ماجرای اولین برخورد جواد کاظمیان با مهران مدیری/ سه ویژگی منحصربهفرد روز عرفه/ روایت زندگی یک هنرمند در برنامه تلویزیونی
برترین اخبار سرویس فرهنگی مورخ نهم مرداد ۹۹ در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
برترین اخبار سرویس فرهنگی مورخ نهم مرداد ۹۹ در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
خواندن سوره «عبس» دارای آثار و برکات فراوانی است که در این گزارش میتوانید تفسیر اجمالی آیات آن را بخوانید.
محمدحسین رنجبران از پوشش زنده دعای روز عرفه در ۸ شبکه تلویزیونی، ۵ شبکه رادیویی و ۳۰ شبکه استانی خبر داد.
سینماپرس: جعفر دهقان گفت: همین الان بسیاری از مردم مرا با نقشهای تاریخیام میشناسند و این همان چیزی است که همیشه به دنبالش بودهام. قطعا حضور در سریال آپارتمانی خیلی آسانتر است اما نه مرا به عنوان بازیگر اقناع میکند و نه ماندگاری دارد.
به گزارش سینماپرس، جعفر دهقان از جمله بازیگرانی است که سابقه طولانی در تولیدات تلویزیونی و سینمایی دارد و مخاطبان نیز او را با نقشهای مختلفی میشناسند.
این روزها او با پخش دوباره سریال «گذر از رنجها» و با نقشآفرینی در کارکتر «خسرو» سر از آنتن سیما درآورده و اینبار شبکه آی فیلم عربی تجربه دیگری از این بازیگری را در حال پخش دارد. به بهانه پخش این سریال گفتگوی آنا با جعفر دهقان را در ادامه میخوانید.
آنا: آقای دهقان شما معمولا ایفاگر نقشهای اول و دوم در سریالهای تلویزیونی هستید. در «گذر از رنجها» اما نقشتان کمی فرعی است و مدت زمان زیادی جلوی دوربین حضور ندارید. چگونه شد که به این نقشآفرینی رضایت دادید؟
سریال قصه خوبی داشت و البته کار سختی هم بود. بیشتر لوکیشنها در ارتفاعات و مناطق صعبالعبور بود. شخصیتی که من نقشش را بازی میکردم شاید چندان پررنگ به نظر نرسد اما در روند قصه تاثیرگذار است. از سوی دیگر، من تا قبل از «گذر از رنجها» در هیچ فیلم و سریالی لهجه نداشتم و این مجموعه، اولین تجربهای بود که در آن لهجه میگرفتم. از این نظر هم برای خودم خیلی جالب بود.
یکی دیگر از دلایلم برای بازی در این سریال، حضور فریدون حسنپور به عنوان کارگردان بود. حسنپور کارگردان کاربلدی است و همکاری با او لذت خودش را دارد. در مجموع، از بازی در سریال «گذر از رنجها» خیلی راضی هستم.
آنا: خاطره جالبی از بازی در این سریال دارید؟
سر یکی از صحنهها، باید با چند اسب از یک مکان صعبالعبور گذر میکردیم. فضای زیادی نداشتیم. یکی از اسبها رم کرد و لگدش به من خورد و زانویم ورم کرد. تا شب علاوه بر زانو، مچ پایم هم ورم کرد و درد زیادی داشتم، به طوری که به سختی راه میرفتم. با این حال، فیلمبرداری را نخواباندم و صبر کردم تا به تهران برگردیم و روند درمان را آغاز کنم.
اگر در یک سریال دفاع مقدسی بازی میکنم به این نیت است که دین خودم را به شهدا و ر زمندگان ادا کنم. یا حضور پررنگم در فیلمها و سریالهای تاریخی به علت عشق و علاقهام به فرهنگ و تمدن کشورم است.
آنا: از کاراکتر خسرو که در این سریال ایفاگرش بودید و از جذابیتها و چالشهایش برای خودتان به عنوان یک بازیگر باتجربه، بگویید.
خسرو آدم خوب و معتمدی است، به طوری که همه اهالی قبولش دارند و کارهایشان را به او میسپارند. خسرو به نوعی کار حمل و نقل آدمها را هم برعهده دارد و اهالی روستا را به شهر میبرد و برمیگرداند.
آنا: و البته عاشق هم هست، اما گرفتار عشق دشوار و ناکام.
بله، خسرو عاشق مه لقا است اما جرات ابراز این عشق را ندارد. مه لقا یک زن مستقل است و همین موضوع، خسرو را برای ابراز علاقه به او دچار شک و ترس میکند. در مجموع، خسرو کاراکتری ساده و دوست داشتنی دارد. در ادامه پاسخ به پرسش اولتان باید بگویم که ای کاش نقش خسرو در قصه پررنگتر بود، چون واقعا جای کار بیشتری داشت.
آنا: به نظر میرسد خسرو یکی از کاراکترهای محبوب شما در عرصه بازیگری باشد؟
این نقش را با وجودی که خیلی بلند نیست واقعا دوست دارم، مثل نقشم در سریالهای یوسف پیامبر، مردان آنجلس و مختارنامه.
آنا: بازی در سریال «گذر از رنجها» با توجه به فیلمبرداری در ارتفاعات و خاطرهای که از مصدوم شدنتان نقل کردید باید دشوار بوده باشد. از سوی دیگر، نگاهی به کارنامه بازیگری شما نشان میدهد که به نقشآفرینی در کارنامههای مذهبی و تاریخی خیلی علاقه دارید که آن هم سختیهای خودش را دارد. این دغدغه حضور در کارهای سخت این چنینی از کجا نشات میگیرد؟
اهل بازی کردن در نقشهای خنثی نیستم. به دنبال کار ماندگار میگردم که برای همیشه در خاطره جمعی مردم بماند و برای خودم به عنوان بازیگر هم بازی در چنین فیلم و سریالی قابل دفاع باشد.
همین الان بسیاری از مردم مرا با نقشهای تاریخیام میشناسند و این همان چیزی است که همیشه به دنبالش بودهام. قطعا حضور در سریال آپارتمانی خیلی آسانتر است اما نه مرا به عنوان بازیگر اقناع میکند و نه ماندگاری دارد. سریال پخش میشود و یک مدت بعد هم کسی یادش نمیآید اصلا چه بوده است. از سوی دیگر حضور در سریالهای تاریخی و مذهبی و دفاع مقدسی را نوعی مسئولیتپذیری و ادای دین میدانم و از این نظر برای خودم خیلی اهمیت دارد. برای مثال، اگر در یک سریال دفاع مقدسی بازی میکنم به این نیت است که دین خودم را به شهدا و ر زمندگان ادا کنم. یا حضور پررنگم در فیلمها و سریالهای تاریخی به علت عشق و علاقهام به فرهنگ و تمدن کشورم است.
حضور در سریالهای تاریخی و مذهبی و دفاع مقدسی را نوعی مسئولیتپذیری و ادای دین میدانم و از این نظر برای خودم خیلی اهمیت دارد.
همین دغدغهها و علایق است که باعث میشود سختی کارکردن در این نوع آثار را به جان بخرم و البته از کارم هم لذت ببرم.
آنا: خودتان بیشتر چه نقشهایی را میپسندید؟ منظورم بیشتر مثبت یا منفی بودن نقش است.
خودم بیشتر به نقشهای منفی علاقه دارم. به نظرم کاراکترهای منفی بیشتر جای کار دارند و از پیچیدگیهای بیشتری برخوردار هستند. از این منظر، بازیگر باید وقت و انرژی بیشتری برای این نقشها صرف کند تا برای بیننده ملموس باشد.
آنا: پس چرا با وجود این علاقه شما را کمتر در قالب کاراکترهای منفی دیدهایم؟
این دیگر به کم لطفی دوستان بازمیگردد که حاضر نیستند ریسک کنند و نقشهای متفاوتی را به من بسپارند. به هر حال نقش منفی هم کم بازی نکردهام و به خوبی هم توانستهام نقشها را دربیاورم. این نشان میدهد که قابلیتهایی در من موجود است که متاسفانه به خوبی دیده نشده.
آنا: این روزها مشغول چه کاری هستید؟
این روزها که به خاطر کرونا کارها متوقف شده اما فیلمبرداری سریال «ایل دا» از سر گرفته شده است. این سریال را راما قویدل در ۴۰ قسمت برای شبکه دو سیما میسازد.
سینماپرس: حال این روزهای فرهنگ و هنر و بالاخص صنعت سینمای ایران اصلا خوب نیست! و این در حالی است که باید توجه داشت که کمتر از چندماه دیگر از عُمر دولت مدعی تدبیر باقی مانده و قطعا سال دیگر در چنین روزهایی است که عموم ژنرال های بنفش پوش برای همیشه به مرخصی خواهند رفت!
حسین پورقادری/ حال این روزهای فرهنگ و هنر و بالاخص صنعت سینمای ایران اصلا خوب نیست! عرصه فرهنگی کشور هفت سال است که به حال خود وِل و رها شده است و امروزه اکثریت هنرمندان برای تامین معاش خود به هر ورطه ای افتاده و در این میان شبکه نفوذ با استفاده از موقعیت به وجود آمده و به ویژه به سبب نیاز مالی اهالی فرهنگ و بالاخص سینما، سعی خود را بر جذب حداکثری ایشان گذاشته است و …
حال این روزهای فرهنگ و هنر و بالاخص صنعت سینمای ایران اصلا خوب نیست! و این در حالی است که باید توجه داشت که کمتر از چندماه دیگر از عُمر دولت مدعی تدبیر باقی مانده و قطعا سال دیگر در چنین روزهایی است که عموم ژنرال های بنفش پوش برای همیشه به مرخصی خواهند رفت! همچنین باید توجه داشت که سال پیش رو، یکسالی پُرفراز و نشیب که از یک سو اپیدمی کرونا اسباب انزوای و کم تحرکی اجتماعی را پدید آورده و از سوی دیگر بر فنا رفتن آرزوی دولتمردان بنفش و عریان شدن سراب برجام و بالاخص شکست مطلق ایشان در تمامی عرصه های اقتصادی، سیاسی و …موجب شده تا دیگر نایی برای همان حداقل خنده های تصنعی حتی برای بسیاری از خود ژنرال خوانده ها باقی نمانده و در این شرایط ضرورت دارد تا با مرور وضعیت کنونی فرهنگ و هنر و بالاخص صنعت سینمای ایران به بیان صریح و شفاف چند نکته بپردازیم:
۱. هفت سال پیش ارائه چنین سخنی به مثابه یک فرضیه قلمداد می شد. اما امروز با گذشت هفت سال از استقرار دولت تدبیر و امید می توان به صراحت اعلام نمود که این دولت مبتنی بر دکترین میکادو (Doctrine Mikado)، به عنوان مدیریت مدیران سایه به تسری امور التقاطی در تمامی حوزه های اقتصادی، سیاسی و بالاخص رکن رکین فرهنگی کشور مبادرت نموده و اساسا جریان بنفش به عنوان جریان فاتح انتخابات سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ هجری شمسی، در مسیر آرمان های خود، همسو و هم جهت با نگاه رسمی جریان نیوکینزین (New Keynesian) که عنوان عمومی مکتبی در اقتصادکلان بود و ریشه در نظریات یهودی انگلیسی تباری به نام جان مینارد کینز (John Maynard Keynes) داشت را به نوعی التقاطی در تمامی حوزه های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاسی و امنیتی نظام جمهوری اسلامی پیگیری نمود و سعی داشت تا با القای حالت رکودی در جامعه ی ایران؛ به علاج تمامی معضلات کشور با خروج از این رکود تاکید داشته و از این جهت اهتمام خود را بر خروج کشور از انزوا و رکود سیاسی به واسطه مذاکرات و ارتباط مستقیم با ایالات متحده معطوف نمود!
۲. اکنون هفت سال از شعارهای رنگارنگ رییس جمهور بنفش پوش می گذرد و حال آنکه متداول است تا دولتها در سال پایانی عمر خود اقدام به رونمایی از دستاوردهای هفت ساله خود نموده و با افتتاح پروژه های به ثمر نشسته، سعی نمایند تا کارنامه مدیریتی خود را با طعم شیرین پروژههای عمرانی و دستاوردهای ملی در عرصههای مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و بالاخص اقتصادی تزئین نموده و در حافظه تاریخی ملت به یادگار بگذارند. اما مع الاسف ژنرالهای بنفش که از ابتدای حاکمیت خود بنا را بر حرف نهاده و بذر حرف و سخن کشت نموده بودند، در این سال پایانی نیز مجبور به برداشت باد می باشند! بادی که قطعا شدت بیش از پیشی خواهد گرفت و البته این در حالی است که دستاوردهای دولت بنفش در سال پایانی خود یکی پس از دیگری در حال افتتاح است. دستاوردهای عظیمی همچون تحقیر پول ملی به واسطه دلار ۲۰ هزار تومانی تا دستاورد عظیم کوچک سازی سفره معیشت عموم جامعه در قالب طرح به پرواز درآمدن مرغ و قیمتی شدن تخمش و رَم نمودن گاو وگوسفند و سر به فلک گذاشتن لوبیا و عدس و …؛ تنها بخشی از تدبیر صورت گرفته توسط ژنرال های بنفش در حوزه اقتصاد است. بماند که در سایر حوزه های سیاسی، اجتماعی و بالاخص فرهنگی نیز می توان فهرستی بلندبالا از چنین دستاوردهایی را به نام دولت بنفش در تاریخ به ثبت رساند.
۳. یادمان نرفته که ژنرال های بنفش همواره با رویکردی کاملا زاویه دار نسبت به نگاه امام امت، اقدام به برجسته سازی مشکلات اقتصادی، بالاخص در زمان تبلیغات انتخاباتی نموده و در ادامه با دادن قول های واهی، با پشتوانه امثال جان کری و البته با حمایت همه جانبه مُشتی سلبریتی اغواگر توانستند تا قوه اجرایی کشور را به دست بگیرند. اما از همان ابتدا تا به امروز با ادعای جیب خالی! کمترین توجه را معطوف به عرصه ی فرهنگی کشور نموده و ضمن نگرش ابزاری به اهالی فرهنگ و هنر به نحوی عمل نمودند که امروزه می توان مشخصا ادعا داشت که دولت یازدهم و دوازدهم نسبت به حوزه فرهنگ از ابتدا در طلاق عاطفی به سر می برد!
۴. لمس دستاوردهای دولت بنفش توسط توده جامعه، بالاخص در دو سال اخیر قطعا موجب خواهد شد تا مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ هجری شمسی نشان دهند که دیگر نمی خواهند گول هیچ غرب زده به ظاهر حقوقدانی را بخورند و دیگر نمی خواهند به افرادی اعتماد کنند که وعده جان کری برایشان معتبرتر از وعده خداست! از این جهت پیش بینی ها موید آن است که میلیون ها آدمی که در دی ماه سال ۱۳۹۸ هجری شمسی با پیکر سردار خود وداع نمودند؛ به چنان بصیرتی نایل گشته اند که علاج مشکلات کشور را تنها در تشکیل دولت جوان حزباللّهی جستجو نموده و مصادر حاکمیتی را دیگر به هر مدعی تدبیری نسپارند!
۵. قطعا روزگار بنفش ملت ایران در پرتو تشکیل دولت جوان حزباللّهی به پایان خواهد رسید و آینده اقتصادی ایران با منابع سرشار و نیروی جوانش به فرجامی مطلوب می انجامد. اما در این میان نگرانی اصلی، وضعیت آشفته عرصه فرهنگی کشور است. عرصه ای که همچون سایر نظایر سیاسی اجتماعی اقتصادی به حال خود رها شده و عملا وِل گشته است و البته این ول شدگی با گستره شدید جریان نفوذ تا عمق جان ساختارها و تولیدات فرهنگی ادامه داشته و حتی تا طعم آدامس مصرفی متولیان امر گسترش حیطه پیدا نموده است.
۶. مُبرهن است که رها نمودن امور مختلف در عصر دولتمردان بنفش و به طور کل اتخاذ رویکرد وِلنگاری همزاد دولت یازدهم و دوازدهم بوده است. اما در این میان باید توجه داشت که عرصه فرهنگ متمایز از سایر عرصه هاست. زیرا نهال فرهنگی سال ها طول میکشد تا کشت شود و پرورش یابد و به ثمر بنشیند و …؛ حال آنکه اگر درختی به سبب وِل شدگی دچار آفت های متعدد ابتذال و هنجارشکنی و… شود و یا درختی که به سبب نفوذ موریانه و کرم ها، بخشی از ریشه های خود را از دست داده و دچار اضمحلال گردد و …؛ درختی نیست که حتی با یکی دوسال تلاش مستمر مجددا احیا شده و به حالت طبیعی خود بازگردد.
۷. امروزه لجام گسیختکی فرهنگی و ولنگاری حاکم بر این عرصه به نحوی شقوق مختلف هنری کشور را در بر گرفته و از نمودی عینی و مصادیقی بَس گسترده و عمیق برخوردار می باشد. موضوعی که با عقبه چند ده ساله و به سبب هفت سال بی تدبیری مستمر چونان آفتی بر عمق جان تمدنی کشور نهاده که قطعا سال ها زمان خواهد برد برای اصلاح و گندزدایی از آن. حال در این شرایط مدیریت خمود فرهنگی و متولیان خنثی و بی هنر گویی قصد دارند تا به جای توبه و تمرکز بر معیشت اهالی فرهنگ و هنر که عموما به سبب شرایط کرونایی کشور دچار بیکاری شده اند و …، اقدام به تصویب سندهای فرهنگی بالادستی برای دولتهای آینده نمایند. طنزی که امروزه در شورای عالی انقلاب فرهنگی و به ریاست شخص آقای وزیر در قالب تنظیم سند توسعه هنر قابل مشاهده می باشد و یا با مرور فُکاهی جاری در ادغامهای بیحساب و کتاب معاونت فرهنگی و تشکیل سراسیمه موسسهای بدون نام قابل پیگیری می باشد. موسسه ای که بالاخره پس از تقسیم مناصب و گذشت مدتها از تعیین تکلیف صندلیهای جدید مدیریتی خود به تازگی دارای اسم شد!
۸. همین قسم از لجام گسیختکی فرهنگی و ولنگاری حاکم بر این عرصه است که سبب می شود تا متولیان سینمایی کشور بجای حمایت از اهالی سینما در شرایط کرونایی کشور و تمرکز بر تولیدات فاخر و … همت خویش را معطوف خالی کردن شانه خود از مسئولیت ساخته و تمرکز خود را متوجه بازگشایی سینما ها به هر قیمتی نمایند! یادمان باشد که باز بودن امروز سینماهای کشور و مجوز اکران برای هر اثر متقاضی اکران عمومی به معنی رونق فروش در گیشه و عادی بودن شرایط نبوده و تنها موجب می شود تا آقایان دیگر نخواهند پاسخگوی مطالبه به حق اهالی سینما برای اختصاص بودجه جهت جبران خسارت و بیکاری بخشی از بدنه سینمایی کشور باشند!
۹. عدم بکارگیری اهالی دغدغه مند و متعهد را می توان یکی از اصلی ترین معضلات در عموم شوراهای فرهنگی و بالاخص سینمایی کشور قلمداد نمود اگر چه چنین عدم بکارگیری نیروهای متخصص و متعهد را می توان تدبیری مناسب برای خنثی سازی شوراها و به تبع آن اعمال نفوذ و … مدیریت فرهنگی کشور ارزیابی نمود. اما در مجموع سبب شده تا عرصه فرهنگی و بالاخص سینمایی کشور در یک اغمای پیش از مرگ فرو رود!
۱۰. مشخص است که تشکیل شوراهای متوهم با اعضای تقلبی به هیچ عنوان خروجی مناسبی نخواهد داشت به جز آنکه مدیریت فرهنگی بتواند در خیال راحت فرافکنی نموده و ضمن توئیت بازی های نوبه ای خود به سراغ تقسیم رانت و تشکیل عده و عُده پیرامون خود برود.
۱۱. دست به نقد ترین مصداق چنین شوراهایی را می توان در شرایط کنونی کشور و در قالب کارگروهی با عنوان بررسی آسیبهای کرونا در سینما مشاهده نمود. کارگروهی که در موج نخست شیوع کرونا تنها تشکیل شد و سپس در فتحالفتوحاتی عظیم ضمن تصویب وام ۱۰ میلیون تومانی برای سالن های تعطیل شده سینمایی؛ در اقدامی جالب مصوب نمود تا به تمامی ۲۱ فیلم متقاضی اکران نوروز به صورتی مساوی مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان وام اختصاص داده شود و یا آنکه معین نمود که هر فیلم متقاضی چرخه اکران آنلاین فارغ از سطح و کیفیت خود مبلغ ۵۰ میلیون تومان بگیرید و …؛ حال آنکه مرور مصوبات کارگروه بررسی آسیبهای کرونا در سینما از بدو تشکیل تا به امروز یک نکته مهم را یادآور می شود و آن عدم بکارگیری اهالی دغدغه مند و متعهد و به صورت گسترده عدم وجود دغدغه جدی در میان متولیان سینمایی کشور جهت حل مشکلات و معضلات سینما و اهالی آن است!
۱۲. در حال حاضر عموم شوراهای فرهنگی و بالاخص سینمایی کشور دچار اغمای پیش از مرگ می باشد. شوراهایی نظیر شورای درجهبندی سنی فیلم یا همان هیئت درجهبندی سنی آثار سینمایی با سی و پنج عضور تنها می تواند یک شوخی در شرایط ولنگاری فرهنگی قلمداد شود. شوخی گریه آوری که شاید در پس خود مقاصدی شومی همچون حذف شوراهای کلیدی و مهمی همچون شورای ساخت آثار سینمایی را دنبال نماید.
۱۳. مقررات زدایی و تسهیل صدور مجوزها یکی از راهکارهای مهم برای افزایش تولید و بالابردن راندمان در تمامی مجموعه ها می باشد. اما این مهم در عرصه فرهنگی کشور تنها در شرایطی مطلوب است که نهاد نظارتی منسجم و قدرتمندی وجود داشته باشد تا ضمن اشراف کامل نسبت به تولیدات فرهنگی و عرضه آن اقدام شود پس در شرایطی که نهاد نظارتی فاقد حداقل های لازم می باشد به راستی چه معنی دارد که متولی سینمایی کشور به یکباره بنای خانه تکانی بگذارد و شبانه اقدام به حذف اعضای شورای ساخت آثار سینمایی و غیر سینمایی و جایگزینی ایشان با افرادی محترم و البته دارای رزومه های نامربوط نماید. افرادی که مرور سوابق ایشان بیش از هر چیز گوش بفرمانی از برای مدیریت سینمایی کشور را در سال پایانی حکایت می کند.
۱۴. پُرواضح است که شورای ساخت آثار سینمایی و غیر سینمایی از جایگاهی بسیار مهم در خطدهی و تعیین جهت تولیدات سینمایی کشور برخوردار بوده و آنچنان قدرتمند است که ساخته شدن یا نشدن فیلم را تعیین میکند. موضوعی که نشاندهنده جایگاه ویژه و مسوولیت مهم نظارتی این شوراست. از این جهت اعضای این شورا می بایست افرادی متخصص و کاملا آشنا با فرهنگ و بالاخص صنعت سینمای ایران باشند و این تخصص در کنار تعهد ویژه ایشان به نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی شهره عام و خاص باشد تا بتوانند به این واسطه با اشراف کامل به قوانین فرهنگی کشور، اقدام به بررسی درخواستها و پاسخ دهی مناسب به متقاضیان تولید محصولات فرهنگی و سینمایی در کشور نماید. شورایی که وظیفه دارد براساس قوانین مصوب کشور، شرع، عرف و مصالح ملی درخواستهای تولید را تحلیل و بررسی کند و همین امر نشان میدهد اعضا باید به همه این موارد اشرافی نسبی داشته باشند. یعنی تنها اشراف مختصر به سینما به هیچ عنوان نمی تواند برای روزمه اعضای شورا کافی باشد!
۱۵. فرمایشات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در همایش سراسری قوه قضائیه یک اتمام حجت برای متولیان سینمایی کشور محسوب میشود. دیگر جای هیچ عذر و بهانهای نیست چون معظمله به صراحت از غفلت بعضی از مسئولینِ مربوط تعبیر فرمودند فرمایشی که در شرایط عادی جا داشت تا ابتدا مدیران سینمایی کشور با صدور بیانیهای، بهخاطر غفلتها و کمکاریهای اتفاق افتاده، عذرخواهی رسمی نمایند و پس از آن با اعمال تغییر در ترکیب شوراهای کلان سینمایی، اقدام به یک بازنگری جدی در شوراهای صدور پروانه ساخت و پروانه نمایش انجام می دادند. حال آنکه اقدام نخست انجام نشد و اقدام دوم به حذف عده ای از اعضا و جایگزین نمودن ایشان با افرادی منتج گردید که عموما در بهترین حالت تنها سابقه ای سینمایی مختصری را در رزومه کاری خود به ثبت رسانده اند. افرادی بسیار محترم، اما عموما فاقد اشراف کامل به شرع، عرف و حتی مصالح ملی!
۱۶. ظریفی میگفت ژنرال های بنفش از ابتدا چیزی برای از دست دادن نداشتند شاید راست می گفت! حقوق بازنشستگی که بود، حقوق وزیری و مدیر کلی و رانت های اینحا و آنجایی هم بر آن اضافه شد و در مجموع پسر و دختر و عروس و داماد تا سال ها درآمده است. حال چه فرقی می کند که عموم مردم بخواهند له شوند یا آنکه تاریخ بخواهد در مورد اقدامات ولنگارانه ایشان در حوزه های مختلف و بالاخص فرهنگی چه بگوید! مهم حال است که ایشان با سرمایه گذاری های عمرانی در حال و آینده از آن برخوردارند اما باید دانست که سرانجام روزگار بنفش ملت ایران به سر خواهد آمد و دیری نخواهد گذشت که برای همیشه ژنرال ها یا به بازنشستگی ابدی رفته و اگر قوه قضاییه با همین سبک پیش رود قطعا چیزی برای ورثه ایشان اعم از دختر و پسر و داماد و عروس نیز باقی نخواهد ماند و در آینده نزدیک به جرایم فرهنگی خود ایشان نیز رسیدگی خواهد شد. انشاءالله
سینماپرس: تهیه کننده سریال «موسی (ع)» گفت: کرونا هیچ تاثیری بر ساخت سریال حضرت «موسی (ع)» ندارد و اگر شرایط فراهم شود ما با رعایت تمامی پروتکلهای بهداشتی ستاد ملی مبارزه با کرونا پروژه را کلید میزنیم.
به گزارش سینماپرس، احمد میرعلایی در گفتوگو با میزان، پیرامون آخرین وضعیت جسمانی جمال شورجه کارگردان و تهیه کننده پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: خدا را شکر وضعیت «جمال شورجه» نسبت به گذشته بسیار بهتر است، وی مراحل تازه درمانی را آغاز کرده و فیزیوتراپی روی وی به خوبی جواب مثبت داده است.
وی در همین راستا ادامه داد: در حال حاضر حرکات عضلانی شورجه نسبت به گذشته رشد قابل توجهی داشته و از لحاظ روحی نیز به خوبی پیشرفت کرده است، به صورت جسته گریخته به دفتر کار خود رفته و مراحل پیش از پیش تولید سریال «موسی (ع)» را پیگیری و مدیریت میکند.
تهیه کننده سریال «موسی (ع)» درباره پیشرفت مراحل ساخت این پروژه اذعان کرد: گروه سازنده این پروژه برای کلید زدن پروژه آمادگی کامل را دارند، منتها باید شرایط به صورت کامل برای تولید سریال «موسی (ع)» آماده شود تا ما این اثر را کلید بزنیم. این پروژه هنوز به صورت رسمی وارد مرحله پیش تولید هم نشده و امیدواریم این اتفاق به زودی میسر شود.
وی تاثیر بیماری کرونا بر تولید سریال «موسی (ع)» را اینگونه توصیف کرد: کرونا هیچ تاثیری بر ساخت سریال حضرت «موسی (ع)» ندارد و اگر شرایط فراهم شود ما با رعایت تمامی پروتکلهای بهداشتی ستاد ملی مبارزه با کرونا پروژه را کلید میزنیم.
میرعلایی در همین رابطه تاکید کرد: از نظر من میتوان کرونا را کنترل کرد، ما نمیتوانیم زندگی را متوقف کنیم، تنها نیاز داریم تا با رعایت اصول بهداشتی به راحتی کارمان را انجام دهیم، از نظر من ادامه تولیدات کار درستی است زیرا به هیچ وجه نباید فعالیتها متوقف شوند.
وی با حمایت از ادامه روند تولیدات صدا و سیما اظهار کرد: به عنوان مثال صدا و سیما نمیتواند تولید پروژه های خود را متوقف کند، زیرا در این صورت ممکن است شش ماه بعد هیچ برنامه ای را برای پخش نداشته باشد، از سویی میدانیم که مردم از لحاظ روحی به تلویزیون نیازمند هستند و ما باید در شرایطی که کرونا مشکلات فراوانی ایجاد کرده اتفاقا تولیدات بهتر و منسجمتری داشته باشیم.
این تهیه کننده سینما و تلویزیون درباره بازگشایی سینماها خاطرنشان کرد: از نظر من این بازگشایی باید با برنامه ریزی بهتری صورت میگرفت، سینماها باید بیشتر رعایت و از سویی جامعه نیز مکلف است تا با رعایت اصول بهداشتی شرایط را برای اتمام این بیماری در کشور فراهم نماید. اگر بخواهیم واقع بینانه به این مقوله نگاه کنیم باید از طریق یک برنامه ریزی بلند مدت و درست جامعه را از لحاظ روحی برای بازگشت به سینما آماده کنیم، این اتفاق به یکباره رخ نخواهد داد.
سینماپرس: بازیگر فیلم مجموعه تلویزیونی «بچه محل» گفت: در حال حاضر مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «بچه محل» که ادامهای بر برنامه «محله گل و بلبل» است هست، البته در حال حاضر با توجه به موج دوم بیماری کرونا فیلمبرداری اثر متوقف شده است.
به گزارش سینماپرس، سوسن پرور در گفتوگو با میزان، درباره فعالیتهای خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «بچه محل» که ادامهای بر برنامه «محله گل و بلبل» است هست، البته در حال حاضر با توجه به موج دوم بیماری کرونا فیلمبرداری اثر متوقف شده است.
وی در همین راستا ادامه داد: در حال حاضر با پخش قسمتهای تکراری «بچه محل» روبرو هستیم و امیدوارم بتوانیم به زودی جلو دوربین برویم و ضبط قسمتهای تازه را آغاز کنیم. فعلا زمان پخش قسمتهای جدید به هیچ عنوان مشخص نیست.
بازیگر مجموعه «بچه محل» درباره سختیهای بازیگری در ایام کرونا اذعان کرد: البته که شرایط برای بازی در این ایام بسیار سخت است اما انصافا گروه بچه محل به طور کامل و بسیار وسواس گونه پروتکلهای بهداشتی را در هنگام ضبط این اثر رعایت کردند و من به نوعی خیالم در بازیگری راحت بود.
وی در همین راستا ادامه داد: در پشت صحنه مجموعه بچه محل پروتکلهای بهداشتی تماما رعایت میشد، همه عوامل ماسک میزدند، در هر جای صحنه مقادیر نامحدودی الکل و مواد ضدعفونی وجود داشت و ما به راحتی میتوانستیم برای ضدعفونی از آنها استفاده کنیم. هر لحظه از فیلمبرداری تمامی محل و صندلیها ضدعفونی میشدند و هیچ نکته ای دور از نظر نمیماند، البته این را هم باید متذکر شوم که گروه برای تامین این مواد هزینههای بسیار بالایی را پرداخت کرد و امروز هم اگر پروژه متوقف شده از لطف سازندگان به عوامل و گروه بازیگران است که در معرض بیماری قرار نگیرند.
وی در همین راستا ادامه داد: به جز این سریال که فعلا دو هفته در تعطیلات به سر میبرد، پروژه دیگری پیشنهاد نشده است، در کل به هیچ وجه اوضاع تولیدات خوب نیست و اکثر گروهها برای تولید چالشهای فراوانی را پیش روی خود میبینند.
کارگردان نمایش «هایلایت» درباره بازگشایی تئاتر اظهار کرد: از نظر من باز بودن تئاتر در شرایط فعلی به هیچ درد نمیخورد، به نظرم با این نوع از بازگشایی تئاتر سر خودمان کلاه می گذاریم زیرا وقتی میتوانیم تئاتر را باز اعلام کنیم که درآمدی از آن حاصل شود، وقتی بازگشایی تئاتر در امرار معاش عوامل تاثیری نداشته باشد، باز و بسته بودن این هنر هیچ فرقی نمی کند.
وی در همین رابطه تصریح کرد: همین که سالن نمایش باز باشد اما مخاطبی نداشته باشد به معنای بازگشایی تئاتر نیست، این هنر در بحران به شدت بدی برخورد کرده که بعید می دانم به این زودی هم برطرف شود.
پرور با تاکید بر رعایت اصول بهداشتی خاطرنشان کرد: متاسفانه موج دوم کرونا و افزایش آمار جان باختگان نشان میدهد که باید برای کنترل بیماری کرونا قوانین محکمی وضع شود زیرا خود من در راس همه فرهنگ درست رعایت اصول بهداشتی را ندارم و همین امر باعث شده تا این بیماری وارد موج دوم و حتی سوم شود.
سینماپرس: در یازدهمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما مصوب شد فروش سینماها از ابتدای مرداد ماه به مدت سه ماه کاملا به سینما تعلق گیرد و سهم دفاتر پخش توسط سازمان سینمایی پرداخت شود.
به گزارش سینماپرس، در این جلسه مقرر شد از تاریخ اول مرداد لغایت اول آبان ۹۹ برای کلیه فیلم های ایرانی که با تایید شورای صنفی نمایش به چرخه اکران وارد شدهاند، درآمد فروش آنها تماما به سینما تعلق گیرد و در پایان اکران، معادل فروش خالص آنان، از سوی سازمان سینمایی به شرکت پخش پرداخت شود.
تک سئانس ها یا اکران دوم از شمول این قاعده خارج خواهد بود.
همچنین به این فیلم ها یکصد میلیون تومان، کمک هزینه اکران تعلق گیرد و برای دریافت وام ۴ درصدی، به میزان فروش و حداکثر تا سقف ۵۰۰ میلیون تومان به صندوق کارآفرینی امید معرفی شوند و چنانچه فروش فیلمی از ۵۰۰ میلیون تومان بیشتر شد ۱۰۰ میلیون تومان دیگر نیز بصورت بلاعوض اعطاء شود.
در این جلسه مقرر شد به منظور کنترل ترافیک و ایجاد تعادل در بازارهای مکمل و تا تشکیل شورای صنفی نمایش آنلاین، ورود فیلم ها به اکران آنلاین مشروط به نمایش حداقل دو هفته در سینماهای کشور باشد مگر با موافقت شوای صنفی نمایش.
ضمناً اکران فیلم های خارجی صرفاً تا حدی باشد که به تشخیص ستاد کرونا، مخل سینمای ملی نباشد.
پرداخت قبض برق سینماهای فعال حاضر در اکران از ابتدای مرداد ماه به مدت سه ماه توسط سازمان سینمایی از دیگر مصوبات این جلسه بود.
در این جلسه با اشاره به نامه رییس سازمان سینمایی به معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با رویکرد استمرار جریان تولید در سینمای کشور و جلوگیری از توقف آن، تثبیت اشتغال دست اندرکاران سینمایی، تقویت بازار سینمای ایران و جبران کاستی های بازار اکران مقرر شد جهت اجرایی شدن این بسته حمایت از هنرصنعت سینما پیگیری ویژه شود.
همچنین گزارشی از روند فعالیت سینماها در دوران کرونا ارائه شد که حسین انتظامی با تقدیر از مدیران و پرسنل سینماها برای رعایت پروتکل های بهداشتی در سالن های سینما بر ادامه این روند جهت حفظ سلامت مخاطبان سینما تاکید کرد.
در این جلسه بنا به پیشنهاد دبیر شورای صنفی نمایش مقرر شد سینماها از روز شنبه تا چهارشنبه نیم بها باشد.
در یازدهمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما که با حضور رییس سازمان سینمایی برگزار شد علاوه بر معاونان سازمان، منوچهر شاهسواری، سید غلامرضا موسوی، محمود اربابی، مرتضی شایسته (دبیر شورای صنفی نمایش) و محمد قاصد اشرفی(رییس انجمن سینماداران) حاضر بودند.