بیش از چهل روز گذشت، از نبود مردی که همیشه لبخند به لب داشت و با همان لبخند میگفت «من همیشه مشغول کار هستم». مردی که در لحظه خلق میکرد و هر اثرش چقدر حرف برای گفتن داشت.
بلومبرگ در گزارشی به معرفی ۱۰ مورد از گران ترین آثار هنری پرداخته است که در حراجیهای مختلف سال جاری به فروش رسیدهاند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مشاور رسانهای پروژه، با پایانِ بخش عمده فیلمبرداری فیلم سینمایی «صورت فلکی» تازهترین ساخته حسین دارابی به نویسندگی احسان ثقفی، مهدیه عین اللهی و تهیهکنندگی محمدرضا شفاه، گروه فیلمبرداری به سراغ برداشت یکی از حساسترین سکانسهای این فیلم در یکی از فضاهای شهری تهران رفتهاند.
همچنین این روزها سیاوش کردجان مشغول تدوین همزمان کار است و آرش قاسمی نیز کار طراحی و ترکیب صداها را پیش میبرد تا نسخه نهایی این فیلم در مهلت باقیمانده تا برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر آماده شود.
همزمان گروه رسانهای پروژه نخستین عکس از بهروز شعیبی را که ایفاگر یکی از نقشهای متفاوت کارنامه کاریاش در «صورت فلکی» است، منتشر کرد.
علاوه بر شعیبی، مریلا زارعی، وحید رهبانی، سیاوش طهمورث، سولماز غنی، امین میری، علیرضا نایینی و کوثر حیدری (هنرپیشه خردسال) سایر بازیگران اصلی «صورت فلکی» هستند.
این فیلم که یکی از تازهترین آثار سازمان سینمایی حوزه هنری است، روایتگر تشویشهای زنی است در آستانه از دست دادن تمام زندگیاش …
سایر عوامل اصلی «صورت فلکی» عبارتند از مجری طرح: کامران حجازی، مدیر تولید: پیمان حجازی، مدیر فیلمبرداری: مجید گرجیان، طراح صحنه: بهزاد جعفری، تدوین: سیاوش کردجان، مدیر صدابرداری: محمد شاهوردی، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، انتخاب بازیگر: کیومرث مرادی، طراح گریم: سیامک احمدی، برنامهریز: محمدرضا کشمیری، دستیار اول کارگردان: صالح غربی جوان، طراح لباس: سوسن نوروزی، منشی صحنه: غزل رشیدی، جلوههای ویژه میدانی: آرش آقابیک، دستیار تولید: مهرداد مهرپویان، مدیر تدارکات: محسن مقاره عابد، هماهنگی تولید: محمدجواد شفاه، عکاس: حمید ضرابی، مشاور رسانهای: هادی فیروزمندی، روابط عمومی: زهرا دمزآبادی، محصول سازمان سینمایی سوره.
بابک رضائی ایجاد آشتی بین بزرگان و اهالی موسیقی با خانه موسیقی را از الزامات این نهاد صنفی برشمرد و تحقق این امر را منجر به همافزایی و قدرتمندی بیشتر برای پیشبرد اهداف بزرگتر دانست.
رحمان حاصلی تهیهکننده مستند «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره دلیل انتخاب نادر مشایخی برای ساخت این مستند گفت: نادر مشایخی از آن دسته افرادی است که به واسطه اندیشهورزی مدام، نگاه متفاوت و زیبایی به جهان اطرافش دارد، لذا به سراغ هر چیزی میرود با نگاه متفاوتش جنبههای تازهای از آن موضوع به نمایش میگذارد. طبیعی است که چنین هنرمند اندیشمندی باید برای یک مستندساز موضوع جذابی باشد. از سوی دیگر بسط و گسترش اندیشههای این آهنگساز و رهبر ارکستر برجسته، یک رسالت فرهنگی تلقی میشود که باید به نحو شایسته انجامش داد.
وی ادامه داد: وقتی ایده فیلم توسط آقای توسلیان پیشنهاد شد، برایم خیلی جذاب بود زیرا آقای نادر مشایخی از موزیسینها و رهبر ارکستر ملی تهران بودند، سالها در اروپا تحصیل و تدریس کردند، ضمن اینکه عضوی از خانواده بزرگ مشایخی بودند. در آشناییهای اولیه وقتی بیشتر با ایشان آشنا شدم، واقعاً نگاهها و ایدههای ایشان بیشتر مرا جذب کرد و انگیزه ساخت فیلم شد.
حاصلی بیان کرد: آقای مشایخی خودش میگوید که در دوران نوجوانی عاشق سینما بودم و با حمید تمجیدی یک فیلم کوتاه هم ساختم. همان شب پدرم چند نفری را دعوت کرد و فیلم را دیدیم، مرا به اتاقی برد و گفت نادر فردا صبح که از اتاق بیرون آمدی به من میگویی موسیقی یا سینما.
وی افزود: او موسیقی را انتخاب و از همان جا آموزش موسیقی و پیانو را شروع میکند، در ۱۷ سالگی به وین میرود و یک جمله خیلی خوبی که در فیلم هست، آقای مشایخی میگوید استادی که در دانشگاه وین هست و مرا به شاگردی پذیرفت به من گفت نادر اگر میخواهی موزیسین شوی باید ۲۴ ساعت کار کنی و آدمی که ۲۴ ساعته کار کند، تنها میشود. آیا تو قبول میکنی این کار را انجام دهی؟ به همین ترتیب نادر مشایخی قبول میکند و پا در عرصه آهنگسازی و رهبری ارکستر میگذارد. او واقعاً تلاش فراوانی کرده و جایگاه ویژهای دارد، ضمن اینکه ایدههای فراوانی هم در این زمینه دارد.
این تهیهکننده اظهار کرد: یکی از جذابترین کارهایی که آقای مشایخی میکند مشاهده کردن است. واقعاً علاقهای به خانه، ماشین و اتفاقات این چنینی ندارد و خیلی ساده زندگی میکند ولی دوست دارد سفر کند، ببیند و بین مردم باشد. خیلی پیادهروی میکند و این نگاهش به جامعه تشکیلدهنده یکی از ارکان فیلم ما بود که بریکولاژ شکل گرفت؛ خود ایده بریکولاژ. به نظرم نوع زندگی و زیست ایشان برای ما جذاب بود.
وی جالبترین خاطره نادر مشایخی از پدرش را خاطرهای در وین بیان کرد و گفت: نادر خاطرهای از آقای مشایخی در اولین دیدارشان در وین که آقای مشایخی به دیدنش میرود، داشت؛ که به نظرم جالبترین خاطره او بود. او میگفت وقتی پدرم به وین آمد، ایرانی بودن پدر و عرق ملی و احترام به آداب و سنن و علاقهمندیاش به حضرت حافظ، شور ایرانی بودنش برای اولین بار خیلی مرا تحت تاثیر قرار داد. نادر مشایخی از این خاطره خیلی یاد میکند. همچنین از لحظات آخر آقای مشایخی در بیمارستان که کنارشان بوده است، میگفت، ولی بهترین خاطرهای که از پدر دارد یکی همان خاطرهای است که پدرش در نوجوانی به او میگوید همین امشب بین موسیقی یا سینما یکی را انتخاب کن، یکی هم همین خاطره وین که میگفت برای اولین بار آنجا من حس ایرانیگری زیادی از پدرم گرفتم.
گروه موسیقی «نغمه گردان» شب گذشته ۲۵ آذرماه در فرهنگسرای رسانه از آلبوم موسیقی خود با عنوان «جُز عِشق نَدارم هُنری» با حمایت مرکز موسیقی حوزه هنری رونمایی کرد.
زهرا آراستهنیا یکی از اکرانکنندههای مردمی جشنواره «عمار» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره یک دهه برگزاری این رویداد گفت: از دورههای اولیه جشنواره فیلم «عمار» بود که همکاری با این رویداد را آغاز کردم. به نظرم جشنواره «عمار» به صورت جدیتر باید در زمینه ساخت فیلم ورود کند. وضعیت اکران فیلمها خوب است و با همبستگی اکرانکنندهها فیلمها به خوبی دیده میشوند اما از آنجایی که ساخت فیلم در این سالها جدی گرفته نشده است، فیلم خوب در دست و بالمان کم داریم.
وی درباره فرآیند فعالیت خود در حوزه اکران آثار توضیح داد: در گذشته فرآیند به این صورت بود که بسته دیویدی فیلمهای جشنواره را در اختیار ما قرار میدادند تا به انتخاب خودمان بر مبنای سن و سلایق جمع مخاطبانی که مدنظر داشتیم، آثار مستند و یا داستانی مختلف را انتخاب و اکران میکردیم. بعدها امکان استفاده از سایت و دانلود آثار هم بهوجود آمد. به تازگی هم اکرانهای پروژهای را برای فیلمهای سینمایی انجام میدهیم که این فیلمها از طریق «سینمامردم» اکران میشوند.
آراستهنیا درباره «سینمامردم» گفت: «سینمامردم» نرمافزاری است که بهدلیل جلوگیری از انتشار فیلم در فضای مجازی نسخه کدگذاری شده آثار را در اختیار ما قرار میدهد. هر بار با اخذ مجوز مربوطه از مرکز، کد مدنظر فعال میشود و امکان پخش فیلم وجود خواهد داشت. از این طریق امنیت فیلمها هم حفظ میشود و این امکان بهوجود میآید که فیلمهای در حال اکران در سینماها را هم در قالب شبکه اکران مردمی عمار، به نمایش بگذاریم.
این اکرانکننده مردمی درباره تجهیزاتی که برای فعالیت در اختیار دارد گفت: تنها یک لپ تاپ و پروژکشن در اختیار داریم. البته اکرانهای کوچکی هم داریم که تنها با اتصال لپتاپ به تلویزیون فیلمها را نمایش میدهیم. برای «سینمامردم» اما لپتاپ را به پروژکشن وصل میکنیم و فیلم را در صورت امکان روی پرده و در صورت نبود پرده، روی یک دیوار سفید به نمایش میگذاریم. پروژکشن را موسسه در اختیار ما قرار داده و لپتاپ هم متعلق به خواهرم است.
وی درباره مناطقی که در آن به اکران فیلم پرداخته است و واکنش اهالی این مناطق محروم هم توضیح داد: هدفگذاری جشنواره «عمار» از ابتدا انعکاس دردهای مردم بوده است. دردهایی که شاید از طریق سیستمهای رسمی امکان طرح نداشته باشند. به همین دلیل تلاش کردیم آثار را به دست مردم برسانیم. مردم هم این احساس را دارند که یک نفر هست که حرف آنها را مطرح کرده است. به همین دلیل هم رساندن این آثار به افراد کف جامعه بسیار برای ما اولویت دارد. رفتن به روستاهای مختلف و مناطق صعبالعبور برای اکران فیلمها هم با همین هدف صورت میگیرد. در داخل برخی شهرها هم اکرانهایی داشتهایم. به تعبیری از اکران در بزرگترین سالنهای شهری تا اکرانهای کوچک و چندنفره را در دستور کار خود داشتهایم.
آراستهنیا درباره حضور «عمار» در مناطق محروم از سینما هم گفت: زمانی که بنده همکاریام با «عمار» را آغاز کردم، در اهواز حضور داشتم. به مناطق کمبرخوردار اهواز میرفتیم. مناطق عربنشینی که گاهی زبان فارسی را هم متوجه نمیشدند و به همین دلیل فیلمهایی را انتخاب میکردیم که کمترین دیالوگ را داشته باشند. با مساجد این مناطق هماهنگ میکردیم تا بتوانیم فیلمها را در آنجا به نمایش بگذاریم. در برخی مناطق اینکه ما بهعنوان تعدادی خانم قصد اکران فیلم را داشتیم قابل قبول نبود. برخی حتی فکر میکردند که ما زنان آن منطقه را گمراه خواهیم کرد! اما زمانی که خانمها در برنامههای ما شرکت میکردند، بسیار خوششان میآمد و ابراز احساسات میکردند.
وی درباره واکنش مخاطبان در اکرانهای مردمی هم توضیح داد: غالباً بعد از این اکرانها گفتگوهایی را با مخاطبان داریم. مردم انرژی میگیرند. معمولاً هم فیلمهایی را برای هر منطقه انتخاب میکردیم که موضوعش نزدیک به دغدغههای مردم آن منطقه داشته باشد و بتوانند با آن همذاتپنداری کنند. با شور و شوق به تماشای این فیلمها مینشستند و گاهی انگیزه پیدا میکردند که خودشان هم درباره مشکلاتشان فیلم بسازند. بهخصوص که در آثار عمار در کنار طرح مشکلات، مسئله امیدآفرینی هم همواره مدنظر قرار دارد و اینگونه نیست که همه چیز تلخ باشد. حتی در ترکیب فیلمها تلاش میکردم که لااقل یک فیلم طنز و یا فیلمی مرتبط با مدافعان حرم داشته باشیم. دقت در انتخاب فیلمها روی بازخورد مردم در مناطق مختلف تأثیرگذار است و این نکتهای است که یک اکرانکننده عمار باید به آن توجه داشته باشد.
برنامه و نمایشگاه «هزار و یک خط» به مناسبت چهلمین روز در گذشت زنده یاد کامبیز درمبخش روز دوشنبه ۲۹ آذر در خانه کاریکاتور ایران برگزار میشود.