تازهترین نظرات معاون هنری وزیر ارشاد درباره عملکرد ارکستر ملی
معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیرکل دفتر موسیقی و مدیرعامل بنیاد رودکی از ضبط اجرای ارکستر ملی ایران در سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر بازدید کردند.
معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیرکل دفتر موسیقی و مدیرعامل بنیاد رودکی از ضبط اجرای ارکستر ملی ایران در سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر بازدید کردند.
سینماپرس: شبکه مستند به بهانه صدسالگی کودتای رضاخان در سوم اسفند ۱۲۹۹ مجموعه مستند «ثبت با سند برابر نیست» را برای نخستین بار روی آنتن تلویزیون میبرد.
به گزارش سینماپرس، «ثبت با سند برابر نیست» از اسناد منتشر نشده ای مربوط به املاک رضا پهلوی رونمایی می کند؛ املاکی که در بسیاری از اتفاقات تاریخی عصر خود نقشی تعیینکننده داشته است.
مجموعه مستند «ثبت با سند برابر نیست» به کارگردانی مهدی شامحمدی و تهیهکنندگی وحید کاظمی در ۸ قسمت ۵۰ دقیقه ای برای نخستین بار روی آنتن تلویزیون می رود.
این مجموعه از شنبه ۲ اسفندماه هر شب به جز جمعه ساعت ۱۹ از شبکه مستند پخش می شود و نگاهی متفاوت به دوران حکومت رضا پهلوی در کشور دارد.
تهیهکننده «ثبت با سند برابر نیست» درباره ایده ساخت این مجموعه مستند ۸ قسمتی گفت: ۴ سال پیش مجموعهای را مربوط به دوره رضاخانی کار کردیم. یک گروه تحقیقاتی نزدیک به ۲ سال، تمام اسناد مربوط به دوران پهلوی اول را مورد بررسی قرار دادند که در نتیجه، نکاتی تأمل برانگیزی توجه ما را جلب کرد. مجموعه مستند «ثبت با سند برابر نیست»، بیرون آمده از نتایج همان تحقیق و پژوهش است.
وحید کاظمی، با معرفی خط سیر مستند «ثبت با سند برابر نیست» بیان کرد: چند نکته در دوران پهلوی اول وجود دارد که تاکنون در رسانهها کمتر بیان شده یا به هر دلیلی به عنوان بخشی از تاریخ بازگو نشده است و مردم از آن اطلاع زیادی ندارند. یکی از این نکات، املاکی است که به نام رضا پهلوی ثبت شده است. در دفتری به نام «املاک اختصاصی»، اموال و املاکی ثبت شده است که نشان میدهد چه املاک و داراییهایی در تصرف رضاخان بوده است. این دفتر اکنون در موسسه مطالعات تاریخ معاصر نگهداری میشود. در آن بیش از ۴۴ هزار سند ثبتی مربوط به رضا پهلوی ذکر شده است که بعدا به قیمت یک شاخه نبات به پسر او یعنی محمدرضا پهلوی منتقل شده است.
این مستندساز با اشاره به پیوند پیچیده املاک رضاخانی با اتفاقات سیاسی دوران پهلوی اول گفت: نکته قابل توجهی که در این اسناد وجود دارد این است که وقتی از سند ثبتی حرف می زنیم، منظورمان سند آپارتمان نیست بلکه سند شهر و قریه (روستا) است. برای مثال نوشته شده است که قریه «عالیه کلا» یا «ولیکدان» متعلق به رضا پهلوی است یا سند کل منطقه یوسفآباد تهران یا کل شهر قائمشهر که نامش را شاهی گذاشته بود به نام رضا پهلوی خورده است.
وی افزود: موضوع قابل توجه، ارتباط بین این اسناد با برخی از اتفاقات مهم کشور است. برای مثال، در حین احداث راهآهن در کشور میبینیم که تمام املاک و زمینهای مرغوبی که در محدوده ریل قطار بوده است به نام رضاشاه شده است. مثلا خورده مالکین این مناطق را تحت فشار قرار میدادند تا زمینها را با قیمت ناچیز تقدیم رضا پهلوی کنند. این ماجرا مربوط به قبل از کودتا و یا شاه شدن رضاخان است. این رویه سال ها ادامه داشت. تقریبا کل مازندران، گیلان، گرگان، شمال خراسان، بخش بزرگی از تهران و رودهن تا دماوند و ساوجبلاغ بخشی از املاک ثبت شده رضا خان است.
کاظمی یادآور شد: با توجه به همین سوژه و ابعاد مختلف آن که مرتبط با اتفاقات مهم تاریخ ایران است، تصمیم گرفتیم مجموعه مستندی را تولید کنیم که نتیجه آن مجموعه ۸ قسمتی «ثبت با سند برابر نیست» به کارگردانی مهدی شامحمدی شده است. در حقیقت، در این مجموعه، ارتباط بین اتفاقات و رخدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور با این املاک، مبتنی بر اسناد به تصویر کشیده شده است. به عبارت دیگر، املاک رضاخان بستری شده است تا اتفاقات آن عصر را بهتر بفهمیم و تحلیل کنیم.
وی با معرفی سوژه قسمتهای مختلف این مجموعه مستند گفت: در قسمت اول بیوگرافی دقیقی از شکلگیری شخصیت رضا پهلوی ارائه شده است. برای مثال به عبدالحسین فرمانفرمائیان که به نوعی الگوی سیاسی رضاخان است میپردازیم و شکلگیری شخصیت سیاسی و اقتصادی رضا پهلوی را نشان میدهیم. فرمانفرمائیان یکی از بزرگترین ملاکهای ایران بوده و چون رضا پهلوی نگهبان او بوده است خوب فهمیده بود که برای موفقیت در سیاست باید قدرت اقتصادی داشت و صاحب املاک بود. رضاخان شاگرد خلف این پیر سیاست است و با الگو گرفتن از او شروع به جمعآوری املاک میکند تا این که تبدیل به بزرگترین زمینخوار کشور در دوره خود میشود.
تهیه کننده مجموعه مستند «ثبت با سند برابر نیست» افزود: در قسمتهای بعدی به موضوعاتی مانند تغییر شکل ظاهری جامعه از جمله لباس و کلاه تا معماری شهرها و … میپردازیم. رضا پهلوی در این دوره بسیار تلاش میکند تا شکل ظاهری جامعه را به گونهای تغییر دهد که همه بگویند این شکل متاثر از اوست و ایران جدید را بنا نهاده است.
وی درباره لزوم ساخت چنین مجموعهای عنوان کرد: امروزه، عدهای از طرفداران رضا خان میگویند که او مستبد بود اما مستبد مفید بود و جامعه آن دوران نیاز به چنین فرد مستبد داشت تا کشور پیشرفت کند و ایران به سوی تجدد گام بردارد. در این مجموعه نشان میدهیم که استبداد به هیچوجه سودمند نیست و استبداد، استبداد است. در حقیقت مستبد مفید بیمعنی است.
کاظمی درباره محتوای تصویری این مستند توضیح داد: در این مجموعه بازسازی نداریم و تصاویر آرشیوی به همراه نریشن و مصاحبه با پژوهشگران تاریخ را داریم. علاوه براین، سراغ نوادگان کسانی رفتیم که در دوران تظلمخواهی توانسته بودند املاک خود را پس بگیرند. باید بدانید که در دوران پهلوی دوم، عدهای از رضاخان شکایت کردند و گفتند که او زمینهای ما را به زور گرفته است. دادگستری وقت بخش کوچکی از این زمینها را به آنان برگرداند، بنابه تصویب قانون املاک واگذاری در مجلس شورای ملی قرار براین بود تا املاک به صاحبان اصلی آن بازگردد اما بخش بزرگی در تملک بنیاد پهلوی باقی ماند.
«ثبت با سند برابر نیست» این مجموعه در ۸ قسمت ۵۰ دقیقهای از ۲ تا ۱۰ اسفند هر شب به جز جمعه ساعت ۱۹ از شبکه مستند پخش خواهد شد و بازپخش آن ساعت ۲۴ و روز بعد ساعت ۱۲:۳۰ خواهد بود.
ستاد برگزاری سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر آمار مخاطبان کنسرت های مجازی چهارمین روز از این رویداد موسیقایی را اعلام کرد.
سینماپرس: تهیه کننده فیلم سینمایی «دینامیت» گفت: تصمیم گرفتهاند که فیلم من در نوروز ۱۴۰۰ اکران شود این در حالی است که من تقاضایی برای اکران نوروزی نداشتهام و درترجیح میدهم فیلم در زمان بهتری اکران شود.
به گزارش سینماپرس، با اعلام سه فیلم «دینامیت»، «چپ، راست» و «درخت گردو» از سوی محمدرضا صابری دبیر و سخنگوی سینماداران برای اکران نوروز ۱۴۰۰ و تصمیم گیری برای اکران فیلم ها، «ابراهیم عامریان» تهیه کننده فیلم «دینامیت» در گفت و گو با فارس درباره تصمیم اکران نوروزی فیلم گفت: من به عنوان تهیه کننده تقاضایی برای اکران نوروزی فیلم نداشتم و ترجیح می دهم فیلمم در شرایطی که ۶۰ تا ۷۰ درصد مردم واکسن ویروس کرونا را دریافت کرده باشند و شرایط بهتری برای اکران وجود داشته باشد در سالن سینما به نمایش درآید.
وی درباره توان فیلم «دینامیت» در جذب مخاطب گفت: فیلم به لحاظ بار کمدی و اجتماعی غنی است و توان جذب مخاطب را به خوبی دارد از سوی دیگر از آن دست آثاری است که تا سال ها درباره اش صحبت خواهد شد.
تهیه کننده فیلم های پر فروشی نظیر تگزاس درباره فعالیت اخیرش گفت: در حال پیش تولید سریالی برای نمایش خانگی با عنوان «آنتن» هستم که بتوانیم ظرف هفته های آتی جلوی دوربین ببریم. این کار با موضوع کمدی اجتماعی نوشته شده که توسط آقای مسعود اطیابی کارگردانی خواهد شد. دینامیت با حضور چهره های مطرح در سینمای کمدی از جمله احمد مهران فر، پژمان جمشیدی و محسن کیایی ساخته شده است.
رشت- معاون هنری و سینمایی ارشاد گیلان گفت: «رضا مجلسی» و «جواد تکجو» به ترتیب دو دیپلم افتخار جشنواره های بین المللی فیلم رشد و کلاهخود طلایی صربستان را کسب کردند.
برگزاری سومین جشنواره موسیقی کلاسیک ایرانی در بوشهر و دهمین سمپوزیوم بینالمللی مجسمهسازی تهران به علت شرایط تشدید گسترش کرونا در کشور به زمان دیگری موکول شد.
سینماپرس: مجموعه «جنگ دوستداشتنی» به کارگردانی حسین همایونفر و محصول گروه مستند بنیاد فرهنگی روایت فتح با محوریت خاطرات شاد رزمندگان از روز دوشنبه ۲۷ بهمنماه در بستر اینترنت عرضه شده است.
به گزارش سینماپرس، اصغر نقیزاده مجری و میزبان مجموعه «جنگ دوستداشتنی» در خصوص ویژگیهای متمایز این مجموعه سیقسمتی به مهر گفت: سال گذشته که آقای حسین همایونفر قصه را برای من مطرح کرد تأکید داشتم که این مجموعه باید متمایز باشد، متأسفانه در سالهای اخیر مرسوم بوده که رزمندگان بعضاً خاطراتشان همراه با حزن و غمناک بیان میشد درحالیکه جبههها چنین نبوده است.
وی ادامه داد: ما باید زندگی اینسوی خاکریزها را بیان کنیم باید بگوییم در پادگانها و پشت جبههها چگونه بوده است، آنجا زندگی عادی در جریان بود و همین موضوع میتواند بسیار متمایز باشد و ما با همین ایده جلو رفتیم که انشالله اگر مردم ببینند و خوششان بیایید میبایست به سمت کاراکترهایی که معروف و مشهور هستند نیز برویم، افرادی که مسئولیتهای بیشتری در زمان دفاع مقدس داشتند و با آنها صحبت کنیم.
این بازیگر تلویزیون همچنین در خصوص رویکرد طنز و مخاطرات احتمالی که در مسیر این گفتگوها به وجود خواهد آمد نیز اظهار کرد: ما در حال حاضر در کشور خودمان بهنوعی دچار خودسانسوری شدیم درصورتیکه بسیاری از خاطرات جنگ ما اصلاً بیاننشده، اولاً این خاطرات عنوانش طنز نیست، طنز با آنچه ما نشان دادیم بسیار فرق دارد، به این مجموعه، خاطرات شاد و شوخیهایی که در جبههها صورت میگرفته باید اطلاق شود. اینها زندگی واقعی پشت جبههها بود که شامل شوخیها و شادیها از ناگفتههایی میشود که هیچ ربطی هم به زد و خورد و بگیر و ببندها نداشته است. پس من نمیتوانم نام این کار را طنز بگذارم و بهتر است بگویم خاطرات شاد، خندهدار و خوب از پشتصحنه جنگ.
نقی زاده همچنین با اشاره به مخاطبان و بازخوردهای پخش این مجموعه نیز گفت: در درجه اول مخاطبان «جنگ دوستداشتنی» هم نسلان من هستند، رزمندگانی که آن زمان بودند و آن روزگاران را یادشان هست قطعاً با تماشای این مجموعه خاطرات برایشان زنده میشود و قطعاً ارتباط بیشتری برقرار خواهند کرد. نسل جوان و نوجوان نیز اگر این کار را ببینند و بدانند فضایی که طی سالها از جنگ گفتهشده وجه دیگری نیز دارد به جرأت میگویم که ارتباط خوبی برقرار خواهند کرد.
وی در پایان بیان کرد: پیشبینی من این است که مجموعه بسیار جذابی خواهد شد و به عنوان نمونه به این سوالها پاسخ میدهد که چگونه این نسل ازدواج کرده است؟ چگونه زندگی میکرده است؟ و پاسخ اینها برای مخاطب جالب است. فکر میکنم اگر قدرت پخش بالایی داشته باشیم و بتوانیم در سایر شبکهها پخشکنیم بازخوردهای خوبی خواهیم گرفت.
مجموعه «جنگ دوستداشتنی» به تهیهکنندگی حسین همایونفر محصول گروه مستند بنیاد فرهنگی روایت فتح میباشد که از روز دوشنبه ۲۷ بهمنماه در پلتفرم فیلیمو و فیلم گردی عرضه شده است.
فراخوان جشنواره ملی «کارآوا» که قرار است در بخشهای صوت، مقاله، عکس، فیلم، گزارش چندرسانهای و محتوای شبکههای اجتماعی در اصفهان برگزار شود، منتشر شد.
سینماپرس: شب گذشته، برنامه «نقد سینما» ضمن نقد و بررسی فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است»، معضل «قاچاق» در سینمای ایران را به بحث گذاشت.
به گزارش سینماپرس، سیویکمین قسمت از فصل جدید برنامه «نقد سینما» جمعهشب اول اسفندماه روی آنتن شبکه پنج رفت. در این قسمت از برنامه ضمن نقد و بررسی فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است»، معضل «قاچاق» در سینمای ایران به بحث گذاشته شد.
در بخش نخست برنامه امیررضا مافی میزبان حسین لامعی کارشناس و آرش خوشخو منتقد سینما بود تا درباره فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» به گفتگو بپردازند.
حسین لامعی در ابتدای این بحث گفت: وقتی واکنشهای مثبت و منفی به فیلم «دیدن این فیلم جرم است» را مرور میکردم، متوجه شدم که اکثر این مطالب نقد خود فیلم نبود. یعنی درباره فیلمنامه، شخصیتپردازی و فضاسازی نبود. باید بپذیریم که این فیلم، یک فیلم خاص است. فیلمی که مضمون و محتوایش، بر مباحث ساختاریاش غالب است. برای همین در مواجه با فیلم معمولا ساختار آن را کنار میگذارند، مانند اتفاقی که در جشنواره امسال برای «مصلحت» شاهدش بودیم. کمتر پیش میآید که درباره این فیلمها گفتگوی سینمایی شکل بگیرد.
وی با اشاره به برخی خطکشیها و مرزبندی میان فیلمسازان در رسانههای اصلاحطلب و یا اصولگرا توضیح داد: بر اساس این مرزبندی در رسانهها گویی ما یک دسته از فیلمسازان داریم که شامل عباس کیارستمی، مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی میشود و در مقابل دسته دیگری داریم که فیلمسازانی چون ابراهیم حاتمیکیا، مجید مجیدی، احمدرضا درویش و فیلمسازان دیگری از این طیف قرار میگیرند. معمولا هم در فضای رسانهای بین اینها شکافی میگذاریم! اما واقعیت این است که از دریچه سینما این خطکشیها بهکل بهم میریزد!
لامعی در ادامه توضیحات خود گفت: از منظر اصول فیلمسازی، سینمای ابراهیم حاتمیکیا بیش از آنکه شبیه مجید مجیدی و رضا میرکریمی باشد، به سینمای مسعود کیمیایی شبیه است. یا سینمای مجیدی و میرکریمی، بیش از آنکه به سینمای احمدرضا درویش نزدیک باشد، به سینمای عباس کیارستمی نزدیک است. حتی با خود این فیلمسازان هم صحبت کنید، متوجه این سلایق مشترک میشوید.
وی افزود: وقتی این خطکشی در فضای رسانه شکل میگیرد، فیلمسازان و روزنامهنگاران جدید هم احساس میکنند باید وارد این مرزبندیها شوند. مثلا میگویند «دیدن این فیلم جرم است» متعلق به این طیف است و براساس آن شروع به نقد میکنند! همین امسال هم شاهد بودیم که مشخصاً بحثهای درگرفته درباره فیلمهای تازه نرگس آبیار و محمدحسین مهدویان بر همین مبنا بود که شما که فیلمساز این طرف خط بودید، چرا اینبار آن طرف خطی فیلم ساختهاید! در حالی که این خطکشیها از اساس و از هر منظری مضحک است.
این کارشناس سینما ادامه داد: فیلم «دیدن این فیلم جرم است» هم خیلی زود براساس همین مرزبندیها تعریف شد، برچسب خورد. نگذاشتند فیلم نفس بکشد و در این فضا فیلمساز هم معذب میشود.
وی بااشاره به نقدی از پالین کیل بر سینمای جان فورد ادامه داد: این قبیل مرزبندیها در سینمای جهان هم وجود دارد اما واقعیت این است که باید هر فیلمی را فارغ از هر مرزبندی، اثری درباره گروهی از آدمها بدانیم. آن وقت همه این مرزبندیها از بین میرود و فیلمی مانند «دیدن این فیلم جرم است» را هم میتوان نقد و بررسی درست کرد، نه اینکه همان ابتدا بگوییم چرا حوزه هنری باید حق داشته باشد چنین فیلمی بسازد!
آرش خوشخو هم در ابتدای مباحث خود ضمن استقبال از رفع توقیف «دیدن این فیلم جرم است» و اکران آن در سینماها گفت: واقعا توقیف این فیلم چه معنایی داشت و امروز اکرانش چه خطری دارد؟ نکته دیگر این که شخصا از فیلمهایی که روی شکافهای اجتماعی فوکوس میکنند، خوشم نمیآید. پسند شخصیام در سینما، روزنامهنگاری، تئاتر و حتی عرصه سیاست این است که از تعمیق شکافها استقبال نمیکنم. نکته آخر هم اینکه داستان این فیلم ساختگی است. شاید بگویید همه داستانها ساختگی هستند اما وقتی یک داستان را میخواهیم به جامعه تعمیم دهیم ماجرا فرق میکند. این مشکل را «فروشنده» اصغر فرهادی هم داشت. اینکه یک داستان بسیار بعیدی را میخواهد تعمیم اجتماعی و سیاسی دهد. «دیدن این فیلم جرم است» هم همین کار را میکند. داستان فیلم بسیار بعید است و کارگردان میخواهد آن را تعمیم اجتماعی دهد. این یک نقطه ضعف برای یک فیلم است و حکم همان مهندسی معکوس را پیدا میکند.
لامعی در بخش دیگر صحبتهایش با استقبال از ساخت فیلم سیاسی گفت: نه فقط فیلم سیاسی شبیه این فیلم، بلکه فیلم سیاسیای که شبیه «دیدن این فیلم جرم است» فکر نمیکند هم باید بتواند ساخته و اکران شود. کمااینکه «عصبانی نیستم» هم اکران شد. هر فیلمی در شرایط فعلی قطعاً دیده میشود، پس چه بهتر که اجازه دهیم اکران شود.
این کارشناس سینما در ادامه به لزوم ساخت فیلم سیاسی اشاره کرد که امیررضا مافی از لزوم تفکیک میان فیلم سیاسی و فیلم سیاستزده گفت. خوشخو در این بحث به فیلم «شیشلیک» ساخته محمد حسین مهدویان اشاره کرد.
لامعی اما تأکید کرد: فارغ از اینکه «شیشلیک» یا «دیدن این فیلم جرم است» را دوست داشته باشیم یا نه، باید استقبال کنیم از اینکه فیلمساز ما بتواند حرف سیاسی هم بزند. متأسفانه در وزارت ارشاد فعلی و دولت فعلی، این مسئله کمی پیچیدهتر و سختتر شده است و حتی فیلمهای اجتماعی هم دچار مشکل میشوند. دولت به زعم خودش علاقه ندارد که سینما بخواهد برایش بحران درست کند.
وی در ادامه درباره «دیدن این فیلم جرم است» گفت: به نظرم این فیلم بیش از آنکه سینمایی باشد، تلویزیونی است. شخصیتپردازیهای فیلم هم تلویزیونی است. فیلم جاهطلبی نیست. انتخاب بازیگر نقش اصلی هم باعث شده شمایل قهرمانی که در فیلم انتظارش را داریم شکل نگیرد. فیلم خیلی دوست دارد «آژانس شیشهای» شود، اما نمیشود. با همه اینها فیلم «مغز» درستی دارد به این معنا که آنچه را میگوید به آن باور دارد و تا انتها هم پای آن میایستد.
خوشخو هم در این بخش گفت: فیلم واقعا خوب ساخته شده است و کارگردانی درستی دارد. تمام صحنه زدوخورد ابتدای فیلم که دوربین در ماشین میماند و ما از طریق سایهها متوجه ماجرا میشویم خیلی خوب اجرا شده است. اما من هم معتقدم ترکیب بازیگران جوابگوی این فیلم نیست.
وی با انتقاد از فضای مهندسیشده داستان و شخصیتهای فیلم افزود: این فیلم یک فیلم متوسط سینمایی است که حرفی که میزند از بضاعتش فراتر است. فیلم باید بازیگران بهتری میداشت، داستان و کارگردانی بهتری هم باید میداشت.
مافی در این بخش به مقایسه «دیدن این فیلم جرم است» یا «آژانس شیشهای» و فاصله این دو فیلم اشاره کرد که لامعی گفت: داستان «آژانس شیشهای» بسیار روانتر بود و اینگونه هم نبود که هر طیفی در داستان آن نمایندهای داشته باشد. «دیدن این فیلم جرم است» میخواهد از هر طیف نمایندهای داشته باشد تا حرفش را بزند.
وی افزود: آنچه در این فیلم برایم مهم بود، این بود که فیلمساز از حرفی که میزند، خجالت نمیکشد. حرفی که میزند او را معذب نمیکند. نمیخواهد با موسیقی و اسلوموشن، به زور، قهرمان بسازد. فیلم تکلیفش با خودش مشخص است و این مهمترین امتیاز آن است.
لامعی با اشاره به مضمون فیلم تأکید کرد: بعید میدانم چه اصلاحطلب و چه اصولگرا با مضمون این فیلم بر روی کاغذ مشکلی داشته باشند، مشکل از جایی آغاز میشود که برخی میگویند این حرف را چرا حوزه هنری در فیلمش زده است. عدهای دیگر بهدنبال این میگردند که چه کسی یک سال فیلم را توقیف کرد. این بحثها است که منجر به موضعگیری له یا علیه فیلم میشود.
امیررضا مافی هم در ادامه گفت: به نظرم «دیدن این فیلم جرم است» فیلم قابلقبولی است که مردم آن را میبینند و با آن ارتباط برقرار میکنند. قصهگو است و تلاش دارد حرف نویی را هم مطرح کند. امیدوارم هیچگاه مباحث سیاسی موجب گرفتاری یک فیلم و تعطیلی سینما نشود.
پرونده ویژه؛ «قاچاق» در سینمای ایران
در بخش پرونده ویژه امیررضا مافی با موضوع «قاچاق در سینمای ایران» میزبان محمد احمدی تهیهکننده و دبیر کارگروه مبارزه با سرقت فیلمهای سینمایی بود.
احمدی در ابتدای این بخش درباره «کارگروه مبارزه با سرقت فیلمهای سینمایی» گفت: متأسفانه در سینمای جهان هم معضل قاچاق وجود دارد و همین که ما اینجا فیلمهای روز جهان را بلافاصله پس از اکران و با زیرنویس فارسی در اختیار داریم، نشان میدهد که معضل همه جا وجود دارد. ما اما تمام انرژی خود را گذاشتهایم که این سرقت را در ایران به حداقل برسانیم.
وی افزود: تعامل با دادستانی کشور صورت گرفته تا به محض اطلاع از عرضه غیرقانونی یک فیلم بر روی یک سایت، پیش از درخواست مستندات، به سایت مذکور تذکر داده میشود و اگر فایل از خروجی حذف نشود، بلافاصله سایت مسدود و فیلتر میشود. البته به شرطی که سرور سایت در ایران باشد. سایتهایی که سروری در خارج از کشور داشته باشند، متأسفانه هنوز نمیتوانیم رسما با آنها مقابله کنیم. درباره کانالهای تلگرام و صفحات اینستاگرامی هم مذاکراتی صورت گرفته و با آنها مقابله خواهد شد.
احمدی درباره امکان برخورد با کانالهای تلگرامی که سرور خارجی دارد هم گفت: با مدیریت تلگرام مذاکراتی داشتهایم و تا امروز برخی کانالها هم مسدود شدهاند اما مشکل اینجاست که مثل قارچ کانالها جدید متولد میشود. این برخورد آنقدر باید ادامه داشته باشد که فعالان این حوزه را خسته کند.
وی درباره برخورد با مبادی لو رفتن نسخههای غیرقانونی فیلمها هم توضیح داد: فیلمهایی که واترمارک دارند و مبدأ لو رفتن آنها مشخص است که به راحتی قابل برخورد است. در این زمینه قانون هم داریم و میتوان خسارت هم گرفت. اما تهدید اصلی جاهایی است که هیچ دسترسی به آنها نداریم و منشأ لورفتن فیلمها مشخص نیست.
این تهیهکننده سینما تأکید کرد: قدم اصلی آگاه کردن مردم و فرهنگسازی است. باید به همه اطلاع داد که دیدن این نسخهها در اصل سرقت و دزدی آشکار است. خیلیها واقعا همین نکته را نمیدانند.
احمدی در پاسخ به سوال مافی درباره رویکرد دوگانه نسبت به مصرف نسخه رایگان فیلمها و سریالهای خارجی و تأثیر این رفتار بر عدم فرهنگسازی مناسب در مصرف محصولات داخلی هم گفت: مسئله این است که قوانینی در کشور ما باید وضع شود، بهخصوص در حوزه کپیرایت که موانع و اختلاف سلایق بسیاری در مسیر آن وجود دارد. تا این قوانین به مرحله اجرا نرسد، نمیتوانیم از مردم انتظاری داشته باشیم. حتی اینکه مردم را به این سمت سوق دهیم که همین فیلمها و سریالهای خارجی را از پلتفرمهای رسمی تماشا کنند، همین یک گام در مسیر فرهنگسازی است. درست است که پلتفرم هم میتواند در این زمینه خطا کند و بدون رعایت کپیرایت فیلمی را عرضه کند، اما اگر مسئولان ارشاد اجازه این رفتار غیرقانونی را به پلتفرمها ندهند، این فرآیند یک قدم رو به جلو خواهد بود.
احمدی در بخش دیگر ضمن تأکید مجدد بر لزوم فرهنگسازی گفت: جریمههایی که برای تخلف دانلود غیرقانونی در نظر گرفته شده بود، تا به امروز بسیار ناچیز بوده است. امروز این هزینه را بالاتر بردهایم. این یکی از راهکارهای ما برای برخورد با این تخلف است. از سوی دیگر با شرکتی در آمریکا که بنیانگذاران و هیأت مدیرهاش ایرانی هستند، وارد مذاکره شدهایم که کپیرایت فیلمهای ایرانی آنجا ثبت شود و همزمان با اکران فیلمها در ایران، فیلمها را در کشورها دیگر که صاحب قانون کپیرایت هستند، اکران کنند و آن موقع اگر فیلم از ماهواره یا سایت پخش شود، امکان سو کردن و جریمه متخلفان وجود خواهد داشت.
این تهیهکننده سینما در پایان از مردم درخواست کرد فیلمهای سینمای ایران را بهصورت قانونی تماشا کنند و از تهیهکنندگان دعوت کرد برای پیوستن به کپیرایت در عرضه جهانی پیش از اکران فیلمهایشان اقدام کنند.
میز خبر؛ سرانجام تراکم فیلمها در صف اکران ۱۴۰۰
علیرضا مرادی در بخش میز خبر «نقد سینما» میزبان ایزد مهرآفرین روزنامهنگار سینمایی بود تا درباره تراکم فیلمهای مانده در صف اکران سینماها صحبت کنند.
مهرآفرین در ابتدا ضمن اشاره به ماندن بیش از ۲۵۰ فیلم در صف اکران سینماها گفت: این چالش و مسئله اساسی امروز سینمای ایران است.
وی افزود: ظرفیت اکران در سینمای ایران تناسبی با آمار فیلمهای مانده در صف اکران ندارد و به همین دلیل چارهای جز استفاده از ظرفیت اکران آنلاین نداریم. این میتواند یک نقطه عطف برای سینمای ایران باشد. اینکه سینمادار درباره اکران فیلمها میتواند تصمیم بگیرد. بخش عمدهای از این ۲۵۰ فیلم اساسا نیازی به ورود به چرخه اکران ندارند. نزدیک به ۸۰ درصد این آثار اساسا به درد اکران بر پرده نمیخورند، اینها باید در پلتفرمها و بسترهای دیگر عرضه شوند. در تمام دنیا هم همین طور است.
مهرآفرین درباره ترکیب احتمالی فیلمهای اکران نوروز ۱۴۰۰ هم گفت: اسامی زیادی مطرح شده است. «دینامیت»، «چپ، راست» و «درخت گردو» سه فیلم مهمی هستند که تا امروز اسمشان مطرح شده اما هنوز هیچ چیز در این زمینه قطعی نیست. آنچه مهم و حیاتی است این است که اکران نوروز و اکران سینماها باید به سمت فیلمهای باکیفیت برود. نباید مردم را با فیلمهای ضدمخاطب آزمایش کنیم.
وی تأکید کرد: اگر مسئله کرونا حل شود، شک نکنید سینما باردیگر جان میگیرد چراکه مردم سینما را دوست دارند. سینمای ایران هم برخلاف خیلی از فضاسازیها سینمایی بسیار باکیفیت است.
مهرآفرین درباره شیوهنامه اکران در سال ۱۴۰۰ هم تأکید کرد شیوهنامه مصوب سال گذشته در شرایط فعلی امکان اجرا ندارد و باید ببینیم تصمیمگیریهای مدیران در آینده چگونه خواهد بود.
آموزش فیلمسازی با بهروز افخمی؛ از جامپکات تا انتخاب لنز
در بخش پایانی برنامه شب گذشته «نقد سینما» بهروز افخمی در ادامه مباحث خود در حوزه آشنایی با اصطلاحات تخصصی «فیلمسازی» نکاتی را درباره «خط فرضی» و به تعبیر خودش «نقطه فرضی» مطرح کرد.
وی در ادامه به سابقه استفاده از «جامپ کات» در تدوین از دهه ۵۰ سینمای جهان اشاره کرد و در این زمینه به کاربرد جامپکات در یکی از سکانسهای فیلم «عروس» به کارگردانی خود پرداخت.
افخمی تأکید کرد: مونتورهای قدیمی سینما حتی در قبل از جنگ جهانی هم از جامپکات استفاده میکردند اما طوری کار میکردند که تا حد امکان مخاطب متوجهش نشود، امروز اما طوری از جامپ کات استفاده میشود که اتفاقا تماشاگر متوجه آن شود. این از تواناییهای سینما است که البته برخی فیلمسازان از آن استفاده نمیکنند و تأکید دارند همه چیز را در تایم واقعی به نمایش درآورند.
وی در ادامه به بخشهایی از سینمای عباس کیارستمی و عدم استفاده از جامپ کات در کارگردانی این فیلمساز اشاره کرد. افخمی در ادامه به طرح خاطراتی از تجربه کاری خود پرداخت تا تأکید کند در فیلمسازی نیازی نیست در بند اصطلاحات تخصصی بمانیم.
آشنایی با ویژگیها و کاربردهای برخی لنزها برای تصویربرداری در فیلمهای مختلف برای ایجاد «دید طبیعی برای مخاطب»، بخش بعدی مباحث میز آموزش فیلمسازی بهروز افخمی در «نقد سینما» بود.
برنامه «نقد سینما» به تهیهکنندگی یوسف بچاری جمعهشبها ساعت ۲۲ از شبکه پنج سیما پخش میشود.
پنجمین جشنواره صنایعدستی فجر در حالی امروز ـ شنبه ـ دوم اسفندماه ـ به کار خود پایان میدهد که خبرها در جریان برگزاری این رویداد، به حداقل رسیده بود. همچنین در حالی که انتظار می رفت این جشنواره تا دهم اسفند ماه ادامه داشته باشد، با تغییر در برنامهها و معرفی برگزیدگان، عصر امروز بارش را می بندد و از موزه ملی ایران میرود.