بایگانی آبان 16, 1402

کارگردان فیلم سینمایی «مقلد شیطان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: شانس این فیلم به این صورت رقم خورد که در سال ۱۳۹۸ ساخته شود و سپس به علت کرونا و تعطیلی سینماها پشت در اکران بماند و در نهایت ما به اغتشاشات سال قبل خوردیم که منجر به آن شد که دو بازیگر فیلم از وطن رفتند و یکی از آن ها هم به نوعی دیوانه بازی درآورد! من فکر می کردم با این شرایط اکران این اثر بخوابد اما مسئولان تلاش کردند تا زحمات سایر دست اندرکاران این فیلم نادیده گرفته نشود.

وی ادامه داد: این فیلم را من در زمانی ساختم که مردم به آثار اجتماعی در سینما اهمیت بیشتری می دادند؛ شاید در آن روزگار مردم اعصاب دیدن اینطور فیلم ها را بیشتر داشتند اما امروز شرایط با آن سال ها فرق کرده است.

صادقی سپس با اشاره به کوتاه شدن زمان فیلم اظهار داشت: این فیلم در دولت قبل مجوز ساخت گرفته بود و قطعاً نگرش مسئولان سینمایی آن دولت با دوستانی که در دولت فعلی حضور دارند تفاوت داشت و همین باعث شد تا زمان فیلم کوتاه شود.

این سینماگر خاطرنشان کرد: من تمام تلاشم بر این بود که در «زنبور کارگر» به مسأله قصاص بپردازم البته نه آن قصاصی که تا الآن در سینمای کشورمان ساخته شده است! من آدم متفاوتی هستم و همیشه دوست دارم که متفاوت فیلم بسازم. من در این فیلم می خواستم بگویم اگر انسان در هر پست و مقامی باشد باز هم نمی‌تواند از دست قصاص خداوند در برود!

وی در همین راستا متذکر شد: در این فیلم ما جنگ میان ثروتمندان و قدرتمندان را با قشر کارگر شاهد هستیم؛ هدف من این نبود که مانند برخی فیلم های سینمایی که از دیرباز یعنی از فیلم «می خواهم زنده بمانم» به این طرف در مورد قصاص فیلم ساخته بودند اثری تولید کنم! من نمی خواستم این را عنوان کنم که آیا مثلاً فردی قتلی انجام داده یا نه؟ باید قصاص شود یا نه؟ این ها هدف من نبود. در «زنبور کارگر» بحث افرادی است که ارتباطات دارند و با قشر کارگر در می افتند و در آخر فیلم همه آدم ها قصاص می شوند!

صادقی تأکید کرد: مسأله دوم این بود که دختر کارگر ما با اینکه حالش از قشر سرمایه دار صاحب قدرت به هم می خورد آن ها را بخشید. این بخشش همان نکته ای است که صراحتاً در کتاب آسمانی ما قرآن کریم به آن اشاره شده است. ما همانطور که در قرآن شاهد طرح مسأله قصاص هستیم شاهد طرح مسأله بخشش هم هستیم و من دوست داشتم این بخشش و بخشیدن را در فیلمم به تصویر بکشم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا باز هم به مسیر فیلمسازی در سینمای اجتماعی ادامه می دهد یا خیر گفت: بنده صد در صد فیلمسازی به فیلمسازی در سینمای اجتماعی ادامه می دهم. در این سال ها دنبال قصه بودم و به چند قصه خوب رسیدم البته اخیراً یک قصه ای خواندم که خیلی عجیب و درخشان بود. این را من عنوان می کنم که ادعای قصه نویسی دارم! این قصه برای دکتر مصطفی رستگاری بود که با ایشان مذاکره کردم و ایشان توافق کردند که این قصه شان را بسازیم و پروانه ساخت فیلم را هم با عنوان «تمیز کاری» گرفتیم که ان شاالله اگر عنایت خداوند شامل حال مان شود به زودی آن را خواهم ساخت.

صادقی در پایان این گفتگو افزود: تجربه ای که در «زنبور کارگر» داشتم این بود که تعدد قصه در یک فیلم چندان به صلاح نیست. تعدد قصه می تواند به یک فیلم آسیب بزند چرا که درک آن برای مردم سنگین است. از این پس سعی دارم یک قصه را به صورت نرم و روان جلو ببرم و مخاطب را صرفاً با یک مسأله درگیر کنم.

به گزارش سینماپرس، فیلم سینمایی «زنبور کارگر» محصول سال ۱۳۹۸ است که در آن بازیگرانی چون حمید فرخ نژاد، شبنم مقدمی، سعید آقا خانی، ستایش موسوی، حسین مهری، علیرضا آرا، مارال فرجاد، مجید نوروزی، داریوش سلیمی، علی اولیایی و پگاه آهنگرانی به ایفای نقش پرداخته‌اند. اثری که در خلاصه داستان آن آمده است: بیوک که سال ها پیش زنش را به دلیل اهمال پزشکی از دست داده، در نزاعی کشته می شود. حالا دختر او که خود را برای حضور در انتخابات مجلس آماده می‌کند به دنبال قصاص قاتل می‌رود و در این میان تنها شاهد، دوست دختر قاتل است…

مدیر بخش «سیدالشهدای مقاومت» شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: به نظرم جریانی حساب شده وجود دارد تا کسانی که نسبت به نظام و انقلاب زاویه دارند از فرصت سوءاستفاده کنند! مدیرانی که باید فرمان را از دست آن ها بگیرند تا سینمای دفاع مقدس به مسیر اصلی خود برگردد یا قدرت ندارند یا دغدغه ندارند و همین مسأله باعث تشتت در این سینمای مهم و ارزشمند شده است.

وی یادآور شد: در این سال هایی که از جنگ تحمیلی می گذرد افراد متعددی را در سینما شاهد بودیم که فیلم های قابل دفاعی تولید کردند؛ شاید کار آن ها از نظر تکنیکی مشکلاتی داشته اما حداقل در محتوای آثارشان خود را ثابت کرده و نشان دادند که دغدغه نظام و انقلاب را دارند. سوأل اینجا است چرا این افراد در حاشیه اند و کسانی که هیچ تناسبی با دفاع مقدس ندارند کار دفاع مقدسی تولید می کنند؟

بخشی سپس با تأکید بر اینکه در همه جای دنیا به مسائل مربوط به ارزش های ملی و وقایعی که در سرنوشت جوامع تأثیر دارد اجازه تحریف داده نمی شود تصریح کرد: به دلیل عدم شناخت تصمیم گیران و کسانی که بودجه ها را اختصاص می دهند و متولی امور هستند در حوزه تولید آثار سینمایی این خطا ایجاد شده که بر اساس سلیقه خود و یا درکی که هنرمند از واقعه داشته سناریویی نوشته می شود و ساخته می شود.

تهیه کننده مجموعه داستانی «آواز پر جبرئیل» و کارگردان مستند نیمه بلند «ترور حقیقت» تأکید کرد: به عنوان مثال فیلمی مانند «تنگه ابوقریب» در حالی که کتابی بر اساس خاطرات تک تک رزمنده هایی که از آن عملیات زنده برگشتند وجود دارد، هیچ تناسبی با آن خاطرات ندارد و صرفاً بر اساس تخیل و سلیقه سازندگانش تولید شده است.

این سینماگر خاطرنشان کرد: گویا برخی دوستان فکر می کنند دفاع مقدس بخش عمده اش اکشن و درگیری است در صورتی که این چنین نیست و با دیگر جنگ های دنیا فرق دارد. تا زمانی که تصمیم گیران نیایند و پای این عهدنامه را که تاریخ نباید در سینما تحریف شود را امضا نکنند ما شاهد همین معضلات مشابه خواهیم بود. سینمای دفاع مقدس نیاز به درک دارد نیاز به مطالعه دارد و نمی توان به صورت باری به هر جهت مبادرت به تولید فیلم دفاع مقدسی کرد.

بخشی در پایان این گفتگو افزود: متأسفانه در سال های اخیر این اتفاق چندین برابر افتاده! گویا برخی تولیدکنندگان تعهدی به خارج از مرزها دارند که فیلم هایی تولید می کنند که ارزش های دفاع مقدس در آن دیده نمی شود و این اتفاق به شدت متأثرکننده است.

این مدیر ارشد سازمان سینمایی در پاسخ به این پرسش که سیاست سالن سازی سینما و گسترش پردیس ها در تهران با چه رویکرد و هدفی صورت می گیرد بالاخص آنکه عموم این سالن های تازه تأسیس در قالب پردیس بوده و در طبقات فوقانی مال ها و مراکز تجاری مستقر هستند و از این جهت حتی به نوعی در محیط ضد فرهنگی ساخته شده اند و بعضاً این محیط ها مروج سبک زندگی غیر اسلامی و ایرانی هستند اظهار داشت: در همه مراکز تجمعی از افکار و قشرهای مختلف حضور پیدا می‌کنند. از دیرباز حضور در سالن های تئاتر مختص قشر روشنفکر بوده و در سالن های سینما بدنه مردم و خانواده ها و جوانان حضور پیدا می کردند و برای گذران اوقات فراغت و تفریح به آنجا می رفتند.

مدیرعامل موسسه سینماشهر ادامه داد: در سینما از همه جور سبک زندگی حاضر می شوند؛ اینکه بگوییم یک ساختمان روی فرهنگ مردم اثرگذاری دارد حرف کارشناسی نیست و هر کس از هر جا م‌تواند با افکار و عقاید خود به سینما برود. در سینما ما انسان های مذهبی و متعهد می‌بینیم و آدم غیر را هم می بینیم. در واقع اصل آن است که اتمسفر جغرافیایی این کار را انجام نمی‌دهد. شما به سینمایی مانند فرهنگ و ملت و… که صرفاً سالن سینما هستند و در مراکز تجاری جضور ندارند مراجعه کنید ببینید آیا وضعیتش با سایر سالن ها در مجتمع های تجاری فرق دارد؟

میرزاخانی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال حضور در بازار که حجاب را شل نمی کند! آدمی که به سینما آمده از همین خیابان رد شده! همه تیپ آدمی به سینما می آید. ربطی به اینکه در کدام مکان می رود ندارد.

این مدیر فرهنگی تأکید کرد: خوشبختانه این همه رویش در حوزه فرهنگی شاهدیم و مردم متدین و انقلابی در ایام های مختلف پای کار و در صحنه هستند؛ شاید بخشی عقایدشان جور دیگر باشد و اگر قرار به تغییر باشد این تغییر باید در زیرساخت فرهنگی به وجود بیاید. باید همت کرد که فرهنگ و معارف ایرانی اسلامی در کل جامعه توسعه پیدا کند.

میرزاخانی در پاسخ به این پرسش که توزیع گستره سالن های سینما چگونه است و چقدر نیاز است در استان های گسترده تر از تهران سالن سازی بیشتری صورت گیرد؟ گفت: سالن سینما بر اساس سرانه جمعیت توزیع می شود؛ در دنیا می گویند هر ۱۰۰ هزار نفر یک سالن سینما می‌خواهند که البته در برخی کشورها این رقم به ۵۰ هزار نفر هم کاهش پیدا کرده است اما ما ۲۰۰ شهر بالای ۱۰۰ هزار نفر داریم که سینما ندارند و این در حالی است که سهم آن ها در دایره فرهنگی داشتن سالن است. ما امیدواریم سالن‌های موجود را با حمایت دولت محترم بتوانیم تبدیل وضعیت کنیم و شاهد حضور مردم آن شهرها در سینما باشیم.

مدیرعامل موسسه سینماشهر در پایان و در پاسخ به این سوأل که حمایت شما برای راه اندازی سالن در شهرستان‌ها به چه صورت است خاطرنشان کرد: ما الآن با توجه به افزایش قیمت‌ها اینقدر که بتوانیم اثرگذاری نمی‌توانیم داشته باشیم. با توجه به تورم ناگهانی که عامل اصلی‌اش بحث تحریم‌ها است فاصله ما برای حمایت مادی زیاد شده اما حمایت معنوی مانند طراحی و مشاوره و نوع بازاریابی و تجهیزات را انجام دهیم. ما به عزیزانی که بخواهند سالن سینما بزنند مشاوره می‌دهیم مثلاً در شهری شاهد بودیم فردی هزار صندلی برای یک سالن زده و ما مشاوره دادیم که این کار اشتباه است و شما اگر ۳ سالن ۵۰ نفره تأسیس می‌کردید بهتر از یک سالن هزار نفره بود چرا که هزینه نگهداری آن پایین می آمد و کارآیی اش بالاتر می رفت. به هر صورت اگر سرمایه گذار بخش خصوصی بیاید از ابتدای کار در کنارش هستیم. بر اساس مصوبه خود موسسه از او حمایت می کنیم.

به گزارش سینماپرس، حسین بهزادی‌فر دبیر دوازدهمین جشنواره استانی تئاتر البرز، هیات داوران بخش صحنه‌ای و خیابانی این دوره از جشنواره را معرفی کرد.

بر این اساس سیمین امیریان، محمدحسین ناصربخت، شکرخدا گودرزی داوران بخش صحنه‌ای و محمود دهقان‌هراتی، حامد هادوی، حسن پورگل‌محمدی داوران بخش خیابانی این دوره از جشنواره هستند.

بیش از ۲۱ اثر در بخش خیابانی و ۴۰ اثر در بخش صحنه‌ای انتخاب و برای حضور در بخش مسابقه به رقابت می‌پردازند.

دوازدهمین جشنواره استانی تئاتر البرز از تاریخ ۱۵ لغایت ۱۸ آبان برگزار می‌شود.