بایگانی اردیبهشت 3, 1398

نویسنده کتاب «پری کوچک دریایی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه سطح مطالعه در کشور ما به طور کلی بسیار پایین تر از تراز جهانی است و ما یکی از صفرترین کشورها در حوزه مطالعه کتاب هستیم. قدیمی ها که به طورکل مطالعه و کتابخوانی را بوسیده و کنار گذاشته اند و تنها امید بنده شخصاً به جوانان دهه ۷۰ و ۸۰ است که شاید بتوان با ایجاد مشوق هایی آن ها را به سمت مطالعه و کتابخوانی سوق داد.

وی ادامه داد: متأسفانه این وضعیت باعث شده بسیاری از ناشران کشور هم ورشکسته شوند و وضعیت بدی در حوزه فرهنگ و هنر ایجاد شود؛ حکیم ابن سینا می گوید: «حکیمی که کتاب نخواند حرف هایش باد هوا است»! واقعاً هم همینطور است و قطعاً هنرمندی هم که کتاب نخواند هنرش باد هوا است و نمی تواند ماندگار شود. این هنرمندان بی مطالعه ای هم که این روزها زیاد شده اند و بعضاً بسیار مشهور هستند باید بدانند این شهرت شان موقتی است و قطعاً نمی توانند در تاریخ فرهنگ و هنر این سرزمین ماندگار شوند.

یثربی با بیان اینکه برخی از هنرمندان فعلی تنها با متصل شدن به این و آن سعی می کنند اسم شان مدتی سر زبان ها باشد اظهار داشت: ما با هنرمندانی در کشورمان روبرو هستیم که هیچ الگوی درستی برای خود در نظر نگرفته اند و متأسفانه الگوی شان خودشان و یا امثال خودشان هستند!؛ وضعیت در حوزه مطالعه آنقدر وخیم شده که حتی دیگر برخی افراد کتاب را به عنوان هدیه هم قبول نمی کنند و از پذیرفتن آن امتناع می کنند. این اتفاق برای خود بنده بارها افتاده و زمانی که خواستم کتابی را به فردی هدیه بدهم با این جمله مواجه شده ام که «ما جای کتاب نداریم» و یا «وقت مطالعه نداریم»! جالب است بدانید بخشی از این افراد هنرمندانی هستند که امروزه مشغول کار و فعالیتند!

این دارنده مدرک دکترای روانشناسی تربیتی از کانادا خاطرنشان کرد: این مایه تأسف است که کارگردانان ما کتاب نمی خوانند اما بودجه های آنچنانی می گیرند و فیلم های شان را روانه پرده سینماها می کنند و کارهای مهمی را انجام می دهند که از لحاظ بینش و تفکر توانایی انجام آن را ندارند. این بسیار بد است که برخی افراد در حوزه فرهنگی پست های کلیدی دارند که مطالعه در زندگی روزانه آن ها جایگاهی ندارد. این ها همه برای فرهنگ و هنر کشور ما درد است و بس!

این هنرمند در خاتمه این گفتگو با بیان اینکه منتظر یک رنسانس در حوزه فرهنگ هستم گفت: فرهنگ در کشور ما از دست رفته و ما در عرصه فرهنگی و هنری دچار نوعی انفعال شده ایم. یک انقلاب فرهنگی و یک رنسانس می تواند نجات بخش فرهنگ و هنر کشور باشد. ما بزرگترها باید پایه گذار این اتفاق باشیم و سعی کنیم جوانان مان را جوری تربیت کنیم که ادامه دهنده این رخداد باشند. ما باید تمام توش و توان خود را به کار ببندیم تا عشق و لذت مطالعه را به یاد مردم بیاوریم. ما باید کاری کنیم که فیلمسازان، فیلمنامه نویسان و به طور کل هنرمندان سینما را مجبور به مطالعه کنیم تا آثاری که تولید می کنند غنای فرهنگی داشته باشند و ماندگار شوند در غیر این صورت باید فرهنگ و هنر کشور را فنا شده ببینیم.

به گزارش سینماپرس، رابرت دنیرو که مدت‌هاست ترامپ را به باد انتقاد می‌گیرد، سال گذشته در مراسم اهدای جوایز تونی، ترامپ را با الفاظ بدی خطاب قرار داده بود. ترامپ هم به انتقادات دنیرو پاسخ داده و وی را فردی با ضریب هوشی بسیار پایین توصیف کرده است.

دنیرو یکی از توانمندترین بازیگران نسل خود است و دو بار به خاطر بازی در فیلم های «پدرخوانده» و «گاو خشمگین» برنده جایزه اسکار شده است و بار دیگر قرار است به ژانر فیلم‌های گانگستری بازگردد. او در فیلم گانگستری «مرد ایرلندی» به کارگردانی مارتین اسکورسیزی بازی کرده است.

دنیرو در پاسخ به این پرسش که چرا مخاطبان فیلم های گانگستری را دوست دارند گفته است: مردم این فیلم ها را دوست دارند چون بی قانونی جذاب است. اکنون هم ما یک گانگستر بامزه را در کاخ سفید داریم. حتی گانگسترها هم به قوانین اخلاقی پایبندند اما ترامپ گانگستر کاملا نسبت به اخلاقیات بیگانه است.

به گزارش سینماپرس، در سایت جشنواره جهانی فجر آمده: در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۳۵ سینماگر زن به عنوان «فیلمساز»، «داور» و «برگزارکننده ورک شاپ» در مجموع از ۲۰ کشور حضور دارند، همچنین در بخش بازار فیلم و مهمانان جشنواره ۵۸ فیلمساز زن از ۳۲ کشور حضور دارند.

با این حساب جشنواره جهانی فجر باید ردیف بودجه خاص و کلانی برای خرید مانتو و روسری اختصاص داده شده باشد!
خوشا به حال مانتو فروشی که فامیل یا آشنای یک یا چند تن از مدیران جشنواره است و قرارداد خوبی بسته، البته قراردادی دو سر سود!

به گزارش سینماپرس در ادامه این یادداشت آمده است: در این شرایط اسفبار عیدی بسیار ناچیزی به این عزیزان اختصاص می یابد که هرگز معلوم نمی شود واقعا چقدر است و شفاف سازی هم نمی شود که به چه هنرمندانی و چقدر عیدی داده شده است!؟ گویی اینجا انتلیجنت سرویس یا موساد یا غیره است که همه چیز باید مخفی باشد! 

گفته می شود که به خاطر حفظ حرمت هنرمندان اسامی آنها اعلام نمی شود، در پاسخ به این مسأله عرض می کنم که در دولت گذشته به همه هنرمندان به یک میزان عیدی داده می شد و همه هم به خاطر شرایط اقتصادی تا ریال آخر را می گرفتند، در واقع دولت نهم و دهم عیدی را به صورت یکسان و عادلانه به اهالی سینما اختصاص می داد، مبالغ میا همه هم تقسیم می شد و به بعضی از خانواده های گرفتار نیز جداگانه و بدون سر و صدا مزایایی در نظر گرفته می شد که آمار آن ها در وزارت ارشاد وجود دارد.  

اکثر صنوف خانه سینما رسما کارگری شده اند و طبق قانون می باید مثل کارگران با شرف کشور عیدی و پاداش می گرفتند که ظاهرا به هنرمندان یک پنجم کارگران عیدی تعلق گرفته است که همین یک پنجم نیز معلوم نیست چگونه تقسیم شده و چه افرادی چقدر گرفته اند!؟

آقایان مسئول! شما عیدی و پاداش ندادید و ندادید و ندادید و یک بار هم که دادید اعصاب هنرمندان را به هم ریخته اید؟ این عیدی ها را به چه کسی داده اید که همه اعلام می کنند عیدی نگرفته اند؟ خوب یک بار صریح و شفاف به رسانه ها توضیح بدهید که قصه چه بوده!؟

کسانی که شب و روز از «شفاف سازی» سخن می گویند یک بار برای همیشه تکلیف عیدی میلیاردی را روشن کنند، آیا شفاف سازی اینقدر سخت و آزاردهنده است؟ شما بیایید و در عمل شفاف سازی را در سینمای کشور احیاء کنید.

به گزارش سینماپرس به نقل از وِرایِتی، «دیوید پیکر» رئیس «یونایتد آرتیست» و بخش‌های موشن پیکچر «پارامونت» و «کلمبیا» که بخاطر روابط صمیمانه‌اش با فیلمسازان بزرگ معروف بود، در ۸۷ سالگی درگذشت.

کمپانی «ام‌جی‌ام» (مترو گلدوین‌مایر) در مورد او نوشت: «از شنیدن خبر درگذشت «دیوید پیکر» که یکی از خانواده «یونایتد آرتیست» بود بسیار غمگین هستیم. او یک آینده‌نگر واقعی بود که فیلم‌هایی نظیر «جیمز باند» را به روی پرده‌ سینما آورد.»

پیکر «جیمز باند» و «بیتلز» را به «یونایتد آرتیست» آورد. به استیو مارتین در حرفه فیلمسازی‌اش کمک کرد و کسی بود که فیلم‌های «آخرین تانگو در پاریس» و «کابوی نیمه‌شب» را به جهان معرفی کرد.

به گزارش سینماپرس، پیش‌تر در گزارشی نوشته بودیم که «عدم حضور رئیس جمهور در مصلای امام خمینی و بازدید از غرفه‌ها و صحبت با ناشران، حرف و حدیث‌های بسیاری را ایجاد کرده است؛ چرا که با توجه به نوسانات قیمت کاغذ و مشکلات ناشران، شاید این گفت‌وشنود می‌توانست کمی ناشران و دست‌اندرکاران کتاب را آرام کند. اینکه نمایشگاه کتاب آغاز کار را از کتابخانه ملی جشن می‌گیرد، قابل تامل است.»

پس از آن سیدمحمد طباطبایی حسینی مدیر کمیته روابط عمومی نمایشگاه کتاب از تغییر مکان برگزاری مراسم افتتاحیه سی و دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران خبر داده و گفته که مراسم افتتاحیه در ضلع جنوبی مصلی و در مجموعه چهل‌سرا برگزار خواهد شد.

وی ادامه داد: با تاکید رئیس جمهور محترم، محل برگزاری مراسم افتتاحیه نمایشگاه کتاب تهران تغییر کرد و به ضلع جنوبی مصلی منتقل شد.

طباطبایی خاطرنشان کرد: زمان برگزاری مراسم افتتاحیه تغییر پیدا نکرده و ساعت ۸ صبح روز سه‌شنبه سوم اردیبهشت ماه این مراسم‌  باحضور دکتر حسن روحانی در مجموعه چهل‌سرا واقع در ضلع جنوبی مصلای امام خمینی (ره) برگزار خواهد شد.

پیش‌تر «تالار قلم» کتابخانه ملی به عنوان محل افتتاحیه نمایشگاه کتاب اعلام شده بود.

سی و دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «خواندن توانستن است» از تاریخ ۴ تا ۱۴ اردیبهشت ماه در مصلی امام خمینی(ره) برگزار می‌شود.

 به گزارش سینماپرس، نمایشگاه های تجسمی «حجم، رنگ، طبیعت» رحیم مولاییان، سیاوش امیری و مهشید هاشمی، «مروری بر آثار دهه ۹۰» مجید کامرانی، «مروری بر سه دهه آثار» بهزاد فیروزی و «در صحنه اردیبهشت» رضا مهدی نیا در آستانه برگزاری نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش افتتاح می شوند.

این نمایشگاه از ۶ تا ۱۲ اردیبهشت ماه در بابل، خیابان مدرس، مدرس ۱۶ در گالری ضحی برپا خواهد شد.

نمایشگاه طراحی و نقاشی مجید کامرانی با عنوان «مروری بر آثار دهه ۹۰» نیز در نگارخانه روجا شهر بابل از ۶ تا ۱۲ اردیبهشت ماه در جریان برگزاری خواهد بود. نگارخانه روجا در کمربندی غربی شهر بابل واقع شده است.

نمایشگاه عکس و فیلم بهزاد فیروزی نیز با عنوان «مروری بر سه دهه آثار» با نقد و بررسی آثار عرضه شده در روز یکشنبه ۸  اردیبهشت با حضور مصطفی مکبری و حسین علی شریفی تا روز جمعه ۱۲ اردیبهشت ماه میزبان مخاطبان نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش و عموم مردم است.

این نمایشگاه در نگارخانه پریژا واقع در شهر بابل، خیابان مدرس، میدان باغ فردوس، کوچه شهید کاکا یک برگزار می شود.  

همچنین نمایشگاه نقاشی رضا مهدی نیا با عنوان «در صحنه اردیبهشت» نیز تا روز پنجشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در گالری هنر شهر بابل ادامه خواهد داشت.

در آخرین روز برگزاری این نمایشگاه همچنین ورکشاپ چاپ دستی در محل برگزاری میزبان علاقه مندان به هنرهای تجسمی است.  

تمامی این نمایشگاه ها روز جمعه ۶ اردیبهشت ماه از ساعت ۱۷ الی ۲۰ آغاز به کار می کنند و بازدید ازآن ها برای عموم علاقه مندان آزاد و رایگان است.

به گزارش سینماپرس به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، حمید قزلو درباره مراحل تولید مستند «موتورسیکلت» به کارگردانی فرحناز شریفی اظهار کرد: چهار پژوهشگر موظف شده‌اند تا ۵۰۰ جلد مجله قدیمی از حدود ۱۲۰ سال پیش تا به امروز را بررسی کرده و تمامی اطلاعات درباره موتورسیکلت را از این مجلات جمع آوری کنند البته با افراد موثری که در تحقیقات به آنها رسیدیم هم مصاحبه می‌کنیم تا بخش تصویری را غنا ببخشیم.

وی درباره چگونگی شکل‌گیری ایده ساخت «موتورسیکلت» توضیح داد: ایده این فیلم از خواندن یک کتاب شروع شد که به نقش موتور در تهران امروز پرداخته بود. با خواندن این کتاب فکر کردم که موتورسیکلت در گذشته چه نقشی داشته و از چه زمانی وارد ایران شده است.

قزلو افزود: براساس تحقیقاتی که انجام دادیم در سال ۱۲۹۱ هجری شمسی ورود اولین موتورسیکلت به ایران توسط گمرک کشور ثبت می‌شود. نخستین موتورهای وارد شده به ایران از هند و روسیه بودند. سال ۱۳۳۵ هم نخستین موتورهای ژاپنی وارد ایران می‌شوند و با وقفه‌ای چهار ساله در سال ۳۹ ورود این موتورها دوباره آغاز می‌شود.

وی با اشاره به تأثیر موتورسیکلت در سینمای ایران تصریح کرد: در دهه ۴۰ موتور وارد فیلم‌های سینمای ایران می‌شود و امیر هوشنگ طایفه جعفری که قهرمان موتورسواری ایران بوده، وارد سینما شده و رشد می‌کند. در دوره‌ای هم نقش موتورسیکلت در فیلم‌ها به حدی زیاد می‌شود که در تیتراژ هم به آن اشاره می‌کنند.

تهیه‌کننده مستند «موتورسیکلت» ادامه داد: ۱۰۷ سال از ورود موتورسیکلت به ایران سپری شده است اما حتی یک صفحه مدون هم در این باره وجود ندارد و به نظر می‌رسد هیچگاه به این وسیله بها داده نشده است.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که این مستند مردادماه با پایان یافتن پژوهش‌ها به کارگردانی فرحناز شریفی وارد مرحله فیلمبرداری شود.

در خلاصه موضوع «موتورسیکلت» آمده است: «این مستند به تاریخ ورود موتورسیکلت به ایران و نقش آن در تحولات سیاسی اجتماعی در دوران معاصر می‌پردازد.»