بایگانی آذر 5, 1399

سینماپرس: برنامه «ما ایرانی‌ها» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی قاسم اورنگی، سه شنبه شب میزبان یک کارآفرین حوزه گشت سلامت است.

سینماپرس: دبیر بیست و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران اعلام کرد به دلیل شرایط کرونایی موجود برگزاری این دوره از جشنواره به نیمه اردیبهشت سال ۱۴۰۰ موکول شد.

به گزارش سینماپرس، نامش را هرکس بشنود یا چهره‌اش را ببیند یادِ برنامه‌های گردشگری تلویزیون می‌افتد. هر روزی شبکه یک را روشن می‌کردیم او را با دوربینِ تلویزیون در جای جای ایران می‌دیدیم. همیشه خودش را بسیجی می‌داند و می‌گوید خودم را مجری نمی‌دانم بلکه بسیجی‌ام.  

شهریور ۱۳۷۳ “صبح بخیر ایران” شروع شد و مثل یک شبکه عمل کرد. هر ۳۰ دقیقه خبر از استودیو خبر پخش می‌شد. برنامه کودک و نوجوان داشت، کارتون پخش می‌کرد. ورزشی بود، تمرینات ورزشی و خبر ورزشی پخش می‌کرد و اجتماعی و سیاسی هم بود بنابراین حتی‌الامکان نیاز رسانه‌ای  بیننده  را بر طرف می‌کرد و حاصل فعالیت چند گروه برنامه‌ساز بود.

“مستقیم آبادی” نگاهی به روستاهای کشور دارد و با معرفی انسان‌های موفق روستایی سعی می‌کند نشان دهد که می‌توان در روستا کار کرد و ثروتمند شد. و روستایی و داهاتی توهین نیست اتفاقاً تشویق است و در آینده بخواهند بگویند فلانی موفق است بگویند دهاتی است.

با همه این اوصاف دیگر اقبال واحدی نیاز به معرفی ندارد و یکی از مجریان قدیمی تلویزیون به شمار می‌رود. او را از سال‌ ۱۳۷۳ خیلی به یاد می‌آوریم زمانی که تلویزیون برنامه صبحگاهی نداشت و او و دوستانش دست به کار شدند و “صبح بخیر ایران” را به راه انداختند. در جریان گفت‌وگو با تسنیم  هم به این نکته اشاره دارد:  زمانی که “صبح بخیر ایران” آغاز شد، از ساعت ۴ و ۵ عصر برنامه‌ها شروع می‌شد و اصلاً برنامه زنده به جز بخش خبری نداشتیم.

جالب است که بدانیم تپه بلند صبا که در رسانه ملّی قرار دارد و خیلی از برنامه‌های زنده آنجا جلوی دوربین می‌رود چطور نامگذاری شد. این مجری قدیمی در لا به لای صحبت‌هایش به این نامگذاری اشاره کرد و گفت: ما دنبال جایی برای این برنامه بودیم که طلوع خورشید را ببینیم، اتفاقی که گرچه تکراری است اما اتفاقی معجزه‌گونه است. سرانجام تپه‌ای پیدا کردیم که اسم آن را مخفف صبح بخیر ایران یعنی صبا نامگذاری کردیم.

یکی از نکاتی که بسیاری از اقبال واحدی پرسیده‌اند و می‌پرسند این است که آیا شهری وجود دارد که او نرفته و در آنجا برنامه اجرا نکرده است؟ چنین پاسخ می‌دهد:  کسی نمی‌تواند ادعا کند همه‌جا رفته است اما می‌توانم بگویم یکی از کسانی‌ام که بیشترین جاها را دیده‌ام. ایران ما آن‌قدر وسیع است که نمی‌توان چنین ادعایی کرد با اینکه من سه چهار دور ایران را چرخیده‌ام.

این بار فقط سوژه‌مان خودِ اقبال واحدی و کارهایش نبود بلکه می‌خواستیم با این مجری قدیمی درباره دستمزدهای نجومی و حضور پررنگِ اسپانسرها و بازیگر مجری‌ها صحبت کنیم. او مثل همیشه با کمال تواضع و فروتنی به سؤالات ما پاسخ داد که به قولِ خودش بسیاری از آن‌ها دغدغه او و خیلی از پیشکسوتان و کاربلدان این حوزه است.  

“مستقیم آبادی” با نمایش انسان‌های موفق روستایی

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

* بگذارید ابتدا از خودتان شروع کنیم که مثلِ قبل به جز چند ویژه برنامه، حضور پررنگی در تلویزیون ندارید؛ آیا به خاطر موضوعِ کرونا و علاقه و دغدغه شما نسبت به تصویر درآوردن مناطق بِکر و دیدنی ایران، این حضور کمرنگ شده و یا دلایل دیگری دارد؟

برنامه “مستقیم آبادی” را روزهای پنجشنبه ساعت ۱۳:۳۰ روی آنتن شبکه یک سیما دارم. این برنامه ۱۲، ۱۳ دقیقه پخش می‌شود؛ هر دفعه به شهرستانی می‌روم و البته به خاطر کرونا این سفرها خیلی کم شده و امیدوارم با بهتر شدن اوضاع و احوالِ جامعه و دور شدن خطرِ کرونا، دوباره به حالت قبل برگردیم و بتوانیم جاهای دیدنی و بکرِ ایران عزیز را به مخاطب علاقه‌مند نشان بدهیم.  

“مستقیم آبادی” نگاهی به روستاهای کشور دارد و با معرفی انسان‌های موفق روستایی سعی می‌کند نشان دهد که می‌توان در روستا کار کرد و ثروتمند شد. و روستایی و داهاتی توهین نیست اتفاقاً تشویق است و در آینده بخواهند بگویند فلانی موفق است بگویند دهاتی است.

همه‌چیز با انیمیشن “همسفر” شروع شد

* این همه تعصب و دغدغه و عشق به ایران از کجا می‌آید؟

این تعصب همیشه در خونمان بوده و خودم هم نمی‌دانم از کجا نشأت می‌گیرد. شاید بخش عمده‌ای از این انگیزه و دغدغه برای نمایشِ همه زیبایی‌های ایران با ساخت انیمیشن “همسفر” در سال‌های ۱۳۷۰، ۱۳۷۲ شکل گرفت؛ انیمیشنی که جایزه بهترین انیمیشن گرافیکی “سوره” را به خودش اختصاص داد. بچه‌ای که به مناطق و شهرهای مختلف ایران می‌رفت و با موسیقی محلی و آداب و رسوم این مناطق همراه بود.

از آن به بعد برای من به عنوان دغدغه‌ای مهم ادامه پیدا کرد و همه‌چیزم سفر شد و سفر! حتی زمانی که “صبح بخیر ایران” را راه انداختیم، همه همّ و غمّ‌مان را روی این سفرها گذاشتیم؛ سختی‌های زیادی داشت اما همیشه لذت‌هایش را به خاطر می‌آورم.  

صبح بخیر ایران راه افتاد

* پس “صبح بخیر ایران” را شما راه انداختید؟

بله. سال ۱۳۷۳ بود که تلویزیون برای اولین بار برنامه صبحگاهی روی آنتن برد که نامش “صبح بخیر ایران” شد.  

تلویزیون رقیب تلویزیون شده!

* آقای واحدی تلویزیون امروز در عرصه برنامه‌سازی به مشکلات عدیده‌ای برخورد کرده و راه‌هایی را برای دیده شدن انتخاب می‌کند که راه اصولی نیست. چرا محتوای برنامه‌ها مثل قبل تأثیرگذار نیست و برای مخاطب آن دلپذیری گذشته را ندارد؟

من فکر می‌کنم به تهیه‌کننده برمی‌گردد. تهیه‌کنندگی یک تخصص است که در واقع او به عنوان اهرم اصلی، برنامه را جلو می‌برد. مجری یکی از عوامل تهیه‌کننده است؛ البته مجریانی در تلویزیون فعالیت دارند که خودشان به عنوان تهیه‌کننده، برنامه‌شان را پیش می‌برند. علاوه بر آن مشکل بحث مالی هم وجود دارد که پای اسپانسرهای مختلف را به تلویزیون باز کرده است.

در کنار این اتفاقات، دست‌اندرکاران در شبکه‌های تلویزیونی هم دچار نوعی بدسلیقگی شده‌اند، به طوری که تلویزیون رقیب خودش شده است! یعنی با تعدد برنامه در ساعت مشخص مواجهیم و یا برنامه‌ها همه تکراری و بدون خلاقیت و ایده شده‌اند.  

دیدنِ این برنامه‌های یک شکل، مخاطب را از تلویزیون دور می‌کند. برخی اوقات هم بیننده نمی‌داند خودش را با توجه به وجود رسانه‌های مختلف، چگونه با آنتن سیما تطبیق بدهد. برنامه‌هایی که روز به روز افت می‌کنند در سایه نداشتن خلاقیت و عدم توجه به ایده‌پردازی و برنامه‌های رنگارنگی که به جای داشتنِ اتفاقی تازه، هر روز حضورشان پررنگ‌تر می‌شود.

وقتی پای ستاره مربع‌ها به تلویزیون باز شد

* مدتی است که با عنوان “دستمزدهای نجومی” مواجه می‌شویم؛ فکر می‌کنید از چه زمانی این آفت‌ها به جای توجه به محتوای برنامه‌ها، گریبانِ تلویزیون را گرفت؟

خوشبختانه من خودم را درگیر این قضایا نکرده‌ام، اما فکر می‌کنم از زمانی این آفت‌ها روی آنتنِ تلویزیون خودش را نشان داد که پای ستاره مربع‌ها و اپلیکیشن‌های مختلف به صداوسیما باز شد. مسابقاتی که با رنگ و لعاب مختلف با این شعار می‌آمدند و می‌رفتند که “شرکت کنید، جایزه ببرید”. دیگر مخاطب به خاطر محتوا سراغِ آن برنامه را نمی‌گرفت بلکه پیامک می‌داد یا با برنامه تماس می‌گرفت که جایزه بگیرد.  

این ستاره مربع‌ها و اسپانسرها و حامیان مالی، وزانت و جایگاه محتوایی برنامه‌های تلویزیون را به سمتِ بازاریابی صرف بردند. چه خوب یا چه بد، به اعتبار رسانه ملّی به عنوان تریبونی مهم برای ارائه مفاهیم ایرانی و اسلامی خدشه وارد کردند.  

مجری شدن بازیگران و معضلی به نام دستمزدهای نجومی

آن عبارتی که شما به کار بردید من هم نسبت به این معضل، انتقاد دارم؛ بحث دستمزدهای نجومی و حضور بی‌رویه بازیگران در جایگاه مجریان؛ البته تلویزیون در این سال‌ها به دلیل کمبود بودجه گرفتارِ اسپانسرها شده؛ سرمایه‌گذارهایی که می‌توانند اعمال نظر کنند. فکر می‌کنم یکی از دلایل حضور پررنگِ بازیگران به عنوان مجری، همین حضور پررنگِ اسپانسرها در صداوسیما است.

من با شما همدردم و همیشه آرزو می‌کنم تلویزیون از این روزها خارج شود و در این وانفسای رسانه‌ای، کاری کند تا مخاطبش همچنان مخاطبِ پروپاقرصِ رسانه ملّی باشد.  

* اغلب همین بازیگرانی که آمدند و تلویزیون مجری شدند هم موفق نشدند؛ به نظر شما علت این ناکامی چیست؟

چون در جایگاه خودشان نبودند، به همین خاطر از آنجا مانده و از اینجا رانده شدند!  متأسفانه بازیگرانی هم دعوت شدند که چندین سال کار مفیدی در صحنه سینما نداشتند. این مشکلات هست و دقیقاً به معضل‌ها و آفت‌هایی اشاره می‌کنید که خودمان هم جوابی برایش پیدا نکرده‌ایم.   

قبول نمی‌کنم که مخاطب ما با تلویزیون قهر کرده است!

* به نظر شما برای برون‌رفت از این مشکلات، تلویزیون باید چه رویکردهایی را در دستور کارش قرار دهد؟

به نظرمن تلویزیون باید به سمتی برود که خودش را از تعدد شبکه و تعدد ساخت برنامه و سریال خارج کند. چند شبکه داشته باشد با چند سریال و برنامه موفق و با کیفیت. وقتی سریال درجه یک و یا برنامه موفقی تولید کند حتماً مثل گذشته شاهد این خواهیم بود که خیابان‌ها خلوت می‌شوند. یادمان هست روزهایی که سریالی روی آنتن می‌رفت و خیابان خلوت می‌شد و یا برنامه‌ای که آنقدر تأثیرگذار بود که توجه همه به دیالوگ‌های مجری و اتفاقات آن برنامه جلب می‌شد. واقعاً مخاطب ما دوست دارد کارهای ایرانی و میهنی دنبال کند و به هیچ‌وجه قبول ندارم مخاطب ما با تلویزیون قهر کرده بلکه انتظار دارد کارهای فاخرتری را ببیند.

تلویزیون نباید به دنبال فضای‌مجازی باشد

* یکی از مشکلات دیگر برنامه‌سازی توجه زیاد از حد به فضای‌مجازی و یا به قولی وایرال شدن برنامه‌شان در فضای اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی است؛ چرا این‌قدر چشمِ برنامه‌سازان به فضای‌مجازی دوخته شده است؟

قبول دارم؛ به جای آنکه فضای‌مجازی دنبال تلویزیون باشد، تلویزیون به دنبال فضای مجازی است. به نظرمن تلویزیون باید کار خودش را بکند که شبکه‌های اجتماعی دنباله‌رویش باشند. آنجا رسانه، رسانه مجازی است و اینجا رسانه دست اولی به نام تلویزیون؛ خبری که تلویزیون می‌دهد مستند است و نمی‌توان چندان به برخی از اتفاقات فضای‌مجازی دل بست و باورش کرد. خوشبختانه چند جریان و خبرهایی هم دیده‌ام مثل قاچاق سوخت که تلویزیون شروع کرد و در فضای‌مجازی دنبال شد.  

هرچه تلویزیون را قوی‌تر کنیم مطمئناً نه تنها جا نمی‌مانیم بلکه به عنوان رسانه مولد، شبکه‌های اجتماعی را همراه خودمان خواهیم کرد. البته باید برخی از مسئولانی هم که می‌گویند مثلاً اینستاگرام را تبلیغ نکنید، همه را از این تناقض مواضع خارج کنند. وقتی چنین  اعتقادی دارند که غیرقانونی است و نامش را نیاورید پس چرا خودشان در همین اپلیکیشن‌ها صفحه دارند؟

قحط الرجال نیست؛ سراغ کاربلدها بروند

* اقبال واحدی بعد از ۲۵ سال اجرا در تلویزیون برای خودش و رسانه‌ ملّی چه آرزویی دارد؟

ایده‌هایی دارم که از خدا می‌خواهم کمک کند تا عمرم تمام نشده آن‌ها را به تصویر بکشم و ایده‌هایم را عملی کنم.  یکی از دغدغه‌هایم راه‌اندازی اردوهای جمعی بود که البته در دستور کار داشتم متأسفانه با کرونا مواجه شدم.  اردوهای صنعتی، دامپروری و کشاورزی که به واسطه آن  شغل‌های مختلفی را معرفی کنیم و به نسل جدید راه را نشان بدهیم که می‌توانند چه شغل‌هایی را با چه آینده و دورنمایی برای خودشان برگزینند. اتفاقاً برنامه‌ای با نام “هنرستان ایران زمین” را در شبکه شما ساختم و خیلی هم بازخوردهای خوبی داشت.

برای تلویزیون هم آرزو دارم که کار را به کاردان بدهد و بچه‌هایی که کاربلدند در میدان باشند. قحط الرجال نیست که این‌قدر به سراغ آدم‌های بیرونی و یا به قولی بازیگرها می‌روند تا آن‌ها برنامه اجرا کنند.   ان‌شاءالله این مسائل حل می‌شود و تلویزیون به دوران طلایی خودش برمی‌گردد.

سید امیر سیدزاده درباره آخرین وضعیت نمایش فیلم مستند «آواز باد» و تلاش برای اکران در سینماهای هنر و تجربه توضیح داد.

سینماپرس: طرح توسعه «موزه ملی هنر و ادبیات کودک» کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» در آینده‌ای نزدیک اجرا می‌شود و فضای این موزه گسترش می‌یابد.

به گزارش سینماپرس، اسامی نامزدهای بخش «مسابقه اصلی» شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت»، اعلام شد.

بنا بر اعلام دبیرخانه، اسامی نامزدهای بخش «مسابقه اصلی» به شرح ذیل است:

نامزدهای بخش  سینمایی

الف. بهترین فیلم سینمایی

۱- ۲۳ نفر – کارگردان مهدی جعفری، تهیه کننده مجتبی فرآورده.

۲- آبادان یازده ۶۰ – کارگردان مهرداد خوشبخت، تهیه کننده حسن کلامی.

۳- شبی که ماه کامل شد – کارگردان نرگس آبیار، تهیه کننده محمدحسین قاسمی.

۴- لباس شخصی – کارگردان امیرعباس ربیعی، تهیه کننده حبیب والی­نژاد.

۵- خروج – کارگردان ابراهیم حاتمی­ کیا، تهیه کننده حبیب والی­نژاد.

ب. بهترین کارگردانی

۱- خروج – کارگردان ابراهیم حاتمی­ کیا، تهیه کننده حبیب والی­نژاد.

۲- ۲۳ نفر – کارگردان مهدی جعفری، تهیه کننده مجتبی فرآورده.

۳- آبادان یازده ۶۰ – کارگردان مهرداد خوشبخت، تهیه کننده حسن کلامی.

۴- شبی که ماه کامل شد – کارگردان نرگس آبیار، تهیه کننده محمدحسین قاسمی.

۵- لباس شخصی – کارگردان امیرعباس ربیعی، تهیه کننده حبیب والی­نژاد.

ج. بهترین فیلمنامه

۱- ۲۳ نفر – نویسنده و کارگردان مهدی جعفری، تهیه کننده مجتبی فرآورده.

۲- شبی که ماه کامل شد – نویسنده و کارگردان نرگس آبیار، تهیه کننده محمدحسین قاسمی.

۳- OMAR AND US عُمَر و ما. – نویسنده و کارگردان MARYNA ER GORBACH، MEHMET BAHADIR ER.

۴- Palms Blood دستان خونین. – کارگردان Najdat Ismail Anzour، تهیه کننده Noational Film Organization.

۵- منطقه پرواز ممنوع – نویسنده و کارگردان امیر داسارگر، تهیه کننده حبیب بامروت نژاد.

نامزدهای بخش  تله فیلم

الف. بهترین تله فیلم

۱- مدیترانه – کارگردان هادی حاجتمند، تهیه کننده رشید حاجتمند.

۲- ریشه ­ها – کارگردان محمدرضا معینی، تهیه کننده عفت صوفی.

۳- اینجا خانه من است – کارگردان خیرا… تقیانی پور، تهیه کننده جواد نوری.

۴-  تو میمانی – کارگردان حمید بهمنی، تهیه کننده داود غفاری آزاد.

۵- آوازهای باد – کارگردان محسن سوهانی، تهیه کننده محمود بابایی.

ب. بهترین کارگردانی تله فیلم:

۱- اینجا خانه من است – کارگردان خیرا… تقیانی پور، تهیه کننده جواد نوری.

۲- مدیترانه – کارگردان هادی حاجتمند، تهیه کننده رشید حاجتمند.

۳- تو میمانی – کارگردان حمید بهمنی، تهیه کننده داود غفاری آزاد.

۴- فرمانده – علی عطشانی، تهیه کننده سیدمحسن طباطبایی­پور.

۵- ریشه ­ها – کارگردان محمدرضا معینی، تهیه کننده عفت صوفی.

ج. بهترین فیلمنامه تله فیلم:

۱- مدیترانه – نویسنده صابر ا… دادین، کارگردان هادی حاجتمند، تهیه کننده رشید حاجتمند.

۲- اینجا خانه من است – نویسنده و کارگردان خیرا… تقیانی پور، تهیه کننده جواد نوری.

۳- آوازهای باد – نویسنده و کارگردان محسن سوهانی، تهیه کننده محمود بابایی.

۴- تو میمانی – نویسنده مصطفی زندی، کارگردان حمید بهمنی، تهیه کننده داود غفاری آزاد.

۵- ریشه ­ها – نویسنده و کارگردان محمدرضا معینی، تهیه کننده عفت صوفی.

نامزدهای بخش مستند کوتاه

الف. بهترین مستند کوتاه

۱- سیروس – تهیه کننده و کارگردان سیدرضا صافی.

۲- کراس – کارگردان احمد رحمانیان، تهیه کننده گروه مستند روایت فتح.

۳- و تن من – تهیه کننده و کارگردان حسین همایونفر.

ب. بهترین کارگردانی مستند کوتاه

۱- کراس – کارگردان احمد رحمانیان، تهیه کننده گروه مستند روایت فتح.

۲- و تن من – تهیه کننده و کارگردان حسین همایونفر.

۳- -The Invisible Island Socotra اسکوتارا جزیره نامرئی. – تهیه کننده و کارگردان Georgi Kozhuharov و  Rumyana Hristova- جورجی کوزوراف و رومیانا روستُوا.

ج. بهترین تحقیق و پژوهش مستند کوتاه

۱- سنگربان – کارگردان ایوب مروانی، تهیه کننده شبکه خوزستان.

۲- سیروس – تهیه کننده و کارگردان سیدرضا صافی.

۳- -The Invisible Island Socotra اسکوتارا جزیره نامرئی. – – تهیه کننده و کارگردان و نویسنده Georgi Kozhuharov و  Rumyana Hristova- جورجی کوزوراف و رومیانا روستُوا.

کاندیدهای مستند بلند بخش اصلی

الف. بهترین مستند بلند

۱- خاطرات بادیه – کارگردان ساسان فلاح­فر، تهیه کننده مرتضی شعبانی.

۲- موصل بعد از جنگ – کارگردان مهیار زاهد، تهیه کننده مهدی مطهر.

۳- فرزندان شب – کارگردان بهروز نورانی­پور، تهیه کننده انجمن گسترش سینمای مستند و تجربی.

۴- نت­های مسی یک رویا –  کارگردان رضا فرهمند، تهیه کننده مرتضی شعبانی.

۵- GAZA – کارگردانان Garry Keane و Andrew McConnell، تهیه کننده Igal Hecht و Aaron Daniel Mandel.

ب. بهترین کارگردانی مستند بلند

۱- نت­های مسی یک رویا –  کارگردان رضا فرهمند، تهیه کننده مرتضی شعبانی.

۲- فرزندان شب – کارگردان بهروز نورانی­پور، تهیه کننده انجمن گسترش سینمای مستند و تجربی.

۳- خاطرات بادیه – کارگردان ساسان فلاح­فر، تهیه کننده مرتضی شعبانی.

۴- GAZA – کارگردانان Garry Keane و Andrew McConnell، تهیه کننده Igal Hecht و Aaron Daniel Mandel.

ج. بهترین تحقیق و پژوهش مستند بلند

۱- GAZA – کارگردانان Garry Keane و Andrew McConnell، تهیه کننده Igal Hecht و Aaron Daniel Mandel.

۲- آتش در گلستان – تهیه کننده و کارگردان حجت ا… اسحاقی اطربی.

۳- مهدی عراق را بکش – تهیه کننده و کارگردان عبدالرضا نعمت­الهی.

۴- عابدان کهنز – کارگردان مجید رستگار، تهیه کننده امیر مهریزدان.

۵- خاطرات بادیه – کارگردان ساسان فلاح­فر، تهیه کننده مرتضی شعبانی.

نامزدهای  کوتاه داستانی

الف. بهترین فیلم کوتاه داستانی:

۱- ماکاروف – کارگردان سیدسجاد قافله باشی، تهیه کننده حسین شیرعلی.

۲- از طرف لیلا – کارگردان مجتبی اسپنانی، تهیه کننده انجمن سینمای جوانان ایران.

۳- مثلا فیصل – کارگردان امیررضا زرین بخش، تهیه کننده انجمن سینمای جوانان ایران.

۴- Subjection موضوع. – کارگردان علیرضا میرزایی، تهیه کننده الکساندر کوتانت.

۵- Dreams under the rubble رویاهای زیر آوار. – تهیه کننده و کارگردان محمد خلیل.

ب. بهترین کارگردانی فیلم کوتاه داستانی:

۱- ماکاروف – کارگردان سیدسجاد قافله باشی، تهیه کننده حسین شیرعلی.

۲- مثلا فیصل – کارگردان امیررضا زرین بخش، تهیه کننده انجمن سینمای جوانان ایران.

۳- از طرف لیلا – کارگردان مجتبی اسپنانی، تهیه کننده انجمن سینمای جوانان ایران.

۴- Subjection موضوع. – کارگردان علیرضا میرزایی، تهیه کننده الکساندر کوتانت.

۵- Dreams under the rubble رویاهای زیر آوار. – تهیه کننده و کارگردان محمد خلیل.

ج. بهترین فیلمنامه کوتاه داستانی:

۱- مثلا فیصل – نویسنده حمید امینی، کارگردان امیررضا زرین بخش، تهیه کننده انجمن سینمای جوانان ایران.

۲- از طرف لیلا – نویسنده و کارگردان مجتبی اسپنانی، تهیه کننده انجمن سینمای جوانان ایران.

۳- ئاکام – نویسنده فرهاد تقی­زاده، کارگردان حسین میرزا محمدی، تهیه کننده نوید میخک و انجمن سینمای جوانان ایران.

۴- On the border در مرز. – کارگردان آبیلکاسیموف، تهیه کننده.

۵- Subjection موضوع. – کارگردان علیرضا میرزایی، تهیه کننده الکساندر کوتانت.

نامزدهای نماهنگ

الف. بهترین نماهنگ

۱- پرواز خاموش – کارگردان امیرحسین بزرگزادگان، تهیه کننده ریحانه مشهدی ابراهیم.

۲- فتح غریب – کارگردان عباس یوسفی، تهیه کننده صادق حسینی.

۳- شب بارانی- کارگردان امیر شاملو، تهیه کننده یاسر صانعی.

۴- خونه ملت – کارگردان داوود احمدی، تهیه کننده صادق روشن.

۵- Compassion دلسوزی – کارگردان ویگنش ویاس، تهیه کننده.

ب. بهترین کارگردانی نماهنگ:

۱- خونه ملت و بزک – کارگردان داوود احمدی، تهیه کننده صادق روشن.

۲- پرواز خاموش – کارگردان امیرحسین بزرگزادگان، تهیه کننده ریحانه مشهدی ابراهیم.

۳- فتح غریب – کارگردان عباس یوسفی، تهیه کننده صادق حسینی.

۴- کنا هم باشیم – کارگردان محمدرضا ملا عباسی، تهیه کننده صادق روشن.

۵- Compassion دلسوزی – کارگردان ویگنش ویاس، تهیه کننده.

 نامزدهای پویانمایی

بهترین فیلم پویا نمایی کوتاه:

۱- The Peculiar Crime of Oddball Mr Jay جنایت ویژه غیرمعمول آقای جی. – تهیه کننده و کارگردان Bruno Caetano- برونو کاتانو.

۲- BLEUET آفتابگردان. – کارگردانان Amaury d’Arcangues، Paul Calvier, Léa Rocton, Thomas Ruiz تهیه کننده ECV BORDEAUX.

۳- این سو آن سو- کارگردان لیدا فضلی، تهیه کننده لیدا فضلی و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی.

۴- کاش- تهیه کننده و کارگردان هادی امیری و رها فرجی.

۵- وقتی پروانه ها دستخوش جریان باد میشوند – تهیه کننده و کارگردان حنانه واحدی.                                                    

ج. بهترین فیلمنامه پویانمایی:

۱- این سو آن سو – نویسنده و کارگردان لیدا فضلی، تهیه کننده لیدا فضلی و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی.

۲- کاش- نویسنده، تهیه کننده و کارگردان هادی امیری و رها فرجی.

۳- وقتی پروانه ها دستخوش جریان باد می شوند – تهیه کننده و کارگردان حنانه واحدی.

۴- BLEUET آفتابگردان. -کارگردانان Amaury d’Arcangues، Paul Calvier, Léa Rocton, Thomas Ruiz تهیه کننده ECV BORDEAUX.

۵- The Peculiar Crime of Oddball Mr Jay جنایت عجیب و غریب آقای جی. -تهیه کننده و کارگردان Bruno Caetano.

سینماپرس: محمد رضا حلال زاده، بازیگر و کارگردان تئاتر از وضعیت تئاتر آنلاین و سختی معاش بازیگران تئاتر در راین روزها می گوید.

سینماپرس: تصویربرداری سریال نوروزی «بوتیمار» به کارگردانی علیرضا نجف زاده در سواحل خزر ادامه دارد.