سینماپرس: کرونا دستبردار نیست، تصمیم گرفته همینطور که جولان بدهد و اجتماعات انسانی بیشتری را تعطیل کند، از دید و بازدیدهای معمول خانوادگی تا رفت و آمدهای معمول زندگی روزانه در بسیاری از نقاط جهان به کمترین میزان ممکن رسیده است.
به گزارش سینماپرس، سینما رفتن به عنوان یکی از تفریحات پررنگ مردم دنیا هم تعطیل شده و زندگی از ابعاد بسیاری خودش شده شبیه یک فیلم سینمایی.
هر چند بالاخره این روزها هم میگذرد و دوباره سینما و سایر تجمعات خانوادگی و اجتماعی به شکل گذشته خود بر میگردد، اما طبعا کرونا برود هم تاثیرات خود را بر جای گذاشته است؛ تاثیراتی که حتما مثبت و منفیهایی خواهد داشت و بیش از هر چیز سبک زندگی مردم و اقتصاد جهانی را تحتالشعاع قرار خواهد داد.
کرونا و سالنهای خالی سینما این روزها ماجرایی است که سینماداران، تهیهکنندگان و عوامل تولید این گروه از آثار هنری را تحتالشعاع قرار داده است. در ایران هم شاهدیم که فیلمهای بهترین اکران سال یعنی نوروز، با جولان این ویروس مرموز نتوانستند روی پرده سینما بروند و با توجه به شرایط موجود نمیتوان هیچ پیشبینیای هم برای اکران آنها در آینده نزدیک داشت؛ چرا که در صورت بازگشایی سینماها هم طول میکشد تا مردم دوباره مانند سابق و با خیال آسوده در سالن کنار هم بنشینند به تماشای فیلم.
قرار بود در اکران نوروزی امسال که به رسم هر سال نیمه دوم اسفند آغاز میشود، «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت، «پسرکشی» ساخته محمدهادی کریمی، «لامینور» اثر داریوش مهرجویی، «لاله» به کارگردانی اسدا… نیکنژاد، «بازیوو» به کارگردانی امیرحسین قهرایی و «زنها فرشته اند ۲» به کارگردانی محمدحسین فرحبخش روی پرده برود.
برای کمک به اکرانهای مرده سال گذشته هم قرار بود «خوب، بد، جلف۲» ساخته پیمان قاسمخانی هم که از اواخر بهمن اکران خود را آغاز کرده بود ولی تعطیلی سینماها در سایه کرونا این روند را متوقف کرد اکرانش ادامه پیدا کند.
حال با اتفاقاتی که رخ داده و آینده نامعلومی که پیش روی سینماها و بازگشایی دوباره آنهاست، تهیهکنندگان سینما هم با معضلاتی روبهرو خواهند شد، ضرر و زیان ناشی از تعطیلی سینماها میتواند به ورشکستگی تهیهکنندگان بینجامد، اتفاقی که طبعا باید وزارت ارشاد برای حل آنها از همین روزها به فکر باشد تا راهکارهایی بیندیشد و نگذارد سینما هم یکی از قربانیان کرونا در ایران باشد! آنطور که برآوردهای برخی منتقدان میگوید سینما از تعطیلی اکران نوروزی ۲۴ میلیارد تومان ضرر دیده است، ضرری که اگر مسؤولان فرهنگی کشور نجنبند میتواند روزهای سختی را برای آینده این صنعت در ایران رقم بزند.
سینما کرونا
طبق آمارهای موجود مجموع نفراتی که در سینمای کشور شاغلند به ۸۰۰۰ نفر میرسد و حتی در آمار غیررسمی به ده هزار نفر رسیده است.
تعطیلی سینما طبعا زندگی بسیاری از آنها را تحتالشعاع قرار خواهد داد؛ چرا که نه تنها اکران، بلکه تولید فیلمهای سینمایی و آثار تصویری هم با توقفی روبهرو شده که هر چند برای حفظ سلامت جامعه لازم است اما اقتصاد معیشتی اهالی سینما را هم با مشکلاتی روبهرو میکند.
جدای از این اتفاق اما اکران نوروزی از جنبه دیگری هم بسیار تاثیرگذار بود و تا حد زیادی سرنوشت یک سال پیش روی سینما را تعیین میکرد.
در همان روزهایی که بسیاری امید به حل مشکل کرونا و بازگشایی سینماها داشتند، علی سرتیپی، مدیر فیلمیران و از اعضای شورای تهیهکنندگان سینما با واقعبینی از این گفت که تا پایان اردیبهشت با تبعات کرونا روبهرو خواهیم بود و تبعات این اتفاق اکوسیستم اکران سینماها را قطعا به هم خواهد ریخت. به گفته او تامین ذخیره بسیاری از ماههای سال در سینما در همین فروردین رخ میداده و در این ایام فروش سینماها دو تا سه برابر ماههای عادی بوده است.
سرنوشت نامعلوم اکرانهای نوروزی
با همین چند آمار حدودی ساده میتوان به این نتیجه رسید که کرونا نهتنها سرمایه تهیهکنندگان که تمام سینما را تحتالشعاع قرار خواهد داد. حالا به این موارد بیفزایید که تهیهکنندگان اکرانهای نوروزی نگران آینده فیلمهای خود هستند و نمیدانند سرنوشت این فیلمها چه خواهد شد.
غلامرضا موسوی، تهیهکننده فیلم «بازیوو» یکی از فعالان این عرصه است که منتظر فروش فیلمش در اکران نوروزی بود و طبعا سرنوشت این فیلم در فعالیتها و کارهای بعدیاش تاثیرگذار است. او شرایط کنونی فعالان سینمایی را بغرنج دانسته و گفت: به نظرم اگر روزی سینماها باز شد باید اول از همه فکری به حال فیلمهایی شود که در همان اوایل اسفند روی پرده بوده و اکرانشان نیمهکاره ماند.
تورج منصوری، تهیهکننده فیلم سینمایی «لاله» هم به جامجم میگوید در شرایط فعلی آینده سینما غیرقابلپیشبینی است و نمیداند سرنوشت فیلمهای اکران نوروزی در روزگار پساکرونا چگونه خواهد شد. او با اظهار نگرانی میگوید: نمیدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما ضرری که ما متحمل شدیم بسیار زیاد است. طبعا در چنین شرایطی چشم امید همه به دولت است، این که وزارت ارشاد فکری به حال اوضاع پیش آمده بکند و حواسش باشد به سینما که فصل اکران سرنوشتساز خود را از دست داده و احتمالا سالی سخت و پرتلاطم را پیش رو خواهد داشت.
منصوری در این باره میگوید: قطعا مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسؤولان خانه سینما اشراف کاملی بر وضعیت سینماها و فیلمها دارند و راههای مختلفی را برای برونرفت از شرایط فعلی در نظر دارند، من به عنوان یکی از تهیهکنندگانی که فیلمم قرار بود نوروز اکران شود، امیدوارم راه حلها و تدابیر مناسبی اندیشیده شود و سینما آسیب بیشتری نبیند. موسوی هم معضلات سینما در مواجهه با کرونا را جزو حوادث غیرمترقبه دانسته و حل آن را نیازمند همراهی دولت میداند.
او میگوید: دولت برای تمام اتفاقات غیر مترقبه مانند سیل، زلزله و… بودجهای برای تمام حوزهها پیشبینی کرده که در مورد سینما با شرایط فعلی دو گروه ضرر میدهند، سالن داران و صاحبان فیلمها. هم صاحبان فیلمهای روی پرده و هم صاحبان فیلمهایی که قرار است بعدا اکران شوند. طبیعتا تا کرونا برود و شرایط عادی بشود زمان میبرد و به نظرم باید از بودجه حوادث غیرمترقبه برای حل معضلات سینما هزینه شود. این تهیه کننده اظهار امیدواری میکند که دولت با اقدام درست از سینما حمایت کند و این هنر تاثیرگذار را سرپا نگه دارد، چون در شرایط موجود و بدون کمک مسؤولان سینما آسیبهای بسیاری خواهد دید.
جنگ سینما و کرونا
بالاخره کرونا میرود. از ایران و همه جهان، اما پس از آن چه میتوان کرد؟ در واقع بهتر است سوال را این طور مطرح کرد که دولت چگونه و با چه تدابیری میتواند به فکر سینما در روزگار بعد از کرونا باشد.
سیدجمال ساداتیان، تهیهکننده سینما و مدیر سینما آستارا هم مانند موسوی فکر میکند.
او میگوید: دولت وقتی خسارت سیلزدگان را جبران میکند باید بودجهای هم برای جبران خسارت سینماهایی که دچار ضرر و زیان شدهاند در نظر بگیرد. ضمن این که سعید خانی، تهیهکننده و پخشکننده سینماهم در توییتر خود به حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی پیشنهاد کرده، جشنواره فیلم کودک و نوجوان یک سال برگزار نشود و هزینه آن به سینمادارها و تهیه کنندگان فیلمهای درحال اکران تعلق بگیرد.
منوچهر محمدی، تهیهکننده و مالک دو مجموعه سینمایی هم پیشنهاد مشابهی را ارائه میدهد و میگوید: برای جبران خسارت وارد شده به سینماها در پی شیوع ویروس کرونا، هزینه برگزاری جشنواره جهانی فجر صرف حفظ سینما شود و نیز تغییراتی در چیدمان اکران نوروز برای جذب مخاطب در دوران پساکرونا صورت گیرد.
جواد نوروزبیگی دیگر تهیهکنندهای است که پیشنهاد تعطیلی جشنوارهها را داده است، او میگوید: «فکر میکنم با پرداخت وام بدون بهره یا کمبهره میشود برای سینمادارها کاری کرد یا میتوان از هزینه جشنوارههای آتی کم و صرفهجویی کرد و به کمک سینماهای کشور آمد.»
هر چند تاکنون جز یک توییت از رئیس سازمان سینمایی و خبر تشکیل کارگروه مقابله با تاثیرات کرونا بر سینما، شاهد اتفاق یا موضعی از سوی مسؤولان رسمی نبودهایم، اما نمیتوان امیدی داشت به این که جشنوارهها برای کمک به سینمای بخش خصوصی تعطیل شوند. البته این احتمال وجود دارد که جشنواره جهانی فجر که قرار بود امسال اردیبهشت برگزار شود، این تعطیلی را تجربه کند. باید منتظر ماند و دید مسؤولان در شرایط سخت سینمای پساکرونا که طبعا تا مدتها صندلیهای خالی و نیمه خالی را تجربه خواهد کرد، چه برنامهریزیهایی خواهند داشت.
راهحلهای ضدکرونایی
مثل این که کرونا حالا حالاها دستبردار نیست و همچنان قرار است جهانی را در هول و ولا نگاه دارد. یکی از مشاغل و صنعتهایی که به خاطر شیوع کرونا، به لحاظ مالی و اقتصادی متحمل خسارتهای فراوان و جبرانناپذیری شده، سینماست.
این موضوع جهانی است و منحصر به سینمای ایران نیست، با وجود این به نظر میرسد مواجهه سینمای ایران و سینمای جهان با این معضل، متفاوت است. در حالی که برخی کشورهای جهان، اقداماتی مهم و اساسی در این خصوص داشتهاند و از حمایتهایی مهم و تعیینکننده از سوی سینماگران برخوردار بودهاند، در سینمای ایران همه چیز در حد حرف و شعار است و اوضاع چندان امیدوارکننده نیست.
از زمان شیوع کرونا تا امروز، سازمان سینمایی یکی دو جلسه در این زمینه برگزار کرده و خروجیهایی هم داشته، اما در عمل هنوز اتفاق ویژهای نیفتاده است. در جلسهای که اواخر سال قبل و با عنوان جلسه کارگروه بررسی آسیبهای کرونا در سینما برگزار شد، پس از بحث و تبادل نظر درخصوص پیشنهادهای مطرح شده برای جبران ضرر و زیان صنعت سینما در پی شیوع ویروس کرونا مقرر شد از قشرهای آسیبپذیر سینما از طریق پرداخت مستقیم و همچنین فعالیتهایی که بر اثر کرونا دچار آسیب و تعطیلی شدهاند، حمایت شود.
تعویق پرداخت اقساط اعضای خانه سینما به مدت سه ماه و پرداخت وام قرضالحسنه به سینماهای بخش خصوصی به ازای هر پرده، ۱۰ میلیون تومان از دیگر موارد مطرح شده در این جلسه بود.
همچنین مقرر شد تا زمانی که فعالیتهای سینمایی، تعطیل است هزینه سهم کارفرمای بیمه تامین اجتماعی کارکنان آموزشگاهها، لابراتورها، شرکتهای پخش و سینماها از طریق اعتبارات حمایتی سازمان سینمایی عودت شود.
در این جلسه، پیشنهادهایی هم برای کمک به خرید حق پخش نمایش خانگی مطرح شد که تصمیمگیری به جلسه آینده موکول شد.
با این اوصاف، پرداخت رقم ۱۰ میلیون تومانی به هر سینما در مقایسه با ضرر و زیان فراوان سالنهای سینما در این مدت زمان طولانی، بسیار ناچیز است و چه بسا مضحک و خنده دار به نظر میرسد و سازمان سینمایی و خانه سینما باید چارهای اساسیتر برای این بحران و حمایت مالی از سینماگران و سالنهای سینما و صاحبان فیلمها بیندیشند.
یکی از پیشنهادهای تازه در این زمینه را علیرضا داوودنژاد، کارگردان پیشکسوت سینما ارائه کرده که البته باید منتظر واکنشهای موافق و مخالف آن در روزهای آینده باشیم. او در مصاحبهای گفته: برای نجات صنعت سینما از ورشستگی در دوران کرونا باید صد فیلم جدید امسال را به جای سینما به صورت آنلاین نمایش داد.
اگر وضعیت کرونایی پابرجا و ادامه دار باشد، حتما باید به نمایش فیلمهای تازه سینمایی از طریق اینترنت، شبکه نمایش خانگی و در قالب V.O.D فکر و برنامهریزی کرد، منتهی حتما باید برای وضعیت سالنهای سینما هم چارهاندیشی کرد.
درحالی که اوضاع حمایت از صنعت سینما در ایران، با انفعال و اقدامات نهچندان مناسب سازمان سینمایی و خانه سینما پیش میرود، از آن سوی جهان خبر رسیده که آکادمی علوم و هنرهای سینما در روزهای کرونایی، با اهدای شش میلیون دلار از شاغلان صنعت سینما حمایت میکند.
آن طور که باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ایندی وایر گزارش داده، آکادمی علوم و هنرهای سینما شش میلیون دلار مبلغ اهدایی برای کمک به کارکنان صنعت فیلمسازی و خانواده آنها که به دلیل همهگیر شدن ویروس کرونا از لحاظ مالی در سختی هستند، در نظر گرفته است. این حمایت شامل موسسههایی که از فیلمسازها در بخشهای گوناگون حمایت میکنند نیز میشود.
آکادمی علوم و هنرهای سینما اعلام کرده چهار میلیون دلار از این مبلغ به طور مساوی بین صندوق بازیگران که حامی عوامل پشت صحنه هستند و همچنین صندوق فیلم و تلویزیون تقسیم خواهد شد. این دو صندوق از زمان شروع بحران کمکهایی را به افرادی که در این صنعت فعالیت میکنند، کرده بود. دو میلیون دلار باقی مانده نیز برای موسسههای سینمایی خواهد بود.
دیوید رابین، رئیس آکادمی اسکار در این خصوص گفت: آکادمی تاریخی طولانی در حمایت از همکاران سینمایی دارد. امروز در حالی که با یک بیماری فراگیر روبهرو شدهایم، لازم است به کسانی که در این زمینه فعالیت میکنند و به دلیل این وضعیت دچار مشکل هستند، کمک کنیم. با تعطیلی ساخت پروژهها، سینماها و این صنعت با عواقب گستردهای مواجه شده است. با حمایت از صندوق بازیگران و فیلم تلویزیون، میتوانیم خانواده بزرگ سینمایی خود را یاری کنیم.
*جام جم
سینماپرس: کانون کارگردانان سینمای ایران در نامهای که مشخص نیست متن ان به چه نحوی و با چه اجماعی تهیه شده است، به حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی عنوان کردند که تخصیص مبلغ پانصد هزار تومان عیدی یا کمکرفاهی در شأن سینمای ایران نیست.
به گزارش سینماپرس، کانون کارگردانان سینمای ایران طی نامهای به حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی نسبت به بیتوجهی سازمان سینمایی در شرایط کرونایی اعتراض کرد. اگر چه مشخص نیست که متن این نامه در شرایط کرونایی به چه نحوی و با چه اجماعی تهیه شده است؛ اما در مجموع متن نامه به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر حسین انتظامی
ریاست محترم سازمان سینمایی
همانگونه که مستحضرید در ایام سخت شیوع کرونا، تعطیلی پروژهها و سالنهای سینما باعث شده که تمامی اهالی سینما، خصوصا صنوف کارگری خانه سینما دستخوش بحران معیشتی شوند.
در چنین شرایطی تمامی سینماگران از حضرتعالی توقع همراهی و همدلی داشتند که متاسفانه تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است.
کانون کارگردانان سینمای ایران همواره نسبت به بیتوجهی شما به صنوف سینمایی غیرتهیهکنندگی گلایهمند بود و نمونهاش عدم حضور حتی یک عضو غیرتهیهکننده صنفی در کارگروه بررسی آسیبهای کرونا در سینما است.
کانون کارگردان سینمای ایران تخصیص مبلغ پانصد هزار تومان عیدی یا کمکرفاهی! یا هر عنوان دیگری آن هم با منت و ضربالاجل و با حذف درصد بالایی از اهالی صنوف را در شأن سینمای ایران نمیداند چرا که معتقد است تمامی اعضا از حقوقی یکسان برخوردارند و در این شرایط سخت میبایست مبلغی مناسبتر برای جبران بیکاری و خانهنشینی به همه اهالی خانه سینما تعلق میگرفت.
ای کاش در این روزها به جای انتشار پیشنویس نظامنامه تهیهکنندگی برای پیشنویس به زمین مانده بیمه بیکاری یا حمایت از سینماگران خصوصاً صنوف کارگری سینما پیش قدم میشدید. لذا در اعتراض به این شرایط و همراهی با صنوف سینمایی ترجیح میدهیم مبلغ عیدی کانون کارگردانان که به کمتر از یک سوم اعضا تعلق میگیرد را دریافت نکنیم زیرا اعتقاد داریم رقم فوق مفهوم تامین رفاهی برای هیچ یک از صنوف سینمایی در این شرایط سخت و دشوار کرونایی را نمیدهد و تنها یک رفع تکلیف ساده انگارانه است.
با آرزوی سلامتی؛ کانون کارگردانان سینمای ایران»
سینماپرس: امضای نامه حمایتی سینماگران از محمد امامی موضوعی است که با تایید و تکذیب برخی سینماگران حاشیه ساز شد.
به گزارش سینماپرس، در شرایطی که برخی از خبرهای تایید نشده حکایت از این دارد که طیفی ویژه خوار از اهالی سینما و تلویزیون در نامهای خطاب به رییس قوهقضاییه خواستار آزادی محمد امامی تهیهکننده سریالهای بحث برانگیز «شاهگوش» و «شهرزاد» و شماری از فیلمهای سینمایی شدهاند که به جرم پولشویی در زندان به سر می برد!
از سویی خبر دیگری منتشر شد که این نامه به درخواست خانواده محمد امامی برای دادن مرخصی به او بوده است و سینماگران قصد حمایت از این متهم و یا دخالت در دستگاه قضا را نداشته اند.
این اتفاق انتقاداتی را نیز به همراه داشت از نیما حسنی نسب منتقد تا مصطفی وثوقیکیا از چهرههای رسانهایِ سرشناس اصولگرایان که نوشت: «چقدر هم زیبا. خیلی خودجوش دوستان تصمیم گرفتن از این همه متهم بانک سرمایه فقط تقاضای آزادی محمد امامی رو داشته باشند. حداقل برای شکل کار اسم چند نفر دیگه رو هم میاوردید که آدم باور کنه مسئله تون انساندوستانه است و مباحث مالی مطرح نیست.»
همچنین امیر ابیلی منتقد سرشناس دیگر گفته است: «نامهی سینماگران به قوهی قضاییه برای آزادی محمد امامی اتفاق مهمی است. یک معیار مهم برای سنجش میزان صداقت اعتراض همیشگی آنها به وجود فساد در کشور در آینده. کاش قوهی قضاییه اسامی کامل امضاءکنندگان را رسانهای کند.»
اما حالا برخی از کسانی که نامشان در این اسامی وجود دارد با اطلاعیه ها و مصاحبه های مختلف اقدام به تکذیب ماجرا کردهاند.
اولین نفری که این موضوع را تکذیب کرد محسن تنابنده بود و با صراحت امضای نامه برای آزادی محمد امامی را تکذیب کرد. تا این لحظه مهران احمدی، محمد حسین مهدویان، روح الله حجازی، عباس رزیجی و مهدی کرم پور امضای خود را تکذیب و کیانوش عیاری و خسرو نقیبی تائید کردند.
باید دید در نامهای که منتشر شده دیگر چه کسانی دست به تکذیبیه خواهند زد و باشگاه خبرنگاران جوان پیگیر پشت پرده انتشار این نامه و کسانی که تکذیب یا تایید میکنند، خواهد بود.
سینماپرس: محمد حسین مهدویان هم امضای نامه برای آزادی سید محمد امامی مفسد اقتصادی را تکذیب کرد.
به گزارش سینماپرس، برخی از سینماگران که اکثریت قریب به اتفاق آنها از حامیان یک جریان سیاسی خاص بوده و هستند، نامهای را خطاب به آیتالله ابراهیم رئیسی، رئیس دستگاه قضا نوشتند و خواستار آزادی متهم اصلی اختلاس از صندوق ذخیره فرهنگیان شدهاند! این گروه معلوم الحال از اهالی سینما، در نامه خود ضمن تمجیدهای گسترده از سرمایه گذار سریال شهرزاد و چند فیلم سینمایی دیگر، خواستار آزادی او به بهانه کرونا شده اند؛ نامهای که از زمان انتشار رسمیاش با ریزش امضا مواجه بوده و اسامی که امضاهایشان ذیل این نامه درج شده بود، یک به یک امضای این نامه را رد کردند.
یکی از آنها محمدحسین مهدویان است که با انتشار متنی در فضای مجازی نوشت:
سینماپرس: بازیگر سریال «کلاه پهلوی» گفت: متاسفانه آینده سال جاری تئاتر را بسیار تاریک می بینم، ما نمیتوانیم هیچ برنامه ریزی داشته باشیم، اکثریت گروههای نمایشی آثارشان را کاملا تعطیل کردهاند، کسی جرات نمی کند تا در این شرایط اثری را روی صحنه ببرد.
به گزارش سینماپرس، قطبالدین صادقی نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با میزان، پیرامون تاثیر شیوع کرونا بر هنر تئاتر گفت: واقعیت امر مشکلات پیش آمده بابت بیماری کرونا تنها به هنر تئاتر بر نمیگردد و بسیاری از مشاغل و حرفهها را تحت تاثیر قرار داده است، این مشکلات به هیچ عنوان به کشور ختم نشده و به نوعی این بیماری تمام جهان را فلج کرده است.
وی در همین راستا ادامه داد: متاسفانه بیماری کرونا تمامی عرصهها همچون ورزش، هنر، اقتصاد و گردشگی را با مشکل روبرو کرده است، به نظر من وضعیت فعلی به نوعی فاجعه جهانی در عصر حاضر محسوب می شود. متاسفانه در این بین هنر و مخصوصا تئاتر خسارات زیادی را متحمل شده است.
مدیر تماشاخانه خصوصی «شانو» درباره ضرر سنگین مالی تماشاخانههای خصوصی اظهار کرد: بیماری کرونا ضربه مهلکی را به تماشاخانه های خصوصی وارد کرد، این تماشاخانهها در پرداخت حقوق کارمندان، اجاره ملک، هزینه های جانبی کاملاً با مشکلات فراوانی روبرو هستند.
وی در همین راستا ادامه داد: متاسفانه شیوع کرونا در اسفند ماه تمامی برنامههای ما را به هم ریخته است، ما در همان زمان برای پرداخت حقوق کارمندان و همچنین عیدی آنها با مشکل روبرو شدیم و آن طور که مشخص است این وضعیت در قبال تئاتر به سختی می تواند به حالت طبیعی در آید.
این کارگردان پیشکسوت تئاتر با اشاره به لزوم حمایت نهادهای فرهنگی اظهار کرد: در شرایط بحرانی کنونی تنها مسئولین فرهنگی و نهادهایی که بودجه فرهنگی دارند میتوانند به ما کمک کنند و اگر نه تماشاخانه خصوصی بعد از نزدیک به دو ماه تعطیلی کامل واقعا نمیتوانند از پس این ضررها برآیند.
وی در همین رابطه اذعان کرد: «کرونا» تماشاخانههای خصوصی را به ورشکستگی کشاند، ما تماشاخانه داران خصوصی نمیدانیم که چطور باید در این شرایط وضعیت را اداره کنیم، به فرض مثال اگر این بیماری هم تمام شود بازگرداندن مخاطب به سالن بسیار سخت است زیرا بسیاری از مردم برای حفظ جان خود طبیعتا مدتها سعی میکنند این رعایت اصول بهداشتی را ادامه دهند، البته هیچ گلایه ای هم نیست زیرا مهمترین اتفاق برای ما حفظ جان انسانها است.
صادقی با اشاره جهانی شدن ویروس کرونا تاکید کرد: این ویروس نه تنها در کشور بلکه در جهان مشکل آفرین است، آمریکا به طور کامل فلج شده و هشتاد در صد مردم خود را در قرنطینه قرار داده است. این مشکل در فرانسه، اسپانیا و ایتالیا و کل جهان همه زندگی مردم را از کار انداخته است.
این نویسنده تئاتر درباره آینده این هنر در سال جاری ادامه داد: متاسفانه آینده سال جاری تئاتر را بسیار تاریک می بینم، ما نمیتوانیم هیچ برنامه ریزی داشته باشیم، اکثریت گروههای نمایشی آثارشان را کاملا تعطیل کردهاند، کسی جرات نمی کند تا در این شرایط اثری را روی صحنه ببرد.
بازیگر سریال «کلاه پهلوی» در همین راستا خاطرنشان کرد: تئاتر را نمی توان با رعایت فاصله یک متر ادامه داد، نمیتوانیم از مخاطب بخواهیم به سالن بیاید و از وضعیت بهداشت خود ترس داشته باشد، نمیتوان روی صحنه تئاتر این فواصل را بین بازیگران رعایت کرد، پس علنا شاید تا مدتها تاثیر روانی این بیماری روی مخاطب تئاتر باقی بماند.
سینماپرس: حسین گیتی منتقد پیشکسوت سینما پس از اتمام پخش سریال های نوروز ۱۳۹۹ گفت: سریال های نوروزی هیچ سنخیتی با فرهنگ ملی و سبک زندگی ایرانی-اسلامی نداشتند؛ باعث بهت و حیرت است که چطور در یکی از این سریال ها برخی موقعیت ها و سکانس های فیلم های پیش از انقلاب اسلامی بازسازی شده و فیلمنامه نویس و کارگردان تن به چنین تقلید مشمئزکننده و پیش پاافتاده ای داده اند!
این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از بزرگترین ضعف سریال سازان نداشتن ایده مرکزی خوب است. فیلمنامه ها اغلب دارای ضعف های فاحش هستند. شخصیت ها در بسیاری از فیلمنامه ها شکل نمی گیرند، دیالوگ ها به شدت دم دستی و سطحی هستند و بعضا هیچ سنخیتی با داستان و شخصیت ها ندارند.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات سریال های ما این است که کارگردانان آن ها با اصل سریال سازی ناآشنا هستند و نمی دانند که سریال با سینما تفاوت آشکار دارد و به همین علت هم موفق به جذب مخاطبان نمی شوند.
گیتی اغلب سریال سازان کشور را فاقد سواد سریال سازی دانست و تأکید کرد: تقلید برخی از سریال سازان از فیلمفارسی های پیش از انقلاب اسلامی و برخی سریال های ترکیه ای فاجعه بار است! بنده صراحتا عرض می کنم که ایده گرفتن از سریال های سخیف ترکیه ای باعث شرمساری است چرا که تلویزیون برخلاف سینما رسانه ای فراگیر و فرهنگ ساز است که عموم مردم در سراسر کشور برنامه های آن را می بینند و از این برنامه ها الگوبرداری می کنند؛ به همین علت است که تلویزیون هرگز نباید ضدفرهنگ ملی و اعتقادات و ارزش های دینی که عموم جامعه به آن معتقد هستند عمل کند.
این منتقد سینما خاطرنشان کرد: سوأل بنده این است که چرا ما بعد از این همه سال سریال سازی و باید به جای پیشرفت روز به روز در حال پسرفت باشیم؟ تقلید از شبکه های ماهواره ای نظیر «جم» چه معنایی دارد؟ طرح برخی مسائل خاله زنکی در سریال ها چه نفعی برای جامعه و چه تناسبی با فرهنگ ملی مان دارد که مدیران صدا و سیما به راحتی اجازه پخش و تولید به این گونه آثار می دهند؟
گیتی متذکر شد: تلویزیون در دوران فراگیری بیماری کرونا و خانه نشینی بخش اعظمی از مردم موظف بود نقش جدی برای سرگرم سازی و آموزش مردم ایفا کند اما این فرصت طلایی را از دست داد و متأسفانه ما شاهد تولید آثار نازلی بودیم که اغلب تهی از هرگونه ارزش فرهنگی و هنری بودند!
وی در خاتمه اظهاراتش با بیان اینکه خرج های هنگفتی که برای تولید این سریال های بی مخاطب و نازل می شود باید برای تولیدات ماندگار و ارزشمند و دغدغه مند مصرف شود اظهار داشت: مدیران صدا و سیما باید از سریال سازان کهنه کار و خانه نشین شده ای که تجربه ثابت کرده توانایی جذب حداکثری مخاطبان را ضمن رعایت اخلاقیات و عرف جامعه دارند و با تعهد و اخلاق مداری دست به تولید آثار می زنند دعوت به کار کنند و کار را به دست کاردان بسپارند و دیگر اجازه ندهند کسانی که امروزه تلویزیون را به سیطره خود درآورده اند بودجه بیت المال را هدر داده و آثاری تولید کنند که هیچ ارزش هنری در آن ها دیده نمی شود.
۲۵ درصد از فیلم جدید «بتمن» ساخته شده و تیم سازنده این اثر سینمایی دیگر تغییری در فیلمنامه نخواهند داد.