برگزاری نمایشگاه تعویقی تصویر سال
بخش ویژه هفدهمین نمایشگاه تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر در خانه تهران (خانه اتحادیه) افتتاح میشود.
بخش ویژه هفدهمین نمایشگاه تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر در خانه تهران (خانه اتحادیه) افتتاح میشود.
دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در هفته پایانی بهمن و هفته اول اسفندماه مجوز ۲۷۶ تک آهنگ و ۱۹ آلبوم را صادر کرده است.
سینماپرس: علی اکبر ثقفی تهیه کننده سینما در خصوص فضای این روزهای سینمای ایران توضیحاتی را ارائه کرد.
به گزارش سینماپرس، علی اکبر ثقفی، تهیه کننده سینما، درباره اهمیت فیلمسازی و حال و هوای این روزهای سینما به خبرنگاران جوان گفت: کشاورزی را در نظر بگیرید، اگر باران نبارد آیا کارش را تعطیل میکند؟ سینما هم به همین شکل است و بالای ۶۵۰۰ عضو خانه سینما داریم و حدود ۱۰۰۰۰ نفر سینماگر داریم که از این راه امرار معاش میکنند و نمیتوان فیلمسازی را تعطیل کرد همچنین ما به طور تقریبی ۵۰۰۰ پرسنل در سالنهای سینما داریم و این افراد از چه راهی باید امرار معاش کنند؟
تهیه کننده فیلم «مرگ کسب و کار من است» در ادامه افزود: مسئولین و مدیران سینمایی و همچنین دولت و وزارتخانه باید فکر اساسی برای سینما کنند و تمهیداتی برای آن در نظر بگیرند. در حال حاضر ضربه اساسی به سالنهای سینما خورده است این در حالی ست که ۱۰۰ سالن هم امسال اضافه شده بود.
او اظهار کرد: بخشی از سینماگران نیز روی به شبکه نمایش خانگی آوردند و ساختار سینما و هنر نمایش تغییر پیدا کرده است و به علت شرایط بحرانی کرونا و خالی شدن سینماها که به دلیل عدم برنامه ریزی مسئولان ذیربط است، سینما رها شده است.
تهیه کننده فیلم سینمایی «روسی» درباره محتوای فیلمها گفت: ما باید فیلمی بسازیم که فقط برای جشنواره و فرشهای قرمز نباشد چراکه این جشنوارهها فیلم را ماندگار نمیکند؛ این محتواست که فیلم را غنی میکند مانند فیلم «باشو غریبهای کوچک»، فیلم «بینوایان»، فیلم «خوشههای خشم» یا فیلم «نیاز» که هنوز هم زنده هستند و میتوان آنها را دید؛ در حال حاضر بعضی از فیلمهایی که زیاد میفروشد هجو هستند و حتی اسمشان نیز سخیف است و محتوا و معنایی را به مخاطب القا نمیکنند؛ ما در فیلمها باید درد جامعه را بازگو کنیم یا اگر گودالی هست آن را نشان دهیم تا به دره سقوط نکنند.
سینماپرس: رئیس ستاد انتخاباتی صداوسیما، هدف برنامههای رسانه ملی در تولید و پخش برنامههای انتخاباتی را تشریح کرد.
به گزارش سینماپرس، جلسه ۴۸۹ شورای نظارت بر صدا و سیما، با حضور اعضای شورا و به ریاست حجتالاسلام محسنی اژهای با هدف بررسی برنامهریزی سازمان صدا و سیما در تولید و پخش برنامههای انتخابات با حضور آخوندی رئیس ستاد انتخاباتی و معاون سیاسی سازمان صدا و سیما در دبیرخانه شورای نظارت برگزار شد.
در این جلسه آخوندی رئیس ستاد انتخاباتی سازمان صدا و سیما، هدف برنامههای رسانه ملی در تولید و پخش برنامههای انتخاباتی را تحقق نقش مطلوب رسانه ملی در انتخاباتی پر شور و آگاهانه در تراز گام دوم انقلاب اسلامی عنوان کرد و گفت: جلب مشارکت گسترده و پرشور مردم، حفظ وحدت و انسجام داخلی و آگاهیبخشی برای انتخاب اصلح و همچنین ایجاد فضایی برای رقابت سالم و سازنده در دستور کار برنامههای انتخاباتی سازمان صدا و سیما قرار دارد.
وی اجرای عدالت رسانهای در برنامههای پیش رو و همچنین تولید برنامهها و مستندهای تبیینی و ایجاد تنوع در شکل برنامهها و ابداع شیوههای جدید برای ارائه برنامههای کاندیداها را از پیشبینیهای رسانه ملی برای تولید و پخش برنامههای متنوع انتخاباتی دانست.
رئیس ستاد انتخاباتی رسانه ملی از تدارک و تولید بیش از ۵۰ هزار دقیقه برنامه در معاونت سیما و بیش از ۵۰ هزار دقیقه در شبکههای مختلف معاونت صدا و همچنین تدارک ۱۵۵ هزار دقیقه در سیمای استانها و ۱۰۰ هزار دقیقه برنامه در صدای استانها خبر داد و تولید و پخش برنامههای خاص فضای مجازی را از دیگر برنامههای سازمان صدا و سیما در انتخابات پیش رو عنوان کرد.
در پایان رئیس و اعضای شورا پس از استماع گزارش رئیس و مسئولان ستاد انتخابات سازمان صدا و سیما ضمن بیان نظرات و دیدگاههای خود، لزوم برنامهسازی مطلوب برای حضور پرشور و پرشمار مردم را ضروری دانسته و بر لزوم همکاری و هماهنگی مستمر صدا و سیما با سایر دستگاههای تأثیرگذار در جهت جلب مشارکت و حضور گسترده و پر شور مردم در انتخابات و همچنین تقویت حس امید و آرامش در مردم و معرفی ویژگیهای کاندیدای اصلح در انتخابات تأکید کردند.
برنامههای انتخاباتی رسانه ملی از هفته آخر اسفندماه سال جاری شروع و تا پایان شمارش آرا و اعلام نهایی نتایج ادامه خواهد داشت.
سینماپرس: رضا رزم کارگردان فیلم سینمایی «مکالمات» که این روزها در حال اکران در گروه سینمایی «هنروتجربه» است این فیلم را روایتی از تقابل جهان درون و بیرون توصیف کرد.
رضا رزم کارگردان فیلم سینمایی «مکالمات» که این روزها در گروه سینمایی «هنر و تجربه» در حال اکران است، درباره فضا و مضمون این فیلم سینمایی به مهر گفت: در مورد فضای فیلم یا بهتر است بگویم مضمون آن، همه چیز در همان سکانس ابتدایی فیلم بیان شده است، تقابل بین جهان بیرون و درون؛ جهان ذهن و عین، تقابل جهان بیرون از خانه یا سرپناه و جهان ناامن جامعه. این تقابل در ابتدا، با ناآگاهی و زندگی دوستی شروع میشود. از جهان کودکانه و نگاه پذیرنده ذهن شناسنده جهان، اما زمانی که فرد، آگاهی را به عنوان یک عنصر تعیینکننده در زندگی انتخاب میکند، تاکید میکنم، انتخاب میکند، تازه در ابتدای بحران قرار میگیرد، این بحران از درون شروع میشود و کمکم به بیرون منتشر میشود و در همین راستا تقابلها پررنگتر میشود و سلیقه عوض میشود.
وی ادامه داد: فیلم با جملهای از گوته آغاز میشود: «چیست که دشوار میتوان پنهانش کرد؟» و خود گوته در جواب کوتاه و کاملتری میگوید: «آتش». آتش همان چیزی است که انسان غریزهمند کاری به کارش ندارد. میتواند به آرامی از کنارش بگذرد، ولی امان از وقتی که به راز آتش پی ببرید، دیگر هیچگاه مثل پیش از آن زندگیتان نخواهید بود.
این کارگردان جوان تاکید کرد: آتش تنها چیزی است که از پدر بیژن (کاراکتر اصلی فیلم) به او رسیده است، برایش آگاهی آورده و مشکل ساز شده است. بیژن به این نقطه رسیده که فقط آتش، آتش را میفهمد، همانطور که آدمهای نزدیک به پدرش (مادر و عمو) نتوانستند راز خودسوزی پدرش را بفهمند. بیژن خود را از هر آنچه میتواند آلودهاش کند دور میکند و به تنهایی میرود. تنها ارتباط با بیرون از سرپناه، گوشی تلفنی است که در هر مرحله از فیلم تبدیل به کاراکتر آن طرف ارتباط میشود، نمایندگان جهانی که بیژن از آن گریزان است و امتداد دهنده جهان پیش از آگاهیاش است.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود توضیح داد: زمانی که موضوعی مسئلهام میشود، فکر میکنم که باید کاری در قبالش انجام بدهم، گاهی با یک نوشته پنهانی کوتاه مسئله حل میشود، گاهی با دوستی در موردش حرف میزنم و گاهی روی کاغذ و بوم میآید، اما در مورد درام این فرق میکند، انگار مسائل فرق میکنند. باید اول ساخته شود و بعد در مورد آن توضیح داده شود، این در تمام کارهایی که انجام دادم مشترک است، بعد که برمیگردم و نگاهی به قبل میاندازم، میبینم که همه تم مشترکی دارند، یک مرکز ثابت، نقطهای که مرا به آن چیزی که الان هستم، تبدیل کرده است.
رزم با اشاره به هدف و انگیزه ساخت این فیلم سینمایی گفت: اولین انگیزه فکر میکنم، برای تمام کسانی که فعالیت هنری دارند، «خلق» است، بیرون ریختن جهان ذهنی خالق در ظرفی دیگر و انتقال آن به مخاطب. در ابتدا فرقی ندارد که چه ظرفی انتخاب شود و چه میخواهد گفته شود، اول به این فکر میشود که میخواهید چیزی بگویید و به دست کسان دیگری برسانید. بعداً مدیوم و ظرف مورد نظر توسط هنرمند انتخاب میشود و به دنبال آن به بحث زیبایی شناسی در هنر پرداخته میشود. همین زیباییشناسی و هنری دیدن فرآیند خلق اثر هنری است که آن را لذت بخش میکند و خب این لذت در فیلمهایی که تولید دوستانهتر و کمتر وابسته به سرمایه باشد، بیشتر است، و تقریباً در کلیت آثاری که ما در «هنر و تجربه» شاهدشان هستیم دیده میشود.
وی تاکید کرد: هر اثری، به نظر من، بسته به تجربه زیسته افراد مختلف، ابعاد و گوشههای مختلفی به خود میگیرد، این تجربه زیسته جایگاه ما را در رویارویی با جهان تعیین میکند، به ما دیدگاه میدهد و رفتارمان را شکل میدهد. این رفتار در برخورد و مواجههمان با هنر نیز دیده خواهد شد، در جایگاه هنرمند شکل و سبک کارمان را و در جایگاه مخاطب سلیقهمان را و جنس محصول هنریای که مصرف میکنیم. اینها برآمده از تجربه زیستهمان است.
کارگردان نمایش «خط سفید ارتفاع» توضیح داد: خوبی کار هنری در این است که هیچ اجباری برای انجام دادن آن وجود ندارد، مگر اینکه بخواهی شغلت باشد و با آن پول در آوری، که خب در چنین شرایطی فاکتورهای مالی و تجاری وارد اثر میشود و چیز دیگری تولید میشود که هنر نیست و یا در تولید کاری شرکت میکنید که دوستش ندارید و فقط احتیاجاتت را برآورده میکند.
رزم با اشاره به بازگشت سرمایه و درآمدزایی از سینما گفت: شغل من در حال حاضر طراحی صحنه و لباس است و گاهی از فروش نقاشیهایم مسایل مالیام را تا حدودی برطرف میکنم، اگر بگویم که فیدبک مالی اثر برایم مهم نیست، دروغ گفتهام، مخصوصاً زمانی که بخواهی فیلم بسازید. فیلم ساختن، هرچند با یک پروداکشن محدود و جمع و جور، نیاز به سرمایه دارد و پرداخت دستمزد به عوامل و این یعنی جذب سرمایه و راضی کردن سرمایهدار، راضی کردن سرمایهدار یعنی برگشت پول با سود بسیار بیشتر، آن وقت وارد کردن فاکتورهای تجاری، تا آخر که خب فیلمی که میخواستید بسازید، تبدیل میشود به چیز دیگری، در واقع فیلم هنری به سرمایه گذار و حامی هنری نیاز دارد.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود درباره فعالیتهای آیندهاش بیان کرد: ایدههایی برای ساختن دارم، که در صورت آماده شدن شرایط حتماً به آنها خواهم پرداخت.
رزم در پایان درباره اینکه چه موضوعاتی در تولید فیلم دغدغهاش هست، گفت: بیشتر مسائل اگزیستانس و هویتی انسانی است که برای من در خلق اثر اهمیت دارد، مواجهه انسان با مسایلی که نتوانسته برایشان جوابی پیدا کند. اینها شاید از درگیری با فضای بیکران فکری و فلسفیای که در تئاتر با آن مواجه بودهام ناشی بشود. فضای چند هزار سالهای که هنوز دغدغهی هنرمند است و بعد همانطور که گفتم تربیت و پرورش در این فضا، همین دغدغه در ادبیات (شعر، داستان) و نقاشی و تئاتر و فیلم هم برای من وجود دارد.
دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در هفته پایانی بهمن و هفته اول اسفندماه مجوز ۲۷۶ تک آهنگ و ۱۹ آلبوم را صادر کرده است.
آلبوم «آنهای من» یکی از تازهترین آثار موسیقایی آهنگساز و مدرس موسیقی است که به تازگی در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
سینماپرس: کمیسیون فیلم کالیفرنیا اسامی آخرین گروه از دریافتکنندگان اعتبار مالیاتی فیلم این ایالت را اعلام کرد. در این فهرست از برادران کوئن تا استیون سودربرگ، ریس ویترسپون و جیسون بیتمن جای دارند.
به گزارش سینماپرس به نقل از ورایتی، در مجموع ایالت کالیفرنیا ۸۶.۹ میلیون دلار برای حمایت از ۲۲ پروژه اختصاص داده است که «صورت زخمی» یونیورسال از جمله آنهاست. این فیلم را لوکا گوادانینو بر مبنای فیلمنامهای از جوئل و ایتن کوئن میسازد. برای این فیلم سوبسید ۹.۸ میلیون دلاری در نظر گرفته شده است.
در این دوره یونیورسال بیشترین حمایتها را دریافت کرده که شامل سه پروژه از چهار پروژه بزرگ حاضر در این لیست است. فیلمی که ویتراسپون به عنوان تهیه کننده آن شناخته شده و با اقتباس از کتابی درباره زنان سرباز در افغانستان است نیز در فهرست جای گرفته است.
با این حال بزرگترین پروژه حاضر در این فهرست متعلق به نتفلیکس و «سیل میآید» به کارگردانی بیتمن با دریافت ۱۳.۸ میلیون دلار سوبسید است. نتفلیکس ۷.۶ میلیون دلار برای «دوره من» که یک کمدی با بازی کوین هارت است نیز دریافت میکند.
«کیمی» فیلم جدید استیون سودربرگ نیز ۳.۱ میلیون دلار سوبسید میگیرد. فیلم زندگینامهای به کارگردانی اوا لانگوریا نیز اعتبار ۴.۴ میلیون دلاری گرفته است.
کالیفرنیا هر سال ۳۳۰ میلیون دلار اعتبار مالیاتی به پروژههای سینمایی و تلویزیونی میدهد. در طول سال با انتشار چند فهرست به تناوب اسامی این پروژهها که از اعتبار برخوردار شدهاند اعلام میشود.
آخرین گزارش کمیسیون فیلم کالیفرنیا در ماه دسامبر گذشته نشان داد در دوره پنج ساله ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ حدود ۵۵ درصد اعتبارها به پروژههایی تعلق گرفته که در اختیار سفیدپوستها بوده است. ۱۳ درصد لاتینتبارها، ۶ درصد سیاهپوستها، ۳ درصد آسیاییتبارها و ۲۲ درصد از دیگر جوامع نیز از این اعتبارها برخوردار شدهاند.
سینماپرس: مجموعه برنامه «نگاتیو» در شبکه مستند، به معرفی چهرههای دوران دفاع مقدس میپردازد.
به گزارش سینماپرس، مجموعه برنامه نگاتیو از شبکه مستند پخش میشود و به معرفی شهید اسماعیل دقایقی، شهید ولیالله فلاحی، آیتالله طالقانی، شهید صیاد شیرازی، شهید یوسف کلاهدوز و دیگر چهرههای دوران دفاع مقدس میپردازد.
شب گذشته فیلمی از صحبت های شهید همت پخش شد. این فیلم در ۱۳ بهمن ۱۳۶۱ ثبت شده است و آن زمان حاج همت به عنوان فرمانده سپاه ۱۱ قدر بود و حدود ۷ روز مانده به عملیات والفجر مقدماتی صحبت کرد.
جالب است بدانید فیلمبردار این فیلم، ابراهیم حاتمی کیا کارگردان شناخته شده سینما و تلویزیون است.
سینماپرس: رئیس جامعه صنفی تهیهکنندگان میگوید: عمده ضعف ما در فیلمها، نداشتن تخیل و قهرمان است؛ باید فیلمنامهنویس یا کارگردان مطالعه کنند و به دنبال آثاری بروند که قهرمان داشته باشد. قهرمان هم فقط در سینمای جنگ نیست.
به گزارش سینماپرس، یک سال از شیوع کرونا و اثرات آن بر اقتصاد، جامعه و فرهنگ از جمله سینما میگذرد. طی این مدت، سینمای ایران شرایط سخت و روزهای دشواری را پشت سر گذاشت، به طوری که فروش مجموع آن به اندازه یک فیلم پرفروش هم نمیرسد. به نظر میرسد نیمی از سال آینده را هم همچنان با کرونا درگیر باشیم و سینما فرصت عرضهاندام پیدا نکند. در این شرایط، چه میتوان کرد تا سینما و سینماگران از این وضعیت نجات پیدا کنند؟
سیدضیاء هاشمی، رئیس جامعه صنفی تهیهکنندگان با فارس در این زمینه به گفتگو پرداخت:
* پیشنهاد شما برای نجات سینما و سینماگران از وضعیت بغرنج کنونی چیست؟
جهان با این موضوع درگیر است و تنها با این معضل مواجه نیستیم، تمام کشورها در اقتصاد فرهنگ متضرر شدند. با توجه به این که هنوز در جهان ایدهای وجود ندارد نمیتوان در این حوزه اظهار نظر کرد زیرا اقتصاد سینما در سالن نمایش از بین رفته است. اما اقتصاد سینما در بخشهایی شکوفا شده هم تلویزیون جهانی و هم پلتفرمها توانستند رونق خوبی داشته باشند. تلویزیون کشور که کارهایی در جهت سینما انجام نمی دهد. حتی یوتیوب هم به فیلم های ما کمک می کند و سود خوب ارزی برای برخی از فیلم ها فراهم می آورد.
اقتصاد سینما در سالن نمایش از بین رفته اما اقتصاد سینما در بخشهایی مانند پلتفرمهای اینترنتی شکوفا شده است
پلتفرم ها یک شیوه اجرا شده جهانی دارد که دو کمپانی بزرگ نتفلیکس و آمازون فعالیت می کنند، امروز این جهانی شدن ما مدیون این دو کمپانی است. در ایران هم پلتفرم ها فعال هستند و انشاءالله گسترده تر هم خواهند شد اما نمی توانیم بگوییم که سالن سینما چه وضعیتی خواهد داشت. این امکان های نمایش (به جزء سالن) می توانند کمک کنند تا تولید در حوزه سینما ادامه داشته باشد. بسیاری از اهالی معروف سینما همچنان فعالیت می کنند. بخش عمده سینماگران آسیب دیده و می بینند زیرا تعداد تولید آثار کاهش یافته است. در بخش نمایش خانگی درست است که فعالیت وجود دارد اما افراد محدود فعال هستند و به صورت شش ماهه یا یک ساله فعالند. در بخشی از تولید مشکلی وجود ندارد اما در بخش سالن سینما مشکل جدی پیدا کردند که پیشبینی این است که تعدادی از سالنهای نمایش (تک یا دو سه سالن) دیگر باز نخواهد شد، مگر بعد از اتمام کرونا تدابیری صورت بگیرد.
پیشبینی این است که تعدادی از سالنهای نمایش (تک یا دو ـ سه سالن) دیگر باز نخواهد شد، مگر بعد از اتمام کرونا تدابیری صورت بگیرد
مردم نتوانستند مهمانی بروند و سفر بروند بسیاری از مردم بیش از یک سال است که در جمع های خانوادگی حضور ندارند که اقتصاد در درون خانواده هم آسیب دیده و این افراد مخاطبان سینما هستند که دیگر به این زودی ها به سالن های نمایش برنخواهند گشت، علت عمده آن این است که ضرورت افراد رفتن به سینما و تفریح و سرگرمی نیست همچنین رعایت پروتکل ها برای مردم سخت شده است. البته در ایام نوروز تعطیلات طولانی است و عدم دید و بازدید و خستگی، عدم سفر نوروزی باعث می شود برخی از سالن های نمایش استفاده کنند اما از سالن های مدرن استقبال می کنند نه هر سالن نمایشی! من تصور می کنم سینماهای تک سالن یا دو یا سه سالن که بر مبنای مجموعه سالن ساخته نشده و امکانات رفاهی از جمله پارکینگ و… ندارند، به راحتی نمی توانند مورد اقبال مخاطب قرار بگیرند.
تنها راه حل که سینما بتواند رونق بگیرد بعد از عید حمایت صددرصد دولت از اکران فیلم هاست. ما به عنوان صاحبان فیلم جرأت اکران و نمایش آثارمان را نداریم، مگر این که تضمین داشته باشیم. دولت ابتدا سختگیری ها را کم کند و به جماعتی که علیه فیلمها حرفهایی با مقاصد سیاسی میزنند گوش ندهد. ما متاسفانه سینما و تلویزیون را به شبکه های ماهوارهای واسپاری کردیم، تعداد زیادی از شبکه ها فیلمها و سریال های روز را با دوبله های خوب زیرزمینی پخش می کنند و برای کسی هم اهمیتی ندارد. اما اگر فیلم ها موردی داشته باشند، در بوق و کرنا میکنند. باید فیلم ها در حد شرع و قانون مورد بازبینی قرار بگیرند. به تقاضای افرادی که با مقاصد سیاسی دنبال ضربه زدن به آثار هستند توجه نکنند. بعد از برداشتن و کم کردن این فشارها، حمایت نقدی دولت از فیلم های اکران شده ضرورت دارد.
* با توجه به اینکه حجم زیادی از تولیدات سینمایی پشت صف اکران ماندهاند، آیا همچنان ساخت فیلم را به صلاح میدانید؟ در صورتی که پاسخ مثبت است، چه تمهیداتی برای نمایش آنها میتوان درنظر گرفت؟
تولید را توصیه می کنم اما فیلم هایی ساخته شود که امکان اکران در سینما یا در پلتفرم ها (آنلاین یا آفلاین) داشته باشند. تولید ها به نسبت کم شده و در جشنواره امسال شاهد بودیم که اکثر فیلم ها مربوط به تولیدات سال گذشته بودند. اگر دولت تولید را در این بخش بتواند حمایت کند ( نه مالی) زیرا مالی را باید در اکران انجام دهد در پرداخت مالیات کمک کند. همین مصوبه مالیات هنرمندان که اخیراً شاهد تصویب آن در مجلس بودیم، بسیار به سینما آسیب زننده است. این مصوبه به شدت به ضرر تهیهکننده و سرمایه گذار است. این خطر بزرگی برای ما ایجاد می کند. متاسفانه برخی نمایندگان مجلس صبغه فرهنگی ندارند و با وجود مشاور فرهنگی هم شاهد این فشار هستیم. اما نکته اینجاست زمانی ما با ۲۰۰ میلیون تومان یک فیلم را تولید می کردیم و امروز با ۵ میلیارد فیلم تولید میکنیم که همه این مبلغ دستمزد نیست، این به دلیل اقتصاد و کاهش ارزش پول ماست.
مصوبه مالیان هنرمندان باعث کاهش تولید، عقد قراردادهای صوری و پرداختهای زیرمیزی و ایجاد مشکل برای تهیه کنندگان میکند
این مصوبه باعث کاهش تولید، قراردادهای صوری و پرداختهای زیرمیزی و ایجاد مشکل برای تهیه کنندگان میکند. زیرا افراد با پول کم راضی به فعالیت نیستند و پول را مطالبه می کنند و متوقع هستند که اگر مشکلی در اداره مالیات برایشان رخ داد باید تهیه کننده متقبل شود. سینما ورشکسته است چه مالیاتی باید بدهد؟ در هر پروژه دو یا سه نفر پول هنگفت می گیرند برای این تعداد قانون وضع نمی شود مجموعه مالیات رقم قابل توجهی نیست و میزان آن حتما کمتر از رقم دریافتی ماهانه کارمندان اداره مالیات خواهد بود. ما نباید کل سینما را درگیر کنیم. مالیات مصوب یک چالش بزرگی برای سرمایه گذار و تهیه کننده است و تولید را تحت الشعاع قرار داده و کاهش می دهد.
* در سیونهمین جشنواره فیلم فجر، ۵ فیلم با مضامین خودکشی و خودسوزی داشتیم. از سوی دیگر، تعداد فیلمهای قصهگو و قهرمانمحور اندک بودند. آیا میتوان این سینما را آینهای از جامعه دانست؟ آیا سینما بازتابدهنده صفحه حوادث روزنامه است؟
من نمی توانم قضاوت کنم زیرا آثار را ندیدم. اما اصولاً فیلمنامههای ما، فیلمنامههای خوبی نیستند و سینمای ایران گرفتار این معضل بزرگ است و تولید ما را دچار مشکل میکند. فیلمنامهنویسها کمتر مطالعه و تحقیق میکنند و اقتباسهای ادبی خوبی نداریم. فیلمنامه نویس های خوب داریم اما تعدادشان کم است باید یک سال برای یک کار وقت صرف کنند و فیلمنامه برایشان گران درمیآید آنها هم مجبور هستند برای امرار معاش فیلمنامه های سطحی بنویسند.
فیلمنامههای ما، فیلمنامههای خوبی نیستند و سینمای ایران گرفتار این معضل بزرگ است و بیتوجهی تهیهکنندگان به فیلمنامه باعث شده که سطحیترین فیلمنامه را باقیمت کف نجومی بخرند
بیتوجهی تهیهکنندگان به فیلمنامه باعث شده که سطحیترین فیلمنامه را باقیمت کف نجومی بخرند. اگر فیلمنامه به قیمت بخریم هیچ اشکالی ندارد. البته نباید هر فیلمنامه سطحی را به قیمت کف تعیین شده، خریداری کنیم این کار کاملا غیرکارشناسی است. تهیه کننده باید به خوبی توجه کند که فیلمنامه خوب را با قیمت خوب بخرند و هر کار سطحی را به قیمت های مصوب نخرند که کار غیرکارشناسی و بی خردی است.
* مشکل عمده سینمای ایران و فیلمهای آن را چه میدانید و فکر میکنید چه آثاری در صورت اکران، میتوانند مخاطبان را به سالن سینما بکشانند؟
بسیاری از فیلمها می توانند مخاطب را به سالن سینما بکشانند. نباید فقط به این فکر کنیم که فیلم باید آینه جامعه باشند. ما از عنصر تخیل در فیلمهای سینمایی غفلت میکنیم سینما یعنی تخیل و رویا پردازی. فیلم باید قهرمان داشته باشد. سینما باید تحرک داشته باشد حتی فیلم خانوادگی می تواند با هیجان و التهاب ساخته شود که مورد توجه قرار گیرد تا مردم خود را جای قهرمان های فیلم بگذارند و همذاتپنداری کنند. باید فیلمنامهنویس یا کارگردان مطالعه کنند و به دنبال آثاری بروند که قهرمان داشته باشد. ما قهرمان زیاد داریم اما اسم قهرمان که میآید فکر میکنیم باید در جنگ به دنبال قهرمان بود. برخی افراد در زندگی رفتارها و منش قهرمانانه دارند یک فیلم مثل «آژانس شیشهای» این قدر خوب قهرمانش را مطرح میکند که برای مخاطب جذاب است. اما فیلمنامه نویس ها توجه به قهرمان ندارند. عمده ضعف ما در فیلم ها عدم تخیل و قهرمان است.
عمده ضعف ما در فیلمها، نداشتن تخیل و قهرمان است؛ باید فیلمنامهنویس یا کارگردان مطالعه کنند و به دنبال آثاری بروند که قهرمان داشته باشد
الان ۲۰ سال است که ۶۰ تا ۷۰ درصد فیلم ها ورشکسته کامل هستند و مابقی درآمد محدود دارند. کارهای اکشن اصلا در سینما نداریم، در زندگی روزمره افراد با هم در خیابان درگیر هستند اما برخی از کارگردانها نمی توانند این زد و خوردها را به خوبی نمایش دهند که جذابیت داشته باشد. آقای داودی یک فیلم داشت به نام «تقاطع»، شروعش یک هیجان خوب و تکاندهنده داشت یک خودرو در اتوبان سقوط میکند، با این شروع فیلم با التهاب پیش می رودحتی کار خانودگی است اما بسیار خوب ادامه می یابد. اما این قصه ها را دیگر نداریم که ارتباط را با مخاطب حفظ کند.
*هیأت داوران جشنواره فیلم فجر از «رقابت ناسالم فیلمها در فضای مجازی» گلهمند بودند. به نظرتان ایراد در کجاست؛ تهیهکنندگان که به رسانههای غیررسمی بیش از حد بها میدهند یا گردانندگان این رسانهها که برای ارتزاق به تهیهکنندگان فشار میآورند یا هر دو؟ به طور کلی، وضعیت نقد فیلم در رسانهها را چگونه ارزیابی میکنید؟
«فقر» ایراد اصلی است. فقر باعث شده نقادی مورد سوء استفاده قرار گیرد. نداشتن امنیت شغلی برای خبرنگاران، روزنامهنگاران و منتقدان باعث شده برخی از این افراد ـ نه همه ـ تن به دریافت وجه در قبال نوشتن نقد میدهند. برخی از افراد نقادان خوبی هستند و تدریس هم دارند. اما برخی تهیهکنندگان با نمایش فیلم و پرداخت وجه تلاش دارند تا فیلمشان را موجه جلوه دهند که این جامعه نقد ما را ضعیف کرده است. اما ما نقادان سالم و خوب هم داریم که بسیار محدود هستند. فضای مجازی هم به این نوع کارها کمک میکند.
برخی تهیهکنندگان با نمایش فیلم و پرداخت وجه تلاش دارند تا فیلمشان را موجه جلوه دهند که این جامعه نقد ما را ضعیف کرده است
رسانههای مجازی که هیچ نظارتی بر آنها نیست به این شرایط دامن میزنند. فرد مورد نظرشان را مورد انتقادهای وحشتناک قرار میدهند بعد از آن که فرد (معمولا تهیه کننده) دلیل را جویا میشود، مبالغ پیشنهادی را اعلام میکنند، این کارها خجالت آور است! این رسانههای زردِ نزدیک به نارنجی هستند و تهوعآورند و آثار نامطلوب در سینما برجای میگذارند. متاسفانه برخی تهیه کنندگان تحمل ندارند و متوجه این نوع حرکتها نمیشوند و مبالغ پیشنهادی را ارایه میدهند که تعدادشان هم کم نیست. کاری هم نمی توان کرد، باید انجمن نویسندگان و منتقدان این افراد را شناسایی کنند و مانع فعالیت آنها بشوند.
البته در رسانههای مجازی افراد حقیقتگو هم داریم که مرتب برای حقیقتگویی به دادگاه می روند مانند آقای «میلاد. گ» که از جان خودش برای حقیقتگویی مایه میگذارد؛ ما در سینما مانند این افراد نداریم. در حوزه نقد جدای از فضای مجازی نقد متین نداریم. انتقاد فیلم ایراد ندارد اما با ادب و متانت فنی یا محتوای فیلم را زیر سوال ببرید.