X

بایگانی بهمن 10, 1397

دفتر سینمایی

انتشار پوستر رسمی فیلم سینمایی «قسم» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: پوستر رسمی فیلم سینمایی «قسم» به کارگردانی محسن تنابنده منتشر شد.

به گزارش سینماپرس، در آستانه اولین نمایش فیلم سینمایی «قسم» در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، پوستر رسمی این فیلم رونمایی شد.

پوستر این فیلم توسط سیروس سلیمی طراحی شده است.

فیلم سینمایی «قسم» به کارگردانی محسن تنابنده و تهیه کنندگی الهام غفوری و جلیل شعبانی با حضور مهناز افشار، سعید آقاخانی، حسن پورشیرازی و مهران احمدی ساخته شده است.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: «به جان نیاز، قصاص بخوای بچه رو میگیرم طلاقت میدم جان یه دونه خترمونو قسم خوردم که بدونی اینکارو میکنم به جان نیاز.»

عوامل این فیلم عبارتند از نویسنده و کارگردان: محسن تنابنده، مدیر تولید: حسن مصطفوی، مدیر فیلمبرداری: تورج اصلانی، طراحی و ترکیب صدا:‌ حسین ابوالصدق، تدوین: خشایار موحدیان، موسیقی: یحیی سپهر شکیب، مشاور کارگردان: سیروس مقدم، صدابردار: مهدی ابراهیم زاده، طراح گریم:‌ عباس عباسی، اصلاح رنگ و نور:‌ سهراب نوربخش، طراح صحنه:‌ بابک پناهی، طراح لباس: فرحناز نادری، دستیار کارگردان (فاز یک): مصطفی تنابنده، دستیار کارگردان (فاز دو): علیرضا نجف زاده، برنامه ریز:‌ رضا سخایی، دستیار تهیه کننده: محمدرضا آهی، طراح جلوه های ویژه میدانی: ایمان کرمیان، طراح بدلکاری: ارشا اقدسی، طراح گرافیک و مدیر هنری: سیروس سلیمی، عکاس: صبا سیاه پوش، مدیرتبلیغات: میثم معراجی، تهیه کنندگان: الهام غفوری، جلیل شعبانی.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

در بطن داستان‌های ایرانی کارهای جدید خلق کنید – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: نشست تخصصی دیالوگ بدون مرز با موضوع رابطه متقابل تئاتر ایران و فرانسه به همت انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران و همکاری خانه تئاتر و کمیسیون ملی یونسکو در ایران برگزار شد.

به گزارش سینماپرس، نشست تخصصی «دیالوگ بدون مرز» با موضوع رابطه متقابل تئاتر ایران و فرانسه در حالی در خانه تئاتر برگزار شد که ژان کلود کریر به دلیل بیماری ناگهانی نتوانست در این نشست حضور پیدا کند و پیامی ویدئویی برای این نشست ارسال کرد.

ابتدا مراسم، امین عظیمی، منتقد تئاتر و عضو انجمن منتقدان و نویسندگان و پژوهشگران تئاتر که گرداننده این برنامه بود، توضیحاتی راجع به برنامه ارائه کرد و از سخنران اصلی برنامه دعوت به سخنرانی کرد. محمدرضا خاکی، استاد دانشگاه و کارگردانی که تاکنون دو نمایشنامه از ژان کلود کریر را به روی صحنه برده است، سخنران نخست این نشست بود که در خصوص رابطه تئاتر متقابل تئاتر ایران و فرانسه سخن گفت. او نخست به شرایط دیپلماتیک ایران و فرانسه در دوران استعمار اشاره کرد و آشنایی فرانسوی‌ها با فرهنگ ایران را مربوط به لشکرکشی ناپلئون به مصر و یافتن راهی برای ورود به هند دانست و افزود: ایران در آن زمان در مسیری قرار داشت که از نظر سیاسی برای دول دیگر اهمیت زیادی داشت و توجه آنها را به خود جلب کرد؛ و همین مسئله موجب برقراری رابطه ایران و فرانسه شد و آشنایی آنها با فرهنگ و تئاتر ایران را رقم زد.

او در ادامه مهم‌ترین دوره تاریخی نمایشی ایران را مربوط به دوره قاجار دانست و گفت: در همین زمان است که با حضور تعداد زیادی سفرنامه‌نویس خارجی در ایران روبرو می‌شویم و ستایش‌های محققان و پژوهشگران و نویسندگان فرانسوی از تعزیه را شاهد هستیم که توسط آنها به مخاطب فرانسوی معرفی شده است.

کارگردان نمایش‌های کریر، سفر ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه به اروپا را دو عامل بسیار تاثیرگذار بر تئاتر ایران دانست و افزود: ساخت تکیه دولت و حتی شکل ظاهری آن هم متاثر از این سفرها بوده است؛ اما تئاتر به شکل مدرن آن با تاسیس دارالفنون اتفاق می‌افتد که برای اولین بار نمایشنامه‌های مولیر توسط بازیگران فرانسوی و به زبان فرانسه در آن اجرا می‌شود و این شروع تئاتر به در ایران به آن مفهومی است که مد نظر ما است.

خاکی در پایان سخنان خود بر لزوم تحقیق و پژوهش برای از بین بردن خلاء های پژوهشی و افزودن بر دانسته های خود از تئاتر جهان و فرانسه هستیم برای از بین بردن فاصله ها هستیم.

در ادامه مراسم قطب الدین صادقی کارگردان و استاد دانشگاه نیز علاوه بر تعزیه بر تئاتر روحوضی اشاره کرد و گفت: ما در ایران ذخایر نمایشی بسیاری داریم؛ اما آنچه که مهم است این است که در زمان قاجار ما تئاتر مداخله‌گر و منتقد نداشته ایم که بتواند فساد قاجار و نظام حاکم را افشا کند و به همین دلیل به سوی تئاتر مدرن رفتیم.

صادقی افزود: ما در دیالوگ دنبال شبیه شدن نمی‌گردیم بلکه دنبال «ضد» هستیم و از انتقاد و دیالوگی که از تئاتر فرانسه و دیگر کشورها کسب کرده ایم دور شده ایم. در دیالوگ باید چیزی به دست بیاوریم نه اینکه چهارنعل شبیه آنها شویم.

در ادامه ویدئویی از ژان کلود کریر پخش شد که در بیمارستان ضبط شده و برای این نشست فرستاده شده بود او در این پیام آمده بود:

بسیار خرسندم در کشوری هستم که سال‌های زیادی است آن را به دلایل متعددی می‌شناسم اول اینکه با نهال تجدد زنی ایرانی و فرهیخته و بزرگ ازدواج کردم و سپس عطار که به فرانسه ترجمه شده است. از این متن شاعرانه به درخواست پیتر بروک که سی و پنج سال با او کار کردم نمایشنامه «مجمع پرندگان» را سال ۷۹ و برای او نوشتم که در کشورهای زیادی از جمله ایران کار شد و به زبان فرانسه هم ترجمه شد. من با این متن رابطه شخصی و عمیق و عاطفی برقرار کرده و بارها به آن رجوع کردم و این یکی از دلایل مهم وابستگی من به ایران بود. وابستگی دیگری به کشور هندوستان هم داشتم که در مورد آن بسیار کار کردم.

او سپس به شیوه کارکردن در خصوص متن عطار اشاره کرد و گفت: این متنی بود که سال ها می‌شناختیم اما هیچ‌گاه تصور اینکه نمایشنامه‌ای از آن بسازیم را در ذهن نداشتیم. ما این متن را می‌شناختیم و از آن استفاده می‌کنیم تا به بازیگران جزئیات آوایی و تمرین‌های بدنی بدهیم. مثل شبیه‌سازی پرواز پرندگان خیلی برایمان مفید و کاربردی بود.

کریر در ادامه گفت: تئاتر قدیمی‌ترین شیوه هنرهای نمایشی است. چراکه تنها نیاز به یک موجود زنده در برابر گروهی دیگر دارد و قبل از تمامی هنرها وجود داشته است و به همین خاطر زنده‌ترین نوع هنرهاست. چیزی که تعجب‌آور است این بوده که تئاتر نه تنها نمرده بلکه امروز به طرز شگفت‌آوری مبدع و غیر منتظره است و مثل موجودات زنده مثل خود ما در تمامی جهان حرکت می‌کند. می‌خواستم امروز در خصوص این مسئله با شما سخن بگویم اما متاسفانه بیماری، کهولت سن و خستگی، فصل دیگری را رقم زد. در نهایت می‌توانم به شما بگویم به شمایی که تصمیم گرفتید در حوزه تئاتر کار کنید که شما در شکلی از نمایش هستید که قدیمی‌ترین و در عن حال جدیدترین نوع نمایش است. شکلی که نه تنها به گفته پیتر بروک اجازه نشان دادن را می‌دهد بلکه تداعی‌گر نیز هست. با چند ژست چند رنگ و حتی چند کلمه می توانیم گاهی در فضایی محدود دنیایی را تداعی کنیم.

او در پایان توصیه کرد: خیلی به نمایشنامه‌های گذشته رجوع نکنید؛ باید آنها را شناخت به خصوص نمایشنامه های بزرگ کلاسیک و نمایشنامه‌های یونانی را اما سعی کنید که در بطن داستان‌های سنتی و اساطیری ایرانی کارهای جدید خلق کنید.

حجت‌الله ایوبی دبیر کمیسیون ملی یونسکو در ایران نیز در ادامه با اشاره به اینکه هفده سال است که با ژان کلود کریر دوست است گفت: ایشان علیرغم بیماری بسیار علاقه مند بود که در این برنامه شرکت داشته باشد اما وضعیت ایشان موجب شد که پزشکان این اجازه را به ایشان ندهند.

او افزود: کریر علاقه فراوانی به ایران دارد با اینکه دسترسی به کریر برای فرانسوی‌ها هم دشوار است اما تاکنون هرکجا پرچم و فرهنگ ایران مطرح بوده در آن حضور پیدا کرده است. حتی چند سال پیش می‌گفت بگذارید من با مدیران فرهنگی ایران صحبت و قانع‌شان کنم تئاتر و سینما خطری برای هیچ حکومتی نیست! ایشان معتقد است تئاتر و سینمایی می‌تواند به همه جای دنیا سر بزند که از یک جایی آمده و اصالت داشته باشد.

ایوبی در پایان گفت: من از طرف آقای ژان کلود کریر ماموریت دارم از حاضران در این برنامه قدردانی کنم.

در پایان مراسم نیز شهرام گیل آبادی مدیرعامل خانه تئاتر از اهداء نشان عالی خانه تئاتر به ژان کلود کریر خبر داد که پس از برنامه توسط او، ایرج راد و بهزاد فراهانی به نمایندگی از اعضای خانه تئاتر در بیمارستان گاندی به این هنرمند پیشکسوت و نمایشنامه نویس بزرگ فراسوی اهدا شد.

گفتنی است در این برنامه ایرج راد، بهزاد فراهانی، اصغر همت، مسعود دلخواه، منصور خلج، رویا تیموریان، آتیلا پسیانی، صدرالدین زاهد، مریم کاظمی، محمد ساربان، اصغر دشتی، فیلیپی بن تژراه، نماینده سفارت فرانسه و بسیاری از اعضاء هیئت مدیره های انجمن های خانه تئاتر و علاقمندان حضور داشتند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

سینما و آرمان هایی که دیده نمی شود!/ چه بودیم، چه شدیم و چه باید می شدیم؟! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: چهل سال پیش در چنین روزهایی، ایران آبستن وقایعی بود که سرنوشت منطقه و جهان را تحت تاثیر خود قرار داد اما امروز با نگاهی اجمالی به آثار و تولیدات سینمای ایران در موعد چهل سالگی انقلاب و در قالب جشنواره فیلم فجر؛ باید گفت متاسفانه کمتر نشانی از آرمان ها و شعائری که روزگاری ملت ایران در سودای رسیدن با آن انقلاب نمودند، در این آثار مشاهده می شود!

محمدعلی سلیمانی/ چهل سال پیش در چنین روزهایی، ایران آبستن وقایعی بود که سرنوشت منطقه و جهان را تحت تاثیر خود قرار داد. مردم انقلابی ایران به رهبری امام خمینی رحمه الله علیه، پس از سال‌های مدید به سلسه ی نظام طاغوت پایان داده و با شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی راهی نو برای همه ی ملت های مستضعف جهان ترسیم نمودند.



اما به راستی چه بودیم!؟

مسئله ی فرهنگ در شکل گیری، پیشبرد و در نهایت آرمان های انقلاب اسلامی ایران، نقشی بی بدیل و بسیار راهبردی را ایفا نمود. از موتورهای محرک بسیار نیرومندی که شاید بتوان آن را عمده دلیل قَلَیان و خروش انقلابی ملت ایران در عهد پهلوی دانست، عنصر فرهنگ و علی الخصوص فرهنگ اسلامی بود. حکومت پهلوی با روی کار آمدن خود تمام همت و تلاش خود را برای نابودیِ شئون، آداب و فرهنگ اسلامی و جایگزینی آن با فرهنگ غربی و گسترش آن در قالب سبک زندگی آرایامهری معطوف نمود.



از کشف حجاب توسط رضا پهلوی تا جشن های ۲۵۰۰ ساله  و تغییر تاریخ هجری شمسی به شاهنشاهی و … درکنار سایر موضوعات اجتماعی محسوس از جمله فراگیری ابتذال و بی بند  و باری عمیق رژیم پهلوی که در زمان پهلوی دوم به اوج خود رسید و در شئون مختلف جامعه نیز تاثیرات فراوانی گذاشت و … همگی در کنار هم سنگ بنایی از برای تجمیع نیروی عظیم ملت مسلمان ایران در سرنگونی رژیم منحوس پهلوی بودند.



گسترش ابتذال و بی بند و باری عمیق در رژیم پهلوی و اوج آن در زمان پهلوی دوم، تاثیرات فراوانی در شئون مختلف زندگی و سبک زندگی انسان ایرانی ایجاد نمود؛ به نحوی که بسیاری از مردم برای ممانعت از همراه شدن با موج ابتذال و بی بند و باری، محدودیت های بسیاری را متحمل شدند و در این میان از برای درامان ماندنِ خود و خانواده ی خویش از این موج بی بند و باری و ابتذال، به ناچار محدودیت های بسیاری را  پذیرفته و همچنین محرومیت های بسیاری را بر خویش متحمل ساختند.



در این میان شاید بتوان نقطه ی اوج این نمایش ابتذال و فحشا را بر سر در سالن های سینمای آن روزگار مرور نمود؛  سینمایی مملو از نمایش و به تصویر کشیدن جذابیت های جنسی و شهوانی، رقص و قمار و مشروب خواری و …



معرفی سوپراستارها و بازیگرانی که جز جذابیت های جنسی عایدی برای سینمای ایران نداشتند و سراسر سینمای ایران و مجلات و جراید قبل از انقلاب را در نوردیده بودند. این گونه ی سینمایی باعث رواج اصطلاحی با عنوان فیلم فارسی گردید که بستر اصلی و شالوده صنعت سینمای ایران را شکل می داد.



هم اکنون پس از گذشت چهل سال از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران فرصت مغتنمی است تا با نگاهی به گذشته و حال صنعت سینمای ایران به این سوال پاسخ دهیم که آیا اهداف و شعارهایی که بستر اصلی انقلاب در سال ۱۳۵۷ هجری شمسی گردیدند و ملت مسلمان ایران را به اتفاق نظر رساندند و … امروزه تحقق یافته است؟ و آیا می توان پس از گذشت چهل سال از انقلاب سری افراشته داشت و به موجودیت چنین سینمایی بالید؟



چه می خواستیم!؟

شدت ابتذال سینمای قبل از انقلاب از مباحث مورد توافق عموم مردم و حتی هنرمندان بود و در این میان فضای حاکم بر آثار و تولیدات سینمایی به ارایه محتوای پوچ و تهی از معنا و مفهوم و از طرفی عدم برخورداری از ساختار حرفه ای در حد و اندازه ی سینمای جهان و… به عنوان چالش های جدی موجود در این عرصه موجب شد تا مسئولان فرهنگی و متولیان سینمایی در کنار هنرمندان و فعالان صنعت سینمای ایران، جملگی نیاز به ایجاد تغییر و تحول  در روند کنونی این عرصه را درک کرده و برای ارایه طرحی نو مجاب شوند.



به عبارت دیگر؛ مردم مسلمان ایران، انقلابی را به رهبری امام خود رقم زده بودند که جهانیان را حیرت زده کرده بود و در این میان جهانیان تشنه ی دیدن و شنیدن پیام انقلاب این ملت بودند و در این میان بدون تردید سینما به عنوان ابزاری هنری با ماهیت ویژه ی رسانه ای خود، از ظرفیت عظیمی برای صدور این پیام برخوردار می بود و با استفاده از این ظرفیت عظیم امکان صدور پیام انقلاب ملت ایران به جهانیان می توانست بسیار تسهیل و تسریع گردد.



اما روند تحولات بعد از انقلاب به گونه ای سرعت یافت  که امکان پیش برد تمامی عرصه ها به صورت همزمان حاصل نگشت و زمان مورد نیاز به منظور ایجاد ساختارهای مناسب و تصفیه ی فضای فرهنگی کشور از لوث وجود افراد و نیز افکار پوچ و مبتذل از یک سو و از سویی دیگر درگیر ی های سیاسی و سایر مشکلات داخل کشور، مانعی شد در جهت عدم بهره برداری مناسب از این ظرفیت در جهت صدور پیام انقلاب اسلامی و حتی تبیین مبانی انقلاب اسلامی از برای عموم جامعه ایران در پس از حاکمیت و استقرار نظام جمهوری اسلامی.



جنگ تحمیلی دولت بعث عراق علیه ایران را شاید بتوان فرصتی مناسب برای محک توانمندی صنعت سینمای ایران در جهت استفاده از قدرت نرم خود به منظور ایجاد همبستگی ملی علیه دشمن خارجی به حساب آورد؛ وجود تهدید عینی خارجی فرصتی جهت هم افزایی و هم بستگی ملی پدید آورده بود که بتوان همه ی ظرفیت های کشور،  از جمله ظرفیت های فرهنگی و بالاخص سینمایی را در راستای نشر مظلومیت ملت ایران و پاسداشت خون شهدا علیه تجاوزگری رژیم صدام بسیج نموده و در این میان تولید انبوه آثار سینمایی در ژانری که نام دفاع مقدس را با خود یدک می کشید، شاهدی است بر این مدعی.



لازم به ذکر است که در کنار بروز و ظهور آثار سینمایی دفاع مقدس، بودند هنرمندانی که نسبت چندانی با انقلاب و دفاع مقدس نداشتند و بنابراین هیچ انعکاسی از شرایط خاص و حساس ملت ایران در آثار و تولیدات ایشان مشاهده نمی شود؛ هنرمندانی که نسبت چندانی با انقلاب و دفاع مقدس نداشتند و هیچ تاثیری از شرایط خاص و حساس ملت ایران در آثار آنها هیچگونه انعکاسی نداشته و یا به سیاه نمایی از وضعیت موجود می پرداختند و فروپاشی خانه اجاره ای جمهوری اسلامی را تصویر سازی می کردند و یا عافیت طلبانه، آن هنگام که عموم جامعه درگیر جنگ و دفاع از کشور بودند، ایشان در قالب منوالفکرانه خود، به کُنجی در صنعت سینما خزیده و تمام رسالت هنری و تعهد انسانی خود را در پس دادن دفترچه ی دوست خود جستجو می نمودند!



انعکاس رشادت های رزمندگان در دوران دفاع مقدس در سینمای ایران هرچند تاثیرات فراوانی را بر مخاطبان داخلی خود گذاشت اما در مجموع نتوانست از مرزهای ایران فراتر رود و در این میان عملکرد ضعیف متولیان فرهنگی کشور و نابلدی و عدم فهم مناسب ایشان از ظرفیت های دیپلماسی عمومی در آن مقطع زمانی را شاید بتوان عمده دلیل این ناکامی دانست.



اما اگر بخواهیم به اختصار به سینماتوپیای و یا همان سینمای آرمانی مد نظر و منطبق با اهداف و اصول انقلاب ۱۳۵۷ هجری شمسی بپردازیم، شاید بتوان موارد زیر را به صورت مشخص برشمرد:

۱. سینمایی عاری از هرگونه ابتذال، چه در محتوی و مضمون و چه در فرم و ظاهر

۲. انتقال پیام مهم انقلاب اسلامی مبنی بر توحید در کلمه

۳. رواج ارزش های دینی

۴. احیای کرامت انسانی

۵. آزادی بیان

۶. زمینه سازی برای رشد و تکامل انسان ها



توجه به این اهداف و تصویرسازی منسجم از آرمان های انقلاب اسلامی با استفاده از پتانسیل های بالفعل و بالقوه صنعت سینمای ایران، همواره مورد تذکر و اشاره ی رهبر انقلاب بوده، تا جایی که ایشان کلید پیشرفت کشور را تا اندازه ی زیادی در دستان سینماگران می دانند:

کلید پیشرفت کشور به میزان زیادی دست سینماگران است، چرا که دست‌اندرکاران هنر فاخر سینما با توجه به تأثیرگذاری و جهت‌دهی این هنر می‌توانند با تولیدات خود روح امید، شوقِ پیشرفت، انگیزه‌ی کار و تلاش، اعتمادبه‌نفس و اعتقاد به ارزش‌های اسلامی و ملی را در جامعه ترویج کنند و سهم بزرگ خود را در پیشرفت و تعالی کشور ایفا نمایند و یا این‌که با فیلم‌های خود، نسلی ناامید، پشیمان، متکی به بیگانه و تحقیرشده را پرورش دهند.

(امام خامنه ای در جمع اصحاب سینما ۲۳/۳/۱۳۸۵ )



این گونه است که امام جامعه با بیان دقیق مفاهیم و ارزش های ایجابی از سینماگران به صورت مشخص می خواهد که به انتقال این مفاهیم ارزشمند بپردازند و در مقابل نیز ایشان را به شدت از انتقال مفاهیمی چون ناامیدی نسلی و نمایش جامعه ای متکی بر بیگانه و تحقیر شده  و … بر حذر می دارند؛ موضوعاتی که متاسفانه با ناتوانی و یا غرض ورزی متولیان فرهنگی کشور، به صورت گسترده و لجام گسیخته ای در مجموعه آثار سینمای اجتماعی ایران موج می زند.




تلاش برای رفع این دغدغه در ادوار مختلف با فراز و نشیب های فراوانی روبرو بوده، اما به قطعیت می توان گفت سینمای ایران تنها در دوره ی دفاع مقدس و با تکیه بر مضامین دفاع مقدسی توانست اندکی در نیل به اهداف مذکور فائق آید و متاسفانه این اتفاق جز معدود موارد انگشت شمار در ژانراهای غیر دفاع مقدسی ظهور پیدا نمود و در این میان نکته قابل توجه آن است که همان موارد معدود هم در سطح مخاطب داخلی و هم مخاطبان خارجی به خوبی دیده شدند.



متاسفانه تولیداتی از این دست در سینمای ایران هرگز به یک جریان مولد مبدل نگشت و بصورت مقطعی در آسمان سینمای ایران درخشیدند و تمام شدند. شاید اگر حمایت های کافی از تولید این دست آثار صورت می پذیرفت امروز بعد از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی، دست سینمای ایران تا به این اندازه تهی نبود و سری بلند و قامتی برافراشته می داشت.



چه شد!

در تاریخ بزنگاه های مختلفی وجود دارد که فرصتی فراهم می آورد تا کمی بر گذشته ی خود تامل کنیم و ببینیم چه آورده ایی داریم و آیا راه را درست آمده ایم؟ چقدر به اهدافی که در ابتدای راه برای خود متصور بوده ایم نزدیک شدیم و به کدام اهداف دست  یافته ایم؟ آیا سرعت پیشرفتمان در ادوار مختلف متناسب با مقتضیات زمان بوده؟ اصلاً آیا پیشرفت داشته ایم یا صرفاً درجا زده ایم؟ در چه مقاطعی پسرفت داشته ایم و در کدام مقاطع دچار پس رفت شده ایم!؟



اکنون در مقطع چهل سالگی انقلاب اسلامی حضور داریم و همگان به روشنی می دانند که عدد چهل در ادبیات دینی همواره جایگاه ویژه و خاصی داشته است؛ به عنوان مثال حضرت آدم، ۴۰ شبانه روز در کوه صفا راز و نیاز کرد و در سجده بود. خداوند به حضرت موسی، ۴۰ شبانه روز وعده داده بود تا دیدار صورت گیرد و تورات نازل شود. قوم بنی اسراییل ۴۰ سال از ورود به سرزمین موعود ممنوع شد. پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) ۴۰شبانه روز در غار حرا عبادت نمودند و در ۴۰ سالگی به نبوت رسیدند. همه ی این موارد و موارد بسیاری دیگر که در قرآن کریم به آنها اشاره شده است نشان از جایگاه ویژه ی این عدد در نزد خداوند است. شاید بتوان گذشت ۴۰ سال از انقلاب اسلامی را فرصتی مغتنم برای ارزیابی گذشته و امروز سینمای ایران دانست. با نگاهی به تولیدات آثار سینمایی این سال ها و بررسی آنها با شاخص آرمان می توان به سادگی دریافت که امروز در کجای کار قرار داریم.



تولید انبوه آثار مبتذل در سینمای ایران در دوره های مختلف و تا به امروز غیر قابل کتمان بوده و با رنگ و لعابی دگرگون اما در قالب های متنوع، پس از گذشت چهل سال هنوز در حال خودنمایی و ظهور و بروز در گیشه است.


در این میان با نگاهی اجمالی به آثار و تولیدات سینمای ایران در موعد
چهل سالگی انقلاب و در قالب جشنواره فیلم فجر؛ باید گفت متاسفانه کمتر نشانی از آرمان ها و شعائری که روزگاری ملت ایران در سودای رسیدن با آن انقلاب نمودند، در این آثار مشاهده شده و این در حالی است که اساسا در طی چند سال اخیر، فضای به شدت تکنیک زده ی حاکم بر جشنواره ی فجر مجال و رغبتی برای تولید و ارایه آثاری در قواره ی سینماتوپیا و آرمانگرایی تصویری انقلاب باقی نگذاشته است.



آثار راه یافته به بخش مسابقه سینمای ایران در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر


چرا آنگونه که می خواستیم نشد؟

پاسخ به سوال فوق کاری است که نیازمند مطالعه و بررسی دقیق و عمیق سینمای ایرانِ بعد از انقلاب دارد است، که عزم جدی مدیران فرهنگی کشور و علاقمندان و دغدغه مندان این عرصه را فارق از هرگونه نگاه جناحی و سیاسی می طلبد.



اما درمجموع اگر بخواهیم بسیار مجمل و تیتروار پاسخی درخور به این مهم دهیم، شاید بتوان عمده دلایل رسیدن به وضع کنونی سینمای ایران را معلول موارد زیر دانست:

۱. توجه بیش از حد به ساخت فیلم های جشنواره ایی که عمدتا قرابتی با ارزش های انقلاب اسلامی نداشته و بعضا در مقابل این ارزش ها قرار می گیرند.

۲. نگاه گیشه گرایانه تهیه کنندگان و سرمایه گذاران آثار سینمایی که منجر به دست یازی به هر ابزاری برای کشاندن مخاطب به سینما می شود. این موضوع عمده ی دلیل نشر و گسترش عناصر مبتذل در سینمای ایرانِ بعد از انقلاب است.

۳. ایجاد هجمه ی سنگین رسانه ایی علیه فیلم سازانی که سعی در ساخت آثاری با مضامین انقلابی دارند و زدن برچسب هایی با عناوینی نظیر سفارشی ساز و حکومتی و… و. که مجال و انگیزه ای برای فعالیت علاقمندان به کار در این حوزه باقی نمی گذارد.

۴. عدم حمایت و برنامه ریزی مناسب در جهت تولید آثاری در قد و قواره ی انقلاب اسلامی و بعضاً حمایت های بدون استدلال منطقی از آثاری و موثری که قرابتی با سینمای انقلاب ندارند.

۵. عدم مطالبه گری برای پاسخگویی مدیران فرهنگی و سینمایی در ادوار مختلف در جهت نیل به اهداف و سینماتوپیای انقلاب اسلامی.



موارد فوق و بسیاری از مواردی که بیان آن ها در این مجال نمی گنجد را می توان عمده دلایل وضعیت کنونی سینمای ایران و دور شدن از اهداف عالیه سینمای ایران دانست؛ پس اکتفا به اعداد و ارقام در گزارش های مدیران فرهنگی و عدم توجه به مفاهیم و ارزش ها افتخاری به حساب نمی آید که بعد از گذشت چهل سال از انقلاب بتوان به آن بالید و با تکیه صرف بر مبانی کمی در ارزیابی ها و  محاسبه  تعداد دفعات برگزاری انواع جشنواره ها، صورت سوال تغییری نمی کند.



به عبارتی دیگر صورت مسئله تغییری نکرده و هرگز نارسایی در محتوا را جبران نخواهد نمود؛ چرا که اگر بحث کمی مد نظر باشد، قطعا پهلوی ها در برگزاری جشنواره ها با تجربه ی برگزاری جشن های ۲۵۰۰ ساله، بسیار توانمندتر از ما عمل می کردند، لذا می توان گفت اگر بنابر اکتفا و رسیدن به وضعیت ولنگاری رایج فرهنگی در امروز می بود، مطمئنا مدیرانی غرب زده  و معلوم الحالی همچون فرح پهلوی و همچنین دیگر مدیران فرهنگی فاسد عصر پهلوی از صلاحیت بیشتری برای سکان داری و مدیریت فرهنگی و هنری کشور برخوردار می باشد!



به عنوان نمونه ابراهیم داروغه زاده دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در نشست خبری جشنواره و درپاسخ به سوأل یکی از خبرنگاران خبرگزاری سینماپرس مبنی بر اینکهشما در یکی از مصاحبه های اخیرتان اظهار داشتید سینما می تواند یکی از دستاوردهای ۴۰ سال انقلاب اسلامی باشد؛ آیا این پاسخ به این معنا است که ما نیاز به تولید فیلم جدیدی در جشن ۴۰ سالگی انقلاب که همه دستگاه های دولتی به توصیه آقای رئیس جمهور موظف و مکلف به بزرگداشت این جشن شدند، نداریم؟؛ چرا ما فقط شاهد تولید چند اثر معدود استراتژیک هستیم که آن ها هم توسط حوزه هنری، سازمان اوج و… تولید شده اند و سازمان سینمایی و نهادهای تابعه این سازمان هیچ نقشی در آن نداشتند؟ به فرافکنی پرداخته و بیان می دارد: سینمای ایران یکی از مهمترین دستاوردهای ۴۰ سال انقلاب اسلامی است و البته سینمای بعد از انقلاب هم مرهون امام انقلاب بود که در نخستین موضع‌گیری فرمودند ما با سینما مخالف نیستیم با فحشا مخالفیم. شما چه حوزه ای را سراغ دارید که اینقدر بتواند همدلی ایجاد کند و در دنیا افتخارآفرین باشد!

پاسخ دبیر جشنواره فجر که اتفاقا معاون نظارت و ارزشیابی سینما نیز است به این سوأل شفاف بسیار عجیب بود چرا که وی هیچ اشاره ای نکرد که چرا سازمان سینمایی نقش منفعلانه ای به خود گرفته و هیچ اقدامی نه تنها برای تولید آثار ارزشی و استراتژیک نکرده و نمی کند بلکه از سینماگران دغدغه مند این حوزه نیز حمایتی ندارد!

موضوعی که باری دیگر به صورتی شفاف در حواشی متعدد و بحث برانگیز افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نیز ظهور و بروز یافت و باری دیگر اثبات نمود، مدیران سینمایی هیچ طرح و فکری برای چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ندارند و تنها از آن به عنوان یک لگو در کنار پوسترها استفاده می نمایند!



مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

پاتوق کتاب میزبان مصطفی رحماندوست – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: نقد و بررسی کتاب های مصطفی رحماندوست در نشست پاتوق کتاب کتابخانه فجر با حضور این نویسنده حوزه ادبیات کودک و نوجوان برگزار می شود.

به گزارش سینماپرس؛ پاتوق کتاب عنوان سلسله نشست هایی است که با هدف ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی و آشناسازی شهروندان با داستان نویسی توسط کانون ادبی کتابخانه فجر برگزار می  شود و در نشست این هفته مصطفی رحماندوست در میان علاقمندان حضور یافته و از خود و آثارش سخن می گوید.

در این برنامه  با حضور اعضای کانون ادبی و علاقه مندان به کتاب آثار استاد مصطفی رحماندوست مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.

همچنین در این برنامه گروه سرود باشگاه کتابخوانی فجر که متشکل از کودکان و نوجوانان باشگاه است از شعرهای استاد رحماندوست چند قطعه اجرا می کنند و تقدیر از این نویسنده از دیگر بخش های این برنامه است.

مصطفی رحماندوست،متولد ۱۳۲۹ همدان، شاعر، قصه نویس و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان است. مدیر مرکز نشریات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مدیر مسئول نشریات رشد، سردبیر رشد دانش آموز، سردبیر و پدیدآورنده سروش کودکان و نوجوانان، مدرس داستان‌نویسی و ادبیات کودکان، عضو هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان و جشنواره بین‌المللی تئاتر کودکان و نوجوانان، عضو هیئت‌های داوری کتاب سال، جشنواره‌های کتاب و مطبوعات کودکان و عضویت در شورای موسیقی کودکان و شورای کتاب کودک ایران از جمله فعالیت ها در کارنامه این نویسنده است.از رحماندوست تاکنون یکصد و شصت اثر به صورت مجموعه شعر برای کودکان و نوجوانان، تألیف و ترجمه داستان‌های کودکان و نوجوانان در ایران و جهان منتشر شده و تیراژ کتاب‌های او به بیش از پنج و نیم میلیون نسخه می‌رسد. او هم اکنون به تدریس داستان نویسی و ادبیات کودکان و نوجوانان مشغول است و به عنوان مسئول بخش کتاب‌های خارجی کودکان و نوجوانان در کتابخانه ملی فعالیت می‌کند.

ویژه برنامه پاتوق کتاب پنجشنبه ۱۱ بهمن ماه ساعت ۱۰ الی ۱۲ در کتابخانه فجر به نشانی بلواریافت‌آباد، ابراهیم‌آباد، خیابان اسدآبادی، ‌بوستان مینا میزبان مخاطبان است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

مروری بر سیر تکامل انتخاب برترین آثار تلویزیونی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: از اواسط دهه ۷۰ بود که با برگزاری جشنواره‌ای با عنوان «جشنواره سیما» برنامه‌های تلویزیونی نیز صاحب یک جشنواره رقابتی شدند.

از اواسط دهه ۷۰ بود که با برگزاری جشنواره‌ای با عنوان «جشنواره سیما» برنامه‌های تلویزیونی نیز صاحب یک جشنواره رقابتی شدند. این جشنواره از سال ۱۳۷۶ کار خود را آغاز کرد. اما این جشنواره بعدها با تکامل و در قالب جدید، با نام «جام جم» برگزار می‌شود که به انتخاب و معرفی بهترین برنامه ها، تهیه کنندگان و هنرمندان تلویزیون در طول یک سال می‌پردازد.

اولین دوره جشنواره جام جم در سال ۱۳۹۰ با هدف بررسی آثار شبکه‌های تحت پوشش معاونت سیما برگزار شد. اما دوره نخست این جشنواره، بسیار محدود و کوچک برگزار شد. در اولین دوره، تنها برگزیده‌هایی در سه بخش فیلم تلویزیونی (تله فیلم)، مستند و پویا نمایی معرفی شدند. یکی دیگر از اهداف راه اندازی و تأسیس این جشنواره نیز این بود که با انتخاب چهره‌های برگزیده، تولید برنامه در سال آتی نیز به آن‌ها سپرده شود.

اما دوره دوم این جشنواره یک سال بعد، یعنی در سال ۹۱ برگزار شد. ارتقا و تحول در قالب‌های مختلف برنامه سازی شبکه‌های تلویزیونی، هدف برگزاری این دوره اعلام شده بود. دومین دوره جشنواره جام جم، نیز بسیار محدود به کار خود پایان داد. به این ترتیب که در کنار بخش فیلم‌های تلویزیونی، سه بخش جدید، جایگزین بخش‌های دوره اول شد. یعنی این بار ۳۵ برگزیده در بخش‌های فیلم‌های تلویزیونی، سریال‌های طنز، برنامه‌های کودک و نوجوان و نیز مسابقات و سرگرمی معرفی شد.

اما دوره سوم جشنواره جام جم را می‌توان نقطه عطف و شروعی برای رشد و گسترش این رویداد دانست. به طوری که در این دوره که سال ۹۲ برگزار شد، ستاد عالی جشنواره جام جم طراحی و کار خود را برای بررسی برترین محصولات شبکه‌های مختلف زیرمجموعه معاونت سیما آغاز کرد. از این دوره، در کنار افزایش بخش‌های رقابتی، هر بخش نیز دارای دبیرهای جداگانه‌ای شد. همچنین اتفاق دیگر، بین المللی بودن این دوره از جشنواره بود. با توجه به اینکه سومین دوره جشنواره جام جم در اوج انقلاب‌ها و خیزش‌های مردمی در کشورهای اسلامی و عربی برگزار می‌شد، بخش ویژه «مقاومت و بیداری اسلامی» پذیرای آثار تلویزیونی با مضامین انقلابی از سایر کشورها بود. در مجموع، بخش‌های مختلف سومین جشنواره جام جم به این ترتیب بودند: مستند، ترکیبی، گفتگو محور، مجموعه نمایشی، فیلم تلویزیونی، بین الملل و پویا نمایی.

اما چهارمین جشنواره جام جم با وقفه ای چهار ساله بار دیگر با هدف ایجاد بستری برای رقابت، تقویت ابتکار و خلاقیت دست اندرکاران تولید، ارتقای کیفی تولیدات سیما، فراهم کردن زمینه‌های مناسب برای شناسایی توانمندی‌ها و کشف استعدادهای جوان، ایجاد فرصت‌های مناسب برای تبادل افکار و انتقال تجارب برنامه سازان و دست اندرکاران رسانه، اسفند سال ۹۶ برگزار شد. این دوره، شامل برنامه‌های پخش شده از ابتدای سال ۹۳ تا آخر تابستان سال ۹۶ می‌شد. همچنین چهارمین دوره جشنواره جام جم در چهار بخش سریال‌های تلویزیونی، مسابقات تلویزیونی، برنامه‌های مستند و پویانمایی برگزار شد.

اما پنجمین دوره جشنواره جام جم را باید نقطه تحول و شکوفایی این رویداد دانست. طوری که از این پس می‌توان آن را بزرگ‌ترین جشنواره در حوزه رسانه دانست. چرا که این دوره از جشنواره جام جم به کمیسیون ها ارتقا یافته اند و تعداد آن‌ها نیز نسبت به گذشته دو برابر شده است. یعنی در این دوره، آثار شبکه‌های تلویزیونی در کمیسیون‌های تخصصی «نمایش»، «مسابقات و سرگرمی»، «مستند»، «پویانمایی»، «آگهی‌ها و تبلیغات تلویزیونی»، «دوبلاژ و آماده سازی»، «فضای مجازی»، «انتخاب مردمی»، «برنامه‌های ترکیبی»، «بازار و محصولات تلویزیونی» و بخش ویژه «چهل سالگی انقلاب» به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. شاید بتوان بخش‌های «دوبلاژ»، «مردمی»، «آگهی‌ها و تبلیغات تلویزیونی» و «چهل سالگی» را جذاب‌ترین بخش‌های جدید این دوره برای عموم مردم دانست. بخش «دوبلاژ» از این نظر که به انتخاب برترین صداپیشه که برای همه مردم از نسل‌های مختلف، خاطره ساز هستند اختصاص دارد. همچنین بخش «چهل سالگی» نیز شامل برترین آثار با موضوع انقلاب اسلامی است که اغلب، شامل آثاری نوستالژیک برای مخاطبان سیما می‌شود. بخش «مردمی» نیز، چون برای مشارکت همه مردم و بینندگان تلویزیون در نظر گرفته شده و مشخص شدن برترین آثار از نگاه مردم، آن را به مهیج‌ترین بخش پنجمین جشنواره جام جم تبدیل کرده است.

بخش «آگهی‌ها و تبلیغات تلویزیونی» نیز از آن جهت جذاب است که تعامل بین شرکت های تبلیغاتی و بدنه برنامه سازی تلویزیون را شامل می شود.

علاوه بر این ها، تعداد داوران جشنواره نیز بسیار بیشتر شده که این هم باعث ارتقای اعتبار سنجش و ارزشیابی آثار می‌شود. این جشنواره با حکم مرتضی میرباقری معاون سیمای رسانه ملی، مهر ماه امسال کلید خورد و ابتدا کار انتخاب آثار شروع شد. پس از آن نیز از اوائل دی، با مشخص شدن تدریجی آثار راه یافته به بخش مسابقه، کار داوری نیز به مرحله عمل رسید. مدیریت کمیسیون‌ها را نیز مدیران شبکه‌های سیما بر عهده دارند و داوران این بخش‌ها نیز از چهره‌های مطرح و متخصص در حیطه کاری خود هستند. به این ترتیب، جام جم به یک جشنواره تخصصی تبدیل شده است و برای نخستین بار فضایی رقابتی را برای رشته‌های مختلف در حوزه رسانه فراهم کرده است.

بنابراین، هفتم اسفند با برگزاری مراسم اختتامیه پنجمین جشنواره جام جم، بهترین محصولات سیما در قالب‌ها و زمینه‌های مختلف مشخص و معرفی خواهند شد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

پخش کلیپ غافلگیر کردن معتمدآریا در افتتاحیه جشنواره فجر/کیانیان: سیمین یک ستاره است

آیین بزرگداشت فاطمه معتمدآریا در مراسم افتتاحیه فجر سی و هفتم برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره نوبت به آیین بزرگداشت فاطمه معتمدآریا رسید که با پخش فیلم بزرگداشت این بانوی هنرمند آغاز شد. در این فیلم که به کارگردانی کیارش اسدی زاده ساخته شده بود، هنرمندانی مثل کمال تبریزی، سیف الله صمدیان، شبنم مقدمی، پانته آ پناهی ها، علیرضا آذرنگ، بهرام دهقان،  و همایون اسعدیان درباره او حرف زدند. همچنین احمد حامد همسر سیمین معتمدآریا تعدادی از ویژگی های او را برشمرد.

پیش از این کیارش اسدی زاده از یک غافلگیری برای معتمدآریا و هوادارانش خبر داده بود. این غافلگیری حضور این هنرمندان در یک کافه که ترانه ای که با اسامی فیلم هایش ساخته شده بود خوانده می شد و معتمدآریا با حضور در این کافه و دیدن دوستانش غافلگیر شد.

رضا کیانیان، علیرضا رئیسیان و همایون اسعدیان برای بزرگداشت معتمدآریا روی صحنه آمدند.

کیانیان در صحبت هایش گفت: برای سیمین خیلی دیر بزرگداشت گرفته شد. زمانی که من وارد سینما شدم سیمین یک ستاره بود. حالا حساب کنید چند ساله است؟

اسعدیان: معتمدآریا تلاش کرد شرافت را سر سفره‌ها بیاورد

همایون اسعدیان هم در این مراسم گفت: دوستان زیادی تلاش کردند تا شان و منزلت سینما را برگردانند تا وقتی بچه ها و دخترهایشان به سینما می آیند شریف و سالم باشند. بازیگران و تهیه کنندگان سینما تلاش های زیادی در این مورد کردند.یکی از آن بازیگرانی که تلاش کرد سیمین معتمدآریا بود تا این شرافت را سر سفره ها بیاورد. من به خانم معتمدآریا افتخار می کنم.

سپس علیرضا رئیسیان درباره این بانوی هنرمند گفت: دو نکته بگویم. اول اینکه چطور ممکن است در شرایطی خداوند به یک نفر بگوی هوایت را دارم. از ۶بزرگداشت امسال ۵نفرشان در فیلم اول من ریحانه حضور داشتند و این بزرگترین افتخار زندگی من بود. به اضافه استاد محمود کلاری عزیز که امسال داور هستند.

رئیسیان: معتمدآریا به حرفه اش احترام می گذارد

او گفت: نکته دوم اینکه جایی خواندم که خداوند در دو شکل ممکن است به کسی لبخند بزند. یکی زمانی که خیلی ها بخواهند آدمی بزرگ نشود و خدا بخواهد  بشود و دیگری برعکسش. وقتی مردمی که با هنر جدی برخورد می کنند از ته دل دوستش داشته باشند و در قلب آنها جا داشته باشد و او کسی نیست جز معتمدآریا.

رئیسیان ادامه داد: سه خصلت در ایشان را بگویم چون من در اولین و  دومین فیلمم با ایشان همکاری داشتم. اولی اخلاق حرفه ای به معنای واقعی آدمی است که به حرفه اش احترام می گذارد موقعیت خودش را به عنوان ستاره درک می کند و شما به شدت با او راحت هستید وقتی با او کار می کنید. دوم درک والا از نقشی است که کار می کند. اصلا نیاز به توضیح آن پرسوناژ ندارد. آنقدر کیف می کنید زمانی که جلوی دوربینتان است که هیچ نکته ای را لازم نیست به او بگویید.

او گفت: سوم شعور اجتماعی بسیار بالا که یک نخبه می تواند داشته باشد و این سه تا اگر در کسی بود حتما آدم بزرگی است و خوشحالم که امشب برای یک آدم بزرگ بزرگداشت گرفتیم.

معتمدآریا: سینما گوهری دست نیافتنی است

فاطمه معتمدآریا در مراسم نکوداشتش گفت: خوشحال هستم که به عنوان یک زن می توانم گوشه ای از احساسات انسانی مادرانه و خواهرانه ام را با سینما تنها وسیله ای که بلد هستم با آن به همه مردمم ابراز ارادت کنم، نشان می‌دهم.

او ادامه داد: بزرگترین خوشحالی امشب برایم این است که خانواده عزیز سینما اینجا جمع هستند و من سهم کوچکی در این خانواده دارم. همکارانی که به دلیل دوستی ها و تلاش های بی دریغشان سینما را زنده نگاه داشتیم و به عنوان مهمترین هنر مردمی این دوران به آن چنگ زده ایم. چون همه انتقادها از همه سو به سینما است برای اینکه گوهری دست نیافتنی ست و  همه می خواهند به آن دست پیدا کنند.

معتمدآریا با اشاره به جایگاه سینما گفت: هر کسی از هر نقطه ای که بتواند پیکان تیز انتقاداتش را به طرف ما می آورد ولی خانواده سینما یک خانواده دوست داشتنی محترم و معتقد به همه ارزش ها است. صنعت و هنر سینمای ما تنها چیزی است که بزرگترین سفیر فرهنگ سرزمینمان در همه جای جهان است، این دلیل حملات گسترده ایست که به سینمای ایران می شود. از همکارانم در خانه سینما که همه حقوق صنفی همکارانم را نگه می دارند تشکر می کنم. از آقای اسعدیان، رئیسیان و کیانیان هم تشکر می کنم.

او  سپس به روی صحنه برگشت تا بگوید: در فیلم درخشان جان دار که توسط دو فیلمساز جوان ۲۴ ساله ساخته شده که سنشان نزدیک به یک سوم سن من است کار کردم که در جشنواره فجر به نمایش درمی آید و من نمی توانم آنها را همراهی کنم. خواهش می کنم فیلمسازهای جوان را حمایت کنیم. چون آنها آینده ساز سینمای ایران هستند.

دفتر سینمایی

تجلیل ویژه بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی از «ژنرالِ تدوین ایران»/گنجوی: اینجا حال آدم خوش می‌شود

مراسم بزرگداشت عباس گنجوی، هنرمند تدوین گر کشورمان در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر سی و هفتم برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم،کلیپ تجلیل از عباس گنجوی پخش شد.

در کلیپ تجلیل از گنجوی، بهمن فرمان آرا، رضا کیانیان، مسعود کیمیایی، رسول صدر عاملی و احمد طالبی نژاد به تعریف و تمجید  از او پرداختند.

بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی برای تجلیل از عباس گنجوی روی سن حاضر شدند.

مسعود کیمیایی در صحبت هایش درباره عباس گنجوی گفت: در سال های دور خیلی با هم کار کردیم. در کارهای سیاه و سفید من قبل انقلاب با عباس کار کردم. خاک، گوزن ها، سفر سنگ و بقیه فیلم هایم.

او ادامه داد: عباس گنجوی بیشتر از یک مونتور سینما می داند و دانسته دارد. قرص و محکم همه چیز را می فهمد، فیلمت را می شناسد، فکر می کند و بعد از یکی دو هفته یک جدول می دهد. خیلی ها مانند او نیستند. عباس گنجوی فوق العاده است.

کیمیایی تاکید کرد: ما روزهای سختی را با هم گذراندیم. روزهای برف، سرما و ساواک.

فرمان آرا: در سینما فقط یک دوست دارم، عباس گنجوی!

بهمن فرمان آرا هم در مراسم نکوداشت گنجوی گفت: من در مدتی که در کار سینما بودم، شاید با هزاران نفر آشنا شدم اما فقط یک دوست دارم و او عباس گنجوی است. تفاوت آشنا و دوست را همه می دانید ولی من می خواهم از ناصر تقوایی یاد کنم. زمانی که مستند «نوروز و خاویار» را ساخته بودم، از او پرسیدم مونتور چه کسی را پیشنهاد می کنی. ناصر گفت بهتر از عباس پیدا نمی کنی. هر چه فیلم من ساختم عباس مونتاژ کرده ولی سوای از این قضایا من شاهد عقدش هم بودم، بچه هایش را دیدم که بزرگ شدند،.

او تاکید کرد: اگر تن صدای من زمانی که تلفنی صحبت می کنیم افسرده باشد هر جا باشد می آید. دوستی در ارتباط ما خیلی مهم است. عباس مشابه ندارد. همه کسانی که امروز کار می کنند، شاگردهای عباس بودند ولی عباس خودش یاد گرفته است. او از هیچی شروع کرد. از بابل آمد و خودش را به اینجا رساند.

فرمان آرا ادامه داد: هر چه درباره عباس بگویم کم گفته‌ام. برای اینکه این روزها درباره کسانی که سنشان بالاست حرفی زده نمی شود. بعضی وقت ها هم که حرف زده می شود ناخوشایند است. امروز فیلمی در اینستاگرام دیدم که عکس جوانی خانم شهلا ریاحی که آلزایمر دارد جلوی او آوردند و می گویند می شناسی؟ چقدر بی احترامی می کنید. اینها بزرگان سینما بودند. این خانم اولین کارگردان زن سینمای ایران بوده چرا سوء استفاده می کنید؟ مثل کسانی که کنار تخت بیمار عکس می گیرند. این چه عیادتی است و چرا باید این عکس در اینستاگرام گذاشته شود؟ خوشحالم تا عباس سرپا است این بزرگداشت گرفته شده و افتخار می کنم همه کارهایم مونتورش عباس گنجوی بوده است.

عباس گنجوی: اگر یک اتاق نیمه تاریک یا پنجره نیمه روشن بدهید، من می توانم خیلی حرف بزنم

عباس گنجوی هم در آیین بزرگداشتش گفت: خیلی بلد نیستم حرف بزنم، به خصوص چنین جایی. من می گویم اگر یک اتاق نیمه تاریک یا پنجره نیمه روشن بدهید، من می توانم خیلی حرف بزنم.

او ادامه داد: اما همه حرف ها در طول همه این سال‌ها که کار کردم گفته شده است. اما چیزهایی اینجا برایم یادآوری شد و تقریبا در دوره ای که من شروع کردم قبل از اینکه با فرمان آرا، کیمیایی و ناصر تقوایی کار کردم در دوبله کار می کردم که بخشی از این افراد این جا هستند. آدم وقتی در این جمع قرار می گیرد حالش خوش می شود.

دفتر سینمایی

مشروح مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر

مراسم افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در پردیس تئاتر تهران برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، مراسم افتتاحیه با پخش سرود ملی و قرائت قرآن و حضور جمع گسترده ای از اهالی سینما و همچنین نمایندگان رسانه ها سه شنبه شب نهم بهمن ماه در سالن سینمای پردیس تئاتر تهران آغاز شد.

پس از آن مجری مراسم منصور ضابطیان به روی سن آمد و با خوش آمدگویی به مهمانان مراسم را آغاز کرد. ضابطیان با دعای تحویل سال مراسم را شروع کرد و این مراسم را تحویل سال سینمای ایران نامید.

داروغه‌زاده: آوازه افتخارات سینمای ایران در همه جهان طنین‌انداز است/سینما دستاورد انقلاب اسلامی است
دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر گفت: سینمای ایران پیام‌آور نجابت، انسانیت، صداقت، درستکاری و همه‌ی فضایل است. ادعای بزرگی نیست اگر بگویم سینمای نوین ایران خود بزرگ‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی است.

ابراهیم داروغه زاده در مراسم افتتاحیه که امروز سه شنبه ۹ بهمن، در محل پردیس تئاتر تهران در حال برگزاری است، گفت: این ایام را که متعلق به بانوی بزرگوار صدیقه کبری حضرت زهرا سلام الله علیها است را گرامی می‌داریم و سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر را در چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران با نام و یاد آن حضرت آغاز می‌کنیم.

او ادامه داد: به همه سروران عزیز، مهمانان ارجمند، هنرمندان گرامی و مردم عزیزمان خصوصاً اهالی گران‌قدر جنوب تهران که امسال میزبان ما شدند خوش‌آمد می‌گویم. آمده‌ایم که سهم کوچکی از آن‌همه تلاششان برای پیروزی انقلاب اسلامی را قدرشناسی کنیم.

دبیر جشنواره گفت: در این مناطق تهران کوچه به کوچه که نه حتی خانه به خانه نام شهیدانمان نام‌گذاری شده است. ما آمده‌ایم تا بگوییم با ایثارها و فداکاری‌های شما در جای‌جای میهن عزیزمان ایران است که سینمای ایران جان گرفت، رشد کرد، بالغ شد و امروز برای این مرزوبوم افتخارآفرین شده است. سینمای ایران دستاورد انقلاب است

دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با اشاره به اینکه سینمای ایران اکنون و در چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی از دوردست های ایران تا سراسر جهان پیام‌آور ارزش‌های انسانی بسیاری است گفت: این سینما پیام‌آور نجابت، انسانیت، صداقت، درستکاری و همه‌ی فضایل است. ادعای بزرگی نیست اگر بگوییم سینمای نوین ایران خود بزرگ‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی است و مظهر شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی به معنای واقعی آن است.

او تأکید کرد: آوازه افتخارات سینمای ما در همه جهان طنین‌انداز است و این سینما به سهم خود همه تلاش خود را کرده است تا ندای آزادی و آزادگی باشد. سینمای ما به پیروی از وصیت امام راحل مان، دردمند و آرمان‌خواه بوده است و به فرموده رهبر عزیزمان، کلید توسعه و پیشرفت کشور است.

داروغه زاده چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را تبریک گفت و افزود: چهلمین سالگرد انقلاب را به همه شما مردم عزیز، هنرمندان و سینماگران تبریک می‌گویم و امیدوارم روزهایی سرشار از طراوت و جوشش که در آثار امسال جشنواره نمایان است، در این ایام داشته باشیم. قدردان محبت همه همکارانم در ستاد برگزاری و همه‌ی سرورانم در سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستیم که این جشنواره حاصل کمک و حمایت همه این عزیزان است.
پس از صحبت های کوتاه ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره سی و هفتم کلیپی از تصاویر فیلم های شاخص سینمای ایران پس از انقلاب و با آهنگ «دلبر» از محسن چاوشی پخش  شد.

سیمرغ بلورین بهترین عکس به «بمب یک عاشقانه» رسید
آیین افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با معرفی داوران بخش تبلیغات ادامه پیدا کرد. علی نیک رفتار، آرش معیریان، احسان برآبادی داوران مسابقه تبلیغات سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بودند که با تشویق حاضران در سالن به روی سن آمدند تا جوایز این بخش را اهدا کنند.

سیمرغ بلورین بخش بهترین عکس به حبیب مجیدی برای بمب یک عاشقانه تعلق گرفت.

مجیدی در هنگام دریافت این جایزه گفت: رقابت در هنر بی معناست و یادمان نرود که سینما قرار است آدم‌ها را بهم نزدیک‌تر کند. صمیمانه از آقای پیمان معادی و تمام عوامل این فیلم تشکر می‌کنم.

طاها ذاکر برای فیلم کوپال سیمرغ بلورین بهترین پوستر را دریافت کرد.

سیمرغ بلورین بهترین آنونس در جشنواره فیلم فجر به روح الله موحدی برای گرگ بازی اهدا شد.

روح الله موحدی در سخنانی از سیدمحمود رضوی در موسسه سیمای مهر تشکر کرد و همچنین از مهدی جمشیدیان برای طراحی صدای تیزر فیلم گرگ بازی و خانواده اش تشکر کرد و در پایان جایزه اش را به همسرش تقدیم کرد.

در ادامه مراسم، کلیپی از تصاویری از درگذشتگان سینمای ایران با پخش قطعه ای با صدای زنده یاد حسین پناهی و قطعه «من کجا باران کجا» با صدای همایون شجریان پخش شد.

تقدیر ویژه شجاع نوری و تابش از عزیزالله حمیدنژاد/او مثل یک چتر سیاه در سفری بارانی است
در بخش دیگری از مراسم افتتاحییه، بزرگداشت عزیزالله حمیدنژاد کارگردان سینمای ایران برگزار شد. در ابتدا کلیپی از فیلم های «هور در آتش» و «اشک سرما» از آثار این هنرمند پخش شد. در ادامه هم علیرضا شجاع نوری، بازیگر و علیرضا تابش، مدیر بنیاد سینمایی فارابی برای تجلیل از این هنرمند به روی سن آمدند.

علیرضا شجاع نوری در سخنانی درباره حمیدنژاد گفت: می‌گویند اگر کسی را می‌خواهی خوب بشناسی باید با او کار کنی یا سفر بروی. سال ۱۳۶۱ بود که سیف الله‌داد اولین فیلمش را می‌ساخت، من و حمیدنژاد دستیاران او بودیم و از او یاد گرفتیم. چند سال بعد در نیویورک مسوول معرفی فیلم بودم که در آنجا «هور در آتش» به نمایش درآمد و بالاخره در آخرین همکاری سریال «بانوی عمارت» را کار کردیم.

او ادامه داد: آقای حمیدنژاد یکی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی است و مثل یک چتر سیاه در یک سفر بارانی است. آنقدر عزیز و حامی است که همواره تو را از خیلی آسیب‌ها حفظ می‌کند. ممکن است لبخندهای او را کم ببینی، اما بسیار به جان می‌نشیند. من تاکنون غیر از خیر از او چیزی ندیده‌ام.

علیرضا تابش هم در سخنانی درباره عزیزالله حمیدنژاد گفت: آقای حمیدنژاد شاید ۲۰ساله بودند که با مرحوم سیف ‌الله‌داد وارد سینما شدند و در این ۴۰ سال ثمره کارشان فیلم‌های هنری و ارزشمند است که در جشنواره‌های خارجی وقتی نمایش داده می‌شد مخاطبان باورشان نمی‌شد که زیبایی‌های سرزمین عزیز ما است و فکر می‌کردند در استودیو ساخته شده است. برای عزیزالله حمیدنژاد طول عمر و عزت روزافزون می‌خواهم. ان‌شاالله همیشه عزیز باشی.

حمیدنژاد:دوست داشتم زمانی اینجا می آمدم که تعداد بیشتری فیلم ساخته بودم
عزیزالله حمیدنژاد در مراسم نکوداشتش گفت: آقای شجاع نوری و آقای تابش من را خجالت دادند. اینطور هم نیست که آنها می‌گویند. از نظر کمی و کیفی تعداد کارهای من آنقدر نیست که نیاز به بزرگداشت داشته باشم. دوست داشتم زمانی اینجا می‌آمدم که تعداد بیشتری فیلم ساخته بودم که متاسفانه با شرایط موجود نتوانستم و نشد. اما خوشحالم که هر یک از کارهایم را با عشق ساختم و شرایط و دشواری‌های زندگی مانع این نشد که دست به هر کاری بزنم و هر فیلمی را بسازم. در این راستا باید از همسرم تشکر کنم چون در این سال‌ها او مرا حمایت کرد برای این که دست به هر کاری نزنم.

او ادامه داد: دوست دارم از منتقدان نام ببرم که وفتی هور در آتش را ساختم در همین فضای جشنواره از فیلم حمایت کردند و باعث شدند من فیلم بعدی‌ام را بسازم، افرادی چون حمید صدیقی، هوشنگ گلمکانی، خسرو دهقان و مسعود محرابی. در زمانی که ما این فیلم را ساختیم ویژوال افکت کامپیوتری نبود و باید با جلوه‌های ویژه میدانی می‌ساختیم و من باید تقدیر کنم از آقای شوقی و دستیارشان که برف و بوران را برای ما ایجاد کردند. آن زمان کار بسیار دشواری بود.
حمیدنژاد تاکید کرد: همچنین خوشحالم که در آخرین کارم با آقای شجاع نوری همکاری داشتم و خانم مومن که در نقش فخرالزمان درخشیدند و خوشحالم که در هر کارم یک تعداد چهره جدید به تلویزیون و سینما معرفی کردم. امیدوارم خدا توفیق بدهد فیلم‌های دلخواهم را بسازم.

مراسم نکوداشت «عزتِ سینمای ایران» برگزار شد
همچنین نکوداشت عزت‌الله انتظامی در آیین افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

ضابطیان این بخش را با نقل قولی از کتاب «آقای بازیگر» عزت الله انتظامی آغاز کرد و پس از آن کلیپی با تصاویری از نقش آفرینی های این هنرمند در فیلم ها و سریال های مختلف پخش شد.

برای برگزاری مراسم نکوداشت زنده یاد عزت الله انتظامی سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی و ابراهیم داروغه زاده دبیر سی و هفتمین جشنواره فجر به روی سن آمدند و پس از آن منصور ضابطیان از مجید انتظامی دعوت کرد تا با حضور در روی سن در این مراسم همراه شود.

مجید انتظامی آهنگساز سرشناس و فرزند زنده یاد عزت الله انتظامی در این مراسم ضمن تبریک این روز به دست اندرکاران سینمای ایران و آرزوی سال پربار برای سینما گفت: از خانه سینما برای زحماتی که کشیدند و در این مدت ما را تنها نگذاشتند تشکر می کنم.

صدرعاملی در مراسم بزرگداشت ابراهیم حقیقی: پوسترها هویت فیلم هستند/پسیانی: کارهای حقیقی اعجاب آور است

مراسم بزرگداشت ابراهیم حقیقی در ادامه مراسم افتتاحیه برگزار شد.

رسول صدرعاملی، آتیلا پسیانی و استاد علی اکبر صادقی برای بزرگداشت ابراهیم حقیقی به روی سن آمدند.

علی اکبر صادقی استاد هنرهای تجسمی در این آیین گفت: افتخار من این است که چهل و پنج شش سال است که با ابراهیم حقیقی دوست هستم که یک هنرمند واقعا والا و برجسته است.

رسول صدرعاملی هم خطاب به ابراهیم حقیقی گفت: پوستر هویت فیلم بوده و فیلم ها مشخص نیست کجا هستند ولی پوسترها هویت و شناسنامه فیلم هستند و من بسیار خوشحالم که در این سال ها همکاری زیادی با شما داشتم. خواهش می کنم در این دوران کپی کاری های مفتضحانه قدر گرافیست های خوبمان را بدانیم؛ جای مرتضی ممیز و فرشید مثقالی خالی.

آتیلا پسیانی هم در این مراسم گفت: خوشحالم که در این مراسم هستم. تناسبی که بین فکر، طرح و اجرا در کارهای ابراهیم حقیقی است اعجاب آور است و او این نظم گرافیکی اش را در تمام کارهایش به کار می برد.

ابراهیم حقیقی هم در مراسم نکوداشتش گفت: دوستان پرسیدند گرامیداشت چگونه است گفتم برای من قطعا خوشحال کننده است. از دومین جشنواره فیلم فجر که پوستر کشیدم، همراه جشنواره شدم. در سال چهارم سیمرغ و در سال پنجم تندیس را طراحی کردم که تکامل یافته اش تقدیم به هنرمندان می شود.

او ادامه داد: زندگی آدم ها همیشه پر از خوشی و حسرت است. خوشی من امشب از این است که در کنار عزیزانی هستم که افتخار سینمای ایران‌اند. آقای خسروشاهی که فکر می کنم همه ما با صدایشان بزرگ شدیم. با آقای عباس گنجوی و آقای حمیدنژاد از سال ۵۰ آشنا هستم. گنجوی در همان زمان هم یکی از حرفه ای ترین تدوین گران سینمای ایران بود. و خانم معتمدآریای عزیز که خوشحال هستم کارهای مشترک بسیاری با ایشان دارم.و در نهایت این سه بزرگواری که به من افتخار دادند، اینجا هستند. همکاری های بسیاری با آنها داشتم.

حقیقی تاکید کرد: یادی کنم از آقای بهشتی که این تندیس در زمان او طراحی شد. و البته عزیزی که بین ما نیست. ۱۵، ۱۶ سال بود که هر هفته یا حداقل دو هفته یکبار در کنار میزی می نشستم که عزت الله انتظامی در آنجا بود. عزت الله انتظامی مایه افتخار همه ما بود. انسانیت و تفکرش بسیار برای خانه هنرمندان راه گشا بود. متاسفم که خودش اینجا نیست.

پخش کلیپ غافلگیر کردن معتمدآریا در افتتاحیه جشنواره فجر/کیانیان: سیمین یک ستاره است

آیین بزرگداشت فاطمه معتمدآریا در مراسم افتتاحیه فجر سی و هفتم برگزار شد.

در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره نوبت به آیین بزرگداشت فاطمه معتمدآریا رسید که با پخش فیلم بزرگداشت این بانوی هنرمند آغاز شد. در این فیلم که به کارگردانی کیارش اسدی زاده ساخته شده بود، هنرمندانی مثل کمال تبریزی، سیف الله صمدیان، شبنم مقدمی، پانته آ پناهی ها، علیرضا آذرنگ، بهرام دهقان،  و همایون اسعدیان درباره او حرف زدند. همچنین احمد حامد همسر سیمین معتمدآریا تعدادی از ویژگی های او را برشمرد.

پیش از این کیارش اسدی زاده از یک غافلگیری برای معتمدآریا و هوادارانش خبر داده بود. این غافلگیری حضور این هنرمندان در یک کافه که ترانه ای که با اسامی فیلم هایش ساخته شده بود خوانده می شد و معتمدآریا با حضور در این کافه و دیدن دوستانش غافلگیر شد.

رضا کیانیان، علیرضا رئیسیان و همایون اسعدیان برای بزرگداشت معتمدآریا روی صحنه آمدند.

کیانیان در صحبت هایش گفت: برای سیمین خیلی دیر بزرگداشت گرفته شد. زمانی که من وارد سینما شدم سیمین یک ستاره بود. حالا حساب کنید چند ساله است؟

اسعدیان: معتمدآریا تلاش کرد شرافت را سر سفره‌ها بیاورد

همایون اسعدیان هم در این مراسم گفت: دوستان زیادی تلاش کردند تا شان و منزلت سینما را برگردانند تا وقتی بچه ها و دخترهایشان به سینما می آیند شریف و سالم باشند. بازیگران و تهیه کنندگان سینما تلاش های زیادی در این مورد کردند.یکی از آن بازیگرانی که تلاش کرد سیمین معتمدآریا بود تا این شرافت را سر سفره ها بیاورد. من به خانم معتمدآریا افتخار می کنم.

سپس علیرضا رئیسیان درباره این بانوی هنرمند گفت: دو نکته بگویم. اول اینکه چطور ممکن است در شرایطی خداوند به یک نفر بگوی هوایت را دارم. از ۶بزرگداشت امسال ۵نفرشان در فیلم اول من ریحانه حضور داشتند و این بزرگترین افتخار زندگی من بود. به اضافه استاد محمود کلاری عزیز که امسال داور هستند.

رئیسیان: معتمدآریا به حرفه اش احترام می گذارد
او گفت: نکته دوم اینکه جایی خواندم که خداوند در دو شکل ممکن است به کسی لبخند بزند. یکی زمانی که خیلی ها بخواهند آدمی بزرگ نشود و خدا بخواهد  بشود و دیگری برعکسش. وقتی مردمی که با هنر جدی برخورد می کنند از ته دل دوستش داشته باشند و در قلب آنها جا داشته باشد و او کسی نیست جز معتمدآریا.

رئیسیان ادامه داد: سه خصلت در ایشان را بگویم چون من در اولین و  دومین فیلمم با ایشان همکاری داشتم. اولی اخلاق حرفه ای به معنای واقعی آدمی است که به حرفه اش احترام می گذارد موقعیت خودش را به عنوان ستاره درک می کند و شما به شدت با او راحت هستید وقتی با او کار می کنید. دوم درک والا از نقشی است که کار می کند. اصلا نیاز به توضیح آن پرسوناژ ندارد. آنقدر کیف می کنید زمانی که جلوی دوربینتان است که هیچ نکته ای را لازم نیست به او بگویید.

او گفت: سوم شعور اجتماعی بسیار بالا که یک نخبه می تواند داشته باشد و این سه تا اگر در کسی بود حتما آدم بزرگی است و خوشحالم که امشب برای یک آدم بزرگ بزرگداشت گرفتیم.

معتمدآریا: سینما گوهری دست نیافتنی است
فاطمه معتمدآریا در مراسم نکوداشتش گفت: خوشحال هستم که به عنوان یک زن می توانم گوشه ای از احساسات انسانی مادرانه و خواهرانه ام را با سینما تنها وسیله ای که بلد هستم با آن به همه مردمم ابراز ارادت کنم، نشان می‌دهم.

او ادامه داد: بزرگترین خوشحالی امشب برایم این است که خانواده عزیز سینما اینجا جمع هستند و من سهم کوچکی در این خانواده دارم. همکارانی که به دلیل دوستی ها و تلاش های بی دریغشان سینما را زنده نگاه داشتیم و به عنوان مهمترین هنر مردمی این دوران به آن چنگ زده ایم. چون همه انتقادها از همه سو به سینما است برای اینکه گوهری دست نیافتنی ست و  همه می خواهند به آن دست پیدا کنند.

معتمدآریا با اشاره به جایگاه سینما گفت: هر کسی از هر نقطه ای که بتواند پیکان تیز انتقاداتش را به طرف ما می آورد ولی خانواده سینما یک خانواده دوست داشتنی محترم و معتقد به همه ارزش ها است. صنعت و هنر سینمای ما تنها چیزی است که بزرگترین سفیر فرهنگ سرزمینمان در همه جای جهان است، این دلیل حملات گسترده ایست که به سینمای ایران می شود. از همکارانم در خانه سینما که همه حقوق صنفی همکارانم را نگه می دارند تشکر می کنم. از آقای اسعدیان، رئیسیان و کیانیان هم تشکر می کنم.

او  سپس به روی صحنه برگشت تا بگوید: در فیلم درخشان جان دار که توسط دو فیلمساز جوان ۲۴ ساله ساخته شده که سنشان نزدیک به یک سوم سن من است کار کردم که در جشنواره فجر به نمایش درمی آید و من نمی توانم آنها را همراهی کنم. خواهش می کنم فیلمسازهای جوان را حمایت کنیم. چون آنها آینده ساز سینمای ایران هستند.

تجلیل ویژه بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی از «ژنرالِ تدوین ایران»/گنجوی: اینجا حال آدم خوش می‌شود
مراسم بزرگداشت عباس گنجوی، هنرمند تدوین گر کشورمان در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر سی و هفتم برگزار شد.

در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم،کلیپ تجلیل از عباس گنجوی پخش شد.

در کلیپ تجلیل از گنجوی، بهمن فرمان آرا، رضا کیانیان، مسعود کیمیایی، رسول صدر عاملی و احمد طالبی نژاد به تعریف و تمجید  از او پرداختند.

بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی برای تجلیل از عباس گنجوی روی سن حاضر شدند.
مسعود کیمیایی در صحبت هایش درباره عباس گنجوی گفت: در سال های دور خیلی با هم کار کردیم. در کارهای سیاه و سفید من قبل انقلاب با عباس کار کردم. خاک، گوزن ها، سفر سنگ و بقیه فیلم هایم.

او ادامه داد: عباس گنجوی بیشتر از یک مونتور سینما می داند و دانسته دارد. قرص و محکم همه چیز را می فهمد، فیلمت را می شناسد، فکر می کند و بعد از یکی دو هفته یک جدول می دهد. خیلی ها مانند او نیستند. عباس گنجوی فوق العاده است.

کیمیایی تاکید کرد: ما روزهای سختی را با هم گذراندیم. روزهای برف، سرما و ساواک.

فرمان آرا: در سینما فقط یک دوست دارم، عباس گنجوی!
بهمن فرمان آرا هم در مراسم نکوداشت گنجوی گفت: من در مدتی که در کار سینما بودم، شاید با هزاران نفر آشنا شدم اما فقط یک دوست دارم و او عباس گنجوی است. تفاوت آشنا و دوست را همه می دانید ولی من می خواهم از ناصر تقوایی یاد کنم. زمانی که مستند «نوروز و خاویار» را ساخته بودم، از او پرسیدم مونتور چه کسی را پیشنهاد می کنی. ناصر گفت بهتر از عباس پیدا نمی کنی. هر چه فیلم من ساختم عباس مونتاژ کرده ولی سوای از این قضایا من شاهد عقدش هم بودم، بچه هایش را دیدم که بزرگ شدند،.

او تاکید کرد: اگر تن صدای من زمانی که تلفنی صحبت می کنیم افسرده باشد هر جا باشد می آید. دوستی در ارتباط ما خیلی مهم است. عباس مشابه ندارد. همه کسانی که امروز کار می کنند، شاگردهای عباس بودند ولی عباس خودش یاد گرفته است. او از هیچی شروع کرد. از بابل آمد و خودش را به اینجا رساند.

فرمان آرا ادامه داد: هر چه درباره عباس بگویم کم گفته‌ام. برای اینکه این روزها درباره کسانی که سنشان بالاست حرفی زده نمی شود. بعضی وقت ها هم که حرف زده می شود ناخوشایند است. امروز فیلمی در اینستاگرام دیدم که عکس جوانی خانم شهلا ریاحی که آلزایمر دارد جلوی او آوردند و می گویند می شناسی؟ چقدر بی احترامی می کنید. اینها بزرگان سینما بودند. این خانم اولین کارگردان زن سینمای ایران بوده چرا سوء استفاده می کنید؟ مثل کسانی که کنار تخت بیمار عکس می گیرند. این چه عیادتی است و چرا باید این عکس در اینستاگرام گذاشته شود؟ خوشحالم تا عباس سرپا است این بزرگداشت گرفته شده و افتخار می کنم همه کارهایم مونتورش عباس گنجوی بوده است.
عباس گنجوی: اگر یک اتاق نیمه تاریک یا پنجره نیمه روشن بدهید، من می توانم خیلی حرف بزنم

عباس گنجوی هم در آیین بزرگداشتش گفت: خیلی بلد نیستم حرف بزنم، به خصوص چنین جایی. من می گویم اگر یک اتاق نیمه تاریک یا پنجره نیمه روشن بدهید، من می توانم خیلی حرف بزنم.

او ادامه داد: اما همه حرف ها در طول همه این سال‌ها که کار کردم گفته شده است. اما چیزهایی اینجا برایم یادآوری شد و تقریبا در دوره ای که من شروع کردم قبل از اینکه با فرمان آرا، کیمیایی و ناصر تقوایی کار کردم در دوبله کار می کردم که بخشی از این افراد این جا هستند. آدم وقتی در این جمع قرار می گیرد حالش خوش می شود.

خسروشاهی در مراسم بزرگداشتش: فروشنده صدایم نبودم/ممدوح: خسرو با صدایش همه را شگفت زده می کند

در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم,کلیپ تجلیل از خسرو خسروشاهی به روی پرده رفت.

ناصر ممدوح، منوچهر والی زاده و منوچهر اسماعیلی برای بزرگداشت خسرو خسروشاهی به روی سن آمدند.
منوچهر اسماعیلی در این مراسم بزرگداشت گفت: برای من لحظه دل انگیزی است. امشب شبی است که در بزرگداشت کسی شرکت می کنم که ۶۰ سال با او همراه بودم. از آغاز با هم بودیم. این استاد گرانمایه که با صدای نازنینش در این کار موفق و بعد مدیر دوبلاژ شد و من در خدمتش بودم، در خیلی از فیلم ها با او چه ایرانی چه خارجی همکاری داشتم.

ممدوح: خسروشاهی با صدایش همه را شگفت زده می کند
در ادامه ناصر ممدوح گفت: آقای خسروشاهی با صدایش، کارش و اخلاقش همه را شگفت زده می کند. خوشحالم که در جمع این عزیزان رشد کردم.

روایت والی‌زاده از دوستی اش با خسروشاهی
منوچهر والی زاده هم در ادامه پشت تریبون رفت و درباره خسرو خسروشاهی گفت: این روزهای دیدنی و خوب را به همه تبریک می گویم. قبل از هر چیزی که بخواهم در مورد خسرو بگویم. از برگزارکنندگان جشنواره تشکر ویژه کنم که به پشت صحنه سینما تشریف آوردند و دوبلور و تدوینگر را دیدند. امیدوارم این موضوع بیشتر شود. در این چند مدت اخیر به دوبله توجه کردند. من آرزوی سلامتی و طول عمر برای برگزارکنندگان و شما که اینجا نشسته اید دارم.

او ادامه داد: ما از دبستان با خسرو خسروشاهی دوست هستیم. ما با هم بزرگ شدیم. صبح های جمعه ۶ هزار پول می گرفتیم، می رفتیم سینما صحرا فیلم «لورل هاردی» می دیدیم. او اینقدر اراده داشت که در این کار، صدای خودش و موقعیت کاریش را به صعود برساند.

والی زاده گفت: نزدیک به ۶۰ سال است در کنار خسرو خسروشاهی کار می‌کنم. ایشان آنقدر جنم این را داشتند که فیلم‌های بسیاری دوبله کردند. آلن دلون و آل پاچینو و نقش های دیگر. من هم افتخار داشتم در کنارش باشم و بعضی از نقش هایی که احیانا خودش خسته بود نمی گفت به من می داد. یک تشکر دیگر می خواهم از انجمن گویندگان داشته باشم که امروز ما را به اینجا رساندند تا ما در کنار شما باشیم.

خسرو خسروشاهی:فروشنده صدایم نبودم

سپس خسرو خسروشاهی در میان تشویق حاضران برای برگزاری مراسم بزرگداشتش به روی سن آمد.

او در سخنانی گفت: من سال ها در کنار شما بودم، در سایه، حالا زیر این نور آمدم و کمی دستپاچه ام. ۵ فیلم صداگذاری کردم که اکثر آدم هایی که کار کردند را اینجا می بینم. وقتی سینماگرها کارشان تمام می شد کارگردان می ماند و مدیر دوبلاژ. همه می رفتند و ما می ماندیم. دوبله شبانه روز و بالاخره می رساندیم ولی هیچ وقت به این حرفه توجه نشد. یک بار در فارابی یک لیستی گذاشتند و گفتند می خواهیم از این آقایان تجلیل کنیم و بعد هم پشیمان شدند. این کار دوبله را به حساب نمی آوردند ولی الان اوضاع تغییر کرده. هر چند من فعالیت چندانی در دوبله ندارم. از مقام وزارت، از معاونت و دیگران تقاضا می کنم به این حرفه بیشتر توجه کنند.

خسروشاهی تاکید کرد: یک زمان برای دوبله خوب جایزه می دادند، یک بار من خودم جایزه گرفتم زمانی که آقای داروغه‌زاده در موسسه رسانه های تصویری بود. شما که بیننده هستید می گویید فیلم خوب دوبله نشده ولی هنوز این هایی که اینجا هستند در کار دوبله هستند و فیلم ها هم خوب هستند ولی به بدترین شکل دوبله می شود و متاسفانه به این فیلم ها پروانه نمایش داده می‌شود. من خودم با جورج لوکاس برای جنگ ستارگان حرف زدم. کوبریک برای فیلمش از ما نمونه صدا می گرفت. برای فیلم جن گیر از مدیر دوبلاژ اسم خواستند.

او افزود: من با آقای کیمیایی وقتی می خواستیم یک فیلم دوبله کنیم به هزاران راه فکر می کردیم به این آسانی ها نبود. بیایید داوری کنید و ببینید تا کجاها رفتیم. گروهبان و دندان مار را ببینید. اصلا یک دنیای عجیب غریبی بود. یا فیلم شیرین که با کیارستمی کار کردیم. ایشان درباره دوبله حرف های زیادی زدند. آقای اسماعیلی به ایشان یادآوری کردند که این حرف ها در تاریخ می ماند. ما با بزرگترین هنرپیشه های دنیا سر کار داشتیم بعد در فیلم فارسی آمدیم. فیلمی بوده که من برایش خورد و خمیر شدم گلویم زخم شده. روزگار عجیبی را گذراندیم ولی من فروشنده صدایم نبودم.

دفتر سینمایی

خسروشاهی در مراسم بزرگداشتش: فروشنده صدایم نبودم/ممدوح: خسرو با صدایش همه را شگفت زده می کند

آیین بزرگداشت خسرو خسروشاهی در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم,کلیپ تجلیل از خسرو خسروشاهی به روی پرده رفت.

ناصر ممدوح، منوچهر والی زاده و منوچهر اسماعیلی برای بزرگداشت خسرو خسروشاهی به روی سن آمدند.

منوچهر اسماعیلی در این مراسم بزرگداشت گفت: برای من لحظه دل انگیزی است. امشب شبی است که در بزرگداشت کسی شرکت می کنم که ۶۰ سال با او همراه بودم. از آغاز با هم بودیم. این استاد گرانمایه که با صدای نازنینش در این کار موفق و بعد مدیر دوبلاژ شد و من در خدمتش بودم، در خیلی از فیلم ها با او چه ایرانی چه خارجی همکاری داشتم.

ممدوح: خسروشاهی با صدایش همه را شگفت زده می کند

در ادامه ناصر ممدوح گفت: آقای خسروشاهی با صدایش، کارش و اخلاقش همه را شگفت زده می کند. خوشحالم که در جمع این عزیزان رشد کردم.

روایت والی‌زاده از دوستی اش با خسروشاهی

منوچهر والی زاده هم در ادامه پشت تریبون رفت و درباره خسرو خسروشاهی گفت: این روزهای دیدنی و خوب را به همه تبریک می گویم. قبل از هر چیزی که بخواهم در مورد خسرو بگویم. از برگزارکنندگان جشنواره تشکر ویژه کنم که به پشت صحنه سینما تشریف آوردند و دوبلور و تدوینگر را دیدند. امیدوارم این موضوع بیشتر شود. در این چند مدت اخیر به دوبله توجه کردند. من آرزوی سلامتی و طول عمر برای برگزارکنندگان و شما که اینجا نشسته اید دارم.

او ادامه داد: ما از دبستان با خسرو خسروشاهی دوست هستیم. ما با هم بزرگ شدیم. صبح های جمعه ۶ هزار پول می گرفتیم، می رفتیم سینما صحرا فیلم «لورل هاردی» می دیدیم. او اینقدر اراده داشت که در این کار، صدای خودش و موقعیت کاریش را به صعود برساند.

والی زاده گفت: نزدیک به ۶۰ سال است در کنار خسرو خسروشاهی کار می‌کنم. ایشان آنقدر جنم این را داشتند که فیلم‌های بسیاری دوبله کردند. آلن دلون و آل پاچینو و نقش های دیگر. من هم افتخار داشتم در کنارش باشم و بعضی از نقش هایی که احیانا خودش خسته بود نمی گفت به من می داد. یک تشکر دیگر می خواهم از انجمن گویندگان داشته باشم که امروز ما را به اینجا رساندند تا ما در کنار شما باشیم.

خسرو خسروشاهی:

سپس خسرو خسروشاهی در میان تشویق حاضران برای برگزاری مراسم بزرگداشتش به روی سن آمد.

او در سخنانی گفت: من سال ها در کنار شما بودم، در سایه، حالا زیر این نور آمدم و کمی دستپاچه ام. ۵ فیلم صداگذاری کردم که اکثر آدم هایی که کار کردند را اینجا می بینم. وقتی سینماگرها کارشان تمام می شد کارگردان می ماند و مدیر دوبلاژ. همه می رفتند و ما می ماندیم. دوبله شبانه روز و بالاخره می رساندیم ولی هیچ وقت به این حرفه توجه نشد. یک بار در فارابی یک لیستی گذاشتند و گفتند می خواهیم از این آقایان تجلیل کنیم و بعد هم پشیمان شدند. این کار دوبله را به حساب نمی آوردند ولی الان اوضاع تغییر کرده. هر چند من فعالیت چندانی در دوبله ندارم. از مقام وزارت، از معاونت و دیگران تقاضا می کنم به این حرفه بیشتر توجه کنند.

خسروشاهی تاکید کرد: یک زمان برای دوبله خوب جایزه می دادند، یک بار من خودم جایزه گرفتم زمانی که آقای داروغه‌زاده در موسسه رسانه های تصویری بود. شما که بیننده هستید می گویید فیلم خوب دوبله نشده ولی هنوز این هایی که اینجا هستند در کار دوبله هستند و فیلم ها هم خوب هستند ولی به بدترین شکل دوبله می شود و متاسفانه به این فیلم ها پروانه نمایش داده می‌شود. من خودم با جورج لوکاس برای جنگ ستارگان حرف زدم. کوبریک برای فیلمش از ما نمونه صدا می گرفت. برای فیلم جن گیر از مدیر دوبلاژ اسم خواستند.

او افزود: من با آقای کیمیایی وقتی می خواستیم یک فیلم دوبله کنیم به هزاران راه فکر می کردیم به این آسانی ها نبود. بیایید داوری کنید و ببینید تا کجاها رفتیم. گروهبان و دندان مار را ببینید. اصلا یک دنیای عجیب غریبی بود. یا فیلم شیرین که با کیارستمی کار کردیم. ایشان درباره دوبله حرف های زیادی زدند. آقای اسماعیلی به ایشان یادآوری کردند که این حرف ها در تاریخ می ماند. ما با بزرگترین هنرپیشه های دنیا سر کار داشتیم بعد در فیلم فارسی آمدیم. فیلمی بوده که من برایش خورد و خمیر شدم گلویم زخم شده. روزگار عجیبی را گذراندیم ولی من فروشنده صدایم نبودم.

دفتر سینمایی

مراسم نکوداشت «عزتِ سینمای ایران» برگزار شد

مراسم نکوداشت مرحوم عزت الله انتظامی برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری سی‌ و هفتمین جشنواره فیلم‌ فجر، نکوداشت عزت‌الله انتظامی در آیین افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

ضابطیان این بخش را با نقل قولی از کتاب «آقای بازیگر» عزت الله انتظامی آغاز کرد و پس از آن کلیپی با تصاویری از نقش آفرینی های این هنرمند در فیلم ها و سریال های مختلف پخش شد.

برای برگزاری مراسم نکوداشت زنده یاد عزت الله انتظامی سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی و ابراهیم داروغه زاده دبیر سی و هفتمین جشنواره فجر به روی سن آمدند و پس از آن منصور ضابطیان از مجید انتظامی دعوت کرد تا با حضور در روی سن در این مراسم همراه شود.

مجید انتظامی آهنگساز سرشناس و فرزند زنده یاد عزت الله انتظامی در این مراسم ضمن تبریک این روز به دست اندرکاران سینمای ایران و آرزوی سال پربار برای سینما گفت: از خانه سینما برای زحماتی که کشیدند و در این مدت ما را تنها نگذاشتند تشکر می کنم.