چرا آنقدر آگهی‌های بازرگانی آزار دهنده‌اند؟ – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: آگهی‌های بازرگانی این روزها دمار از روزگار مخاطب درآورده؛ از بازیگرانی که با رنگ‌های مختلف، برندهای جورواجور را تبلیغ میکنند تا سریال و برنامه‌ای را که بیننده دوست دارد اما مجبور است هر چند دقیقه آگهی بازرگانی ببیند.
به گزارش سینماپرس، بالأخره شب گذشته “پایتخت” و “کامیون” روی آنتن رفتند؛ “دوپینگ” و “میان‌بر” هم روی آنتن‌اند؛ اما شروع جذاب و دیدنی سریال سیروس مقدم بیش از دیگر سریال‌ها مخاطب را امیدوار کرد. بیننده‌ای که منتظر پخش این سریال بود و با کنایه‌ها و شوخی‌های قابل تأمل نقی معمولی برایش جذاب‌تر شد تا هر شب به تماشا بنشیند. در “کامیون” به غیر از چند اتفاق معمولی و کامیونی که به آینه بغل ماشین خانم بازیگر می‌خورد و اسباب و اثاثیه‌ای که خارج می‌شدند حرف چندانی نداشت. از آن طرف هم در “دوپینگ” و “میان‌بر” شرایط آرام دنبال می‌شود؛ در طنز باید از موقعیت‌ها درست استفاده کرد کاری که سیروس مقدم در ۵ گانه قبلی “پایتخت” دنبال می‌کرد و حالا با شکل و شمایلی دیگر در پایتخت ۶ این اتفاق می‌افتد. حالا باید دید کدام یک از سریال‌ها می‌توانند بیشتر حال مخاطب را خوب کنند.
اما غرض از نوشتن مطلب نقد سریال‌ها نیست؛ بیشتر آگهی‌های بازرگانی که وقت‌نشناسند و نمی‌گذارند حال مخاطب خوب شود. در جریان دیدن “پایتخت” و یا برنامه “دورهمی” و هر برنامه یا سریال پربیننده دیگری آنقدر تبلیغات و آگهی پخش میکنند که مخاطب از دیدن آن برنامه و یا سریال پشیمان می‌شود. شب گذشته برای “پایتخت” چه قبل از آن با پخش نمایشی تبلیغ اپلیکیشنی شروع شد و وقت و بی‌وقت آگهی روی آنتن می‌رفت. البته محسن تنابنده به این حجم بالای تبلیغات واکنش نشان داده و نوشته است که پخش این آگهی‌ها خارج از اراده سازندگان بوده و ما هم مثل شما از حجم تبلیغات دلخوریم. زیرا تبلیغات در جریان پخش سریال “پایتخت” به اندازه‌ای بود که تقریباً هر ۱۵ دقیقه یک بار بیننده با بسته‌ای از تبلیغات چند دقیقه‌ای روبرو می‌شد!
انگار بازرگانی صداوسیما جغرافیایی دیگر از رسانه‌ملی است، هر بار هم با مدیران مربوطه‌اش تماس می‌گیریم حاضر به پاسخگویی نیستند؛ تلویزیون را به بنگاه تبلیغاتی تبدیل نکنید که هر اسپانسر و صاحب برندی به خودش اجازه بدهد کارش را در تلویزیون تبلیغ کند. مقام معظم رهبری بر جهش تولید و پیش از این بر حمایت از کالای ایرانی تأگید کردند اما چقدر این کالای ایرانی و تولیدات آن تولیدکننده ضعیف را در شبکه‌های سیما نمایش دادند تا تولیدکنندگان متمولی که همه جا دست‌شان برای تبلیغ باز است. چرا ناظرین به استفاده بیش از حد از بازیگران و افراد صاحب‌نام در تبلیغ بازرگانی تلویزیون، توجهی ندارند؟ وقت‌نشناسی و بسته‌های تبلیغاتی چندین دقیقه‌ای به جای خود، چرا به جای تغییر رویه در پخش آگهی بازرگانی، لباس و میزانسن تبلیغ آگهی‌تان را تغییر می‌دهید؟
روزی به حضور امین حیایی یا آتیلا پسیانی و رویا تیموریان و بهنوش بختیاری و امیرحسین آرمان انتقاد می‌کنیم که چرا آنقدر مبلغ آگهی‌های بازرگانی می‌شوند و می‌بینیم رضا شفیعی‌جم بازیگر سینما و تلویزیون هم در برنامه تحویل سال این نکته را متذکر می‌شود هنرمندان را حمایت کنید تا کمتر به سراغ تبلیغات بروند.
برای سال ۱۳۹۹ تلویزیون حتماً علاوه بر رویکردهای جدید در برنامه‌سازی و سریال‌سازی و بقیه موارد حتماً فکری به حال مشکلات عدیده‌اش در بازرگانی صداوسیما کند که نیازمند تغییر رویه و رویکردها است. حتماً با توجه به شعار سال که “جهش تولید” است در این باره بسته‌های تبلیغی درنظر بگیرد؛ کمتر به سراغ برندهای خاصی برود قدری تولیدکنندگان ضعیف و کارگاه‌های صنعتی کوچک را درنظر بگیرد. باکس‌های رایگان و کمک‌کننده و یا با تخفیف ویژه درنظر بگیرد تا تولیدکنندگان ضعیف و کارگاه‌های کوچک اما خلاق و نوآور خودی نشان دهند. چرا فقط یکسری اپلیکیشن خاص می‌توانند خودشان را معرفی کنند و خبری از دیگر اپلیکیشن‌ها نیست؟
البته که همگان می‌دانند این روزها تلویزیون درگیر مشکلات اقتصادی است و بارها با مدیران صداوسیما گفت‌وگو کردیم به این نکته اشاره کردند خودشان هم به این حجم آگهی بازرگانی انتقاد دارند اما به خاطر عدم حمایت مناسب از سوی دولتمردان، برای تأمین هزینه‌های رسانه‌ملی، برنامه‌سازی و سریال‌سازی و بقیه موارد هم رفتار غیرحرفه‌ای برخی از اسپانسرها و هم این حجم آگهی بازرگانی را تحمل کنند.
باید دید در سال ۱۳۹۹ روند و رویکردهای تبلیغاتی تلویزیون به چه سمت و سویی خواهد رفت؟ آیا همان وقت‌نشناسی‌ها و رفتار خسته‌کننده و در بسیاری اوقات رفتار غیرحرفه‌ای اتفاق خواهد افتاد؟ مصداق بارز آن تبلیغ فروشگاهی در روزهای کرونایی و خیلی از مثال‌های دیگر که در این مجال نمی‌گنجد.
*تسنیم
