درگذشت یک هنرمند پیشکسوت موسیقی نواحی ترکمن
رحیم خیوه لی از استادان هنر بخشی گری ترکمن های ایران پنجشنبه سوم مهر ماه بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت.
بایگانی مهر 5, 1399
داوران مسابقه عکس سینمای ایران معرفی شدند – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: شهاب‌الدین عادل، غوغا بیات و رضا مهاجر داوران ششمین مسابقه عکس سینمای ایران هستند.
به گزارش سینماپرس، شهاب الدین عادل، غوغا بیات و رضا مهاجر ششمین مسابقه عکس سینمای ایران را داوری می‌کنند.
شهاب‌الدین عادل، عکاس، مستندساز، پژوهشگر و استاد سینما و عکاسی و عضو هیئت علمی دانشکده سینما تئاتر است. او دانش‌آموخته مقطع کارشناسی در رشته سینما از دانشکده هنرهای دراماتیک است و دوره کارشناسی ارشد و دکترای پژوهش هنر را در دانشگاه هنر گذراند. عادل طی سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ ریاست دانشکده سینما تئاتر را بر عهده داشت و از سال ۱۳۹۷ نیز این سمت را عهده‌دار است.
غوغا بیات (عکاس و نویسنده)، فارغ التحصیل مدرسه عالی تلویزیون و سینما در رشته عکاسی و گرافیک است. او در بیش از بیست فیلم سینمایی از جمله «عروس»، «دو زن»، «دایره» و … فعالیت داشته است. برپایی چهار نمایشگاه انفرادی در گالری گلستان، گالری آریانا و شرکت در بالغ بر بیست و شش نمایشگاه گروهی در ایران، سوئد، ترکیه و کانادا، داوری پنجمین دوره جشنواره زنان و زندگی شهری (۱۳۹۲)، داوری بخش مواد تبلیغی چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۴)، داوری دومین دوره جشن عکاسان سینمای ایران (۱۳۹۵)، داوری اولین دوره جشنواره عکس کیش (۱۳۹۷) بخشی از کارنامه هنری اوست.
رضا مهاجر هم فعالیتش را به عنوان عکاس و مدیر فیلمبرداری در سینما آغاز کرد. هامون، روز باشکوه، سارا، دو نیمه سیب و تجارت از جمله فیلم‌هایی است که مهاجر عکاسی آن را به عهده داشته است.
امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا، جشن عکاسان سینما برگزار نمی‌شود. برگزاری این دوره از مسابقه به صورت غیرحضوری است. ارسال آثار و فرم مربوط به دبیرخانه صورت پذیرفته است و اعلام عکاس برگزیده و اهدای تندیس مسابقه عکس، از طریق سایت‌های خبری، نشریات و شبکه‌های اجتماعی اطلاع رسانی خواهد شد.
داوران ششمین مسابقه عکس سینمای ایران معرفی شدند
شهاب‌الدین عادل، غوغا بیات و رضا مهاجر داوران ششمین مسابقه عکس سینمای ایران هستند.
ویدئو / بزرگترین تندیس مقاومت مردم کردستان چگونه ساخته شد؟
بزرگترین تندیس یادبود مقاومت مردم کردستان در هشت سال جنگ تحمیلی توسط «هادی ضیاء الدینی»، مجسمه‌ساز کردستانی ساخته و در پارک جنگلی آبیدر سنندج نصب شده است. ساخت این مجسمه که فیگور پدر و دو فرزند شهیدش را به نمایش می‌گذارد، دو سال طول کشیده است. این مجسمه به صورت پنج قطعه سه متری و از جنس ورق فلز بوده که ارتفاع آن ۱۵ متر و فونداسیون آن نیز هفت متر است. ساخت این پیکره، اعتراضی علیه اقدامات غیرانسانی و خلاف قوانین بین‌المللی نسبت به مردم بی‌گناه و غیرنظامی کُرد توسط دیکتاتور عراق در دوران جنگ تحمیلی است.
«خداحافظ رفیق»؛ ۱۷ سال بعد/ گفتند با حذف اپیزود چهارم جنایت کردم! – خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان
سیدسعید سیدزاده تهیه‌کننده فیلم سینمایی «خداحافظ رفیق» به کارگردانی بهزاد بهزادپور در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این فیلم یکی از آثار ماندگار حوزه دفاع مقدس است، گفت: با توجه به اینک مردم ما عاشورایی و انقلابی هستند و هشت سال بار دفاع مقدس را به دوش کشیدند و سختی‌های جنگ را تحمل کردند قاعدتاً وقتی در این بستر برایشان فیلمی ساخته و با آنها حرف زده می‌شود، تمایل پیدا می‌کنند که با تماشای آن، خاطرات خود را زنده کنند شاید یکی از دلایل اینکه «خداحافظ رفیق» در ذهن‌ها مانده است، همین باشد.
وی افزود: خاطرم هست که بعد از ساخت این فیلم دوستان زیادی با من تماس می‌گرفتند و بابت ساخت «خداحافظ رفیق» برای ما دعای خیر داشتند، البته من همه دعاهای خیر و توجهات را به سمت کارگردان اثر یعنی بهزاد بهزادپور هدایت می‌کردم. چون معتقدم او با تمام وجودش نسبت به ساخت «خداحافظ رفیق» اهتمام ورزید. ایشان سال‌های سال تجربه اندوخته و خیلی سال بود که این فیلمنامه را نوشته بود، درواقع دلش می‌خواست که این فیلم را بسازد اما موفق نمی‌شد.
سیدزاده ادامه داد: در آن دوره‌ای که من در معاونت سینمایی حوزه هنری مسئولیت داشتم، خدا توفیق داد و توانستیم کمک کنیم «خداحافظ رفیق» ساخته شود. شاید اگر در آن دوران شرایط بهتر بود، فیلم به صورت بهتری هم ساخته می‌شد، اما آنچه که از دست ما بر می‌آمد همان بود.
ماجرای حذف اپیزود چهارم و رفع یک شائبه
تهیه‌کننده «خداحافظ رفیق» در ادامه با اشاره به یکی از مهمترین حواشی درباره این فیلم توضیح داد: فیلم از ابتدا ۳ اپیزود داشت، بعدها آقای بهزادپور یک اپیزود دیگر به آن اضافه کردند که در متن خیلی زیبا بود و به دل می‌نشست، ولی واقعیت این است که وقتی آن اپیزود ساخته شد، چندان خوب از آب درنیامد. این فیلم دشواری‌هایی داشت و تیم سازنده سختی‌هایی را متحمل شده بود، شاید به همین دلیل آن اپیزود آنطور که باید و آنطور که نیت اولیه آقای بهزادپور بود، تماشایی در نیامد. به همین دلیل آنچنان نمی‌توانست هم سنگ با اپیزودهای دیگر باشد و مخاطب را با خود همراه کند از همین رو تصمیم گرفتیم اپیزود چهارم کنار گذاشته شود.
«خداحافظ رفیق» با همان چهار اپیزود در جشنواره فیلم فجر به نمایش گذاشته شد و ما براساس بازخوردهایی که گرفتیم تصمیم به حذف اپیزود چهارم گرفتیم. ولی اگر آقای بهزادپور همین امروز هم تصور می‌کند که این فیلم با چهار اپیزود بهتر می‌شود باز با ایشان همراهی می‌کنم تا اپیزود چهارم به فیلم ملحق شود سیدزاده تأکید کرد: حذف این اپیزود به تصمیم شخص من و آقای بهزادپور به‌عنوان تهیه‌کننده و کارگردان بود و بدون هیچ دخالتی از بیرون، ما مثل دو برادر نشستیم و درباره‌اش حرف زدیم، آقای بهزادپور به من گفت نظرت درباره این اپیزود چهارم چیست، من گفتم احساس می‌کنم به کار نمی‌چسبد و مخاطب نمی‌تواند آن را هضم کند. این جنس حذفیات در همه فیلم‌ها طبیعی است بنابراین هیچ قدرت بالادستی برای حذف آن اپیزود وجود نداشت. فیلم یک مجموعه است و باید همه سکانس‌های آن با هم دیده شود. ممکن است سکانس‌های مختلف تک به تک به دل بنشینند اما وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند باید با همدیگر دیده شوند و به دل بنشینند که این اتفاق با آن اپیزود چهارم رخ نمی‌داد.
وی افزود: من بارها شنیده‌ام که گفته‌اند سیدزاده مثل یک جنایتکار عمل کرده و گفته است این اپیزود باید حذف شود! اما خدا خودش شاهد است برای اینکه این فیلم ساخته شود چه سختی‌هایی متحمل شدم. بهزادپور برای من یک عزیز غیرقابل تکرار و فردی است که خیلی دوستش دارم، قاعدتاً فیلم ایشان نسبت به فیلم‌های دیگر برای من عزیزتر است، لذا اصلاً و ابداً برای اینکه این فیلم با ۴ اپیزود پخش بشود و به دل بنشیند یک سر سوزن کم نمی‌گذاشتم. ضمن اینکه «خداحافظ رفیق» با همان چهار اپیزود در جشنواره فیلم فجر به نمایش گذاشته شد و ما براساس بازخوردهایی که گرفتیم تصمیم به حذف اپیزود چهارم گرفتیم. ولی اگر آقای بهزادپور همین امروز هم تصور می‌کند که این فیلم با چهار اپیزود بهتر می‌شود باز با ایشان همراهی می‌کنم تا اپیزود چهارم به فیلم ملحق شود یعنی حاضر می‌شوم فیلم دوباره تدوین شود.اگر چنین فکری می‌کنند با من تماس بگیرند و من به سرعت این کار را می‌کنم اما من و ایشان با هم به این نتیجه رسیدیم که اپیزود چهارم حذف شود. هیچ دست بالایی، هیچ امر سیاسی و نظامی در حذف این اپیزود دخیل نبود.
این تهیه‌کننده سینما افزود: با این وجود شخصاً معتقدم این اپیزود چه باشد چه نباشد، هیچ چیزی از ارزش‌های فیلم کم نمی‌شود چون بهزادپور یک فرد دلسوز و سختی کشیده از جریان انقلاب است. او زجرهای انقلاب را به دوش کشیده و در صنعت سینما پیشینه متعالی دارد. امیدوارم بتوانیم فیلم‌های بیشتری از آقای بهزادپور ببینیم، ولی فعلاً شرایطش پیش نیامده است. اگر چنین شرایطی پیش بیاید کارهای ارزشمندی از او می‌بینیم، من هم لذت می‌برم و اشک شوق از چشمانم جاری می‌شود.
تهیه‌کننده «شب بخیر فرمانده» در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه «خداحافظ رفیق» جزو فیلم‌های معناگرای موفق است، توضیح داد: اگر سازنده درباره هر مفهوم و موضوعی شناخت، درک و بصیرت و شعور کافی داشته باشد مطمئن باشید اثری که ارائه می‌شود، تأثیرگذار خواهد بود. آقای بهزادپور به دلیل شناخت، درک درست و شعور بالایی که از دفاع مقدس داشت، وقتی «خداحافظ رفیق» را دست گرفت، یک اثر خوب ارائه داد، هرچند من معتقدم اگر همه عناصر دست به دست هم می‌دادند بهزادپور بهتر از این هم فیلمش را می‌ساخت با این وجود فیلم در همین قد و قواره هم تأثیر خود را می‌گذارد چون سازنده آن دارای شعور و بصیرت کافی است.
ما در حال حاضر به عنوان فیلمساز فکر می‌کنیم خیلی می‌فهمیم، به خودمان می‌گوئیم ما انسانی بزرگ با شعور بالا هستیم که می‌خواهیم یک فیلم بزرگ بسازیم، در صورتی که اگر شعور داشته باشیم نمی‌گوییم ما خیلی می‌فهمیم بلکه اول فهم خودمان را بالا می‌بریم، بعد فیلممان را می‌سازیم تا دیگران بگویند ما چه آدم فهیمی هستیم سینما را تکنیک نمی‌سازد، درک و شعور درست می‌سازد
وی توضیح داد: هرچند در این سال‌ها به لحاظ تجهیزات سینمایی پیشرفت زیادی کرده‌ایم اما سینما را تکنیک نمی‌سازد بلکه شعور و درک درست از موضوع می‌سازد. فیلم خوب را تکنیک و پول زیاد نمی‌سازد فیلم خوب شعور، درک درست و انسانی با احساس بالا می‌سازد به همین دلیل است که در این سال‌ها حوزه فیلم‌های دفاع مقدسی موفق نمی‌شویم. ما در حال حاضر به عنوان فیلمساز فکر می‌کنیم خیلی می‌فهمیم، به خودمان می‌گوئیم ما انسانی بزرگ با شعور بالا هستیم که می‌خواهیم یک فیلم بزرگ بسازیم در صورتی که اگر شعور داشته باشیم نمی‌گوییم ما خیلی می‌فهمیم بلکه اول فهم خودمان را بالا می‌بریم، بعد فیلممان را می‌سازیم تا دیگران بگویند ما چه آدم فهیمی هستیم.
سیدزاده تأکید کرد: مشکل عمده ما این است که از نظر ابزار و تکنیک رشد کرده‌ایم ولی از نظر فکری پیشرفتی نداشته‌ایم. فیلمساز امروز باید اول رشد فکری داشته باشد و بعد تجهیزات و سرمایه را به کار بگیرد. بهزادپور کسی است که این چیزها را خوب می‌فهمد اما زمانی که ایشان «خداحافظ رفیق» را ساخت ما امکانات کمی داشتیم. اگر امروز ایشان بخواهند چنین فیلمی بسازند با شعور و درکی که از او سراغ دارم مطمئناً می‌تواند فیلم بسیار تأثیرگذاری بسازد.
تهیه‌کننده «زیباتر از زندگی» با بیان اینکه موسیقی «خداحافظ رفیق» هم ماندگار شد و به کرات از رادیو و تلویزیون پخش شده و می‌شود، عنوان کرد: موسیقی این فیلم را سعید شعبانی‌نژاد ساخت ولی این امر با هدایت مستقیم بهزاد بهزادپور صورت گرفت، خاطرم است که نت به نت توسط آقای بهزادپور پیش می‌رفت. ایشان نه فقط یک نویسنده و کارگردان خوب است بلکه موسیقی را هم به خوبی می‌شناسد و هوش موسیقایی خوبی دارد با توجه به اینکه موسیقی این فیلم هم از همان حس درونی بهزاد بهزادپور می‌آمد، ماندگار شد.
مدیران دیگر در قدوقواره ساخت فیلم دفاع مقدسی بزرگ نیستند!
سیدزاده اظهار کرد: شرایط اجتماعی موجود به سمتی هدایت شده است که عملاً حمایتی از فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس نمی‌شود من از سال ۹۱ فیلمنامه‌ای با عنوان «به کودکان شلیک نکنید» دارم که سفرهای تحقیقاتی، مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای برای آن انجام دادیم و در سال ۹۴ برای آن پروانه ساخت گرفتیم در این مدت مدام هم بازنویسی شده است، ارگان‌های مختلف هم برای ساخت «به کودکان شلیک نکنید» اعلام آمادگی کردند اما آنطور که باید و شاید پای کار نیامدند چون در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که حتی مدیران فرهنگی هم در قد و قواره ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی بزرگ نیستند! یعنی درک و بصیرت درستی از فیلم دفاع مقدسی ندارند، فکر می‌کنند فیلم دفاع مقدسی فقط تیر و ترقه در کردن است در صورتی که چیزی که باید از این آثار برای مخاطب حاصل شود سبک زندگی است؛ سبک زندگی‌ای که ما را به سبک زندگی امام علی برساند جامعه فرهنگی ما الان دنبال اشاعه سبک زندگی امیر مؤمنان (ع) نیست چون فهم درستی از او نداریم.
این تهیه‌کننده سینما در ادامه گفت: من از سال ۹۱ تاکنون برای «به کودکان شلیک نکنید» دویده‌ام اما به نتیجه نرسیده‌ام یک روز زمین ننشسته‌ام، تقریباً یک دهه است که تلاش می‌کنم اما هنوز نتیجه نداده است. کسی برای ساخت این فیلم به ما سفارش نداده اما این جزو مطالبات حضرت آقا بوده است که در حوزه مقاومت فیلمسازی کنیم، چون فرهنگ مقاومت باید گسترش پیدا کند.
سیدزاده ادامه داد: از همین رو ما خواستیم این فیلم را بسازیم با بسیاری هم گفتگو کردیم اما مشکل ما تصمیم‌گیران و حمایت گران هستند چون از آثار هجو و سخیف حمایت می‌کنند. وقتی حتی به وزیر می‌گوئیم وضعیت سینما و تئاتر خوب نیست، در جواب تنها به گردش مالی آن اشاره می‌کند، این نشان می‌دهد فهم درستی از فرهنگ وجود ندارد.
وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی پیش بیاید که پیروان ولی امر در عرصه سیاست، فرهنگ، اقتصاد و… قرار بگیرند تا دغدغه ایشان را داشته باشند در این شرایط فیلم‌های خوبی در عرصه دفاع مقدس ساخته خواهد شد. من مطمئنم آن زمان یکی از کسانی که در رأس این امور قرار می‌گیرد بهزاد بهزادپور خواهد بود.
باید منتظر بمانیم و ببینیم که مناظره و مشاجره‌ها میان نهادهای دولتی چه زمانی به سرانجام می‌رسد – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: علی ژکان ضمن گلایه از بلاتکلیفی موچود در فرآیند تولید سریال برای شبکه نمایش خانگی، از بی‌پاسخ ماندن درخواستش برای پروانه ساخت سریال «بازی خانه» خبر داد.
به گزارش سینماپرس، علی ژکان تهیه کننده و کارگردان سینما که چندی پیش خبر از بلاتکلیفی پروانه ساخت سریالش برای عرضه در شبکه نمایش خانگی به دلیل اختلافات میان ارشاد و صداوسیما خبر داده بود، در گفتگو با مهر درباره آخرین وضعیت این پروژه گفت: قرار بود یک سریال شبکه نمایش خانگی با نام «بازی خانه» را جلوی دوربین ببرم که بعد از درخواست مجوز ساخت آن به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اعلام شد که تلویزیون باید این مجوز را صادر کند.
وی بیان کرد: به صدا و سیما که درخواست پروانه ساخت دادیم آنجا نیز اعلام شد هنوز هیچ خبری نیست و مشخص نیست روند صدور پروانه ساخت تولیدات شبکه نمایش خانگی چگونه است، به همین دلیل است که و من و تعداد دیگری از هنرمندان در این انتظار هستیم که مجوز ساخت برای سریال‌های خود دریافت کنیم.
این کارگردان سینما تاکید کرد: باید منتظر بمانیم و ببینیم که این مناظره و مشاجره‌ها میان نهادهای دولتی چه زمانی به سرانجام می‌رسد تا ما بدانیم که از چه نهادی باید مجوز ساخت دریافت کنیم و ما بتوانیم پروژه‌های خود را جلوی دوربین ببریم.
وی بیان کرد: در شرایطی که شیوع بیماری کرونا سبب شده است که شرایط اقتصادی و کار به خصوص در حوزه هنر دچار مشکل شود، همان چند نفری که می‌خواهند در این شرایط کار کنند، دچار بلاتکلیفی و ندانم کاری‌های مدیریت‌های دولتی شده‌اند.
کارگردان فیلم سینمایی «اولین امضا برای رعنا» در پایان گفت: «بازی خانه» یک سریال اجتماعی است که یک داستان معاصر و بروز دارد و قرار است در ۲۶ قسمت ساخته شود، البته این را هم باید بگویم این ۲۶ قسمت در یک فصل قرار دارد. تعدادی از بازیگران را برای حضور در این سریال در نظر گرفته‌ام که البته بعد از دریافت پروانه ساخت باید با آنها وارد مذاکره شوم.
انتظار داریم بر حاکمیت قانون و روش‌های قانونی مصرانه اقدام کنید – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: هیات مدیره «خانه سینما» طی نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار همراهی با صنوف سینمایی در زمینه نظارت بر تولیدات شبکه نمایش خانگی شد.
به گزارش سینماپرس، خانه سینما طی نامه‌ای از سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درخواست همراهی با صنوف سینمایی کرد.
متن نامه به شرح زیر است:
«جناب آقای دکتر سیدعباس صالحی
مقام محترم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
با سلام و احترام
در جهان امروز که بنیان تمدنی آن بر تصویر قرار گرفته؛ هنر تصویرگری و تصویرسازی بلاشک یک هنر برتر است. ملت بی تصویر مثل آن است که زبانی از زبان‌های رایج دنیا را که مردم با آن سخن می‌گویند، نمی‌دانند.
مدت‌هاست که همکاران خلاق و کارورز ما در اصناف سینمای ایران، کارشناسان و دوستداران فرهنگ و هنر کشور نگرانی‌های جدی و دردمندانه خود را از آشوبناکی فضای تولید در بسترهای تولید و نمایش خانگی و فضای مجازی به روش‌های گوناگون اعلام می‌کنند.
اتکا به قانون و رفتار قانونی اولین و ساده‌ترین روش حل معضلات است، ما از جنابعالی در مقام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتظار داریم بر حاکمیت قانون و روش‌های قانونی مصرانه اقدام کنید و اجازه ندهید در ایامی که بحران کرونا هست و نیست پدیدآورندگان فرهنگی و هنری را در خطر قرار داده است و اکثریت عظیم همکاران ما با بحران بیکاری و بالتبع گرفتاری‌های معیشتی مواجه شده‌اند، رفتار فراقانونی و غیرکارشناسانه در زمینه نمایش خانگی و بسترهای جدید فراهم شده برای تولید را دچار بحران کند که به‌طور حتم در این مسیر حمایت‌های همه جانبه جامعه اصناف سینمایی کشور را نیز در کنار خود خواهید داشت.
هیأت مدیره خانه سینما در ادامه درخواست‌های صنفی اعضای خود و در حمایت تمام عیار از تقاضای آنان از جنابعالی می‌خواهد مسیر و فرصت جهش تولید را فراهم کنید. در غیر این صورت می‌بایست به آینده و همکاران ما پاسخگو باشید.
یقین داریم جنابعالی که از فرهیختگان و دلسوزان هستید بر این امر مهر تأیید می‌زنید.»
الگوی کسانی که در این سال‌ها فیلم‌های دفاع مقدسی می‌سازند، هالیوود است! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: محسن محسنی نسب گفت: بسیجی به جنگ رفتم؛ بسیجی هم فیلم می‌سازم و حاضرم برای ساخت فیلم‌های دفاع مقدس دستمزد نگیرم.
به گزارش سینماپرس، محسن محسنی نسب کارگردان و تهیه کننده سینما که تولید فیلم‌های دفاع مقدسی چون «یورش»، «باز باران»، «آخرین مرحله» «سپیدیال» و «یاس‌های وحشی» را در کارنامه خود دارد، درباره علت کم توجهی به تولید این نوع آثار به خصوص در دو دهه اخیر، در گفت و گو با خبرنگاران جوان، گفت: دلیل اصلی نساختن فیلم دفاع مقدسی نبود سرمایه گذار است. نهادهایی هم که باید در این زمینه با فیلمسازان همکاری کنند، نمی‌کنند.
این کارگردان ادامه داد: من سال گذشته قصد تولید فیلمی با همین موضوع را داشتم؛ حتی کرایه فانوسقه را از من گرفتند و یا اینکه برای کار کردن در شهرک دفاع مقدس باید پول پرداخت می‌شد. فرض کنید با این هزینه‌های ریز و درشت قرار است، فیلم دفاع مقدسی بسازید که سرشار از جزئیات صحنه و لوکیشن و … است. پس بخش خصوصی پا پیش نمی‌گذارد و غالباً بودجه ادارات دولتی هم که باید از فیلمساز حمایت کنند، به رانت و رانت خواری کشیده می‌شود.
وی اضافه کرد: اغلب کارگردان‌هایی که این سال‌ها به حوزه دفاع مقدس پرداختند، قدیمی نیستند؛ بنابراین فیلمسازانی مانند من دیگر نتوانستیم در حوزه سینمای دفاع مقدس فعالیت کنیم و به سمت سینمای اجتماعی رفتیم.
محسنی نسب در پاسخ به این سوال که چرا بر اساس کتاب‌های موفق با موضوع دفاع مقدس فیلمنامه‌ای نوشته و ساخته نمی‌شود و بیشتر فیلمسازان تمایل دارند، بر اساس ذهنیت شخصی خودشان پیش بروند، اظهار کرد: الگوی کسانی که در این سال‌ها فیلم‌های دفاع مقدسی می‌سازند، هالیوود است؛ یعنی قصه به لحاظ روحی و فضا، در جنگ ایران و عراق اتفاق می‌افتد، اما داستان‌ها هالیوودی است؛ بنابراین به سمت داستان‌های واقعی که در خاطرات واقعی وجود دارد، نمی‌روند و حتی اغلبشان نسبت به این جریان (داستان‌های واقعی) دافعه دارند.
کارگردان «یاس‌های وحشی» بیان کرد: سینمای دفاع مقدس ما سه فصل دارد؛ فصل اول زمانی که جنگ در جریان بود و مضمون بیشتر فیلم‌ها به رشادت‌ها و سلحشوری رزمندگان اشاره می‌کرد. وقتی جنگ تمام شد، یک سری فیلمساز مانند من که زمان جنگ بسیجی بودیم و خاطرات زیادی از آن داشتیم، به علت رسالت و آرمانی که هنوز داریم دلمان می‌خواست آن خاطرات را در قالب فیلم نشان دهیم. در نتیجه یک سری فیلم ساخته شد که به نوستالژی‌ها و رازهای دفاع مقدس اشاره می‌کرد. فیلم‌های فصل سوم (دوره کنونی) هم توسط کسانی که در جنگ حضور نداشتند، ساخته می‌شود. فیلمسازانی که ژانر اکشن را دوست دارند و اغلب با رانت فیلم‌هایی می‌سازند که موضوعش دفاع مقدس است، اما ربطی به واقعیت جنگ ایران و عراق ندارد. از طرفی مردم هم تمایل ندارند فیلم‌هایی که یادآور و بازگو کننده جنگ و تلخی‌ها است را ببینند؛ بدین علت فیلم‌های دفاع مقدسی ناب ساخته نمی‌شود.
محسنی نسب در پایان عنوان کرد: متاسفانه بیشتر بودجه ارگان‌های مربوط برای تولید فیلم‌های دفاع مقدس، صرف مسائل دیگری شده و یا با رانت به فیلمسازان نزدیک به خودشان تعلق می‌گیرد. از همین جا به عنوان کسی که چندین فیلم دفاع مقدسی ساختم و جوایز خوبی هم برای آنها گرفتم اعلام می‌کنم، اگر هر ارگانی قصد ساخت فیلم‌های اینچنینی داشت رایگان کار می‌کنم و هیچ دستمزدی نخواهم گرفت. یعنی همانطور که بسیجی به جنگ رفتم بسیجی هم فیلم می‌سازم، ولی مطمئن باشید هیچکدام از ارگان‌های متولی سمت ما نمی‌آیند.
هنوز کلاس‌های درسی و سرفصل‌های مناسبی برای نگارش کتاب‌های دفاع مقدس تعریف نشده – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: یک نویسنده کتاب گفت: متاسفانه هنوز کلاس‌های درسی و شاخص‌ها و سرفصل‌های مناسبی برای نگارش کتاب‌های دفاع مقدس به صورت استاندارد تعریف نشده و این بزرگترین آسیب در حوزه نگارش کتاب‌های دفاع مقدس است من معتقدم هرکسی در این حوزه فعالیت می‌کند باید نسبت به چهارچوب‌ها شناخت داشته باشد.
به گزارش سینماپرس، سید قاسم یا حسینی در گفت‌وگو با میزان پیرامون نوشتن کتاب در حوزه دفاع مقدس گفت: نوشتن در مورد کتاب‌های دفاع مقدس شاخص‌ها و ویژگی‌های خاصی دارد که باید به آن توجه کرد، زیرا عدم توجه به آسیب‌های را به ابن حوزه می‌زند که قابل ترمیم نیست.
وی در مورد شیوه نوشتن کتاب‌های دفاع مقدس ابراز کرد: نوشتن در مورد کتاب‌های دفاع مقدس شاخص‌ها و ویژگی‌های خاصی دارد که باید به آن توجه کرد، زیرا عدم توجه به این شاخص‌ها و ویژگی‌ها آسیب‌های زیادی را به ادبیات دفاع مقدس می‌زند که قابل ترمیم نیست.
یاحسینی در همین راستا ادامه داد: من از طرفداران پر و پا قرص نوشتن کتاب‌های دفاع مقدسی به صورت داستان هستم، زیرا معتقدم کتاب‌های دفاع مقدس را باید به صورت اول شخص و یا به شکل مستند شفاهی که همان پرسش و پاسخ است نوشت.
وی پیرامون شیوه مصاحبه با فرماندهان و رزمندگان دفاع مقدس تاکید کرد: نوشتن در مورد رزمندگان یا فرماندهان دفاع مقدس تفاوت زیادی دارد بنابراین باید توجه داشت که هر کدام از این قشر شرایط و شیوه‌های خاص خود را دارند، زیرا گاهی دیده می‌شود رزمندگان فصاحت کلام و ریزبینی فرماندهان را ندارند در عین حال اطلاعات مهم و استراتژیکی هم در گفته‌های آنان دیده نمی‌شود لذا برای آنان می‌توان از شیوه نگارش اول شخص استفاده کرد، اما برای نوشتن کتاب در مورد فرماندهان به دلیل توجه به زوایای فعالیت‌ها و رویدادها باید از شیوه پرسش و پاسخ که همان شیوه تاریخ شفاهی بوده استفاده کرد.
این نویسنده کتاب در همین راستا دامه داد: یک نویسنده کتاب در اینجا باید سخت مراقب باشد تا حقایق را به درستی و بدون هیچ دخل و تصرفی ثبت کند، زیرا هر گونه دخل و تصرف عواقبش را در آینده نشان می‌دهد پس باید کاملا با دقت به ثبت رویدادها پرداخت و به اعتماد آیندگان بر محتوای ثبت شده در آثار دفاع مقدسی بسیار توجه کرد، کلماتی که از زبان فرماندهان بیان می‌شود گاهی نکاتی را در خود دارد که خواننده موضوعات مهمی را آن در می‌یابد لذا نوشتن مصاحبه‌های این افراد نیازمند شیوه خاصی از نگارش است.
یاحسینی درمورد شیوه نوشتن کتاب‌های دفاع مقدس بیان کرد: برای نوشتن کتاب دفاع مقدسی به سبک اول شخص مفرد باید زوایای کار و رخ‌دادها در ابتدا با مصاحبه آن هم به صورت پرسش‌های کوتاه و پاسخ‌های کوتاه یا به اصطلاح مدل پینگ پنگی مطرح و مورد بررسی قرار گیرد در ادامه با سنجش جوانب و بر اساس دادها شروع به پیش روی شود بدین ترتیب که سوال را با جزئیات بیشتری دنبال کنیم، به طور مثال اگر من از مصاحبه شونده در مورد راهی شدنش به جبهه سوال می‌کنم باید از او بپرسم با چه ماشینی؟ و چه رنگی؟ و با چه کسی در اتوبوس نشسته بودید؟ و سئوالاتی از این قبیل که بتوانم فضا را به خوبی برای مخاطبان ترسیم کنم و همه آنها را بر اساس حقایق و مستندات به رشته تحریر در آورم.
وی نوشتن به سبک اول شخص را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: نوشتن به سبک اول شخص باید با توجه به اصل مستند نگاری باشد و من معتقدم یکی از کاربردی‌ترین شیوه‌های نگارش برای دفاع مقدس محسوب می‌شود البته به نوع سلیقه و ذکاوت و هوشمندی نویسنده نیز ارتباط پیدا می‌کند، تجربه نیز در این زمنیه بسیار تاثیر گذار است من خود به شخصه با نوشتن کتاب‌های متعدد و مصاحبه با افراد گوناگون آموخته‌های فراوانی را به دست آوردم که می‌توانم از آن به عنوان رستاخیر خاطرات و کلمات نام ببرم.
باحسینی ابراز کرد: کارهای پژوهشی و علوم روانشناسی نشان می‌دهد جملات کوتاه بیشتر مورد استقبال از سوی مخاطبان قرار می‌گیرد، زیرا با توجه به رواج فضای مجازی و دقت و توجه مخاطبان در دنیای امروز کوتاه بودن مطالب جذابیت بیشتری دارد، اما جملات بلند عموما خوانده نمی‌شود و مورد استقبال قرار نمی‌گیرد پس باید معانی را با جملات کوتاه بیان کرد در عین حال سئوالات را به روش پینگ پنگی و با بازدهی بهتری در ادبیات دفاع مقدس به کار برد.
نویسنده کتاب «رو در روی شیطان» تجربه در نوشتن کتاب‌های دفاع مقدس و آشنایی با تاریخ و در عین حال عملیات‌ها را مهم دانست و تاکید کرد: نگارش در حوزه دفاع مقدس ملزومات و شاخص‌های خاص خودش را دارد شناخت تاریخ همچنین عملیات‌ها و شیوه نگارش همچنین توجه به نوع نگارش کتاب‌های دفاع مقدس گزینه‌های موثر و مهمی در نگارش کتاب به شمار می‌روند.
وی برگزاری جلسات همپوشانی را یکی دیگر از رموز دریافت اطلاعات برای نوشتن کتاب در حوزه دفاع مقدس دانست و تصریح کرد: از آنجا که زمان زیادی از هشت سال دفاع مقدس می‌گذرد و زمان عاملی برای فراموشی بخشی از خاطرات محسوب می‌شود این مهم یکی از دغدغه‌های نویسندگان محسوب می‌شود در این شرایط می‌توان از جلسات همپوشانی استفاده کرد بدین ترتیب همزمان مصاحبه شونده و دوستان همرزمش در یک جلسه قرار می‌گیرند و هر یک خاطراتی را به یاد می‌آورند و بیان آن باعث می‌شود بخش اعظم اطلاعات در ذهن مصاحبه شونده زنده شود این مهم با توجه با اطلاعات کوتاه مدت و بلند مدت در ذهن بشر قابل بازیابی است همچنین فراخواندن بخشی از خاطرات و وقایع از ذهن افراد امکان پذیر می‌شود این رویکردی ارزشمندی است که من آن را تجربه کرده‌ام و پاسخ‌های خوبی گرفته ام اگر جلسات با آلبوم‌های آن روزگار و عکس‌ها همراه باشد شرایط بسیار بهتر هم خواهد بود.
نویسنده کتاب «میهمان فشنگ‌های جنگی» اظهار کرد: در برخی موارد مصاحبه شونده تمامی اتفاقات را به خاطر ندارد که فلان رویداد در چه زمانی رخ داده، در این موارد باید از تاریخ شهادت شهدا و تاریخ‌های که بر سنگ مزار سنگ شهدا ثبت شده استفاده کرد این قانون جذاب و کاربردی که تجربه به من آموخته است.
یاحسینی پیرامون لزوم وجود کلاس‌های خاطره‌نگاری برای نویسندگان دفاع مقدس خاطرنشان کرد: متاسفانه هنوز کلاس‌های درسی و شاخص‌ها و سرفصل‌های مناسبی برای نگارش کتاب‌های دفاع مقدس به صورت استاندارد تعریف نشده و این بزرگترین آسیب در حوزه نگارش کتاب‌های دفاع مقدس است من معتقدم هرکسی در این حوزه فعالیت می‌کند باید نسبت به چهارچوب‌ها شناخت داشته و احترام بگذارد تا بتوان این کتاب‌های مستند منبع و مرجعی برای آیندگان و تاریخ دفاع مقدس باشد لذا صداقت و مستند بودن آن بسیار مهم است.