بایگانی فروردین 17, 1398

به گزارش سینماپرس، مراسم تشییع پیکر جمشید مشایخی ۱۷ فروردین ماه ساعت ۹:۳۵ با حضور سید عباس صالحی (وزیر ارشاد) زیر بارش نم نم باران و با حضور جمعی از هنرمندان و مردم علاقه‌مند با تلاوت آیاتی از قرآن کریم آغاز شد.

پیکر مرحوم این هنرمند هم در همان دقایق اولیه به جایگاه آورده شد و خانواده‌اش از جمله پسرش نادر مشایخی (هنرمند عرصه موسیقی) در این مراسم حضور داشتند.

بهمن فرمان آرا، علی نصیریان، داریوش اسدزاده، اکبر زنجانپور، شهرام کرمی، ایرج راد، حسن پورشیرازی، پرویز پورحسینی، قطب الدین صادقی، فرشته طائرپور، محمد ساربان، فرزانه کابلی، هادی مرزبان، منوچهر شاهسواری، مهدی شفیعی، داریوش فرهنگ، جمشید گرگین، عزت الله رمضانی فر، علی دهکردی، سیاوش تهمورث، فریبا کوثری، ابوالفضل پورعرب، ستاره و لاله اسکندری و… از هنرمندان حاضر در مراسم بودند.

فریدون نماینده رییس جمهور، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی، پرویز حناچی شهردار تهران، محمدرضا جعفری‌جلوه مدیر شبکه ۲، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، احمد مسجد جامعی هم از مسوولان حاضر در این مراسم بودند.

اجرای مراسم را برخلاف پیش‌بینی‌ها که انتظار می‌رفت یکی از هنرمندان تئاتر و سینما برعهده بگیرد، عباس سجادی برعهده داشت.

گیل‌آبادی: ضایعه درگذشت مشایخی برای خانواده تئاتر جبران‌ناپذیر است

در ابتدای این مراسم،  شهرام گیل آبادی مدیر عامل خانه تئاتر در سخنانی از پهلوانی جمشید مشایخی گفت و تاکید کرد: ضایعه درگذشت این هنرمند برای خانواده تئاتر جبران ناپذیر است.

او افزود: آغاز این بهار دهشتناک با سیل و سفر این هنرمند ناب مردمی همراه بود و خانواده تئاتر تلاش می‌کند به تاسی از این هنرمند پیشاهنگ همراهی مردم ایران باشد. همچنین خانه تئاتر تلاش می‌کند زبان صادقانه ملت باشد و بهترین سرسلامتی برای خانواده مشایخی، امتداد راه این بازیگر است و خانواده تئاتر نصیحت‌های او را آویزه گوش خود خواهد کرد.

ایرج راد: صحنه‌ی تئاتر برای او مقدس بود

سپس ایرج راد رییس هیات مدیران خانه تئاتر با اشاره به اینکه دردانه‌ای دیگر از عالم هنرهای نمایشی از میان ما رفت، گفت: چنین هنرمندانی عاشق مردم و عاشق کار فرهنگی و هنری بودند و جمشید مشایخی یکی از شایسته‌ترین‌هایی است که همیشه همراه مردم بود. صحنه تئاتر برای او مقدس بود و همیشه وقتی به صحنه می آمد خاک صحنه را می بوسید. او زندگی خود را سالها وقف هنر کرد و اینجا همه با عشق آمدند.

وی اضافه کرد: جمشید مشایخی همواره در تاریخ هنرهای نمایشی این مملکت باقی می‌ماند و ما باید مکان‌هایی را نامگذاری کنیم به نام چنین هنرمندانی. البته در سالن‌های تئاتر این اتفاق افتاده ولی چرا در سالنهای سینما این کار صورت نمی‌گیرد؟ هرچند امیدوارم بحثهایی که برای نامگذاری کوچه محل زندگیاش شده، عملی شود تا آن کوچه که با حرف جیم و شروع نام جمشید است به اسم او ثبت شود. جمشید مشایخی زنده و پایدار است و همواره در ذهن ما باقی می‌ماند.
 

شاهسواری: مشایخی نان به نرخ روز نخورد

منوچهر شاهسواری مدیر عامل خانه سینما هم گفت: جمشید مشایخی از آنان بود که نان به نرخ روز نخورد و نان به خون جگر خورد. ماندگاری فرهنگ و هنر جز به خون جگر خوردن حاصل نمی‌شود و ما ریزه خواران سفره این هنرمندان هستیم.

او در بخش دیگری از سخنانش گفت: چیزی ندارم بگویم جز سپاس از کسانی که در این ایام و سالهای بیماری از این هنرمند مراقبت کردند. آنچه اینجا حاصل شده و جمعیتی که حاضر است همه محصول دل پاک و آداب و منش اوست و امیدوارم برای همه ما هم باقی باشد. ‌

علی نصیریان: جای مشایخی پُر نمی‌شود

در ادامه علی نصیریان هنرمند پیشکسوت عرصه بازیگری به جایگاه آمد و گفت: اول از مردم نازنین تشکر می‌کنم که در مراسم وداع ایشان تشرف آوردند و نیز از دیگر هنرمندان و مسئولان.

او در حالی که متاثر بود خطاب به پیکر جمشید مشایخی گفت: سر تشییع آقای انتظامی هم گفتم که من انتظار نداشتم اینجا بیایم. من می‌خواستم برای روی صحنه رفتن کنار شما بیایم. من این چند صباح حال خوشی نداشته و ندارم چون همسری که یار و یاورم بود را از دست دادم. بعد مشایخی، رشیدی و انتظامی. این‌ها ضربه هایی به پیکر من بودند چون من از این‌ها بودم.

علی نصیریان سپس با بیان خاطره‌ای یادآور شد: قبل از اینکه دولت و هنرهای زیبا در تئاتر کار جدی کنند، ما در یک خانه‌ای تئاتر تمرین می‌کردم. سال ۳۶ با آقای مشایخی آنجا آشنا شدم که آن زمان کارمند تشکیلات تئاتر بود. یک بازیگر کم داشتیم که از ایشان دعوت کردم و او استقبال کرد و بعد در چند دوره جدا با هم کار کردیم. این کار کردن ما چند حُسن داشت، یکی تمرین کردن ما با هم و هم معرفی شدن به مردم. آقای مشایخی در آن دوران خوش درخشید مخصوصاً که خوش تیپ هم بود.

وی ادامه داد: او بعد در سنگلج هم خوش درخشید و سپس به سینما رسید که در این سه مقطع به جایگاه و درخشش ویژه ای دست یافت. یک‌بار دیگر فیلم «گاو» را ببینید که در همان نقش کوتاه چه کرد و می‌بینیم که واقعاً نقش کوچک وجود ندارد اما بازیگر کوچک ممکن است باشد.
آقای مشایخی عزیز یکی از ستون‌های اساسی هنرهای نمایشی ایران بود و وقتی این‌ها می‌روند، این بنا به نظرم سست می‌شود. هر چند مطمئنم هر نسلی هنرمندان با استعداد و خلاق خود را دارد و جای ما پُر می‌شود اما این را هم نمی‌شود نگفت که هر کس جایی دارد مثل مشایخی که جایش پُر نمی‌شود. آقای مشایخی علم عشق را از دفتر نیاموخت و خودجوش بود و این ویژگی را همه ندارند. او مرامش بسیار پایبند سنت‌های پسندیده انسانی و اخلاقی بود که حافظ و سعدی می‌گویند و من ایشان را در این جهت تکریم می‌کنم. ‌

جعفری‌جلوه: پهلوانان هرگز نمی‌میرند

در بخشی دیگر،  محمدرضا جعفری جلوه به یادآوری برخی صحبتها و جملات این هنرمند بویژه در برنامه‌های تلویزیونی اخیر و هنگام سال نو اشاره کرد و ضمن تسلیت از سوی صدا و سیما گفت: پهلوانان هرگز نمی‌میرند.

سپس حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران با خواندن قطعه شعر «ارغوان» از هوشنگ ابتهاج به اتفاقات سیل اخیر در کشور و درگذشت جمشید مشایخی اشاره کرد و افزود: کسانی که این هنرمند را از نزدیک می‌شناختند، می‌دانند که امضای او همیشه خاک پای مردم بود.

او در پایان صحبت هایش قطعه شعری را به صورت آواز به یاد این هنرمند فقید خواند.

سام مشایخی: مطمئنم پدرم از این شکوه حضور ملت خوشحال است

در پایان سام مشایخی فرزند این بازیگر با حضور در جایگاه گفت: دوست داشتم از مردم عزیز و مهربان که قدر هنر و هنرمند را می‌دانند تشکر کنم، مخصوصاً در این سال‌ها که فضای مجازی رونق گرفت به پدر من خیلی محبت داشتند.
او با قدردانی از دست اندرکاران برگزاری مراسم پدرش، گفت: من مطمئنم پدرم از این شکوه حضور ملت خیلی خوشحال است.

سام مشایخی همچنین بیان کرد: خیلی‌ها دوست دارند بگویند جمشید مشایخی کمال الملک سینمای ایران بود اما با احترام به این هنرمند می‌خواهم بگویم ما که کمال الملک داشتیم، الان جمشید مشایخی سینمای ایران را از دست داده‌ایم.

پایان بخش مراسم قرائت نماز میت توسط حجت‌الاسلام دعایی بود و بعد پیکر جمشید مشایخی برای خاکسپاری در قطعه هنرمندان بهشت زهرا بدرقه شد.

*********

یک ساعت قبل از آغاز مراسم تشییع پیکر جمشید مشایخی، پیکر این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون طی تمهیداتی زودتر به تالار وحدت رسید تا با حضور همکاران و علاقه‌مندانش به سمت بهشت زهرا (س) بدرقه شود.

با توجه به بارانی بودن هوا و ترافیک صبحگاهی اولین روز کاری پس از پایان تعطیلات نوروز، پیش‌بینی‌های لازم صورت گرفته بود تا تأخیری در انتقال پیکر این بازیگر نباشد.

جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون، ۱۳ فروردین ماه از دنیا رفت.

به گزارش سینماپرس همزمان با ایام نوروز نگاهی به زندگی ۳۲ هنرمند مطرح و شناخته شده سینما، تلویزیون و تئاتر کشور داریم که در ماه فروردین به دنیا آمده اند. قطعاً خواندن این مطلب برای سینمادوستان همزمان با شکوفایی و بهار طبیعت خالی از لطف نخواهد بود.

در بخش دوم این مقاله نگاهی گذرا به زندگی ۱۶ هنرمند مطرح کشور خانم ها و آقایان: ژاله کاظمی، عبدالرضا اکبری، رخشان بنی اعتماد، آتش تقی پور، رعنا آزادی ور، نوید محمدزاده، مهران مدیری، علیرام نورایی، کامران تفتی، ناصر هاشمی، مریلا زارعی، محمدعلی کشاورز، محسن تنابنده، ایرج قادری، حمید فرخ نژاد و مهراوه شریفی نیا خواهیم داشت.

لازم به ذکر است در این مقاله اسامی هنرمندان بر اساس روز تولدشان در ماه فروردین ذکر شده است.

*****************

ژاله کاظمی ۱۲ فروردین سال ۱۳۲۲ در خانواده‌ ای فرهنگی در تهران متولد شد. سال هایی از کودکی و نوجوانی را در آبادان گذراند و در سال ۱۳۳۷ به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد. و که برادرش هوشنگ کاظمی بعنوان دوبلور فعال در رادیو مشغول به کار بود، به فعالیت در عرصه گویندگی گرایش پیدا کرد و گویندگی و دوبلاژ را به شکل حرفه‌ای آغاز کرد.

در دهه ۱۳۴۰، که دوران طلایی دوبله در ایران خوانده می‌شود، بر قله این حرفه ایستاد و یکی از چند دوبلور درجه‌اول بود که علاوه بر گویندگی، در زمینه مدیریت دوبلاژ هم فعالیت می‌کرد.

ژاله کاظمی به‌جای بسیاری از ستاره‌های سینما صحبت کرده‌است، از جمله ویوین لی در «اتوبوسی بنام هوس»، الیزابت تیلور در «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» و «گربه روی شیروانی داغ»، میا فارو در «گتسبی بزرگ»، جولی کریستی در «دکتر ژیواگو»، جولی اندروز در «اشک ها و لبخندها» و سوفیا لورن در تمام فیلمهایش!

این هنرمند ۱۲ فروردین ماه سال ۱۳۸۳ در شهر واشنگتن آمریکا دار فانی را وداع گفت.

عبدالرضا اکبری ۱۴ فروردین سال ۱۳۳۲ در شهر بافت از توابع استان کرمان به دنیا آمد. وی از سن ۱۶ سالگی جذب کانون پرورش فکری شد و به اتفاق دوستانش در سال ۱۳۴۷ گروه تئاتر موسوم به گروه تئاتر نجف آباد را تأسیس کردند. اولین مربی آنها داریوش مؤدبیان بود و بعدها بهزاد فراهانی این سمت را به عهده گرفت. فعالیت آن ها تا سال ۱۳۶۰ ادامه پیدا کرد و با منحل شدن گروه به تلویزیون آمد. او در چندین تله تئاتر شرکت کرد و از این طریق به سینما راه یافت و توانست در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی به ایفای نقش بپردازد.

«اخراجی ها»، «دختری با کفش های کتانی»، «مأموریت آقای شادی»، «کانی مانگا» و… از جمله فعالیت های وی در عرصه سینما است. اکبری همچنین در سریال های تلویزیونی بسیاری از جمله «آنام»، «معمای شاه»، «شوق پرواز»، «دلنوازان»، «عملیات ۱۲۵»، «اغما» و… نقش آفرینی کرده است. پندار اکبری فرزند این هنرمند سینمای کشور است که مدتی است در مسیر پدر قرار گرفته و فعالیت هایی در عرصه بازیگری دارد.

رخشان بنی اعتماد کارگردان مطرح سینمای کشور ۱۴ فروردین سال ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمد. او در رشته کارگردانی سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران (دانشکده سینما و تئاتر) تحصیل کرد. وی از سال ۱۳۵۲ با سمت منشی‌صحنه در تلویزیون مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۵۹ چند فیلم مستند کوتاه را کارگردانی کرد. با کارگردانی فیلم» خارج از محدوده» در سال ۱۳۶۶ کارگردانی فیلم‌های بلند را آغاز کرد.   سپس فیلم‌نامه «زرد قناری» را نوشت و کارگردانی آن را نیز خود انجام داد. با نوشتن فیلم‌نامه فیلم «نرگس» و کارگردانی آن با همکاری فریدون جیرانی، در سال ۱۳۷۰ به عنوان بهترین کارگردان در دهمین جشنواره فیلم فجر برگزیده شد. پس از آن، فیلم‌های «روسری آبی»، «بانوی اردیبهشت»، «نرگس»، «زیر پوست شهر» و «خون بازی» برای وی افتخارات و جایزه‌های بیشتری به ارمغان آورد.

جهانگیر کوثری مفسر ورزشی و تهیه کننده سینما همسر او و باران کوثری بازیگر مطرح سینمای کشور فرزند این سینماگر است. بنی اعتماد تاکنون در بسیاری از فستیوال های سینمایی جهان به عنوان داور حضوری جدی داشته است.

آتش تقی پور ۱۵ فروردین سال ۱۳۲۴ در شهر خوی دیده به جهان گشود. او دیپلم ادبی را در ارومیه گرفت و در سال ۱۳۴۵ وارد دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک شد. در سال ۱۳۴۹ در رشتهٔ بازیگری و کارگردانی فارغ التحصیل شد و به عنوان بازیگر با کارگاه نمایش در چندین اجرا همکاری کرد. اولین کار حرفه ای او بازی در نمایش حکومت زمانخان به کارگردانی رکن الدین خسروی بود که در سال ۱۳۴۶–۱۳۴۵ در تالار سنگلج به اجرا درآمد.

«دم سرخ ها»، «ترومای سرخ»، «شب واقعه»، «زیر درخت هلو»، «تارزن و تارزان»، «جیب برها به بهشت نمی روند» و… از جمله آثار این هنرمند پیشکسوت در سینما است. تقی پور همچنین در سریال های «سال های برف و بنفشه»، «تفنگ سرپر»، «تنهاترین سردار» و… نیز به ایفای نقش پرداخته است.

رعنا آزادی ور ۱۷ فروردین ماه سال ۱۳۶۲ در تهران به دنیا آمد. آزادی ور که به هنر بازیگری علاقه بسیاری داشت در یکی از کلاس های بازیگری ثبت نام کرده بود که به برای بازی در فیلم سینمایی «مارمولک» به کمال تبریزی معرفی شد و مورد پسند این فیلمساز قرار گرفت و توانست در اولین حضور سینمایی اش در مقابل پرویز پرستویی ایفای نقش کند و پله های ترقی را به یکباره طی کند.

این بازیگر کم کار سینمای ایران تجربه همکاری با فیلمسازان بزرگی از جمله اصغر فرهادی، فریدون جیرانی، مجید مجیدی، سیروس الوند، عباس کیارستمی و بهمن فرمان آرا را داشته است.

نوید محمدزاده ۱۷ فروردین سال ۱۳۶۵ در شهر ایلام دیده به جهان گشود. محمدزاده یکی از بازیگرانی است که علیرغم سال ها فعالیتش در سینما و تئاتر کمتر کسی او را می شناخت اما به یکباره و شاید بر اساس شانس! ‌ توانست معروف و محبوب و به یکی از ستاره های سینمای کشور بدل شود.

محمدزاده بازیگری را از سال ۸۲ در مؤسسه هفت هنر کرج آغاز کرده و در این موسسه زیر نظر هنرمندانی همچون محمد یعقوبی، مهتاب نصیرپور، علی سلیمانی، و امیر قنبری آموزش دیده است. او تا سال ۸۶ فعالیت حرفه ای نداشته اما در این سال در فیلم «در میان ابرها» به کارگردانی روح الله حجازی در نقش مکمل مرد بازی کرده است. او در همان سال ها در جشنواره استانی تئاتر تهران جوایزی را دریافت کرده و پس از آن نیز در جشنواره یازدهم تئاتر دانشگاهی جایزه بازیگری دوم مرد را دریافت کرده است.

وی سال ۸۷ با بازی در نمایش «ماه در آب» نوشته فارس باقری و کار محمد کوروش نیا به تئاتر حرفه ای راه پیدا کرد و برای بازی در این نمایش جایزه بازیگری مرد را در جشنواره استانی تهران دریافت کرد. پس از آن در فیلم «آندو» به کارگردانی بهروز قبادی بازی کرد که این نمایش مجوز اکران نگرفت.

این بازیگر جوان که جوایز معتبر بسیاری را از جشنواره های داخلی و خارجی دریافت کرده و میلیون ها طرفدار دارد در فیلم هایی همچون «خفه گی»، «بدون تاریخ بدون امضا»، «ابد و یک روز»، «مغزهای کوچک زنگ زده» و… نقش آفرینی کرده است.

مهران مدیری متولد ۱۸ فروردین ۱۳۴۶ در تهران، کارگردان، بازیگر، خواننده، مجری، طراح صحنه و لباس، مجری طرح، صداپیشه و تهیه کننده است. او بی شک یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین چهره‌های سینما و تلویزیون است.

مدیری کارگردان، بازیگر، ‌ طنزپرداز، تهیه کننده و مجری خلاقی است که توانسته در سال‌های کاری خود، شخصیتی خاص و جذاب از خود به نمایش بگذارد. شاید همین جذابیت و تاثیرگذاری موجب شده‌است که حواشی زیادی پیرامون وی و کارهای هنری‌اش شکل بگیرد.  مجله نیوزویک در مقاله‌ای مدیری را بیستمین مرد قدرتمند سال ۲۰۰۹ در ایران نامید.   مهران مدیری در سال ۱۳۷۲، به همراه داریوش کاردان اولین برنامه طنز خود را برای نوروز ساخت. تا سال ۱۳۷۲ با نمایش‌های زیادی چون «شوخی»، «تلگراف»، «آرسنال»، «پانسیون»، «سیمرغ»، «هملت»، «کیسه بوکس» و… روی صحنه رفت. همچنین در این دوران به عنوان بازیگر در نمایش‌های رادیویی «قصه‌ های شب» نیز حضور داشت. آغاز شهرت مدیری از سال ۱۳۷۲ بود که در مجموعهٔ طنز «نوروز ۷۲» بازی کرد. پس از آن مدیری در چندین مجموعهٔ طنز دیگر که توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد به عنوان بازیگر و کارگردان حضور داشت. وی در آن دوران در فیلم سینمایی «دیدار»   (محصول سال ۱۳۷۳) به کارگردانی محمدرضا هنرمند و نویسندگی جمشید ملک پور، در کنار مینا لاکانی ایفای نقش کرد.

مدیری بعدها به کارگردانی روی آورد و در سینما و تلویزیون آثاری را تولید کرد که اغلب جزو پر مخاطب ترین فیلم ها و سریال ها بوده اند.

علیرام نورایی زاده ۱۸ فروردین ۱۳۵۶، تهران بازیگر سینما و تلویزیون ایران است. وی از سال ۱۳۷۵ فعالیت خود را در زمینه تئاتر شروع کرد و همچنین فعالیت سینمایی خود را در سال ۱۳۸۴ با ایفای نقش در فیلم سینمایی «گرگ و میش» آغاز نمود. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به حضور در تئاترهای مختلف، فیلم‌های کوتاه، جشنواره تئاتر دانشجویی و مجموعه‌های تلویزیونی اشاره کرد.

همچنین تاکنون در سریال‌های «آسپرین» (مجموعه نمایش خانگی) «پول کثیف»، «جابربن حیان»، «ماتادور»، «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد»، و فیلم های سینمایی «سیب ترش»، «قلاده‌ های طلا»، و… بازی کرده‌است.

نورایی فارغ التحصیل لیسانس مهندسی رشته کامپیوتر از دانشگاه جهان است و به جز بازیگری رزمی کار است و در رشته پارکور بعنوان مربی فعالیت می کند.

 کامران تفتی ۱۹ فروردین سال ۱۳۵۸ در تهران به دنیا آمد. وی فارغ التحصیل رشته بازیگر در مقطع لیسانس است و همچنین فرزند اردشیر تفتی بازیگر پیشکسوت قبل از انقلاب می باشد علاوه بر هنر بازیگری پا در کار خوانندگی و کنسرت دادن نیز گذاشته است.

«خواب و بیدار» و «شمس العماره» از مشهورترین مجموعه‌های هستند که تفتی در آن ایفای نقش کرده است.

ناصر هاشمی زاده ۲۲ فروردین ماه سال ۱۳۳۵ در شهر لنگرود است. او برادر مهدی هاشمی و همسر سابق سیما تیرانداز است و هرچند در عرصه‌های مختلف فیلم‌سازی حضور داشته است اما بیشتر به عنوان بازیگر سینما و تلویزیون شناخته می‌شود.

ناصر با تشویق برادرانش مهدی و محمود هاشمی به هنرهای نمایشی روی آورد و در دوره‌های دبیرستان در چندین نقش بسیار کوتاه در تئاترهای برادرش مهدی هاشمی بازی کرد و پس از آن فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد و از سال ۱۳۶۳ در چندین تئاتر، تله تئاتر، فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان وارد عرصه حرفه‌ای شد.

وی برخلاف برادر خود چندان در سینما و تلویزیون پرکار نیست. سریال «پدرسالار» از جمله آثاری بود که در مطرح شدن این بازیگر نقش بسزایی داشت.

مریلا زارعی ۲۵ فروردین ماه سال ۱۳۵۳ در شهرستان نطنز دیده به جهان گشود.   او با سریال «کارآگاه» در سال ۱۳۷۴ وارد قاب تلویزیون شد؛ فیلم «پاتک» نیز اولین تجربه سینمایی وی بود، حضور در فیلم «دو زن» تهمینه میلانی در سال ۷۷ باعث شهرت و شناخته شدن وی شد. مریلا زارعی سرانجام با بازی کوتاه اما بسیار تاثیرگذارش در «سربازهای جمعه» (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۲) مزد زحماتش را از بیست و دومین جشنواره فیلم فجر، از هشتمین جشن خانه سینما  و از نویسندگان و منتقدان دریافت کرد.

این بازیگر نقش های تأثیرگذاری در سینما بازی کرده که از جمله آن ها می توان به فیلم های «شیار ۱۴۳»، «زیر سقف دودی»، «جدایی نادر از سیمین» و… اشاره کرد.

محمدعلی کشاورز بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر کشور ۲۶ فروردین ماه سال ۱۳۰۹ در اصفهان به دنیا آمد. وی فارغ التحصیل هنرستان هنرپیشگی تهران و دانشکده هنرهای دراماتیک است، همچنین فارغ التحصیل رشته نقشه برداری می باشد، او یکبار ازدواج کرده و یک فرزند دارد. نام خانوادگی قبلش اش اصلانی است، متولد محله سیچان اصفهان و فرزند دوم خانواده است اصالتا از گرجی تبارانی (کشور گرجستان) است که زمان شاه عباس به ایران آمده اند.

این بازیگر با فیلم «شب قوزی» در سال ۱۳۴۳ وارد سینما شد. سال ۱۳۴۷ به عنوان کارگردان سریال «خانه قمرخانم» وارد تلویزیون شد اما بازیگری اش در سال ۱۳۵۴ با سریال «آتش بدون دود» در تلویزیون آغاز شد.

پخش سریال «دایی جان ناپلئون» در سال ۱۳۵۵ چهره اش را شناخته کرد سپس با «سلطان و شبان» سال ۶۰ و «سربداران» سال ۶۳ و در نهایت با «هزاردستان» در سال ۶۶ چهره اش به شهرت نسبی رسید اما خاطره انگیز ترین سریالی که هنوز بعد از ده ها سال او را با آن نقش می شناسند سریال «پدرسالار» است؛ نقش اسدالله خان در این سریال بر عهده استاد کشاورز بود.

در کارنامه هنری این بازیگر کهنه کار ده ها اثر شاخص سینمایی، تلویزیونی و تئاتری به چشم می خورد. کشاورز چند سالی است به دلیل بیماری و کهولت سن امکان بازی در هیچ اثری را پیدا نکرده اما گاهی اوقات در برخی مجالس و محافل سینمایی حاضر می شود.

محسن تنابنده ۲۶ فروردین سال ۱۳۵۴ در تهران به دنیا آمد. او فارغ التحصیل رشته بازیگری از دانشگاه هنر و معماری است. تنابنده فیلم نامه نویس و بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون است و همه او را با بازیگر نقش نقی در سریال «پایتخت» می شناسند.

تنابنده در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۸۶ برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «استشهادی برای خدا» شد. وی در بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نفش اول مرد را برای بازی در فیلم‌ های «سنگ اول» و «هفت دقیقه تا پائیز» به‌دست آورد. تنابنده در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با فیلم «قسم» به عنوان کارگردان حضور داشت.

ایرج قادری ۲۸ فروردین سال ۱۳۱۳ در تهران دیده به جهان گشود. وی پس از اخذ دیپلم، در رشته داروسازی در دانشگاه پذیرفته شد اما تحصیلات را ناتمام رها کرد و به هنر رو آورد.

قادری فعالیت در سینما را سال ۱۳۳۴ با بازی در فیلم «چهار راه حوادث» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آغاز و سال ۱۳۴۱ شرکت سینمایی پانوراما را تأسیس کرد.

وی که اغلب به عنوان یکی از فیلمسازان سینمای پیش از انقلاب شناخته می شود، فعالیت خود در دوران پس از پیروزی انقلاب را با ساخت «تاراج» ادامه داد. بعد از این فیلم و تا اوایل دهه ۷۰ فیلمی نساخت و با درام جنایی «می خواهم زنده بمانم» فیلمنامه ای از رسول صدرعاملی و براساس داستان زندگی پدرام تجریشی فعالیت خود را مجددا آغاز کرد. بسیاری از بازیگران سینما از جمله جمشید هاشم پور و محمدرضا گلزار را این هنرمند به سینما معرفی کرد و آن ها شهرت و موقعیت شان را مدیون او هستند.

قادری ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۹۱ درگذشت.

حمید فرخ نژاد در ۲۸ فروردین ماه سال ۱۳۴۸ در آبادان متولد شد.  او تحصیل کرده رشته کارگردانی تئاتر در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.

فرخ نژاد فعالیت خود را در سینما به عنوان دستیار کارگردان آغاز کرد. در سال ۱۳۶۹ با بازی در فیلم «در کوچه های عشق» ساخته خسرو سینایی بازیگری را در سینما آغاز کرد. در سال ۱۳۷۸ بازی در فیلم «عروس آتش» که دومین فیلم کارنامه سینمایی اش بود آغاز درخشش او در سینما به حساب می آید.   بازی در این فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را در هجدهمین جشنواره فیلم فجر برایش به همراه آورد. فیلمنامه این فیلم که توسط فرخ نژاد و سینایی بود نیز سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را نیز برایش به همراه آورد.

فرخ نژاد سال ۸۸ با دو فیلم «به رنگ ارغوان» و «آتشکار» در جشنواره حضور داشت. هر دو این فیلم ها از فیلم های مطرح اواخر دهه ۸۰ محسوب می شوند. بازی فرخ نژاد در هر دو فیلم با تحسین بی سابقه منتقدان مواجه شده است.

مهراوه شریفی نیا متولد ۲۹ فروردین ۱۳۶۰ در تهران بازیگر سینما و تلویزیون است. وی دیپلم ریاضی فیزیک دارد و مشغول تحصیل در رشته موسیقی در دانشگاه هنر تهران می‌باشد. او فرزند محمدرضا شریفی نیا و آزیتا حاجیان است.

شریفی‌نیا یک ترم در رشته کارگردانی سینما درس خواند اما از ادامه تحصیل در این رشته انصراف داد. ساز تخصصی او پیانو می‌باشد. او در پروژه «شاخه گلی برای دبورا» دستیار کارگردان ضیاءالدین دری بود. او خواهر بزرگتر ملیکا شریفی نیا می باشد.

مهراوه شریفی نیا در یک خانواده هنرمند به دنیا امده است که همین امر باعث شده است از سن ۸ سالگی در سال ۱۳۶۸ در فیلم نوستالژیک و ماندگار «دزد عروسک ها» در کنار مادرش آزیتا حاجیان بازی کند.

این بازیگر اگرچه در سینما فعالیت هایی دارد اما بیشتر به عنوان یک بازیگر تلویزیونی شناخته می شود.

*****************

لازم به ذکر است بخش قبلی این مقاله به گروهی دیگر از هنرمندان متولد فروردین از جمله ژاله علو، جمشید لایق، مهشید افشارزاده، زهره فکورصبور، مهرشاد کارخانی، جواد نوروزبیگی، عزت الله مقبلی، واروژ کریم مسیحی، همایون ارشادی، خسرو شکیبایی، پوران درخشنده، جمشید حیدری، منوچهر اسماعیلی، نعمت الله گرجی، نرگس محمدی و محسن افشانی اختصاص داشت.

سینماپرس: سه انجمن و صنف سینمایی دیگر سهمی که از عیدی یک میلیاردی وزارت ارشاد داشتند را اعلام کردند، اما همچنان تکلیف ۷۰۰ میلیون تومان از این مبلغ مبهم است

سینماپرس: گئورگی دانلیا کارگردان روسی برنده جوایز متعدد از جشنواره‌های معتبر سینمایی جهان، در ۸۸ سالگی درگذشت.

سینماپرس: عباس ابوالحسنی مدیر بخش آئین‌های نهمین جشنواره بین المللی فیلم «وارش» از نمایش بیش از ۳۰۰ اثر تجسمی در گالری‌های استان مازندران در ایام برگزاری این رویداد خبر داد.

سینماپرس: فیلمی از کانتن دوپیو کارگردان و موسیقیدان فرانسوی به عنوان فیلم افتتاحیه بخش دوهفته کارگردان‌های جشنواره فیلم کن ۲۰۱۹ انتخاب شد.

سینماپرس: پرداخت حقوق کمتر به کارمندان زن موجب شد تا این بار کمپانی دیزنی با شکایت روبه رو شود.

به گزارش سینماپرس، زوج بودن یا فرد بودن؛ مساله این است! حتی اگر پای سیاست و قصه سیاستمدار و بازنشستگی و… در میان باشد، باز هم نمی‌توان از ماجرای دو نفره شدن و ازدواج گذشت. البته در قسمت‌های ابتدایی سریال «زوج یا فرد» مشغله دو کاراکتر اصلی در زمینه شماره گذاری پلاک ماشین‌ها هم اشاره‌ای به نام سریال داشت با این حال همه این اشارات به قصه سریال «زوج یا فرد» به کارگردانی علیرضا نجف زاده برمی گردد که شب‌های نوروز از شبکه سه سیما روی آنتن رفت.

سریال «زوج یا فرد» با نام قبلی «مر قانون» اثری با ویژگی‌های سیاسی اجتماعی خانوادگی بود که به عنوان اولین تجربه علیرضا نجف زاده در زمینه کارگردانی توانست موردتوجه مخاطبان سیما قرار بگیرد.

سوژه؛  اولین قصه سیاسی از ماجرای بازنشستگی‌ها

سال گذشته قانون «ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان» بسیاری از مدیرانی را که سال‌ها در عرصه‌های مدیریتی فعالیت کرده بودند خانه‌نشین کرد تا جوان‌ترها وارد میدان شوند. این قانون در رسانه‌ها بازتاب بسیاری پیدا کرد و به صورت خبر و گفتگو در بخش‌های مختلف صداوسیما درباره آن صحبت شد اما این اولین سریال در تلویزیون است که به این مساله سیاسی آن هم با این فاصله نزدیک زمانی از اصل جریان می‌پردازد.

قصه «زوج یا فرد» که پیش از این با نام‌های «مر قانون» و «حوزه استحفاظی» شناخته می‌شد، درباره کمال شهری مدیر ارشد یک وزارتخانه است که به روزهای بازنشستگی می‌رسد و به او می‌گویند که باید کنار برود. با برکناری او و به ریاست رسیدن معاون وی، ما مجموعه‌ای از رفتارها را با این مدیر بازنشسته می‌بینیم که در جریان زندگی فردی و اجتماعی او تأثیر می‌گذارد و حتی کارمندان سابقش چقدر رابطه شأن با او متفاوت می‌شود.

بحث بازنشستگی اگرچه سال گذشته حرف و حدیث‌های فروانی را در باب مدیرانی باز کرد که نمی‌خواستند میزهای خود را ترک کنند اما قصه مدیر بازنشسته «زوج یا فرد» بیشتر به تراژدی‌های زندگی این مدیر بعد از بازنشستگی می‌پردازد. البته در کنار این قصه اصلی سریال قصه‌های فرعی‌تر دیگری هم داشت که به طور مثال وارد فازهایی از اشتباهات پسر این مدیر می‌شود تا ارجاعی به اخبار و حواشی مرتبط با آقازاده‌ها هم داشته باشد. همچنین مادر آقای مدیر، پرستاری دارد که او هم در قصه نقش پررنگی پیدا می‌کند و در ادامه داستان کمال شهری به او علاقمند می‌شود.

فیلمنامه؛  نقطه قوت سریال

فیلمنامه این سریال را امیرعباس پیام و مهدی روشن‌روان به نگارش درآورده‌اند که می‌توان گفت نه تنها نقطه قوت سریال بوده است که حتی فیلمنامه کار را یک سر و گردن از دیگر سریال‌های نوروزی بالاتر برده است.

در شرایطی که در صداوسیما کمتر سریال‌های سیاسی ساخته می‌شود و یا کارهای طنز اجتماعی هم معمولاً به لودگی تنه می‌زند؛ فیلمنامه «زوج یا فرد» به خوبی توانست در قالب طنز و شوخی و کنایه مطالبی را درباره مسائل سیاسی روز مطرح کند که اتفاقاً به‌صورت جدی مورد توجه و استقبال مخاطبان هم قرار گرفت. حتی شوخی‌هایی هم با برخی از اتفاقات سال گذشته مثل سخنان وزیر بهداشت درباره فیزیوتراپی خطاب به مردی که توان مالی نداشت، یا شایعه ترورهای بیولوژیکی و حتی بحث گرانی پوشک هم در لابه‌لای داستان گنجانده شده بود.

از آخرین سریال‌هایی که امیرعباس پیام نویسندگی آن را بر عهده داشته است می‌توان به ملودرام «آنام» اشاره کرد که در شبکه سه پخش شد و پیش از این به صورت گروهی در نگارش سریال‌های طنز نیز حضور داشته است. مهدی روشن روان نیز پیش از این مدیر گروه فیلم و سریال شبکه سه بوده و شاید از بهترین کسانی بود که می‌توانست ماجرای مدیران را به نوعی ملموس به نگارش درآورد.

کارگردانی؛  اولین کار مستقل

علیرضا نجف‌زاده پیش از این به‌عنوان دستیار کارگردان با کارگردانانی چون سیروس مقدم و محمدحسین لطیفی همکاری داشته است و شاید به همین دلیل است که در انتخاب نقش یک این سریال سراغ هدایت هاشمی رفت که پیش از این هم در «چک برگشتی» حضور داشت و از بازیگران شناخته شده طنز مثل مرجانه گلچین، مهران غفوریان، یوسف تیموری و اشکان اشتیاق بهره گرفت که حضور برخی از آنها چندان هم موفق نبود.

نجف‌زاده در کارگردانی اولین کار خود ریسک نکرد و سراغ بازیگرانی رفت که پیش از این بارها و بارها در آثاری مشابه با بازی‌های مشابه به کار گرفته شده بودند. هرچند در این سریال لطیفی به عنوان مشاور کارگردان نیز حضور داشت که البته از ابتدا مطرح شده بود کارگردانی این سریال به شکل دو نفره انجام می‌شود با این حال حتی حضور لطیفی هم کمک چندانی به فضای جدیدی برای انتخاب بازیگرها نکرد.

البته انتخاب این بازیگران شاید بیشتر با توجه به باکس نوروزی محدود در نظر گرفته شده که کارگردان خواسته است از چهره‌ها استفاده کند با این حال انتظار می‌رفت که این کارگردان با توجه به سال‌ها کار، تجربه طلایی‌تری را رقم بزند.

فارغ از این مسئله و کیفیت همراهی لطیفی در پروژه، باید اذعان داشت که نجف‌زاده در اولین تجربه کارگردانی مستقل خود عملکردی موفق داشته و بعید نیست که بعد از این نامش را به‌صورت جدی‌تری در مارتن تولیدات مناسبتی سیما بشنویم.

بازیگران؛  حضور تکراری بازیگران شناخته شده

بهترین بازی این سریال را می‌توان به مرجانه گلچین نسبت داد که تلاش کرد حضور متفاوتی را در قالب یک کاراکتر طنز برای خود رقم بزند. تعامل و ارتباط او با دیگر بازیگران و موقعیت‌های طنازانه بین او و مادر کمال شهری نیز اتفاقات جالب سریال بود.

جدیت بازیگرانی مثل ناهید مسلمی نیز که در یک اثر کمدی به ایفای نقش پرداخت از دیگر ویژگی‌های نقش‌های زنان این سریال بود و تلاش این بازیگر برای عبور از تصویر کلیشه‌ای خود در ذهن مخاطبان تلویزیون را نمی‌توان نادیده گرفت.

کاراکتر هدایت هاشمی نیز اگرچه شباهت‌هایی با نقش‌آفرینی او در سریال «چک برگشتی» داشت اما در مجموع می‌توان نقش‌آفرینی او در این سریال را موفق قلمداد کرد.

در کنار این بازیگران انتخاب یوسف تیموری و مهران غفوریان درصورتی که این بازیگران اتفاق جدیدی را رقم نزدند و تکرار شخصیت‌های قبلی خود در سریال‌های بودند ارزش افزوده‌ای برای سریال به همراه نداشت و حتی باعث شد به عنوان یک نقطه ضعف نیز به چشم بیاید و سریال را از بکر بودن موقعیت داستانی دربیاورد.

سریال «زوج یا فرد» اثری مفرح در نوروز بود که بواسطه قصه یک خطی و طنز آن مخاطب می‌توانست در کنار دید و بازدیدهای نوروزی آن را هم تماشا کند و از یک سریال مفرح و سرگرم کننده لذت ببرد و اگر هم قسمتی از آن را ندید چیزی را از دست ندهد.

نکته ویژه درباره این سریال همانطور که گفته شد شوخی‌ها و کنایه‌های سریال نسبت بهمسائل سیاسی روز بود که معمولاً چنین سریال‌هایی را با تیغ سانسور مواجه می‌کند. با این حال مخاطب در این سریال با دیالوگ‌ها و مونولوگ‌هایی مواجه شد که احساس کرد این تیغ کمتر بر این سریال فرود آمده و مخاطب بیشتر توانست با چنین قصه‌ای همراه شود.

سینماپرس: نمایش‌نامه «خورشید کجاست؟» اثر المیرا پارسا شنبه ۱۷ فروردین در مرکز تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خوانش می‌شود.

سینماپرس: تصویربرداری سریال «بر سر دوراهی» در تهران به پایان رسید و شنبه شب نیز قسمت آخر آن روی آنتن خواهد رفت.