سینماپرس: تعدادی از سینماگران کشور با انتقاد از نحوه حضور سینمای ایران در جشنواره های جهانی و هدررفت بودجه های بیت المال متذکر شدند: تهیه غرفه و هزینه کرد مبالغ زیاد از بودجه بیت المال در جشنواره های جهانی هیچ نفعی برای سینمای ایران نداشته و ندارد! این دسته از سینماگران تاکید کردند که نگذارید برخی به اسم سینما ولی برای تفریح و گردش به جشنواره های جهانی بروند.
به گزارش سینماپرس در شرایط اقتصادی کنونی و با توجه به عدم دستاورد مطلوب سال ها حضور سینمای ایران در بازارهای جشنواره های سینمایی جهان نیاز است تا مدیران سینمایی برای جلوگیری از شوآف های بی ارزش در جشنواره های جهانی تجدید نظر کرده و اجازه ندهند تا بیش از این برخی افراد خاص بتوانند همه ساله با هزینه بیت المال در این جشنواره ها شرکت کنند و ضمن گشت و گذار احیانا با برخی از دم دستی ترین و سطحی ترین مسئولان سینمایی جهان گپ و گفتی داشته باشند و با آن ها عکس یادگاری بگیرند و اینطور بیلان کاری خود را پر و پیمان و حضور خود را تأثیرگذار و مهم جلوه دهند.
بی تردید مسیر غلطی که بنیاد سینمایی فارابی سال های سال دنبال کرده باید در دولت انقلابی سیزدهم درهم بشکند. دیگر زمان هدر دادن بودجه های بیت المال نیست؛ تجربه ثابت کرده سال ها حضور سینمای ایران در بازارهای بین المللی نه موجبات رشد و توسعه سینمای انقلاب اسلامی را فراهم آورده و نه باعث شده تا کمپانی های بزرگ جهانی تمایلی برای خرید و اکران فیلم های ایرانی از خود نشان دهند و نه تولیدات مشترکی که از قبل حضور سینمای ایران در این بازارها صورت گرفته قابل دفاع بوده است!
در همین راستا با ۱۰ تن از سینماگران کشور آقایان: سیدامیر سیدزاده، سیروس تسلیمی، ابراهیم اصغری، امیر سمواتی، جلیل شعبانی، کاوه صباغ زاده، ساسان سالور، علیرضا سبط احمدی و عبدالله علیخانی و سرکار خانم: روح انگیز شمس گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.
سیدامیر سیدزاده تهیه کننده سینما با انتقاد شدید از حضور سینمای ایران در جشنواره های جهانی و هدررفت بودجه های بیت المال گفت: بنده قاطعانه عنوان می کنم با هدررفت بیت المال به بهانه حضور سینمای ایران در بازارهای جهانی مخالفم و معتقدم زمانی می توان از حضور سینمای ایران در بازارهای جهانی حمایت کرد که افراد با بودجه شخصی شان به این جشنواره ها بروند و غرفه اجاره کنند و برای آینده سینما رایزنی کنند نه اینکه در این اوضاع با پول دولت به این رویدادها بروند که هر عقل سلیمی با این رفتار و کردار مخالف است. مسئولان فقط شعار می دهند و حرف های قشنگ می زنند! آن ها فکر می کنند با حرف قشنگ زدن مطلب تمام است. در سال های متمادی این شوآف ها و شعارها همیشه بوده اما کسی نبوده بپرسد خروجی این شوآف ها به کجا رسیده؟ آیا این شوآف ها و بیلان ها باعث شده تا ما بتوانیم محصولات مشترکی با استانداردهای جهانی تولید کنیم و برای سینمای مان درآمدزایی عالی داشته باشیم؟ آیا توانستیم اصلا فیلمی تولید کنیم که به اندازه خرجش دخل هم برایمان داشته باشد؟ آیا توانستیم محصول جهانی ارزشمندی را به دنیا معرفی کنیم که فرهنگ و آداب و سنن ما در آن لحاظ شده باشد؟ چنین موارد امکان ندارد در تمامی این سال ها حتی یک بار هم اتفاق بیفتد.
سیروس تسلیمی فیلمنامه نویس، تهیه‌کننده و بازیگر سینما در این باره تصریح کرد: تهیه غرفه و هزینه کرد مبالغ گزاف از بودجه بیت المال در جشنواره های جهانی هیچ نفعی برای سینمای ایران نداشته و ندارد و این آمار و بیلان هایی که طی همه سال های حضور سینمای ایران در بازارهای جشنواره های جهانی بیرون آمده هیچ دستاوردی برای سینمای ما محسوب نمی شود و هرگز این هزینه کردها باعث رشد و اعتلای سینمای کشور ما نشده است از این رو امیدوارم مدیران سینمایی در دولت جدید مانع این بریز و بپاش ها از جیب مردم شوند. نگذارید برخی به اسم کار برای سینما به تفریح و گردش بروند؛ بنده شخصاً با هدررفت بیت المال کاملاً مخالفم و معتقدم باید جلوی این هزینه های زائد گرفته شود. مدیران سینمایی نباید این بودجه ها را اینطور هدر کنند. دلسوزان سینما و مملکت باید فکر بهینه ای برای رشد ایران در عرصه جهانی داشته باشند نه اینکه به صورت کلیشه ای بروند و بودجه ای صرف کنند و فکر کنند این حضور موثر است.
روح انگیز شمس کارگردان سینما به سینماپرس گفت: حضور سینمای ایران در بازارهای جهانی، تلف کردن بودجه بیت المال و کاری بی نتیجه است و بنده قطعاً با اتلاف بودجه بیت المال آن هم در این اوضاع آشفته اقتصادی به شدت مخالفم و امیدوارم مدیران جدید سینمایی به این معضل پایان بدهند و راه نادرست گذشته را ادامه ندهند. به فکر رفع معضل بیکاری و گرسنگی سینماگران باشید! در حال حاضر سینمای ایران نیاز دارد تا هر هزینه ای در داخل کشور انجام شود. تولیدات خوابیده و بیکاری سینماگران به بالاترین حد خود رسیده و از این رو مدیران سینمایی باید به جای اتلاف بودجه بیت المال برای حضور بی دستاورد سینمای ایران در بازارهای جهانی فکری برای رفع معضلات تولید آثار سینمایی و معیشت سینماگران بی پناه باشند.
ابراهیم اصغری تهیه کننده سینما گفت: در این سال ها شاهد بودیم کسانی که به عنوان مدیر و مسئول از سوی نهادهای دولتی با بودجه بیت المال رهسپار بازارهای فیلم جشنواره های جهانی می شدند تنها در پی ارائه بیلان و آمار به مدیران بالادستی شان بودند که کاری بسیار نادرست است! آن ها نه به محتوای آثار ارائه شده در این بازارها توجه کرده و می کنند و نه برای سرمایه هنگفتی که با حضور در این رویدادها هدر می شود دل می سوزانند! از همه این اتفاقات مهمتر اینکه حضور آثار تلخ و سیاه در بازارهای جهانی از نظر فرهنگی آسیب جدی به کشور وارد می کند و باید جلوی ادامه این کار گرفته شود. فیلم هایی که با نگاه سیاه نمایی در جشنواره های خارجی نمایش داده می شوند و یا در بازارهای فیلم مورد توجه قرار می گیرند مستقیم و غیر مستقیم به سفارش کسانی که مخالف کشور ما هستند و در خارج از کشور فعالیت فرهنگی می کنند ساخته می شوند؛ در واقع جشنواره های خارجی این را دیکته می کنند که فیلمساز ما چه نوع فیلمی باید تولید کند در صورتی که ما باید فرهنگ با نگاه فرهنگی و استراتژیک خودمان را به دنیا ارائه دهیم.
امیر سمواتی تهیه کننده سینما در این رابطه اظهار داشت: سال های سال است سینمای ایران در بسیاری از بازارها و جشنواره های بین المللی حضور پیدا کرده و هزینه های میلیون دلاری حوزه بین الملل سینمای ایران بیش از آنکه به نفع هنرهفتم باشد به نفع کارمندان این حوزه بوده و هست چرا که این افراد به واسطه حضور در این بازارها روابط شخصی خود را تقویت کردند و خودشان امروزه به عنوان پخش کننده مشغول به کار هستند. از زمان مدیریت آقای بهشتی در بنیاد سینمایی فارابی که آقای شجاع نوری ارتباطات بین المللی را شروع کردند تا امروز که بسیاری افراد در این حوزه فعالیت کرده اند و به عنوان کارمند دولت حقوق می گیرند تنها خود را تقویت کردند و هرگز هیچ کدام باعث نشدند سینمای ایران در ابعاد بین المللی مطرح شود.
جلیل شعبانی تهیه کننده سینما تصریح کرد: نمایندگانی که به اسم سینمای ایران در بازارهای جهانی حضور پیدا می کنند خودشان می دانند سینمای ایران در بازار جهانی جایگاه قابل قبولی ندارد و حضورشان در این رویدادها یک عمل باطل است که در نهایت منافعی برای سینمای ما به همراه نمی آورد. فیلم های سینمای اجتماعی ما قطعا برای مخاطبان جهانی جذابیت ندارند چرا که این فیلم ها برای فرهنگ ما ساخته شده اند و مخاطب جهانی نمی تواند با آن ها ارتباطی برقرار کند. ما باید به سمت فیلم های خاص و داستان های خاص برویم؛ باید فیلم های ما زبان بین المللی داشته و برای مخاطب بین المللی قابل درک باشد مانند آثار کیارستمی که در فضای روستایی تولید می کرد و برای مخاطب جهانی قابل باور بود. پس هر فیلمی به درد ارائه در بازارهای جهانی نمی خورد و از این نظر حضور سینمای ایران در بازارهای جهانی نوعی شوآف محسوب می شود.
کاوه صباغ زاده کارگردان سینما به عنوان یکی از مخالفان سرسخت حضور سینمای ایران در بازارهای جهانی گفت: حضور سینمای ایران در بازار فیلم جشنواره های جهانی معنای واقعی اسراف بودجه است؛ شاید اگر بخواهیم درصد بگیریم در ۹۰ درصد مواقع این حضورها هیچ نتیجه مثبتی برای سینما در پی نداشته و ندارد و شاید تنها در ۱۰ درصد مواقع تأثیر اندکی برای اکران فیلم های سینمای ایران در خارج از کشور داشته باشد. حضور مستمر سینمای ایران در بازارهای فیلم جهانی حتی نتوانسته باعث این شود که فیلمسازان ما در دنیا شناخته شوند. شاید الآن از خیل انبوه فیلمسازان وطنی تنها افراد معدودی را در دنیا بشناسند. از این نظر می توانیم بر این امر صحه بگذاریم که حضور سینمای ایران در بازارهای فیلم جهانی بیشتر یک تفریح و دورهمی است و دستاورد خاصی ندارد.
ساسان سالور تهیه کننده سینما با انتقاد شدید از حضور سینمای ایران در جشنواره های جهانی و هدررفت بودجه های بیت المال گفت: حضور سینمای ایران در بازارهای فیلم جشنواره های جهانی جز اتلاف بودجه بیت المال و خوش گذرانی برخی مدیران هیچ عایدی ندارد! فقط چند نفر از مدیران و نزدیکان دستگاه های دولتی چند روزی به سفر می روند و از جیب مردم تفریح می کنند و پول هتل و گشت و گذار و خورد و خوراک آن ها از بیت المال تأمین می شود و در نهایت هم هیچ دستاورد قابل قبولی برای سینمای ایران مشاهده نمی شود. متأسفانه مدیران سینمای ایران همواره به حرف های دغدغه مندانه و دلسوزانه اهالی سینما بی توجه بوده و هستند و هر کس که سکان فرهنگ و هنر کشور را در دست می گیرد دوست دارد تجربیات غلط قبلی ها را پیگیری کند که یکی از تجربیات غلط همین حضور در جشنواره های جهانی است.
علیرضا سبط احمدی تهیه کننده سینما اظهار داشت: سینمای ایران متخصص عرضه بین المللی ندارد و کسانی که به نمایندگی از سینمای ایران در جشنواره ها حضور پیدا می کنند به تفریح و سیزده به در می روند و تا زمانی که شرایط این گونه باشد هیچ امیدی به بهبود وضعیت سینمای ایران در عرصه بین المللی نخواهیم داشت! ما نتوانستیم اصالت فرهنگ ایرانی-اسلامی را به تصویر بکشیم. به اتفاق مهمی نظیر انقلاب اسلامی را توجهی می کنیم و درباره آن فیلم نمی سازیم. خوب تا وقتی این گونه فیلم ها را نمی سازیم اصلاً حضورمان در عرصه بین المللی معنایی ندارد. ما زمانی باید در عرصه بین الملل حضور پیدا کنیم که بتوانیم فرهنگ دینی و ملی و انقلابی مان را به جهانیان عرضه کنیم.
عبدالله علیخانی تهیه کننده سینما متذکر شد: رفت و آدم یک مشت آدم به جشنواره های جهانی و هدر کردن بودجه مملکت برای هتل و خوراک و هزینه غرفه و… هیچ دستاوردی برای سینمای ما در پی ندارد اما متأسفانه مدیران ما همواره شعار می دهند و حرف می زنند و سعی می کنند از این کارهای اشتباه خود دفاع کنند! من نمی دانم اصلاً در شرایطی که سینمای ایران به خط پایان رسیده و نفس هایش به شماره افتاده این هزینه کردها برای حضور در بازارهای فیلم جهانی چرا و با چه بینشی صورت می گیرد؟ اینکه عده ای روی هوا حرف می زنند و شعار می دهند و تأکید می کنند که سینمای ایران باید در بازارهای فیلم جهانی حضور داشته باشد تنها به دلیل در نظر گرفتن منافع شخصی خودشان است. این ها خودشان خوب می دانند این حضور هیچ دستاوردی برای ما در پی ندارد. دستاورد باید قابل لمس باشد و با حرف و شعار و گزارش کار یک عده مدیر دولتی هیچ چیزی درست شدنی نیست!
