معارفه هیات انتخاب و داوری نهمین دوسالانه ملی نقاشی ایران
اعضای شورای سیاستگذاری، هیأت انتخاب و داوری نهمین دوسالانه ملی نقاشی ایران در سالن امیرخانی خانه هنرمندان ایران عصر روز سه شنبه ۴ خرداد دیدار و گفتگو کردند.
اعضای شورای سیاستگذاری، هیأت انتخاب و داوری نهمین دوسالانه ملی نقاشی ایران در سالن امیرخانی خانه هنرمندان ایران عصر روز سه شنبه ۴ خرداد دیدار و گفتگو کردند.
سینماپرس: دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر درباره پیامدهای ثبت جشنواره در فیاپف و آمار کمی و کیفی جشنواره امسال صحبت کرد.
به گزارش سینماپرس، محمدمهدی عسگرپور دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر درباره برگزاری این رویداد در شرایط کرونایی امسال به باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: سال گذشته جشنواره جهانی برگزار نشد، امسال شاید پاندمی تغییر نکرده باشد، اما تجارب جدیدی در نحوه برگزاری جشنوارهها به دست آمده است. در ابتدا به این فکر کردیم که چطور میتوان بخشهایی از جشنواره را مجازی و بخشهایی را هم با کمترین خطرپذیری به صورت حضوری برگزار کنیم.
وی افزود: یک بخش مهم از جشنواره با عنوان بازار فیلم به فضای مجازی منتقل شد. همچنین بخشی از کارگاهها در بستر مجازی شکل گرفتند، اما نمایش فیلمها برای اولین بار در سایر کشورها هم به پلتفرم مجازی منتقل نمیشوند، زیرا تاکنون هیچ پلتفرم مطمئنی نه تنها در کشور ما بلکه در کشورهای دیگر هم وجود ندارد. به هرحال تلاش کردیم که جشنواره برگزار شود، زیرا این جشنواره در تقویم جهانی ثبت شده است و جزء ۱۵ جشنواره برتر دنیا قرار گرفته است.
دبیر جشنواره درباره پیامدهای ثبت جشنواره فجر در فهرست فیاپف بیان کرد: در طول سال حدود ۱۰ هزار جشنواره در اقصی نقاط دنیا برگزار میشود که در تعدادی از آنها سینمای ایران حضور مداوم دارد. ما جشنواره جهانی را به عنوان جشنوارههای الف میشناسیم. وقتی یک جشنواره وارد این فهرست میشود یک بیوگرافی قوی برای فیلمهای حاضر در آن شکل میگیرد. سه سال مدیر بخش جشنوارههای فیاپف به ایران میآمد و این جشنواره را رصد میکرد، خوشبختانه در همه بخشها نمره قابل قبول گرفتیم.
وی ادامه داد: به شکل طبیعی وقتی فهرستی از فیلمها در اختیار ما قرار میدهند، اول سراغ فیلمهایی میرویم که در جشنوارههای مهم حضور داشتند. سینمای بعضی از کشورها را نمیشناسیم، اما جشنواره آن کشور را میشناسیم، بنابراین چنین ثبتهایی روی صنعت فیلمسازی تاثیر میگذارد.
این کارگردان درباره تاثیر کرونا بر آمار کمی و کیفی جشنواره اظهار کرد: در سالهای گذشته بیش از هزار فیلم تولید و ارسال میشد که این آمار امسال تغییر زیادی نکرد. آمار آثار داخلی هم خیلی تغییر نکرد و تنها موردی که تغییر کرد، حضور مهمانهای داخلی است. مخاطبان در سالنها یک در میان مینشینند و محدودیتها فقط به سالنها برمی گردد.
وی درباره بخش شاخههای زیتون توضیح داد: این بخش چند سالی است که به جشنواره اضافه شده و محوریت آن هم تحولات منطقه است. فیلمها با موضوع مقاومت در این بخش شرکت داده میشود که تعداد آنها به نسبت سالهای قبل بهتر بود.
وی یادآور شد: جشنوارهها عمدتا در اکوسیستم فیلمسازی معنا پیدا میکنند و محل عرضه فیلمها هستند. جشنوارهها در ایام کرونا تا حدی کمک کرد که رکود فروش فیلمها شکسته و امیدبخشی و روحیه در جامعه منعکس شود. این رونق با رعایت نکات ایمنی معنا پیدا خواهد کرد
هنرمندان و شرکت کنندگان در سیزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر کتاب جشنواره و گواهی شرکت خود را از دبیرخانه این رویداد دریافت کنند.
سینماپرس: اداره کل هنرهای نمایشی رادیو این هفته چند سریال جدید را برای پخش از شبکه های رادیویی مختلف آماده کرده است.
به گزارش سینماپرس، اداره کل هنرهای نمایشی رادیو این هفته چند سریال جدید با موضوعات متنوع را برای پخش از شبکه های رادیویی نمایش، ایران، تهران، فرهنگ، ورزش، جوان و معارف آماده پخش کرده است.
بر همین اساس سریال رادیویی «نجواهای غمگین ایرانی» داستان غم انگیزی است که از روز سوم شهریور ماه ۱۳۲۰ آغاز می شود و ماجرای هجوم روس ها از شمال شرقی خراسان به ایران و اشغال کشور توسط متفقین را روایت می کند. «نجواهای غمگین ایرانی» به تهیه کنندگی اشرف السادات اشرف نژاد، کارگردانی مهدی نمینی مقدم، نویسندگی حامد مقدم، افکتوری محمدرضا قبادی فر، صدابرداری رضا محتشمی و با هنرمندی عبدالعلی کمالی، احمد هاشمی، شهریار حمزیان، سیما خوش چشم، نازنین مهیمنی، محمد شریفی مقدم، محمد آقا محمدی، کرامت رودساز، امیر زنده دلان، حمید یزدانی، باقر کریم پور، سینا نیکوکار، محمد سعید سلطانی، امین بختیاری و شیما جان قربان هر روز ساعت ۲:۳۰ بامداد از رادیو نمایش پخش می شود و ساعت ۳ بامداد روی آنتن رادیو فرهنگ می رود.
مجموعه رادیویی «شاخ» نیز هر روز ساعت ۸:۱۵ از رادیو نمایش پخش می شود. داستان این نمایش درباره مربی یک باشگاه بدنسازی به نام حامد است که از کار خود رضایت ندارد و اعتقاد دارد با قیافه مناسب و اندام ورزیده ای که دارد می تواند یک سلبریتی شود. این سریال رادیویی به نویسندگی حسین یعقوبی، کارگردانی مهرداد عشقیان، تهیه کنندگی فرشاد آذرنیا، افکتوری نازنین حسن پور، صدابرداری علی حاجی نوروزی و با هنرمندی مهدی نمینی مقدم، محمد رضاعلی، امیر زنده دلان، امین بختیاری، سعیده فرضی، شیما جانقربان، حمیدرضا هدایتی، محمد شریفی مقدم، سعید سلطانی، کامیار محبی، سلمان خطی و امیرعباس توفیقی علاوه بر رادیو نمایش ساعت ۱۳:۳۰ از رادیو ورزش نیز پخش می شود.
سریال رادیویی «مهمان ما» نیز این هفته هر روز ساعت ۱۹:۳۰ روی آنتن رادیو نمایش و ساعت ۲:۴۰ از رادیو معارف پخش می شود. این نمایش داستان اعضای یک خانواده است که درباره شرکت در انتخابات نگاه های متفاوتی دارند. «مهمان ما» به نویسندگی اکبر خوردچشم، کارگردانی امیر زنده دلان، تهیه کنندگی مهدی نمینی مقدم، افکتوری نرگس موسی پور، صدابرداری مجید آیینه و با هنرمندی محمد رضاعلی، صفا آقاجانی، نازنین مهیمنی، کرامت رودساز، عبدالعلی کمالی، مجتبی طباطبایی، شیرین سپه راد، علی میلانی، نوشین حسن زاده، امیر زنده دلان، امیر عباس توفیقی و مونا صفی به تازگی در اداره کل هنرهای نمایشی رادیو تولید شده است.
نمایش رادیویی «روکش» به نویسندگی روح الله نوری و کارگردانی میرطاهر مظلومی هر روز ساعت ۸:۴۵ از رادیو نمایش پخش می شود و ساعت ۲ بامداد روی آنتن رادیو جوان می رود. این نمایش به تهیه کنندگی مهدی نمینی مقدم، افکتوری محمدرضا قبادی فر، صدابرداری محمدرضا محتشمی و با هنرمندی شیما جانقربان، محمد حسین مجدزاده، مهرخ افضلی، شهریار حمزیان، میرطاهر مظلومی، مسعود زنوزی راد، فریبا طاهری، مجید حمزه، مروارید کریم پور، رامین پورایمان، مجتبی طباطبایی، داستان دختری را روایت می کند که با دوختن روکش صندلی ماشین برای تولد پدرش توانسته نظر راننده های تاکسی را به خود جلب و برای خود اشتغال ایجاد کند.
مجموعه رادیویی «نفر اول» نیز این هفته ساعت ۲۲:۳۰ از دو شبکه رادیویی نمایش و ایران پخش می شود. داستان این نمایش رادیویی درباره خانواده ای است که به دلیل چشم و هم چشمی می خواهند لوازم منزل را در فضای مجازی منتشر کنند و بر سر این ماجرا دچار چالش هستند. این نمایش به نویسندگی مجید حیدری، کارگردانی رامین پورایمان، تهیه کنندگی مهدیه تقی زاده، افکتوری نازنین حسن پور، صدابرداری محمدرضا محتشمی و با هنرمندی مینو جبارزاده، مهدی نمینی مقدم، مجید حمزه، بهناز بستان دوست، کامیار محبی، سینا نیکوکار، ناهید مسلمی، محمد سعید سلطانی و حمید یزدانی به تازگی تولید شده است.
سریال «آن روی سکه» هر روز به نویسندگی مجید حیدری و کارگردانی مهرداد عشقیان از رادیو نمایش و رادیو تهران پخش می شود. «آن روی سکه» درباره محاسن و معایب نحوه استفاده از اینترنت است. این نمایش رادیویی به تهیه کنندگی اشرف السادات اشرف نژاد، افکتوری محمدرضا قبادی فر، صدابرداری حیدر صفدری و با هنرمندی ناهید مسلمی، مینو جبارزاده، معصومه عزیزمحمدی، محمد آقامحمدی، احمد لشینی، شیما جانقربان، سیما خوش چشم، کرامت رودساز و مهدی نمینی مقدم ساعت یک بامداد از رادیو نمایش پخش می شود و ساعت ۱:۴۰ روی آنتن رادیو تهران می رود.
علی رهبری موزیسین ایرانی به پیشنهاد یک کمپانی آلمانی یکی از آثار گوته را برای صدای چند خواننده، گروه کر و ارکستر سمفونیک میسازد.
سینماپرس: کیانوش عیاری در کارگاه نگاهی به «آن سوی آتش»، با مرور تجربه ساخت این فیلم از یک راز پرده برداشت.
به گزارش سینماپرس، کیانوش عیاری در کارگاه آموزشی نگاهی به فیلم سینمایی «آن سوی آتش» که امروز (جمعه ۷ خرداد) از طریق فضای مجازی در اختیار علاقهمندان به سینما قرار گرفته است، تجربههای خود از کارگردانی فیلم «آن سوی آتش» را مرور کرد.
این فیلم که نسخه مرمتشده آن در سیوهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر نمایش داده شد، در سال ۱۳۶۶ در اهواز ساخته شده و داستان فردی زندانی به نام نوذر را روایت میکند که پس از آزادی به سراغ برادر خود عبدالحمید میرود تا سهم خود را از پولی که شرکت نفت بابت تصاحب خانه آنها پرداخته است، بگیرد.
کیانوش عیاری نویسنده، کارگردان و تهیهکننده پر افتخار سینمای ایران در این کارگاه درباره نحوه شکلگیری ایده و ساخت «آن سوی آتش» در شرایط سخت و ناامن اهواز در سالهای میانی دهه ۶۰ توضیح داد.
این هنرمند بیان کرد: کسی که متولد اهواز است، در آن سالها به یاد دارد، ستارهها به خاطر قرمز بودن سقف آسمان دیده نمیشد. در ایدههایی که در سالهای دهه ۶۰ به ذهنم رسید، بوی شیرین نفت باعث ساخت فیلم کوتاهی به نام «آن سوی آتش» شد، اما در سال ۱۳۶۵ که در حال ساخت نسخه سینمایی بودیم، دیگر آتشی در اهواز وجود نداشت و همه فلرها خاموش بودند.
عیاری افزود: وقتی همراه با گروه برای ساخت فیلم به اهواز رسیدیم، شرایط ناامن بود و بعد از دو، سه ماه و پایان کارمان شرایط امن به منطقه برگشت؛ بنابراین با بدشانسی روبهرو شدیم و یک مهندس به ما گفت اگر صدای آژیر را شنیدید، در هر شرایطی بودید دست کم یک کیلومتر از منطقه دور شوید. روز دوم فیلمبرداری ما، صدای این آژیر شنیده شد، باید بگویم که همه عوامل با عشق و علاقه کارشان را دنبال کردند. ما بیآنکه یک راش ببینیم، نگاتیوها را به تهران میفرستادیم، حتی دو سه پلان نگرفته نیز باقی ماند.
او در پاسخ به سوال شادمهر راستین مدیر باشگاه و کارگاههای جشنواره درباره چگونگی حفظ ساختارهای یکدست در عمده آثارش عنوان کرد: ما در «آن سوی آتش» لودری آوردیم و زمین را به عمق حدود ۲ متر کندیم و ریل از تهران آوردیم تا یک پلان مهم را بگیریم. در آن لحظه، صرفاً به گرفتن یک پلان کلاسیک فکر میکردم. وقتی دکل حفاری را میدیدم، به زندهیاد مسعود بهنام، صدابردار اثر گفتم که صدایی غرشگونه میخواهم تا هیبتی ترسناک از دکل را به نمایش بگذارم. چند سال بعد، فیلم «داستان لوئیزیانا» را دیدم و شباهت این صدا با صدای غرش آن فیلم برایم جالب بود، این شباهتها اجتنابناپذیر است. زیرا این علائق در سراسر دنیا با یکدیگر برخورد میکنند.
راستین همچنین به امکان ایجاد ارتباط تماشاگر با فیلمهای عیاری در جایی ورای قصه تأکید کرد. عیاری نیز در اینباره گفت: من هیچوقت تلاش نکردهام فیلمی ضد قصه بسازم. البته شاید تنها فیلم من، بر این اساس «بیدار شو آرزو» بوده که تحت تأثیر انتشار عکسهای بعد از زلزله بم در مطبوعات بود. این لحظههای کوچک در فیلم برای من دلچسب است و با تمام قوا به ترسیم آدمها میپردازم. وقتی شخصیتها درست ساخته میشوند، بازیگران بدون هر نوع تخطی در چارچوب سناریو حرکت میکنند.
عیاری درباره معرفی بازیگران جدید در فیلمهایش عنوان کرد: رفتار برخی از بازیگران که تصور دارند سینما باید در اختیار جلوهبازی آنها باشد، همیشه من را آزار میداده است؛ بنابراین معمولا به سراغ معرفی بازیگران جدید رفتهام.
اگر صحنه پلکان اودسا در فیلم «رزمناو پوتمکین» نبود، شاید این فیلم به آن عظمت نبود یا میتوان در این رابطه به صحنه مهم مزرعه در فیلم «شمال از شمال غربی» اشاره کرد. گویی این لحظهها هستند که نفس بزرگی به فیلمهای دو ساعته میدهند.
در این کارگاه، راستین همچنین به مدل ارگانیک و انداموار و غریزی در سینمای عیاری اشاره کرد. عیاری نیز خود را به تاجری تعبیر کرد که ارزش تصاویر را در مفاهیمی که میتوانند در مدیوم سینما مطرح شود، پیدا میکند و در ادامه بیان کرد: البته من لزوما به دنبال سوژهها در روزمره نیستم. بلکه کنجکاو هستم که مثلا چرا خیابانی باید در تهران باشد که شاید یک مرد یا زن کهنسال را نیم ساعت معطل رد شدن از خود بکند!؟ این پیرمرد و پیرزن، بعدها برای من تبدیل به سوژههایی شدند که در قصه گم میشوند. «سووشون» اثر سیمین دانشور داستان سوگ زری در ارتباط با گم شدن یوسف، ایده «تنوره دیو» را برای من پایهگذاری کرد.
زندهیاد سیمین دانشور در جایی گفته بود، عیاری از من برای این برداشت اجازه نگرفته است، اما من برای عظمت و بزرگی ایشان آن زمان اجازه توضیح به خودم ندادم و اکنون برای اولینبار میگویم که بهواقع من از آن اثر اقتباس نکرده بودم، بلکه چیزی را در جایی دیده بودم و معتقدم ما باید بزنگاه لازم را از مشاهدات خود بگیریم. شاید روزی روزگاری بتوانم به سوال شما جواب بدهم که به راستی قصهها چطور شکل میگیرند و خودم نیز باید آن را بازشناسی کنم.
او ادامه داد: اهل احتکار نیستم و دلم میخواهد روشهایم را که به آنها اعتقاد دارم، به دیگران منتقل کنم.
وی درباره فیلمسازان و فیلمهایی که دوست دارد، نیز گفت: اوزو، بیلی وایلدر، جان فورد، هیچکاک و … را دوست دارم. اوزو را نه صرفا برای «داستان توکیو» که بهخاطر مجموعه آثارش دوست دارم. فرانسیس فورد کاپولا را هم بیشتر بهخاطر «پدرخوانده ۱». به دلیل این که در چهار سال اخیر درگیر ساخت سریال «۸۷ متر» بودهام، فیلمهای زیادی ندیدهام و حتی سریالهای پرکششی که این روزها همه دربارهشان صحبت میکنند، فرصت نکردهام ببینم و سریال «۲۴» آخرین سریالی بود که دیدم.
نماها را با طبیعیترین رفتار آدمها همراه میکنم
راستین در ادامه درباره علت بهرهگیری از چشماندازهای وسیع در «آن سوی آتش» از عیاری پرسید. خالق «آن سوی آتش» نیز گفت: وقتی چند نمای عمودی مثل دکلها هست و بقیه پهنههایش وسیع هستند، قطعا من نمیتوانم از این وسعت بگذرم. بهطور کلی این جریان از سوی غریزه به من دیکته میشود و اصولا به گرفتن نماهای بسته نیز گرایش نداشته و نماهای بسته را در این فیلم به حداقل رساندهام. حتی کلوزآپها را نیز با وجود حضور افراد زیاد در آن بدون اینکه نماها مغشوش شوند، در فیلمهایم استفاده میکنم. حرکت آدمها به طبیعیترین شکل ممکن مطابق آنچه در روز میبینیم، برایم جالب توجه است. این عادیبودن، متاسفانه در سینما گاهی مورد غفلت قرار میگیرد. فیلم «آن سوی آتش» با سرمایه تلویزیون، اما سینمایی ساخته شد. پیشتر، محمد بهشتی به من گفته بود که چطور جسارت این را داری که نماهایی آنقدر نزدیک از بازیگران بگیری و در عین حال لحظه ادا شود و این نظرش برایم بسیار مهم بود.
عیاری درباره به چالش کشیدن خود در آثارش توضیح داد: آقای بهشتی به من گفته بود، چرا مدام از این شاخه به آن شاخه میپری و من بر اساس تجربهای که مدام آن را پنهان میکنم، اما اینجا میگویم (اگرچه نوعی خودزنی است)، دلم نمیخواهد یک کار را تکرار کنم، در اینباره خاطرهای میگویم. ظهرِ روزی که در فستیوال کن برای «آن سوی آتش» قرار بود جایزه بگیرم، برای نحوه جایزه گرفتن روی سن تمرین میکردیم و من پیشنهاد دادم هنگام گرفتن جایزه اولم، روی سن بمانم تا برای اعلام جایزه دوم دوباره برنگردم. پیر هانری دولو؛ مدیر فستیوال کن، آن روز به من گفت: فرانسه روی شما حساب باز کرده است و به زودی کلید طلایی این کشور را دریافت میکنید. اگرچه من معمولا آدم مثبتگرایی بودهام، اما نمیدانم چه هیولایی در درون من است که آنجا احساس کردم، او میخواهد بگوید فیلمهایی مثل «آن سوی آتش» باید بسازم تا فرانسه خوشش بیاید! بلافاصله بعد از برگشت، فیلم «دو نیمه سیب» را با تفاوت زیادی نسبت به «آن سوی آتش» ساختم، زیرا من سرسپرده و اهل تقلید نیستم تا یک موقعیت را به هر قیمتی حفظ کنم.
او در پاسخ به اینکه، اگر «آن سوی آتش» را در این دوران میساخت، چه تغییراتی بر آن اعمال میکرد، توضیح داد: احتمالا ساختمان داستان نباید زیاد دستخوش تغییر میشد. دوست داشتم دنداندرد خسرو شجاعزاده در فیلم بماند و از لال بودن دختر داستان (با بازی عاطفه رضوی) و اینکه چرا از یک دختر عرب در اهواز برای ایفای این نقش و حتی بازیگران بومی برای سایر نقشها استفاده نکردم، پشیمان شده بودم. با اینکه بازیگران فیلم فوقالعاده بودند، اما الان سوالم این است که چرا نباید با زبان عربی صحبت میکردند!؟
آرزویم ساختن «خر لنگ» است
کیانوش عیاری درباره موضوع «آن سوی آتش» گفت: نفت در سرنوشت تاریخی ایران از دوران قاجار تاکنون تأثیر زیادی بر شرایط اقتصادی و سیاسی ایران ایفا کرده و میکند و گاهی به هیولایی نکبت تبدیل میشود. اگرچه نفت ثروت است، اما نتیجهاش کجاست!؟ البته در آن دوران به این حسابگری فکر نمیکردم. خوزستان در هسته درونی خود ثروتی دارد که در هسته بیرونی نمود نیافته است. اختلاف بین دو محله زیتون کارگری و زیتون کارمندی در اهواز بسیار زیاد است. دیدن این اختلاف سطحها، برای مردم اهواز همیشه آزاردهنده بوده و هست.
۵ سال بعد از «آن سوی آتش» میخواستم فیلمی با نام «خر لنگ» بسازم که منصرف شدم، زیرا ممکن بود این سو تعبیر ایجاد شود که من به دنبال موفقیتهای «آن سوی آتش» این تجربه را ادامه دادهام، اما الان آرزویم ساختن «خر لنگ» است و نیاز جدی به کمک و همراهی وزارت نفت دارم.
یک هنرمند عرصه موسیقی با بیان اینکه همدان با وجود پتانسیلها، ذائقهها و استعدادهای موسیقی در ژانرهای پاپ، سنتی و محلی وضعیت خوبی ندارد، تصریح کرد: چیزی به اسم موسیقی فولکلور همدانی وجود ندارد.
سینماپرس: مرتضی حیدری مجری با سابقه رسانه ملی، به عنوان مجری مناظرات انتخابات پیش رو معرفی شد.
به گزارش سینماپرس، قاضی زاده هاشمی عضو کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد که مرتضی حیدری مجری مناظرههای انتخابات ۱۴۰۰ خواهد بود.
حیدری پیش از این و در دورههای گذشته نیز اجرای مناظرات انتخابات را بر عهده داشته است.
مدیرکل دفتر موسیقی پیام تسلیتی را برای درگذشت یکی از مدرسان تازه درگذشته موسیقی منتشر کرده است.