیستند و وجود چنین جشنواره‌هایی نقطه امیدی برای آن‌ها خواهد بود. زیرا در این جشنواره امکان دیده شدن بیشتری دارند و می‌توانند با افرادی که تقریبا در سطح هم هستند به رقابت بپردازند که این خود باعث حرفه‌ای شدن افراد می‌شود.

این مدیر فیلمبرداری درباره چهلمین دوره از جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: جشنواره فیلم کوتاه بسیار پررنگ شده و فیلمسازهای مطرحی که در حال حاضر فعالیت می‌کنند، در سال‌های ابتدایی در همین جشنواره شرکت می‌کرده‌اند. واقعیت امر این است که جشنواره‌های متعدد داخلی و خارجی وجود دارد ولی همچنان جشنواره فیلم کوتاه تهران به قوت خودش باقی مانده و جزو مهم‌ترین رویدادها برای فیلمسازان است و به خاطر ندارم که در سالی از تب و تاب افتاده باشد.

حکاکیان ادامه داد: شاید انتقادی که بتوان کرد این است که فیلم‌های جدی‌تر نسبت به قبل کمتر شده است و شاید باید راه حل این را در سیاست‌گذاری‌ها و یا آموزش جویا شد. البته که شاید هم به فیلمنامه برگردد ولی نکته‌ای است که می‌توان به آن فکر کرد. ولی در کل در این حدود ۱۵ سالی که مشغول فعالیت هستم، به خاطر ندارم که جشنواره فیلم کوتاه تهران برای فیلمسازان یک چیز عادی شده باشد.

وی درباره اوضاع فیلمبرداری توضیح داد: چیزی که در کلاس‌های درسی و گعده‌های مختلف گفتم این است که شاید بتوان این گونه گفت که خوشبختانه پر قوت‌ترین و پر قدرت‌ترین بخش سینمای حال حاضر همین بحث فیلمبرداری است. در اینجا به مضمون و محتوا و قصه کاری ندارم. شما در ساده‌ترین قصه‌ها هم می‌بینید که چه فیلمبرداری‌های خوبی صورت گرفته است. درکل فیلمبرداری فیلم‌های کوتاه خیلی خوب است و این رقابت در این بخش را بسیار سخت کرده است. خوشبختانه فیلمبردارهای جوانی داریم که در عین جوانی بسیار با تجربه هستند و می‌توانند دستیارهای خوبی تربیت کنند. همچنین خیلی بهتر می‌توانند از تکنولوژی‌هایی که وجود دارد، استفاده کنند.

تهیه کننده فیلم کوتاه «هرگز رهایم نکن» اضافه کرد: آفتی که شاید بتوان از آن نام برد این است که گاهی اوقات فیلمبرداری خیلی از فیلم‌ها شبیه هم شده‌ است. باید جسارت کرد و به سمت انجام کارهای عجیب و بدیع رفت. مثلا خاطرم است که در پروژه «انگشت» به کارگردانی وحید علیمردانی از لنزهای آنالوگ عکاسی استفاده کردیم تا شکست‌هایی که می‌خواستیم به این واسطه شکل بگیرد. بعضی وقت‌ها می‌توان به این سمت رفت و چنین کارهایی انجام داد که حتی در کم کردن هزینه هم مفید است. شاید اگر فیلمسازها نور را بشناسند و قدری هم درباره فیلمبرداری بدانند، بتوانند در دکوپاژ خود استفاده کرده و طبیعتا نتیجه بهتری حاصل شود.

مرتضی حکاکیان در پایان درباره کارهای خود گفت: اخیرا سه کار کوتاه انجام داده‌ام که یکی از آن‌ها برای انجمن سینمای جوانان قزوین و یکی دیگر هم برای شیرین صبور است که به تدوین نرسیده است. یک همکاری هم با امیرمحمد زند داشتم و در این ماه نیز دو پروژه خواهم داشت.

به گزارش سینماپرس، مرتضی حکاکیان فیلمبردار و مدیر فیلمبرداری است. وی در سال ۱۳۹۴ دوره‌ی پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در تولید اثر مهمی حضور داشته که از آن جمله میتوان به: مستندهای «آقای نخست وزیر»، «هیچ و پول» و «بیتربیت» اشاره نمود.

به گزارش سینماپرس، ابراهیم اصغری در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: قصد دارم فیلمی با موضوع جهان بدون رژیم صهیونیستی بسازم که در قالب یک اثر سینمایی است. کار در زمان حاضر در حد یک طرح و ایده است که امیدوارم در ماه‌های آینده کامل تر و در نهایت ساخته شود.

وی همچنین گفت: یکی از آرمان‌های بزرگ انقلاب اسلامی نابودی رژیم صهیونیستی و آزادی مردم فلسطین و سرزمین‌های اشغالی است. ما ۴۳ سال است که برای تحقق این آرمان روزشماری می‌کنیم و امیدواریم که در زمان حیات خود چنین روزی را شاهد باشیم و در این زمینه بتوانیم گام‌های مؤثرتری برداریم.

این تهیه‌کننده سینما درباره رسالت هنرمندان در ساخت آثاری در خصوص جنایت‌های رژیم صهیونیستی گفت: در این بخش کارهای خوبی داریم اما تعداد آنها بسیار اندک و شاید کمتر از تعداد انگشتان دست باشد. جهان بویژه جهان اسلام است می‌طلبد که خیلی بیشتر از این ها کار شود.

به اعتقاد اصغری، جمهوری اسلامی و هنرمندان ایرانی باید بیشتر از هنرمندان دیگر کشورها کار انجام دهند چرا که ما محور مقاومت هستیم و قطعا اگر رژیم صهیونیستی شکست بخورد از ایران و جمهوری اسلامی شکست خواهد خورد.

اصغری گفت: امیدوارم که در این مسیر هنرمندان و سینماگران بتوانند پیشروتر باشند و آثاری را تهیه کنند که بتواند امید و اشتیاق را در میان مردم جهان و فلسطین به وجود بیاورد.

به گزارش سینماپرس و با استناد بر آمار ارائه شده در سایت سمفا تا ساعت ۱۱ جمعه پنجم آبان ماه فیلم «دست انداز» به کارگردانی کمال تبریزی فقط ۲ قطعه بلیت فروخت تا کم مخاطب ترین فیلم در حال اکران باشد.

«آهنگ دو نفره» آرزو ارزانش ۴ قطعه بلیت فروخت، «آخرین تولد» نوید محمودی ۳۰ مخاطب داشت و «کت چرمی» حسین میرزامحمدی توانست فقط ۳۲ مخاطب را در سراسر کشور به سالن های سینما بکشاند.

در راستای فروش نازل فیلم ها «ستاره بازی» هاتف علیمردانی تنها ۹۶ مخاطب را جذب سالن های سینما کرد و «شماره ۱۰» حمید زرگرنژاد نیز نتوانست بیش از ۱۲۴ مخاطب داشته باشد. نکته قابل تأمل اینکه فیلم تازه اکران شده «آهو» به کارگردانی هوشنگ گلمکانی منتقد مطرح سینما نیز فقط ۱۳۸ قطعه بلیت به فروش رساند تا شروعی ناامیدکننده در گیشه داشته باشد.

بر اساس این گزارش «زنبور کارگر» افشین صادقی تنها ۲۰۵ مخاطب داشت ‌و «بی مادر» مرتضی فاطمی نیز نتوانست بیش از ۲۲۹ نفر را مجاب به حضور در سالن های سینما کند. «جنگل پرتقال» آرمان خوانساریان نیز شروعی به شدت ناامیدکننده داشت به نحوی که تنها ۶۴۳ نفر به تماشای آن نشستند.

«اخت الرضا» به کارگردانی مجتبی طباطبایی اما در این هفته با استقبال بیشتری از سوی مخاطبان روبرو شده و ۱۲۶۵ نفر در سراسر کشور به تماشای آن نشستند. «هولیا» مرتضی آتش زمزم ۱۹۳۸ نفر را مجاب به حضور در سالن های سینما کرد و «نارگیل۲» سیدداود اطیابی ۴۳۴۸ قطعه بلیت فروخت.

«هتل» سیدمسعود اطیابی اما پرفروش ترین فیلم روی پرده بود و توانست بالای ۱۱۸ هزار نفر را در سراسر کشور به سالن های سینما بکشاند. «بچه زرنگ» نیز با اختلاف فاحش و با حدود ۱۸ هزار مخاطب رتبه دومین فیلم پرفروش هفته را از آن خود کرد و «فسیل» کریم امینی با حدود ۱۲ هزار مخاطب رتبه سوم جدول فروش هفتگی را به خود اختصاص داد.