سینماپرس: یک منتقد با بیان اینکه خیلی از مردم حتی از پخش بعضی از سریالهای رمضانی خبر هم نداشتند، میگوید: بعضی از کسانی که دستاندرکار چنین اتفاقاتی هستند را باید توبیخ کرد. رسانه شوخی نیست. الان بازیگری، کارگردانی و تهیهکنندگی علم است و کلاس دارد. آقایان اینکاره نیستند؛ وقتی کار به کسانی که متخصص نیستند سپرده شود فاجعه به بار میآید.
به گزارش سینماپرس، محمدتقی فهیم ـ منتقد سینما و تلویزیون ـ با انتقاد از عملکرد تلویزیون و سریالهای مناسبتی ماه رمضان به ایسنا گفت: به نظر میآید شبکهها این بخش از مدیریت را زیاد جدی نگرفتهاند و منتظر سیما فیلم هستند تا سریالی را برای آن شبکه در نظر بگیرد. نتیجهاش را امسال دیدیم. سریالها ضمن اینکه فضای متناسب با رمضان را نداشتند، از نظر جذابیتهای دراماتیک، تاثیرگذاری و جذب مخاطب هم تلویزیون توفیقی به دست نیاورد. نباید اداری کار کنند. نتیجهاش فاجعه است. مردم امسال زیاد در مورد سریالها صحبت نمیکردند و دیدن و ندیدنشان برایشان فرقی نمیکرد.
او با بیان اینکه مناسبتهای مختلف یکی از ظرفیتهای خوب برای تلویزیون به منظور جذب و ممانعت از ریزش مخاطب است، گفت: مناسبتها برای مخاطبان هم فرصتی است که بیشتر پای تلویزیون بنشینند. هر سالی که به این مناسبت توجه بیشتری شده، تقویمی کار کردند و با توجه به آن فضا ارائه اثر کردند، تلویزیون توفیق بیشتری داشته است. الان میبینیم سریالهای سالهای گذشته که شبکه آیفیلم پخش میکند را هنوز مردم میبینند. به نظر میآید چند سالی است که این تقویم کنار گذاشته شده و تلویزیون کار مناسبتی را خیلی جدی نمیگیرد و هر چیزی که در چنته و دم دست دارد، پخش میکند.
فهیم افزود: ماه رمضان تبدیل به جشنواره کوچکی در دل رسانه ملی شده بود که داورانش مردم بودند. بدون اینکه سازمان صداوسیما هزینهای کند تبدیل به جشنوارهای با داوران هشتاد میلیونی شده بود که در پایان ماه رمضان نتیجه با صحبتهای مردم مشخص میشد اما این جشنواره را از دست دادیم و الان دیگر نه مردم و نه رسانهها رغبتی به صحبت درباره سریالها ندارند.
او با اشاره به اهمیت رسانه در دنیا گفت: هر وقت تلویزیون به این سمت گرایش پیدا کند که فکر میکند اگر آنتن پر شود کافی است، میدان شکست مدیریت رسانهای رقم میخورد. در دنیا هم همینطور است. رسانههای دنیا برای یک مخاطب فراخوان مدیریتی میدهند که چرا مخاطب از دست دادیم. یک رسانه پویا و مهم به خاطر کم شدن مخاطب دچار تحولات مدیریتی میشود. برای همین است که رسانهها حاکم بر جهان شدند.
فهیم با تاکید بر لزوم بررسی جدی این شرایط عنوان کرد: ما عقبگرد کردیم و بیتفاوت شدهایم که جای بررسی جدی دارد. حالا که ماه رمضان تمام شد فرصت خوبی است تا بنشینند و بررسی کنند اصلا بعضی از این سریالها چرا باید در ماه رمضان پخش شود؟. بعضی از سریالها حتی ضدفرهنگ عمل میکنند و برای همه اینها بودجه صرف شده است. باید بررسی کنند چرا کاری که با این همه بودجه تولید شده بازخوردش این است.
او در ادامه گفت: ما مناسبتهای دینی و ملی زیاد داریم و همه اینها مهماند و فرصت خوبی هستند. مردم در این دوران توجه بیشتری دارند و میخواهند به داشتههای خودشان بیفزایند و داشتههایشان را محک بزنند.
این منتقد با بیان اینکه همیشه حداقل دو سریال تاثیرگذار و سرگرمکننده باید از آنتن تلویزیون پخش شود، گفت: اگر یک اتفاق خوب در بخش مدیریتی شبکهها نیفتد ما شاهد اتفاقات بدتری خواهیم بود. ما در حرکت به سمت افق آینده همواره با دشواریهای بیشتری روبهرو هستیم چون تلاشهای جهانی بیشتر میشود. باید بتوانیم در رقابت درونی خودمان به دستآوردهای بهتری برسیم تا بتوانیم با تلاشهای بیرونی مواجه شویم. مردم الان قدرت انتخاب زیادی دارند. ما نباید عقب بمانیم. حداقل یکی ـ دو سریال خوب و تاثیرگذار همیشه باید روی آنتن داشته باشیم. وقتی ما دو سریال تاثیرگذار روی آنتن نداشته باشیم یعنی یک جای کار میلنگد و کلیت این ضعفها به بخش مدیریتی مربوط میشود.
فهیم در پایان برای مثال نظرش درباره سریال «زیرخاکی» که از دیگر سریالهای رمضان امسال پربینندهتر به نظر میرسید را اینگونه بیان کرد: قسمتهای اولیه «زیرخاکی» خیلی نچسب بود اما به تدریج هر چقدر به سمت طنز موقعیت پیش رفت بامزه شد و بده بستانهای بین فریبزر و پریچهر و کاوه خوب عمل کرد.
اوایل سریال خود، من میمیک و فیزیک صورت پژمان جمشیدی را نمیتوانستم تحمل کنم اما به تدریج از آن قالب درآمد و به تدریج جا افتاد و پذیرفته شد.
وقتی میخواهیم کار طنز کنیم حتما نباید فرم فیلم فارسی باشد مانند سینما که رفتن به سمت قالب فیلم فارسی نتیجهاش فاجعه در سینما و کمدیهای سطحی و ناقص است. تلویزیون باید مراقب باشد. اینکه زن تحقیر شود، بچه تحقیر شود و حتی خود قهرمان داستان، از ویژگیهای فیلم فارسی است.
این منتقد تاکید کرد: «زیر خاکی» از نظر فرم و ساختمان اثر پذیرفتنی نبود. یک کار دمدستی و سطحی بود نه کار نقادانه بود و نه خیلی قابل توجه؛ اما سرگرم کننده بود. سرگرمی مهم است اما کافی نیست. سرگرمی باید هدفی را دنبال کند. شاید در قسمتهای بعدی راضیکنندهتر باشد اما تا اینجا که یک فیلم فارسی بود که سریال شده بود.»
سینماپرس: حضور «مسعود فراستی» در برنامهی «دورهمی» و انتقاد او از حضور «پول های کثیف» در صنعت سینمای کشور ، سبب شد تا قبیله صاحب منفعت را عصبانی ساخته و آماده نماید تا بر او بتازند و به واسطه برخی گماشتگان خود، این منتقد سینمایی را مورد عتاب شدید خود قرار دهند.
به گزارش سینماپرس، حضور «مسعود فراستی» در برنامهی «دورهمی» و انتقاد او از حضور «پول های کثیف» در صنعت سینمای کشور و صراحت بیان این منتقد سینمایی در بیان مطالبی همچون: «با پول کثیف نمیشود فیلم تمیز ساخت»؛ «خروجی پولِ کثیف، میشود فیلم کثیف»؛ «تهیهکنندگانی به سینمای ایران آمدهاند که کارشان پولشویی است و عشقشان عکس یادگاری با سلبریتیهاست، خروجی کارشان هم می شود این فیلمهای آشغال»؛ «سلبریتیهای ایرانی با پولِ کثیف رشد کردهاند و با پولِ کثیف شدهاند سلبریتی»؛ «ای مردم! تهیهکنندگان و سینماگران ایرانی آمدهاند شما را بچاپند! برای خودتان احترام قائل باشید و نروید و این فیلمهای ایرانی را نبینید! بروید بیلیوایلدر ببینید، ده بار هم اگر «آپارتمان» و «ایرما خوشگله» ی بیلیوایلدر را ببینید خسته نمیشوید» و …
این قبیل سخنان غیر معمول «مسعود فراستی» کافی بود تا قبیله ای خاص و صاحب منفعت را عصبانی ساخته و آماده نماید تا بر او بتازند و به واسطه برخی گماشتگان خود، این منتقد سینمایی را مورد عتاب شدید خود قرار دهند.
اما در این میان شاید یکی از جالب ترین این هجمه ها توسط یکی از مدیران پیشین سازمان سینمایی صورت پذیرفت.
«امیرحسین علم الهدی» طی مطلبی در صفحه مجازی خود به صورتی آشکار «مسعود فراستی» را مورد هجمه قرار داده. البته نکته قابل توجه در پُست نگاشته شده توسط این به اصلاح مدیر کِشت شده در روزگار بنفش ملت ایران؛ ربط دادن «فراستی» به بازداشتی های پرونده قدیمی تکثیر فیلم های مستهجن بود. «علم الهدی» در پست خود نوشت: مسعود فراستی ثمره آنچه بر امثال کامبیز کاهه رفت، است!
شاید این نوشته را بتوان به عنوان یک سند از برای روابط نزدیک ایشان و فردی همچون «کامبیز کاهه» تلقی نمود. سندی که می تواند حضور بی قواره «علم الهدی» را با حداقل سواد لازم سینمایی در سازمان سینمایی دولت تدبیر و امید توجیه نموده و معین سازد که پس از حضور «حجت الله ایوبی» به عنوان مدیری ذوب شده در فرهنگ فرانسه و کپی برداری ناشیانه و البته شتابزده او از صنعت سینمای این کشور در تاسیس مجموعه «هنر و تجربه» و … خشت خامی همچون «امیرحسین علم الهدی» چگونه به سمت مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری این مجموعه منصوب شد و عملا مجموعه «هنر و تجربه» را به حیاط خلوتی دنج از برای طیفی خاص از سینماگران هنجار شکن و انجام حمایت دولتی از بسیاری تولیدات سینمایی مبتذل مبدل نمود.
سینماپرس: داریوش ارجمند بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: من در زمان جنگ تحمیلی در فرانسه تحصیل میکردم اما در همان سالهای نخست به ایران بازگشتم و به جبهه رفتم.
به گزارش سینماپرس، داریوش ارجمند بازیگر پیشکوست سینما، تلویزیون و تئاتر در برنامه تلویزیونی رادیو فتح با اجرای محمد حسین سرو ضمن تبریک روز آزادی خرمشهر گفت: آزادسازی خرمشهر از افتخارات بزرگ کشور ما محسوب میشود. من در زمان جنگ در فرانسه تحصیل میکردم اما در همان سالهای نخست جنگ به ایران بازگشتم و به جبهه رفتم.
او افزود: از من پرسیدند چرا میخوای به جبهه بروی و من در جواب گفتم وقتی امیریل بزرگ شود و از من بپرسد آن زمان چه میکردی باید بتوانم بگویم من هم مانند مردان جامعه به جبهه رفتم تا قدمی برداشته باشم. به جبهه رفتن ما در راستای شغل و هنرمان بود. مرتبه اول که به جبهه رفتم گروهی هنری با خود همراه بردم تا برای رزمندگان تئاتر اجرا کنیم.
بازیگر نقش مالک اشتر در سریال «امام علی» (ع) اظهار داشت: خاطرات بسیار زیبایی از آن دوران در ذهن دارم. ما تمام غرب را گشتیم و هرگوشه از آن خاک برایمان سرتاسر خاطره است. وقتی فاصلهتان با مرگ کم میشود روحیات، عواطف و احساساتتان نیز شکلی دیگر به خود میگیرد و عوض میشود. یادم هست در یکی از سفرهایی که در منطقه غرب داشتیم در نزدیکی مرز مهران عراقیها به سمتمان خمباره شلیک میکردند. توجهم به سایه مینیبوس بود و میدیدم که خمپارهها به سایه مینیبوس اصابت میکند. در چنین شرایطی انسان خود را به مرگ نزدیک حس میکند و روحیاتش متفاوت میشود. همه بچههایی که به جبهه رفتند دیگر دوست نداشتند از آنجا برگردند چراکه زندگی دیگری در آنجا در جریان بود.
ارجمند آزادی خرمشهر را دروازه شروع فتوحات بزرگ در جنگ تحمیلی دانسته و گفت: بعد از آزادسازی خرمشهر بود که توانستیم کشور را از لوث وجود دشمن پاک کنیم.
ارجمند روز آزادسازی خرمشهر را یکی از به یادماندنیترین روزهای زندگیاش توصیف کرده و اظهار داشت: روز آزادسازی خرمشهر در بیرجند و مشغول ساخت یک فیلم درباره جنگ بودم. یادم هست که مشغول فیلمبرداری بودیم که خبر آزادسازی خرمشهر را از رادیو شنیدیم. ما بلافاصله با ماشین و دوربین به سمت مرکز شهر رفتیم و برای بخش خبری مشهد شروع به فیلمبرداری از شادی و جشن مردم کردیم. صدای آقای کریمی عزیز گوینده خبر آزادسازی خرمشهر هرگز از ذهن من بیرون نمیرود. در قرون اخیر با هرکشوری وارد جنگ شدیم بخشی از کشور را از دست دادیم اما در جنگ تحمیلی این اتفاق نیفتاد و حتی یک وجب از خاک را از دست ندادیم.
بازیگر فیلم «ناخدا خورشید» گفت: اینروزها قدر رزمندگان را بیشتر میدانیم. وقتی میبینیم جهادگران و مدافعان سلامت در خط مقدم برای سلامت مردم میجنگند و شهید میدهند اما قدمی عقبنشینی نمیکنند به یاد روزهای جنگ میفتیم و تلاش مدافعان وطن و ایثارگریهایشان برای دفاع از جان مردم و خاک میهن به یاد میاوریم.
ارجمند گفت: اجازه بدهید یادی از کنیم از حاج قاسم سلیمانی عزیز. در ویدئویی دیدم که ایشان درباره جنگ گفتند «جنگ، گنج بود». امام خمینی(ره) هم درباره جنگ گفته بودند «جنگ نعمت است». روشنفکران بدلی به این جمله میخندیدند اما در مصیبت کرونا فهمیدیم جنگ چه نعمتی بوده و چه انسانهایی را ساخته است. وقتی میبینیم کادر درمان با چه اشتیاق و شجاعتی در خدمت هموطن خود هستند و حتی از نثار جان دریغ ندارند.
او افزود: ما امروز هم در صحنهای دیگر در حال جنگ هستیم. اگر در زمان جنگ بخاطر تحریمها حتی نمیتوانستیم سیم خاردار بخریم و تسلیحات نظامی وارد کنیم و جوانان برایمان این تسلیحات را میساختند امروز نیز در جبههای دیگر میبینیم همه دستبهدست هم دادهاند و ماسک، دستگاه تنفسی و دارو تولید میکنند. جوانان ما همواره تهدیدها را به فرصت تبدیل کردهاند.
ارجمند اظهار داشت: من اعتقادی به فضای مزاجی (مجازی) ندارم(میخندد) هر زمان وارد فضای مجازی میشوم عناد با سرزمینی را مشاهده میکنم که میخواد روی پای خود بایستد. متاسفانه دشمنان اینکه ما مستقل باشیم را برنمیابند و از هر مسیری برای دشمنی و غرضورزی بهره میبرند.
او در ادامه گفت: همین کشورها با تمام ادعایشان در زمینه علم و پیشرفت ماسک را از روی صورت پیران برمیارند. اما ما چه کردیم؟ ما از آموزههای دینی خود بهره برده و هیچ تفاوتی بین بیماران قائل نشدیم.
سینماپرس: سریالهای ماه رمضان امسال در شکل و محتوای خود هیچ نشانی از ماه مبارک رمضان و عناصر آن نداشتند.
به گزارش سینماپرس، ماه رمضان امسال هم سپری شد. ماهی که در کنار همه آوردههای معنوی و مذهبی خود، روی سبک زندگی و شیوه زیست ایرانیان نیز تأثیرگذار است.
یکی از وجوه تمایز ماه مبارک رمضان که در دو دهه اخیر پررنگتر نیز شده است تولید و پخش سریالهای تلویزیونی برای مخاطبان روزهدار است. سریالهایی که از دقایقی پس از افطار تا نیمهشب از شبکههای مختلف سیما روی آنتن میروند.
معمولاً این سریالها با حکایت همیشگی پیشتولیدهای فشرده، گمانهزنی برای رسیدن سریالها به آنتن، پیشبینی میزان کامیابی یا ناکامی یک سریال، انتظار برای دیدن یک پدیده، حواشی و ممیزیهای اعمالشده در زمان پخش و… نیز همراه میشوند.
امسال البته به جز موارد اول یعنی عجله سازندگان برای رساندن سریال به آنتن که در یک مورد (سریال پدرپسری) حتی به ضبط همزمان با پخش نیز کشیده شد، نه پدیده ای را شاهد بودیم و نه حواشی خاصی حول این سریال ها شکل گرفت.
«زیرخاکی»؛ طنزی که موفق بود
شبکه یک سیما «زیرخاکی» به کارگردانی جلیل سامان را به آوردگاه سریالهای ماه رمضان امسال آورده بود. یک مجموعه تلویزیونی طنز که فصل اول آن در ۲۳ قسمت پخش شد.
داستان این سریال در فضای دهه پنجاه و روزهای انقلاب و پس از آن میگذشت و درباره مردی به نام فریبرز(فری خاکی) بود که کارش پیدا کردن گنج بوده و البته همیشه تلاشهایش در این مسیر ناکام میماند.
فربیرز که به همراه همسرش پریچهر (ژاله صامتی) و فرزند خردسالش کاوه (رایان سرلک) در یکی ازمناطق جنوب شهر تهران زندگی می کند، بهواسطه برادرش که یکی از افسران انقلابی نیروی هوایی است درگیر ماجرایی میشود که به موازات تلاشش برای یافتن زیر خاکی، پای او را ناخواسته به فعالیتهای انقلابی میکشاند.
یکی از ویژگیهای خاص این سریال استفاده از لوکیشنهای متعدد و وسایل صحنهای بود که همگی به سالهای پایانی دهه پنجاه تعلق داشتند. این تنوع لوکیشنها و وفور صحنههای لانگشات، حضور افراد پرتعداد و عناصر فیزیکی را اجتنابناپذیر میکرد.
چنین وضعیتی با توجه به بستر زمانی داستان که به اواخر دهه پنجاه بازمیگشت، کار را برای کارگردان و عوامل سریال سخت کرده بود؛ با این حال در مجموع سامان و گروه سازنده «زیرخاکی» توانستند باوجود برخی ضعفها در فیلمنامه و شخصیتپردازی با استقبال نسبی مخاطبان مواجه شوند. بهگونهای که «زیرخاکی» طبق نظرسنجیهای سازمان صداوسیما پربینندهترین سریال ماه مبارک رمضان شد.
پژمان جمشیدی در نقش «فریبرز باغمیشه» بازیگر اصلی سریال بود و ژاله صامتی، هادی حجازیفر، گوهر خیراندیش، ایرج سنجری، نادر فلاح، اصغر نقی زاده و بازیگر خردسال رایان سرلک دیگر بازیگران آن بودند.
«بچهمهندس» روزگار نخبگی جواد جوادی
اما شبکه دو سیما برای شبهای ماه مبارک رمضان فصل سوم از سریال «بچهمهندس» ساخته علی غفاری را تدارک دیده بود. سری سوم این مجموعه همچون دو فصل قبلی با تهیهکنندگی سعید سعدی، در ۴۰ قسمت هرشب ساعت ۲۱/۳۰ روی آنتن رفت و با پایان ماه مبارک رمضان هم پخش آن ادامه دارد.
در فصل سوم «بچهمهندس» جواد جوادی شخصیت اصلی داستان که در فصل اول دوران کودکی و در فصل دوم دوران نوجوانی او روایت شد در ۲۴ سالگی وارد دانشگاه شده است. جواد باتوجه به استعداد و پشتکاری که دارد به یکی از نخبگان دانشگاهی تبدیل شده که در فعالیتهای پژوهشی دانشگاه خود حضور پررنگی دارد و بخش عمدهای از داستان سریال نیز درباره همین موضوع است. او در این فصل نیز همچنان در پی هویت و پدر و مادر واقعیاش است.
در کنار روزبه حصاری بازیگر نقش جواد جوادی بهعنوان شخصیت اصلی داستان، فرهاد قائمیان، ثریا قاسمی، کامران تفتی و اتابک نادری به عنوان بازیگران جدید حضور دارند.
تفاوتهایی که حوصله مخاطب را سر برد!
«سرباز» به کارگردانی هادی مقدمدوست از معدود مجموعههای تلویزیونی سالهای اخیر است که روند تولید آن از مدتها پیش پایان یافته بود. البته این سریال جایگزین سریال «میجان» شد که تولید آن بهواسطه شیوع ویروس کرونا متوقف ماند.
داستان «سرباز» درباره زوجی درآستانه ازدواج به نام یحیی(آرش مجیدی) و یلدا (الیکا عبدالرزاقی) است. آنها در آستانه آغاز زندگی مشترک خود با چالشهای متعددی مواجه میشوند. در این میان، یحیی پیش از امتحان تخصصی پزشکی همراه پسر داییاش شهاب(علی هاشمی) راهی خدمت سربازی میشود. البته این داستان کلی، با خردهداستانهای متعدد و شخصیتهای فرعی دیگری نیز همراه میشود که تقریباً هرکدام برای خود قصه و پیشینهای دارند.
هادی مقدمدوست در ادامه تجربههای ویژه و شیوه روایت خاص خود که در سریال «وضعیت سفید» و فیلم» شعلهور» به عنوان نویسنده و فیلم سینمایی «سر به مُهر» به عنوان کارگردان داشت این بار پیچیدگیهای شخصیتی آدمهای به ظاهر عادی در موقعیتها روزمره را سوژه کار خود قرار داد.
بهرهگیری مقدمدوست از شیوههای غیرمعمولی همچون استفاده از صدای راوی (ناصرطهماسب)، تکگویی شخصیتها و استفاده از پیامرسانها ارتباطی برای رد و بدلکردن دیالوگها برای عموم بینندگان تلویزیون تازگی داشت. بههمین خاطر چند قسمت ابتدایی سریال با وجود پلانهای طولانی و ریتم بسیار کند، برای اغلب بینندگان با حس کنجکاوی همراه بود، اما در ادامه استفاده بیش از حد و افراطی از همین شیوهها به پاشنهآشیل سریال تبدیل شده و باعث دلزدگی مخطبان شد.
تولید این سریال که پخشش با پایان ماه مبارک رمضان از نیمه گذشته از بهار سال ۱۳۹۷ آغاز شد و پس از یکی دو نوبت توقفِ ناگزیر و ناشی از کمبود بودجه، در دیماه سال ۱۳۹۸ به پایان رسید.
یکی از ویژگیهای سریال «سرباز» تعدد لوکیشن و تنوع جغرافیای بستر داستانی آن است. این سریال در شهرهای مختلفی چون تهران، لواسان، ساوه، قم، زاهدان، اهواز، خرمشهر، آبادان، زابل، قزوین، دماوند، پرند، مشهد و شهرهای کربلا و نجف تصویربرداری شده است.
فهرست بازیگران «سرباز» نیز نشاندهنده یک ترکیب به ظاهر نامتجانس و حتی عجیب است. جایی که بازیگران پیشکسوتی همچون جمال اجلالی و اسماعیل محرابی در کنار نقشآفرینان جوانی همچون سیاوش خیرابی، گلوریا هاردی، نیما شعباننژاد، کاوه آهنگر، افسانه کمالی و حتی جواد خواجوی (بازیگر و طنزپرداز اینستاگرامی) حضور دارند.
در کنار این افراد باید به فرحناز منافی ظاهر، رویا تیموریان، آرش مجیدی و الیکا عبدالرزاقی نیز اشاره کرد که در کارنامه کاریشان بازی در مجموعههای تلویزیون پربینندهای دیده میشد.
سریال مناسبتی شبکه پنج باز هم دیده نشد!
در انتها، باید به مجموعه تلویزیونی «پدر پسری» اشاره کرد که آن هم در ۴۰ قسمت و فراتر از بازه زمانی ماه مبارک رمضان تعریف شده است.
محمدرضا حاجیغلامی کارگردان و رضا جودی تهیهکننده این سریال طنز هستند که هر شب ساعت ۲۳ روی آنتن شکبه ۵ است. این سریال اقتباسی از کتاب «آخرین نشان مردی» به قلم مهرداد صدقی است که به صورت طنزگونه و اپیزودیک پخش میشود. در سالهای گذشته معمولاً سریالهای ماه رمضان شبکه پنج زیر سایه سریالهای شبکه های دیگر قرار میگرفت و «پدرپسری» هم از این قاعده خارج نبود.
در این سریال عزتالله مهرآوران نقش پدر و مریم سرمدی نقش مادر خانواده بازی میکند. افشین سنگ چاپ، محمدجواد جعفرپور، کتایون بختیاری، یدالله شادمانی، مهدیس توکلی و مهران رجبی از دیگر بازیگران این مجموعه هستند.
این سریال روایتی است از داستان زندگی حامد با بازی (محمدجواد جعفرپور)، دانشجوی پرتلاشی که متوجه میشود تنها یک ماه برای تحویل پایاننامه خود فرصت دارد و این ماجرا او را درگیر اتفاقات شیرین و طنزگونهای میکند.
اما فارغ از کیفیت شکل و محتوایی این سریالها باید به نکته مهمی اشاره کرد که گویا از فرط تکرار به یک رویه تبدیل شده است و آن بیارتباط بودن سریالها به ماه مبارک رمضان و فقدان عناصر شکلی و محتوایی این ماه در این مجموعههای تلویزیونی بود.
این موضوع البته در سالهای پیش هم جست و گریخته در مجموعههای ماه مبارک رمضان تلویزیون دیده میشد، اما امسال به صورت کامل بر فضای این سریالها حاکم بود. به این ترتیب نهتنها ماه مبارک رمضان و یا آموزههای دینی مرتبط با آن دراین سریالها محلی از اعراب نداشت بلکه حتی عناصر شکلی همچون سفره افطار و یا اشاره به این که بخشهایی از داستان در ماه مبارک رمضان میگذرد هم خبری نبود.
این درحالی است که در گذشته علاوه بر این که برخی سریالهای پرمخاطب همچون گمگشته، میوه ممنوعه، صاحبدلان، اغما، او یک فرشته بود و… ارتباط مستقیمی با آموزههای دینی داشتند حتی سریالهایی مانند «خانه به دوش»، «متهم گریخت» و یا «پایتخت۴» هم بخشی از داستان خود را در ماه رمضان روایت میکردند.
شاید این انتقاد وارد باشد که حداقل در این سه مورد اخیر، وجود عناصر مربوط به ماه مبارک رمضان ارتباطی با داستان اصلی نداشته است، اما نباید فراموش کرد که فضاسازی و روایت داستان در بستر ماه رمضان به برقراری ارتباط ذهنی با مخاطب و الفت او با فضای داستان کمک میکند. اتفاقی که حتی به صورت شکلی و در حد نشستن پای سفره افطار یا اشاره به روزه گرفتن شخصیتها هم رخ نداد و هیچ کدام از این سریالها از این حیث حس و حال ماه رمضان را به مخاطبان منتقل نمیکردند.
سینماپرس: آیین پایانی و اختتامیه جشنواره مجازی «تئاتر+خانه» به دبیری محمودرضا رحیمی برگزار شد.
به گزارش سینماپرس، آیین پایانی جشنواره مجازی «تئاتر+خانه» با حضور جمعی از هنرمندان و مسئولان تئاتر کشور و اجرای محمد سلوکی و پیام تصویری قادر آشنا، مدیر کل هنرهای نمایشی بهصورت مجازی برگزار شد.
در این مراسم، حمید نیلی مدیر عامل انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، حضور هنرمندان متعهد در این عرصه و فعالیت آنان در شرایط حاضر را قابل ستایش توصیف کرد و از هنرمندان و شرکت کنندگان حاضر در جشنواره که انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس را دربرگزاری این رویداد تنها نگذاشتند، تشکر کرد.
نیلی این اتفاق را بدعتی نو و شیوه ای خلاقانه در برگزاری جشنواره ها در شرایط خاص توصیف کرد.
* آرای مردمی
جوایز این بخش شامل لوح افتخار و جوایز نقدی به ۳ اثر برگزیده اهدا خواهد شد.
در بخش دیگر گونهها
– نمایش سیزده کرونایی به کارگردانی شیما سهم الدین از استان فارس
در بخش مونولوگ
– نمایش کاکتوس به کارگردانی مسعود طیبی از استان تهران
در بخش دیگر گونهها
– نمایش کنسرت سلامت به کارگردانی فرامرز غلامیان از استان اصفهان
●بخش کودک
نمایش سه بر خوانی. به کارگردانی مونا دستجردی. از استان تهران
نمایش اتللو. به کارگردانی مریم حیدری. از استان تهران
نمایش رستم فاصله تهمینه. به کارگردانی کوثر سعادت. از استان اصفهان
● دیگر گونههای اجرایی
نمایش خداحافظ تئاتر. به کارگردانی شاهو رستمی. از استان تهران
نمایش چرخش. به کارگردانی سهیل تیموری. از استان فارس
نمایش فاکتوریل صفر. به کارگردانی داریوش کیا. از استان اصفهان.
نمایش مونولوگ هملت. به کارگردانی حمید خلفی. از استان تهران
نمایش گم. به کارگردانی احسان دبیر. از استان خراسان رضوی
در ادامه محمودرضا رحیمی دبیر این جشنواره با بیان گزارشی از روند اجرایی این جشنواره و قرائت بیانیه ای از زحمات دست اندرکاران این جشنواره و تلاش هنرمندان حاضر در این جشنواره قدردانی و از تشریک مساعی هنرمندان تئاتر ایران و حضور پرشور این قشر اثرگذار دراین ایام خاص تشکر کرد.
سپس حمیدرضا نعیمی عضو هیآت داوران جشنواره اقدام انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس را در برپایی این جشنواره و روشن نگه داشتن چراغ تئاتر به بهانه این جشنواره اقدامی ستودنی ارزیابی کرد و از حضور پررنگ و اثربخش هنرمندان در بخش های گوناگون این جشنواره قدردانی کرد.
این برنامه که به صورت زنده از سایت آنتن پخش می شد، با اعلام اسامی برگزیدگان ادامه یافت که به شرح زیر اعلام می شود:
● بخش عروسکی
نمایش شهر کاغذی. به کارگردانی حسین دریس. از استان خوزستان
نمایش شنل قرمزی در مهمونی مجازی. به کارگردانی بهرام بهبهانی. از استان تهران
نمایش مادر قهرمان. به کارگردانی جاوید اسماعیلی. از استان آذربایجان شرقی
● مونولوگ
نمایش مجلس شمرکشی. به کارگردانی کیوان حبیبی. از استان قزوین.
نمایش گلدونه در آینه. به کارگردانی الهام الثوره خسروی. از استان کرمان
نمایش ضیافت. به کارگردانی الهام کامران. از استان البرز.
نمایش قهرمان زندگی من. به کارگردانی نیره غفاری. از استان تهران.
نمایش لیدی. به کارگردانی علی مهاجر. از استان قم
نمایش روزهای خط خطی. به کارگردانی مسعود احمدی. از استان فارس.
نمایش زوووووو. به کارگردانی پریسا یارمحمدیان. از استان ایلام.
●گروهی-خانوادگی
نمایش عاقبت در خانه ماندن. به کارگردانی هومن میرمعنوی. از استان گیلان.
نمایش حوصله پوکیده. به کارگردانی سید محسن موسوی. از استان اصفهان.
نمایش میم مثل مادر. به کارگردانی یاسین مرادی. از استان لرستان.