هفت انجمن هنرهای تجسمی در حمایت از خوزستان بیانیه منتشر کردند
هفت انجمن هنرهای تجسمی ایران درباره وقایع اخیر خوزستان بیانیهای مشترک منتشر کردند.
هفت انجمن هنرهای تجسمی ایران درباره وقایع اخیر خوزستان بیانیهای مشترک منتشر کردند.
نخستین تیزر مسابقه بزرگ کهکشان که قرار است از شبکه پنج سیما پخش شود، منتشر شد.
سینماپرس: معاون توسعه و فناوری رسانه ملی از فرایند HD سازی شبکه قرآن در آینده نزدیک خبر داد.
به گزارش سینماپرس، علیدادی معاون توسعه و فناوری سازمان صدا و سیما از بخشهای مختلف شبکه قرآن و معارف سیما از جمله، استودیوهای قدر و غدیر، سرور، باکسهای مونتاژ و آرشیو بازدید بعمل آورد و با مدیران و همکاران بخشهای تولیدی و فنی گفتگو کرد.
دکتر علیدادی ضمن ابراز خرسندیِ پیشرفتهای فنی شبکه قرآن و معارف سیما، از فرایند HD سازی در چند ماه آینده این شبکه خبر داد و افزود: با توجه به عملکرد مناسب و پیگیریهای صورت گرفته، این فرایند در دستور کار قرار دارد و امید است با توجه به وجود زیرساختهای مناسب در استودیو و مراحل تولید برنامه که مدتهاست طبق استانداردهای حرفه ایی در شبکه قرآن انجام شده است، بتوانیم به سرعت برای مخاطبین شبکه قرآن و معارف سیما، خروجی آنتن را با کیفیت DH ارسال نماییم.
معاون توسعه و فناوری در دومین بازدید خود از شبکه قرآن و معارف سیما ضمن ابراز رضایت از ضبط HD برنامههای شبکه قرآن و معارف سیما افزود: در حال حاضر ۱۴ شبکه بصورت HD فعالیت دارند که ۳ شبکه دیگر از جمله شبکه قرآن و معارف سیما با تامین زیرساختها و آماده سازی رژی و استودیوهای آن در آینده نزدیک به آنها ملحق خواهند شد.
در ابتدای این جلسه جواد شیخ اکبری مدیرشبکه قرآن و معارف سیما با اشاره به نتایج بازدید سال گذشته دکتر علیدادی از شبکه قرآن و معارف سیما گزارشی از روند DH شدن بخشهای مختلف شبکه ارائه کرد.
وی ضمن تشکر از تلاش همکاران معاونت فنی در طراحی و اجرای اتوماسون صوت و تصویر اطلس گفت: در این سامانه فرایند ارسال برنامه از گروههای تولیدی تا پخش و اتصال آن به کنداکتور و EPG به راحتی وآسانی انجام میشود.
در ادامه جلسه گزارشی از فعالیتهای دو ساله شبکه قرآن و معارف سیما ارائه و مدیران واحدهای مختلف، بخشی از مشکلات فنی خود را در رابطه با دریافت و ارسال برنامههای زنده و تولیدی با معاون محترم فنی در میان گذاشتند.
سینماپرس: محمدمهدی عسگرپور با تفکیک دو مفهوم «نظارت» و «سانسور» در فرآیند تولید فیلم و سریال، خلط این دو مفهوم را موجب ایجاد بیمسئولیتی در این عرصه دانست.
به گزارش سینماپرس، محمدمهدی عسگرپور کارگردان و تهیه کننده شامگاه جمعه اول مرداد مهمان برنامه «پرانتز باز» رادیو نمایش بود و توضیحاتی را درباره نظارت بر سانسور ارایه کرد.
در ابتدای گفتگو نیما رئیسی مجری برنامه ضمن اشاره به فعالیت عسگرپور در حوزه مدیریتی و کارگردانی، نظر او را در رابطه با نظارت و سانسور جویا شد.
عسگرپور پاسخ داد: این بحث طولانی و دامنه دار است و در طول چند دهه گذشته خیلی راجع به آن صحبت شدهاست. اساساً قبل از انقلاب هم مشخصاً در محدوده سینما، کمی تئاتر و بقیه حوزهها این بحثها وجود داشت. اما در چند دهه گذشته بعضی از این مفاهیم یک مقدار با همدیگر مخلوط شدهاند. یعنی بحث نظارت یک بحث و بحث سانسور یک چیز دیگر است که ما در حال حاضر این ۲ را مترادف هم گرفتهایم و اساساً مترادف هم شدهاند.
نظارت دولت به نیابت از مردم
وی افزود: همه معتقد هستند و میدانند که نظارت در تمام کشورها روی محصولات فرهنگی، توسط دولتها به نیابت از مردم صورت میگیرد اما این مفهوم ممکن است در هر کشوری به یک چیزی تبدیل شود. مثلاً در یک کشور نظارت تبدیل به شورایی میشود که درجه بندی سنی را انجام میدهد و در بعضی کشورها دامنهاش گستردهتر میشود به همین ترتیب یک سری باید و نباید دیگری شکل میگیرد و تبدیل به دفترچه و کتابچه میشود.
عسگرپور ادامه داد: مدلهای مختلف در دنیا تجربه شده است؛ آن چیزی که من متوجه شدم این است که در کشورهایی که اساساً مسئولیت به عهده سرپرست یک مجموعه بوده که در روزنامه ما مدیر مسئول و سردبیر را میشناسیم و در سینما و تلویزیون هم تهیهکنندهها میتوانند مسئول تلقی شوند؛ مادامی که این مسئولیت کامل به آنها واگذار نشود انگار یک جریان دیگری باید به نیابت از آنها بیایند و این کار را انجام دهند. انگار همه ما پذیرفتیم که این مسئولیت دیگر تقسیم و بخشی از آن در دولت تعریف شده، بخشی در نهادهای دیگر تعریف شده و بخشی هم توسط تهیه کننده است.
عسگرپور: شما اگر به تهیه کنندگان سینما بگویید که نظر شما درباره برداشته شدن پروانه ساخت از سینما چیست؟ میبینیم که در فضاهای مطبوعات همه موافق هستند و میگویند که باید برداشته شود اما من در عمل بارها با این موضوع مواجه شدهام که خیلی از همکاران ما در سینما با این موضوع مخالف هستند، البته دلیل هم دارند وی تأکید کرد: ما فعلاً از این ناحیه لطمه دیدهایم، یعنی شما اگر به تهیه کنندگان سینما بگویید که نظر شما درباره برداشته شدن پروانه ساخت از سینما چیست؟ میبینیم که در فضاهای مطبوعات همه موافق هستند و میگویند که باید برداشته شود اما من در عمل بارها با این موضوع مواجه شدهام که خیلی از همکاران ما در سینما با این موضوع مخالف هستند، البته دلیل هم دارند. میگویند که شما وقتی این لایه نظارتی را برمیدارید ما با یک چیزی مواجه میشویم که آمادگی آن را نداریم و زیرساخت آن وجود ندارد. یعنی برای مثال با قوه قضائیه مستقیم مواجه میشویم، بنابراین انگار ترجیح میدهند که دولت در اینجا در حداقل ۲ سطح یعنی پروانه ساخت و بعد هم در سکوی آخر یعنی پروانه نمایش حضور داشته باشد.
این تهیهکننده سینما ادامه داد: مسائل اینچنینی هم معمولاً در دولتها با توجه به نوع مسئولیت بعضی از مدیران که ممکن است خوش سلیقه باشند یا بد سلیقه، شکلهای مختلفی پیدا میکند. ما در همین سینما و در همین چند دهه گذشته دورههایی را تجربه کردیم که مسئولان وقت دفترچه دادند و توصیههایی را مشخص کردند که حتی پلانها را چگونه بگیرید. حتی راجع به زاویه دوربین و لنز هم نظر دادند و ممیزی تا این حد جلو رفت که قطعاً به شکل جدی آسیب زننده بود البته از همه مهمتر مسئولیتها سلب شد، یعنی الان اگر شما بگویید مدیر مسئول در سینما کیست، هیچکس نمیتواند پاسخ دهد.
وی افزود: من همیشه این را مطرح میکردم که ما اگر به عنوان یک شغل به موضوع سینما دقت کنیم، تهیه کننده و کارگردان مراتبی را طی و پروانهای را دریافت میکند که صلاحیت کار دارد مثل پزشک جراحی که بخواهد جراحی کند. آیا جراح برای هر عمل جراحی باید مجوز بگیرد؟ یا یک مجوز دارد و میتواند که جراح باشد و اگر خطا کرد آن زمان به خطایش رسیدگی شود. درواقع شما برای ادامه فعالیت، مسئولیت را به این شکل متوجه آن شخص کردهاید اما در این شکلی که ما داریم زندگی میکنیم هر کسی میتواند مسئول هر چیزی باشد و فیلم اگر شکست هم بخورد طبیعتاً تهیه کننده این شکست را متوجه خودش نمیداند. متاسفانه ما با این وضعیت زندگی کردیم و مفهوم نظارت و سانسور هم در دل همدیگر رفتهاند.
در ادامه فرانک آرتا یکی از کارشناسان «پرانتز باز» با اشاره به گستره فعالیتها، پستهای مدیریتی و دولتی عسگرپور در سینما، پرسشی را با این مضمون مطرح کرد که به عنوان دبیر جشنواره با فیلمهای خارجی که در این جشنواره به نمایش درآمدند چه برخوردی داشتید و نگاه شما در این مورد چیست؟
کن، ونیز و برلین هم محدودیتهایی برای اکران دارند
عسگرپور گفت: در این دورهای که بنده مسئولیت داشتم و حتی در چند دوره گذشته هم این اتفاق افتاده که باتوجه به مقتضیات کشور، ما بعضی از فیلمها را اساساً نمیتوانیم نمایش دهیم که البته راستش را بخواهید این مساله در کشورهای دیگر با شکل دیگری دارد اتفاق میافتد. یعنی برای مثال در جشنوارههای برلین، کن و ونیز هم اینطور نیست که هیچ نوع محدودیتی وجود نداشته باشد. در آنجا هم در بعضی از موضوعات سیاسی محدودیت وجود دارد، به خصوص جشنوارههایی که با وزارت خارجههای آن کشور ارتباط مستقیم دارند بیشتر این را باید مراعات کنند اما فیلمهای آنها یک ظاهری دارد که ما وقتی با آنها رو به رو میشویم احساس میکنیم که هیچ محدودیتی وجود ندارد.
در جشنواره جهانی فجر، هم امسال و هم چند سال اخیر اگر فیلمی بود که میدانستیم آن فیلم میتواند قابل نمایش باشد اما یک نکاتی در موردش وجود دارد، با صاحب اثر وارد گفتگو میشدیم، به او توضیح میدادیم که ما یک یا دو پلان شما را نمیتوانیم نمایش دهیم و حتی مشخصاً آن پلانها را به آنها میگفتیم وی ادامه داد: در کشور ما به هر حال این وضعیت وجود دارد، اساساً نه در کشور ما که در کشورهایی اسلامی در اطراف ما، این محدودیتها وجود دارد البته در کشور ما متاسفانه دامنهاش یک مقدار عجیب و غریب شده و این را همه ما میفهمیم. منتها در جشنواره جهانی فجر، هم امسال و هم چند سال اخیر اگر فیلمی بود که میدانستیم آن فیلم میتواند قابل نمایش باشد اما یک نکاتی در موردش وجود دارد، با صاحب اثر وارد گفتگو میشدیم، به او توضیح میدادیم که ما یک یا دو پلان شما را نمیتوانیم نمایش دهیم و حتی مشخصاً آن پلانها را به آنها میگفتیم.
دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر تأکید کرد: از طرفی، نماینده فیاپف به اینجا میآمد، جشنواره را ارزیابی و سعی میکردند تا در بیشتر سالنها حضور داشته باشد چون به هر حال یکی از پارامترهایی که باعث میشد یک جشنواره درجه بگیرد همین بود. آنها میدیدند که ما رضایت صاحبان آثار را هم برای پلانهایی که باید حذف شود گرفتهایم. ولی واقعیت همین است که شما میگویید، یعنی بعضی از فیلمها از ابتدا ممکن است که به همین دلیل انتخاب نشود چون حجم اصلاحات ممکن است به گونهای باشد که ما نتوانیم آن را نمایش دهیم.
آرتا در ادامه واکنش صاحبان اثر را جویا شد که عسگرپور در پاسخ گفت: در طول حدود چهار دهه گذشته تقریباً بیشتر نهادهای سینمایی که در اروپا و آمریکا وجود دارند و با سینمای ما ارتباط داشتهاند دیگر این فضا را میشناختند. یعنی بعضی از کمپانیها وقتی میخواهند به ما فیلم پیشنهاد دهند، بعضی فیلمها را پیشنهاد نمیدهند چون ما را میشناسند! به همین دلیل این اتفاق افتاده و وقتی ما به آنها بعضی ممیزیها را اعلام میکنیم با این فضا کاملاً آشنا هستند. منتها یک چیزی را هم در نظر داشته باشید که در جشنواره جهانی فجر اساساً فضا یک مقدار بازتر از آن چیزی است که در اکران فیلمهای خارجی اتفاق میافتد. به این دلیل که جشنواره است، مخاطب جشنواره مخاطب خاصی است و ما سعی کردیم تا حدی درباره این موضوع با مقامات ذیربط به تفاهم برسیم.
وی افزود: البته گاهی اوقات سخت است و گاهی اوقات هم شکل نمیگیرد. میدانید که در حوزه فرهنگ هم متاسفانه تنها یک نهاد وجود ندارد، ما نهادهای زیادی داریم که همهشان دلواپس هستند و باید نظارت کنند. متاسفانه این مشکلی است که وجود دارد اما عکسالعمل آنها عکسالعمل عجیب و غریبی نیست و تقریباً ما را میشناسند.
اشتباهی که در سینما کردیم، در ویاودیها تکرار نکنیم
در ادامه برنامه نغمه دانش دیگر کارشناس برنامه درباره ممیزیهای ساترا پرسشی را مطرح کرد که عسگرپور پاسخ داد: قبل از اینکه من با دوستان همکار شوم این بحث در این صنف وجود داشت و هنوز هم وجود دارد. یک مجموعه جلساتی هم در مجلس دارد منعقد میشود که من هم سه، چهار جلسه در آن حضور داشتهام. چون بحث قانون اداره صدا و سیما قرار است در مجلس مطرح شود که یکی از موضوعات آن وی او دی هاست. من آنجا هم گفتم که ما در سینما چهار دهه است که جلو رفتهایم و الان تا حدی متوجه شدیم که ایکاش این دیوار از اول یک جور دیگر چیده میشد؛ شما دقیقاً همان تجربه را دارید یک جور دیگر و با آسیبهای بیشتر مرتکب میشوید که یکی از این آسیبها همان نکتهای است که به آن اشاره کردید و از عجایب هم هست که برای ممیزی پول دریافت میشود. من فکر میکنم یکی از مفاسدی که در این حوزه در پیش خواهد بود اتفاقاً در همین بخش است.
حتی دوستان در خود پلتفرمها هم شاید دقیقاً ندانند که سه یا پنج سال آینده این موضوع چه شکل و قیافهای پیدا میکند. ما باید مطالعه کنیم و نهادی برای مطالعه این موضوع به وجود آید. گاهی نهادی به وجود میآید و میگوید که من میخواهم مطالعه کنم اما اول یک راست به سراغ سانسور میرود. چرا که راحتتر هم هست وی افزود: من این مسائل را به دوستان هم گفتم و قرار شد ما هم متونی را به عنوان پیشنهاد آماده کنیم که در این حوزه چگونه باید نظارت شکل بگیرد. به هر حال این یک حوزه نوظهور است و نظارت آن اگر بخواهد بر قاعده آن چیزی که در سینما و تلویزیون اتفاق افتاده انجام شود، حتماً اشتباه است چون اینجا مخاطب خاص دارد و اسمش video on demand است یعنی مردم انتخاب میکنند. بنابراین فرق دارد با اینکه شما تلویزیون را روشن میکنید و لاجرم برنامهای را میبینید یا در سینما هم بلیت میخرید و انتخاب میکنید. ای بسا شما قوانینی را برای نظارتش طراحی میکنید و مینویسید که با رشد تکنولوژی یک اتفاق دیگری میافتد و اساساً ممیزیهای شما کنار میرود.
عسگرپور ادامه داد: من حتی یک مثال زدم؛ یکی از سایتهای خبری تیتری مبنی بر این زدند که «پیش بینی مشکوک فلانی». منظور من فقط نتفلیکس و امثال آن نبود که البته راستش را بخواهید اینها هم میتواند باشد؛ من درواقع گفتم که اگر وی او دیهای خارجی، بخواهند در حوزه ایران فعالیت کنند شما بر آنجا چطور میخواهید نظارت کنید؟ چون من خبردار شدم که ممکن است این اتفاق بیفتد. میخواهید اول فیلتر کنید، بعد وی پی ان میآید و… آیا فکر نمیکنید که باید در تمام این حوزهها مدیر مسئول تعریف کنیم؟ نه اینکه مدیر مسئول بگوید که من به مقدار زیادی راش تحویل میدهم، کسانی که ممیزی را انجام میدهند هم خسته میشوند و بالاخره چانه هم میزنیم، چرا که ما در تلویزیون این را دیدهایم و در پلتفرمها هم این موضوع اتفاق افتادهاست. برای مثال هفده مورد اشکال میگیرند، چانه میزنند و به سه مورد کاهش میدهند. بنابراین آن چهارده مورد انگار الکی گفته شدهاست!
عسگرپور در پایان گفت: من به دوستان هم گفتم که ما این پدیده را اول باید بشناسیم. به نظر من ابعاد این پدیده هنوز شناخته شده نیست و حتی دوستان در خود پلتفرمها هم شاید دقیقاً ندانند که سه یا پنج سال آینده این موضوع چه شکل و قیافهای پیدا میکند. ما باید مطالعه کنیم و نهادی برای مطالعه این موضوع به وجود آید. گاهی نهادی به وجود میآید و میگوید که من میخواهم مطالعه کنم اما اول یک راست به سراغ سانسور میرود. چرا که راحتتر هم هست، یعنی برای آنها راحتتر قابل فهم و این مساله متاسفانه آسیب زننده است، در حال حاضر این بخش متولی ندارد و به عنوان یک موضوع مطالعاتی باید به آن توجه شود. شما وقتی مطالعه میکنی خود به خود میتوانی نظارت هم در آن پیدا کنی اما همانطور که گفتم متاسفانه با این علاقه وافری که به ممیزی در کشور وجود دارد معمولاً کار خودش را میکند.
«پرانتز باز» به سردبیری و تهیهکنندگی مارال دوستی که در گروه برنامههای مستند و ترکیبی نمایشی رادیو نمایش تولید میشود، از موزه سینما به صورت زنده و هفتگی ساعت ۲۱:۰۰ تا ۲۳:۰۰ پخش میشود.
بهمن فرمان آرا، داریوش مهرجویی، علی نصیریان، مهران مدیری، رضا کیانیان، علیرضا خمسه، محمود پاکنیت، فرشته صدر عرفایی، میلاد کیمرام، علی سرتیپی، محمدحسین فرحبخش، مجید واشقانی محمود دینی، جواد نوروزبیگی، مهدی یزدانی خرم، محمود حسینیزاد، سجاد نوروزی، محسن سوهانی و … تاکنون در این برنامه حضور داشتهاند.
سینماپرس: فروش سینمای فرانسه در گیشهها به خاطر قوانین کرونایی جدید ۷۰ درصد افت کرد.
به گزارش سینماپرس به نقل از ورایتی، بعد از اینکه دولت فرانسه از روز بیست و یکم جولای قوانین بهداشتی جدیدی وضع کرد که از مردم مدرک واکسیناسیون یا تست پیسیآر منفی برای ورود به سالنهای فرهنگی از جمله سینماها میخواهد، فروش سینماهای فرانسه ضربه بزرگی خورد و ۷۰ درصد افت کرد.
امانوئل مکرون رییسجمهوری فرانسه دوازدهم جولای اعلام کرد که سند دیجیتال کووید اتحادیه اروپا که عموماً به عنوان «پاس سلامت» شناخته میشود در تمام سالنهای فرهنگی اجباری خواهد بود.
این حرکت در سراسر کشور باعث شکلگیری اعتراضهایی شد و مردم مکرون را یک دیکتاتور خواندند. او هدف از این تصمیم را کمک به جلوگیری از گسترش سویه دلتای کووید -۱۹ دانست. ارایه این پاس سلامت از اول آگوست در تمام کافهها، رستورانها، مغازهها و همچنین قطارها و هواپیماها هم اجباری خواهد شد.
در روز بیستویکم جولای یعنی روزی که این قانون اجرایی شد، میزان فروش بلیت سینماها با کاهشی ۶۰ درصدی نسبت به روز قبل مواجه و به ۲۸۰ هزار مورد رسید. این در حالی است که یک روز قبل، فیلم «کاملوت» ساخته الکساندر آستیه به تنهایی ۳۲۰ هزار بلیت فروخته بود.
فیلم «F۹» که جدیدترین قسمت از مجموعه اکشن «سریع و خشمگین» یونیورسال با نقشآفرینی وین دیزل، جان سینا و میشل رودریگز است هم از چهارشنبه به بعد با کاهش فروش ۹۰ درصدی مواجه شد.
چند فیلم مهم دیگر که در فستیوال فیلم کن به نمایش درآمده بودند و اخیراً اکران شده بودند، از جمله «آنت» لئوس کاراکس با نقشآفرینی آدام درایور و ماریون کوتیار که فیلم افتتاحیه کن بود و برنده جایزه بهترین کارگردان شد و همچنین «تیتان» که برنده جایزه نخل طلا شد به ترتیب با افتهای ۸۰ درصدی و ۳۳ درصدی مواجه شدند. فروش بلیت برای «بندتا» ساخته پل ورهوون که یک عنوان رقابتی دیگر در کن بود هم با افت فروش ۷۰ درصدی مواجه شد.
در مواجهه با این اتفاق، دولت مصوب کرد که اگر نمایشدهندگان فیلمها بتوانند ظرفیت نمایش فیلم در هر پرده را تا سقف ۵۰ درصد حفظ کنند دیگر نیازی به پاس سلامت نخواهد بود. آنها امیدوارند این ابتکار بتواند به سالنهای کوچکتر کمک کند.
سینماپرس: رضا مهدوی معتقد است در برخی آثاری که آهنگسازان و خوانندگان به سمت زیادهروی و ابتذال میروند، موجب لطمه به موسیقی پاپ میشود و در حالی که به موسیقی پاپ وطنی رسیده بودیم، دوباره به نقطه اول بازگشتیم.
به گزارش سینماپرس، پژوهشگر حوزه موسیقی گفت: باید تدبیر و سیاستی به وجود آید که متولی موسیقی مشخص باشد و مردم از موسیقی های فاخر و سالم داخلی اقناع شوند تا به موسیقی های دیگر و خارجی توجهی نداشته باشند.
رضا مهدوی آهنگساز، مدیر هنری، منتقد و پژوهشگر حوزه موسیقی در رادیو گفت وگو و در برنامه «گفتگوی فرهنگی» درباره ترانههای بی ساختار در موسیقی پاپ ایرانی گفت: در دهه ۶۰ از ترانه غافل شدیم و به کتابهای قدیمیان رجوع کردیم و آهنگسازان، سرودهای شعرا را استفاده کردند و در دهه ۷۰ خود را بازآفرینی کردیم و از دهه ۸۰ ترانه سرایی در نسل نو آغاز شد.
وی افزود: گاهی با وجود خوب بودن ترانه اما به دلیل عدم انتخاب خواننده و آهنگساز و تنظیم کننده خوب، آهنگی مورد پذیرش مردم واقع نمیشود اما در برخی آثاری که آهنگسازان و خوانندگان به سمت زیاده روی و ابتذال میروند، موجب لطمه به ترانه و ترانه سرا و ساحت موسیقی پاپ میشود در حالی که به جایی رسیده بودیم که موسیقی پاپ وطنی داشتیم اما با وقفه ۱۵ ساله در این موسیقی دوباره به نقطه اول بازگشتیم.
این آهنگساز ضمن اشاره به خوانندگان خوب بیان کرد: ما امروز کمبود ترانه سرا نداریم اما گاهی خوانندگان خوب، ترانههای خوبی میآوردند که گفته میشد مردم دیگر اینگونه ترانهها را نمیپسندند و این امر هیچگاه آسیب شناسی نشد.
مهدوی با بیان اینکه جوانان علاقه داشتند به ریشههای نمونههای قدیمی بپردازند اظهار کرد: کسانی که ممیز و کارشناس بودند و یا سرمایه گذاری داشتند، دخالت میکردند و خودشان را نماینده مردم میدانستند.
این پژوهشگر حوزه موسیقی در رادیو گفت و گو ضمن اشاره به صرف هزینه بیشتر برای ترانههای ضعیف گفت: باید تدبیر و سیاستی به وجود آید که متولی موسیقی مشخص باشد. مردم باید از موسیقی های فاخر و سالم داخلی اقناع شوند تا به موسیقیهای دیگر و خارجی توجهی نداشته باشند و این در حالی است که ممیزی باید به کلام و واژه و نه موسیقی تعلق بگیرد.
سینماپرس: گوینده صدا و سیما گفت: متاسفانه در برنامههای گفتگو محور؛ تجربه غلط مکرری وجود دارد به این معنی که برای جذابیت برنامهها به شکل تازهای از اجرا و اشخاص جدیدی، چون شاعر-مجری، هنرپیشه-مجری، دکتر-مجری و … روی آوردهاند.
به گزارش سینماپرس، علیرضا غفاری در گفتوگو با میزان پیرامون آخرین فعالیتهای هنری خود گفت: پس از مدتها به دعوت دوست نازنین و هنرمندم محمد حاتمی، در نمایش «روزهای یک نقاش ناشناس» نوشته ولفگانگ هیلده شیمر و ترجمه حمزه علیمحمدی که کاری مدرن و متفاوت بود حضور پیدا کردم. ضبط این اثر سرانجام پس از مدتها وقفه و تعویق به دلیل ماه مبارک رمضان، انتخابات، کرونا و … یازدهم تیرماه امسال به پایان رسید.
وی در همین راستا ابراز کرد: نخستین قسمت این مجموعه پخش شده است، قسمت دوم این نمایشنامه از مرز نمایشنامهخوانی عبور کرده و تبدیل به تله شد و ما در آن بازی کردیم و بنا است به جای استفاده از دکور از فضای کروماکی استفاده شود. به طور کلی مجموعه «روزهای یک نقاش ناشناس» تجربه جدیدی بود و اکنون در مرحله مونتاژ است و هنوز زمان پخش آن مشخص نشده است.
این گوینده صدا و سیما پیرامون علت کمکاری در عرصه تصویر و اجرا بیان کرد: دلایل کمکاری من آشکار است. به هر حال نسل جدید میآیند و کار میکنند و علیالقاعده سند رسانه را به نام کسی نزدهاند. البته چندین برنامه هم به صدا و سیما پیشنهاد دادم که هر بار به سمت و سویی میرود که از خیر آن میگذرم.
وی در همین راستا بیان کرد: به عنوان مثال طرح مسابقهای برای زوجهای جوان را به یکی از شبکهها ارائه دادم و مورد استقبال واقع شد و بعد در جلسه طرح و برآورد از من خواستند با اسپانسر کار را کلید بزنم. شرایط طوری است که اگر اسپانسر داشته باشید میتوانید کاری تولید کنید در غیر اینصورت کاری نمیتوان صورت داد. برخی آگاهانه و عالمانه تبدیل به ویزیتور شدند و حامیان مالی خودشان را دارند و فعالیت مداومی دارند. الان ویاودیها این فضا را شکسته و پلتفرمها کار تبلیغات و جذب آگهیها را انجام میدهند.
این مدرس فن بیان اضافه کرد: به این علت که توانایی جذب اسپانسر نداریم عملا از فعالیت بازماندهایم. این سوالِ تقریبا روتینی است که هر کسی من را میبیند میگوید که چرا نیستی و در رسانه فعالیتی نداری. خیلی از همنسلان من به این دلیل که کاری به آنها ارجاع نمیشود بیکار هستند.
کارگردان مستند «اینجا کن است، اینجا کن نیست» با اشاره به این موضوع که احتمال دارد در بستر ویاودیها تولید برنامه داشته باشد اظهار داشت: تلویزیون قدرت بینظیری در قیاس با همه عرصههای تصویری دیگر دارد، اما در حال حاضر در زمینه جذب مخاطب و توجه به سلایق مخاطبین میتواند بسیار بهتر عمل کند. یکی از علتهای دورافتادگی نسل ما جبر زمانه است و شاید موی و ریش سپید برای خیلیها جذابیت نداشته باشد، اما در مجموع در شکل برنامهسازی؛ همنسلان من قدرت تولید برنامههایی را دارند که پر مخاطب و قابل دفاع باشد. من هم به زودی در بستر ویاودیها برنامهای خواهم داشت.
وی پیرامون المانهای اصلی اجرا و گویندی بیان کرد: در بخش اجرا و گویندگی چند اصل ثابت شده قطعی وجود دارد. مجری باید صدا و سیمای خوب و متناسبی داشته باشد و همینطور سواد رسانهای و سواد کافی فارسی هم از ملزومات این رشته است که باید رعایت شود.
این نویسنده و کارگردان تصریح کرد: متاسفانه در برنامههای گفتگو محور؛ تجربه غلط مکرری وجود دارد به این معنی که برای جذابیت برنامهها به شکل تازهای از اجرا و اشخاص جدیدی، چون شاعر-مجری، هنرپیشه-مجری، دکتر-مجری و … روی آوردهاند. اجرا و مجریگری شاخصههای خاص خودش را دارد و اکنون این برنامهها به ویاودیها هم کشیده شده و قطعا میزان استقبال به معنی بالا بودن سطح کیفی نیست.
غفاری تاکید کرد: یکی از دلایل اصلی پایین بودن سطح این برنامهها این است که نمیدانند از تولید آن چه میخواهند و تنها به خنداندن لحظهای مخاطب فکر میکنند و برای این خنداندن هر کسی به هرچیزی متوسل میشود.
علیرضا غفاری خاطرنشان کرد: کار بزرگ به آدمهای بزرگ و زمان طولانی نیاز دارد. به عنوان مثال شاهنامه محصول سی سال تلاش آدم بزرگی مثل فردوسی است و هم چنین لغتنامه ثمره سی سال مجاهدت علامه دهخدا است. در عرصه هنرهای نمایشی و بطور مشخص سریالهای بزرگ میتوان به سریال «امام علی (ع)» اشاره کرد و همچنین کار اخیر داود میرباقری، «سلمان فارسی» که بنا به گفته خودشان حداقل پنج سال دیگر آماده نمایش خواهد شد.
قطعه «سراب» سومین همکاری مشترک مهرداد پازوکی آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایران و محمد یادگار _ خواننده _ با شعری از فریدون مشیری منتشر شد.
سینماپرس: کارگردان نمایش “خاطرات خانهای که…” معتقد است که خانه تئاتر بهعنوان مؤسسهای که ادعای حمایت صنفی از تئاتر را دارد اقدام مثبتی در حمایت از تئاتریها انجام نداده و بهصورت کلی خود را کنار کشیده است.
به گزارش سینماپرس، کرونا و بهتبع آن تعطیلی تئاتر و مراکز فرهنگی هنری دغدغه بسیار مهمی برای هنرمندان و اهالی تئاتر است. دغدغهای که هم به دلیل تقلیل رفتن فضای هنری در کشور و هم به دلیل آسیب جدی به پیکر بیجان و حرکت لنگلنگان تئاتر و ایجاد مشکلات معیشتی برای اهالی آن، مدیریت و تدبیری جدی را از طرف متولیان و مدیران و همراهی هنرمندان این هنر نمایشی میطلبد.
مدیریتی که نبود آن خسارات جبرانناپذیری را به بدنه تئاتر کشور، هنرمندان و تماشاخانهها وارد کرده است، بماند که در این میان تماشاخانههای خصوصی و گروههای نمایشی با بلاتکلیفی، بیشترین آسیب را متحمل شده و فعالیتشان مختل شده است.
تعطیلیهای پیدرپی و بیبرنامه، گروههای نمایشی را دچار مشکلات مالی کرده و از طرفی وعدههای حمایتی اداره کل هنرهای نمایشی کمتر رنگ عملی شدن را به خود دیدهاند.
امین اشرفی کارگردان تئاتر که بهتازگی نمایش «خاطرات خانهای که» را در تماشاخانه سرو به روی صحنه برده بود در رابطه با شرایط این روزهای تئاتر در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم توضیح داد: بعد از یک تجربه تلخ از تعطیلی تئاتر در حال گذراندن روزهای به نسبت امیدوارکننده در تئاتر بودیم، اما درست زمانی که پیکر بیجان تئاتر و هنرمندانش در حال جان گرفتن بود تئاتر و تماشاخانهها بدون دریافت ابلاغیه ستاد کرونا و بهصورت ناگهانی تعطیل شدند تا فعالیتهای تئاتری مجدداً بیرمق شود.
این کارگردان تئاتر در رابطه با کمکهزینه ۳ تا ۵ میلیون تومانی ادارهکل هنرهای نمایشی به گروههایی که اجراهای خود را تعطیل کردند بیان کرد: ضرری که بر تئاتر و هنرمندان آن در این چند روز وارد شد بیشتر از یک ضرر مالی ساده بود، هرچند این کمکهزینه ضرر مالی وارد شده را نیز تأمین نخواهد کرد.
مدیریت تئاتر در شرایط کرونایی و هزینه کرد ادارهکل هنرهای نمایشی در این شرایط موضوع نسبتاً مهمی است که از سوی هنرمندان تئاتر مطرح میشود، اشرفی با اشاره به این موضوع بیان کرد: قطعاً مدیریت تئاتر در شرایط سخت کرونایی و حتی برگزاری جشنوارههای گذشته حرکت سختی است که از طرف ادارهکل هنرهای نمایشی بهقدر بضاعت این ادارهکل انجام شد.
وی در این رابطه توضیح داد: قطعاً منابع مالی دولتی برای اداره تئاتر محدود و متولیان آن در مضیقهاند اما نکته حائز اهمیت مدیریت درست این منابع است و سؤال بزرگ دیگر در این میان هزینه کرد کمتر ادارهکل در این شرایط بوده و به نظر برای حمایت از گروهها منابع بیشتری وجود دارد.
اقدامات صنفی در شرایط فعلی و به جهت به سامان رسیدن تئاتر از دیگر موارد مطرح شده توسط امین اشرفی بود، وی در این رابطه تصریح کرد: به نظر مدیریت تئاتر بهصورت صنفی از ایرادات به نسبت زیادی برخوردار است و حتی اتفاقاتی که در سینما و مدیریت سالنهای آن وجود داشت در تئاتر رخ نداد و باید گفت که مدیران سینمایی بیشتر از مدیران تئاتر از هنرمندان صنف خود حمایت و صیانت کردند.
این کارگردان تئاتر در رابطه با توقع اهالی این هنر نمایشی از خانه تئاتر اظهار کرد: خانه تئاتر بهعنوان مؤسسهای که ادعای حمایت صنفی از تئاتر را دارد اقدام مثبتی در حمایت از تئاتریها انجام نداده و بهصورت کلی خود را کنار کشیده است و به نظر اگر قرار بر فعالیت صنفی و ادعای آن است باید این اقدامات از همین روزها شروع میشد نه اینکه تنها ادعای صنف بودن در روزهای خوب را داشته باشند و هرازگاهی بیانیه صادر کنند.
وی با اشاره به این نکته که بخشی از تقصیر شرایط فعلی بر گردن هنرمندانی است که همراه روزهای خوش تئاتر بودند و در این روزها حمایتی از این هنر نمایشی نمیکنند بیان داشت: در راستای فعالیتهای صنفی حتی یک جلسه هماندیشی هم میان اعضاء و اهالی تئاتر برای تدبیر شرایط فعلی برگزار نشده و حتی برخی هنرمندان هم خودشان را کنار کشیدهاند.
اشرفی با تأکید بر این نکته که حمایت درستی از اهالی تئاتر صورت نگرفته است، ادامه داد: مشکل پیشآمده برای کشور و بهخصوص تئاتر حقیقی است ولی نکته اینجا است که باید ضرر و خسارت این اتفاقات را از مدیران گرفته تا هنرمندان و تماشاگران همه باهم متحمل شویم و اگر این موضوع وجود داشت در صورت ضرر مالی گروههای نمایش هم جای گلایه نبود ولی شرایط به شکلی درستی رقم نخورده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: تئاتر و اهالی آن در دوران کرونایی مظلوم واقع شده و موردتوجه واقع نمیشوند. این در شرایطی است که باید میان همه این بیمهریها متولیان و مدیران تئاتر توجه بیشتری به اوضاع هنرمندان و اهالی تئاتر کنند.