بایگانی فروردین 25, 1401

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، در حالی که در دوره پاندمی هیچ جشنواره‌ای به اندازه جشنواره فیلم کن با اما و اگر روبه رو نشد و زمان برپایی خود را به تعویق نینداخت، اکنون دوره ۲۰۲۲ بار دیگر به موعد همیشگی خود بازمی‌گردد و از ۱۷ تا ۲۸ ماه می برگزار می‌شود.

این جشنواره امسال به رسم سال‌های پیش با برگزاری نشستی مطبوعاتی که دقایقی پیش به کار خود خاتمه دارد اسامی فیلم‌های حاضر در بخش‌های مختلف خود را اعلام کرد.

«عنکبوت مقدس» ساخته علی عباسی و «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی دو فیلم از ایران در بخش رقابتی جشنواره انتخاب شده‌اند.

بخش رقابتی

«درخت بادام» ساخته والریا برونی تدسکی (فرانسه)

«زمان آرماگدون» ساخته جیمز گی (آمریکا)

«پسری از بهشت» ساخته طارق صالح (سوئد)

«دلال» ساخته کورئیدا هیروکازو (ژاپن)

«برادر و خواهر» ساخته آرنو دسپلچین (فرانسه)

«بسته» ساخته لوکاس دونت (بلژیک)

«جنایت‌های آینده» ساخته دیوید کراننبرگ (کانادا)

«تصمیم به ترک» ساخته پارک چان‌ووک (کره جنوبی)

«ایو» ساخته جرسی اسکلیموسکی (لهستان)

«عنکبوت مقدس» ساخته علی عباسی (ایران)

«برادران لیلا» ساخته سعید روستایی (ایران)

«نوستالژی» ساخته ماروی مورتونی (ایتالیا)

«آرام‌ان» ساخته کریستین مونگیو (رومانی)

«حضور» ساخته کلی رایکارد (آمریکا)

«ستاره‌ها در ظهر» ساخته کلر دنی (فرانسه)

«زن چایکوفسکی» ساخته کریل سربرنیکوف (روسیه)

«توری و لوکیتا» ساخته ژان-پی‌یر داردن و لوک داردن (بلژیک)

«مثلث غم» ساخته روبن اوسلوند (سوئد)

بخش نوعی نگاه:

«همه مردمی که من هرگز نخواهم بود» ساخته دیوی چو (کامبوج)

«دیو» ساخته رایلی کو و جینا جامل (آمیکا)

«روزهای سوزان» ساخته امین آلپر (ترکیه)

«دید پروانه» ساخته ماکسیم ناکونچنیی (اوکراین)

«کورساژ» ساخته مری کروتسر (اتریش)

«دومینگو و مه» ساخته آریل اسکالانته متزا (کاستاریکا)

«جوی‌لند» ساخته سعیم صادق (پاکستان)

«مترونوم» ساخته آلکساندرو بلک (رومانی)

«پلن ۷۵» ساخته هایاکاوا چی (ژاپن)

«رودئو» ساخته لولا کیورون (فرانسه)

«بیمار خودم» ساخته کریستوفر بورگلی

«دوقلوهای سکوت» ساخته آگنیسکا اسموسینسکا (لهستان)

«بیگانه» ساخته توماس ام.رایت

«سرزمین وولادا» ساخته هلینور پالماسون (ایسلند)

«بدترین» ساخته لیز آکورا و رومن گورِ (فرانسه)

بخش خارج از رقابت

«الویس» ساخته باز لورمان (آمریکا-استرالیا)

«بالماسکه» ساخته نیکلاس بودوس (فرانسه)

«نوامبر» ساخته سدریک خیمنز (فرانسه)

«سه هزار سال حسرت» جورج میلر (استرالیا)

«تاپ گان «ماوریک» جوزف کوشینسکی (آمریکا)

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان امور سینمایی و سمعی بصری، شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی در جلسه اخیر با صدور پروانه نمایش برای فیلم‌های «نگهبان شب» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی رضا میرکریمی، «شب طلایی» به تهیه‌کنندگی ابراهیم حاتمی‌کیا و کارگردانی یوسف حاتمی‌کیا و «کوزوو» به تهیه‌کنندگی حسن کلامی و کارگردانی میثم هاشمی طبا موافقت کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پروژه، امیرحسین آرمان به تیم بازیگران فیلم سینمایی «بخارست» به کارگردانی مسعود اطیابی پیوست.

پیش از این پژمان جمشیدی و حسین یاری هم برای بازی در فیلم «بخارست» قرارداد بسته بودند.

فیلم سینمایی «بخارست» به تهیه کنندگی علی طلوعی، کارگردانی سیدمسعود اطیابی و نویسندگی حمزه صالحی تولید می‌شود.

این فیلم در حال حاضر در مرحله پیش تولید است و پس از عقد قرارداد با سایر بازیگران، وارد مرحله فیلمبرداری می‌شود.

فیلم «بخارست» دومین همکاری مشترک علی طلوعی و امیرحسین آرمان است که پیشتر در سریال «مانکن» همکاری داشته‌اند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی استودیو هورخش، «نغمه برگ‌ها (The Song of Flying Leaves)» تازه‌ترین انیمیشن تولید مشترک استودیو هورخش، با استودیو ارمنستانی «هوشکی فیلم» است که تولید آن به تازگی به پایان رسیده است.

آرمینه آندا، کارگردان و تهیه‌کننده ارمنی و مؤسس هوشکی فیلم، کارگردان و تهیه‌کننده «نغمه برگ‌ها» است. اشکان رهگذر و آرمان رهگذر هم تهیه‌کنندگان مشترک این پروژه هستند.

این انیمیشن کوتاه ۱۲ دقیقه‌ای که با تکنیک دو بعدی ساخته شده است درباره دختری ۱۲ ساله به نام سوناست که در جنگل زندگی می‌کند و در میان برگ‌ها می‌خوابد. او در جنگل با پیرمردی آشنا می‌شود که به او پیشنهاد می‌دهد تا یک دانش مخفی را یاد بگیرد.

آندا این این انیمیشن را به پدرش تقدیم کرده است.

عوامل «نغمه برگ‌ها» عبارتند از کارگردان و تهیه‌کننده: آرمینه آندا، تهیه‌کنندگان مشترک: اشکان رهگذر و آرمان رهگذر، فیلمنامه: آرمینه آندا و رومن بالایان، موسیقی: میکائیل وسکانیان، سرپرست انیمیشن: مریم بنیادی، گرافیک: آنا هاکوپیان، تدوین: کارن باغینیان، روابط بین‌الملل: طاها مقدم پور و محمدرضا صالحی نیا، مشاور رسانه‌ای: زهرا نجفی.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی با نصب تابلوهای جدید در سالن‌های سینمایی سازمان سینمایی در جمع مدیران و همکاران سینمایی طی سخنان کوتاهی گفت: مرحوم ملاقلی پور نماد سینماگر متعهد، عدالت جو و تصویرگر حماسه‌های این سرزمین و شهید آوینی چراغ راه هنر و سینمای انقلاب است.

وی ادامه داد: سه دهه از پرواز آسمانی، سید شهدای اهل قلم می‌گذرد و امروز، بیش از گذشته توجه به آرا، افکار، اندیشه‌ها و تجربیات او ضروری به نظر می‌رسد.

به گفته وی، شهید آوینی، هنرمند متولد شده در دامان پاک انقلاب اسلامی بود، پیشرو و در عین حال وفادار به آرمان‌ها و امیدوار به رویش و بالندگی نسلی که انقلاب اسلامی را درک کرده بود.

رئیس سازمان سینمایی با بیان اینکه زمانه ما، روزگار تبلیغات و هوچی‌گری رسانه‌هایی است که حقیقت را به هزار ترفند معامله و مصالح را قربانی منافع می‌کنند. خاطرنشان کرد: در این هیاهوی پر زرق و برق، سینماگرانی چون زنده یاد رسول ملاقلی پور و سید مرتضی آوینی می‌توانند تراز حرکت بر مسیر روشنگری و الگوی هنرمند متعهد و انقلابی باشند. خدا را شاکریم که از عزیزان، گنجینه‌ای باشکوه باقی مانده است.

وی با اشاره به روز هنر انقلاب یادآور شد: روز هنر انقلاب اسلامی، روزی فرخنده و اشاره‌ای به پیوند دیرینه نظام با فرهنگ و هنر است. انقلاب اسلامی، محل رویش هنرمندان بسیاری بود. زنان و مردان بزرگواری که در ساحت هنر، حماسه آفریدند و لحظات پرشکوه تاریخ چهل ساله این سرزمین و مردمان قهرمانش را ثبت کردند. سینماگران در این میانه، سهمی به سزا داشتند و چهره‌های چون ملاقلی پور و شهید آوینی نگین‌های درخشان سینمای دفاع مقدس به مثابه ناب ترین دستاورد این جهاد چهل ساله هستند.

خزاعی عنوان کرد: زنده یاد ملاقلی پور و شهید آوینی به مثابه چراغ راه هستند و نیاز است در گام دوم انقلاب، مسیر حرکت به سمت سینمای انقلابی، پاک و متعالی را با اراده مضاعف بپیماییم. بازشناسی شخصیت، افکار و اندیشه‌های شهید بزرگوار آوینی و مشی و منش زنده یاد ملاقلی پور، همراه ما در این مسیر است.

به گفته وی، این نامگذاری به نام‌های زنده یاد رسول ملاقلی پور و شهید آوینی در واقع، ادای احترام به سینماگرانی است که خلاقیت، جسارت، نوآوری، خلوص، تعهد و شور انقلابی از ویژگی‌های آثار آنها است.

سالن نمایش فیلم سازمان سینمایی به یاد و نام هنرمند فقید رسول ملاقلی پور و سالن‌ جلسات تخصصی و نمایش فیلم به نام شهید سیدمرتضی آوینی نامگذاری و مزین گردیده است.

امیر منیری کارگردان مستند «پاکبان» همزمان با عرضه اینترنتی این مستند در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این مستند توضیح داد: مستند «پاکبان» را تقریباً چهار سال پیش ساختم و داستان آن درباره پاکبان پاکدستی به نام آقای جعفر باقری است که در چند نوبت کیف پر از پول و طلا پیدا کرده و آن‌ها را به دست صاحبانشان رسانده بود. آنچه منجر شد که او تبدیل به یک چهره خبرساز شود زمانی بود که در یک مراسم که از تلویزیون هم پخش شد از طرف شهرداری کرج به او یک کارت هدیه ۱۰۰ هزارتومانی تعلق گرفت. مدتی بعد هم به دلیل آسیبی که در حین کار می‌بیند، از کار بی‌کار می‌شود. بعد از آن به دلیل بدهی او به زندان افتاد. وقتی این اخبار را شنیدیم، پیگیر احوال او شدیم و در روند کار با یکی دو نفر از دوستانش که در سختی شدیدی کار می‌کردند هم گفتگو گرفتیم و تبدیل به یک اثر مستند شد.

وی ادامه داد: این مستند کار مشترک من و تورج کلانتری بود و بیشتر به دنبال آن بودیم تا هر چه زودتر تولید آن به سرانجام برسد و بتوانیم کمکی به این عزیزان کرده باشیم. متأسفانه اما مستندهایی که مستقیماً نهاد یا ارگانی را هدف انتقاد قرار می‌دهد با مشکل مواجه می‌شوند. ما هم مستقیماً شهرداری کرج را خطاب قرار داده بودیم و به همین دلیل بین زمان تولید و پخش ما فاصله افتاد. حدود یک سال و نیم پس از ساخت این مستند موفق به پخش آن از تلویزیون شدیم و این دیگر زمانی بود که برخی از این پاکبان‌ها در زندگی شخصی خود دچار مشکلاتی شده بودند. یکی از آن‌ها از همسرش جدا شده بود و تقریباً همه پاکبان‌های دیگری که با ما در فرآیند ساخت این مستند همکاری کرده بودند، از کارشان اخراج شدند!

پاکبان‌هایی که به جرم «مصاحبه» اخراج شدند!

این مستندساز افزود: در مسیر ساخت مستند هم وقتی شب‌ها به محل استراحت پاکبان‌ها می‌رفتیم، آن‌ها از گفتگو می‌ترسیدند. یکی از علت‌های آن این بود که این قشر ارزش اجتماعی اندکی در اجتماع پیدا کرده‌اند و فکر می‌کردند در صورتی که تصویرشان پخش شود، آبروی‌شان خواهد رفت. برخی می‌گفتند بچه من اگر بفهمد پدرش پاکبان است، برایش بد می‌شود. از طرف دیگر از آنجایی که همه این افراد پیمانی کار می‌کنند و قراردادهای شبه استثماری دارند، خیلی تحت فشار قرار می‌گرفتند و امکان داشت بلافاصله از کار بی‌کار شوند. همان‌طور که این اتفاق برای افرادی که با ما مصاحبه کردند هم افتاد!

منیری در ادامه در توضیح بیشتر درباره کاراکتر اصلی مستند «پاکبان» گفت: جعفر باقری در سه نوبت کیف‌های پر از پول و طلا پیدا کرده بود که همان زمان می‌گفتند ارزش میلیاردی داشته است. در واکنش به کاری که او کرده بود، هم مراسم تقدیر صورت درستی نداشت و بیشتر شبیه یک نمایش بود، هم اینکه هیچ کمک مشخصی هم به آن‌ها صورت نگرفت. واقعیت هم این است که آنچه در این مستند نشان داده‌ایم حکایت مشت نمونه خروار را دارد چرا که تا کنون مستندی درباره این قشر زحمت‌کش ساخته نشده بود.

وی افزود: در این میان اتباع افغانستانی که وارد این شغل می‌شوند، بیشتر حق‌شان خورده می‌شود. برخی از آن‌ها اضافه‌کار می‌ایستند اما هیچ اضافه‌کاری به آن‌ها پرداخت نمی‌شود، مجبور هم هستند که کارشان را ادامه دهند. از همه آن‌ها تعهد گرفته می‌شود که کارفرما هر موقع که اراده کند می‌تواند قرارداد شما را بدون هیچ مزایایی قطع کند. این قشر سال‌های سال است که با این وضعیت مشغول کار هستند.

این مستندساز در ادامه با اشاره به دیگر مشکلات شغلی این صنف مطرح کرد: وقتی پای صحبت این افراد می‌نشینید، مشکلات شغلی بسیاری دارند. یکی کار بیش از اندازه و حقوق پایین است. به دلیل همین حقوق پایین، برخی از این‌ها مجبورند در روز کارگری کنند و شب‌ها پاکبان باشند. زباله‌های تفکیک نشده و آسیب‌هایی که معمولاً دست‌شان می‌بیند بخش دیگری از این مشکلات است. نداشتن لباس و پوشش شبرنگ مناسب که ایمنی آن‌ها را تضمین کند هم از همین موارد است که منجر به تصادف آن‌ها می‌شود. بعد از ساخت این مستند به واسطه ارتباط با خبرنگاران شهری کرج، هر از گاهی خبر می‌شنیدیم که باز هم ماشین به یکی دیگر از این پاکبان‌ها زده و فرار کرده است. هیچ حمایتی هم از آن‌ها نمی‌شود و بیمه درست و حسابی هم ندارند. با توجه به آسیب بدنی‌ای که می‌بینند دیگر امکان ادامه کارگری را هم ندارند.

منیری افزود: من و آقای کلانتری واقعاً به دنبال ساخت این مستند با هدف اصلاح این موارد بودیم اما متأسفانه تنها یک نوبت فرصت پخش از تلویزیون به ما دادند.

همه چیز از طرف مسئولان در حد «نمایش» باقی ماند!

وی در ادامه درباره ماجرای به زندان افتادن جعفر باقری توضیح داد: او زمانی که به دلیل یک حادثه حین کار آسیب می‌بیند و نمی‌تواند سر کار حاضر شود، با شرایط سختی مواجه می‌شود. کیف‌های پول و طلایی که پیش‌تر به صاحبان‌شان برگردانده بود، بابتش مژدگانی آن‌چنانی نگرفته بود و به همین دلیل زندگی‌اش تحت فشار قرار گرفت تا جایی که مجبور شدند از پول رهن خود خرج کنند. صاحب‌خانه هم آن‌ها را بیرون می‌کند و همزمان به دلیل شکایت صاحبخانه او به زندان می‌افتد. او چند روز در بازداشت به سر می‌برد اما زمانی که خبر این اتفاق در روزنامه «ایران» کار شد، بلافاصله سخنگوی دولت وقت با زندان تماس گرفت و پیگیر کار او شد. واقعیت اما این است که هیچ کمکی به این پاکبان نشد و همه چیز از طرف مسئولان در حد یک نمایش باقی ماند. سرانجام هم با همراهی خیرین مبلغ موردنظر تأمین و او آزاد شد.

کارگردان مستند «پاکبان» درباره شرایط امروز سوژه اصلی مستند خود پس از گذشت چهار سال هم گفت: هر از گاهی تلفنی با هم در تماس هستیم و متأسفانه همچنان هم شرایط نامساعدی دارد. همچنان غرق در بدهی است و با دو سه بچه، نمی‌تواند خانه‌ای را اجاره کند. از طرفی همچنان از کار افتاده است و نمی‌تواند کار کند. از آنجایی که بیمه هم نبوده است، خودتان تصور کنید چه شرایطی دارند!

منیری در پایان گفت: واقعیت بیشتر تجربه ما از جنس ناراحتی بود. در فرآیند ساخت مستندهای انتقادی از این جنس، انسان بیشتر حرص می‌خورد و به‌خصوص وقتی موضوع کار قشری هستند که زحمت می‌کشند اما روز به روز ضعیف‌تر می‌شوند. ما فکر می‌کردیم مستندی که می‌سازیم سریع به پخش می‌رسد. آن زمان آقای سلیم غفوری به‌عنوان رئیس شبکه مستند پای آن ایستاد تا به آنتن برسد. خیلی‌ها می‌ترسیدند که در صورت پخش این مستند، مسئولان وقت شهرداری کرج واکنش منفی به تلویزیون نشان دهند. البته با تمام این‌ها مستند زمانی پخش شد که کار از کار گذشته و به نوعی نوش‌دارو بعد از مرگ سهراب بود. با پاکبان‌هایی که اخراج شدند از طریق واتس‌اپ در ارتباط هستم و آن‌ها هم همچنان مشغول کارگری به هر شکلی هستند.