بایگانی فینال

سینماپرس: محسن سلیمانی در حاشیه تماشای نمایش «نامیرا» گفت: «این نمایش با ساختاری که دارد اگر بخواهد در هر کجای دنیا به اجرا در آید، معناگراست و ویژگی‌های ارتباط با مخاطب را می‌تواند نشر و گسترش دهد.»

سینماپرس: همزمان با روز تکریم مادران و همسران شهدا، فیلم سینمایی «ویلایی ها» به کارگردانی منیر قیدی روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما می رود.

به گزارش سینماپرس، نشست خبری هفتمین جشنواره تجسمی «هنر جوان» امروز(یکشنبه ۲۸ بهمن) با حضور سید مسعود شجاعی طباطبایی مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری، سید حمید شریفی‌آل هاشم دبیر هنری هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» و جمعی از اصحاب رسانه در سالن امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار شد.

سید مسعود شجاعی طباطبایی مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری در ابتدای این نشست ضمن تسلیت به مناسبت شهادت مرزبانان سپاه در استان سیستان و بلوچستان گفت: تلاش داریم تا همزمان با هفتمین روز شهادت ۲۷ مرزبان سپاه پاسداران انقلاب که در جاده خاش ــ زاهدان هدف حمله انتحاری قرار گرفتند نمایشگاهی با تعداد ۲۷ اثر پوستر برگزار کنیم. آثار این نمایشگاه با هنر هنرمندان عرصه گرافیک سراسر کشور در حال آماده سازی است.

مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری با اشاره به برخی فعالیت‌های سال آینده این مرکز گفت: کتاب سال تصویر سازی و کتاب کارتون و کاریکاتور در هفته هنر انقلاب سال آینده چاپ و منتشر خواهد شد. همچنین نشریه‌ مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری هم که چند سالی تعطیل شده بود بار دیگر فعال می‌شود.

شجاعی در ادامه به برپایی هفتمین جشنواره تجسمی هنر جوان پرداخت و گفت: هفتمین جشنواره تجسمی هنر جوان با توجه جدی به استعدادهای جوان سراسر کشور برای پوشش و حمایت از فعالیت‌های هنرمندان جوان برگزار می‌شود. در این جشنواره هنرمندان جوان و انقلاب شناسایی می‌شوند.

وی افزود: این جشنواره با وقفه ۵ ساله مواجه شد. اما بار دیگر این جشنواره را که رویدادی ارزشمند برای حوزه هنری و هنرهای تجسمی کشور است، زنده کردیم.

شجاعی ادامه داد: بر اساس اهداف والای انقلابی و فرهنگ انقلابی برنامه‌هایی برای هنرمندان شرکت کننده در این جشنواره داریم. چراکه معتقدیم پیش از جشنواره، همراه با آن و پس از آن جشنواره ادامه داشته باشد و با اختتامیه جشنواره به پایان نرسد و ارتباط با هنرمندان شرکت کننده و جوان را برای رشد هرچه بیشتر آن ها حفظ کنیم.

مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری افزود: قرار است تا فضای نمایشگاهی جدیدی به فضاهای نمایشگاهی هنرهای تجسمی حوزه هنری یعنی گالری ابولفضل عالی و گالری خانه عکاسان اضافه کنیم. درب ورودی این فضای جدید از سمت خیابان سمیه خواهد بود و گسترش خوبی برای برپایی نمایشگاه دارد.

شجاعی که عنوان چهره هنر انقلاب در سال ۹۵ را کسب کرده است، ادامه داد: اقتصاد هنر نیز در سال آینده از سوی ما پیگیری می‌شود و در سایت خود نیز قرار است در مورد این موضوع مطالبی قرار دهیم.

شجاعی در مورد پوستر و تندیس این جشنواره گفت: پوستر هفتمین جشنواره تجسمی جوان سوره را استاد علی وزیریان طراحی کرده و تندیس جشنواره را نیز استاد قشقایی ساخته‌اند. البته امروز از پوستر و ماکت تندیس رونمایی می‌شود. تندیس قرار است با جنس مس تا روز برپایی آیین پایانی آماده شود.

وی در پایان گفت: آیین پایانی هفتمین جشنواره تجسمی هنر جوان و اهدا جوایز این رویداد سه‌شنبه ۳۰ بهمن ساعت۱۸ در تالار سوره حوزه هنری برپا می‌شود.

شریفی: راه‌یافتگان به نمایشگاه جشنواره تندیس برنزی می‌گیرند

سید حمید شریفی‌آل هاشم دبیر هنری هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» نیز در این نشست گفت: جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» برای نخستین بار سال ۸۲ یعنی ۱۵ سال پیش برپا شد و بنده برای شروعی دوباره دبیر آن باشم. در آن دوره‌های قبلی با ابوالفضل عالی تصمیم گرفتیم تا برای شناسایی، رشد و تعالی هنرمندان جوان هنرهای تجسمی این جشنواره را راه اندازی کنیم. امروز شاهد بازگشایی مجدد این جشنواره از سوی مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری و حمایت های سید مسعود شجاعی طباطبایی هستیم.

شریفی افزود: پژوهش و مقاله یکی از بخش‌های این جشنواره است. چرا که هنرهای تجسمی به لحاظ ظرفیت تولید آثار مکتوب و علمی از امکان بالایی برخوردار است. در حالی که آنچنان که باید به آن پرداخته نشده و نمی‌شود.

شریفی افزود: اهدای مدال و یا نشان ویژه «ابولفضل عالی» یکی دیگر از بخش های جشنواره است. این مدال به کسی داده می‌شود که بر اساس اهداف جشنواره معرفی می‌شود. ممکن است این نشان در هر دوره به یکی از هنرمندان هنرهای تجسمی اعم از نقاشی، خوشنویسی، مجسمه سازی و… اهدا شود. هنرمند دریافت کننده این نشان بر اساس تصمیم هیئت داوری هر دوره از جشنواره مشخص خواهد شد.

دبیر هنری هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» افزود: برپایی نمایشگاه و برپایی باشکوه جشنواره یکی دیگر از برنامه‌های ما هست. اما این موضوع هدف اصلی جشنواره نیست. چرا که جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» در پی شناسایی و معرفی هنرمندان به جامعه هنری، فراهم‌سازی بسترهای مناسب برای ارتقا کیفی و کمی فعالیت‌های هنری هنرمندان جوان، افزایش سطح سواد بصری جامعه مردمی کشور و همچنین ایجاد جریان‌های سالم و دغدغه‌مند جهت تعالی فرهنگ و هنر جامعه است.

شریفی در ادامه گفت: انشاالله با برنامه‌های منسجم، مستمر و حمایت‌ها و همکاری‌های هنرمندان این عرصه برای برپایی هرچه بهتر جشنواره و دست‌یابی به اهداف والای آن گام برداریم. هنرمندان در جامعه خود وظیفه دارند تا نکات مثبت و منفی جامعه خود را بیایند و به عنوان هنرمند به آن بپردازند.

وی افزود: در این دوره از جشنواره در نظر داریم تا تندیس جشنواره تهیه شود و به شرکت کنندگان برای یادبود و ایجاد انگیزه اهدا شود.

شریفی ادامه در مورد تعداد آثار دریافتی دبیرخانه جشنواره گفت: مجموع آثار راه یافته به دبیرخانه هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» ۱۱۴۳ اثر است. این آثار از سوی بیش از ۳۳۱ نفر شرکت کننده هنرمند جوان به دبیرخانه جشنواره ارسال شده است.

وی در همین راستا افزود: ۳۵ اثر در بخش پوستر و تایپوگرافی، ۳۸ اثر در بخش تصویر سازی، ۴۳ اثر در بخش طراحی، ۳۴ اثر در بخش عکس، ۳۸ اثر در بخش کارتون، ۱۷ اثر در بخش کاریکاتور و در بخش مقاله ۴ اثر به نمایشگاه جشنواره راه یافتند.

نگاه ما در این جشنواره حمایتی بوده اما سخت گیری‌های هنری و فنی داشته‌ایم و آثاری که کیفیت لازم را نداشتند حذف شدند. چرا که اهداف تعالی سطح هنری هنرمندان جوان بهتر دنبال شود.

وی با ارائه آماری از جنسیت و شهرهای شرکت‌کنندگان جشنواره گفت: ۱۴۳هنرمند زن و ۱۸۸ مرد در این جشنواره شرکت کردند. حضور جدی و موفق بانوان در این جشنواره مورد توجه است. چرا که نشان می‌دهد با گذشت ۴۰ سال از انقلاب اسلامی ایران زنان حضوری موفق و سازنده در جامعه دارند. بیشترین شرکت کننده در این دوره از جشنواره را استان تهران و کمترین شرکت‌کننده از استان‌های ایلام و خراسان جنوبی بودند.

شریفی در خصوص جوایز هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» گفت: ۶۴میلیون تومان جوایز برای این جشنواره در نظر گرفته شده است. اما با توجه به حجم آثار مبلغ بزرگی نیست. با این حال ما در تلاش بودیم تا فعلا جشنواره را مجدد زنده کنیم.

وی در مورد ویژه‌برنامه‌های این جشنواره گفت: در برنامه‌های این جشنواره مرتضی اسدی نقاش معاصر ایرانی تقدیر و تجلیل می‌شود. این کار با هدف معرفی ریشه‌های هنرهای تجسمی کشور برای جوانان است. قرار است تا در هر دوره جشنواره از هنرمندان پیشکسوت معاصر هنرهای تجسمی تجلیل و آنها را به هنرمندان جوان جهت الگوی‌برداری و ایجاد انگیزه معرفی کنیم.

شریفی در پایان افزود: فضاهای لازم برای برپایی گسترده نمایشگاه‌های هنرهای تجسمی در حوزه هنری با پی‌گیری‌های سید مسعود شجاعی طباطبایی در حال آماده شدن است.

در پایان این نشست از ماکت تندیس و پوستر این جشنواره رونمایی شد.

گفتنی است، هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی «هنر جوان» روز سه شنبه ۳۰ بهمن ماه با معرفی برگزیدگان در آیین اختتامیه و برگزاری نمایشگاهی از آثار راه یافته به کار خود پایان می‌دهد. این رویداد هنری به همت موسسه فرهنگی هنری سپهر سوره هنر با همکاری مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری برگزار می‌شود.

سینماپرس: مدیر روابط عمومی معاونت سیما از جزئیات جدید جشنواره تلویزیونی جام جم و زمان باقی مانده مرحله مقدماتی آرای مردمی خبر داد.

داریوش نصیری، بازیگر و کارگردان تئاتر، فارغ التحصیل رشته کارگردانی سینما و ارتباطات است. او به عنوان نویسنده، بازیگر، کارگردان و مدرس تئاتر فعالیت کرده و نمایشنامه‌ها و فیلمنامه‌های زیادی دارد که بسیاری از آنها در جشنواره‌های داخلی و خارجی برگزیده شدند.

آخرین اجرای نصیری، نمایش «نام من ایران» است که در سیزدهمین جشنواره تئاتر هایفست نیز حضور داشت. وی هم اکنون نمایش ««u-ture2» را برای اجرا در محوطه تئاتر شهر آماده کرده است. درباره اجرای این نمایش با نصیری به گفت‌وگو نشستیم:

*در ارتباط با محتوای نمایشتان که مرتبط با مفاهیم دینی هم هست، توضیح بفرمایید؟

من فتح باب صحبتم را با شعر مولانا (غزل ۴۴۱ ـ دیوان شمس) می‌کنم:

دی شیخ با چراغ گشت گرد شهر /کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می نشود جسته‌ایم ما/ گفت آنکه یافت نشود، آنم آرزوست

شروع کار ما هم واقعا با همین شعر مولانا است. انسانی که آرزوی مولانا است چه انسانی است؟

نقطه عطف نمایش ما سال ۵۷ است. البته فضای آنارشیستی و ناهمگون پیش از آن هم بخشی از کار ما است که شبیه یک کمدی سیاه می‌شود و سپس فضای بعد از آن و دفاع مقدس، ایران در راه سازندگی و ایستادگی مردم ایران نیز مدنظر قرار گرفته است.

همه اینها با توجه به همین دو بیت مولانا، آیات قرآنی و اصل ۵ قانون اساسی راجع به ولایت پذیری، فرازی از زیارت عاشورا آنجا که می‌گوید «اللهم الرزقنی شفاعت الحسین یوم الورود» و سه نکته از صحبت‌های امام خمینی (از دامن زن مرد به معراج می‌رسد ـ نگذارید این انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیافتد ـ ما تا آخر ایستاده ایم) اینها در حقیقت بحث محتوایی کار ما را شکل می‌گیرد.

*آموزه قرآنی این نمایش چیست؟

تأکید ما بحث حق الناس است. آنچه از حق الناس و پایمال شدن حق مردم تا بی قانونی پیش از انقلاب سال ۵۷ شاهد بودیم کار ما را در بخش‌هایی به فضای کمدی سیاه تبدیل کرده است.

تبلور آیات قرآنی و انسان مدنظر قرآن کریم از آیات سوره‌های بقره، حمد و مؤمنون استخراج شده است. اینکه انسان متعالی مدنظر خداوند چه انسانی است، انسانی که قرار است یک حرکت متعالی را در جامعه شروع کند، چه نوع انسانی است؟ شعر مولانا هم همین موارد را تأکید دارد. بنابراین انسان مدنظر ما از هابیل و قابیل شروع می‌شود تا به انسان‌های فعلی می‌رسد. 

در نمایش ما شیخی وجود دارد که در روز روشن با چراغ به دنبال انسان می‌‌شود. بنابراین در ظاهر نمایش قصه خاص خود را جلو می‌برد و خیلی هم مورد استقبال و توجه مخاطب قرار می‌گیرد اما در زیر متن همه این موارد یکه گفتم در آن رعایت شده است.

*پس می‌توان ژانر کار را دینی محسوب کرد؟

بهرحال هر اثری دو وجه دارد. یک ظاهر و دوم باطن. پیام ظاهری آگاهی است که اثر به ما می‌دهد و درونی نیز معرفت و شناخت است. به نظر من از هر زاویه‌ای می‌توان به یک اثر هنری نگاه کرد حتی اثری که به نظرمان نمی‌آید دینی است و می‌تواند دینی باشد. نمایش «u-ture2 هم خالی از این لطف نیست. در این نمایش علاوه بر آن‌که با مقوله و مفاهیم قرآنی بیش‌تر آشنا می‌شویم، مسائل و معضلات اجتماعی هم بررسی می‌شوند.

نمایش ما رویکردهای روانشناسی و جامعه‌شناسی دارد. قوانین شهروندی در آن حاکم است، مسوولیت‌های اجتماعی که هر انسان نسبت به انسان دیگر دارد، ارتباطات انسانی که هر انسان در تقابل با دیگران و خودش و جهان هستی دارد، همه در بضاعت خود مطرح و بررسی می‌شوند. 

*این نمایش را در راهپیمایی ۲۲ بهمن هم اجرا کردید؟

بله با حضور پرشور مردم، اتفاق خوبی هم برایمان رقم خورد و بخش‌هایی از کار را در راهپیمایی اجرا کردیم و خوشبختانه استقبال خوبی هم از آن شد.

*به لحاظ اجرایی از چه شیوه‌ای استفاده کردید؟

به جهت اجرایی ما از سیستم فاصله گذاری برشت استفاده می‌کنیم و در کنار این شخصی که با چراغ به دنبال انسان‌ها می‌گردد نیز ما سه گروه از دانشجوها را داریم که اینها با وسایل ابتدایی دم دستی در خیابان مثل پیت حلبی روغن استفاده و روی آن می‌زنند و مردم را برای نمایش دعوت می‌کنند، این فاصله گذاری تا انتهای کار وجود دارد.

*جناب نصیری گروه نمایشی این کار چه کسانی هستند و چطور انتخاب شدند؟

برای اجرای این نمایش من با چهل نفر از دانشجویانم کار را شروع کردم، اینها پروژه کلاسی ترم قبلشان در کلاس نمایش خیابانی را می‌گذراندند که اکنون هم به جشنواره فجر راه پیدا کرده است. دو سال قبل هم من با ۲۵ نفر از دانشجویانم در زمینه آیات قرآنی کاری را انجام دادیم.

برای اجرای بهتر این نمایش من از مسئولان جشنواره درخواست کردم که کار ما را انتهای جشنواره بگذارند چرا که ما از ابتدای دی ماه هر روز نزدیک به سه ساعت تمرین داشتیم تا کار را به خوبی به جشنواره برسانیم. حال قرار است اجرای ما پنج شنبه و جمعه (دوم و سوم اسفند ماه) ساعت ۱۶ در محوطه تئاتر شهر باشد.

*نمایش دکور ویژه‌ای دارد؟

خیر، ما از وسایل ابتدایی در خیابان مثل پیت حلبی ، شمشیرهای چوبی حتی در بخش دفاع مقدس پارچه قرمز رنگ کف خیابان استفاده کردیم. بنابراین از کمترین امکانات بیشترین محتوا را به مخاطب می‌رسانیم که شاید در ظاهر و صورت این پیام ساده بیاید اما در متن اصلی محتوا و مسائل گفته شده، خیلی مهم هستند.

 چندی پیش هم یک بازبینی برای ناحیه مقاومت بسیج ابوذر از سپاه استان تهران رفتیم تا آنها هم در این کار با ما مشارکت داشته باشند، علاوه بر این مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری نیز با ما مشارکت دارند. زمانی که اینها کار ما را دیدند خودشان مفاهیمی که منتقل می‌شود را به چشم دیدند و کار را ارزنده دانستند.

*بخش پایانی نمایش به چه صورت است؟

در بخش پایانی نمایش آدمیزاد محاکمه می‌شود، اینجا مشخص می‌شود که انسان خاطی نه قوانین الهی و نه قوانین انسان برای انسان را رعایت می‌کند و علت هرج و مرج دنیای فعلی هم همین است که انسان‌ها نه قوانین خداوند و نه قوانین خود را رعایت می‌کنند.

*بعد از جشنواره، نمایش به اجرای عمومی می‌رسد؟

ان‌شاءالله. با کمک  اداره کل هنرهای نمایشی حوزه هنری،کوروش زارعی و توحید معصومی مقدمات اولیه کار مهیا می‌شود. 

جوان آنلاین: دوازدهمین جشنواره بین المللی فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای از ۸ تا ۱۰ اسفند در تهران برگزار می شود. جشنواره ایی که هم به لحاظ شکلی و هم به لحاظ ساختارهای درونی و محتوایی با بسیاری از جشنواره های سینمایی و هنری کشور متفاوت است.

دبیر سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور در برنامه تلویزیونی «هفت» پیرامون فیلم‌های حاضر در این دوره از جشنواره که به موضوع قصاص می‌پرداخت، گفت: «قصاص یکی از موضوعات مهم است که در قرآن کریم هم به آن اشاره شده است که در بحث قصاص حق را به اولیای دم داده‌اند. در جشنواره امسال هیچ فیلمی نداشتیم که حکم قصاص و سایر احکام دینی را نقد کرده باشد» البته این ادعای دبیر جشنواره فجر را می‌توان به راحتی نفی کرد.

به نظر می‌رسد اظهارات ابراهیم داروغه‌زاده، ناشی از نوعی پیشگیری از ورود فیلم‌ها یا حتی امکان تصحیح برخی از آثار پیش از رسیدن به جشنواره بوده؛ اقدامی که در عمل چندان هم موفق نبوده است و از دل همین محافظه‌کاری‌ها فیلمی، چون «جاندار» در جشنواره اکران می‌شود.

قصاص حکمی قرآنی است که در سینمای ایران بار‌ها برای ایجاد تعلیق و افزودن بار دراماتیک به عنوان دستمایه ساخت فیلم مورد استفاده قرار گرفته است. اغلب برداشت‌های سینمایی از قصاص نیز به دلیل ضعف فیلمساز از درک معنا و کارکرد قصاص، باعث ارائه تصویری غلط و سیاه از «قصاص» شده است.

اولین تصویر چالش‌برانگیز از قصاص در سینمای ایران به دهه ۶۰ و فیلمی به نام «می‌خواهم زنده بمانم» ساخته مرحوم ایرج قادری باز می‌گردد. می‌خواهم زنده بمانم که نامش کپی شده از نام فیلم «! I. want to live» محصول سال ۱۹۵۸ امریکاست، در متن داستان نیز مشابه فیلم هالیوودی، تلاش یک زن محکوم به اعدام برای زنده ماندن را به نمایش می‌گذارد.
ایرج قادری در دهه ۷۰ نیز با ساخت فیلم «سام و نرگس» و به کارگیری محمدرضا گلزار که سال‌های ابتدایی سلبریتی شدن را می‌چشید، بار دیگر سراغ موضوع قصاص رفت. این بار نیز قادری تصویری از قصاص به نمایش می‌گذارد که در آن قهرمان فیلم به اشتباه قاتل شناخته شده و بی‌گناه محکوم به قصاص می‌شود و با همذات‌پنداری بیننده با فیلم، حکم قصاص با چالش روبه‌رو می‌شود.

در هر دو فیلم، ایرج قادری در دقیقه ۹۰ بی‌گناهی قهرمان فیلم‌هایش را نشان و جان آن‌ها را نجات می‌دهد ولی سعید سهیلی در فیلم «مردی از جنس بلور» که در سال ۷۷ ساخته شده بود، در نهایت فیلم با وجود اثبات بی‌گناهی قهرمان محکوم به قصاص، ترجیح می‌دهد تا با مرگ قهرمان در زندان، احساس نارضایتی از حکم قصاص را بیش از دو فیلم قادری به مخاطب تزریق کند.

در سال‌های اخیر می‌توان چندین فیلم سینمایی مهم یا بی‌ارزش سینمایی را نام برد که به صورت مستقیم قصاص را دستمایه اصلی داستان خود قرار داده‌اند و با ایجاد حس همذات‌پنداری میان قهرمان بی‌گناه محکوم به اعدام با تماشاگر، در میان مخاطبان خود حس نفرت از قصاص را دامن بزنند.

تکرار یک اتفاق جشنواره‌ای
سی‌ویکمین دوره جشنواره فیلم فجر در بهمن ماه سال ۹۱، شاهد نمایش سه فیلم با موضوع قصاص بود. فیلم‌های «هیس دختر‌ها فریاد نمی‌زنند»، «دهلیز» و «روز روشن»، هر کدام به نحوی به موضوع قصاص پرداخته بودند. پوران درخشنده تلاش کرده بود از همان شیوه قدیمی شده قهرمان بی‌گناه محکوم به قصاص استفاده کند، اما بهروز شعیبی در اولین تجربه کارگردانی‌اش در سینما، موضعی خاکستری را در قبال قصاص در پیش گرفته بود. امسال و در دوره سی‌وهفتم جشنواره فیلم فجر شاهد تکرار حضور پرتعداد فیلم‌های مرتبط با قصاص بودیم و به نحوی دوره سی‌و‌یکم جشنواره بازتولید شد؛ مسئله‌ای که نمی‌تواند چندان هم اتفاقی باشد.

در این دوره اخیر یعنی دوره سی‌وهفتم جشنواره، فیلم‌های «جاندار»، «قسم»، «جمشیدیه» و «یلدا» به صورت مستقیم به مسئله قصاص پرداختند. در این فیلم‌ها هم تلاش برای اثبات بی‌گناهی و رهایی از حکم قصاص تم اصلی فیلم‌ها را تشکیل می‌دهد. این فیلم‌ها برخلاف ادعای دبیر جشنواره باز هم به نقد قصاص می‌پردازند. محسن تنابنده در فیلم قسم به موضوع قسامه پرداخته است که موجب جدل بین این فیلمساز و یک حقوقدان در جریان جشنواره فجر شد. در این فیلم تنابنده نشان می‌دهد طبیعت بهترین داور است. سیاه‌ترین برخورد با حکم قصاص نیز در فیلم سینمایی «جاندار» ساخته حسین امیری دوماری و پدرام پور امیری رخ می‌دهد؛ زمانی که خانواده مقتول برای رضایت و گذشت از حکم قصاص مسئله غیراخلاقی را مطرح می‌کنند که بنیان‌های خانواده‌ای را از هم می‌پاشد.

در «جمشیدیه» هم که شباهت‌های زیادی به «بدون تاریخ، بدون امضا» دارد، قهرمان فیلم در مقابل سیستم قضایی قرار می‌گیرد و با وجود اینکه خودش به جرمی که مرتکب شده اقرار کرده و در نظر بیننده مستحق آزادی است، هیچ گونه تلاشی برای آزادی وی انجام نمی‌شود.

دستمالی‌شدن چندین ساله موضوع قصاص، علاوه بر نشان دادن ضعف فیلمنامه‌نویسان ایرانی در پرداختن به ایده‌ها و خلق موقعیت‌های جدید در فیلمنامه‌ها، نشان‌دهنده یک ضعف عمومی در سیستم اجرایی جشنواره فجر است.

جشنواره فجر که در هزینه‌های برگزاری در سطح یک جشنواره بین‌المللی بریز و بپاش دارد، در بعد اجرایی نمی‌تواند سیستم باثبات فستیوال‌های فیلم معتبر دنیا را پیاده‌سازی کند. دبیر جشنواره تقریبا هر یکی دو سال عوض می‌شود و معمولا هر فردی که به مقام دبیری جشنواره فجر می‌رسد، سابقه هدایت یک جشنواره ملی بزرگ را در کارنامه خود ندارد و به تبع آن سال اول دبیری جشنواره را به کسب تجربه و آزمون و خطا می‌گذراند.

جشنواره نیز فاقد دبیرخانه دائمی است که حداقل بتواند در طول سال اتفاقات سینمای ایران را رصد کند. همه چیز برای جشنواره فجر در چند ماه منتهی به جشنواره رقم می‌خورد و بعد از آن هم به فاصله چند روز همه ساختار از هم می‌پاشد.

این عدم ثبات باعث می‌شود تا جریان‌های فکری در سینما که با مفاهیمی، چون قصاص در تعارض هستند، فرصت خوبی پیدا کنند تا از ناتوانی سازمان سینمایی در سیاستگذاری صحیح سینما و عدم ثبات دبیرخانه فجر به نحو کامل استفاده و فیلم‌هایی را برای جشنواره آماده کنند که موضع آن با اصل قصاص حتی اگر تضاد کامل نداشته باشد همسویی نیز ندارد. سازمان سینمایی هنوز تصمیمی مبنی بر ایجاد دبیرخانه دائمی جشنواره و تغییر در ساختار انتخاب دبیر جشنواره در پیش نگرفته است و تا زمانی که این دو اتفاق رخ ندهد، نه تنها در موضوع قصاص بلکه در سایر موضوعات چالش‌برانگیز نیز شاهد تولیداتی خواهیم بود که با ارزش‌های جامعه در تضاد باشد.

سینماپرس: گروه اجتماعی شبکه سوم سیما به منظور بررسی و تببین بیانیه گام دوم انقلاب برای نسل جوان، از روز سه شنبه ویژه برنامه ای را به روی آنتن می برد.

سینماپرس: پیام فضلی نژاد، پژوهشگر و روزنامه‌نگار در یادداشتی نوشت: «گام دوم را نمی‌توان با «تخریب از درون» برداشت و دایره انقلاب را تنگ‌تر از قبل کرد.»

سینماپرس: پیش تولید فیلم جدید ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان سینما و تلویزیون ایران در سکوت خبری در حال پیگیری است.