سینماپرس: پس از فروکش‌کردن نسبی کرونا در کشور، سالن‌های سینما و تئاتر از ۱۸ اردیبهشت ماه بازگشایی شدند.
به گزارش سینماپرس، پس از فروکش کردن نسبی کرونا در کشور، سالن های سینما و تئاتر جزء دسته دوم مشاغل قرا گرفتند و بازگشایی شدند.
این روزها فیلم های متعدد ایرانی و خارجی در حال اکران هستند که در ادامه جدول فروش این آثار در هفته اخیر (۱۸ اردیبهشت تا ۲۴ اردیبهشت را در قالب فایل پی دی اف می بینید:
سینماپرس: ارائه خدمات در تالارهای عمومی کتابخانه ملی ایران از امروز از سر گرفته شده است.
به گزارش سینماپرس، براساس دستورالعمل ستاد ملی مبارزه با کرونا و کاهش فراگیری این ویروس در تهران، تالارهای تخصصی کتابخانه ملی از هفته گذشته ۱۹ اردیبهشت ماه بازگشایی شد و از یکشنبه، ۲۶ اردیبهشت ماه نیز ارائه خدمات در تالارهای عمومی کتابخانه ملی ایران میسر شده است.
ساعت کار تالارهای تخصصی، نشریات و رقمی و تالارهای عمومی کتابخانه ملی ایران به دلیل رعایت محدودیت‌های تردد که ساعت ۲۲ درنظر گرفته شده است، یک ساعت افزایش یافته و ارائه خدمات از ساعت ۸ تا ۱۹ خواهد بود.
لازم به توضیح است ارائه خدمات در شیفت شب انجام نمی‌شود.
سینماپرس: یک بازیگر تلویزیون گفت: مافیایی در سینما وجود ندارد این گروه کوچوک‌تر از این حرف‌ها هستند که بشود اسمشان را مافیا گذاشت، بیشتر خانوادگی است، درون خانوادگی، درون اسپانسری کار می‌کنند و به نوعی سینما فامیل‌بازی شده است.
به گزارش سینماپرس، شهرام عبدلی در گفت‌وگو با میزان پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر سریال «وجدان درد» را در دست پخش دارم که از شبکه سلامت روی آنتن رفته است، همچنین در سریال «آقاجان» به ایفای نقضش پرداخته‌ام که این شب‌ها از شبکه شما پخش می‌شود که البته رو به پایان است.
وی در همین راستا ابراز کرد: در یک سریال تلویزیونی مطرح نیز به ایفای نقش پرداخته‌ام که پیرامون زندگی شهید شهریاری» ساخته شده و نامش «راز ناتمام» است که از روز گذشته در شبکه دو سیما ساعت ۹ و نیم شب پخشش آغاز شده و من در این سریال نقش دایی شهید شهریاری را ایفا کرده‌ام.
این بازیگر تلویزیون از پیش‌بینی خود پیرامون استقبال مخاطب از سریال تلویزیونی «راز نا تمام» گفت و اظهار کرد: سلیقه مخاطب ایرانی را نمی‌توان حدس زد به دلیل اینکه بیشتر مردم این روزها در کنار تلویزیون شبکه‌های ماهواره‌ای را نیز تماشا می‌کنند و همین امر در سلیقه مخاطب تاثیر منفی گذاشته است، اما در هر صورت سریال «راز نا تمام» کار خوبی است چه از نظر گروه و بازیگران و چه کارگردانی، قصه بدی ندارد و به نظر من کار شرافتمندی است.
عبدلی پیرامون دلیل پذیرش حضور در سریال «راز نا تمام» بیان کرد: قبلا با حسین تبریزی کار کرده بودم همچنین قصه و مهم‌ترین از همه نقش برایم جذابیت داشت، من در سن ۴۰ و خرده سالگی نقش پیرمرد بالای ۶۵ سال را در این مجموعه بازی می‌کنم آن هم با لهجه آذری که این امر برایم جذاب و وسوسه‌کننده بود، از طرفی گریم سنگینی را در این سریال داشتم چراکه باید به پیرمردی که ۲۵ سال از خودم بزرگ‌تر است تبدیل می‌شدم.
وی پیرامون پیشنهادات آثار سینمایی بیان کرد: دیگر سینمایی وجود ندارد، در حال حاضر ۴ تا ۵ نفر هستند که دور هم جمع شدند و باهم کار می‌کنند، نقش‌هایی که پیشنهاد می‌شود بین خودشان از پسرخاله گرفته تا اقوام اسپانسر تقسیم می‌کنند.
عبدلی با اشاره به اینکه سینمای امروز مافیا نیست بلکه فامیل‌بازی است بیان کرد: مافیایی در سینما وجود ندارد این گروه کوچوک‌تر از این حرف‌ها هستند که بشود اسمشان را مافیا گذاشت، بیشتر خانوادگی است، درون خانوادگی کار می‌کنند، درون اسپانسری کار می‌کنند، ۴ تا نقش کوچک چند سکانسی می‌ماند که به ما پیشنهاد می‌کنند ما هم صد سال این نقش‌ها را بازی نمی‌کنیم و ترجیح می‌دهیم در تئاتر و تلویزیون وجهه خودمان را حفظ کنیم، سینما تخم دو زرده که نیست، در سینما با دوربین ویدویی فیلمبرداری می‌کنند ما هم در تلویزیون با دوربین ویدویی کار می‌کنیم.
این بازیگر تلویزیون با اشاره به نقش تاثیرگذار تلویزیون در دیده شدن یک بازیگر اظهار کرد: این روزها همه به دنبال حضور در سریالهای تلویزیونی هستند چرا که مخاطب آنها را وقتی در تلویزیون ببیند خیلی زودتر می‌شناسند اما شما سوپر استار سینمایی هم که باشی هنوز خیلی از مردم شاید شما را ندیده باشند که از این نمونه در سینمای ایران زیاد داریم.
وی پیرامون تاثیر کرونا بر کار خود در طی یک سال و نیم اخبر ابراز کرد: در دوران کرونا ۶ ماه اول که فاجعه بود عملاً همه‌چیز تعطیل بود و هیچ اتفاق خاصی رخ نمی‌داد ما هم خودمان می‌ترسیدیم که در کارها حضور پیدا کنیم از طرفی همه کارها نیز تعطیل شده بود و یا خیلی کم بودند آثاری که در آن شرایط کار می‌کردند اما در ۶ ماه دوم یک مقداری اوضاع بهتر شد تا نیمه دوم سال با تست کرونا و رعایت پروتکل‌ها همچنین آوردن دکتر سر صحنه و گرفتن تست گروهی واقعا وضعیت بهتر شد و مهم‌تر اینکه غیر از بازیگران افراد در پشت صحنه همه ماسک می‌زدند.
عبدی با اشاره به رعایت پروتکل‌های بهداشتی در پشت صحنه سریال «راز نا تمام» تاکید کرد: در سریال «راز نا تمام» نیز در پشت صحنه همه ماسک می‌زدند اما ما بازیگران چون مجبوریم دیالوگ بگوییم ماسک نمی‌زدیم و این بزرگترین خطر را برای ما در این مدت به همراه داشت و جالب است بدانید در همین پروژه شهید شهریاری بود که مهران رجبی به کرونا مبتلا شد و شرایط سختی را پشت سر گذاشت و پس از آن تمام عوامل گروه تنشان می‌لرزید که خدایی ناکرده به کرونا مبتلا نشده باشند.
عبدلی با گلایه از حاشیه‌های به وجود آمده بر سر واکسیناسیون هنرمندان بیان کرد: مگر نه اینکه ما هنرمندان و عوامل پشت صحنه ببرای مردم برنامه‌سازی می‌کنیم تا در روزهای کرونایی لحظا مفرحی را برایشان ایجاد کنیم اما چرا تا اسم واکسیناسیون هنرمندان آمد همه صدایشان درآمد، بیاید یک مقدار منطقی فکر کنیم برای هیمن عدم واکسیناسیون هنرمندان پرویز پورحسینی و خیل دیگر از بازیگران پیشکسوتمان از بین رفتند
این بازیگر تلویزیون پیرامون واکسن ایرانی کرونا بیان کرد: من صد در صد متظر واکسن هستم و مخصوصا بسیار منتظر واکسن ایرانی هستم و دلم می‌خواهد که واکسن ایرانی زودتر بیاید، اعتمادم به کادر پزشکی در درجه اول این انظار را ایجاد کرده و در درجه دوم مهم این است که با افتخار از یک داروی ایرانی استفاده می‌کنم و سوم اینکه وقتی دانشمند ایرانی آن را می‌سازد می‌داند در مملکت ما آن را می‌سازد و برای مردم ایران کار می‌کند مطمئناً راه فراری برای خودش نمی‌گذارد مطمئناً هزاران تست انجام می‌دهد تا خدایی ناکرده کسی دچار مشکل نشود مثل همه داروهایی که تا امروز در ایران ساخته شد و همه ما از آن استفاده کرده و می‌کنیم، ممکن است داروی ایرانی ۵ درصد دوزش پایین‌تر باشد، اما شما را دچار مشکل نمی‌کند مسئله مهم این است و ما پزشکان فوق‌العاده‌ای داریم ما صد سال پیش انسسیتو پاستور داشتیم که کشورهای اطراف اصلاً نمی‌دانستند که انیسیتو پاستور چه چیزی است.
حسن ریاحی در اولین روز از هفته جاری، به عنوان دبیر سی و هفتمین دوره از جشنواره موسیقی فجر معرفی شد؛ فردی که با احتساب حضور امسالش در این جشنواره، یازدهمین دوره دبیری خود را در جشنواره موسیقی فجر سپری می‌کند و البته در این سال‌ها اگر هم در سمت دبیر در جشنواره حضور نداشته، در مقام یکی از اعضای شورای سیاست گذاری، این رویداد موسیقایی را همراهی کرده است.
سینماپرس: دختران کابل جدای از اشتراک در نوع، چند اشتراک دیگر با ما ایرانی‌ها دارند، با ما همزبان بودند، همسایه جغرافیایی ما و مسلمان شیعه بودند و اگر هیچ‌کدام از اینها هم نبودند، کودک و انسان‌بودنشان کافی بود تا دل هر مدعی انسان‌دوستی را به واکنش وادارد و قتل‌عام وحشیانه آنها را محکوم کند، اما مثل همیشه اغلب سلبریتی‌های ایرانی یا ترجیح دادند این جنایت را نبینند و برای آن مرثیه نخوانند یا با چندین روز تأخیر و پس از سبک سنگین کردن واکنشی معمولی از خود بروز دهند.
به گزارش سینماپرس، گاهی اوقات جنایات و کشتار بیرحمانه‌ای که در نقاط مختلف دنیا رخ می‌دهند- مثل انفجار تروریستی مقابل مدرسه سیدالشهدای کابل- سنجه و سنگ محکی می‌شود برای رسوا شدن برخی مدعیان حقوق بشر؛ مدعیانی مثل برخی سلبریتی‌های وطنی که تلاش زیادی برای ادراک‌سازی گزاره جهان وطنی مورد پسندشان در بین مردم دارند. شنبه هفته گذشته مدرسه دخترانه سیدالشهدای غرب کابل هدف حمله خودروی بمبگذاری شده قرار گرفت و ۵۵ نفر که بیشترین آنها دانش‌آموزان دختر این مدرسه بودند، کشته و ۱۵۱ تن دیگر هم زخمی شدند.
واقعیت این خبر دامنه بسیار وسیع‌تری از جغرافیای کشور افغانستان و شهر کابل را دربرگرفت، در واقع زمینه‌ساز وجدان‌نمایی و تبلی السرائری شد برای کسانی که همچنان در نگاه‌شان دنیا و مردمانش در یک تقسیم‌بندی متفرعنانه در سه سطح جهان اول، دوم و سوم تئوریزه شده‌اند. در واقع سلبریتی جماعت، کعبه آمال و آرزوهایش در حالتی چرخان و ژله‌ای بنا گذاشته شده تا حسب یک عهد نانوشته بین آنها و سلسله‌گردان‌های غربی نسبت به اتفاقات واکنش نشان بدهند. مثلاً مهم است که هدف انفجار و اقدام تروریستی مردم فرانسه، انگلیس یا ایتالیا و امریکا و غربی‌های مو بور و چشم آبی باشد یا مردمان مظلوم و بی‌پناه کشورهایی مانند یمن، افغانستان، پاکستان، عراق، لیبی، سوریه و فلسطین و امثالهم! چه اینکه محل و جغرافیای وقوع انفجار و کشتار در نوع و سطح واکنش آنها نقش حیاتی دارد، حتی در مواردی کیش و مذهب مردم مورد حمله قرار گرفته شده هم لحاظ می‌شود! یعنی حقوق بشر و نوع‌دوستی و انسانیت بشرط‌ها و شروطها!
مثلاً اگر انفجار تروریستی در مقابل یک مدرسه مسلمان به اسم سیدالشهدا و در منطقه‌ای شیعه‌نشین و فقیر اتفاق افتاده باشد، خیلی نیاز به واکنش فوری، تقبیح تروریست و حامیانشان و گرفتن مجلس شمع روشن‌کنی و اینگونه مسائل ندارد و اگر چند روز تا یک هفته هم واکنشی نداشته باشند، اهمیتی ندارد، چون بالاخره باید منتظر بمانند تا مشاوران صدیق و دلسوزان شهرت و تابعیت و درآمد آنها مسائل و موقعیت را تحلیل و بررسی و بهترین پیشنهادات را ارائه کنند تا در مرحله بعد و پس از استمزاج از دیگر هم‌سلبریتی‌های دیگر بر سر یکی از گزاره‌های ارائه شده توافق کرده و آن را در صفحات شخصی‌شان منتشر کنند!
بالاخره واکنش باید عقلایی باشد و با بررسی جوانب امر (از به خطر افتادن تابعیت و ویزا تا منافع شخصی و جریانی خودشان و خانواده‌هایشان که در برخی کشورهای خاص سکونت دارند) مورد توجه ویژه قرار بگیرد تا خدایی ناکرده واکنش آنها تبعات منفی در پی نداشته باشد و موجبات ناراحتی مواجب نویسان را ایجاد نکند، مثلاً چند سال است که مردم یمن تحت وحشیانه‌ترین اقدامات نظامی و تحریم‌های ضدانسانی کشورهایی مثل امارات و عربستان سعودی با حمایت و پشتیبانی کشورهای غربی قرار دارند و دریغ از یک استوری!؟ یا مثلاً چند روز است که مردم مظلوم و بی‌دفاع باریکه غزه در کشور فلسطین مورد حمله وحشیانه صهیونیست‌های بزدل و کودک‌کش قرار گرفته‌اند و کسی از این جماعت به این جمع‌بندی نرسیده که عکسی، جمله‌ای یا کلمه‌ای علیه وحشی‌گری و درنده‌خویی صهیونیست‌های مورد حمایت ایالات متحده، فرانسه، انگلیس، آلمان و… بر زبان نیاورده‌اند! حالا تصور کنید در یکی از کشورهای اروپایی و غربی اتفاقی در مقیاس میلیون‌ها بار کمتر از آنچه در افغانستان، سوریه، عراق و یمن در جریان است رخ بدهد، سیل شمع‌های انسان‌دوستی و محکومیت گرفتن جان انسان‌ها (که صرفنظر از رنگ و نژاد و دین و جغرافیا امری مذموم و غیرقابل توجیه است) از سوی همین افراد فضای مجازی و جلوی سفارتخانه‌های آنها را در بر می‌گیرد. این همان خفقان مدرنی است که جهان را در سه سطح تعریف کرده است و منادیان این تفکر می‌گویند حقوق بشر و انسانیت و نوع دوستی به شرط رنگ چشم و جغرافیا!
*جوان
سینماپرس: پرویز فلاحی‌پور بازیگر سریال «یاور» درباره واکنش‌ها به این سریال بیان کرد که برخی کار را دوست داشتند و برخی هم نه و به او گفته‌اند که کاش در این مجموعه بازی نکرده بود.
به گزارش سینماپرس، پرویز فلاحی پور بازیگر سریال «یاور» درباره حضورش در این سریال و بازخوردهایی که با پایان پخش از مخاطب گرفته است به مهر بیان کرد: من قبلاً هم با آقای سعید سلطانی کارگردان سریال همکاری کرده بودم و تجربه کار با او را داشتم ولی در کارهای رمضانی خیلی وقت بود بازی نکرده بودم. بازخوردهایی هم گرفتم عده‌ای کار را دوست داشتند و عده‌ای هم دوست نداشتند و انتقادهایی می‌کردند.
وی درباره فیلمنامه این سریال اظهار کرد: این مدل متن‌ها مثل آثار ماه رمضان یا دیگر مناسبت‌ها معمولاً یا یک فوریت انجام می‌شود و با عجله نوشته می‌شود و به همین دلیل ممکن است اشتباهاتی هم داشته باشد با این حال فکر می‌کنم در زمان کم و موقعیتی که آقای سعید مطلبی نوشته بود بد نبود.
فیلمنامه یک قرارداد است
بازیگر «ترور خاموش» درباره انتقاداتی که به این سریال وارد شده بود، عنوان کرد: برخی انتقاد داشتند که این شخصیت‌ها ما به ازا ندارند من در جواب همیشه می‌گفتم فیلمنامه یک قرارداد است و قصه‌ای را که با «یکی بود یکی نبود» تعریف می‌کنند شخصیت‌هایی هم دارد که اتفاقاتی برایشان رخ می‌دهد. من هم مثل دیگران فیلمنامه را می‌خوانم و می‌پذیرم یک فیلم است اگر منطقی هم نباشد یک قرارداد است البته باید منطق نمایشی داشته باشد و اگر نباشد فیلمنامه درست نیست. این منطق و قرارداد بین نویسنده و تماشاگر انجام می‌شود و تماشاگر یا می‌پذیرد یا خیر. اینکه برخی نپذیرفتند و دوست نداشتند شاید یک دلیلش نوع دیالوگ‌ها و نوع شخصیت‌های قصه بوده است.
وی درباره شخصیت بدمن خود و اینکه این منطق نمایشی تا چه حد برای خود او وجود داشته است؟ بیان کرد: من این کار را ملودرام دیدم نوع درام تعیین‌کننده است که شخصیت‌ها چگونه باشند و وقتی کاراکتر خوبِ خوب یا بدِ بد داریم ساختار ملودرام می‌شود. البته شاید امروزه ملودرام کمتر مورد استفاده قرار بگیرد، در کارهای اروپایی و امریکایی هم ملودرام‌هایی که شخصیت‌های خیلی خوب و خیلی بد داشته باشند دیگر کمتر دیده می‌شود. من معتقدم کاراکتر کاملاً مثبت یا کاملاً منفی نیست و می‌تواند یک ویژگی‌های خلاف شخصیت خود هم داشته باشد.
ممکن است نویسنده این شخصیت‌ها را دوست داشته باشد
این بازیگر درباره مقایسه بین «یاور» و کلیشه‌هایی که در فیلمفارسی ها به کار می‌رود، اظهار کرد: برخی از این کلیشه‌ها در آثار نویسنده‌هایی که در سن آقای سعید مطلبی هستند به کار می‌رود و این نوع دیالوگ نویسی و شخصیت پردازی را بیشتر به کار می‌گیرند، درواقع نویسنده این شخصیت را هنوز در ذهن خود دارد و ممکن است چنین شخصیتی را همچنان دوست داشته باشد؛ اینها الگوهایی است که در زمان خودش درست بوده است و آنها را استفاده می‌کند.
وی درباره پرداخت به روز این شخصیت‌ها و قصه‌ها عنوان کرد: خیر و شر همیشه وجود دارد ولی اینکه الان جامعه چگونه زندگی می‌کند و چقدر اینها برای مخاطب باورپذیر است مساله‌ای است که همین بازخوردها مشخص می‌کند که عده‌ای دوست دارند و برخی هم نمی‌پذیرند.
بازیگر «شهرزاد» درباره اینکه خودشان هم با نویسنده تعاملی دارند و درباره قصه صحبتی می‌کنند یا خیر گفت: من فقط یک بار آقای سعید مطلبی را دیدم و درباره پایان بندی قصه صحبتی کردیم و نکته ام این بود که می‌خواستم کاراکتری که ایفا می‌کنم در پایان بندی شخصیت موثری باشد دوست نداشتم صرفاً حضور در این قسمت حضور داشته باشد بلکه می‌خواستم حضورش موثر باشد.
وی درباره اینکه چقدر قبل از تولید سریال تمرین یا دورخوانی داشته‌اند، عنوان کرد: در کارهای مناسبتی به محض اینکه متن نوشته می‌شود معمولاً تصویربرداری را شروع می‌کنند البته در خود کار روخوانی و تمرین بازیگران وجود داشت ولی قبل از کار امکانش نبود.
خیلی‌ها گفتند که کاش در این سریال بازی نمی‌کردی
فلاحی پور درباره تاثیر انتقادهای مردم از سریال در انتخاب‌های بعدی‌اش نیز توضیح داد: مردم همیشه لطف داشته‌اند، خود من هم سعی کرده‌ام همه کارهایم آثار خوبی باشد. بیننده البته نمی‌داند که ما با دلایل مختلفی حضور در یک سریال را می‌پذیریم و البته مشکلات بازیگر ربطی هم به او ندارد اما بازیگر ممکن است مشکل مالی داشته باشد و یا به خاطر دوستی با کارگردان، پروژه‌ای را بپذیرد.
بازیگر «مرد هزار چهره» در واکنش به این انتقادها گفت: به من لطمه نمی‌خورد چون کار خوب در کارنامه‌ام زیاد دارم ولی در همین کار خیلی‌ها گفتند که کاش در این سریال بازی نمی‌کردی و من توضیح می‌دادم که همیشه یک اثر، هنری نیست و ممکن است دلیل ما برای پذیرفتن یک پیشنهاد برای پول یا حتی دوستانه باشد. من خیلی سعید سلطانی را دوست دارم، همه بازیگران همینطور هستند و دوست دارند با او کار کنند، من هم به دلیل این رفاقت در این سریال بازی کردم.
وی اضافه کرد: این فیلمنامه‌ها فراموش می‌شوند اما انسان‌ها فراموش نمی‌شوند سلطانی یا ارجمند دوستان خوبی هستند و ما بیشتر این ابعاد دلی کار را هم نگاه می‌کنیم. برای ما هم شرایط سخت است و دوست داریم بهترین کار را انجام دهیم ولی همیشه این اتفاق صد در صد رخ نمی‌دهد.
ممکن است همیشه پروژه‌های خوب ساخته نشود یا قسمت بازیگر نشود
بازیگر «در جستجوی آرامش» تصریح کرد: برای کارگردان هم همینطور است و ما نمی‌دانیم ممکن است یک فیلمنامه یا سریال بگیرد و کاری موفق نشود و مثل بازخوردهای سریال «یاور» دو قطب موافق و مخالف داشته باشد. به هر حال بازیگر همیشه نمی‌تواند کار خوب انجام دهند چون ممکن است در کشور ما این تعداد از پروژه‌های موفق ساخته نشود یا قسمت بازیگر نشود.
وی با بیان اینکه فاکتورهای زیادی برای پذیرش یک نقش وجود دارد، بیان کرد: ممکن است من یک ماه کار نکنم ولی وقتی می‌بینم همه فیلمنامه‌ها در یک سطح است مجبورم فیلمنامه‌ای کار کنم که ارتزاق کنم.
فلاحی پور در پایان درباره فعالیت این روزهایش گفت: در حال حاضر پیشنهاد ۲ فیلمنامه تلویزیونی دارم که در حال مطالعه آنها هستم و روی آنها فکر می‌کنم و یکی را انتخاب می‌کنم.
سینماپرس: نمایش «خانواده گومیدان» نوشته ژرژ کورتولین به کارگردانی مهدی شعبانی در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه خواهد رفت.
به گزارش سینماپرس، نمایش «خانواده گومیدان» نوشته ژرژ کورتولین با ترجمه داریوش مؤدبیان و کارگردانی مهدی شعبانی از ۲۷ اردیبهشت ماه هر شب ساعت ۲۰ درسالن صنوبر پردیس تئاتر شهرزاد به اجرا در می‌آید.
این اثر ۲ کمدی کوتاه از کورتولین کمدی نویس انتهای قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ فرانسه است که بیشتر روی طنز اداری و مناسبات خانواده کار کرده است.
در این اثر نمایشی (به ترتیب ورود به صحنه) آیدا پورموسی، احسان رجب زاده، مهناز زینی و مهدی شعبانی به ایفای نقش می‌پردازند. همچنین احسان رجب زاده تهیه کنندگی این اجرا را برعهده دارد.
در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: مردی که به بهانه آشنایی با یک خانواده می خواهد از آنها استفاده کند و صاحب آن خانه شود در بدو ورود دچار حرکات خیلی عجیب از این خانواده می شود و بلاهایی به سرش می آید و …
سایر عوامل این نمایش عبارتند از دستیاران کارگردان: مهدی یوسفیان، شقایق بهزادمهر، مدیر تولید: سیاوش قربانی، طراح صحنه و دکور: احسان رجب زاده، طراح پوستر: سیدمحمدمهدی موسوی، طراح گریم: نیلوفر فاطمی، طراح نور: مسلم رضایی، طراح لباس: مریم اسکندری، عکاس: آرش رضایی، مهرداد حسین زاده، پرتو جغتایی.
