بایگانی شهریور 4, 1398

به گزارش سینماپرس، «الهام غفوری» تهیه کننده سریال «پایتخت۶» به کارگردانی سیروس مقدم، با اشاره به نگارش این سریال توسط محسن تنابنده به فارس گفت: آقای تنابنده مدتی است که کار نگارش متن‌های این سریال را آغاز کرده است و همانطور که قبل‌تر گفته بودم این سریال آذرماه وارد مرحله تولید می‌شود.  

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر تنها لوکیشن «پایتخت۶» ایران است، بیان داشت: فعلا در قصه‌هایی که نوشته شده است، لوکیشن اصلی ایران و منطقه شیرگاه مازندران است. اما خب در این سال‌ها متن‌های پایتخت طوری بوده که زیاد قابل پیش بینی نیست و هنوز نمی‌دانیم قرار است چه اتفاقی در کلیت سریال بیفتد.  هر زمان آقای تنابنده قصه را کامل کرد می‌توانم درباره کلیت داستان صحبت کنم.  

تهیه کننده سریال «پایتخت» درباره حضور بازیگران جدید در این سریال نیز گفت: همه بازیگران اصلی که در فصل‌های قبلی بازی می‌کردند، در فصل ۶ نیز حضور  دارند. اما امکان اینکه بازیگرهای جدیدی نیز به قصه وارد شوند نیز هست، اما تا به اینجای داستان که به نگارش درآمده است، بازیگر جدیدی نداشتیم.

به گزارش فارس، علیرضا خمسه که نقش بابا پنجعلی را ایفا می‌کرد در فصل جدید سریال «پایتخت» حضور ندارد و مهران احمدی بازیگر نقش بهبود با اینکه در دو فصل قبلی حضور نداشته اما در این فصل ایفای نقش خواهد کرد.  

محسن تنابنده، احمد مهرانفر، ریما رامین‌فر، هومن حاجی عبداللهی، نسرین نصرتی، بهرام افشاری، سارا و نیکا فرقانی اصل و … در این سریال بازی می‌کنند.

به گزارش سینماپرس، سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیام خود به ششمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران چنین آورده است: «فرزندان ایران عزیز،  هنرمندان نامدار فردا، کارهای بزرگ و ماندگار برآمده از آرمان‌های والا و رؤیاهای روشن و امیدهای استوارند.

کارهای بزرگ را از فاصله‌ای دورتر و از حاصل ارزشمندش می‌توان به راحتی بازشناخت، یکی از این شمار، همین فرصت مغتنم گردآمدن جوانان هنرمند در سایه استادان هنر و تجربه‌ی توأمان آموختن و آفریدن است. بهانه‌ی مبارکی که با نقش خیال انگیز هنر و جوهر دستانِ جوان، مخاطبانِ هنر را به منظری دلپذیر و خیال انگیز می‌خواند.  

سی و یک سال پیش ـ زمانی که هیچکدام از دختران و پسران شرکت کننده امروز به دنیا نیامده بودند ـ، جشنواره‌ هنرهای تجسمی جوانان با آرمانی والا و امیدی استوار شکل گرفت و امروز، پس از بیست و پنج دوره، آغاز فصل جدید این رویدادِ موفق ملی است.

رویدادی که در خاطر بسیاری از هنرمندان چهل/ پنجاه ساله ایران عزیز ما، ردپایی دارد و این ردپا برآمده از تفاوت و تمایز این جشنواره است. پیوستگی رقابت با رفاقت، تجربه‌ی یک هفته همزیستی و همکاری و ایده پردازی و هنرورزی ـ که در هنرهای تجسمی بیشتر برآمده از خلوت است ـ در جلوت و جمع. شور و انگیزه‌ی خالصانه استادانِ امروز برای فردا، همه و همه نکته‌هایی است که می‌تواند آموزه‌ی ارزشمندی را در ذهن و ضمیر ما برای یک عمر، قوت دهد و آن کیمیای گفتگوست، گوهر همدلی، که اگر چنین سرمایه‌ی ثمینی داشته باشیم گذشتن از دشواری‌ها آسان خواهد بود.  

خرسندم که به همت همکاران سخت کوشم در ایلام و تهران، بیست و ششمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی جوانان، در خاکی میزبان شماست که نماد قدمت و مقاومت سرزمین مینوی ماست.  خوشحالم که به فروتنی می‌توانم آفرین گوی هنرمندانِ جوان باشم و آرزو کنم که آموزه‌های هنری، چنین بلند و بشکوه، آمیزه‌ی جان و جوهر قلم هنرمندانی باشد که میراث داران شایسته‌ی فردا هستند.»

همچنین، هادی مظفری مدیرکل دفتر تجسمی ارشاد نیز در پیام خود نوشته است: «قرار، پای ِجنگل های انبوه بلوط، انگار تفاوتی هست بین شما با دیگران.  اینکه شما این همه خاطرخواه و مشتاق دارید،  موضوع عجیبی است.

اینکه هنرمندان بزرگ، برای وقت و ساعات زندگی شان برنامه دارند وهر دعوت و حضور وداوری را نمی پذیرند ولی پای شما که پیش کشیده می شود، برای دیدن وبودن کنارتان، چمدانشان را می بندند و سفرمی کنند به سمت ِ دینارکوه، قلاقیران و کبیر کوه، یعنی  شماها فرق دارید. به خیال من، بین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان با بقیه جشنواره ها، تفاوت هست. شاید برای شما هم جالب باشد که خودتان بدانید، در بین آدم بزرگ های هنر این سرزمین، این همه دوستدار ومشتاق دارید! لابد فکر می کردید که فقط شما هستید که دلتان می خواهد چندروز کنار  ِبهترین اساتید هنر  ِایران کارکنید، زندگی کنید و تجربه بیاندوزید در کوله بارتان. بگذارید رازی را برایتان فاش کنم!

به همان میزان که شما شوق ِانتخاب شدن و بودن وآموختن از اساتید بزرگ این خاک را داشتید، بزرگانی ازهنر ایران را دیده ام وصدای ِ مهربانشان را شنیدم که برای بودن کنارشما و این جشنواره، پیغام بزرگوارانه فرستادند و بار سفر بستند به سمت ِدریاچه دوقلوی سیاه گاو، تنگه رازیانه و جنگل های انبوه بلوط. شاید پیدا کردن دلیلش کارسختی نباشد! شما استعدادهای هنر این سرزمین اید، شما اکتشاف دانشمندان ِهنر این بوم واقلیم هستید در عصر تکنولوژی و غوغای ستارگان.

شما برگزیده اید پیش از هر داوری وقضاوت، اگر؛ قدرِخودتان را بدانید و مراقبش باشید. اگر جای ِپای اساتید تان را دنبال کنید ومطالعه کنید، بی آنکه بخواهید قدم هایتان را -دقیقا- جای پای آنها بگذارید وفُرم راه رفتن شان را تکرارکنید. (قرارنبود شما را نصیحت کنم واصلا هم قرارنیست)

اینکه- امروز – اینجایید و بین هزاران هنرمند ِ جوان کشور نام شما، دقیقا شما ١٢٨ هنرمند برتر جوان کشور را منتشرکرده اند، حتما شایسته بودید وهستید که -امروز- اینجایید.

دوستان من در دبیرخانه جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران، بعد از ربع قرن تجربه، این بار از اساتید هنر خواستند تا برای تان نامه بنویسند. در روزگاری که کبوتران نامه رسان و صندوق های زردِ پستی  به افسانه و خیال و تاریخ پیوسته اند. لابد نامه ها به دست شما و خیلِ زیادی از جوانان با استعداد این مرز وبوم رسیده است. لطفا نامه ها را دوباره وچندباره بخوانید. رازهای زیادی میان این واژگان نهفته است. شما پیدایش کنید. شما کشف اش کنید. نمی گویم مسیر را کوتاه کنید، اما پیش از سفر، بنشینید پای سخن ِ آنها که پیش از ما وشما این راه را پیموده اند. خیلی ها امید بسته اند و چشم دوخته اند به شما، به ذهن خلاق تان، به سرانگشتان با ذوق تان، به خیال هایی که درسرمی پرورانید و  وآنچه در سر می سازید ومی کِشید و ثبت می کنید! خیال هایتان، “چون لحظه‌ی شوق، شبهه، انتظار و نگرانی در گشودن بسته‌ی بزرگی   که نمی دانی در آن چیست چون سفر نخستین با هواپیما بر فراز اقیانوس، چون غوغای درونم، لرزش دل و دستم در آستانه ی دیدار…” * ست برای همه ما. گفتم خیلی ها! واین واژه را با دقت انتخاب کردم که نگفتم خیلی ازما و دبیران وداوران وستاد جشنواره . خیلی ها یعنی همه آنهایی که ایران عزیز را بزرگ وسربلند می خواهند. خیلی ها یعنی همه امیدواران به فردای بهتر برای این خاک. این آب. این بوم و این مردم نجیب.»

بیست و ششمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران از سی ام مرداد تا سوم شهریور در شهر ایلام در حال برگزاری است. اختتامیه این جشنواره، عصر یکشنبه، سوم شهریور ماه در دانشگاه ایلام برپا می شود و برترین های جشنواره تجسمی جوانان ایران در رشته های ۹ گانه هنرهای تجسمی معرفی خواهند شد.