ارکستر سمفونیک تهران سوئیت «بیژن و منیژه» را می‌نوازد
ارکستر سمفونیک تهران برای سومین شب در آبان‌ماه در تالار وحدت روی صحنه می‌رود.
بایگانی آبان 17, 1402
در درک پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی «خانه سینما» ناتوان بودم! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: مرضیه برومند در یادداشتی دلایل استعفای خود را از مدیرعاملی خانه سینما توضیح داد.
به گزارش سینماپرس، برومند در متن استعفای خود از سمت مدیرعاملی خانه سینما نوشته است:
«من در تاریخ دهم مهرماه از سمت مدیریت عامل خانه سینما استعفا دادم. اما چرا آمدم و چرا رفتم؟
آمدم تا هیئت مدیره را در عبور از بحران‌های سختی که پشت سر گذاشته و همچنان درگیر پیامدهایش بود، یاری کنم. آمدم آغوش باز کنم و خانواده سینما به ویژه جوان‌ها را از افتادن به دامی که از هرسو برایشان گسترده شده به سلامت به در ببرم و نگذارم بیش از این از روح و روانشان هزینه بدهند.»
او در بخش دیگری آورده است که قصد داشته «به مسئولان و مدیران فرهنگی درباره نوع رفتارشان با هنرمندان هشدار بدهد و بگوید که راهی که پیش گرفته‌اند جز عمیق‌تر شدن شکاف‌ها و نابودی سینما حاصلی ندارد. اما متاسفانه گوش شنوایی نبود، یا بود و تصمیم‌گیرندگان اصلی کسان دیگری بودند.»
مرضیه برومند در بخش دیگری آورده است : «آمدم تا با پرهیز از گرفتار شدن در چرخه روزمرگی و برآوردن خواسته‌های ابتدایی و کوتاه مدت برخی از اعضا، مطالبات اصلی و بنیادین صنوف سینمایی را پیش ببرم و برنامه‌های کلان هیئت مدیره را که در اولویت خواسته‌های صنوف هم بود، دنبال و اجرا کنم، اما حاشیه‌ها و حوادث و رویدادهای غم‌انگیز پی در پی و جریانات و اختلاف‌نظرهای درونی خانه سینما منجر به توقف اجرای برخی از برنامه‌های کلان هیئت مدیره و محول شدن آن به آینده‌ای نامعلوم شد.
ناتوانی من در درک پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی خانه سینما که در لغو رویداد سالانه موسوم به جشن خانه سینما خود را نشان داد و همچنین خودداری سازمان سینمایی از پرداخت‌های به موقع تکلیفی به دلایل مختلف مزید بر علت شد و احساس کردم بودن من دیگر نه تنها ثمر ندارد بلکه ممکن است به این نهاد صنفی باارزش و یگانه آسیب وارد کند، بنابراین استعفای خودم را تقدیم کردم و قول دادم تا تاریخ بیستم آبان همچنان خانه سینما را اداره کنم. برای خانه و خانواده پرافتخار سینما آرزوی سلامتی و موفقیت می‌کنم و همچنان در خدمت مردم و فرهنگ و هنر این سرزمین هستم.»
۲ نقاشی بعد از ۷۵ سال از بازار هنر سر در می‌آورند
دو مورد از آثار «سیدنی نولان»، هنرمند برجسته استرالیایی پس از گذشت بیش از هفت دهه به فروش گذاشته می‌شود.
از بروز تناقض‌های درونی «خانه سینما» تا اشتباه محاسباتی «شاه‌نشینان» در گزینش «مدیرعامل» با سیاست «چماق و هویج»! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: «سیاست‌زدگی» و در مقابل «عدم پرداخت به امور صنفی» یکی از ویژگی‌های رفتاری پُررنگ «خانه سینما» طی دو دهه اخیر محسوب می‌شود. رفتاری به شدت مبتذل که این «خانه» را عملا به یک «ویرانه» مبدل ساخت!
فاطمه سادات ناظمی/ صبح روز شنبه ۱۳ اسفندماه بود که خبر انتخاب یکباره «مرضیه برومند» در قامت مدیرعاملی «خانه سینما» فضای هنری و سینمایی کشور را دچار یک غافلگیری ساخت و حالا پس از گذشت کمتر از هشت ماه، باردیگر این غافلگیری با خبر پذیرش استعفای ایشان در ساعات شبانگاهی روز ۱۶ آبان‌ماه و از سوی «هیأت رییسه خانه سینما» تکرار گردید و آمد و رفتی «سورپرایز» گونه از برای «نخستین مدیرعامل زن خانه سینما» رقم زد. آمد و رفتی که می‌تواند همراه با بازخوانی و مرور چند نکته باشد:
۱/ مدت زمانی به طول خواهد کشید تا جمیع ابعاد استعفا داده شدن و یا استعفا کردن «مرضیه برومند» روشن شود! اما این رفتن بدون مقدمه بیش از هر چیز «پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی خانه سینما» را افشا نمود. رفتنی که شاید بیش از هر چیز نشات گرفته از فاصله میان تصورات و انتظارات از مرام و کیفیت مدیریت «برومند» با واقعیت ظهور و بروز یافته در طی هشت ماه گذشته باشد.
۲/ شاید «هیأت رییسه خانه سینما» با بیان گُل درشت و عطف تاریخ استعفای «مرضیه برومند» به ۱۰ مهرماه بخواهد این رفتن را بی‌ارتباط با ماجرای ۲۶ مهر و «هو شدن» او در جریان تشیع پیکر «داریوش مهرجویی» جلوه دهد! اما واقعیت آن است که این مواجهه را می‌توان مصداقی از برای تفاوت میان برداشت‌ها از «مرضیه برومند» و واقعیت در صحنه او قلمداد نمود. تفاوتی که شاید بیش از هر چیز محصول قولی بود که او در مراسم معارفه خود به عنوان «مدیرعامل خانه سینما» داد و گفت: «تلاش می‌کند تا تعادلی بین احساسات و عقلانیت خود برقرار کند و در آرامش واقع‌گرایانه و بدون سیاست‌زدگی برنامه‌های «خانه سینما» را دنبال سازد!»
۳/ «سیاست‌زدگی» و در مقابل «عدم پرداخت به امور صنفی» یکی از ویژگی‌های رفتاری پُررنگ «خانه سینما» طی دو دهه اخیر محسوب می‌شود. رفتاری به شدت مبتذل که این «خانه» را عملا به یک «ویرانه» مبدل ساخت! ویرانه‌ای پُرهیاهو که بجای پیگیری و تامین نیازهای اولیه صنوف تشکیل دهنده خود، به آشیانه‌ای برای اجتماع طیفی خاص که تنها کارکرد آن در این بود که عده معدود تحت لوای آن به سامان رسیده و با سوء استفاده از عنوان «جامعه صنفی سینمای ایران» اقدام به صدور بیانیه‌های سیاسی و شاخ و شانه‌کشی در برابر «حاکمیت جمهوری اسلامی» نمایند!
۴/ حضور ادونچر «نخستین مدیرعامل زن خانه سینما» آن هم در مقطع پایانی «فتنه ۱۴۰۱ هجری‌شمسی» می‌توانست یک اقدام هوشمندانه توسط گردانندگان اصلی و پشت صحنه «خانه سینما» محسوب شود. حضوری که مقارن با ظهور مجدد فردی همچون «محمدمهدی عسگرپور» در راس «هیئت مدیره خانه سینما» بود. فردی که نه تنها از پیشینه حضور در مناسب مدیریت دولتی برخوردار بود و شناخت و تجربه کاملی در «حاکمیت» داشت؛ بلکه در حال حاضر با عهده‌داری همزمان مدیریت چند نهاد مهم صنفی و هنری دیگر از جمله «مدیرعاملی خانه هنرمندان ایران» و «ریاست انجمن صنفی وی او دی‌ها» و «نایب رئیس فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های تهیه‌کنندگان فیلم» و … از پتانسیل‌های لازم برای صف‌آرایی جندجانبه در مواجهه با «حاکمیت فرهنگی کشور» برخوردار می‌باشد.
۵/ استفاده از استراتژی قدیمی «هویج و چماق» (Carrot and stick) توسط قبیله حاکم «خانه سینما» و در تعامل با حاکمیت، شیوه‌ای بود که سابقه استفاده از آن به دوران ابتدای تاسیس این مجموعه باز می‌گردد. شیوه‌ای قدیمی که نیازمند تغییر به صورتی جدید می‌بود. تغییری که با تدبیر قبیله حاکم بر این مجموعه سرانجام اتفاق افتاد. تدبیری که مبتنی بر آن به حضور سنتی «چماق» در دست «مدیرعامل» پایان داده می‌شد و بجای آن وظیفه نگه داشتن «هویج» بر عهده او گذاشته و در مقابل «ریاست هیئت مدیره» بود که به صورتی کم‌سابقه در ادوار گذشته «چماق‌دار» می‌گشت! تدبیری که سبب شد تا قرعه «سیزهمین مدیر عاملی خانه سینما» به نام «مرضیه‌سادات برومند یزدی» خورد و این فارغ التحصیل رشته هنرهای نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران عنوان‌دار «نخستین زن مدیرعامل خانه سینما» گردد. عنوانی که شاید «فرشته طائرپور» تلاش زیادی برای کسب آن کرد، اما در نهایت به سمت «مشاور امور مالیاتی» رضایت داد و این شوهر دوم‌اش بود که توانست با تکیه ویژه بر روابط عمومی بالای او بر این مصدر جلوس کند و از سال ۱۳۹۵ تا پایان سال ۱۴۰۱ هجری‌شمسی عهده‌دار منصب «مدیر عاملی خانه سینما» گردد.
۶/ با مراجعه به مقطع زمانی اسفندماه سال گذشته و مرور شرایط آن زمان می‌توان به این تحلیل رسید که شاه نشینان «خانه سینما» در آن ایام به درستی تشخیص داده بودند که این مجموعه دیگر آبروی خود را از دست داده و به یک ویرانه مبدل شده است. ویرانه‌ای که البته همچنان می‌تواند از یک سو محل ارتزاق و کسب آبرو و تولید اعتبار برای ایشان باشد و از سوی دیگر به عنوان یک «اهرم فشار علیه حاکمیت» عمل نماید. ویرانه‌ای که برای بقای هژمونی و استمرار حاکمیت حاکمان خود نیازمند ماندن و بودن در صحنه است! موضوعی که سبب شد تا «منوچهر شاهسواری» پس از حدود هفت سال از «مدیریت عاملی خانه سینما» استعفا دهد و «ریاست هیئت مدیره خانه سینما» را هم در این مسیر به تقلید از خود بکشاند. اقدامی ضروری که به خوبی توانست آرایش ظاهری و ویترین این خانه را از حضور زوج «ساده‌لوح و کَیِز مقتدر» به زوج «عَبوس سِفت و خندان شُل» تغییر دهد.
۷/ حضور ترکیبی «محمدمهدی عسگرپور» و «مرضیه برومند» البته با یک اشتباه محاسباتی فاحش همراه بود. اشتباهی که بیش از هر چیز نشات گرفته از تصورات غلط و تفاوت میان برداشت‌ها از «مرضیه برومند» و واقعیت در صحنه او و در جایگاه «مدیرعاملی خانه سینما» بود. اشتباهی که سبب شد تا «برومند» با وجود تبدیل شدن به «مدیر عامل هویج به دست»، در طول هشت ماه گذشته به آلت دست قبیله «شاه‌نشینان خانه سینما» مبدل نشود و به جایگاه «عروسک خیمه شب‌بازی» ایشان تنزل مرتبه نیابد.
۸/ قطعا «مرضیه برومند» عاقل‌تر و فهیم‌تر از آن بود که در دهه هشتم زندگی خود بازیچه مشتی منفعت‌طلب شود و در توهم و با خیال فروپاشی «نظام» روز و شب خود را به سر رساند و با چنین توهمی در «خانه سینما» و در جایگاه «مدیرعاملی» به پیاده نظام و طوطی سخنگوی سایه‌های پیدا و پنهان این خانه مبدل گردد. همان سایه‌هایی که در جریان تشیع پیکر «داریوش مهرجویی» و پس از آنکه او خود را به عنوان «مدیرعاملِ بدبختِ خانه سینما» معرفی کرد، آنچنان فشاری بر او وارد ساختند که با تاکید بر جایگاه خود «به عنوان مدیرعامل خانه سینما» مجبور به عذرخواهی و صدور بیانیه‌ای در ۲۸ مهرماه شود! همان طیفی که در بدو ورود ایشان به شدت القا کرده بودند که بر خلاف نظر تمامی اهالی سینما او یک ویرانه را تحویل نگرفته؛ بلکه خانه‌ای آبرومند را تحویل گرفته است!
۹/ «مرضیه برومند» پس از گذشت هشت ماه به ناتوانی خود در درک پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی «خانه سینما» اذعان نمود و جایگاه «مدیرعاملی خانه سینما» را خالی گذاشت. پس باید منتظر بمانیم و ببنیم که قرار است چه کسی و با چه ویژگی‌هایی بر این جایگاه ویران بنشیند و تا آن زمان قبیله حاکم چه نقشی را در شیوه‌های بیانیه نویسی خود و سطح تقابل با نهادهای قانونی و بالاخص در مسیر «پروژه تغییر اساسنامه خانه سینما» ایفا خواهد نمود.
همه گل‌هایی که «ون‌گوگ» کشید
«ون‌گوگ» علاوه بر خودنگاره‌ها و مناظر، مجموعه بزرگی از تابلوهای نقاشی با موضوع گل‌ها را خلق کرد که فقط به آفتاب‌گردان‌های مشهور او محدود نمی‌شود.
بخش نهایی جشنواره نواحی برگزار می شود؟/ توضیح مدیر انجمن موسیقی
پس از برگزاری بخش منطقه ای شانزدهمین جشنواره ملی موسیقی نواحی ایران در تیر ماه سال ۱۴۰۲ گمانه زنی ها برای زمان برگزاری بخش بین الملل این رویداد ملی در تهران آغاز شده است.
مسئولان مدام ما را به یکدیگر پاس می دهند/یک بار برای همیشه باید تکلیف این همه نهاد ریز و درشت سینمایی روشن شود – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: گلچهره دانش عضو شورای مرکزی انجمن منشیان صحنه در خصوص وضعیت وخیم معیشتی سینماگران گفت: متأسفانه وضعیت ما اهالی سینما حتی از کسانی که تحت پوشش کمیته امداد هستند بدتر است اما هیچ یک از مسئولان و متولیان این وضعیت خطیر برایشان مهم نیست و ما را به حال خود رها کرده اند.
منشی صحنه فیلم های سینمایی «ازدواج به سبک ایرانی» و «چشمهایش» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تجربه ثابت کرده که هیچ مدیر و مسئولی در سینما نه به فکر ما بوده و نه خواهد بود! پس با این شرایط فقط خدا است که باید به فریادمان برسد و مشکلات مان را حل کند!
وی تصریح کرد: باعث شرمساری و تأسف است که برای اهالی سینما به عنوان بخشی از فرهنگ سازان کشور هیچ فکر اساسی نشده است. گویی ما از زیر بته به عمل آمده ایم! مدیران حتی ما را به چشم یک کارمند و کارگر ساده هم نمی بینند. الآن بازنشستگان و کارمندان و کارگران مزایای خوب مانند بن های خرید ماهانه، تعاونی مسکن و… دارند اما ما هیچ چیز نداریم.
دانش سپس با بیان اینکه چرا سینماگران از کمترین مواهب مانند یک بیمه درمانی ساده بی بهره اند؟ متذکر شد: بیمه تأمین اجتماعی ما حداقل حقوق بازنشستگی را دارد. یعنی بنده بعد از چند دهه کار متوالی در سینما باید امروز حقوق بازنشستگی تقریبی ۶ میلیون تومان بگیرم. این رقم ناچیز چه دردی از زندگی من نوعی درمان می کند؟
این سینماگر خاطرنشان کرد: وضع بقیه کارهای مان نیز خراب است؛ آیا این بیمه تکمیلی است که برای درمان دندان فقط ۳ میلیون تومان سالانه می دهد؟ با این رقم آیا حتی می توان یک دندان را در سال درمان کرد؟ آیا مسئولان از هزینه های دندانپزشکی بی خبرند که چنین رقم ناچیزی را برای درمان دندان در نظر گرفته اند؟ اگر یک سینماگر بخت برگشته که هیچ حقوقی ندارد در یک سال همزمان چند دندانش خراب شود چه باید بکند؟ آیا این فرد خانه خراب نمی شود؟
منشی صحنه فیلم های سینمایی «طبقه یک و نیم» و «باد و شقایق» ادامه داد:بدیهی است که میزان مبلغ پرداختی برای درمان سینماگران باید بدون سقف باشد. من وضعیت خودم را با پدرم که بازنشسته بانک است مقایسه می کنم و می بینم ایشان به هر مناسبتی بن می گیرند، هدیه می گیرند و تزریق مالی می شوند اما دست ما اهالی سینما از این مواهب همیشه خالی بوده و هست؟
وی با انتقاد شدید از نهادهای متعدد فرهنگی و سینمایی اظهار داشت: تأسف بار آنجا است که نهادها و مسئولان مدام ما را به یکدیگر پاس می دهند. ارشاد به خانه سینما، خانه سینما به صندوق اعتباری هنر و… و این رویه ادامه داشته و دارد و در نهایت هم ما به هیچ کجا نرسیده و نمی رسیم!
دانش تأکید کرد: یک بار برای همیشه باید تکلیف این همه نهاد ریز و درشت سینمایی روشن شود. مثلاً روشن شود که وظیفه خانه سینما تأمین امنیت شغلی است یا مثلاً صندوق اعتباری هنر باید مشکلات مالی سینماگران را مرتفع کند. بنده فکر می کنم ما نیازمند آن هستیم که اعضای محترم کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی تدبیری اندیشه کنند و قانونی را به تصویب برسانند که ما سینماگران هم بتوانیم مانند سایر کارمندان از حقوق و مزایا و امکانات ویژه ای برخوردار شویم.
وی در همین راستا یادآور شد: البته ما سال ها قبل در مجلس شورای اسلامی نماینده ای مانند بهروز افخمی را داشتیم که برای ما هیچ کاری نکرد! مشکل اینجا است که خودمان هم به خودمان رحم نداریم و قدمی برای رفع بحران زندگی اطرافیان مان بر نمی داریم.
این سینماگر متذکر شد: ما در سینما افرادی را داریم که مجبور شدند به روستاها بروند و در وضعیت بد معیشتی زندگی کنند. آیا این اتفاق شایسته یک فرد فرهنگی است؟ گویا دولت دلش می خواهد در هنر را ببندد. هیچ کس پاسخگو نیست! چرا کسی دردهای ما را درمان نمی کند؟
دانش در پایان این گفتگو افزود: آقایان اولین قدمی که شما می توانید بردارید این است که این همه جشنواره های ریز و درشت را منحل کرده و بودجه آن ها را به افراد محتاج سینما بدهید چرا که امروزه وضع ما حتی از وضعیت کارگران نیز بدتر شده است.
برگزاری یک جشنواره ملی با محوریت موسیقی نواحی
نخستین جشنواره ملی دانشجویی با محوریت موسیقی نواحی ایران و با هدفِ معرفی استعدادهای این حوزه به عرصه موسیقی ایران برگزار می‌شود.
علی رویین‌تن از داوری جشنواره فیلم‌های ورزشی میلان انصراف داد – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: علی رویین‌تن تهیه کننده و کارگردان سینمای ایران با انتشار نامه‌ای خطاب به جشنواره فیلم‌های ورزشی میلان، عنوان کرد به خاطر بیماری، از داوری این جشنواره انصراف داده است.
به گزارش سینماپرس، متن کامل نامه علی رویین‌تن خطاب به جشنواره فیلم‌های ورزشی میلان به شرح زیر است :
جشنواره محترم فیلم های ورزشی میلان
بسیار خرسند و مشعوفم که سالهاست در نهایت سلامتی برای فیلم های ورزشی و ریاست هیات داوران آن به دبیری دوست و برادرم دکتر سید مجتبی علوی می‌کوشم و توانسته‌ایم در سال‌های مدید برگزیده‌هامان، برگزیده آن جشنواره وزین بوده باشد.
قرار بود پس از سال‌ها نشدن، امسال در میلان خدمتتان باشم که این بهره ی سینمای سترگ ایران است که من به عنوان کوچک ترین عضو افتخارش نصیبم باشد.
به علت بیماری و نتوانستن پرواز نشد که کنارتان باشم.
قلبم هر چند ضعیف کنار شماست و به کندی اما با شوق برای فتوت، جوانمردی، سلامتی، ورزش و ورزیده بودن می‌تپد. جشنواره بین‌المللی فیلم‌های ورزشی میلان تکه‌ای از وجود من است و در چشم و دل من رسوب کرده و همیشه این دو صنعت بزرگ «ورزش و سینما» را که شما آن را اداره می‌کنید، برایم جاودان خواهند ماند.
شما واتیکان سینما و ورزش جهان‌اید و در این جشنواره می‌توان به ایمان و یقین یکتاشناسی رسید. شما آنقدر آزاده‌اید که فیلم شهدای دفاع مقدس ما را بعد از حدود چهل سال برگزیدید تا من هم به این افتخار سربلند باشم که شرمنده خون شهدای ورزشکارمان نبودم. با آرزوی صلح و وقاری بایسته و ورزیده به جشنواره‌تان درود می‌فرستم.
اگر عمری بود و سلامتی برقرار شد سال آینده کنارتان خواهم بود.
این مکتوب را توسط برادرم دکتر سید مجتبی علوی خدمتتان گسیل کردم.
علی رویین تن
رئیس هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم‌های ورزشی ایران
نویسنده، تهیه کننده و کارگردان
خزان ۱۴۰۲، ۷نوامبر۲۰۲۳
«وحشی» به هند می‌رود – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: فیلم سینمایی «وحشی» به جشنواره گوا در هند می‌رود.
به گزارش سینماپرس، فیلم سینمایی «وحشی» ساخته شراره سروش و تهیه کنندگی علی اکبر ثقفی در اولین حضور جهانی‌اش در پنجاه و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم هند در گوا به نمایش در خواهد آمد.
«وحشی» روایت زنی تنهاست که می‌خواهد برای پسرش مادر باشد ….
الهام کردا، رؤیا نونهالی، پیام احمدی نیا، بهرام ابراهیمی، حسین محمد حسینی در این فیلم ایفای نقش می‌کنند.
عوامل این فیلم سینمایی عبارتند از نویسنده و کارگردان: شراره سروش، تهیه کننده: علی اکبر ثقفی، فیلمبردار: گلاره کیازند، طراح صحنه: شراره سروش، طراح لباس: نیاز حمیدی، چهره‌پرداز: سودابه خسروی، صدابردار: علیرضا پاکنهاد، صداگذار: امیر حسین صادقی، تدوین: اشکان مهری، آهنگساز: اشکان شریفی، سرمایه‌گذار: مستانه مهاجر و علی اکبر ثقفی.
عرضه و پخش بین‌المللی این فیلم به عهده محمد اطبایی (مستقل‌های ایرانی) است.
جشنواره بین‌المللی فیلم هند در گوا که در میان جشنواره‌های موسوم به الف جهانی است، از ۲۹ آبان تا ۷ آذر برگزار خواهد شد.