سینماپرس: دو مدیر دفتر پخش سینمایی و سینمادار بیان کردند که مصوبات دولت برای کمک به سینماها قابل تقدیر و احترام است اما برای بهبود سینما کافی نیست. از سویی دیگر باید اصناف سینمایی نیز برای کمک به سینمای کشور مانند اتحادیه‌های سینمایی خارجی وارد عمل شوند.
به گزارش سینماپرس، بهار سال آینده سینمای ایران همزمان است با عید نوروز که هر ساله فیلم‌های جدید و بفروش خود را راهی اکران می‌کند. امسال به دلیل شرایط کرونایی حاکم بر کل کشور سینمایی با چراغی کم نور داشتیم.
کم کم سینماها بعد از یکبار بازگشایی ناموفق بار دیگر باز شدند و با وجود منع ترددهای شبانه با توجه به اکران فیلم‌هایی مانند شنای پروانه، دیدن این فیلم جرم است و به تازگی آن شب کمی اوضاع فروش سینمای کشور بهبود پیدا کرده است البته در نظر باید داشت که نیمی از سالن سینما خالی است.
جشنواره فیلم فجر نی برگزار شده است و ۱۶ فیلمی که به نظر می‌رسد می‌توان به ۱۰تای آن ها برای فروش خوب چشم امید داشت برای اکران آماده‌اند. اما شرایط کرونایی و مشکلات سینماها در این خصوص باعث نگرانی‌های صاحبان فیلم، دفاتر پخش و سینماداران شده است.
این موضوع باعث شد تا سازمان سینمایی همانطور که امسال در خصوص چرخه تولید و اکران دست به اقدامات مالی و حمایت‌هایی در این خصوص زد، برای اکران نوروزی نیز وارد عمل شود و مصوباتی را تنظیم کند.
باید دید که باتوجه به این مصوبات از سویی و از سوی دیگر شرایط سینماها برای اکران و همینطور آثار متقاضی نمایش در ایام عید نوروز، مردم به سینماها خواهند آمد یا خیر؟
در ادامه این گفت‌وگو با امیرحسین حیدری به عنوان مدیر پخش و سجاد نوروزی به عنوان مدیر سینمایی کشور گفت‌وگو کردیم تا دیدگاه‌های آنان را درباره اکران بهتر در نوروز ۱۴۰۰ جویا شویم.
مردم باید با خیال راحت به سینما بیایند
حیدری در ابتدای صحبت‌های خود اشاره کرد که مهم‌ترین شرط برای داشتن سینمای پررونق در سال ۱۴۰۰ این است که مردم بعد از فاصله از حضور حداکثری که قبل از کرونا در سینماها داشتند، قبول کنند که به سینما بیایند که این نکته خودش ملزوماتی دارد. زیرا باید شرط آمدن و حضور مردم در سینماها قبل از هرچیز توسط مرجع کرونایی کشور یعنی ستاد مبارزه با کرونا لغو نشود و مشکلی برای سینما رفتن مردم پیش نیاید. پس بخش اول ماجرا دست ستاد کرونا است اما شرط بعدی به سینماداران بازمی‌گردد که شرایطی را فراهم کنند تا محیط امنی برای حضور مردم در سینماها فراهم بشود تا مردم با اطمینان خاطر به سینماها بیایند.
وی ادامه داد ما به عنوان دفاتر پخش حلقه آخر هستیم که باید با کمک سینماداران اعتماد مردم را برای آمدن سینما کسب کنیم. توضیح اینکه دفاتر پخش باید با تبلیغات درست و صحیح و همینطور پخش فیلم خوب در اکران نظرشان را جلب کنیم. بنابراین خوراک خوب و بدرد بخور دادن به مردم برای حضور در سینماها یک شرط خیلی مهم است. اکران نوروزی بدون فیلم خوب معنا ندارد.
مدیر پخش نمایش گستران در ادامه با اشاره به اینکه باید باید صاحبان فیلم نیز برای اکران فیلمشان در این شرایط سخت قانع شوند بیان کرد که سرمایه‌گذاران بخش خصوصی نیز باید احساس امنیت داشته باشند که مبادا سرمایه‌شان در سینما نابود نشود. ما به نوعی امانت‌دار صاحبان فیلم‌ها هستیم و نباید بی‌احتیاطی کنیم.
همه منتظرند ببیند چه کسی نفر اول اکران خواهد بود
حقیقت این است که این ماجرا معادله چند مجهولی است که در آن همه سینماگران در حوزه‌های مختلف اکران به هم نگاه می‌کنند که چه کسی اول برای آغاز کار سینما در نوروز وسط میدان می‌آید؟ فیلمساز که طبیعتاً می‌خواهد دیده شود و به آن باید حق داد که باید در بهترین شرایط دیده شود پس تا قبل از آن باید شرایط اکرانی مناسب برای نمایش فیلم‌های سینمایی لحاظ شود یکی از اینها اسپانسر مناسب است تا تبلیغات بتواند صاحبان فیلم‌ها را ترغیب کند به نمایش فیلمشان.
در نهایت اوضاع قدری مبهم است و باید دید که رفتار این ویروس چگونه خواهد بود. شاید یکباره شرایط به حدی بد شود که تمام معادلات سینمایی ما به هم بخورد.
حیدری در پاسخ به سؤال تسنیم درباره مصوبات سازمان سینمایی برای اکران نوروزی پاسخ داد که اکران سه فیلم نوروزی برای سینماها به نظرم بهتر است اکران چند فیلم است زیرا بهتر می‌توان آن را مدیریت کرد. مبلغ ۶۰۰ میلیون برای کمک هزینه تبلیغات البته میزان زیادی نیست اما می‌تواند تا حدی دست صاحب فیلم را برای تبلغ بگیرد و کمک حالش بشود.
به هر حال می‌دانیم که محدودیت مالی هست و دست سازمان سینمایی و ارشاد هم چندان باز نیست. اما در کل این اعداد و ارقام برای احیای سینمای ما یک شوخی است. در سال جاری می‌شد سینمای کشور را با رقم ۵۰ میلیارد تومان که برای یک کشور رقم زیادی نیست احیا کرد و نگذاشت به شرایط اسف‌بار امروز دچار شود اما در نهایت همین کمک هم برای بهبود سینمای کشور قابل احترام است.
تهیه‌کننده‌ها و سینماداران یکدست شده‌اند
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره راه حل مشکلات فعلی سینمای کشور اظهار داشت که در حال حاضر خوشبختانه میان سینماداران و تهیه‌کننده‌ها یک نوع یکدستی بوجود آمده است که باعث شده تا شرایط برای احیای سینمای کشور بهتر فراهم شود و دست‌اندازهایی که عموماً سینمای ما دچار آن است کمتر شده است.
خروجی شورای حمایت فیلم‌ها در سازمان سینمایی برایند همین جلسات سینماگران بوده است. باید طی راهکارهایی که انجمن سینماداران، اتحادیه پخش کننده‌ها و تهیه‌کننده‌ها داشتند و پیشنهایی دادند سینمای ما عمل کند. یکی از این شروط گارانتی کردن فیلم‌ها برای اکران است به صورتی که صاحب فیلم خیالش از بابت اکران راحت باشد.
در پایان حیدری بیان کرد که برای احیای سینما و جان بخشی به آن نیاز به موتور محرکی داریم که باید از اتحاد میان بدنه دولت و سینماگران بیرون بیاید و تا نباشد کار جدی نمی‌شود کرد.
کمک‌های دولت لازم است اما کافی نیست
سجاد نوروزی مدیر سینما آزادی نیز درباره بهبود اوضاع سینما در سال آتی و نقش دولت بیان کرد که مصوباتی که دولت برای اکران نوروزی در نظر گرفته است لازم است اما کافی نیست اما از سوی دیگر در شرایط فعلی نمی‌شود بیش از این از دولت توقع داشت و به نظرم همین امر حداقلی هم جای تقدیر هم دارد.
منتها همه باید بدانیم که وضعیت سینما در شرایط فعلی احتیاج به از خودگذشتگی دارد. هم سینمادارن و صاحب فیلم‌ها نباید چشم داشتی برای سود داشته باشند.
نوروزی گفت: برای رونق سینمای کشور باید تحرک داشت تا وضعیت سینمای کشور به سمت نابود کامل نرود و لازمه آن هزینه‌هایی است که باید برای آن صورت بگیرد. اولین و اصلی‌ترین کاری که باید انجام بدهیم این است که فیلم خوب و جدید اکران کنیم. در سال گذشته میلادی اگر فیلم‌هایی مانند مولان و تنت در سینماهای جهان نبود افت فروش شدید آن باعث می‌شد تا چیزی از سینماهای اروپا و آمریکا باقی نماند. اما با تدبیری که کردند توانستند تا در دوران شیوع کرونا کمتر ضربه بخورند.
وی اشاره کرد که سینماهای ما اگر تعطیل شود دود آن هم در چشم سینماداران و هم تهیه‌کننده‌ها می‌رود.
این مدیر سینما در پاسخ به سؤال ما درباره مصوبات سازمان سینمایی برای بهبود اوضاع سینمایی سال بعد گفت: به نظرم از هیچ دولتی انتظار ایده‌آل نمی‌توان داشت بلکه باید از خود صنوف سینمایی کمی متوقع بود. در همه جای دنیا این اتحادیه‌ها و صندوق‌های صنوف است که توانستند سینماها را نجات بدهد. مانند سینمای انگلستان که با کمک صندوق‌های مالی و بنیادهایی که دارند جلوی ضرر را گرفتند.
اینکه چرا این صندوق‌ها و قدرت صنوف را نداریم خودش جای بحث دارد. در همه جای دنیا برای این شرایط سخت اوضاع بحرانی متکفل کاری می‌شوند.
نظر کارشناسی کلان درباره ماهیت صنعت سینمای ایران برای مدیران سینمایی در دولت قبلی و نه در این دولت اهمیت چندانی ندارد بنابراین ترجیح میدهیم نظراتمان را برای خودمان نگه داریم.
