بایگانی خرداد 19, 1400

به گزارش سینماپرس، در این روزهای پایانی دولت دوازدهم که عموم مدیران دولت حسن روحانی به دنبال «بهانه تراشی» به منظور جبران ناکارآمدی خود در طی هشت سال گذشته می‌باشند؛ قطعا استفاده از استراتژی «فرار روبه جلو» می‌تواند یکی از روش‌های موثر برای پوشش دستاوردهای «هیچ» ایشان در عرصه‌های مختلف اجرایی تلقی شود. در این میان کیفیت پایین مناظره‌های انتخاباتی و بالاخص فُکاهی برگزاری دومین مناظره انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری با موضوع فرهنگی موجب شد تا «ریاست سازمان سینمایی» شرایط را مغتنم شمرده و با استفاده از همین استراتژی «فرار روبه جلو» اقدم به تنظیم توییتی کرده و در فضای مجازی بنویسد: متاسفانه هنور مشارکت، پایین است. کاش در نظرسنجی‌های انتخابات به صورت سوال باز، علت بی میلی را از مخاطبان بپرسند چون هر کسی از ظن خود دارد قضیه را به نفع خودش مصادره می‌کند.

اما «وِل شدگی فرهنگ» در دولت حسن روحانی و کارنامه پُر از «هیچ» مدیران فرهنگی ایشان در عرصه‌های مختلف هنری و بالاخص صنعت سینما موضوعی نیست که بتوان آن را به سادگی از اذهان عمومی جامعه پاک نمود و یا با اقدامات ژورنالیسیتی از میزان تیرگی آن کاست؛ موضوعی که سبب شد تا «سعید الهی» به عنوان یکی از شناخته شده‌ترین منتقدان عرصه فرهنگی کشور، در پاسخ به «حسین انتظامی» بنویسد: در بی میلی قشر فرهنگی در انتخابات که قطعا جنابعالی در وزارت ارشاد بی تقصیرید!!

این کارشنان فرهنگ و رسانه در ادامه به ذکر مصادیقی از ناکارآمدی دولت یازدهم و دوازدهم در سینما پرداخت و نوشت: تولید عادلانه محصولات سینمایی که بقرار؛ حمایت های مالی و معیشتی که فراوان؛ نظام هدفمند توزیع و نمایش که استوار؛ تعامل با اهالی رسانه که مستمر؛ مردم چه پر توقع شده‌اند!!

به گزارش سینماپرس، متن این پیشنهاد بدین شرح است:

انتخابات ریاست جمهوری یکی از مؤثرترین و مهم‌ترین انتخابات جمهوری اسلامی ایران است که همواره در ادوار گذشته با مشارکت و استقبال کم‌نظیر مردمی برگزار شده است. نظر به اهمیت این رویداد سرنوشت‌ساز، فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی به‌عنوان نهاد اندیشه ـ سیاست‌پرداز در عرصه هنر، پیشنهادهایی به نامزدهای سیزدهمین دوره ریاست جمهوری، به شرح زیر ارائه می‌نماید:

۱- جایگاه هنر در ترویج فرهنگ و نیز اقتصاد به هیچ‌وجه با گذشته قابل قیاس نیست زیرا در تمامی جهان به قوه‌ای نوین در عرصه حکمرانی تبدیل شده است؛ چنانچه بدون توجه به آن، برنامه برای مدیریت کشور کامل نخواهد بود. لذا ضرورت دارد با مشورت استادان و هنرمندان صاحب‌نظر، برای حوزه هنر به‌منزله یکی از محورهای اصلی سیاست‌های دولت آینده، برنامه‌هایی جدی و کارآمد تدوین و ارائه شود.

۲- رشد متوازن کمی و کیفی هنر متناسب با تحولات معاصر جامعه ایرانی، نظیر تغییر نسلی و پیدایش گروه‌های جدید اجتماعی و اقشار وسیع جوانان، گسترش آموزش عالی، فراگیر شدن روزافزون فناوری‌ها و رسانه‌های نوین ارتباطی و واقع شدن در مسیر تبادلات جهانی، از عوامل مهم در توسعه فرهنگی و اجتماعی است. لذا ضرورت دارد در تحقق این هدف، با تمرکز بر هویت فرهنگی و بنیان‌های معنوی و حکمی هنر و شناخت درست ظرفیت‌ها و فرصت‌های موجود، طرح‌ها و برنامه‌های مدوّن و شفاف ارائه کنند.

۳- هنر یکی از مزیت‌های کشور ما به حساب می‌آید و بیش از بسیاری دیگر از کشورها، موجب تعالی فرهنگی و اشتغالزایی است، زیرا کماکان هنرهای سنتی و صنایع دستی کشور فعال بوده و چند میلیون نفر را در این حوزه وارد چرخه اشتغال کرده است. بی‌گمان این بخش از هنر، به توجه جدی و فوری و درنتیجه برنامه‌ای مدون، کارآمد، به‌روز و ویژه نیاز دارد.

۴- ضروری است در برنامه‌های اقتصادی، حتماً جایگاه مناسبی را برای اقتصاد هنر قائل شوند. امروزه یک گروه هنری، در سینما، نمایش، تجسمی، موسیقی و سایر حوزه‌های هنری و یا یک رشته هنری، مانند سنگ‌های قیمتی، بیش از صادرات نفت بسیاری از کشورهای صادرکننده، چرخش مالی و سودآوری به همراه دارند.

۵- در حوزه صنعت نیز، صنایع خلاق که از هنرهایی مانند صنایع دستی، سینما، نمایش، طراحی، ادبیات، موسیقی و انیمیشن شکل گرفته، جایگاه ویژه‌ای را می‌طلبد. امروز در جهان به‌طور گسترده، سرمایه‌ها از حوزه‌های دیگر به این صنایع مهاجرت می‌کنند و کشور ما با وجود استعدادهای فراوان، از آن چندان بهره نبرده است.

۶- یکی از شاخص‌های مهم هنرمندان برای ارزیابی نامزدان ریاست جمهوری، گروه مدیریت فرهنگی و هنری پیشنهادی آنهاست. لذا ضرورت دارد مدیران ارشد این حوزه، به‌خصوص وزیران پیشنهادی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را در طول رقابت‌های انتخاباتی معرفی نمایند. تجربه نشان داده است که بهتر است این مدیران، نه خام باشند و نه خسته، زیرا به پختگی و پشتکار کار برآید. بنابراین شایسته است با تأمل کافی، انسان‌های متعهد، مدیر، آگاه به بطن و متن مسائل هنر و فرهنگ کشور انتخاب شوند.

۷- امروزه هنر به عنوان عاملی تعیین‌کننده و غیرقابل اجتناب در روابط میان‌فرهنگی، نقشی مهم ایفاء می‌کند. داشتن گروه هنری گسترده و قوی می‌تواند نه فقط در دیپلماسی هنر تأثیرگذار باشد، بلکه در نشر و ترویج زیبایی‌شناسی بومی نیز فرصتی کم‌نظیر پدید آورد. شایان ذکر است هنر ایرانی همواره ارزآور بوده و قابلیت‌های جهانی زیادی دارد که در صورت بهره‌گیری مناسب، می‌تواند درآمدهای ارزی کشور را ارتقاء جدی ببخشد.

۸- هنرهای ایرانی اسلامی، یکی از اصیل‌ترین و ناب‌ترین هنرهای تاریخ است و می‌توان در تبلیغات با بهره‌مندی از این هنرهای فاخر ایرانی اسلامی، به‌ویژه هنرهای تجسمی و موسیقی، بر جذابیت و تأثیرگذاری آن افزود. بدیهی است در این راه باید از تکرار عناصر زیبایی‌شناسی غیربومی و تقلیدی و همچنین داشتن نگاهی ابزاری به هنر و هنرمندان پرهیز کرد.

۹- ضروری است نامزدهای محترم در حوزه هنر، مشاور یا گروه مشاوران خبره، دلسوز و متعهد را به‌کار گیرند؛ کسانی که خود هنرمند یا هنرشناس بوده و به‌ویژه در تجربه مدیریت خوب هنری اشتهار داشته، ظرایف هنری در ابعاد کلان آن را بشناسند. چگونگی حضور هنرها و هنرمندان در رقابت‌های انتخاباتی، شاخصی برای ارزیابی برداشت داوطلبان از هنر تلقی می‌گردد.

امید است با انتخاباتی پرشور، با حفظ زیبایی‌شناسی ایرانی و اخلاق اسلامی، بتوان فصل نوینی از رشد و توسعه کشور، به‌خصوص در حوزه هنر و فرهنگ را شاهد باشیم.

به گزارش سینماپرس و به نقل از rbb24، ساکنان شهر پوتسدام ـ مرکز ایالت براندنبورگ آلمان ـ امسال چهلمین سالگرد تأسیس موزه فیلم در این شهر را جشن می‌گیرند. به همین مناسبت، نمایشگاهی درباره تاریخ شکل‌گیری و ۴۰ سال فعالیت این موزه در سالن اصلی آن برگزار شده است که می‌تواند برای بازدیدکنندگان بسیار جالب باشد. همچنین قرار است، بخش‌هایی از موزه بازسازی شود.

تاریخ تاسیس موزه فیلم پوتسدام به سال ۱۹۸۱ برمی‌گردد. مسئولان شهر، یک ساختمان قدیمی متعلق به قرن هفدهم میلادی را برای موزه فیلم پوتسدام درنظر گرفتند که هنوز هم محل جذابی برای علاقه‌مندان به فیلم و سینما است. در این موزه تصاویری از فیلم‌های بین‌المللی و آلمانی به نمایش گذاشته شده است. همچنین بخش دیگری از این موزه به صنعت و تاریخ سینما در ۱۰۰ سال گذشته پرداخته است. موزه فیلم پوتسدام به بسیاری از پارک‌ها و کاخ‌های شهر نزدیک است.

دورت مولیتور، سرپرست موزه درباره ۴۰ سال فعالیت آن می‌گوید: در این چهار دهه، ما با چالش‌های مختلفی روبرو شدیم و خودمان را بارها و بارها از آشفتگی و سختی بیرون کشیدیم. نمایشگاه جدید در موزه، به خوبی نشان می‌دهد که چطور موزه فیلم پوتسدام شکل گرفته و در ۴۰ سال گذشته چه مسیری را طی کرده است.

به گفته او، موزه فیلم پوتسدام تا سال ۱۹۹۰، بخشی از کاخ‌ها و باغ‌های ایالتی بوده است، اما از سال ۱۹۹۱، دولت ایالتی براندنبورگ بودجه‌ای در اختیار این موزه قرار می‌دهد تا بتواند به صورت مستقل فعالیت کند.

* نمایش عکس‌های شهروندان در موزه

دورت مولیتور برای برگزاری نمایشگاه جدید، صدها مدرک و هزاران عکس را جمع‌آوری کرده است. او در ۴۰ سال گذشته، تجربیات زیادی به دست آورده است. او در این باره می‌گوید: من فکر می‌کنم که تماشای این تصاویر و مدارک برای بازدیدکنندگان جذاب است. ما حتی عکس‌ها و مدارک زیادی از شهروندان پوتسدام داریم که در موزه قرار داده‌ایم.

البته نمایشگاه دیگری نیز قرار است، درباره خاطرات بازدیدکنندگان از موزه برگزار شود. در واقع مسئولان موزه فیلم، به دنبال شاهدان معاصری هستند که در ۴۰ سال گذشته از موزه بازدید کرده‌اند. آن‌ها می‌توانند آگهی‌های تبلیغاتی، بلیط یا تصاویر قدیمی را به موزه ارسال کنند و خاطرات خود را بر روی آن‌ها بنویسند. بعدها این عکس‌ها و خاطرات به صورت نمایشگاهی مجازی برگزار خواهد شد.
هر چند چهلمین سالگرد تاسیس موزه فیلم در ساختمانی قدیمی برگزار می‌شود، اما قرار است به زودی این موزه به ساختمانی نوساز منتقل شود. در حال حاضر، ده‌ها هزار اثر از موزه در حال بسته‌بندی و آماده‌سازی برای انتقال به ساختمان جدید است.

شهر پوتسدام (Potsdam) کنار رود هافل (Havel) و در جنوب باختری برلین قرار دارد. این شهر تا سال ۱۹۱۸ محل استقرار پادشاهان پروسی بود.

کنفرانس پوتسدام، در سال آخر جنگ جهانی دوم یعنی سال ۱۹۴۵ میلادی و در این شهر با حضور ترومن، استالین و چرچیل تشکیل شد. در همین کنفرانس بود که به ترومن خبر دادند بمب اتمی با موفقیت آزمایش شده است و او تصمیم به استفاده از آن علیه ژاپن گرفت.