بایگانی آبان 2, 1398
«چراغ» به پرسش‌های رسوب کرده جواب می‌دهد – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: المیرا سماواتی مجری برنامه «چراغ» معتقد است این برنامه از وضعیت حیا و عفاف در جامعه می‌گوید و می‌کوشد به پرسش‌های مبهمی که در ذهن جوانان رسوب شده، پاسخ بدهد.
به گزارش سینماپرس، المیرا سماواتی مجری جوان تلویزیون که این روزها با برنامه «چراغ» در شبکه پنج سیما دیده می‌شود، درباره اجرای این برنامه گفتگو محور که با موضوع عفاف و حجاب روی آنتن می‌رود، به مهر بیان کرد: مجری به ویژه در برنامه‌های گفتگومحور باید نسبت به موضوع برنامه اطلاعات دقیق داشته باشد تا بتواند مخاطب را درگیر برنامه کند و مهمان را برای رسیدن به پاسخی منطقی به چالش بکشد.
وی با اشاره به روند تولید برنامه ادامه داد: پیش تولید برنامه «چراغ» چند ماه پیش، صورت گرفت و در این روند اطلاعات ما نسبت به چگونگی این برنامه افزایش یافت. یکی از ویژگی‌های برنامه این است که لحن و ریتم گفتگوها، نوع صدای مجری و واژگان انتخابی باید با برنامه مناسبت داشته باشد و این رویکرد، اشراف به موضوع برنامه را می‌طلبد چون هر برنامه، ویژگی خاص خود را داراست.
سماواتی با اشاره به موضوع برنامه تاکید کرد: برنامه «چراغ» در شبکه پنج اولین برنامه‌ای است که با یک نگاه تخصصی و متفاوت نسبت به موضوع عفاف و حجاب کار می‌کند. اینکه حیا و عفت در جامعه ما در چه وضعیتی قرار دارد؟ من دغدغه‌مند این موضوع هستم و مهمانانی هم که به برنامه دعوت می‌کنیم هر یک دغدغه‌هایی این چنینی دارند.
سماواتی یادآور شد: در سمینارها و کارگروه‌های مختلفی درباره اینکه پوشش به معنای چادر نیست، کار کرده‌ایم و در این برنامه هم برخی از همین دیدگاه‌ها را دنبال می‌کنیم. قشر زیادی در جامعه ما در عین داشتن حجاب کامل، پوشش مانتو را انتخاب کرده اند اما تاکنون اینها را نادیده گرفته‌ایم و آنها را با یک نگاه صفر و صدی، تفکیک کرده‌ایم.
وی اضافه کرد: در این برنامه، فرصت خوبی برای ارتباط با هموطنان در داخل یا خارج کشور ایجاد شد تا اولویت حیا و عفت در پوشش را مطرح کنیم. من در این برنامه به راحتی از مهمان، چرایی انتخاب چادر را می‌پرسم و او نظرش را می‌گوید.
سماواتی همچنین بیان کرد که این برنامه در ۲۹ قسمت تدارک دیده شده است که هنوز ۲۳ قسمت باقی مانده است و بعد از این مخاطبان بیشتری جذب خواهند شد.
این مجری در پایان یادآور شد: در «چراغ» از نگاه جامعه‌شناسانه، روان‌شناسانه، فرهنگی، اخلاقی و مذهبی به موضوع می‌پردازیم و پرسش‌های مبهم رسوب شده در ذهن جوانان و نوجوانان را جواب می‌دهیم. فضای مجازی فعال برنامه و ساعت پخش خوب، امکان مناسبی برای مبلغان فراهم کرده تا در شرایطی که امکان رفتن به سراسر کشور را ندارند بتوانند با همه جا ارتباط برقرار کنند.
«چراغ» به تهیه کنندگی مصطفی هیودی، کارگردانی فرزام محبی و سردبیری حسن وزیری هر هفته چهارشنبه و پنجشنبه ساعت ۲۲:۳۰ از گروه اجتماعی شبکه پنج با مدیریت مجید اکبرشاهی روی آنتن می‌رود و روز بعد ساعت ۱۳ بازپخش می‌شود
«کتاب باز» میزبان شهره لرستانی و خسرو دهقان می‌شود – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: امشب در برنامه کتاب باز شهره لرستانی و خسرو دهقان مهمان سروش صحت می‌شوند و درباره کتاب «سووشون» گفتگو می‌کنند.
به گزارش سینماپرس، امشب چهارشنبه اول آبان ماه، برنامه «کتاب‌باز» ساعت ۲۰ میزبان شهره لرستانی، بازیگر و خسرو دهقان منتقد فیلم و مدرس سینما و احسان رضایی داستان‌نویس است.
طبق روال بخش دورهمی «کتاب‌باز» این چهارشنبه شهره لرستانی، خسرو دهقان، احسان رضایی و سروش صحت درباره کتاب «سووشون» اثر نامی سیمین دانشور به گفتگو می‌نشینند.
«کتاب‌باز» به تهیه‌کنندگی محمدرضا رضاییان و اجرای سروش صحت، شنبه تا چهارشنبه ساعت ۲۰ از شبکه نسیم پخش می‌شود.
جایزه ویژه «نیواورلئان» به «اِکسُدوس» رسید – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: فیلم مستند «اِکسُدوس» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی بهمن کیارستمی، برنده جایزه ویژه هیات داوران سی‌اُمین دوره جشنواره فیلم «نیواورلئان» آمریکا شد.
به گزارش سینماپرس، سی‌اُمین دوره جشنواره فیلم نیواورلئان از ۲۴ تا ۳۰ مهرماه ۱۳۹۸ در ایالت لوئیزیانای آمریکا برگزار شد و مستند «اِکسُدوس» ساخته بهمن کیارستمی، ضمن نمایش در بخش مسابقه مستندهای بلند جشنواره، موفق به دریافت جایزه ویژه هیات داوران این رویداد شد.
جشنواره فیلم نیواورلئان که همه‌ساله پذیرای ۲۰۰ فیلم از سراسر دنیا می‌شود، از جشنواره‌های مورد تایید آکادمی اسکار است و فیلم‌های منتخب در صورت دریافت جایزه، شرایط حضور در جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار را پیدا می‌کنند.
هفته گذشته مستند «اِکسُدوس» جایزه‌ی موسوم به «جایزه تعالی» Award of Excellence بخش «جریان‌های نو آسیا» شانزدهمین دوره جشنواره «یاماگاتا» ژاپن را نیز دریافت کرده بود.
موضوع این فیلم درباره‌ی مرکز بازگشت مهاجران افغان است که توسط اداره اتباع خارجی وزارت کشور گردانده می‌شود. این مرکز مسئولیت ثبت‌نام و اعزام مهاجران افغان که بصورت غیرقانونی وارد ایران شده‌اند را برعهده دارد…
پخش بین‌المللی «اِکسُدوس» برعهده‌ی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است.
احکام جدید در معاونت فضای مجازی رسانه ملی – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: سرپرست اداره کل راهبری اپراتورهای معاونت فضای مجازی صداوسیما منصوب شد.
به گزارش سینماپرس، طی حکمی از سوی محمد شریف خانی معاون فضای مجازی سازمان صداوسیما، محمدمهدی خاموشیان با حفظ سمت تا اطلاع ثانوی به عنوان سرپرست اداره کل راهبری اپراتورهای معاونت فضای مجازی صداوسیما منصوب شد.
پیش از این مصطفی برهانی تصدی این سمت را برعهده داشته است که از زحمات وی قدردانی و تشکر به عمل آمد.
محمدمهدی خاموشیان در حال حاضر به عنوان مشاور و ریس دفتر این معاونت فعالیت دارد.
گلایه آقای کارگردان از بی‌برنامگی مدیران سینما – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: کارگردان سینما یکنواختی فیلم ها، شخصیت‌ها و سوژه‌ها را از دلایل بالانرفتن گردش مالی سینمای ایران دانست.
به گزارش سینماپرس، علیرضا رئیسیان تهیه‌کننده و کارگردان سینما، درباره علت بالا نرفتن گردش مالی سینمای ایران به خبرنگاران جوان، گفت: یکنواختی فیلم ها، تکراری بودن شخصیت‌ها و سوژه ها، دوقطبی شدن سینما به فیلم‌های کمدی و فیلم‌های خشن با هزینه بالا همه نشان از این داشت که دیری نمی‌گذرد، تماشاگری که عموماً به سینما می‌رفت، دیگر این هنر را پس می‌زند.
وی افزود: هم شرایط اقتصادی جامعه زیاد مناسب نیست و هم تقریباً با وجود انبوه فیلم‌ها و سریال‌های در دسترس، دیگر تماشای این نوع فیلم‌ها در سینما برای مخاطب جذابیت کمتری دارد. امسال کاملاً مشخص شد که ما ریزش مخاطب داشتیم و هیچ برنامه‌ای هم برای جبران آن نداریم. به نظرم مهمترین عامل این امر یکنواختی فیلم ها، شخصیت ها، داستان‌ها و تکراری بودن موضوعات است. سینمای اصیل و ریشه دار ایران بعد از انقلاب، این روزها به شدت کمرنگ شده است.
این کارگردان درباره زمینه سازی برای پررنگ‌تر کردن فضای اکران فیلم‌های کمدی با این استدلال که فضای جذب مخاطب را بیشتر کند، گفت: در چند سال اخیر همین گونه بوده است؛ یکی از نشانه‌های مهم آن هم یکنواختی فیلم هاست. امسال هم که ارشاد آرایش اکران و هفت گروه کردن و گروه‌هایی که برای سرگروهی مناسب نبودند را اعمال کرد و شورای صنفی هم به این برنامه ریزی تن داد. این برنامه ریزی از پایه غلط بود و امسال بیش از سال‌های پیش سینمای درام اجتماعی و خانوادگی لطمه خورد. البته درجه بندی ناقص و معلول هم به این مشکلات اضافه شد. هزینه فیلم‌ها هم بی دلیل زیاد است و بیشتر آنها بازگشت سرمایه ندارند. هر عاقلی نگاه کند متوجه می‌شود که یک جای کار ایراد دارد و سعی می‌کند، آن را با برنامه ریزی از این حال خارج کند.
رئیسیان ادامه داد: متأسفانه هیچ برنامه‌ای وجود ندارد؛ همه می‌خواهند به محض اتمام ماه محرم و صفر، چهار فیلم کمدی را به نمایش بگذارند و ضرر پیش آمده را جبران کنند. سینما، فقط کمدی یا فیلم‌های دولتی خشن با پروداکشن پر خشونت نیست. سینما باید متنوع باشد؛ اما وقتی ملاک و ارزش فروش است، برعکس می‌شود. الان مدیرانی را می بینیم که هیچ برنامه ای برای سینما ندارند و نهادهای صنفی که واقعاً این روزها ناکارآمد هستند.
«شب سینما» با موضوع سبک زندگی ایرانی در سینمای ایران – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: مجله سینمایی شبکه چهار با عنوان «شب سینما» این هفته از «نشانه شناسی فرهنگی و سبک زندگی ایرانی در سینمای ایران» می گوید.
به گزارش سینماپرس، در این برنامه که پنجشنبه شب ۲ آبان ماه ساعت ۲۲ روی آنتن می رود، امیرحسن ندایی در میزبانی از بهمن نامور مطلق (نشانه‌شناس و استادیار گروه فرانسه دانشگاه شهیدبهشتی) و صادق رشیدی (دارای دکترای پژوهش هنر، پژوهشگر مطالعات نظری هنر و ادبیات) با آنها در خصوص نشانه شناسی فرهنگی و سبک زندگی ایرانی در سینمای ایران گفت‌وگو می‌کند.
زندگی ایرانی با فرهنگ اسلامی پیوند خورده است. نمی‌توان سبک زیستی مردم این کشور را در قالب هنری همچون سینما به تصویر کشید و این روایت، ردپایی از مظاهر دینی نداشته باشد، کما اینکه در هر فیلم ایرانی، از مدل پوشش لباس گرفته تا سبک معماری شهری، نشانه‌هایی را مشاهده می‌کنیم که بر یک واقعیت صحه می‌گذارد و آن، اینکه: ایران امروز در حال عبور از یک مرحله گذار است. مردم ما نه دیگر به غلظت گذشته، سنتی هستند و نه به مانند کشورهای توسعه یافته، زندگی مدرنی دارند. سینمای ما هم به روشنی گویای چنین وضعیتی است اما در این میان، یک موضوع مهم مطرح می‌شود:خوشبختانه فیلم‌های زیادی از فیلمسازان ایرانی به عنوان نمایندگان سینمای ما در فستیوال‌های خارجی شرکت می‌کنند اما آیا این فیلم‌ها تصویر درست و کاملی از سبک زندگی موجود در ایران معاصر، به مخاطب بیگانه، ارائه می‌کنند؟ برنامه این هفته «شب سینما» با حضور کارشناسان قصد دارد تا به این سوال پاسخ دهد.
گفت‌وگوی تلفنی با امیرهوشنگ معین کارگردان انیمیشن «گرگم و گله می‌برم» و گفت‌وگوی تلفنی با علی قاسمی پخش کننده فیلم «پیرمردها نمی‌میرند» از دیگر بخش‌های برنامه «شب سینما» است.
«شب سینما» به تهیه‌کنندگی حمیدرضا توسلی محصول گروه ادب و هنر شبکه چهار سیماست که پنجشنبه شب‌ها به صورت زنده از شبکه دانایی و خردورزی پخش می‌شود.
سایت‌های دانلود کشور ساماندهی می‌شود – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: رئیس سازمان تنظیم مقررات صدا و تصویر فراگیر گفت: با توجه به اینکه چندی پیش فعالیت دوستان ما در رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر که اقدام به ارائه لینک برای دانلود فیلم می‌کردند، مختل شد، تصمیم گرفتیم که مشکل را حل کنیم و در این زمینه فرایند ساماندهی تقریبا انجام شده است.
به گزارش سینماپرس، آیین اعطای مجوز به فعالان رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر، صبح امروز اول آبان ماه، سیدصادق امامیان، رئیس سازمان تنظیم مقررات صدا و تصویر فراگیر و نمایندگان رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در ساختمان این سازمان برگزار شد.
بنا بر این گزارش، در این نشست امامیان در سخنانی گفت: با توجه به اینکه چندی پیش فعالیت دوستان ما در رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر که اقدام به ارائه لینک برای دانلود فیلم می‌کردند، مختل شد، تصمیم گرفتیم که مشکل را حل کنیم و در این زمینه فرایند ساماندهی تقریبا انجام شده است.
وی همچنین در بخش دیگری از سخنانش به تفاوت قوانین محتوایی صداوسیما با شرکت‌های خصوصی ارائه محتوا اشاره کرد و عنوان داشت: قوانینی که بر رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر حاکم است، با آنچه که در سازمان صداوسیما حاکم است، کاملا تفاوت دارد و هیچ شباهتی با هم ندارند.
صادق امامیان، رئیس سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر همچنین با اشاره به تغییرات و تنوع رسانه‌ها در سراسر دنیا گفت: این تنوع با مدیریت قبل امکان پذیر نیست.
امامیان با بیان اینکه سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در تعامل کامل با رسانه‌های فعال در این حوزه کار می‌کند گفت: تاکنون ۷۳ مجوز به این رسانه‌ها اعطا شده و ۱۵۰ درخواست مجوز نیز در دست بررسی است.
امامیان در این مراسم که برخی از مدیران سایت های دانلودی نیز حضور داشتند به ساماندهی این سایت ها اشاره کرد و گفت: از آنجایی که استفاده مردم از این سایت ها زیاد است و اصل دانلودی بودن غیرقانونی نیست، باید این سایت ها با سازوکار مناسبی پیش بروند و ارائه خدمت کنند.
رئیس سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر با اشاره به طی شدن مسیر صدور مجوز، بحث کپی رایت و صیانت از مساله محتوا گفت: اعطای مجوز به رسانه‌ها به معنای شروع همکاری ما با دوستان است و ما مسئولیت نظارت بر محتوا را به عهده خود رسانه‌ها می دانیم. هر مسئله ای که در امر محتوا به وجود بیاید مسئول رسانه‌ها هستند بنابراین باید مکانیزمی داشته باشید و محتوای منتشر شده را نظارت کنید.
صادق امامیان گفت: سازمان تنظیم مقررات و صوت و تصویر فراگیر در صدد است به پیشرفت این صنعت کمک کند و رسانه‌های از این دست را قلمروی رسانه ای در مقابل ابر رسانه‌ها می داند؛ ما تلاش می‌کنیم تا صنعت رسانه ای کشور را رونق دهیم.
همچنین در این مراسم به ۴ موسسه آپ تی‌وی، موبو مووی، هکس دانلود و فیلم تو مووی مجوز ارائه شد.
«سینمای اجتماعی» در ایران به «سینمای اشتباهی» می‌ماند – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: آن چیزی که در سینمای ایران با لفظ «سینمای اجتماعی» به کارگرفته می‌شود در واقع «سینما اشتباهی» است و هیچ ربطی به اجتماع ایران ندارد. باید عنصری در سینما به عنوان یک پدیده اجتماعی مورد بررسی قرار بگیرد که حداقل همه‌گیر باشد و دغدغه همه باشد.
به گزارش سینماپرس، خبر اکران یک فیلم سینمایی توقیفی بعد از ۹ سال که در آن به نشانه‌های دینی و عزاداری شیعیان به شکل مستقیم اهانت شده در یکی دو روز گذشته در صدر اخبار فرهنگی و هنری کشور قرار گرفت. «خانه پدری» فیلم توقیفی کیانوش عیاری است که به گفته بسیاری از اهالی سینما به «غیرت» تاخته و آن را به بدوی‌ترین و وحشی‌ترین شکل ممکن نشان داده است. «غیرت» در سینمای ایران بارها از سوی سینماگران مورد حمله و هجمه قرار گرفته است به گونه‌ای که در این نوع بازنمایی، انسان باغیرت بیشتر به فردی روان‌پریش ومتحجر شباهت دارد که از دایره انسانیت خارج می‌شود.
اکران فیلم خانه پدری بهانه‌ای شد تا حرفهای سیدمحمدحسینی کارشناس ومنتقد سینما را درباره سه مفهوم سرگردان و بسیاری اوقات مذموم سینمای ایران یعنی «پدر»، «غیرت» و «خانواده» بشنویم.
در سینمای دنیا پدر خط قرمز است
یک خط قرمزی در سینمای آمریکا، سینمای چین و سینمای هند وجود دارد به اسم «سینمای بی‌پدر» در سینمای آمریکایی پدر آمریکایی همیشه جایگاه محترمی دارد به خصوص در سینمای کودک. از فیلم پینوکیو گرفته تا شیرشاه، تا بامبو تا خانواده شگفت‌انگیز تا درون و برون. پدر شخصیت محترمی است حتی اگر منفعل و دائم‌الخمر باشد. اجازه تعدی به او وجود ندارد به طوری که در فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی شاید حضور چندانی نداشته باشد اما سر همان میز شام همه حرف فیلم را می‌زند. در سینمای آمریکا حتی اگر پدر جنایتکار هم باشد در موضعی قرار می‌گیرد که فیلم تبدیل به اثری ماندگار همچون «پدرخوانده» می‌شود. گاهی نتیجه فیلم‌نامه چیزی مثل فیلم «برکینگ بد» می‌شود ولی مرد خانواده‌اش را دوست دارد. در سینمای چین پدر بسیار تکریم می‌شود و در سینمای هند واقعا تقدیس می‌شود. اما در سینما و تلویزیون ایران به پدر به عنوان یکی از ارکان اصلی خانواده بی‌محابا می‌تازند. پدر در سینما و تلویزیون ایران موجود ابن‌الوقت، دو زنه، زندگی پنهان‌دار، ضدعشق یا در گذشته مانده‌است. حتی اگر همین سریال ستایش را ببینید حشمت فردوس یک موجود در گذشته مانده و کاریکاتوری است که هر از گاهی یک جمله‌هایی می‌گوید.
غیرت می‌تواند موتور محرک یک درام باشد
غیرت چرا در سینما مورد توجه قرار می‌گیرد؟ به نظر من به این دلیل است که غیرت به عنصر خشم بسیار نزدیک است و خشم یکی از آن آتش‌های زیر خاکستری است که می‌تواند موتور محرک درام باشد و قصه را پیش ببرد. معمولا در سینمای دنیا از غیرت در شخصی کردن اراده فرد قهرمان استفاده می‌شود. یعنی یک کاری می‌کند آن فرد تحریک شود و این تحریک شدن نظام انگیزشی درونی او و در حوزه غیرت اوست. حالا که از درون انگیزه گرفته می‌رود که مشکل پیش آمده را حل کند و قصه را پیش می‌برد.
اما در ایران عنصر غیرت یک عنصر به شدت مذموم و عقب افتاده است که همیشه در مقابل عشق قرار می‌گیرد و چون عشق همیشه مطلوب است، غیرت که در مقابل او قرار گرفته مذموم است. قرائت سینمای ایران از عشق، نوعی اباحی مسلکی و شهوت است. آخر لیلی و مجنون نظامی می‌گوید: «عشق آینه بلند نور است/ شهوت ز حساب عشق دور است» اما در سینمای ما هر آنچه درباره عشق گفته می‌شود ناظر به شهوت است و ربطی به عشق ندارد.
قرائت سینمای ایران از عشق، شهوت است
متاسفانه قرائت شهوت به جای عشق در سینمای ایران مطلوب است و چون غیرت مقابل این موضوع می‌ایستد چند خصوصیت پیدا می‌کند. اول اینکه بی‌رحم می‌شود. بی منطق می‌شود. بی‌قانون می‌شود. شهر هرت‌هایی شکل می‌گیرند که از زمان فیلم «قیصر» تا به امروز ادامه دارد. آدم‌های خودخوانده در یک شهر هرت که هرکاری دل‌شان بخواهد انجام می‌دهند. همین می‌شود که شما می‌بینید در یک جشنواره سه تا چهار فیلم در این باره ساخته می‌شود و همه‌شان «غیرت» را می زنند. حال سوال ما اینجاست گناه آن پدری که نگران دخترش است؛ آن هم دختری که بدون اطلاع او و مادرش از اهواز به تهران آمده تا در یک گودبای پارتی شرکت کند و آن پدر از اهواز تا تهران با نگرانی رانندگی می‌کند، چیست؟ چرا این پدر، شخصیتش و رفتار و نگرانی‌اش باید مذموم باشد؟
آیا در تعریف سینمای ایران چیزی به عنوان خانواده وجود دارد؟ سینمای ایران اصلا چیزی به نام پدر را می‌شناسد؟ می‌داند که پدر می‌تواند نسبت به دخترش دغدغه‌ها و نگرانی‌هایی داشته باشد؟ در سینمای ایران شاهد فیلمی هستیم که دختر با دوست‌پسرش به دور از پدر جایی می‌رود و آن دوست‌پسر دختر را پیش پسرهای دیگری که همه موزیسین و خواننده هستند تنها می‌گذارد. یعنی جای آن دختر پیش آن پسرها امن‌تر از پیش پدرش است.
«عشق با غیرت» در سینمای ایران یک پارادوکس است
در سینمای ایران پارادوکسی به نام «عشق با غیرت» وجود دارد. این موضوع مفهوم نیست. این در ذات خودش پارادوکس دارد. امیرالمومنین می‌فرماید: «هرگز در طول تاریخ یک انسان غیور زنا نکرد. چون نه به حریم دیگری تجاوز می‌کند و نه اجازه می‌دهد کسی به حریم او تجاوز کند.» پس هرکس زنا کرد غیرت ندارد. اما آن چیزی که در سینمای ایران به طور ثابت به عنوان «دوست پسر باغیرت» اتفاق می‌افتد. پارادوکس است. در غیرت نفع شخصی وجود ندارد. در فیلم لاتاری این اتفاق درست افتاده است. آدمی که غیرت دارد و نفع شخصی ندارد و نماد غیرت در فیلم به حساب می‌آید شخصیت موسی است نه دوست‌پسر دختر. رفتار و جایگاه پسر غلط است اما دغدغه‌های موسی درست است.
غیرت وجه الهی‌ست که در انسان وجود دارد
غیرت به شدت زمینه بسیار خوبی برای روایت است. چون درام می‌سازد و به شدت معتقدم غیرت امر ممدوحی است و اگر قرار است در جایی به تصویر کشیده شود باید به بهترین شکل مدح شود و دوست‌داشتنی به نظر برسد و مخاطبان عاشق آدم‌های با غیرت شوند. غیرت وجه الهی است که در انسان وجود دارد و اتفاقا باید در سینما روایت شود. اما نه به این شکل مذمومی که وجود دارد.
واقعا سخت است در سینمای ایران فیلمی را نام ببریم که درست به این موضوع پرداخته شده باشد، مگر در سینمای دفاع مقدس. من فکر می‌کنم مزرعه پدری مرحوم رسول ملاقلی‌پور تصویر بسیار خوبی از یک مرد است که زن و بچه‌اش را بسیار دوست دارد. حتی یک جایی مرد را در پارادوکس می‌گذارد. جایی که حمود با زن باردارش مواجه می‌شود که صحنه بسیار تلخ و مهیبی است که فقط ملاقلی‌پور می‌توانست آن را اینطور بسازد. آنجا می‌بینیم چقدر غیرت ممدوح است.
چیزی که در سینمای ایران به عنوان غیرت نشان می‌دهند نوعی بدویت است
اساسا در ساختارهای ارزشی اجتماعی و دینی غیرت چیز خوبی است و می‌توان در تولید فیلم از آن استفاده کرد، بلکه امر ممدوحی است و نه مذموم. به وقتش به داد قهرمان‌های داستان‌های ما می‌رسد و می‌تواند داستان را احیا کند و دست آخر اینکه تصویری که در سینمای ایران از غیرت وجود دارد درست نقطه مقابل آن تعریفی است که ما باید برای غیرت به کار ببریم. سینمای ایران دارد یک جور سبوعیت بی رحم و بی‌قانون و بی‌منطق و روان پریش را به اسم غیرت به خورد مخاطب می‌دهد که نه تنها غیرت نیست بلکه نوعی بیماری و بدویت است.
«سینمای اجتماعی» در ایران به «سینمای اشتباهی» می‌ماند
در افکار عمومی و ضرب المثل‌های ما دو نگاه به دخترداشتن وجود دارد. اول اینکه می‌گویند دختر بابایی است. دوم اینکه دختر غمخوار یا گریه کن پدر است. در آیین ما دختر سمبل لطافت در خانواده است. حال روزنامه‌ای در این مملکت منتشر می‌شود که می‌گوید دخترکشی در ایران باب است! اینها همان ابن‌الوقت‌هایی هستند که به این سرزمین خیانت می‌کنند.
آن چیزی که در سینمای ایران با لفظ «سینمای اجتماعی» به کارگرفته می‌شود در واقع «سینما اشتباهی» است و هیچ ربطی به اجتماع ایران ندارد. باید عنصری در سینما به عنوان یک پدیده اجتماعی مورد بررسی قرار بگیرد که حداقل همه‌گیر باشد و دغدغه همه باشد. وگرنه ممکن است یک آدمی دیوانه باشد و دخترش را بکشد. همه جامعه‌ها دیوانه دارند. آیا این دیوانگی در جامعه ما عمومیت دارد؟ آیا در جامعه ما پدران دختران‌شان را می‌کشند؟ این حادثه بر فرض چندبار اتفاق افتاده است؟ آیا یک پدیده اجتماعی است؟ آدمهایی که در سینمای ما ادعای سینمای اجتماعی می‌کنند تا به حال از در دانشکده اجتماعی علامه طباطبایی رد نشده‌اند. حتی یکبار نخواستند این اساتید را از نزدیک ببینند و با آنها حرف بزنند.
مخاطب سینما از پولی که بابت «خانه پدری» داده پشیمان می‌شود
اکران فیلم «خانه پدری» در زمانی که در پایان ماه صفر و در نزدیکی ایام اربعین و عزاداری امام حسین (ع) هستیم با توجه به محتوای فیلم که اهانت آمیز است بسیار عجیب است. اگرچه فکر می‌کنم اکران این فیلم دو دلیل دارد. دلیل اول آنکه سیاسی است و دلیل دوم می‌خواهد با اکران یک فیلم توقیفی، به آمار فروش پایین این چند وقته سینمای ایران یک شوک وارد کند. اما مطمئنم هر مخاطبی که پای این فیلم بنشیند از بابت اینکه پول پای این فیلم داده است پشیمان خواهد شد. این فیلم در دوران اکران جشنواره فیلم فجر آن زمان هم بعد از نشان دادن صحنه‌های خشونت آمیز با ترک سالن توسط مخاطبان مواجه شد.
پوشیدن لباس متحدالشکل برای بازیگران تکذیب شد – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد خبر پوشیدن لباس واحد و یونیفرم از سوی بازیگران را تکذیب کرد.
به گزارش سینماپرس، در پی حواشی ایجاد شده درباره پوشش لباس غیر متعارف برخی بازیگران در برنامه اکران یک فیلم که این روزها جریان ساز شده است، مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در توضیحات تکمیلی درباره این موضوع تاکید دارد خبر پوشیدن لباس واحد و یونیفرم از سوی بازیگران صحت ندارد.
همچنین شیوه نامه صیانت نیز از سوی کارگروهی با حضور نمایندگان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صداوسیما، وزارت ورزش و جوانان، قوه قضاییه و سایر نهاد های ذی ربط پیشنهاد شده است.
بر اساس اعلام روابط عمومی سازمان سینمایی، سمعی و بصری هم در روزهای آینده با مشورت و دعوت از همه سازمان ها و اصناف مرتبط از جمله خانه سینما، خانه تئاتر، خانه موسیقی، وزارت ورزش، صداوسیما و سایر حوزه های فرهنگی، هنری، ورزشی پیش نویس این شیوه نامه تهیه می شود.