نماهنگ «ناظر دنیام» با صدای حامد علیزاده منتشر شد
نماهنگ «ناظر دنیام» با صدای حامد علیزاده در آستانه فرارسیدن سالروز میلاد امام مهدی (عج) پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
نماهنگ «ناظر دنیام» با صدای حامد علیزاده در آستانه فرارسیدن سالروز میلاد امام مهدی (عج) پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
همزمان با فرا رسیدن سال ۱۴۰۰ هجری شمسی از لوگو مستند «جریان شجریان» با صدای این خواننده فقید رونمایی شد.
سینماپرس: تعدادی از هنرمندان و کارشناسان فرهنگی همزمان با نوروز ۱۴۰۰ در خصوص اهمیت پاسداشت آیین های ایرانی-اسلامی در سینما، تلویزیون و تئاتر تأکید کردند: امروزه فرهنگ و هنر کهن و ملی ما در آثار نمایشی و تصویری کمتر دیده می شوند اما در عوض فرهنگ غربی بسیاری از هنرمندان و آثار فرهنگی و هنری را ما را احاطه کرده است و مدیران فرهنگ و هنر که باید دغدغه رشد و توسعه و ترویج فرهنگ را داشته باشند چنین بی رحمانه آیین ها و سنت ها را که بخش مهمی از فرهنگ و تاریخچه ما را تشکیل می دهند نادیده می گیرند.
به گزارش سینماپرس بسیاری از مراسمات علیرغم داشتن ریشه ملّی، در مفاهیم اسلامی مورد تأکید واقع شده و این به دلیل هماهنگی آن سنت ها با مبانی عقلی و کمک به افزایش همبستگی ملی و انسجام است. بی تردید پرداختن به آیین های ایرانی-اسلامی در سینما، تلویزیون و تئاتر کشور جزو ضروریاتی است که همواره توسط مدیران فرهنگی و سینمایی مورد غفلت واقع شده و کمتر به آن پرداخته شده است. این در حالی است که تولیدات تصویری و نمایشی ایران نیازمند پرداختن به این موضوعات مهم است و باید به جای گسترش ابعاد ابتذال در تولیدات تصویری و نمایشی تدبیری عاجل برای پرداختن به آیین های ایرانی-اسلامی به ویژه برای شناخت بیشتر نسل جوان کشور نسبت به آن ها نمود. محمد صالح علاء، شمسی فضل اللهی و داود فتحعلی بیگی جزو افرادی بودند که در بخش دوم این گفتگو از اهمیت پاسداشت آیین های ایرانی-اسلامی به سینماپرس گفتند؛ ماحصل گفتگوی ما با این هنرمندان و کارشناسان فرهنگی در ذیل نقل شده است.
*****************
محمد صالح علاء بازیگر، شاعر، نویسنده و مجری تلویزیون در خصوص اهمیت پاسداشت آیین های ایرانی-اسلامی در سینما، تلویزیون و تئاتر به سینماپرس گفت: پرداختن به آیین ها و سنت ها در آثار نمایشی و تصویری موضوعی بسیار مهم، عمیق و ضروری است که هرگز نباید به فراموشی سپرده شود.
وی خاطرنشان کرد: بی شک شما که این سوأل مهم را همزمان با ایام نوروز مطرح کرده اید نشریه بسیار وزین و خلاقی هستید که دغدغه اعتلا و رشد فرهنگ و هنر این مرز و بوم را دارید.
صالح علاء متذکر شد: آنقدر پرداختن به موضوعات کهن ضروری است که باید تنها مسأله مدیران فرهنگی و اهالی فرهنگ و هنر باشد به نحوی که می توان اصلاً چیزهای دیگر را ندید و نگفت اما به این قبیل موضوعات باید به صورت جدی پرداخته شود چرا که این موضوعات بخشی از هویت ملی و زندگی ما است و نباید نابخردانه از کنار آن عبور کنیم.
شمسی فضل اللهی بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر کشور نیز در این باره به سینماپرس گفت: همه ما به خوبی می دانیم که باید از تاریخ، تمدن، فرهنگ و هنرمان به خوبی حفظ و حراست کنیم؛ پرداختن به آیین ها و سنت های ایرانی اسلامی در سینما، تلویزیون و سایر هنرهای نمایشی مسأله ای بسیار حیاتی و حائز اهمیت است که متأسفانه طی سال های اخیر به شدت نادیده گرفته شده و کمتر به آن توجهی صورت می گیرد.
وی در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما چرا دست اندرکاران کمتر به این موضوعات بها می دهند اظهار داشت: این سوألی است که شما باید از مدیران و سیاست گذاران کلان فرهنگی و همینطور برنامه سازان، تهیه کنندگان، فیلمنامه نویسان، نمایشنامه نویسان و… بپرسید. آن ها باید پاسخگوی این همه بی توجهی به فرهنگ و هنر کهن مان باشند.
فضل اللهی تأکید کرد: من بسیار متأسفم که مدیران فرهنگ و هنر که باید دغدغه رشد و توسعه و ترویج فرهنگ را داشته باشند چنین بی رحمانه آیین ها و سنت ها را که بخش مهمی از فرهنگ و تاریخچه ما را تشکیل می دهند نادیده می گیرند. این اتفاقات بسیار تلخ و متأثرکننده است و امیدوارم روزی برسد که شاهد پرداختن به این مسائل مهم باشیم.
داود فتحعلی بیگی دبیر جشنواره نمایش های آیینی سنتی همزمان با نوروز ۱۴۰۰ به سینماپرس گفت: باعث تأسف است که امروزه فرهنگ و هنر کهن و ملی ما در آثار نمایشی و تصویری کمتر دیده می شوند اما در عوض فرهنگ غربی بسیاری از هنرمندان و آثار فرهنگی و هنری را ما را احاطه کرده است.
وی ادامه داد: متأسفانه علیرغم اینکه هنوز تعداد اندکی افراد دغدغه مند برای پرداختن به این موضوعات مهم در سینما و عرصه هنرهای نمایشی وجود دارند از آنجا که مدیران فرهنگی اهتمامی برای توجه به آیین های ایرانی-اسلامی ندارند و اصلاً پرداختن به این موضوعات را حائز اهمیت نمی دانند ما نتوانسته ایم شاهد تولید آثار درخور برای پاسداشت آیین های ایرانی-اسلامی باشیم.
فتحعلی بیگی خاطرنشان کرد: مدیران فرهنگی در تمامی عرصه ها از سینما گرفته تا تلویزیون و تئاتر باید بدانند آیین های سنتی ایرانی-اسلامی در صورتی زنده می مانند که از اجرای آنها به در قالب های هنری مختلف حمایت شود و آثار هنری مربوط به این آیین ها به صورت مداوم تولید شوند.
وی در پایان اظهاراتش تأکید کرد: امروزه خطر بزرگی فرهنگ و هنر غنی ما را تهدید می کند اما افسوس که ما نمی توانیم برای این درد درمانی داشته باشیم و کسانی که باید درمانگر درد باشند نیز اصلاً خود را به ندیدن و نشنیدن زده اند.
سینماپرس: در سال ۲۰۲۰ و در ماه های نخست سال ۲۰۲۱ به دلیل شیوع ویروس کرونا شرایط اکران و تولید فیلمهای سینمایی بسیار متفاوتتر از هر سال بود و حتی جشنواره معتبری چون کن که هر سال برخی از بهترین آثار سال از بین فیلمهای منتخب این جشنواره انتخاب میشدند نیز برگزار نشد و در واقع علاقهمندان به هنر هفتم برای پیدا کردن فیلمهای مورد علاقه خود نمیتوانستند به راحتی به آثار منتخب جشنوارهها رجوع کنند.
در لیستی که توسط خبرگزاری سینماپرس منتشر می شود ۲۱ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ که تقریباً مصادف با سال ۱۳۹۹ بودهاند معرفی می گردد. لازم به ذکر است اسامی عنوان شده در این لیست بر اساس امتیاز منتقدان و جوایزی است که این فیلم ها توانسته اند کسب کنند و هیچ گونه اعمال سلیقه ای از سوی نگارنده در این لیست وجود ندارد و هیچ گونه نگاه محتوایی و ساختاری از سوی نگارنده بر این فیلم ها در این نوشته اعمال نشده است و فیلم ها به ترتیب خاصی در این یادداشت آورده نشده اند.
گفتنی است در بخش اول این مطلب فیلمهای «مارتین ایدن»، «زمان»، «کالکتیو»، «بینی خونین، جیبهای خالی»، «اولین گاو»، «دستیار» و «Lover’s rock» معرفی شدهاند.
***********************
۸- پنج همخون (Da 5bloods)
«پنج همخون» به کارگردانی اسپایک لی از جمله آثاری است که در اوایل سال ۲۰۲۰ اکران شد و توانست نظر بسیاری از مخاطبان و منتقدان سینما را به خود جلب کند تا اسپایک لی که طی سالهای اخیر همیشه فیلمهایش در لیست بهترین آثار سال بوده امسال نیز در این لیست حضور داشته باشد.
بازی بازیگران این فیلم از نکات مثبتی است که در نقدها به آن بسیار اشاره شده است. دلروی لیندو برای بازی در نقش یک کهنهسرباز جنگ ویتنام در انجمن منتقدان فیلم نیویورک توانست جایزه بهترین بازیگر مرد را ببرد و جایزه بهترین بازیگر مرد مکمل به چادویک بوزمن برای بازی در نقش یک سرباز رسید.
ریچارد روپر منتقد شیکاگو سانتایمز در نقدی به تحسین «پنج همخون» پرداخت و در حالیکه آهنگسازی، فیلمبرداری، فیلمنامه و کارگردانی لی را مستحق نامزدی دریافت جایزه میداند نوشت: «پنج همخون» یکی از بهترین فیلمهای امسال است.
دیوید سیمز منتقد آتلانتیک نیز به تحسین جدیدترین فیلم لی پرداخت و نوشت: هزینه تولید فیلم «پنج همخون» بسیار بالاست و میتوان این فیلم را پرهزینهترین اثر لی دانست. بسیار خوشحالیم که چنین فیلم قدرتمندی را با فشردن یک دکمه در سرویس نتفلیکس میتوانیم ببینیم.
منتقدان متاکریتیک به «پنج همخون» امتیاز ۸۲ از ۱۰۰، منتقدان راتن توماتوز به این فیلم امتیاز ۹۲ از ۱۰۰، منتقدان لترباکسد به این فیلم امتیاز ۳.۶ از ۵ را دادند. کاربران IMDB به فیلم جدید لی امتیاز ۶.۵ از ۱۰ را دادند.
فیلم «پنج همخون» دربارهی چهار سرباز کهنه کار آمریکایی آفریقایی تبار است که به کشور ویتنام در جستجوی بقایای رهبر تیم خود و همچنین گنجی که در حین خدمت در آنجا دفن شدهاست به کشور خود بازمیگردند.
۹- دیک جانسون مرده است (Dick johnson is dead)
«دیک جانسون مرده است» یکی دیگر از مستندهای موفق سال گذشته است که به کارگردان کرستن جانسون ساخته شده است. به اعتقاد بسیاری از منتقدان «دیک جانسون مرده است» بهترین مستند سال ۲۰۲۰ است. این فیلم در جشنواره ساندنس اولین نمایش خود را تجربه کرد که توانست در این جشنواره در بخش داستانسرایی غیرداستانی برنده جایزه ویژه نوآوری هیات داوران شود.
جاستین چنگ منتقد لسآنجلس تایمز در نقدی که امتیاز کامل ۱۰۰ از ۱۰۰ را به این فیلم داده تعبیر جالی از آن دارد و مینویسد: این فیلم اثری خندهدار درباره مرگ است و همین باعث میشود که یک فیلم آزاردهنده درباره زندگی باشد.
تاد مککارتی منتقد هالیوود ریپورتر نیز به این فیلم امتیاز کامل داده و در نقدی به همین نکته خندهدار بودن فیلم اشاره کرده و نوشته است: فیلم «دیک جانسون مرده است»، اثری منحصربهفرد است، جانسونها هم بارها نشان میدهند که یک پدر و دختر خیلی خوششانس هستند.
منتقدان متاکریتیک به این فیلم امتیاز ۸۹ از ۱۰۰ را دادهاند و منتقدان راتن توماتوز به آن امتیاز کامل ۱۰۰ از ۱۰۰ را دادهاند. «دیک جانسون مرده است» از سایت لترباکسد هم امتیاز ۳.۹ از ۵ را دریافت کرده و کاربران IMDB به آن امتیاز ۷.۵ از ۱۰ را دادهاند.
مستندی در مورد یک روان شناس بالینی بازنشسته به نام دیک جانسون است که از بیماری زوال عقل رنج میبرد. دیک با پیروی از دستورالعملهای دختر فیلمساز خود، روشهای مختلفی را به تصویر کشیده که ممکن است منجر به مرگ او شود، در واقع دختر به پدرش کمک میکند تا برای پایان زندگی آماده شود.
۱۰- شهرداری (City hall)
«شهرداری» اثر تحسینشده مستندساز مطرح و کارکشته سینما فردریک وایزمن است که از تحسینشدهترین آثار سال گذشته به حساب میآید. مستندی که از سوی نشریه کایه دو سینما به عنوان بهترین فیلم سال ۲۰۲۰ انتخاب شد.
«شهرداری» کارهای مقامهای رسمی شهر بوستن در ایالت ماساچوست را در حوزههایی چون برابری نژادی، مسکن و تغییر اقلیم روایت میکند. این مستند نخستین بار در دنیا اواخر تابستان امسال در بخش خارج از مسابقه جشنواره ونیز به نمایش درآمد.
«شهرداری» از منتقدان سایت متاکریتیک امتیاز ۸۸ از ۱۰۰، از منتقدان سایت راتن توماتوز امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰ را دریافت کرد. همچنین منتقدان سایت لترباکسد امتیاز ۴ از ۵ را به این فیلم دادند. «شهرداری» در بین مخاطبان عام نیز اثری جالب توجه است چرا که کاربران IMDB نیز به این فیلم امتیاز نسبتاً خوب ۷.۴ از ۱۰ را دادهاند.
در خلاصه موضوع مستند ۲۷۴ دقیقهای «شهرداری» آمده است: «مدیریت شهری بسیاری از ابعاد زندگی ما را مدیریت میکند، در حالی که بیشتر ما یا از این خدمات آگاهی نداریم یا ارائهی آن را بدیهی میدانیم. این فیلم تلاشهای مدیریت شهری «بوستون» به مدیریت شهردار مارتین والش را نشان میدهد؛ این تلاشها در جهت رسیدگی به وضعیت برابری نژادی، مسکن ارزان قیمت، اقدامات اقلیمی، رفع بیخانمانی و حمایت از سالمندان، مهاجرین و کهنه سربازان است…»
۱۱- هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه (Never, rarely sometimes always)
«هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه» به کارگردانی الیزا هیتمن یکی از آثاری بود که میتوان آن را پدیده سال ۲۰۲۰ دانست چرا که کمتر کسی در ابتدای سال فکر میکرد فیلم هیتمن بتواند تا این حد نظر منتقدان را به خود جلب کند.
«هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه» برای اولین بار در جشنواره فیلم برلین نمایش داده شد که در این جشنواره توانست جایزه خرس نقرهای را از آن خود کند. این فیلم در جشنواره ساندس هم توانست جایزه هیئت داوران ویژه ایالات متحده را نیز دریافت کند.
اندرو بارکر منتقد ورایتی در نقدی بر فیلم «هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه» نوشته است: اثر الیزا هیتمن فیلمی است که در ابتدا رویایی با طبیعتی بیرحم است و آرام و خونسرد به تدریج با اضطراب همراه میشود. این فیلم یک گوهر ویرانگر بیصدا است.
«هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه» از سایت متاکریتیک امتیاز ۹۱ از ۱۰۰، از منتقدان سایت راتن توماتوز امتیاز ۹۹ از ۱۰۰ را دریافت کرده است. این فیلم از سایت لترباکسد امتیاز ۳.۹ از ۵ را دریافت کرده است. کاربران IMDB به فیلم الیزا هیتمن امتیاز ۷.۴ از ۱۰ را دادهاند.
خلاصه داستان فیلم «هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه» به این شرح است: دو دختر نوجوان که پس از باردار شدن یکی از آنها در شهر پنسیلوانیا به دلیل قوانین رضایت والدین برای سقط جنین مجبورند به نیویورک برای انجام این کار بروند. داستان روایتگر سفر جادهای این دو و اتفاقاتی است که در شهر نیویورک برای آنها میافتد.
۱۲- من به فکر پایان دادن به اوضاع هستم (I’m thinking of ending things)
چارلی کافمن فیلمنامهنویس محبوب و کارگردان گزیدهکار سینما سال گذشته با اثر جدیدی به عنوان نویسنده و کارگردان نظرات بسیاری را به خود جلب کرد و توانست در اکثر لیستهای منتشر شده درباره برترین آثار سال ۲۰۲۰ حضور داشته باشد.
«من به فکر پایان دادن به اوضاع هستم» به قدری اثر پیچیده و عجیبی است که حتی بسیاری از منتقدان مثل تیم رابی از تلگراف تأکید کردهاند بعد از دیدن این فیلم گیج خواهید شد.
پیتر برادشاو منتقد گاردین «من به فکر پایان دادن به اوضاع هستم» را بهترین اثر کافمن در بین آثار جدیدش میداند و در نقدی بر این فیلم نوشته است: ویژگیهای مشترک زیادی در این فیلم با آثار قبلی او میتوان یافت. علاقه کافمن به خلق دنیایی از تنهایی و غم در این فیلم نیز احساس میشود. شاید حدود یک ساعت از خود بپرسید که این فیلم چه زمانی آغاز میشود اما ناگهان متوجه میشوید که روی لبه صندلی نشستهاید.
جاستین چنگ منتقد لسآنجلس تایمز برای درک بهتر این فیلم توصیه میکند که به جزئیات بصری فیلم و به خصوص جزئیاتی مثل تغییر لباسها به خوبی دقت شود.
«من به پایان دادن به اوضاع فکر میکنم» از سایت متاکریتیک امتیاز ۷۸ از ۱۰۰ و از سایت راتن توماتوز امتیاز ۸۲ از ۱۰۰ را دریافت کرده است. سایت لترباکسد به این فیلم امتیاز ۳.۵ از ۵ را داده و کاربران IMDB نیز به فیلم جدید کافمن امتیاز ۶.۶ از ۱۰ را دادهاند.
در خلاصه داستان فیلم جدید چارلی کافمن آمده است:
یک زن جوان (با بازی جسی باکلی) با اینکه دوباره درباره رابطهی خودش فکر کرده است، اما علی رغم این فکرها، با نامزد جدید خود (با بازی جسی پلمونس) به مزرعه خانوادگی آنها سفر میکند تا در کنار خانواده او باشد. این زن جوان که در حین یک طوفان برفی در این مزرعه با مادر جیک (با بازی تونی کولت) و پدرش (با بازی دیوید تیولیس) گیر افتاده است، کم کم ماهیت همه چیزهایی را که درباره نامزد خود، خودش و همچنین دنیا میداند یا میفهمد، زیر سوال میبرد.
۱۳- Wolfwalkers
«Wolfwalkers» از معدود انیمیشنهایی است که سال ۲۰۲۰ توانست مورد توجه منتقدان قرار بگیرد. این انیمیشن که به کارگردان تام مور و روس استوارت ساخته شده است محصول مشترک کشورهایی چون ایرلند، انگلیس، آمریکا، فرانسه و لوکزامبورگ به حساب میآید.
«Wolfwalkers» در جشنوارههای چندانی حضور نداشته اما به اعتقاد بسیاری از منتقدان بهترین انیمیشن سال ۲۰۲۰ است. این انیمیشن سومین قسمت از سهگانه تام مور، کارگردان و طراح و انیماتور و هنرمند کتابهای کمیک است که داستانهای فولکلور ایرلندی را در قالب انیمیشن روایت میکند. دو قسمت قبلی یعنی «صدای دریا» و «اسرار کلز» هر دو نامزد دریافت جایزهی اسکار شدند.
کارلوس آگیلار منتقد پلی لیست در نقدی بر این فیلم که امتیاز کامل ۱۰۰ را به آن داده است و در حالیکه این انیمیشن را بهترین انیمیشن سال میداند تأکید دارد که «Wolfwalkers» اثری بسیار هیجانانگیز است که فلسفه آن نیز بسیار عمیق است.
کارن هان منتقد پولیگان در نقدی بر این انیمیشن آن را بهترین انیمیشن سال دانست و نوشت: «Wolfwalkers» از داستانی پر پیچ و تاب برخوردار است که تا پایان غیر قابل پیشبینی است. این انیمیشن قطعاً یکی از بهترین فیلمهای سال و تا این لحظه بهترین انیمیشن سال ۲۰۲۰ است.
انیمیشن «Wolfwalkers» از سایت متاکریتیک امتیاز ۸۷ از ۱۰۰ از سایت راتن توماتوز امتیاز ۹۹ از ۱۰۰ و از منتقدان سایت لترباکسد امتیاز ۴.۱ از ۵ را دریافت کرده است. این انیمیشن از کاربران سایت IMDB نیز امتیاز خوب ۸.۱ از ۱۰ را دریافت کرده است.
خلاصه داستان Wolfwalkers: رابین و پدرش شکارچیانی هستند که وظیفه دارند گرگها را از بین ببرند. رابین که یک شکارچی مبتدی و جوان است، همراه پدرش به ایرلند سفر میکند تا آخرین گروه گرگها را نابود کنند.
۱۴- آرمانشهر آمریکایی (American utopia)
اسپایک لی در سالی که گذشت با دو فیلم خوب توانست نظر مخاطبان و منتقدان سینما را در سراسر دنیا به خود جلب کند. فیلم سینمایی «آرمانشهر آمریکایی» هر چند که به اندازه «پنج همخون» دیده نشد اما قطعاً یکی از تحسینشدهترین آثار سال ۲۰۲۰ به حساب میآید.
«آرمانشهر آمریکایی» با عنوان کامل «آرمانشهر آمریکایی دیوید بایرن» فیلم افتتاحیه جشنواره تورنتو بود.
«آرمانشهر آمریکایی» یکی از موفق ترین نمایش های موزیکال تئاتر برادوی در سال ۲۰۱۹ بود و تا فوریه سال ۲۰۲۰ تمام بلیت هایش فروخته شد. «اسپایک لی» حالا فیلم خود را بر اساس همین نمایش در سالن تئاتر «هادسن» و فیلم کنسرت آن خلق کرده است. این فیلم از شبکه اچبیاو پخش شد و این شبکه اعلام کرده امتیاز پخش نسخه سینمایی «آرمانشهر آمریکایی» که نمایشی از دیوید بایرن در برادوی است را به دست آورده و آن را تا اواخر سال نمایش میدهد.
در این فیلم دیوید بایرن ترانههایی را همراه ۱۱ موسیقیدان دیگر از سراسر جهان اجرا میکند.
یکی از روسای شبکه اچبیاو از «آرمانشهر آمریکایی» به عنوان تجربهای منحصر به فرد یاد کرده و گفته است کارگردانی درخشان لی هم چیزهای زیادی به این اجرای پرقدرت بخشیده است.
«آرمانشهر آمریکایی» از منتقدان متاکریتیک ۹۳ از ۱۰۰، از منتقدان راتن توماتوز امتیاز ۹۸ از ۱۰۰ و از منتقدان لترباکسد امتیاز ۴.۳ از ۵ را دریافت کرده است. نکته جالب توجه امتیاز بالای فیلم جدید اسپایک لی از سایت IMDB است به طوری که کاربران این سایت امتیاز ۸.۳ از ۱۰ را به این فیلم دادهاند.
ادامه دارد…
نخستین جشنواره ملی سرود «آوای بینشانها» با شعار «گمنامان تو را میخوانند» به مناسبت فرا رسیدن نیمه شعبان و هفته سربازان گمنام امام زمان (عج) از نهم تا یازدهم فروردین ماه سال ۱۴۰۰ برگزار میشود.
سینماپرس: مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد در آستانه فرا رسیدن روز ملی هنرهای نمایشی پیامی را منتشر کرد.
به گزارش سینماپرس، قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی به مناسبت هفتم فروردین «روز ملی هنرهای نمایشی» و روز جهانی تئاتر، ضمن تبریک این روز، اُنس و همنشینی بین بهار و تئاتر را غنیمت دانست.
در متن پیام قادر آشنا چنین آمده است:
عاشقا! خیز کامد بهاران
چشمه کوچک از کوه جوشید
گل به صحرا درآمد چو آتش
رود تیره چو طوفان خروشید…
بهار، نمایشِ نشاط و صحنه ستایش خداوندگار است. خُنیاگری خوشخبر که بیداری را بشارت میدهد و زیباییهایِ زندگی را مینوازد.
جهانِ ناخوشاحوالِ این روزها، به نوشدارویِ «حَوِلحالِناالیاَحسنالحال» جان خواهد گرفت.
به ستایش پروردگار دست به دعا برمیداریم و سلامت و سعادت همه مردمان شریف سرزمین سربلند ایران را آرزو میکنم.
و چه زیباست هم نشینی بهار و روزی به نام هنرهای نمایشی که صحنهی نمایش نیز خرد هدیه میدهد به مردمانی که به درازای یک تاریخِ کهن ستایشگر اندیشه بودهاند و نیز هستند.
این اُنس و همنشینی بین بهار و تئاتر غنیمت است و من ایستاده به احترام تمام هنرمندان صاحب خرد روزی به نام هنرهای نمایشی را به ایشان و همه ملت بزرگ و فهیم ایران تبریک و شادباش میگویم.
هفتم فروردین مطابق با ۲۷ مارس، روز جهانی تئاتر، از سال ۹۶ به عنوان روز ملی هنرهای نمایشی در تقویم رسمی به ثبت رسید و هر ساله برنامههایی به پاسداشت این روز در سراسر کشور برگزار میشود.
آلبوم «سال نو سلام» عنوان یکی از تازه ترین آثار موسیقایی است که طی روزهای گذشته به آهنگسازی صادق چراغی و آواز کاوه یوسفزاده پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
سینماپرس: بهرام بیضایی در یک سخنرانی در مورد حاجیفیروز، با بیان دو روایت در مورد سیاه میگوید برخلاف هر تصور سادهاندیشانهای، این شخصیت نمایشی، کوچکترین ربطی به نژادپرستی ندارد.
به گزارش سینماپرس، ابلاغیه معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در خصوص حذف شخصیت حاجیفیروز از برنامههای شادیآور شهرداری تهران در سطح پایتخت به دلیل برداشتهای نژادپرستانه از چهره سیاه این شخصیت نمایشی، واکنش منفی بسیاری از هنرمندان را به همراه داشته است.
پیش از این، بهرام بیضایی، نمایشنامهنویس و کارگردان برجسته تئاتر و سینما، در یک سخنرانی در تاریخ ۲۴ اسفندماه ۱۳۹۴ در دانشگاه استنفورد آمریکا، با بیان دو روایت در مورد شخصیت سیاه گفته بود برخلاف تصور هر سادهاندیشی، این شخصیت نمایشی کوچکترین ربطی به نژادپرستی ندارد.
در ادامه، بخش کوتاهی از این سخنرانی، حاصل ویدئویی ۴ دقیقهای منتشرشده را میخوانید:
«آیا تنها پیروی از سنت و یا خوشامد تماشاگر است که حضور این ۴ شخصیت را لازمه اجرا در عروسیها میکند؟ نه! حتما اجراکنندگان تختحوضی و تماشاگران آن نمیدانستند ولی این ۴ شخصیت اصلی از اسطوره کهن باروری میآیند که عروسی نمودار آن است و برخلاف تصور هر سادهاندیشی، حضور سیاه، کوچکترین ربطی به نژادپرستی ندارد.
من دو روایت در مورد سیاه میگویم؛ در کهنترین نمایشهای رقصی شناخته ایرانی که زمانی تا امروز هم کشید که من دو اجرای گوناگون آن را دیده باشم، موی و ریش و پوست سیاه بز، نمایانگر فریدون جوان اسطوره و موی و ریش و پوست سفید بز، نمایانگر ضحاک هزارسال شاهیکرده است. نمایش رقصی بیکلام، هر بار با پیروزی فریدون جوان بر ضحاک پیر و به دستآوردن یک یا دو زن رقصان که باید ارنواز و شهرنواز «شاهنامه» باشند و جشنگرفتن همگانی به پایان میرسید که باید یادآور جشن سال نو باشد.
این داستان حتی در زمان ابوریحان بیرونی بوده است و در دوران ما در سال هزار و سیصد و بیست و چند، کسی این را گزارش کرده بود و آنقدر دنبالش گشتم تا توانستم در دو جا ببینمش.
تفسیر دوم؛ سال نو آغاز میشود با بازگشت روانهای مردگان. روانهای بازگشته را کسانی با دوده و آرد بهچهره مالیدن، دهلزنان و با شکن به تندادن به میان مردمان میآوردند و بهره خود از زندگی را میوه یا نانی یا جامهای میگرفتند و تنشکنان میرفتند. برگشت مردگان که نشان آشفتگی است، در ۵ روز پایان سال رخ میداد که آن را پنجه دزدیده یا خمسه مسترقه میخواندند. گویا ۱۲ ماه سال نشان نظم و پنجه دزدیده و بازگشت مردگان، نشان پایان جهان و برافتادن نظم و سامان بود. با آغاز سال نو، نظم نو جای نظم کهن مینشست. هنوز در تختحوض، ی رقصهای شکسته پیرپوش و سیاه اگر درست اجرا شود یادآور بازگشت روانها و تنشکنی و جنبشهای نامطمئن ایشان است. این دو را گفتم تا روشن شود که سیاه تختحوضی، نژادی نیست.
در کنار این ریشه اسطورهای و آیینی با گذشت زمان، تاجران در زیارتهای واجب و اماکن مقدسه، غلام زنگی میخریدند و با خود میآوردند. در بسیاری از داستانهای هزارویکشب، غلام سیاه هست و تصویرهای بسیاری از غلامان سیاه در مینیاتورها دیده میشود از جمله نقش دو سیاه رقصان در باغ سلطان حسین بایُقرا.
در تختحوضی این تصویر اجتماعی با آیین کهن باروری آمیخته به ویژه که غلام زنگی، جوان است و حاجی، میانسال و پیر و به هر حال سپیدموی و غلام با سادگی و زبانندانی و آیینناشناسی هر بار کلکهای او را لو میدهد و نهایتا پیروز صحنه است.»