X

بایگانی اسفند 5, 1397

دفتر سینمایی

«سکوت فریاد» در تهران به پایان رسید – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: فیلمبرداری فیلم کوتاه داستانی «سکوت فریاد» به کارگردانی آرمان شهبازی به پایان رسید.

به گزارش سینماپرس، فیلمبرداری فیلم کوتاه داستانی «سکوت فریاد» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی آرمان شهبازی در تهران به پایان رسید و هم‌اکنون مراحل تدوین را سپری می‌کند.

«سکوت فریاد» دومین ساخته آرمان شهبازی پس از «مَمَد» است.

در خلاصه داستان «سکوت فریاد» آمده است: «فریاد که خود فروشنده مواد مخدر است دچار توهماتی شده است که باعث به وجود آمدن حوادثی در زندگیش می‌شود.»

بابک قویدل، ابولفضل وزیری، صادق خداپناه، فرشید ابولحسن‌زاده، اصغر شیرزاد، حمید رحیمی، شیما ملکی، و کیمیا کرمی بازیگران «سکوت فریاد» هستند و دیگر عوامل آن عبارتند از نویسنده: عرفان پورمحمدی، مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، دستیار اول فیلمبردار: سعید کرمی، گروه فیلمبرداری: مهدی افروغ، فرهاد رستمی، امین ابراهیمی، پوریا پیریایی، مدیر صدابرداری: مسیح سراج، دستیاران صدا: حسن صباغ، محسن مصلح، سرمایه‌گذار: محمدتقی شهبازی، طراح و مجری گریم: وحدت سرچونی، مجری گریم: ایمانا نیکوکار، طراح صحنه و لباس: آرمان شهبازی، مدیر برنامه‌ریز: مصطفی کاکاوند، دستیار برنامه‌ریز: ساناز شیری، مدیر تولید: امید رحمتی، دستیار تولید: محمد طهماسبی، دستیاراول کارگردان: مسعود احمدی، دستیاردوم کارگردان: اصغر شیرزاد، منشی صحنه: فرزانه کاظم‌نژاد، تدوین: رضا صورتی، آهنگساز: اراد عسگری، خواننده: بهناز قویدل، فیلمبردار پشت‌صحنه: مصطفی حسنی، عکاس صحنه: نجمه شیرازی، عکاس پشت‌صحنه: باران امانی، مدیر صحنه: حسام رنجبر، دستیار صحنه: شایان بابایی، تدارکات: علیرضا زاهدی، مرتضی باقری و مدیر روابط‌عمومی: مهدی سلیمانی برچلویی.

عکس کنار خبر از نجمه شیرازی است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

سال ۹۸ بر روی برنامه‌های جذاب رادیو، سرمایه‌گذاری ویژه‌ای خواهیم داشت – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: حمید شاه‌آبادی با اشاره به برنامه‌های رادیویی برای ایام نوروز، گفت: نوروز ۹۸ با مجموعه‌ای از برنامه‌های طنز در حوزه اجتماعی و همین‌طور در حوزه برنامه‌های فرهنگی از جمله برنامه راهیان نور در خدمت مخاطبین خواهیم بود.

به گزارش سینماپرس، حمید شاه‌آبادی معاون رئیس سازمان صداوسیما درباره برنامه‌ها و رویکرد رادیو در سال ۹۸ به یک خبرگزاری گفت: ما در سال ۹۷ یک نوع نیازسنجی انجام دادیم که چقدر مخاطب درگیر برنامه‌های رادیویی می‌شود و چقدر تولیدات شبکه‌های رادیویی موردپسند مخاطبین است. به یکسری برنامه‌های شاخص و جذاب رسیده‌ایم که در ذهن و خاطرات مردم به عنوان نوستالژی یاد می‌شود؛ مثلاً برنامه «صبح جمعه با شما». سال آینده بر روی برنامه‌های جذاب رادیو، سرمایه‌گذاری ویژه‌ای خواهیم داشت.

وی تصریح کرد: خوشبختانه در سال ۹۸ بعد از یک وقفه طولانی، جشنواره چهاردهم رادیو را شاهد هستیم. جشنواره‌ای که مجموعه‌ای از تجارب پیشکسوتان رادیو را در کنار تجارب جدیدی از جوانان فعال و پویا را گردهم آورده و ان‌شاالله نتیجه پایانی آن را در اردیبهشت‌ماه سال آینده شاهد خواهیم بود.

شاه‌آبادی با اشاره به برنامه‌های رادیویی برای ایام نوروز، گفت: نوروز ۹۸ با مجموعه‌ای از برنامه‌های طنز در حوزه اجتماعی و همین‌طور در حوزه برنامه‌های فرهنگی از جمله برنامه راهیان نور در خدمت مخاطبین خواهیم بود. البته ۱۶ شبکه سراسری ملی برنامه‌های خوبی را برای علاقه‌مندان خواهد داشت.

معاون صدای رسانه‌ملی در پاسخ به این سوال که رادیو برای سال تحویل ویژه برنامه زنده دارد یا ضبطی، گفت: ما در شبکه‌های رادیویی خصوصاً رادیو ایران برنامه ویژه سال تحویل به صورت زنده خواهیم داشت. البته برخی از شبکه‌های دیگر هم ویژه سال تحویل که ایام البیض و میلاد حضرت علی(ع) هم است برنامه‌های جذاب و شاد خواهند داشت. ان‌شاالله سالی که مطلع شادی و ولادت است به سالی شاد و توأم با موفقیت در عرصه‌های مختلف به ویژه‌ عرصه‌های فرهنگی، هنری و رسانه‌ای ختم شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: سرمایه‌گذاری برای ارتقاء کیفیت برنامه‌های جذاب، شاد و سرگرم‌کننده رادیو که برای مردم نوستالژی دارد در دستور کار رادیو برای سال‌ آینده خواهد بود و البته برنامه‌های دیگر را در قالب برنامه‌ رسانه‌ای در ابتدای سال آینده اعلام خواهم کرد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

وزیر ارشاد: مسیر جشنواره تئاتر فجر در حال پیشرفت است – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: مراسم اختتامیه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در تالار وحدت برگزار شد.

به گزارش سینماپرس، آیین اختتامیه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر عصر امروز شنبه ۴ اسفند ماه با حضور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد، نادر برهانی مرند دبیر جشنواره، سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرام کرمی مدیر کل هنرهای نمایشی و تعدادی از هنرمندان تئاتر کشور در تالار وحدت برگزار شد.

 این مراسم با اجرای امیرحسین مدرس همراه بود.

برگزیدگان بخش های مختلف جشنواره از این قرار هستند.

بخش پوستر:

رتبه سوم: محمد افشار برای طراحی پوستر «ال کلاسیکو»

رتبه دوم: مهدی رایگانی برای طراحی پوستر «طعم سگ»

رتبه اول: مرتضی فرحناک برای طراحی پوستر «گامی در بهشت، گامی در دوزخ»

بخش عکس:

رتبه سوم: شیوا خدابخش برای عکاسی از نمایش  «ماراساد»

رتبه دوم: کیارش مسیبی برای عکاسی از نمایش «تئاتر»

رتبه اول: لیلی صدیق برای عکاسی از نمایش «مالی سویینی»

بخش  مسابقه نمایشنامه نویسی:

رتبه سوم: به صورت مشترک به سارا الهیان برای نمایشنامه «پریزاد» و زهره شفیعی برای نمایشنامه «میرزیاس»

رتبه دوم: مسعود محمدی قنبرلو برای نمایشنامه «چند روایت از چند زندگی مرتبط»

رتبه اول: لیلی عاج برای نمایشنامه «سالی که دو بار پاییز شد»

برگزیدگان بخش به علاوه فجر

تماشاخانه «مکتب تهران»، تماشاخانه «دا» و عمارت «نوفل لوشاتو»

در ادامه این مراسم بعد از پخش کلیپی از خانواده سرهنگ پاسدار شهید امید فرخی زنگنه که از شهدای حادثه تروریستی اهواز بوده است، با حضور عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید مجتبی حسینی معاون هنری وزیر و سید مهدی بهداروند تجلیل شد.

جایزه بخش دفاع مقدس

قدردانی از نمایش های «خنکای ختم خاطره» حمیدرضا آذرنگ و «عند از مطالبه» سامان خلیلیان

جایزه شرکت مترو به عنوان یکی از حامیان جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر

قدردانی از «خنکای ختم خاطره» حمیدرضا آذرنگ و «از خط زرد فاصله بگیرید» رضا رشادت

تجلیل از ۴ هنرمند تئاتر

در این بخش از مراسم با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید مجتبی حسینی معاون هنری وزیر ارشاد، شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی و نادر برهانی مرند دبیر سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر از رضا بابک، هوشنگ توکلی، رویا تیموریان و محمد امیر یاراحمدی تجلیل شد.

سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: هنر نمایش این ویژگی را دارد که در یک ارتباط زنده تجربه مشترکی با مخاطب برقرار کند و مخاطب آن در قالب خودش حس می کند. هنر نمایشی در ایران در دهه های اخیر رشد و پویایی داشته و در دهه های اخیر در حوزه اجرا و مخاطب رشد قابل توجهی داشته است که مایه همت اساتید و افرادی است که پا در جای پای این اساتید گذاشته اند.

وی رشد ۴۳ درصدی استان ها در جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر را قابل توجه و نشان از رشد جای پای تئاتر در استان ها دانست.

صالحی ادامه داد: در فضای سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر شاهد هستیم که ساختاربندی جشنواره شکل روشن تری پیدا کرده و تدوین آیین نامه جشنواره گامی در این مسیر است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود رشد آثار انقلابی و ارزشی را هم در جشنواره تئاتر فجر مثبت ارزیابی کرد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان سخنان خود اظهار کرد: مسیر جشنواره در حال پیشرفت است و رشد مخاطبان و فعالیت های تئاتری نشانه پویایی نسل جوان است و البته این مسیر با مسائل و مشکلاتی همراه است که نسل جوان به طور حتم از این مشکلات عبور می کند.

بخش مسابقه‌ «تئاتر بین‌الملل»

 طراحی آرایه صوتی

توماس نورویو برای طراحی صدای نمایش «فقط استخوان‌ها» از فنلاند

مارتن دبرکزنی برای طراحی صدای نمایش «سوآرم» از مجارستان

فرشاد فزونی برای طراحی صدای نمایش «دستورالعمل‌های پرواز برای خدمه و خلبان» از ایران

 طراحی نور

صبا کسمائی برای طراحی نور نمایش‌های «نامبرده» و «دستورالعمل‌های پرواز برای خدمه و خلبان» از ایران

هلمت دن میرس و اوگو دهاس برای طراحی نور نمایش «جادویت می‌کنم» از بلژیک

ازگیل گارسیا رومئو برای طراحی نور نمایش «یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» از فرانسه

سیدمحمدهادی هاشم‌زاده برای طراحی نور نمایش «یک هفته راه رفتن در بهشت» از ایران

طراحی حرکت

مصطفی شبخوان برای طراحی حرکت نمایش «نامبرده» از ایران

احسان همت برای طراحی حرکت نمایش «جادویت می‌کنم» از بلژیک

 فرنس فهر برای طراحی حرکت نمایش «پسرها پسرند» از رومانی

شهاب آگاهی برای طراحی حرکت نمایش «پرومته/ طاعون» از ایران

امیر امیری برای طراحی حرکت نمایش «دستورالعمل‌های پرواز برای خدمه و خلبان» از ایران

طراحی گریم

فرزانه رادفر برای طراحی گریم نمایش «یک هفته راه رفتن در بهشت» از ایران

مسعود حق‌پناه برای طراحی گریم نمایش «نمایش» از ایران

لعیا خرامان برای طراحی گریم نمایش «ابلوموف» از ایران

ثمین سالک برای طراحی گریم نمایش «پرومته/ طاعون» از ایران

موسیقی

فرنس فهر برای موسیقی نمایش «پسرها پسرند» از رومانی

امیر صدیقیان برای موسیقی نمایش «ابلوموف» از ایران

محمدجواد طالبی برای موسیقی نمایش «خنکای ختم خاطره» از ایران

برگزیده: نوید گوهری برای موسیقی نمایش «پرومته/ طاعون» از ایران

علی کلانتری برای موسیقی نمایش «او» از ایران

طراحی لباس

الهام شعبانی برای طراحی لباس نمایش‌های «او» و «خنکای ختم خاطره» از ایران

آن موسیتزه برای طراحی لباس نمایش «زندگی احمقانه» از گرجستان

مقدی شامیریان برای طراحی لباس نمایش «وقتی خروس غلط می‌خواند» از ایران

شیما میرحمیدی برای طراحی لباس نمایش «نامبرده» از ایران

طراحی صحنه

شیما میرحمیدی برای طراحی صحنه نمایش‌های «پرومته/ طاعون» و «نامبرده» از ایران

فرهاد فزونی برای طراحی صحنه نمایش «دستورالعمل‌های پرواز برای خدمه و خلبان» از ایران

آرش دادگر برای طراحی صحنه نمایش «او» از ایران

امید اکبری برای طراحی صحنه نمایش «وقتی خروس غلط می‌خواند» از ایران

بازیگری مرد

فرزین محدث برای بازی در نمایش «استیو جابز» از ایران

بانی پال شومون برای بازی در نمایش «وقتی خروس غلط می‌خواند» از ایران

برگزیده: اصغر پیران برای بازی در نمایش «نامبرده» از ایران

پیام دهکردی برای بازی در نمایش «ابلوموف» از ایران

مصطفی شبخوان برای بازی در نمایش «جادویت می‌کنم» از بلژیک

 بازیگری زن

مارال فرجاد برای بازی در نمایش «وقتی خروس غلط می‌خواند» از ایران

پریا وزیری برای بازی در نمایش «خنکای ختم خاطره» از ایران

برگزیده: فاطمه معتمدآریا برای بازی در نمایش «خنکای ختم خاطره» از ایران

نیلوفر ندایی برای بازی در نمایش «پرومته/ طاعون» از ایران

نازنین نادرپور برای بازی در نمایش «او» از ایران

نمایشنامه‌نویسی

پیام لاریان برای نگارش نمایشنامه «استرالیا» از ایران

کیوان سررشته برای نگارش نمایشنامه «نامبرده» از ایران

حمیدرضا آذرنگ برای نگارش نمایشنامه «خنکای ختم خاطره» از ایران

برگزیده: علی شمس برای نگارش نمایشنامه «وقتی خروس غلط می‌خواند» از ایران

فرهاد فزونی برای نگارش نمایشنامه «دستورالعمل‌های پرواز برای خدمه و خلبان» از ایران

 کارگردانی

علی شمس برای کارگردانی نمایش «وقتی خروس غلط می‌خواند» از ایران

آرش دادگر برای کارگردانی نمایش «او » از ایران

شهاب آگاهی برای کارگردانی نمایش «پرومته/ طاعون» از ایران

برگزیده: علی‌اصغر دشتی برای کارگردانی نمایش «نامبرده» از ایران

فرهاد فزونی برای کارگردانی نمایش «دستورالعمل‌های پرواز برای خدمه و خلبان» از ایران

بهترین نمایش

برگزیده: نرگس هاشم پور برای نمایش «بچه گرگ ها»

جایزه بزرگ: علی اصغر دشتی برای نمایش «نامبرده»

بخش مسابقه تئاتر «ایران یک»

طراحی آرایه صوتی

امید دولت‌خواه برای طراحی صدای نمایش «ویتسک»

حسین اکبرپور برای طراحی صدای نمایش «ما داریم از این خونه می‌ریم»

سینا موسوی برای طراحی صدای نمایش «تصعید»

طراحی نور

ایمان اسماعیلی برای طراحی نور نمایش «عروسی خون»

علیرضا میرانجم برای طراحی نور نمایش «لانچر ۵»

رضا خضرائی‌شاد برای طراحی نور نمایش «نقاشی اشر»

علی کوزه‌گر برای طراحی نور نمایش «فیل در تاریکی»

طراحی گریم

هادی فکری برای طراحی گریم نمایش «آقامحمدخان»

رتبه برتر: حمید مرادی برای طراحی گریم نمایش «قضیه»

ندا قاسمیان برای طراحی گریم نمایش «مده‌آ»

موسیقی

رتبه برتر: میثم عبدی برای موسیقی نمایش «عروسی خون»

کیان حسین برای موسیقی نمایش «آقا محمد خان»

امیر دوستی برای موسیقی نمایش «مرگ و دوشیزه»

برگزیده: عرفان خاتونی‌‎مقدم برای موسیقی نمایش «رومئو و ژولیت»

طراحی لباس

ونوشه واحدی برای طراحی لباس نمایش «مده‌آ»

نسرین خرمی برای طراحی لباس نمایش «فیل در تاریکی»

 برگزیده: بیتا نصر برای طراحی لباس نمایش «هار»

برتر: زینب عبدی برای طراحی لباس نمایش «عروسی خون»

طراحی صحنه

امیر بهاور برای طراحی صحنه نمایش «آنشرلی با موهای خیلی قرمز»

علی کرسی‌زر برای طراحی صحنه نمایش «فرآیند»

رتبه برتر: مسعود صفری برای طراحی صحنه نمایش «رومئو و ژولیت»

برگزیده: سجاد امیرمجاهد برای طراحی صحنه نمایش «قضیه»

سینا احمدی برای طراحی صحنه نمایش «ویتسک»

بازیگری مرد

حسین طاهری برای بازی در نمایش «سردسیر»

رتبه برتر: امیر نوروزی برای بازی در نمایش «لانچر ۵»

برگزیده: ابراهیم عزیزی برای بازی در نمایش «فیل در تاریکی»

کاظم موسوی برای بازی در نمایش «ویتسک»

امیر جنانی برای بازی در نمایش «فیل در تاریکی»

بازیگری زن

برگزیده: آرزو عبدالهی برای بازی در نمایش «آنشرلی با موهای خیلی قرمز»

رتبه برتر: مونا بارانی برای بازی در نمایش «رومئو و ژولیت»

مونا احمدی برای بازی در نمایش «سرزمین‌های شمالی»

منیره آلاداغی برای بازی در نمایش «سردسیر»

آوا شریفی برای بازی در نمایش‌های «فیل در تاریکی» و «نقاشی اشر»

نمایشنامه‌نویسی

رتبه برتر: مونا احمدی برای نگارش نمایشنامه «سرزمین‌های شمالی»

محمدحسین معارف برای نگارش نمایشنامه «نقاشی اشر»

برگزیده: علی کرسی‌زر و امیر ابراهیم‌زاده برای نگارش نمایشنامه «فرآیند»

پویا سعیدی و مسعود صرامی برای نگارش نمایشنامه «لانچر ۵»

میلاد کاشانی برای نگارش نمایشنامه «رومئو و ژولیت»

کارگردانی

رتبه برتر: سعدی محمدی عبد برای کارگردانی نمایش «مقدس»

مسعود صفری برای گارگردانی نمایش «رومئو و ژولیت»

فضل‌اله عمرانی برای گارگردانی نمایش «عروسی خون»

برگزیده: مهرداد مصطفوی برای گارگردانی نمایش «فیل در تاریکی»

علی کرسی‌زر برای گارگردانی نمایش «فرآیند»

نمایش برگزیده:

رتبه برتر: «فیل در تاریکی»

برگزیده: «فرآیند»

بخش مسابقه تئاتر «ایران دو»

طراحی آرایه صوتی

برگزیده نهایی: علی سینا رضانیا برای نمایش «بازگشت» از خرم آباد

حسام الدین انوشیروانی برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

طراحی نور

رضا خضرائی برای نمایش «شفیره» از تهران

محمود کریمی برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

طراحی حرکت

برگزیده: تینا لطفی برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

رتبه برتر: مهدی شاه پیری برای نمایش «شفیره» از تهران

طراحی گریم

رتبه برتر: رویا حشمتی برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

زهره قنبری برای نمایش «بازگشت» از خرم آباد

شیما مومنی برای نمایش «سر میز شام» از اصفهان

فاطمه خندان و مژده زادمهر برای نمایش «گزارش مرگبار…» از بوشهر

موسیقی

سعید مهاجر برای نمایش «یک خانواده محترم» از شمیرانات

میلاد قنبری برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

علی سینا رضانیا برای نمایش «بازگشت» از خرم آباد

 برگزیده: بابک نصیر خواه برای نمایش «شفیره» از تهران

حسین احمدجو و محمد محمدی برای نمایش «دام» از اصفهان

طراحی لباس

زهرا کاظمی برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

برتر: سارا حسین پور برای نمایش «تاکسیدرمی» از اهواز

برگزیده: مهرنوش بلمه برای نمایش «شفیره» از تهران

شفق کاظمی برای نمایش «افرا» از اصفهان

فائزه کاظمی برای نمایش «سر میز شام» از اصفهان

طراحی صحنه

مجتبی رستمی برای نمایش «تاکسیدرمی» از اهواز

جایزه برتر: روحان امامی برای نمایش «بازگشت» از خرم آباد

مهدی شاه پیری، هانی سقائیان و کتایون رزم جو برای نمایش «شفیره» از تهران

برگزیده: سعید حسنلو برای نمایش «پروانه الجزایری» از کرمانشاه

سید محمد رضا مرتضوی برای نمایش «یک خانواده محترم» از شمیرانات

بازیگری مرد

رضا بهبودی برای نمایش «خرده نان» از تهران

سید علی موسویان برای نمایش «عند از مطالبه» از تهران

ناصر آل خمیس برای نمایش «تاکسیدرمی» از اهواز

رتبه برتر: علی غابشی برای نمایش «بازگشت» از خرم آباد

برگزیده: هومن حاج عبدالهی برای نمایش «تناسخ سه تا سی و پنج تومن» از تهران

سعید زندی برای نمایش «پروانه الجزایری» از کرمانشاه

بازیگری زن

مائده وحید برای نمایش «افرا» از اصفهان

آناهیتا اقبال نژاد برای نمایش «خرده نان» از تهران

برگزیده: عاطفه پور بهرام  برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

برتر: ستایش رجایی نیا برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

شهره موسوی برای نمایش «استرالیا» از اصفهان

صفورا خوش طینت برای نمایش «یک خانواده محترم» از شمیرانات

نمایشنامه نویسی

رضا صابری برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

رتبه برتر: مرتضی شاه کرم برای نمایش «سانتی متر» و «عند از مطالبه» از تهران

برگزیده: پیام لاریان برای نمایش «پروانه الجزایری» از کرمانشاه

رسول حق جو برای نمایش «تاکسیدرمی» از اهواز

مسعود هاشمی نژاد برای نمایش «یک خانواده محترم» از شمیرانات

کارگردانی

احسان جانمی برای نمایش «افرا» از اصفهان

برگزیده: رضا صابری برای نمایش «دریاچه قو» از مشهد

مهدی شاه پیری برای نمایش «شفیره» از تهران

مرتضی شاه کرم برای نمایش «سانتی متر» از تهران

پیمان کریمی برای نمایش «استرالیا» از اصفهان

رتبه برتر: محمدرضا درند و سعید زندی برای نمایش «پروانه الجزایری» از کرمانشاه

بخش مسابقه «تئاتر خیابانی»

موسیقی

گروه موسیقی نمایش «درها به روی چه کسی باز می شوند»

گروه موسیقی نمایش «آغوش بی مهر زمین»

گروه موسیقی نمایش «لازمان لامکان»

طراحی فضا و ابزار نمایشی

محمد حاجیان برای نمایش «خرس های پاندا به روایت ساکسیفونیستی که متولد دهه شصت بود»

محمدرضا پورعلی و میلاد حسین زاده برای نمایش «درها به روی  چه کسی باز می شوند»

مهدی حبیبی و روح الله سنایی برای نمایش « نامیرا»

محمود فرضی نژاد برای نمایش «آغوش بی مهر زمین»

بازیگری مرد

میثم سرآبادانی بازیگر نمایش «هشتک لاکچری»

امیر حسین انصافی بازیگر نمایش «مشترک مورد نظر»

برگزیده: ابراهیم حاج حیدری بازیگر نمایش «خرس های پاندا به روایت ساکسیفونیستی که متولد دهه شصت بود»

هاوری رضایی بازیگر نمایش «تیک تاک»

رتبه برتر: مصطفی کولیوندی بازیگر نمایش «کالبدشکافی یک اتفاق»

مسعود کردی بازیگر نمایش «این کجا و آن کجا»

 بازیگری زن

نرگس خاک کار برای بازی در نمایش «کالبدشکافی یک اتفاق»

رتبه برتر: نازیلا امینی برای بازی در نمایش «تیک تاک»

برگزیده: دلارام ترکی برای بازی در نمایش «اهم»

مهسا افتحی برای بازی در نمایش «هشتک لاکچری»

طرح و ایده پردازی

مسعود براهیمی برای نمایش «اهم»

برگزیده: رضا بهرامی برای نمایش «لازمان لامکان»

امیرحسین شفیعی برای نمایش «نامیرا»

غنچه شکوهیان برای نمایش «بیگانگی»

رتبه برتر: پژمان شاهوردی برای نمایش «این کجا آن کجا»

محمد رضا جعفری لفوت برای نمایش «درها به روی  چه کسی باز می شوند»

کارگردانی

مسعود براهیمی کارگردان نمایش «اهم»

برگزیده: پژمان شاهوردی کارگردان نمایش «این کجا آن کجا»

افشین خدری کارگردان نمایش «دایره، مربع، مستطیل»

رتبه برتر: امیرحسین شفیعی کارگردان نمایش «نامیرا»

میلاد حسین زاده کارگردان نمایش «درها به روی چه کسی باز می شوند

مسابقه «نمایش های رادیویی»

بازیگری مرد

بهرام سروری نژاد برای نمایش «ساعت گرگ» از تهران

برگزیده: میر طاهر مظلومی برای نمایش «باد که می نویسد» از تهران

رتبه برتر: حسن جویره برای نمایش «شبانه» از اصفهان

بازیگری زن

سولماز ملکی برای نمایش «گونش» از اردبیل

رتبه برتر: آزاده حیدرزاده برای نمایش «مزار» از بجنورد

نازنین مهیمنی برای نمایش «حفره ای در زمین» از تهران

نمایشنامه نویسی

پیمان قریب پناه برای نگارش نمایشنامه «ساعت گرگ» از تهران

رتبه برتر: سولماز ملکی برای نگارش نمایشنامه «گونش» از اردبیل

آرش عباسی برای نگارش نمایشنامه «باد که می نویسد» از تهران

کارگردانی

داریوش شهبازی برای کارگردانی نمایش «باد که می نویسد» از تهران

برگزیده: پیمان قریب پناه برای کارگردانی نمایش «ساعت گرگ» از تهران

مهدی آذری برای کارگردانی نمایش «شنود» از رشت

تهیه کنندگی

برگزیده: فرشاد آذرنیا برای تهیه کنندگی نمایش «باد که می نویسد» از تهران

مهدی آذری برای تهیه کنندگی نمایش «شنود» از رشت

سولماز ملکی برای تهیه کنندگی نمایش «گونش» از اردبیل

انسیه سمیع پور برای تهیه کنندگی نمایش «ساعت گرگ» از تهران

سیده لیلا اسراری برای تهیه کنندگی «عزت تا ثریا» از شیراز

مسابقه «دیگرگونه های اجرایی»

نمایش «آدم‌هایی که نمی‌بینیم» به کارگردانی سما موسوی مفخر

نمایش «اپرای شماره ۰۱# تهران» به کارگردانی مرتضی زارعی

نمایش «ارس» به کارگردانی حسین توازنی‌زاده

نمایش «گرم کردن» به کارگردانی احسان شایان فرد

نمایش «مواجهه با ورنوس فادرانی» به کارگردانی رضا سعیدی

برگزیده طراحی آرایه های صدا:

مرتضی زارعی برای نمایش «اپرای شماره #۰۱»

طراحی صحنه:

رضا سعیدی

نمایشنامه نویسی:

حسین توازنی زاده برای «ارس»

بازیگری زن:

سما موسوی برای نمایش «آدم هایی که نمی بینند»

پخش تصاویری از هنرمندان درگذشته تئاتر در سال جاری از جمله بخش های مراسم اختتامیه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر بود.

*مهر

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

پریوش نظریه و حسام محمودی در سریال ویژه ماه رمضان – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: پریوش نظریه و حسام محمودی در مجموعه تلویزیونی «دلدار» به ایفای نقش می‌پردازند.

به گزارش سینماپرس، بعد از بهزاد فراهانی ، محمدرضا غفاری، الناز حبیبی و سوگل خلیق، بهزاد فراهانی و پریوش نظریه و حسام محمودی هم جلوی دوربین برادران محمودی در سریال «دلدار» رفتند.

«دلدار» که اوایل دی ماه ۹۷ کلید خورد توسط آزیتا ایرایی و مهدی حمزه نوشته شده و در ۳۰ قسمت ۴۵ دقیقه‌ای در ماه مبارک رمضان از شبکه دو سیما پخش خواهد شد.

در خلاصه داستان این سریال آمده است: «دیریست که دلدار پیامی نفرستاد»

«دلدار» یک ملودرام عاشقانه است.

برادران محمودی سال گذشته سریال موفق «سایبان» را روی آنتن شبکه دو سیما بردند که با استقبال مخاطبان همراه شد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

شرایط جدید بازیگری حاشیه می‌طلبد – اخبار سینمای ایران و جهان

لاله صبوری گفت: ۲۳ سال است که در حرفه بازیگری حضور دارم ولی هیچ حاشیه‌ای نداشتم اما شرایط جدید بازیگری حاشیه می‌طلبد؛ البته نه زیاد و غیرواقعی.

لاله صبوری در پاسخ به این سؤال که دلیل ایفای نقش‌های طنز  توسط شما چیست، گفت: بازی در ژانر طنز هم به پیشنهادها و هم به شخصیت خود من برمی‌گردد، آدم شلوغ و پرجنب‌و‌جوشی هستم و نقش‌هایی که به من پیشنهاد شده نقش‌های پرانرژی و شلوغ و فضول بوده تا نقش‌های درام.

بازیگر سریال «بزرگ‌مرد کوچک» که از شبکه  آی‌فیلم پخش می‌شود، گفت: شما باید سابقه‌ای داشته باشید که به نقطه عطف برسید. در مورد من نقطه صفر برایم نقطه عطف بوده. من از بالای بالا شروع کردم. در عرض دو یا سه روز در یک بازه زمانی در سال ۷۷  تبدیل به معروف‌ترین بازیگر زنی شدم که در تلویزیون بازی می‌کرد. بعد از آن هم شاید نقش‌های درخشانی بوده ولی اتفاق اصلی برای من همان اتفاق اول بود.

وی با بیان اینکه امروزه بسیاری از بازیگرهای ما در تمام افتتاحیه‌ها و مجالسی که برگزار می‌شود حاضر هستند و در خیلی از سریال‌ها هم حضور دارند، گفت: من این مسئله را رد نمی‌کنم؛ ولی به نظرم حضور به این شکل مانند این است که هر شب جایی برای شام دعوت باشی. یک بار ممکن است که خوب پذیرایی شوی و اگر هر شب به آن میهمانی بروی نادیده گرفته می‌شوی و به درستی تحویل گرفته نمی‌شوی و تبدیل به شخص دم دستی می‌شوی. من سختی‌های اینگونه زندگی نکردن را کشیده‌ام اما سعی کردم خیلی خودم را خرج نکنم.

صبوری درباره تأثیر حاشیه‌ها بر بازیگری گفت: با احتساب سه سالی که در تئاتر تحصیل کردم، ۲۳ سال است که در این حرفه حضور دارم، ولی هیچ صدایی، هیچ حرفی، هیچ حاشیه‌ای نداشتم. تا زمانی که راجع به یک مشکلی یک گفت‌وگوی معمولی کردم یا زمانی که در یک مصاحبه تلویزیونی روی آنتن به‌شوخی در جواب مجری چیزی را عنوان کردم. این قبیل مسائل باعث می‌شود که یک‌دفعه بالا بیایی. شرایط جدید بازیگری حاشیه می‌طلبد البته نه زیاد و غیرواقعی.

 بازیگر سریال «بزرگ‌مرد کوچک» درباره همکاری‌اش با زنده‌یاد مسعود رسام گفت: هروقت صحبت از سریال «بزرگ‌مرد کوچک» می‌شود عمیقاً متأثر می‌شوم. من سر آن کار خیلی چیزها از آقای رسام یاد گرفتم. تجربه خوشایندی بود. آقای رسام بسیار مرد حرفه‌ای و صبور و ساکتی بود. ترکیب من و رامبد جوان به‌عنوان دو بازیگر شلوغ و پرجنب‌وجوش در آن کار تجربه جالبی بود.

وی با اشاره به اینکه بزرگ‌ترین دغدغه اجتماعی امروزه فضای مجازی است، تصریح کرد: من دو فرزند بزرگ دارم و فرزند سومم یازده سال دارد. بسیار نگران استفاده او از فضای مجازی هستم. یک راه وجود دارد که به او بگویم نباید به سراغ گوشی و فضای مجازی برود اما وقتی در جامعه وجود دارد و دوستان او صفحات شخصی در این فضا دارند آیا من به عنوان مادر می‌توانم او را از داشتن فضای مشابه منع کنم؟ بهتر است که با نظارت خود من یک صفحه شخصی داشته باشد. دغدغه و گرفتاری بچه‌های این دوره به دلیل نبود آموزش مناسب در مورد استفاده از فضای مجازیست. من مطلبی را در مورد مشکلی که چندی پیش برای دختر سیرجانی در فضای مجازی به‌وجود آمد نوشتم. در این مطلب نوشتم که پدرها ومادرهای کسانی که این مشکلات برای آنها به‌وجود آمده، مقصر هستند.

صبوری با بیان اینکه اصلا در سینما کار نکرده است، درباره کم‌کار بودنش در تلویزیون گفت: در حال حاضر من این عقیده را ندارم که کسی مانع فعالیت من می‌شود. اگر کم کار باشم هم اعتراض نمی‌کنم و نمی‌گویم که به من بی‌احترامی شده و…  مگر آن زمانی که من پرکارترین بازیگر تلویزیون بودم کسی اعتراضی کرد که حالا من به کم کاری اعتراض کنم؟ در سینما هم چون می‌خواستم در نقش اول بازی کنم، همه کارهایی را که پیشنهاد می‌شد، رد کردم.

وی که دو سال ونیم کارگردان و نویسنده برنامه کودک پنگول در شبکه پنج بوده است، ابراز کرد: اصولاً چراغ‌خاموش کار می‌کنم. دو مستند مفصل هم ساخته‌ام. اولویت من همیشه کار خوب است. در یک پروژه حرفه‌ای با آدم‌های حرفه ‌ای، حاضرم در هر زمینه‌ای که تخصص دارم، همکاری کنم. ولی در پروژه‌ای که حرفه‌ای نیست، که امروزه اکثر کارها این‌طور است، به هیچ عنوان حاضر نیستم کار کنم.

این بازیگر تلویزیون در پاسخ به این سؤال  که دوست دارید در چه نقشی بازی کنید که تا حالا تجربه‌اش نکرده‌اید، گفت: وقتی فیلم‌ها را نگاه می‌کنم با اطلاعاتی که کسب کردم سعی می‌کنم ریزبین‌تر وموشکافانه‌تر به جزئیات نگاه کنم. من نمی‌گویم چه نقشی می‌خواهم ولی با توجه به تجربه‌های این سالیان و از ا ین دوره به بعد، اگر نقشی ایفا کنم حتماً و قطعاً بهتر و متفاوت‌تر از گذشته بازی می‌کنم. این مسئله را با اعتماد به ‌نفس می‌گویم. فرقی نمی‌کند چه نقشی باشد چون نگاه من متفاوت‌تر از گذشته شده است.

صبوری درباره تفاوت سریال‌های قدیمی با سریال‌های این دوره خاطرنشان کرد:  در گذشته همه‌چیز اصولی بود. فیلم‌نامه خوب نوشته می‌شد و کارگردان درست کار می‌کرد. من سر کارهایی این اواخر رفتم که حتی یک تمرین معمولی قبل از جلوی دوربین رفتن ندارند. کارهای الان مخاطب زیادی ندارند.

وی در پایان افزود: امیدوارم که اتفاق‌های خوبی در برنامه‌سازی بیفتد. به نظر من سریال‌های قدیمی باید خیلی خوب باشند که هنوز بیننده دارند. اصولاً نوستالژی و قدیمی‌بودن برای من ناراحت‌کننده‌ است. هر چیزی که مربوط به گذشته است، من را اذیت می‌کند و هیچ جذابیتی برای من ندارد. چون اگر خوبی در مسائل قدیمی وجود داشته باشد که مربوط به گذشته است و تمام شده و اگر چیز بدی هم باشد که یادآوری آن اذیت‌کننده‌ است. مطمئنم که این مسئله برای همه ناراحت‌کننده است. پس ببینید چقدر این سریال‌های قدیمی خوب هستند که با وجود یادآوری فضای قدیمی هنوز جذاب است!

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

مجموعه تلویزیونی «شهریار» به شبکه ۴ رسید – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: مجموعه تلویزیونی «شهریار» از ۵ اسفند ماه به روی آنتن شبکه چهار سیما می‌رود.

به گزارش سینماپرس، آخرین قسمت از مجموعه تلویزیوین «ارمغان تاریکی» به کارگردانی جلیل سامان امشب پخش می شود و از یکشنبه شب سریال «شهریار» به کارگردانی کمال تبریزی هر شب ساعت پانزده دقیقه بامداد به روی آنتن می‌رود.

این سریال در سال ۱۳۸۶ از شبکه دو سیما پخش شد که بر اساس زندگی شاعر معروف آذری زبان ایرانی، «شهریار» ساخته شده است. در اواخر دوره حکومت قاجار، یکی از وکلای مشهور تبریز که در جنگ و شورش این شهر، چند فرزند خود را از دست داده است، تصمیم می‌گیرد تا برای حفظ فرزند آخر خود، او را به روستای «خوشکناب» نزد خواهرش بفرستد. محمدحسین کوچک که بعدها به «شهریار» معروف شده و یکی از شاعران بلندآوازه و نامی ایران‌زمین می‌شود … .

اردشیر رستمی، سیروس گرجستانی، پیام دهکردی، احمد آقالو، بهروز بقایی، سعید نیکپور، فرهاد قائمیان، لیلی تقوی، مهدی میامی، الهام حمیدی، مهسا کرامتی، صبا کمالی، رحیم نوروزی، کاوه آهنین جان و اسماعیل خلج در این سریال ایفای نقش کرده‌اند.

مجموعه «شهریار» به تهیه کنندگی پروانه پرتو هر شب پانزده دقیقه بامداد از شبکه ۴ پخش و روز بعد ساعت ۱۸ بازپخش می‌شود.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

روابط عمومی ستاد روحانی یا رابط جریان ضدانقلاب لس‌آنجلسی؟ – اخبار سینمای ایران و جهان

کیهان: مطلع شدیم یکی از مسئولان ستاد مرکزی انتخاباتی حسن روحانی که از مجریان و تهیه‌کنندگان صدا و سیما هم هست با جریان ضدانقلاب در لس‌آنجلس در رابطه است.

وی که با حمایت و از طریق مرتضی حاجی وزیر سابق دولت اصلاحات به‌عنوان مسئول روابط عمومی ستاد انتخاباتی مرکزی تهران « حسن روحانی » منصوب شد به فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مشغول است.

 «ف. غ» چندی پیش در یک ملاقات محرمانه و مشکوک با فرزند تیمسار سپهبد امیرقاسمی «رئیس ‌تشریفات ساواک » که مدیر تشکیلاتی در لس‌آنجلس آمریکاست با ظاهری بسیار متفاوت و با کشف حجاب شرکت داشته و از طریق وی با عده‌ای از فعالین هنری ضد انقلاب دیدارهایی انجام داده است.

این شخص مجری و تهیه‌کننده سینما بوده و برنامه ماه مهربانی را در ماه رمضان اداره می‌کرد و در قالب شرکت الهام فیلم در بین جامعه هنری فعالیت می‌کند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

فیلم‌های اسکار نشان می‌دهند که دنیای بدون مردان دنیای بهتری است! – اخبار سینمای ایران و جهان

فرهیختگان: تصویر خانواده در سینمای آمریکا عبارت است از خانواده‌های تک‌والدی که تنها عضو دلسوز باقی‌مانده در آن مادر است. در اکثر اوقات پدر حتی نمایش داده نمی‌شود و در اغلب آثار این تلاش بر عادت دادن مخاطب بر این‌گونه زیستن وجود دارد.

سینمای آمریکا سال‌ها از خودش چهره‌ای مذهبی و اهل عشق و خانواده نشان داده بود و دلیل این قضیه را می‌شد گارد هویتی آمریکا در برابر اتحاد جماهیر شوروی دانست. اما پس از اینکه جنگ‌سرد تمام شد به تعبیر آمریکایی‌ها جهان به دوران تک‌قطبی ورود کرد، رفته‌رفته چهره جدیدی از رویای آمریکایی و به تبع آن سینمای آمریکا پیدا شد.

سینمای آمریکا هر قدر به سال‌های اخیر نزدیک شد، فاصله‌اش با موضوع خانواده را بیشتر کرد. «استقلال زنان» در این بستر جدید تبدیل به دستاویزی شده که توسط آن زنان بتوانند بدون مردان زندگی کنند و این یعنی نبودن خانواده. این فردگرایی شدید که با جدا کردن افراد از انواع اجتماعات کوچک و بزرگ، آنها را در برابر سیستم سرمایه‌داری بی‌دفاع می‌کند، پیوند وثیقی با فمینیسم دارد و «روما» که امسال جزء بخت‌های مسلم اسکار به حساب می‌آید، نمود چشمگیری از گردش هالیوود به این سمت است. اگر تا چند سال پیش سیاه‌پوستان موضوع بسیاری از فیلم‌های هالیوود بودند، حالا زن‌ها در کانون توجهات هستند و البته هالیوود تصویر خاصی از زن را مدنظر دارد که با حمله همه‌جانبه به مردها هم همراه است.

همچنین به‌جای پررنگ‌تر کردن نقش زنان در سینما، تصمیم به حذف مردان گرفت. درحالی که نه‌تنها مردان را در این نوع دیدگاه مورد حمله قرار می‌دهد، بلکه درکنارش خانواده را هم به‌طور محسوسی از بین ‌می‌برد و برخلاف آنچه به نظر می‌رسد این‌گونه فیلم‌ها حتی نمی‌توانند از زنان هم دفاع کنند؛ تمام احساسات آنها را از بین می‌برند و به‌طور انتخابی چند مورد از آنها را تقویت می‌کنند. حالا تصویر خانواده در سینمای آمریکا عبارت است از خانواده‌های تک‌والدی که تنها عضو دلسوز باقی‌مانده در آن مادر است. در اکثر اوقات پدر حتی نمایش داده نمی‌شود و در اغلب آثار این تلاش بر عادت دادن مخاطب بر این‌گونه زیستن وجود دارد. مخاطب دیگر برایش عادی شده که مدام با یک خانواده تک‌نفره روبه‌رو باشد، خانواده‌ای که در آن مردها گناهکارند و زنان قربانیان همیشگی هستند. این مساله حتی در انیمیشن‌ها هم دیده می‌شود و تقویت همین گزاره تک‌والدی در سینمای هالیوود است. به‌طور نمونه در انیمیشن «داستان اسباب بازی‌ها» پسربچه‌ای که صاحب اسباب‌بازی‌هاست با مادر خود زندگی می‌کند و هیچ نشانه‌ای از پدر در آن خانه دیده نمی‌شود. چنین تصویری از خانواده با وضعیتی که در جامعه آمریکا ایجاد شده، نسبت مستقیم دارد. سرشماری اداره مرکزی آمار آمریکا  از خانواده‌های آمریکایی نشان می‌دهد ۵۰ درصد از ازدواج‌ها به طلاق منجر می‌شود و سپس از بین این خانواده‌های تک‌والدی، ۸۴ درصد از آنان را مادران مجرد (مادر و فرزندانش) تشکیل می‌دهند.با مرور سال ۲۰۱۶ در سینمای هالیوود و ۵۰ فیلم پرفروش سال مشخص می‌شود که زنان ۳۱ درصد از جمعیت قهرمانان و نقش‌های اصلی را تشکیل می‌دهند.

مشکل اساسی در سینمای هالیوود این است که نمی‌تواند زن را در سینما به‌طور سالم و درکنار مردان، پررنگ نشان دهد و مخاطب یا با یک زن تنها طرف است یا با زنی که به‌شدت از طرف مردان مورد آزار قرار می‌گیرد. این دیدگاه را در سینما فمینیسم نامگذاری می‌کنند؛ دیدگاهی که در پی عروج مقام زن یا حتی احقاق حقوق او نیست و صرفا می‌خواهد از مردان جدا باشد. یعنی به بهانه آنچه که «استقلال زن» نامیده شده، نتیجه‌اش از بین رفتن نهاد «خانواده» است.  حالا دیگر سینمای آمریکا از برابری جنسیتی عبور کرده و درواقع به حالتی انتقام‌گونه و ضداجتماع تبدیل شده است. به تعبیری می‌توان گفت چون نقش زن در سینمای هالیوود برآمده از یک نگاه ابزاری به اوست، به تعبیر یکی از منتقدان سینمای آمریکا زن در این سینما تنها حامل معناست، نه تولیدکننده آن. فمینیسم سینمای آمریکا در ابتدای کار از شعار آغاز شد، حالا به‌حدی رسیده که زنان در نقش ابرقهرمانان و ناجی‌های بشر قرار گرفته‌اند. ‌

شرایط به‌گونه‌ای شده که برای کمپانی‌های فیلم‌سازی، سپردن پروژه‌های عظیم به کارگردانان زن، تبدیل به یک ژست شده و اسکار هم باید به این رویه کمک کند و با دادن جوایزش به قشر زنان تمام ظلمی که در سینما به آنها تحمیل شده را پاک کند. ۹ فیلمی که در ادامه بررسی شدند آثاری هستند که در چند سال اخیر تاثیر قابل توجهی در جریان‌سازی فمینیستی سینمای آمریکا داشته‌اند و بهانه این بررسی قرار گرفتن «روما»، ساخته آلفونسو کوآرن، در صدر پیش‌بینی‌هایی است که برندگان احتمالی اسکار را حدس می‌زنند.
 

لیدی برد ۲۰۱۷ گرتا گروینگ

۱.  لیدی برد: در این فیلم یک دختر جدای از تمام انسان‌ها قرار می‌گیرد و سعی دارد با کنار گذاشتن همه‌چیز و البته خانواده‌اش به هدف بزرگ زندگی‌اش برسد.

این قصه سعی دارد به نوبت همه‌چیز را بد جلوه دهد که دخترک بتواند از آنهاگذر کند. از جمله چیزهای بدی که دختر قصه باید از آنها عبور کند، عشق است. دخترک در عشق شکست می‌خورد و در مرحله بعدی از طرف دوستان خودش ضربه می‌خورد و در محیط‌های مختلف همه‌چیز برای او به طرز ناعادلانه‌ای پیش رویش قرار می‌گیرند.

درنهایت دخترک که از همه‌جهت ناامید و بدون‌حس رها شده، سعی می‌کند به محیط خانواده‌اش بازگردد که درنهایت آنها را هم از دست می‌دهد و به این می‌رسد که خانواده‌اش هم در این میان به هیچ وجه لازم نیستند و نمی‌توانند به او کمکی کنند، پس او تنها به یک زندگی ادامه می‌دهد که به هر راهی شده بگوید دختر در این اجتماع این‌گونه است و این دختر در این اجتماع به قدری سالم است که تازه بعد از تولد ۱۸ سالگی‌اش تصمیم به کشیدن سیگار می‌گیرد. او قبل از آن به‌شدت سالم و پایبند به تمام ارزش‌های انسانی بود.

جنگ ستارگان  (نیرو برمی‌خیزد) ۲۰۱۵: جی‌جی ابرامز

۱. جنگ ستارگان۷ (نیرو برمی‌خیزد): آغاز این مجموعه برمی‌گردد به سال ۱۹۷۷ و تولید سه‌گانه اصلی آن و سپس دومین سه‌گانه این مجموعه. در هر دوی این سه‌گانه‌ها مردان نقش‌های اصلی را عهده‌دار بودند و داستان را پیش می‌برند. ناگهان بعد از گذشت ۱۰ سال، ساخت سومین سه‌گانه این مجموعه کلید خورد، اما این‌بار محوریت ماجرا با یک زن بود که برای اولین‌بار بعد از ۶ فیلم نقش اصلی را برعهده داشت.  ماجراجویی این داستان توسط یک دختر انجام می‌شود و با درنظر گرفتن فردی سیاه‌پوست درکنار این دختر درمی‌یابیم، تنها چیزی که در این فیلم اهمیت ندارد، داستان است و تمام انرژی‌اش را صرف قرار دادن یک سیاهپوست در نقش دوم و یک زن در نقش اول کرده است. این انتخاب هم به ارائه ژست برابری جنسیتی کمک کرده و هم به ادعای برابری نژادی. حتی سری جدید جنگ ستارگان به همین دلیل در بازگو کردن داستانش باز می‌ماند و ناچار است که سعی کند به‌نحوی نوستالژی‌های سری اول این فیلم را زنده کند. این دختر در دنیای وحشی این فیلم به‌شدت باهوش است و می‌تواند از پس خودش بربیاید و در این راه زندگی و خانواده را هم نمی‌شناسد. اینچنین شخصیتی تا به حال در این مجموعه وجود نداشت و متاسفانه این تغییر موضع سریع، ناخواسته به فیلم ضربه می‌زند و سوءگیری‌های فمینیستی‌اش را به سرعت لو می‌دهد.

مکس دیوانه (جاده خشم) ۲۰۱۵: جرج میلر

۲. مکس دیوانه (جاده خشم): نمونه‌ای دیگر از تغییر موضع سریع در یک مجموعه سینمایی که آخرین تولیدش برمی‌گردد به ۳۰ سال قبل. حالا اما مل گیبسون، بازیگر ثابت نقش مدمکس، دیگر در این پروژه جدید حضور ندارد و حتی به هیچ وجه خود مکس، اهمیت سابقش را ندارد و پرداختی به شخصیت او صورت نمی‌گیرد. دیالوگ‌های مکس دیوانه این‌بار خیلی کم هستند و او باید دهانش بسته باشد تا یک زن، قدرت اصلی فیلم و نقش اصلی آن شود و مکس را پس بزند.مخاطبی که به خاطر یک چهره جدید از مکس دیوانه به سینما می‌رود، درنهایت مواجه می‌شود با یک مکس به‌شدت ضعیف که هیچ‌کاری از دستش برنمی‌آید و تمام قدرت و تفکر را در دست زن قهرمان فیلم می‌بیند و اوست که داستان را پیش می‌برد. مجموعه مدمکس معمولا حاوی نوعی آینده‌نگری اجتماعی بود و حالا سری جدید آن به این موضوع می‌پردازد که زن را چگونه در آینده نشان دهد و این نگرش چنین تعبیر می‌شود که زن‌ها مورد ظلم قرار گرفته‌اند و از آنها به‌عنوان کالا استفاده می‌شود و در این شرایط بحرانی و ناامید کننده، درنهایت یک زن است که تصمیم به تغییر رویه می‌گیرد و از شانس خوب فیلم، در مسیرش به مکس دیوانه هم برخوردی کوتاه می‌کند.

اتاق ۲۰۱۵  لنی ابراهامسون

۳. اتاق: یک شبه‌درام که حتی در ضربه‌زدن به خانواده به‌طور نامحسوس هم درمانده است. روایتی که در آن یک مادر و کودک مظلوم توسط یک مرد در یک اتاق حبس شده‌اند و در این میان معلوم نیست مرد قصه به چه دلایلی اینقدر پلید جلوه داده می‌شود.  درحالی که هیچ‌گونه زندگی و حسی از او دیده نمی‌شود به‌جز کمی حس جنسی که شخصیت حیوانی او را در فیلم تکمیل کند. در مقابل این مرد، مادر و کودک هم تکلیف‌شان معلوم نیست. زمانی که در آن وجود دارند، تکمیل نمی‌شود و ناگهان پس از فرار رویایی از آن اتاق، بازمی‌گردند به خانواده مادربزرگ‌شان که او هم متاسفانه آنها را پس می‌زند و گویا این زن از همه‌طرف مورد حمله قرار گرفته و هیچ‌کس هیچ‌گونه رحمی در این زندگی به او نمی‌کند. این فیلم در ساخت شخصیت مادر به‌شدت غیرانسانی برخورد می‌کند و برای برجسته‌کردن نقش این مادر مجبور است به تمام جهان ضربه بزند؛ او را با یک کودک در یک اتاق حبس کند که شدت مظلومیت آنها دوچندان شده و کودک هم به این رویه کمک می‌کند و با این دو همه‌ چیز را در هم می‌شکند.

شکل آب ۲۰۱۷ گیلرمو دل تورو

۵. شکل آب: شکل آب این‌گونه نشان می‌دهد که عشق در زن و در اوج بی‌هویتی چگونه امکان‌پذیر است. زنی بی‌پناه و بدون‌دفاع که یک نظافتچی و از توانایی تکلم محروم است.در این مورد هم همه به او زور می‌گویند، اما تفاوت اینجاست که به دلیل دختر بودن او، دیگر نباید زندگی او تحت سرپرستی مادرش باشد، زیرا مادر نمی‌تواند همانند یک پدر تحمیل‌گر باشد و دخترش را سرکوب کند، پس سرپرست این دختر یک پدر قرار داده شده که بتواند راحت در این قالب به دخترک ضربه بزند و حمایتش نکند.پدری که نمی‌تواند حتی نماینده یک خانواده باشد. او همیشه درمانده است و نمی‌تواند از خودش هم دفاع کند چه برسد به دخترش. دخترش هم تصمیم دارد موجودی فرازمینی که عاشق او شده را نجات دهد. درحالی که داستان تصمیم دارد نشان دهد دختر حتی نمی‌تواند به یک مرد که انسان است، حسی داشته باشد زیرا که او لال است و انسان‌ها هم تحمل یک دختر لال را ندارند. پس پناه می‌برد به یک موجود غیرانسانی و خودش را غرق در این حس بدون حیات می‌کند.

سه بیلبورد خارج از ابینگ میزوری ۲۰۱۷: مارتین مک دونا

۶. سه بیلبورد: گره داستانی در این فیلم با قصه آزار جنسی و کشف راز قتل یک دختر جوان شکل می‌گیرد. در فیلم، مادری جسور به تصویر کشیده شده که این کاراکتر بدون حضور هیچ پدری و به تنهایی قصد پیگیری ماجرا را دارد. زنی به‌شدت خشن و عاری از احساس زنانه که می‌تواند جلوی هر شخصی ایستادگی کند.در این بین برمی‌خوریم به تعدادی پلیس که یکی از آنها خانواده دوست است و البته درنهایت زود تمام می‌شود، پلیس دیگری هم هست که خانواده را نمی‌شناسد. او برای فیلم مهم است و روی حضورش در داستان تاکید می‌شود. این پلیس به‌شدت منفی جلوه داده می‌شود و قرار است فردی باشد که اصلی‌ترین ضربه را به زن ماجرا می‌زند، ولی او هم درنهایت قربانی دیدگاه کارگردان می‌شود و در راه همان زن، کتک می‌خورد و درمانده می‌ماند. این مسائل همچنان برای زن قصه مهم نیست و به‌شدت خونسرد برخورد می‌کند.

من تونیا ۲۰۱۷ کریگ گیلسپی

۷. من تونیا: قصه عجیب و غریب یک دختر که توسط مادرش مورد هجوم قرار گرفته و از همان کودکی در حال سرکوب شدن است. او شوهری دارد که وفادار نیست و دختر قصه را با مشکلاتش رها می‌کند، طوری که انگار قرار نیست هیچ مردی در فیلم خوب جلوه داده شود و دختر بدون پدر در فیلم بدون شوهر می‌ماند و بی‌دلیل در فیلم دست و پا می‌زند.

زن شگفت‌انگیز ۲۰۱۷ پتی جنکینز

۸. زن شگفت‌انگیز: اولین نمونه‌ای که پس از مدت‌ها در آن هالیوود تصمیم می‌گیرد زن را به صورت یک ابرقهرمان در سینما تعریف کند. در این داستان شاهد زنی هستیم که در جنگ جهانی سعی دارد با نهایت سادگی در شخصیت خودش، صلح را برای تمام مردم جهان به ارمغان بیاورد.در این فیلم سعی شده تا به هیچ‌وجه داستان عشقی ایجاد نشود که زن قصه از هدف والای خود دور نکند.در این فیلم زندگی در جایی نشان داده می‌شود که جنس مذکر در آن به کلی تعریف نشده در آنجا کودکان را با دیدگاه منفی نسبت به اجتماع مردان پرورش می‌دهند. درنهایت این نتیجه‌گیری برای داستان پیش می‌آید که تصویر آنها از مردان به یک خدای جنگ که شدیدا ضدانسانی هم هست، تبدیل می‌شود و خدای جنگ قصد دارد دنیا را نابود کند.  فیلم با اینکه سعی می‌کند کمی با عشق، دنیا را نجات دهد و کل مردان را از بین نبرد، اما درنهایت همین کار را انجام می‌دهد و مردان برایش هیچ اهمیتی حداقل در قصه پیدا نمی‌کنند. قصه‌ای که از بدو آغازش مردان را نساخته، قصد تخریب‌شان را دارد. این فیلم جدای از الگو شدن برای مخاطبانش و استفاده از کارگردانی زن در کنار شخصیت محور بودن زنان، حالا الگویی برای سینمای ابرقهرمانی هالیوود شده که ابرقهرمانان زن را در فیلم‌های پرفروش روی صحنه ظاهر کند و دیگر وظیفه نجات جهان، بعد از چندین دهه از عهده مردان آمریکایی خارج بشود و به زنان آمریکایی سپرده شود.
 

روما ۲۰۱۸: آلفونسو کوآرون

۹. روما: روما درواقع فیلمی است که نشان می‌دهد چگونه می‌توان از مرد در ساخت خانواده استفاده نکرد، او را بی‌ارزش دانست و همه را از وجود نداشته او متنفر کرد. این فیلم، خانواده را در یک مادر و چند بچه تعریف کرده و گاهی هم پدر را وارد قصه می‌کند. تمام دغدغه این پدر پارک کردن ماشینش در پارکینگ است. نه حسی به زن خود دارد و نه حسی به فرزندان خود که در پارکینگ خانه منتظر ورود او هستند و از طرفی این حس آنچنان هم در مادر نشان داده نمی‌شود. خیانت مردان در این فیلم طوری نشان داده می‌شود که حتی مساله فاصله طبقاتی هم بی‌ارزش جلوه کند و به نظر برسد که موضوع اصلی نه این طبقه در برابر آن طبقه، بلکه مردان در برابر زنان هستند.

در یک سو زن بورژوای داستان مورد خیانت قرار می‌گیرد، در طرفی هم یک زن که خدمتکار است و در همان محیط زندگی می‌کند توسط مردی که قرار بوده پدر بچه‌اش باشد، ترک می‌شود. در مقابل این خیانت‌ها، زن‌ها به‌شدت مورد پرستش کارگردان قرار می‌گیرند، آنها به خانواده خود پایبند و دوستدار بچه‌ها هستند که البته در انتها این ماسک بچه‌دوستی لو می‌رود. زن‌ها زندگی‌دوست نشان داده می‌شوند و تمام مشکلات آنها از طرف مردان نشأت می‌گیرد که با حذف کامل آنان در انتها به خوشبختی و آزادی کامل می‌رسند. روما با همین تم توانسته توجهات زیادی را در مراسم اسکار امسال به خودش جلب کند و جزء فیلم‌هایی قرار گیرد که قرار است به جریان سینمایی جهان جهت‌دهی کنند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

نمایش فیلم‌هایی از سینمای امروز ژاپن در بنیاد فارابی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: آثاری از سینمای امروز ژاپن در رویدادی مشترک به همین نام و به مناسبت نود امین سالگرد ارتباط دیپلماتیک ایران و ژاپن در سالن زنده یاد عباس کیارستمی نمایش داده می‌شود.

به گزارش سینماپرس، آثاری از سینمای امروز ژاپن در رویدادی مشترک به همین نام و به مناسبت نود امین سالگرد ارتباط دیپلماتیک ایران و ژاپن به همت بنیاد سینمایی فارابی و بنیاد ژاپن در سالن زنده یاد عباس کیارستمی نمایش داده می‌شود.

سالن زنده یاد عباس کیارستمی در روزهای ۷ تا ۹ اسفند میزبان چهار اثر از سینمای ژاپن می شود.

عصر روز سه شنبه ۷ اسفند فیلم «صدای استاد او» به کارگردانی هیرو یوکی ایتایا، چهارشنبه ۸ اسفند فیلم «اوشین» به کارگردانی شین توگاشی و پنجشنبه ۹ اسفند، فیلم‌های «رادولف گربه سیاه» به کارگردانی کُنی هیکو یویاما و «گربه سامورایی» به کارگردانی یوشیتا یاماگوچی نمایش داده می‌شود.

اختتامیه این رویداد مشترک ظهر جمعه ۱۰ اسفند با نمایش فیلم «پاپ این کیو» به کارگردانی میاهارا نااوکی و فیلم «تو» به کارگردانی ماکوتو شین کای در سفارت ژاپن برگزار می شود.

همچنین روز چهارشنبه ۹ اسفند فیلم «اوشین» با حضور حمیدرضا مدقق و رضا درستکار از منتقدان و کارشناسان سینمایی مورد نقد و ارزیابی قرار می‌گیرد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

آقاخانی: در طنز «ن.خ» شاهد فضای جدید و نو خواهیم بود – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: کارگردان و بازیگر مجموعه نوروزی «ن.خ» گفت: این سریال فضای جدیدی دارد و بخشی از آن در کردستان می‌گذرد و کار جذابی برای نوروز مردم خواهد بود.

به گزارش سینماپرس؛ سعید آقاخانی کارگردان سریال (ن. خ) در حاشیه بازدید خبرنگاران از پشت صحنه این مجموعه درباره این سریال گفت: این سریال فضای جدیدی دارد و بخشی از آن در کردستان می‌گذرد و کار جذابی برای نوروز مردم خواهد بود.ضمن اینکه این بار خلاف همیشه لودگی در طنزمان دیده می‌شود.

این کارگردان درباره استفاده از لهجه در این سریال نیز بیان داشت: ما وارد منطقه و فرهنگ متفاوتی شدیم که تا به حال در تلویزیون دیده نشده است. لوکیشن‌ها و خیابان‌های تهران و ارتباطات و زبان آن تکراری شده و ما سعی کردیم متفاوت عمل کنیم.

وی با اشاره به نقشی که در این سریال بازی می‌کند نیز بیان داشت: من در این سریال نقش نورالدین خانزاده کاراکتر اصلی این سریال را بازی می‌کنم که مخفف آن (ن.خ) می‌شود.

آقاخانی ادامه داد: قصه سریال را دوست دارم و آن زمان که پیشنهاد شد به ساختنش ترغیب شدم و اصلا به طنز انتقادی و … فکر نمی‌کنم.

وی درباره تفاوت میان کارگردانی و بازیگری در این سریال گفت: کار سختی است و اولین بارم هست که چنین کاری انجام می‌دهم. روزهای ابتدایی فکر می‌کردم کاری معمولی است اما کم کم دیدم نه. یکی از این سختی‌ها تعویض لباس است که زمان زیادی از ما می‌برد مثل سریال‌های تاریخی.

وی با اشاره به اعتراض‌های وارده بعد از پخش سریال نیز گفت: فکر نکنم اعتراضی متوجه ما باشد. خودم کرد زبان هستم و بازیگرهایمان نیز کرد هستند و به خوبی از پس آن برآمدیم. البته ناگفته نماند اگر کسی بخواهد می‌تواند شیطنت کند.

آقاخانی با اشاره به حضور بازیگران بومی در این سریال افزود: بازیگر بومی زیادی در «نون خ» داریم و از ۶ شهر ۲۰ بازیگر بومی انتخاب کردیم که همگی مقابل دوربین رفته‌اند.

*فارس

مشاهده خبر از سایت منبع