بایگانی دی 7, 1399

کارگردان فیلم های سینمایی «معصوم» و «نامزد آمریکایی من» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه در کشور ما اتفاقات برعکس رخ می دهد! در زمانه ای که مهمترین رویدادهای سینمایی جهان یک به یک به تعطیلی کشانده می شوند، مسئولان ما اصرار دارند که جشنواره برگزار کنند.

وی ادامه داد: این اتفاق بسیار متأثرکننده است که در کشور ما هر کس حرف خودش را می زند و تنها به منافع فردی خود می اندیشد، بنده معتقدم باید جلوی این رویه غلط گرفته شود! این بسیار ناراحت کننده است که در کشور ما سیستم حسین قلی خانی حاکم باشد و هر مدیری بتواند هرجا، هر کاری دلش خواست را انجام دهد!

توحیدپرست تصریح کرد: وقتی دلسوزان وطن، دین، مذهب، مردم و دوستداران گسترش عدالت راه حل دلسوزانه ارائه می کنند، مدیرانی از عهد چپق پیدا می شوند که برعکس اجماع اکثریت هنرمندان و عقلای قوم حرف می زنند و اصرار هم می کنند که فقط حرف خودشان درست است!

این سینماگر متذکر شد: همه ما به هزار و یک دلیل می دانیم که در این روزهای بحرانی کرونا برگزاری جشنواره فیلم فجر و یا هر گردهمایی، جشن و جشنواره ای غیرعقلانی و غلط و به ضرر جامعه و سلامت عمومی است اما مدیرانی که منافع شان با برگزاری این جشنواره گره خورده با تکیه بر قدرتی که دارند کار خود را انجام می دهند و هیچ کس هم پیدا نمی شود جلوی رفتار ضد ملی و ضد فرهنگی آن ها را بگیرد.

وی با اشاره به وضعیت بد معیشتی سینماگران طی یک سال گذشته خاطرنشان کرد: مشکلات عدیده هنرمندان را خرد و خمیر کرده اما این مسأله برای مدیران اهمیتی ندارد! اینکه مردم و هنرمندان از بیکاری و بی بیمه ای و بی مسکنی و تورم افسارگسیخته و گرانی های وحشتناک و انواع و اقسام پلیدی ها و بیماری ها و زشتی ها و بدبختی ها در حال جان دادن هستند برای مدیران خالی از هرگونه اهمیتی است چرا که آن ها فقط خودشان و منافع شان را می بینند و بس!

توحیدپرست در خاتمه این گفتگو افزود: مرغ برخی از مدیران یک پا دارد و فکر می کنند باید حتماً تا آخر با همان یک پا راه برود تا همه چیز به نفع آن ها رقم بخورد! بنده شخصاً برای این دسته مدیران متأسفم که هیچ گاه منافع ملی را در نظر نگرفته و نمی گیرند و این چنین بی رحمانه در این روزهای کرونایی که برخی سینماگران حتی از تأمین نان شب خود محروم هستند و یا از پس تأمین اجاره مسکن شان برنمی آیند دست به برگزاری جشنواره و بریز و بپاش فراوان از بودجه بیت المال می زنند.

به گزارش سینماپرس، رامین ناصرنصیر بازیگر باسابقه با بیان این مطلب به «جوان» گفت: اخیراً درگیر بازی در فیلم «ساکن خیابان فرشته» به کارگردانی رضا مقصودی و تهیه‌کنندگی و بازی محمدرضا شریفی‌نیا بوده‌ام که داستانی درباره شرکت‌های بیمه دارد و من هم در آن نقش رئیس یک اداره بیمه را بازی می‌کنم.

ناصرنصیر ادامه داد: ساختارهای بیمه‌ای در ظاهر برای کمک به مردم راه‌اندازی شده‌اند و با وجود آنکه بیمه‌های خوب و قوی هم داشته‌ایم ولی کم نیستند شرکت‌های بیمه‌ای که هنگام پول گرفتن از مردم مدام بر کارآمدی خود تأکید می‌کنند ولی هنگام عمل به تعهدات طفره می‌روند. این بازیگر افزود: اینکه سینما و تلویزیون تلاش کنند چنین ساختارهایی را به چالش بکشند و از ایرادهای آن‌ها بگویند، خیلی می‌تواند در حل مشکلات کمک کند. به هر حال داستانگویی اغلب در سینما و تلویزیون است ولی اینکه داستانی انتقادی بگوییم و یک ایراد را کالبدشکافی کنیم، ارزش به شمار می‌رود. بازیگر «زیر آسمان شهر» و «چراغ جادو» خاطرنشان ساخت: شاید یکی از دلایلی که مخاطبان در سال‌های اخیر کمتر از تولیدات سینمایی و تلویزیونی استقبال می‌کنند همین باشد که درام‌های پرتعلیق با محوریت مسائل مبتلابه جامعه ایرانی تولید نمی‌شود و اگر در این زمینه تلاش شود، قطعاً با افزایش تدریجی مخاطب نیز روبه‌رو خواهیم بود.

بازیگر «مربای شیرین» و «آشوب» تأکید کرد: در گوشه و کنار جامعه مشکل و مسئله و دغدغه مردمی فراوان است که اگر فقط بخشی از آن‌ها وارد سناریوهای سینما و تلویزیون شود، شاید هم کلی اثر تازه داشته باشیم و هم اینکه در درازمدت با حل مسائل روبه‌رو شویم، البته معنای این حرف این نیست که در این آثار تلخی و بدبختی غلبه داشته باشد بلکه به نظرم می‌توان به شکلی ظریف و هنرمندانه مشکلات را طوری دراماتیزه کرد که به اصطلاح آیینه دق مردم نشود. مردم خودشان به قدر کافی مشکلات دارند و دوست ندارند واقعیت و تلخی به همان شکل برایشان بازنمایی شود بلکه ترجیح می‌دهند تماشاگر یک درک تازه از هستی و جامعه داشته باشد. این بازیگر عنوان کرد: کرونا موجب کاهش نسبی تولید هم در سینما و هم در تلویزیون شده و این مسئله خودش مشکلات فراوانی را برای اهالی هنر ایجاد کرده است، این مشکلات خودش می‌تواند زمینه‌ای باشد برای داستان‌پردازی در قالب یک فیلم که مردم دست‌کم درباره هنرمندان بیشتر بدانند.

*جوان

به گزارش سینماپرس، امشب آخرین قسمت مجموعه تلویزیونی «شرم» به کارگردانی احمد کاوری از شبکه سه سیما پخش می‌شود.

سریال «شرم» بر اساس فیلمنامه‌ای از سعید فرهادی و با حضور بازیگرانی چون ابوالفضل پورعرب، فاطمه گودرزی، اردلان شجاع کاوه، فریبا متخصص، نسیم ادبی، سید مهرداد ضیایی، آشا محرابی، الهام طهموری، میلاد میرزایی، نیما نادری و مرحوم سیروس گرجستانی ساخته شد.

بعد از مدت‌ها بازیگرانی مثل ابوالفضل پورعرب و اردلان شجاع‌کاوه با سریال «شرم» در قابِ سیما دیده شدند.  

این سریال دو شخصیت محوری و اصلی دارد؛ نقش کاراکتر محوری «شرم» را ابوالفضل پورعرب بازی می‌کند که در مقطع جدی داستان قرار دارد. نقش دوم و مهم را هم فاطمه گودرزی بازی می‌کند.

به گزارش سینماپرس، «فریبا دلیری» عروسک‌ساز و نویسنده و کارگردان تئاتر عروسکی در گفتگو با ایلنا، از دل‌مشغولی‌ها و فعالیت‌هایش در این ایام کرونایی گفت: مثل خیلی‌های دیگر از هنرمندان تئاتر، من هم مدت‌هاست که خانه‌نشین شده‌ام و کاری نمی‌کنم جز اینکه کلاس‌های دانشگاهی را به طور آنلاین برگزار کنم.

او ادامه داد: در چهار دانشگاه مشغول تدریسم و از صبح تا غروب درگیر آن هستم و این تنها دلیلی است که با همه سختی‌های فضای مجازی و برگزاری آنلاین کلاس‌ها، توانسته‌ام روحیه‌ام را حفظ کنم. همین که گاهی اوقات صدای دانشجویانم را می‌شنوم و خودم درباره مسائلی حرف می‌زنم که عاشقانه دوستش دارم و زندگی‌ام را پایش گذاشته‌ام، به من روحیه می‌دهد و امیدوارم که هرچه زودتر این بیماری خودش تمام شود و بتوانیم نجات پیدا کنیم.

دلیری درباره نمایش عروسکی و سختی‌های پیش‌روی آن گفت: مشکلات کرونایی تنها مختص بچه‌های عروسکی نیست بلکه همه اقشار هنری دچار مشکل شده‌اند و بسیار به ما دارد سخت می‌گذرد؛ اول از همه اینکه نمی‌توانیم کار کنیم. آن‌هم مایی که همه زندگی و عشق‌مان را پای اجرا و کار هنری‌مان گذاشته‌ایم و وقتی نمی‌توانیم اثری را به صحنه ببریم خیلی سخت می‌گذرد. حالا کار برای بچه‌های عروسکی سخت‌تر هم هست. اگر تئاترها سالنی برای اجرای نمایش دارند، ما حتی آن سالن را هم نداریم.

او با اشاره به اینکه «خود من همیشه سعی کرده‌ام تفکر عروسکی و نگاه فانتزی خودم را جوری در آثاری که به صحنه می‌برم ارائه کنم که سالنی برای اجرای من وجود داشته باشد.» گفت: معمولا در کشور ما به خاطر مشکلات هزینه‌ای هنرمندان سعی می‌کنند از عروسک‌های کوچک برای اجرا استفاده کنند، چون غیر از این سالن‌های به خصوصی می‌خواهند. مثلا تکنیک ماریونت، حتما سالنی نیاز دارد که قابلیت اجرای چنین اثری را داشته باشد و به غیر از تالار فردوسی سالن نمایشی دیگری با این مختصات نداریم همینطور برای سایر تکنیک‌های نمایش عروسکی سالن مناسبی در کشور نداریم. بنابراین تئاتر عروسکی، قبل از کرونا هم دچار چالش‌ها و مشکلاتی برای اجرا بود.

این مدرس دانشگاه یادآور شد: جشنواره تئاتر عروسکی تهران مبارک هم هر دو سال یکبار برگزار می‌شود که متاسفانه این دوره‌اش به شیوع کرونا خورده و قرار است به‌طور مجازی برگزار شود. هرچند که برگزاری جشنواره حتی به شکل مجازی این حسن را دارد که جشنواره به فراموشی سپرده نمی‌شود و بچه‌هایی که تئاتر عروسکی کار می‌کنند می‌توانند امیدی داشته باشند تا با آن تئاتری را آماده کنند. اما مشکل مهم وضعیت بیماری است و برای به صحنه بردن یک کار نیاز به دور هم جمع شدن گروه و تمرین است. جمع شدن این گروه هنری کنار هم در شرایط کرونایی خطرناک است و به نظرم خوب می‌شد که جشنواره مبارک امسال مانند برخی از جشنواره‌ها کنسل می‌شد یا راهکارهای دیگری در نظر گرفته می‌شد.

دلیری با ارائه پک پیشنهاد، گفت: بودجه‌ای که برای نمایشگران عروسکی در این جشنواره تخصیص یافته می‌توانست استثنائا خرج تاسیس یک سالن برای هنرمندان عروسکی شود و این بزرگترین قدم برای فعالان تئاتر عروسکی برداشته می‌شد که سالنی مختص اجراهای عروسکی ساخته شود تا مشکلاتی که سال‌هاست عروسکی‌ها درگیرش هستند رفع می‌شد.

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر عروسکی تصریح کرد: یا بخشی از آن بودجه، می‌توانست صرف کارهای تحقیقاتی، پژوهشی و حتی چاپ نمایشنامه‌های عروسکی شود. اینها کارهایی بود که جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک می‌توانست به آنها فکر کند و جشنواره‌اش را طور دیگری برگزار کند. اما به‌هرحال دوستان اداره‌کل هنرهای نمایشی تصمیم گرفته‌اند که جشنواره این دوره به‌طور مجازی برگزار شود و امیدوارم هیچ مشکلی برای دوستانم و فعالان تئاتر عروسکی به وجود نیاید و بتوانند آثار خوبی را آماده و به شکل مجازی ارائه کنند.

دلیری با تاکید بر اینکه بیکاری هنرمندان تئاتر عروسکی و به طور کلی هنرمندان در این دوره باعث شده فشار زیادی از نظر اقتصادی و روانی به آنها وارد شود، گفت: حدود ۹ ماه است که همه بیکاریم و خیلی‌هایمان تنها منبع ارتزاق زندگی‌مان از این طریق است و امیدوار بودیم بیشتر از اینها، دولت به هنرمندان توجه کند.

او در پایان خاطرنشان کرد: برای جامعه‌ای که در حال پیشرفت است، فرهنگ و هنر زیربناست و وقتی جامعه‌ای فاقد فرهنگ و هنر باشد، باید نگرانش بود.