بایگانی اردیبهشت 25, 1399
سریالی که آمار خودکشی در آمریکا را افزایش داد! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: شبکه نتفلکیس تاریخ انتشار فصل چهارم سریال «۱۳ دلیل که چرا» را مشخص کرد.
به گزارش سینماپرس، نتفلیکس اعلام کرد فصل چهارم و پایانی سریال «۱۳ دلیل که چرا» پنجم ژوئن (۱۶ خرداد) منتشر خواهد شد.
در فصل پایانی این سریال، دانش آموزان دبیرستان لیبرتی آماده فارغ التحصیلی می‌شوند، اما پیش از آنکه از مدرسه و دوستان خود خداحافظی کنند، باید رازی خطرناک نگه دارند. آنها باید انتخاب‌هایی نفسگیر داشته باشند که ممکن است آینده شان را تحت تاثیر قرار دهد.
فصل چهارم «۱۳ دلیل که چرا» بر اساس رمانی به همین نام نوشته شده است و شامل ۱۰ قسمت خواهد بود. در فصل اول این سریال شاهد داستانی بودیم که متمرکز بر نوارهای ضبط شده توسط دختری با بازی کاترین لانگفورد بود؛ او دلایل خودکشی خود را به دوستانش توضیح می‌داد.
این سریال در فصل‌های مختلف با نظرات و انتقادهای متفاوتی از سوی مخاطبان و منتقدان روبرو شد. یک ماه بعد از نمایش اولین قسمت این سریال در مارس ۲۰۱۷، طبق آمار حدود ۲۸.۹ درصد میزان خودکشی جوانان آمریکایی افزایش پیدا کرده بود.
واکنش «حسین فرحبخش» به جنجال درباره انتخابات «شورای صنفی نمایش» – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: ادعاهای ابوالحسن داوودی که زمانی خودش رییس شورای صنفی نمایش بود درباره «دولتی» بودن این شورا با تعجب بسیاری از سینماگران مواجه شده چون داوودی تا زمانی که خودش رییس شورا بود درباره «دولتی» بودن شورا حرف نمیزد و حالا که نه خودش و نه هم‌صنفی‌اش محسن امیریوسفی ریاست شورا را دراختیار ندارند نگران «دولتی» شدن شورا شده!
به گزارش سینماپرس، حسین فرحبخش تهیه‌کننده باسابقه سینما و از اعضای شورای صنفی نمایش در واکنش به ادعاهای ابوالحسن داوودی یادداشتی را منتشر کرده و در آن با برشمردن سوابق داوودی در شورای صنفی نمایش، تناقض ادعاهای وی را زیر سوال برده.
متن یادداشت فرحبخش را بخوانید:
ابوالحسن داوودی از دوستان صمیمی و قدیمی من است و به‌عنوان یک کارگردان خوب، قابل احترام است و برای همین اظهاراتی مبنی بر “شورای دولتی” خواندن شورای صنفی نمایش از سوی ایشان مرا واداشت که پاسخ شان را دهم چون به نظر میرسد ایشان بدون توجه به تاریخچه شورا و آنهایی که شورا را دولتی کردند چنین حرفهایی زده است.
اول. سابقه تاسیس شورای صنفی نمایش به سال ۷۶ بازمیگردد و پیشنهادی که از سوی اتحادیه تهیه‌کنندگان برای تشکیل شورا مطرح شد. در آن زمان مقرر شد شورا با حضور پنج سینمادار و پنج تهیه‌کننده که ارکان اصلی اکران بودند راه بیفتد.
اتحادیه تهیه‌کنندگان پیشنهاد کرد سیف‌الله داد یک کارگردان را از کانون کارگردانان به شورا اضافه کند و این چنین شد که حسین زندباف از کانون وارد شورا شد. در آن زمان همواره رییس شورای صنفی نمایش از صنف تهیه‌کنندگان بود که رکن اساسی تولیدند و مالک اثر در پخش.
این روال ادامه داشت تا زمان معاونت سینمایی محمدحسن پزشک یعنی همان زمان که منوچهر محمدی مدیرعامل خانه سینما و ابوالحسن داوودی رییس هیات مدیره شد. در این زمان بود که علیرغم مخالفت اتحادیه، شورای صنفی نمایش را به خانه سینما بردند و در این انتقال تیم سه‌نفره پزشک-محمدی-داوودی نقش اصلی را بازی کردند.
آنجا بود که اتحادیه تهیه‌کنندگان، نماینده‌ای را برای شورا معرفی نکرد و این شد که خود ارشاد(!) محمدرضا تخت‌کشیان را به‌عنوان تهیه‌کننده وارد شورای صنفی نمایش کرد. عجبا که آن زمان ابوالحسن داوودی کمترین انتقادی از ارشاد نکرد؟ آیا آن زمان نماینده تهیه‌کنندگان در شورا، انتصابی نبود!؟ آقای داوودی! شما با قدرت دولت، شورا را به خانه سینما بردید و ریاست کارگردانان در شورا را باب کردید که کاملا غیرحرفه‌ای و غلط بود.
دوم. در سال ۱۳۹۳ و در زمان ریاست ایوبی بر سینما، اصغر بانکی از کانون پخش‌کنندگان و بنده از طرف تهیه‌کنندگان برای حضور در شورای صنفی نمایش به ارشاد معرفی شدیم و ابوالحسن داوودی از جانب کارگردانان.
با این حال ارشاد من و بانکی را قبول نکرد و خودش از مرتضی شایسته و محمد نیک‌بین دعوت کرد وارد شورا شوند و البته که داوودی رییس آن شورا شد و با روی باز از نمایندگان دولت استقبال کرد. چطور انتصابات دولتی در شورایی که داوودی، رییس‌اش بود موجب نگرانی ایشان نشد!؟ چگونه دو سال رییس شورایی بودید که حتی جلساتش هم در وزارت ارشاد تشکیل می‌شد؟
نشان به آن نشان که در همان دوران در مراسم ازدواج ساعد فرزند سعید سهیلی در همین رابطه به داوودی گلایه کردم و ایشان مدعی شد دولت هرچه بگوید لازم‌الاجراست!! چطور است که آن موقع دولت هرچه می‌گفت لازم‌الاجرا بود ولی حالا برعکس شده!؟
سوم. در ۵ماه ابتدایی سال ۹۸ شورایعالی تهیه‌کنندگان هیچ نماینده‌ای در شورا نداشت و معاون نظارت وقت ابراهیم داروغه‌زاده بود که حکم حضور محمد احمدی و محمود رضوی در شورای صنفی نمایش را صادر کرد؛ این، همان شورایی است که رییس‌اش محسن امیریوسفی بوده. چطور در آن زمان اعتراض داوودی به دخالت دولتی را ندیدیم!؟
چهارم. فارغ از آن که نماینده تهیه‌کنندگان کیست، در انتخابات شورای امسال تمام اعضا به مرتضی شایسته رای دادند و نماینده تهیه‌کنندگان هر فرد دیگری هم که بود باز شایسته بود که با قاطبه آرا، رییس می‌شد چون امیریوسفی فقط یک رای داشت و آن هم رای خودش به خودش بود!
آقای داوودی! بالاغیرتا اگر امسال هم باز امیریوسفی رییس شورا می‌شد از دولتی شدن شورا حرف می‌زدید!؟ به نظر میرسد هرجا به نفع شما و دوستان شماست، دولتی بودن حلال است و مشکلی ندارد و هرجا دوستان شما رییس نباشند، دولتی بودن حرام است!
آقای داوودی! چرا امیریوسفی در جلسه اخیر شورا با صراحت می‌گفت من باید رییس شوم؟ این ادبیات کجای دموکراسی است؟
آقای داوودی یادشان نرود اگر به جایی رسیده‌ایم که دولت نماینده تهیه‌کنندگان را انتخاب می‌کند ناشی از همان تشتت میان تهیه‌کنندگان است که بارها و بارها همکاران را از آن پرهیز دادیم. همین حالا هم جامعه صنفی تهیه‌کنندگان تحت هر شرایطی پای کار اتحاد است ولی دیگران پای کار نیستند. چرا!؟
پنجم. اتفاقات اخیر بار دیگر معلوم کرد که تمامیت‌خواهان به‌محض آن که به منافع‌شان ضربه می‌خورد از لانه‌ها بیرون می‌آیند؛ البته داوودی مبراست از تمامیت‌خواهان ولی آنها که به پشت‌پرده کوچ می‌کنند و به دیگران علامت می‌دهند کاملا مشخص هستند! اینها در سینماداری یا پخش یا تولید منافعی دارند و حالا واهمه پیدا کرده‌اند از اینکه مبادا جلوی ویژه‌خواری‌هایشان گرفته شود ولی به همه سینماگران حتی ویژه‌خواران قول می‌دهم که شورای صنفی جدید با دقت و کاملا مطابق با آیین‌نامه پیش خواهد رفت و سعی خواهد کرد عدالت را معیار مصوبات نماید.
اگر پاسخ داوودی را دادم به‌خاطر اینکه ایشان را کارگردانی ارزشمند می‌دانم کمااینکه خودم هم صرفا به‌خاطر حفاظت از کیان و منافع بدنه سینما -و نه فقط حمایت از یک اقلیت-وارد شورای صنفی نمایش شدم و لااقل از همکاران شناخته‌شده انتظار دارم بدون اطلاعات کافی و بدون عقبه خود اظهاراتی را طرح نکنند که خیلی سریع تناقضاتش، رو شود.
ساخت یک سریال در شبکه نمایش خانگی با «پول آلوده» – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: یک سریال جدید در شبکه نمایش خانگی با پول‌های ناسالم و نجومی تولید خواهد شد.
به گزارش سینماپرس، به‌دلیل ضعف نظارت بر شبکه نمایش خانگی، این بخش همواره چشم طمع مفسدان اقتصادی و صاحبان پول‌های مشکوک را به خود جلب کرده بود. همچنان که محمد امامی، سرمایه‌گذار یکی از سریال‌های نمایش خانگی و متهم به اختلاس از صندوق ذخیره فرهنگیان، پس از بازداشت به‌خاطر همین حضور در سینما و شبکه نمایش خانگی، توانست حمایت برخی از سینماگران را جلب کند. سرمایه‌گذاری در سینما و سریال‌های شبکه نمایش خانگی، یکی از راه‌های سرمایه‌دارهای مولتی میلیاردی برای کسب اعتبار است.
نکته مهم این است که اغلب سریال‌هایی که با پول‌های ناسالم تولید می‌شوند به تخریب سبک زندگی سالم و ترویج مصرف‌گرایی و زندگی‌اشرافی و تفکرات انحرافی می‌پردازند.
اما خبرها حاکی است، یکی از سریال‌های در دست تولید برای شبکه نمایش خانگی نیز با استفاده از پول‌های آلوده درحال تولید است. قبلاً اخباری درباره دستمزد نجومی برخی از بازیگران این سریال منتشر شده بود و این روزها گفته می‌شود که بودجه آن چیزی درحدود ۸۰ میلیارد تومان است! خبرگزاری تسنیم نیز روز گذشته در گزارشی از رد پای محمد امامی در این سریال خبر داده و نوشته: «این سریال مانند موجودی «دوزیست» از طرفی به‌دلیل هزینه بسیار زیادش از منبعی که معلوم نیست چگونه تهیه شده تغذیه کرده است و از طرف دیگر در حال تولید و نمایش همزمان است. باید دید که نهادهای نظارتی و قضایی درباره سرمایه‌گذاری سریال‌های شبکه نمایش خانگی چه خواهند کرد؟»
*کیهان
تفاوت سینمای ایران با شبکه‌های امریکایی درباره ناسزاگویی – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: بعضی شبکه‌های داخلی امریکا در فیلم و سریال‌های‌شان نه تنها صدای حرف‌های رکیک را حذف می‌کنند، بلکه دهان بازیگر را هم محو می‌کنند تا امکان لب‌خوانی وجود نداشته باشد؟!
به گزارش سینماپرس، در اصل بعضی از شبکه‌های محلی دیالوگ‌های رکیک را به صورت صد درصدی و حتی برای ناشنوایان هم سانسور می‌کنند! البته این رفتار به معنای آن نیست که کلمات رکیک اصلاً در جامعه امریکا وجود ندارد بلکه معنایش این است که رسانه‌های مذکور حاضر نیستند به ترویج بی‌اخلاقی در جامعه کمک سیستمی کرده باشند و این مصداق روشنی از مفهوم «مسئولیت اجتماعی» است که متأسفانه سینمای ایران به آن بی‌محلی می‌کند! اخیراً و در پاسخ به اعتراضاتی که به شوخی‌های اروتیک محصولات سینمایی ایران اتفاق می‌افتد، این بهانه عجیب را از بعضی کارگردان‌ها بارها شنیده‌ایم که «ما بخشی از شوخی‌های متداول کف جامعه را نشان دادیم»!
حالا این توجیه را با مسئولیت‌پذیری شبکه‌های امریکایی در قبال همه اقشار جامعه و نگرانی از افزایش چشمگیر میزان فحاشی در امریکا مقایسه کنید.
*جوان
برگزاری جشن منتقدان تئاتر قطعی نیست – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: رئیس انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر اعلام کرد که هیأت مدیره انجمن به قطعیت در خصوص برگزاری یا لغو جشن منتقدان و مسابقه مطبوعاتی انجمن نرسیده است.
به گزارش سینماپرس، محمدرسول صادقی رئیس انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر درباره برگزاری نوزدهمین جشن و همچنین مسابقه مطبوعاتی این انجمن در سال جاری با توجه به اینکه این مراسم همه ساله در نیمه دوم تابستان برگزار می‌شد، به مهر گفت: برای برگزاری نوزدهمین جشن انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر و مسابقه مطبوعاتی انجمن در سال ۹۹ هنوز تصمیمی نگرفته‌ایم و تصمیم‌گیری در این زمینه منوط به جلسه پیش روی هیأت مدیره انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر خانه تئاتر است.
وی ادامه داد: ما در سال ۹۹ و به‌صورت مجازی و آنلاین، جلسه هیأت مدیره انجمن را درباره مسابقه و جشن انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر برگزار کردیم که طی آن ارائه جمعی بر برگزاری این مراسم است البته منوط به مهیا شدن شرایط برگزاری زیرا مراسم سالیانه انجمن کاری گروهی است از فرایندهای داوری مسابقه مطبوعاتی گرفته تا شکل برگزاری جشن سالانه.
صادقی با بیان اینکه باید بر اساس شرایط برای برگزاری نوزدهمین جشن و مسابقه مطبوعاتی انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر تصمیم بگیریم، اظهار کرد: اگر شرایط فراهم شود شاید در یک ضرب‌العجل زمانی فراخوان مسابقه نوزدهم را منتشر و مراسم را با تأخیر برگزار کنیم. در غیر این‌صورت باید در سال آینده به‌صورت یکجا مسابقه و جشن نوزدهم را با دوره بیستم کنیم. البته تلاش می‌کنیم این اتفاق نیفتد.
رئیس انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر تأکید کرد: از سال ۱۳۸۰ که انجمن تأسیس شد، جشن و مسابقه مطبوعاتی آن را به‌طور مستمر و مکرر برگزار کرده‌ایم و همیشه تلاش‌مان این بوده که رویدادی مستقل باشد و روی پای خود بایستد. از این رو در شرایط فعلی حضور حامیان خصوصی نیز بسته به چگونگی برگزاری رویداد و جشن است.
وی در پایان سخنان خود یادآور شد: اگر شرایط برای برگزاری نوزدهمین مسابقه و جشن انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر فراهم شود به سرعت فراخوان آن را منتشر می‌کنیم ولی قطعا این رویداد در تاریخ هر ساله خود که نیمه دوم تابستان است، برگزار نخواهد شد و برگزاری آن با تأخیر و در نیمه دوم سال جاری خواهد بود.